1. 1. O Sistema Solar- Características
O Sistema Solar pertence á galaxia chamada Vía Láctea, que está constituída por
centos de miles de estrelas. É un conxunto formado por unha estrela e os corpos
celestes que orbitan ao seu arredor.
O noso Sistema Solar está integrado polo Sol oito grandes planetas, os satélites
destes, planetas menores, asteroides e cometas.
 O SOL: Estrela central.
O Sol é a estrela única e central do Sistema Solar e o astro con maior brillo aparente.
O Sol ten un diámetro de 139200km. As temperaturas son extremadamente altas, na
superficie alcanza unha temperatura de 5500oC, mais no núcleo a temperatura é
moito máis alta, uns 15.600.000oC.

2. Entre os corpos que xiran arredor do sol, podemos diferenciar tres categorías.
 Primeira categoría: Planetas. Os planetas son corpos celestes que están en
órbita arredor do Sol e que teñen masa suficiente para ter gravidade propia,
para superar as forzas ríxidas dun corpo, adquirindo unha forma esférica, e que
despexaron as inmediacións da súa órbita.
 Segunda categoría: Planetas ananos. Os planetas ananos son corpos
celestes que se diferencian dos grandes planetas en que non despexaron as
inmediacións da súa órbita.
 Terceira categoría: Demais corpos que orbitan arredor do Sol. Asteroides,
meteoritos e satélites.
 OS PLANETAS:
Son oito os planetas que xiran arredor do Sol: Mercurio, Venus, a Terra, Marte,
Xúpiter, Saturno, Urano e Neptuno. Algúns deles teñen satélites e outros non.
Un planeta é un corpo celeste que orbita arredor dunha estrela, ten suficiente masa
para que a súa gravidade permita superar as forzas do corpo ríxido adquirindo unha
forma practicamente esférica e limpou a súa órbita doutros corpos celestes menores,
polo tanto ten dominancia orbital.

3. Características dos planetas do Sistema Solar
Planeta Distancia Diámetro Tempo de Tempo Temperatura Atmosfera Satélites
ao Sol translación de
rotación
Mercurio 57,9·10 km
6
4879km 88 días 58 días e Aprox. - -
medio 480oCmáx
170oC min
Venus 108,2·106km 12000km 225 días 243 días Aprox. 450oC Nitróxeno e -
dióxido de
carbono
A Terra 149,6·106km 12765km 1 ano 1 día (24h) Aprox. 15oC Nitróxeno e 1
osíxeno. CO2
e auga en
menor
cantidade
Marte 227,9·106km 6794km 687días 1 día (24h) Aprox. -63oC Dióxido de 2
carbono, e
0,03% de
auga.
Xúpiter 778,8·106km 142984km 12 anos 10horas -120oC Hidróxeno, 63
helio, metano
e amoníaco
Saturno 1429,4·106km 120536km 29,46 anos 10,39horas -125oC Hidróxeno, 61
helio e
metano
Urano 2879,9·106km 51110km 84anos 17 horas -205oC Hidróxeno, 27
metano e
outros
hidrocarburos
Neptuno 4501,3·106km 49492km 164anos 16,1horas -235oC Hidróxeno, 13
helio e
metano.

4.  OS PLANETAS ANANOS:
Os planetas ananos son corpos celestes, que a diferenza dos grandes planetas non
limparon a súa órbita. No noso Sistema Solar hai cinco planetas ananos: Ceres, Plutón,
Eris, Makemake e Haumea.
Planeta Diámetro Diámetro Tempo de Tempo de Satélites
medio translación rotación
Ceres 0,074 952,4km 4,599 anos 0,3781 -
días
Plutón 0,22 2302km 247,92 anos -6,39 días 3
Haumea 0,09 285,4 anos 0,167 días 2
Makemake 0,12 309,9 anos ? -
Eris 0,19 557 anos ? 1

5.  OS SATÉLITES
Os Satélites son corpos celestes que orbitan arredor doutros. A súa formación non
está demasiado clara e hai varias teorías que a explican.
 Captura gravitacional: esta teoría suxire que algúns satélites de algún planeta
puideran ser en principio asteroides ou cometas que ao acercarse moito a un
planeta o suficientemente grande, quedaron atrapados pola súa gravidade. Así
podemos explicar a formación de satélites como os dous de Marte, ou os 63 de
Xúpiter.
 Acrección: esta teoría expón que algúns satélites puideron ser formados pola
unión de fragmentos máis pequenos, como os planetas.
 Impacto planetario: esta teoría é a que explica a formación do satélite da
Terra, a Lúa. O impacto doutro planeta coa Terra, provocou que un fragmento
desta se desprendese e quedase na órbita da Terra, formándose así a Lúa.

6. 2.Formación do Sistema Solar.
1 3 5
2
4
É difícil precisar a orixe do Sistema Solar.
1. Segundo a teoría de Laplace, unha inmensa nube de gas e po, contraeuse
por causa da forza da gravidade, e comezou a xirar a gran velocidade,
debido, probablemente, á explosión dunha supernova cercana.
2. A maior parte da materia acumulouse no centro. Como a presión era moi
elevada os átomos comezaron a romperse, liberando así moita enerxía e
formando unha estrela.
3. Producíanse moitas colisións entre obxectos que se acercaban e se unían
ou se chocaban fortemente e se rompían. Nos aneis que se atopaban máis
preto do Sol, (nos que se concentraban elementos máis pesados), fóronse
formando, por colisións os protoplanetas rochosos. Nos aneis de
hidróxeno, (que se atopaban máis lonxe do Sol), formáronse os
protoplanetas gasosos.
4. Posto que predominaron os encontros construtivos ao paso de 100 millóns
de anos, o Sistema Solar, adquiriu un aspecto semellante ao que ten hoxe
en día.
5. Logo, cada planeta seguiu coa súa evolución.