Μαθητική Εργασία

1. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ
ΕΧΟΥΝ ΧΑΘΕΙ
Γυμνάσιο Περάματος Μυλοποτάμου Σχ. Έτος : 2016-2017

2. Υπάρχουν πολλά
επαγγέλματα που
έχουν χαθεί με την
πάροδο των χρόνων,
όπως ο Νερουλάς
ή
Ο Καλαθάς

3. ΝΕΡΟΥΛΑΣ(ΥΔΡΟΝΟΜΕΑΣ)
 Στα χωριά υπήρχαν πολλές πηγές που κυλούσαν
τα νερά τους περνώντας από τους κήπους και τα
χωράφια. Απ αυτά τα νερά οι κάτοικοι του χωριού
πότιζαν τα χωράφια τους. Έφραζαν το αγώγι και
οδηγούσαν το νερό στο χωράφι τους κι έτσι
πότιζαν.
 Όμως πολλές φορές μάλωναν, γιατί έφραζε κάποιος
το αγώγι για να ποτίσει και διαμαρτύρονταν ο άλλος
που περίμενε πιο κάτω στο χωράφι του να έρθει το
νερό. Έπρεπε λοιπόν να μπει μια τάξη.
 Έβαλαν λοιπόν το νεροκόπο που δούλευε από την
Ανοιξη μέχρι το Φθινόπωρο και ρύθμιζε τη διανομή
του νερού στους κατοίκους για να ποτίσουν τα
χωράφια τους.
 Στην αρχή τον πλήρωναν οι ίδιοι οι κάτοικοι,
αργότερα όμως τον πλήρωνε η Κοινότητα. Δούλευε
μέρα και νύχτα γιατί αλλιώς δε θα προλάβαιναν να
ποτίσουν όλοι οι κάτοικοι. Κρατούσε μια τσάπα κι
ανάλογα έφραζε το αγώγι και οδηγούσε το νερό στο
χωράφι του κατοίκου που είχε σειρά να ποτίσει.
Έτσι κανένας δε διαμαρτυρόταν. Ανάλογα με τη
σειρά που πήγες και δήλωσες ότι θέλεις να
ποτίσεις, γραφόσουν στη λίστα και κρατούσαν την
προτεραιότητα αδιαμαρτύρητα.

4. ΚΑΛΑΘΑΣ
 Καλαθάδες υπάρχουν ακόμα
και σήμερα. Επειδή
χρειάζονταν καλάθια για το
μάζεμα της ελιάς, του καπνού
αλλά και για τη μεταφορά των
προϊόντων τους υπήρχαν οι
καλαθάδες που έφτιαχναν
καλάθια από καλάμια. Βέβαια
πολλοί τα έφτιαχναν και μόνοι
τους στα σπίτια τους και δεν
αγόραζαν από τους
καλαθάδες.
 Οι καλαθάδες έπαιρναν
καλάμια που τα μάζευαν από
τις όχθες των ποταμών και των
βάλτων και τα έκοβαν κατά
μήκος με ειδικά μαχαίρια. Τις
λουρίδες αυτές από τα καλάμια
τις έπλεκαν κι έφτιαχναν
καλάθια και πανέρια σε
διάφορα μεγέθη.

5. Δεν είναι όμως μόνο
αυτά!!!

6. ΑΓΩΓΙΑΤΗΣ Ή ΑΜΑΞΑΣ
 Οι μετακινήσεις τα παλιά τα
χρόνια ήταν δύσκολες και αφού
αυτοκίνητα δεν υπήρχαν, οι
άνθρωποι έπρεπε να διανύσουν
τις αποστάσεις που
επιθυμούσαν με τα πόδια ή με
τα γαϊδούρια και τα μουλάρια.
 Το πρόβλημα λυνόταν με το
επάγγελμα του αγωγιάτη, ο
οποίος κουβαλούσε ανθρώπους
και εμπορεύματα στις άμαξες
του, κάνοντας καθημερινά
δρομολόγια.

7. ΛΟΥΣΤΡΟΣ
 Παλιότερα που ο κόσμος
περπατούσε σε χωμάτινους
δρόμους, τα παπούτσια σκονίζονταν
ή λασπώνονταν εύκολα. Τότε
γνώρισε άνθηση και το επάγγελμα
του λουστραδόρου.
Αυτός με ένα
κασελάκι μπροστά του, αληθινό
κομψοτέχνημα, και γύρω του να
κρέμονται οι βούρτσες και τα βερνίκια
με τα διάφορα χρώματα, καθόταν σε
ένα χαμηλό σκαμνάκι, στην αρχή της
πλατείας, περιμένοντας υπομονετικά.
Για να προσελκύσει τους πελάτες
γινόταν ταχυδακτυλουργός ή χτύπαγε
ρυθμικά το κασελάκι. Ο πελάτης
πλησίαζε κι άπλωνε, όπως ήταν όρθιος,
πρώτα το δεξί πόδι Πάνω στην
ειδική μεταλλική θέση της κασέλας κι έπειτα
το άλλο. Έτσι άρχισε η
«ιεροτελεστία» του βαψίματος...

8. ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ Ή ΣΑΜΑΡΑΣ
 Μπορούσε να είναι και αλμπάνης=
πεταλωτής.
 Παλιότερα η μεταφορά
ανθρώπων και προϊόντων γινόταν
αποκλειστικά με ζώα, εφόσον το
οδικό δίκτυο ήταν υποτυπώδες και η
ορεινή μορφολογία του εδάφους
δυσχέραινε τις μετακινήσεις. Το
γαϊδούρι και το μουλάρι ήταν τα πιο
διαδεδομένα μέσα μεταφοράς.
 Ο σαμαράς κατασκεύαζε τον
απαραίτητο εξοπλισμό που
απαιτούνταν για να προσφέρει το
ζώο τις υπηρεσίες του στο αφεντικό
του. Αυτό ήταν το σαμάρι που
κατασκεύαζε με επεξεργασμένα σανίδια
πλατάνου τα οποία σκάλιζε και
έδινε σχήμα ανάλογο με το σώμα του ζώου.

9. ΝΤΕΛΑΛΗΣ
 Τα παλιά τα χρόνια που δεν είχαν ανακαλυφτεί
το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και το μεγάφωνο
οι αρχές του χωριού είχαν πρόβλημα να
επικοινωνήσουν με τους κατοίκους και να τους
πουν για κάποια πράγματα ή αποφάσεις που
τους αφορούσαν.
 Έτσι όταν ήθελαν να ανακοινώσουν κάτι στους
κατοίκους είχαν το ντελάλη. Δουλειά του ήταν
να γυρίζει σε όλο το χωριό και να φωνάζει αυτό
που έπρεπε να μάθουν όλοι οι χωριανοί.
Κυρίως στεκόταν στα ψηλότερα σημεία για να
μπορεί να ακούγεται από όσο το δυνατόν
περισσότερους. Αυτό το σημείο λοιπόν ήταν
ιδανικό για το ντελάλη έτσι ώστε να ακουστεί
από πολλούς συγχωριανούς.
 Ο ντελάλης έπρεπε να είναι βροντόφωνος για
να μπορεί να φωνάζει δυνατά και να τον
ακούνε και υπομονετικός γιατί έπρεπε να
γυρίσει όλο το χωριό και να φωνάζει για να
μεταφέρει το μήνυμα. Πληρωνόταν από την
Κοινότητα. Σήμερα που υπάρχουν τα
μεγάφωνα μπορεί πιο εύκολα να ανακοινώσει
η Κοινότητα αυτό που θέλει στους κατοίκους, κι
έτσι δε χρειάζεται ο ντελάλης.

10. ΓΑΝΩΤΗΣ
 Ο γανωτής μέχρι και πριν από
30 χρόνια περίπου γύριζε στο
χωριό και φώναζε για να τον
ακούσουν οι χωριανοί και να πάνε
τις κατσαρόλες τους και τα άλλα
σκεύη της κουζίνας και να τα
γανώσουν.
 Είχε ένα μεταλλικό κυλινδρικό
σκεύος με ένα χερούλι από πάνω
σαν κουβά. Στο κάτω μέρος έβαζε
φωτιά για να βράζει το καλάι που
βρίσκοντας στο πάνω μέρος του
δοχείου σε ένα σκεύος. Με το
λιωμένο ασημόχρωμο καλάι,
έβαφε (γάνωνε) κουτάλια,
πιρούνια, μαχαίρια, ταψιά,
κατσαρόλες και στη συνέχεια τα
σκούπιζε με ένα βαμβάκι για να
πάρουν γυαλάδα. Το λιωμένο
καλάι το ανακάτευε με ένα
μεταλλικό μπαστουνάκι.

11. Ήταν μια εργασία των μαθητών του Β2
τμήματος :
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΡΟΤΖΑΚΗΣ
ΜΠΑΜΠΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΥΚΤΑΡΗΣ
ΜΑΡΙΝΟΣ ΝΥΚΤΑΡΗΣ
ΘΕΜΗΣ ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗΣ