3. O Sol é unha estrela de tamaño medio, en relación ao conxunto da nosa galaxia, a Vía Láctea,
arredor da cal gravitan a Terra e mais os outros membros do noso sistema planetario. A súa masa é
de 333.000 veces a da Terra e o seu volume 1.400.000 veces. A distancia do noso planeta ao Sol é
de preto de 150 millóns de quilómetros (1 Unidade astronómica, definida como a distancia media
Terra-Sol, 149.600.000 km), tardando a súa luz, en chegar ata nós, case oito minutos e vinte
segundos. Por sí só representa o 98,6% da masa do Sistema Solar. A súa enerxía, en forma de luz
solar, alimenta a case todos os xeitos de vida na Terra por mor da fotosíntese, e determina o clima
terrestre e a meteoroloxía no noso planeta.
O Sol
4. Mercurio
Mercurio é o primeiro planeta do Sistema solar, contando a partir do Sol. É o segundo menor do
sistema solar: o seu diámetro é un 40% menor que o da Terra e só un 40% maior que o da Lúa. É
ata menor que Ganimedes, unha das lúas de Xúpiter, ou que Titán, unha lúa de Saturno. É un
mundo inhóspito para os humanos, no que se acadan altas e tamén baixas temperaturas, debido á
proximidade do Sol e a que por efecto da marea solar a través do tempo, ten unha duración de día
parella á do ano (período de revolución arredor do seu propio eixe en relación ó período de
revolución arredor do Sol), e polo tanto, cando unha parte do planeta entra na súa propia sombra,
emite moita calor.
Mercurio foi chamado así polos romanos en honor ó mensaxeiro dos deuses, de alas nos pés,
porque parecía moverse máis axiña do que calquera outro planeta.
5. Venus
Venus é o segundo planeta a contar desde o Sol e ten algunhas características peculiares. Ten
unha rotación retrógrada e lenta (é dicir, o Sol sae polo oeste). A súa atmosfera está constituída
case exclusivamente por dióxido de carbono,o que lle produce en particular un efecto invernadoiro
moi forte, que mantén a súa superficie a varios centos de graos centígrados.
6. A Terra
A Terra formouse hai 4.570 millóns de anos, ao igual que o resto do sistema solar. É o
planeta onde vivimos e o por agora o único no que se coñece que se desenvolveu a vida.
Ten un só satélite, a Lúa.
7. A LÚA
A Lúa é o satélite natural da Terra, visíbel desde esta só en parte e baixo formas
distintas, chamadas fases, segundo a posición que teña respecto da Terra e o lado por
onde reciba a luz do Sol.
8. Estrelas fugaces
As estrelas fugaces son pequenos fragmentos
que están no espazo e que ao chegaren á
atmosfera incéndianse e desfanse antes de
chegar a superficie da Terra
9. Marte
Marte é o cuarto planeta do Sistema Solar. Por ser vermello ten o nome do deus romano
da guerra. Ten apenas un cuarto da superficie da Terra e apenas un décimo da súa
masa. Marte ten dúas pequenas lúas, pequenas e deformadas, posibelmente asteroides
capturados polo planeta. Marte ten os volcáns máis altos do Sistema Solar, por exemplo
un é o fermoso Monte Olimpo.
10. Cinto de asteroides
O Cinto de asteroides é unha zona do espazo entre Marte e Xúpiter
onde se localiza un gran número de asteroides.
O maior deles é Ceres.
11. Xúpiter
Xúpiter é o quinto planeta do Sistema solar e o maior de todos eles. Forma parte dos denominados
planetas exteriores ou gasosos. Era coñecido xa desde a antigüidade e parece ser que recibe o nome por ser o
maior de todos, xa que na mitoloxía romana Xúpiter era o pai dos deuses.
Componse fundamentalmente de hidróxeno, cunha porción menor de helio e un núcleo rochoso. Debido á súa
rápida rotación, o planeta posúe un lixeiro avultamento no ecuador, o que lle dá unha aparencia oblonga. A
atmosfera exterior distribúese en varias bandas paralelas ao ecuador que ocasionan turbulencias e tormentas ao
longo dos límites entre elas. Un resultado notorio é a Gran Mancha Vermella, que non é senón unha xigantesca
tormenta que se vén desenvolvendo desde, como mínimo, o século XVII.
O planeta está rodeado por un lixeiro sistema de aneis planetarios e unha magnetosfera moi poderosa. Posúe
tamén 63 lúas polo menos, incluíndo as catro lúas maiores, que foron descubertas por Galileo en 1610.
Xúpiter foi explorado en varias ocasións por sondas espaciais, especialmente cando pasaron ao seu carón as
Pioneer e Voyager e, posteriormente, a sonda orbital Galileo. Agora mesmo hai un interese especial por descubrir
un posíbel océano líquido cuberto por xeo na lúa Europa.
12. Saturno
Saturno é o sexto planeta do Sistema solar e o único con aneis visíbeis dende o noso planeta. Foi
chamado así polo deus romano Saturno. Forma parte dos denominados planetas exteriores ou gasosos,
tamén chamados xovianos, por Xúpiter. Antes da invención do telescopio, Saturno era o planeta
coñecido máis distante. O primeiro en observarlle os aneis foi Galileo en 1610, aínda que a baixa
inclinación dos aneis e a baixa resolución do seu telescopio fíxolle pensar que se trataban de grandes
lúas. Christiaan Huygens, con mellores medios de observación puido en 1659 ollar con claridade os
aneis. No ano 1859 James Clerk Maxwell demostrou matematicamente que os aneis non podían ser un
único obxecto sólido, senón que debían ser unha agrupación de millóns de partículas de menor tamaño.
O planeta Saturno é un xigante de gas, o segundo do sistema en tamaño despois de Xúpiter, ó que se
asemella bastante en constitución. A súa distancia media do Sol é duns 1430 millóns de quilómetros.
13. Urano
Urano é un planeta do Sistema Solar situado entre Saturno e
Neptuno. Descuberto en 1781, recibiu o nome de Georgium
Sidus, en homenaxe ao rei Xurxo III do Reino Unido. Durante
moito tempo coñeceuse como Georgian ata que, finalmente en
1850, foi rebatizado como Urano, de acordo coa tradición de dar
nome de deuses aos planetas. É o 7º na orde das distancias ao
Sol.
14. Neptuno
Orbitando tan lonxe do Sol, Neptuno recibe moi pouca calor. A súa
temperatura superficial media é de -218 °C. Porén, o planeta parece ter unha
fonte interna de calor. Cóidase que isto se debe ao resto da calor xerada pola
materia en caída durante o nacemento do planeta, que agora irradia ao
espazo. A atmosfera de Neptuno ten as máis altas velocidades de ventos no
sistema solar, que están por riba dos 2.000 km/h; considérase que os ventos
son amplificados por este fluxo interno de calor.
15. Cinto de Kuiper
O Cinto de Kuiper (tamén chamado Cinto de Edgeworth-Kuiper) é
unha área do sistema solar que se extende desde a órbita de
Neptuno (a 30 UA do Sol) ata 50 UA do Sol.
A súa composición é semellante á do cinto de asteroides, pero é
moito máis grande: 20 veces máis ancho e entre 20 e 200 veces
máis masivo. Igual que o cinto de asteroides, consiste principalmente
en corpos pequenos (restos da formación do Sistema Solar), varios
planetas ananos (Plutón, Makemake e Haumea) e un bo número de
planetoides que son posibles candidatos a planeta anano. Pero,
mentres que os asteroides están compostos fundamentalmente de
rocha e metal, os obxectos do cinto de Kuiper están compostos
principalmente de volátiles (en forma de "xeo"), como metano,
amoníaco e auga.
16. Cometas
Os cometas son corpos de forma irregular, fráxiles e pequenos (en relación
con outros corpos espaciais), compostos por unha mestura de grans non
volátiles e gases conxelados. Teñen órbitas moi elípticas que os leva moi
preto do Sol e os devolve ao espazo profundo, moitas veces alén da órbita
de Plutón.