1. Unidade 1: O universo e a Terra
Parte 2: O Sistema solar
CPI Virxe da Cela – Monfero 1º ESO
2. Sistemas planetarios: O sistema solar
Moitas estrelas teñen ao
seu redor outros corpos de
natureza diversa (planetas,
satélites, asteroides,
cometas…). Estes
conxuntos chámanse
sistemas solares.
3. O SISTEMA SOLAR
O Sistema Solar é o conxunto de planetas, planetas ananos, satélites,
asteroides e cometas que orbitan de forma regular en torno o Sol
4. Distancias sistema solar
O sistema solar exténdese ao longo de 16.000 millóns de quilómetros
As distancias exprésanse en unidade astronómica (u.a.) que é a
distancia media entre a Terra e o Sol (150 millóns de quilómetros)
5. O SISTEMA SOLAR
Está formado por:
- unha estrela mediana: o Sol
-8 planetas e 166 satélites coñecidos
- Planetas ananos como Plutón
- Un cinto de asteroides
- Cometas, procedentes das zonas mais exteriores do cinto de Kuiper ou da nube de Oort
6. O SISTEMA SOLAR
A maioría da masa do Sistema Solar atópase na estrela central, o Sol (99,85%)
8. É unha estrela mediana
(diámetro 1.400.000 km)
A súa temperatura superficial
é de 5.500 ºC.
Se compón,
aproximadamente, dun 75%
de hidróxeno, un 25% de
helio, e un pequeno
porcentaxe de osíxeno,
carbono, ferro e outros
elementos.
No núcleo solar, onde prodúcese a fusión nuclear, a temperatura
é duns 15 millóns de graos centígrados.
O Sol xira sobre sí mesmo en sentido contrario ao das agullas do
reloxo e tarda de 25 a 30 días en dar unha volta completa.
O SOL
9. Situación Sol
Nun brazo da Vía Láctea (chamado de Orión) sitúase o Sol co seu
sistema planetario xirando o seu redor
O Sol desprázase xunto a galaxia, xirando arredor do seu centro
pola rotación da galaxia, e xirando sobre si mesmo
12. Antes de esgotar a súa enerxía
e converterse nunha débil
anana branca pasará a ser
unha xigante vermella
engulindo os planetas rochosos
máis cercanos
protoestrela
Anana
branca
Xigante
vermella
Evolución do Sol
O Sol formouse fai 5000 millóns de
anos
Crese que seguirá emitindo enerxía
durante 4500 millóns de anos máis.
14. Emisións ao espazo
● Enerxía en forma de luz, calor e radiación
● O vento solar: emisión de partículas
O campo magnético da Terra
desvía as partículas emitidas
polo Sol posibilitando a vida na
Terra
15. Os planetas
● Astros de forma máis ou menos esférica que xiran ao
redor dunha estrela que os ilumina. Por iso, vémolos
brillar
19. O SISTEMA SOLAR
Órbitas a escala dos planetas exteriores
(Fíxate na órbita de Plutón ¿é un planeta igual cos outros?)
20. Os satélites
Astros esféricos ou non que xiran ao redor dos planetas e, xunto con
eles, ao redor da estrela. Tampouco producen luz véndose porque
reflicten a luz da estrela
21. Son os planetas mais próximos o Sol.
Son pequenos e rochosos no seu aspecto externo
Tamén chámaseslle planetas terrestres. Son:
PLANETAS INTERIORES
22.
23. É o planeta que está máis preto do
Sol, a uns 58 millons de kilómetros
polo que ten altas temperaturas
É máis pequeno ca Terra polo que a
súa gravidade é pequena comparada
coa terrestre.
A pouca gravidade e as altas
temperaturas fixeron que non teña
atmosfera ao escapar os gases cara o
espazo
Ao non ter atmosfera os asteroides
chegan sen desintegrarse á súa
superficie polo ten moitos cráteres,
como a Lúa.
. Non ten lúas
Qué planeta é?
Fotografía tomada en 1974 polo Mariner 10, a
primeira sonda espacial que estudió este
planeta en detalle.
28. •O tamaño e a densidade deste
planeta son semellantes aos da
Terra.
•Ten unha atmosfera moi densa
composta por dióxido de carbono
e nubes formadas por gotitas de
ácido sulfúrico.
•Esta atmosfera tan densa fai que
teña un alto efecto
invernadoiro sendo a súa
temperatura moi alta de media
480º C
•Xira en sentido contrario ao resto
dos planetas.
•Non ten satélites
Qué planeta é?
32. • É o planeta que garda maior
parecido có noso: a súa
superficie lembra os
desertos pedregosos da
Terra.
• A súa delgada capa
atmosférica é irrespirable
porque está formada por un
95% de dióxido de carbono.
• Posúe o maior volcan do
sistema planetario: o Monte
Olimpo de 12000 m de
altitude
• Posúe 2 lúas (Fobos e
Deimos)
Qué planeta é?
43. Corpos de kilómetros
a centos de
kilómetros.
A súa forza de
gravidade non é o
suficientemente
grande para facelos
esféricos.
Suponse que son os
restos dun planeta
situado entre Marte e
Xúpiter
Logo sigue o Cinto de Asteroides, entre Marte e Xúpiter
45. Versión Científica del Cinto de
Asteroides
800 millóns de800 millóns de
kilómetroskilómetros
Millóns deMillóns de asteroides …asteroides …
Separados millóns deSeparados millóns de
kilómetros entre síkilómetros entre sí
46.
47. Son os planetas máis lonxanos ao Sol, localizados a
partir do cinto de asteroides.
Son grandes e están formados por gas.
Posúen numerosos satélites de características
similares aos planetas rochosos
Tamén chámaseslle planetas xovianos. Son:
OS PLANETAS EXTERIORES
48.
49. • É o máis grande de todos os
planetas do Sistema Solar
• Está formado por un 90% de
hidróxeno e un 10% de helio
• Conten por sí só o 71% de
toda a materia planetaria do
sistema solar.
• Ten catro grandes lúas
rochosas e outras doce máis
pequenas.
Qué planeta é?
57. • É un planeta gasoso,
formado por hidróxeno, helio
e metano.
• O seu eixe de rotación está
moi inclinado debido,
posiblemente, a un choque
contra algún corpo de
grandes dimensións.
• Ten cinco lúas coñecidas.
• O teu peso neste planeta
sería 1’17 veces o da Terra.
O seu nome é…
60. • É un planeta gasoso,
formado por hidróxeno, helio
e metano.
• A súa temperatura
superficial é moi fría xa que
está moi lonxe do Sol.
• Ten dúas lúas coñecidas.
• O teu peso neste planeta
sería 1’18 veces o da Terra.
O seu nome é…
64. • Antigamente era o corpo
planetario menos coñecido do
Sistema Solar debido a que é o
máis pequeño e o que está máis
lonxe.
• Se pensa que posúe un núcleo
rochoso e unha superficie
cuberta de xeo.
• A súa órbita é moi excéntrica.
• O teu peso neste planeta sería
0’025 veces o da Terra có que,
de un salto, te elevarías 40
veces máis que aquí.
O seu nome é…
76. Pero podemos considerar Plutón un
planeta?
•É moi pequeno e rochoso pero está
situado no exterior do Sistema Solar onde
todos os planetas son xigantes e gasosos
•A súa órbita é moi excéntrica e non está no
mesmo plano que o resto dos planetas
77. Antes de ver que pasa con Plutón vexamos que outros
corpos existen o seu redor
78. OS COMETAS
NÚCLEO COMETA
Son corpos formados por rochas, xeo e po procedentes do
exterior do Sistema Solar (cinturón de Kuiper e a nube de Oort)
80. Na década dos 1950s,
Gerald Kuiper predixo
que máis aló da órbita
de Plutón habería un
“novo” cinto de
asteroides.
CINTO DE KUIPER
81. Pola mesma época que Kuiper,
Jan Oort propuso a existencia
dunha nube ainda máis
externa, da cal vendrían os
cometas de longo período.
NUBE DE OORT
82. Órbitas cometas
Proceden do exterior
do sistema solar
En ocasións
interaccións
gravitacionais os
lanzan contra o Sol
describindo órbitas
elípticas moi
alongadas e
xeralmente en distinto
plano cos planetas
83. Cola do cometa producida
ao transformarse o xeo en
gas ao acercarse ao sol
O vento solar empurra a
cola en cara contraria ao
sol
COMETA HALLEY
e
GALAXIA DE ANDRÓMEDA
84. En 1992, co incremento na
potencia dos telescopios,
se comezaron a detectar
asteroides do Cinto de
Kuiper…
88. Plutón é extraño como planeta:
– Tamaño (é pequeno, cando está na zona dos
planetas xigantes)
– Composición (é rochoso e está na zona dos
planetas gasosos)
– Órbita (é elíptica e fora do plano mentres que
os outros planetas teñen órbitas case circulares
e no mesmo plano)
91. Obxectos maiores no Cinto de Kuiper
Ata hace uns anos, Plutón era ainda o máis
grande, aunque non por moito
92.
93. ¡O obxecto 2003 UB313 é máis
grande que Plutón!
Agora xurde un problema será
este o décimo planeta ou se
debe reclasificar Plutón
Nótese que Plutón, clasificado
como un planeta, é máis pequeno
que a nosa Lúa, clasificada como
un satélite.
96. PLANETAS ANANOS
• CORPOS PLANETARIOS DE PEQUENO
TAMAÑO QUE NON LIMPIARON A SÚA
ÓRBITA DOUTROS CORPOS: PLUTON,
CERES, ERÍS....
...no ano 2006 decídese considerar estes corpos incluído
Plutón como....
97.
98. ORIXE DO SISTEMA E SOLAR E OS PLANETAS
1º Fai 4570 millóns de
anos prodúcese a
contracción dunha
nebulosa pola
explosión dunha
supernova cercana
2º Fórmase entón un disco en cuxo interior sitúase a maioría
da materia composta polo H e He existente na nebulosa. Nesta
zona central fórmase un protosol no que pola forte atracción
gravitatoria chocan ós seus átomos a gran velocidade e
inícianse reaccións de fusión nuclear formándose unha estrela:
O Sol.
3º No resto do disco
emigran cara o exterior
os elementos máis
lixeiros que son
atraídos con menos
forza pola gravidade
do Sol e que
procedían na súa
maioría da nebulosa
inicial; no interior
sitúanse os átomos
mais pesados,
aportados pola
supernova, que son
atraídos con maior
forza pola gravidade
do Sol
4º Pola atracción gravitatoria se
unen nas distintas órbitas do
disco os materiais existentes
formando:
- Na zona interna os planetas
rochosos, de tamaño mais
pequeno debido a que se
formaron a partir dos átomos
máis pesados que estaban en
menor cantidade (ao ser
aportados pola supernova)
- Na zona externa os planetas
gasosos de maior tamaño
debido a que se formaron a
partir dos elementos máis
lixeiros e abundantes, en su
maioría procedentes da
nebulosa
99. Formación protoplanetas
Nas zonas onde a
acumulación de
materia é menor non
existen as condicións
de temperatura e
presión suficientes non
chegando a producirse
reaccións de fusión
nuclear orixinando os
planetas
