Recommended
Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Viewers also liked
Viewers also liked (20)
Similar to worldcivil
Similar to worldcivil (20)
worldcivil
- 2. 2 การศึกษาเกี่ยวกับเรื่องใด ก็ตาม สิ่งแรกที่ต้องทำาความ เข้าใจ คือ ความหมายและ ขอบเขตของเรื่องที่จะศึกษา ใน เรื่องของอารยธรรมโลก อาจ ตั้งคำาถามนำาว่า •อารยธรรม คืออะไร ขตและความหมายของอารยธรรม
- 4. 4 อารยธรรม คืออะไร อารยธรรม คืออะไร อารยะ = เจริญ ธรรม = สิ่ง ทรงไว้ วัฒนธรรม คืออะไร วัฒน = เจริญ งอกงาม ธรรม = สิ่ง
- 5. 5 วัฒนธรรม คืออะไร culture 13th century. Via French from Latin cultura “tillage,” from cult , the past participle stem of colere “to inhabit, cultivate, worship.” Originally in English “piece of วัฒนธรรม ค. ๑๓ คำาฝรั่งเศสจาก ภาษาละติน cultura “tillage = การเพาะปลูก ไถ ” จาก cult ซึ่งเป็น รากของ colere “to inhabit = อาศัย, cultivate = เพาะปลูก พัฒนา, คำาภาษาอังกฤษ
- 6. 6 วัฒนธรรม Culture • วัฒนธรรม ในทางมานุษยวิทยา หมายถึง รูปแบบของพฤติกรรม และการคิดซึ่งคนที่อาศัยอยู่ใน กลุ่มสังคมได้เรียนรู้ สร้างสรรค์ และแบ่งบันร่วมกัน วัฒนธรรม แยกความเด่นชัดมนุษย์กลุ่ม หนึ่งออกจากกลุ่มอื่น และยัง แยกความแตกต่างมนุษย์ออก จากสัตว์ วัฒนธรรมมนุษย์รวม
- 7. 7
- 8. 8
- 9. 9
- 10. 10
- 12. 12 อารยธรรม civ·i·li·za·tion [sìvv’li záysh’n] นาม 1. สังคมที่ได้พัฒนาแล้วระดับสูงสังคมที่มี วัฒนธรรมและการจัดระเบียบสังคมระดับสูง (highly developed society: a society that has a high level of culture and social organization) 2. พัฒนาการที่ก้าวหน้าของสังคม ระดับ พัฒนาการที่ก้าวหน้าของสังคมซึ่งสังเกตได้ จากความซับซ้อนในการจัดระเบียบทาง สังคมและการเมือง และก้าวหน้าในทางวัตถุ ธรรม วิทยาศาสตร์ และศิลปะ (advanced development of society: an advanced
- 13. 13 อารยธรรม civ·i·li·za·tion [sìvv’li záysh’n] นาม 3. สังคมที่ก้าวหน้าทั่ว ๆ ไป ทุกสังคมซึ่ง ระดับความก้าวหน้าของพัฒนาการได้ พิจารณาว่ารวมกันเป็นหนึ่งเดียว (advanced society in general: all the societies at an advanced level of development considered collectively) 4. กระบวนสร้างความศิวิไลย์ กระบวนการสร้างสรรค์วัฒนธรรมระดับ สูงในสังคมหรือภูมิภาคใด ๆ โดย
- 14. 14 •อารยธรรมในภาษาไทย เป็นคำา ภาษาสันสกฤต มาจากคำาว่า •อารย กับ ธรรม อารยะ ซึ่งเรามัก ใช้ในความหมายว่า เจริญ ซึ่งมี ความหมายคล้ายกับ วัฒน ซึ่งมี ความหมายว่าเจริญเหมือนกัน •ส่วนธรรมหมายถึง คำาสอนของ ศาสดา สิ่ง ถูกต้องดีงาม เกิดขึ้นเอง •เมื่อพิจารณาคำาว่า อารยธรรมกับ อารยธรรม-วัฒนธรรม
- 15. 15 อารย ที่มาของคำานี้มาจากคำาใน ภาษา อินโด-ยูโรเปียน ว่า อรก (arg) มีความหมายว่า ขาว กระจ่าง ใส สว่าง คำานี้ใช้ทั้งใน ภาษาสันสกฤต และ ในภาษา ของชาวตะวันตก เช่น •ชาวอารยัน คือ คนที่มีผิวขาว •อารยธรรม ตามตัวอักษร คือ ธรรมของคนผิวขาว •
- 16. 16 •ปัจจุบันเรามา ใช้ในความ หมายของความ เจริญ ทั้งนี้ เนื่องจากความ เจริญทั้งหลาย คนผิวขาว คือ อารยัน ซึ่งอยู่ ทางตอนเหนือ ของอินเดีย
- 17. 17 Civilization เป็นคำาที่ใช้ ภาษาอังกฤษ Ruth Whitehouse & John Ilkins กล่าวว่า ทางหนึ่งในการ สอบสวน ความคิดรวบยอดที่ มีมาก่อนเกี่ยวกับหัวข้อใด ๆ ก็ตาม คือ การมองไปยังเบื้อง หลังความหมายในการใช้คำา
- 18. 18 “คำา civilization” มีความ ‘หมายที่เกี่ยวข้องกับคำา civil’ ‘และ civilized’ ซึ่งมาจาก ภาษาละตินว่า civis หมายถึง พลเมือง (citizen) เมื่อเรา แยกคำาว่า civil หมายถึง เมือง และ -ization ซึ่งมี ความหมายโดยนัยบอกว่า เป็น กระบวนการทำาให้เป็น
- 19. 19 ศัพท์จากคำาอารยธรรม “CIVIO” • Civis = citizen: CIT, CIV • Civio • To civilize • Civilization • Uncivilized person • Civil • Incivility • City (civitas) • Citified • Citizen • Civility • Civic • Civics • Citizenship (civis)
- 20. 20 คำาอื่นเกี่ยวกับเมืองที่เรา ใช้ การเชื่อมโยงแบบเดียวกัน ‘มี urbs’ เป็นภาษาละติน หมายถึง เมือง (city) ศัพท์ ‘urban’ ‘urbane’ และ ‘urbanization’ เป็นคำาที่มี ความหมายเกี่ยวกับเมือง ทั้ง สิ้น
- 21. 21 ในทางประวัติศาสตร์คำา อารยธรรม มองแก่นสาระที่เป็น "ชีวิตชาวเมือง" หรือ การพัฒนา ชีวิตขึ้นมา เป็นชาวเมือง ข้อ สังเกตคือ ที่ใดมีอารยธรรมที่นั้นมัก จะมีเมืองอยู่ด้วย อารยธรรมกับเมือง จึงแยกกันไม่ออก แต่เรายังต้อง
- 22. 22 นิยามจากมุมมองของนัก โบราณคดีและนักมานุษยวิทยา ให้ อิสระในการตัดสินคุณค่าสิ่งที่มีใน สังคมอารยะเปรียบเทียบกับสังคม อนารยะ เมื่อนำาสิ่งเหล่านี้มาใส่ลงใน "ชีวิตชาวเมือง" คำานิยามที่ได้จะเน้น ความมุ่งหมายในการจัดระเบียบของ สังคม ในมุมกว้างอาจมีวิธีการบ่งชี้
- 23. 23 วิธีแรก นำามาใช้โดยนัก ปราชญ์ เช่น เอ แอล โครเบอร์ (A.L.Kroeber) และ โคลิน เรนฟ ริว(Colin Renfrew) เน้นในความ ซับซ้อนของการจัดระเบียบ การ ตีความเช่นนี้ มองอารยธรรม แตกต่างไปจากรูปแบบอื่นของ สังคมมนุษย์ ไม่ใช่เป็นการแบ่ง ประเภท แต่เป็นเพียงระดับความ
- 24. 24 วิธีที่สอง ยังเกี่ยวข้องกับการจัด ระเบียบองค์การ แต่เน้นประเภทของการจัด องค์การภายในทางสังคม การวิเคราะห์แนว นี้ อยู่บนพื้นฐานงานนักมานุษยวิทยา พัฒนาการของศตวรรษที่ ๑๙ บิดาผู้ก่อตั้ง วิชา มานุษยวิทยา ปราชญ์ชาวอเมริกัน คือ เลวิส มอร์แกน (Lewis Morgan) มอร์แกนได้ จำาแนก วิวัฒนาการของสังคมออกเป็น ๓ ส่วน คือ ป่าเถือนหรือสังคมไม่มีศาสนา (savagery หรือ ban society) อนารยธรรมหรือสังคมเผ่า (barbarism
- 25. 25 สิ่งที่สำาคัญและมีอิทธิพลที่สุด ได้แก่ความคิดรวบยอดเกี่ยวกับ สังคมรัฐ สังคมรัฐเป็นประเภทที่ แสดงให้เห็น โครงสร้าง การแบ่งชนชั้น ระดับสูง การปกครองรวมศูนย์ อย่างมั่นคง และชนชั้นปกครอง มืออาชีพ ระเบียบและการ ควบคุมให้ธำารงอยู่จากระบบ กฎหมายและระบบของรัฐในการ
- 26. 26 วิธีที่สาม เป็นการแสวงหาตัว บอกลักษณะที่กำาหนดความสัมพันธ์ ภายในสำาหรับสังคมมากกว่า สูตรที่ ง่ายที่สุด คือ สิ่งที่นักมานุษยวิทยา ชาวอเมริกันนาม ไคลด์ คลักฮอห์น (Clyde Kluckhohn ) กำาหนดว่า สังคม อารยะควรลักษณะมี ๒ ใน ๓ ของ ลักษณะต่อไปนี้ คือ ๑. มีเมืองที่มีประชากรมากกว่า ๕,๐๐๐ คน ๒. มีการเขียน
- 28. 28 • ลักษณะขั้นปฐมภูมิคือความมุ่ง หมายของการจัดระเบียบ • ขั้นทุติยภูมิคือลักษณะของ วัฒนธรรมวัตถุ ซึ่งศึกษาได้จาก โบราณวัตถุ และยังมีการคงอยู่ ของลักษณะขั้นปฐมภูมิบาง ประการหรือทั้งหมดอยู่ • สำาหรับอาคารสาธารณะที่เป็น อนุสรณ์สถานได้ มักบ่งชี้ถึงการ
- 29. 29 วิธีการสุดท้ายนี้เป็นการ ประนีประนอมระหว่างคำานิยามที่ กว้างของโครเบอร์ (Kroeber) กับ เรนฟริว (Renfrew) และ คลัคฮอห์น2 (Kluckhohn) ซึ่งเป็น เครื่องชี้วัดพื้นฐานที่สะดวก ใน ขณะเดียวกัน ยังเป็นการให้ นิยามที่กว้างและต่อเนื่องเป็น โครงมากกว่าวิธีที่สองซึ่งอยู่บน
- 30. 30 มนุษย์สร้างสิ่งแวดล้อม ข้อคิดคือ จะเป็นวิธีการใด ก็ตาม การพิจารณาต้องไม่ยึด มั่น อารยธรรมเป็นการประดิษฐ์ สร้างสรรค์ของมนุษย์ เป็น เครื่องมือขั้นสูงสุดของมนุษย์ สิ่งแวดล้อมที่เกิดจากการ ประดิษฐ์ สร้างสรรค์ เช่น เรือน ที่พักอาศัย ภาษา ซึ่งมนุษย์
- 31. 31 มนุษย์สร้างสิ่งแวดล้อม อารยธรรมยังเป็นสิ่งแวดล้อมซึ่ง ได้สร้างขึ้นในช่วงเวลาที่สั้นมาก ๕,๐๐๐ ปี นับแต่การปรากฏของเมือง ครั้งแรก มีช่วงความยาวของระยะ เวลาน้อยมาก ทั้งในสัดส่วนใน พัฒนาการวิวัฒนของมนุษย์เอง (อาจ อยู่ในช่วงประมาณ ๕ ล้านปี) หรือมี ความสัมพันธ์กับยุคทางธรณี วิทยา ของโลก (ประมาณ ๔,๕๐๐ ปีมาแล้ว)
- 32. 32 ลักษณะของสังคมอารยะ คาร์ลตัน เจ เอช ฮาเยส (Carlton J.H. Hayes) ได้กล่าวถึง ลักษณะสังคมอารยะไว้บาง ประการ คือ เมืองที่มีระบบ การเมือง สังคม เศรษฐกิจรวมอยู่ ในนั้นทั้งหมด คำาว่าอารยธรรม ในภาษาอังกฤษ คือ คำาว่า civilization มาจากคำาภาษาละติน
- 33. 33 ลักษณะของสังคมอารยะ ฮาเยสพิจารณาลักษณะองค์ ประกอบของสังคมอารยะไว้ดังนี้ การเกษตรกรรม การเกษตร กรรมเป็นสถาบันหลักของทุก อารยธรรมในสมัยโบราณ เกษตรกรรมมีมาตั้งแต่ สมัยบรรพ กาลด้วย แต่เกษตรกรรมที่มีอยู่ใน สังคมอารยะ ที่ดินไร่นาขึ้นอยู่กับ
- 34. 34 ลักษณะของสังคมอารยะ ประชากร ในสังคมอารยะมี ประชากรจำานวนมาก สังคมบรรพ กาลอาจมีขนาดใหญ่หรือเล็ก ตัวอย่าง อาณาจักรอียิปต์ ประชากร เริ่มมาจาก ๑ ถึงหลายล้านคน แทนที่จะเป็นจำานวน ๒-๓ พันคนที่ อยู่ในอาณาเขตเดียวกันดังเช่นสมัย เริ่มแรก อาณาเขตสังคมอารยะจะ ครอบครองอาณาเขตกว้างขวาง
- 35. 35 ลักษณะของสังคมอารยะ ตัวอย่าง อียิปต์ก่อนจะรวมตัวกันเป็น หนึ่ง ก็จะมีเผ่าขนาดเล็กจำานวน มากครอบครองดินแดนอยู่ ต่อ มามีการรวมตัวเป็นกลุ่มเดียว คือ อียิปต์ ได้ครอบครองลุ่มนำ้า ไนล์ สามเหลี่ยมแม่นำ้าไนล์ และ ดินแดนที่อยู่ลึกเข้าไป
- 36. 36 สถาบัน สังคมอารยะได้มีการ พัฒนาสถาบัน สถาบันที่เกิดขึ้น นี้สามารถแยกศึกษาได้เป็น เรื่อง ๆ เช่น เราสามารถศึกษา การ ปกครอง เศรษฐกิจ ศิลปะ วิทยาศาสตร์อีจิปต์ และอื่น ๆ ในสังคมบรรพกาล สถาบัน เหล่านี้เป็นการผสมรวม ๆ กัน ไป ซึ่งเราไม่สามารถแยกออก
- 37. 37 การเขียนตัวอักษร สังคม อารยะมีระบบการเขียนเพื่อเก็บ บันทึกและส่งทอดวรรณกรรม ประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และสิ่งอื่น ๆ ทุกสิ่งที่ได้คงอยู่ ในการดำาเนินชีวิตของตน
- 38. 38 การใช้โลหะ สังคมอารยะเข้าใจ การใช้โลหะ และสามารถแยก โลหะออกมาจากสายแร่ธรรมชาติ ได้ กลุ่มสังคมบรรพกาล ใช้โลหะ เช่น ทองคำาซึ่งพบในลักษณะที่เป็น ธรรมชาติและอาจนำามาทำาเป็นรูป ร่างได้อย่างง่าย ๆ แต่โดย ทั่วไป คนในสังคมบรรพกาล จะขึ้นอยู่กับ เครื่องมือและอาวุธหรือหินซึ่ง สามารถทำามาตกแต่งได้โดยตรง
- 39. 39 บทที่ ๒ กำาเนิดของอารยธรรม •ต้นกำาเนิดหรือที่มาของอารยธรรม นักโบราณคดีและนักมานุษยวิทยา ได้ศึกษาการปรากฏของ อารยธรรม ตั้งแต่ปลาย ศตวรรษที่ ๑๙ และได้เสนอทฤษฎีต่าง ๆ มากมาย เพื่อรวบรวมการ เปลี่ยนแปลงรูปแบบในสังคมมนุษย์ เราจะมองใน ลักษณะทฤษฎีที่มี
- 40. 40 ทฤษฎีการต่อสู้-เปลี่ยนแปลงเพื่อ ยังชีพ การปฏิบัติทางเศรษฐกิจ โดย เฉพาะเศรษฐกิจเพื่อยังชีพ ซึ่งมัก กำาหนดเป็นปัจจัยขั้นปฐมภูมิโดย เฉพาะ เน้นจุดความสนใจที่บทบาท ของการควบคุมนำ้า มีข้อเท็จจริง สนับสนุนว่า อารยธรรมสมัยเริ่ม แรกมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ การเกษตรกรรมที่ใช้ระบบการ ควบคุมนำ้าขนาดใหญ่ รูปแบบที่ได้
- 41. 41 พื้นฐานการอ้างของวิททโฟ เกล คือว่า หลายอารยธรรมได้ ปรากฏขึ้นในสภาพแวดล้อมอัน แห้งแล้ง ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่ การเกษตรกรรมจะขึ้นอยู่กับฝน ตามธรรมชาติ แต่เพียงประการ เดียว ในการเพาะปลูก เกษตรกรต้องนำานำ้าเข้ามายังไร่ นา ต้องมีการวางแผนการ
- 42. 42 การจัดระเบียบกิจกรรมเหล่านี้ ทำาให้เกิดความจำาเป็นต้องมีอำานาจ ศูนย์กลางควบคุมการจัดส่งนำ้าให้มี อยู่อย่างสมำ่าเสมอ ซึ่งเป็นบุคคลที่มี อำานาจมหาศาล อำานาจนี้เตรียมพื้น ฐานของการปรากฏอารยธรรมใน รูปแบบหนึ่งโดยเฉพาะ เรียกว่า Oriental Despotism สร้าง ลักษณะอำานาจเดี่ยวเป็นอำานาจ สูงสุดอยู่ที่ ศูนย์กลาง เช่น วิหารใน
- 43. 43 ทฤษฎีการต่อสู้-เปลี่ยนแปลงเพื่อ ยังชีพ กอร์ดอน ไคลด์ (Gordon Clyde) นักปราชญ์สมัยก่อน ประวัติศาสตร์ก็คิดว่า การควบคุม นำ้าเป็นสิ่งสำาคัญ อย่างไรก็ตาม เขา ไม่เพียงแต่เน้นการจัดองค์กรรวม เข้าสู่ศูนย์กลางที่ต้องการ ดำาเนิน การควบคุมนำ้า ความอุดม สมบูรณ์ ของไร่นาที่นำ้าจึงเป็นสิ่งซึ่ง จะผลิต สิ่งที่เกินความต้องการออกมา และ
- 44. 44 ทฤษฎีแรงกดดันด้านประชากร ทฤษฎีที่มีความสำาคัญกลุ่มที่ ๒ มองว่า แรงกดดันด้าน ประชากรเป็นตัวเคลื่อนไหว สูงสุดในการพัฒนาอารยธรรม ทฤษฎีนี้เป็นการมองทางกว้าบน พื้นฐานหลักที่ว่า การขยายตัว ของประชากรเป็นลักษณะคงที่ ของวิวัฒนาการมนุษย์และรับ
- 45. 45 ทฤษฎีแรงกดดันด้านประชากร ประชากรจะเพิ่มขยายจาก ปัจจัยที่นักเศรษฐศาสตร์นาม โธมัส มัลธัส (Thomas Malthus) ได้ชี้ประเด็นในตอน ต้นศตวรรษที่ ๑๙ ว่า การ สำารองอาหารมีจำากัด โรคและ ตัวทำาลายโดยธรรมชาติเป็นไป ตามธรรมชาติ ในสภาพ
- 47. 47 ทฤษฎีความ ขัดแย้ง ทฤษฎีความขัด แย้ง นักปราชญ์ชาวอเมริกันนาม โรเบอร์ต คาร์เมโร (Robert Carmeiro) ผู้เสนอมุมมองหนึ่ง ที่เป็นหลัก อ้างว่าในบริเวณที่มี การกำาหนดเขต เมื่อมีการขยาย เขตเข้าไปสู่บริเวณใกล้เคียง (จากเหตุปัจจัยสิ่งแวดล้อม เช่น ภูเขา ทะเลทราย ทะเล หรือ เป็นเพราะว่าบริเวณเหล่านี้
- 48. 48 ทฤษฎีความ ขัดแย้ง ทฤษฎีความขัด แย้ง แนวโน้มที่จะมีชุมชนใหม่ เกิดขึ้นและป้องกันตนเองไม่ให้ ถูกโจมตีจากภายนอก มีการ เลือกผู้นำาขึ้นมาเพื่อจัดการด้าน สงคราม และถ้าสำาเร็จอาจมี อำานาจทั่วไปมากขึ้น มีความ ถาวรมากขึ้นในชุมชน แล้วก็ กลายมาเป็นการจัดตั้งชนชั้น
- 49. 49 ทฤษฎีความ ขัดแย้ง ทฤษฎีความขัด แย้ง การตีความต้นกำาเนิด อารยธรรมของกลุ่มมาร์ก ซิสต์(Marxists)กำาหนดการ เน้นในปัจจัยทางเศรษฐกิจ รวม ถึง กระบวนการที่เน้น การเกษตร ความชำานาญทาง ช่างฝีมือ มาร์กซิสต์เน้นความ ขัดแย้งมากเกินไป ประการนี้
- 50. 50 ทฤษฎีความ ขัดแย้ง ทฤษฎีความขัด แย้ง ตามทัศนะนี้ ข้อเสนอเป็นการ เน้นตัวอย่าง โดยนักปราชญ์ ชาวรัสเซียชื่อ อิกอร์ ไดอาโค นอฟ (Igor M.Diakonoff) รัฐ เกิดขึ้นเป็นผลของการขัดแย้ง ทางชนชั้นและหน้าที่ของมัน คือ การรักษาอำานาจให้เหนือ กว่าผู้อื่นของชนชั้นปกครอง
- 51. 51 ทฤษฎีการแลกเปลี่ยน ปัจจัยอื่นที่อภิปรายถึงวิธีการ ที่อารยธรรมพัฒนาขึ้นมา บาง ครั้งพิจารณาว่าความสำาคัญ เบื้องแรก คือ การแลกเปลี่ยน ทั้งการแลกเปลี่ยนระยะทาง ไกลหรือภายในบริเวณที่ อารยธรรมเกิดขึ้น ผู้สนับสนุน ทัศนะนี้มองว่า พัฒนาการของ
- 52. 52 ทฤษฎีการแลกเปลี่ยน เมโสโปเตเมีย ขาดวัสดุที่ จำาเป็นมากมายในการดำาเนิน ชีวิตอารยะ ซึ่งได้แก่โลหะ หิน และไม้สักสำาหรับการก่อสร้าง ได้นำาไปสู่พัฒนาการจัดระเบียบ ยึดศูนย์กลางเพื่อควบคุมจัดหา การขนส่ง การกระจายวัตถุดิบ และสินค้าอื่น การจัดระเบียบ
- 53. 53 ทฤษฎีการแลกเปลี่ยน การแลกเปลี่ยนยังรวมไปถึง สินค้า เริ่มจากเป็นตลาดซึ่ง ตำาแหน่งที่มีการแลกเปลี่ยน สินค้า มักเป็นตำาแหน่งที่ขยาย ตัวขึ้นมาเป็นเมือง นอกจากการ แลกเปลี่ยนสินค้าแล้วแหล่ง ชุมนุมเหล่านี้ยังแลกเปลี่ยน ความคิด รูปแบบในการดำาเนิน
- 54. 54 ทฤษฎีการจัดระเบียบทางสังคม กลุ่มทฤษฎีสุดท้ายมอง ปัจจัยทางสังคมเป็นเบื้อง แรกและพิจารณาว่า การเปลี่ยนแปลงใน เทคโนโลยี การปฏิบัติ เพื่อ ดำารงชีพ การค้าและอื่น ๆ เป็นสิ่งที่ตามมามากกว่า
- 55. 55 ทฤษฎีการจัดระเบียบทางสังคม นักมานุษยวิทยาชาวอเมริกัน ชื่อเอลแมน เซอรวิซ (Elman Service) อ้างว่ากระบวนการ สำาคัญตรงนี้ คือ การสร้าง สถาบันของผู้นำาศูนย์กลาง เขา เชื่อว่า ในสิ่งแวดล้อมที่แน่นอน (ภาวะเงื่อนไขสิ่งแวดล้อมของ
- 56. 56 ทฤษฎีการจัดระเบียบทางสังคม ผลลัพภ์ที่ได้ คือ การปรากฏ สิ่งที่เราเรียกว่า การปกครอง อย่างแท้จริงและอารยธรรม นัก โบราณคดีชาวอเมริกันชื่อ โร เบอร์ต เอ็ม อาดัม (Robert M. Adams) ได้อ้างว่า ในกรณีเม โสโปเตเมีย ความชำานาญใน ทางเศรษฐกิจ ความแตกต่างใน ทางสังคม และอำานาจรวม ศูนย์กลางได้เกี่ยวข้องร่วมกัน
- 57. 57 ยุคหิน (ก่อนอารยธรรม) เป็นช่วงเริ่มแรกของ พัฒนาการมนุษย์ก่อนการใช้ โลหะ เครื่องมือและอาวุธทำามา จากหิน การกำาหนดเวลาของ ยุคหินแตกต่างกันไปในส่วน ต่าง ๆ ของโลก ส่วนก้าวหน้า มากที่สุด คือ ตะวันออกกลาง และเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ สิ้นสุดลงเมื่อ ๖๐๐๐ ปี ก่อน
- 58. 58 ยุคหิน (ก่อนอารยธรรม) ในยุโรปได้เชื่อมโยงต่อมา จนกระทั่ง ๔๐๐๐ ก่อน คริสตกาล หรือหลังจากนั้น ยุค หินในอเมริกาเริ่มต้น เมื่อมนุษย์ ได้ไปถึงโลกใหม่ครั้งแรกบางที อาจเมื่อ ๗๐,๐๐๐ ปีมาแล้ว แต่ ยุคหินเริ่มแรกเมื่อประมาณ ๒๕๐๐ ก่อนคริสตกาล
- 59. 59 ยุคหิน (ก่อนอารยธรรม) ตลอดช่วงเวลาอันยาวนาน ของยุคหิน ได้มีการ เปลี่ยนแปลงอย่างมากในด้าน ภูมิอากาศและเงื่อนไขอื่น ๆ ที่มี ผลกระทบต่อวัฒนธรรมของ มนุษย์ มนุษย์เองได้เกี่ยวข้อง กับรูปแบบของตน ในช่วงหลัง จากนี้ ยุคหินได้แบ่งออกเป็น ๓ ช่วง คือ ยุคหินเก่า ยุคหินกลาง
- 60. 60
- 61. 61
- 62. 62 • G.A. Maclean/Oxford Scientific Films • เครื่องมือหินกะเทาะ มนุษย์ได้มีเครื่องใช้มาแล้วอย่างน้อย ๒.๕ ล้านปี เทคโนโลยีเริ่มแรกสุดเป็นการใช้เครื่องมือสับ ตัด ทุบ รูปร่างตามก้อน กรวด จากยุคหินสมัยต่อมา นักโบราณคดีได้แยกลักษณะออกมาถึง ๖๐ ถึง ๗๐ แบบมาตรฐานซึ่งเป็นเครื่องมือในใช้งานตามวัตถุประสงค์ เฉพาะ บางชิ้นใช้สำาหรับพิธีกรรม ในภาพนี้คือหัวขวาน หัวธนู หินทุบ สว่าน และหินขูด ทำาด้วยหิน วัสดุ เช่น กระดูกและงาช้างก็มีการนำามา ใช้เป็นเครื่องมือ เครื่องมือคล้ายกันนี้สามารถทำาจากการกะเทาะ โดยตรงจากวัตถุดิบ หรือทางอ้อมจากการใช้หินทุบ • Microsoft ® Encarta ® Reference Library 2003. © 1993-2002
- 63. 63
- 64. 64
- 65. 65
- 66. 66
- 67. 67
- 68. 68
- 69. 69
- 70. 70
- 71. 71
- 72. 72
- 73. 73
- 74. 74
- 75. 75
- 76. 76
- 77. 77
- 78. 78 • 8000 BC - 6000 BC • เริ่มต้นการเกษตรกรรม • การเปลี่ยนจากการล่าสัตว์และการเก็บ ของป่ามาขึ้นอยู่กับการผลิตอาหาร เปลี่ยนแปลงไปอย่างสมำ่าเสมอ เริ้มต้น เมื่ออย่างน้อย ๑๐,๐๐๐ ปีที่แล้ว เกษตรกรรุ่นแรกเรียนรู้ในการเก็บ รักษาเมล็ดพืชที่มี่ใช้ประโยชน์ได้และ นำามาปลูกใหม่ และรู้จักการจับสัตว์มา เลี้ยงเป็นเลี้ยงสัตว์ ศูนย์กลางของ การเกษตรกรรมปรากฏขึ้นในหลาย ส่วนของทวีปเอเชีย แอฟริกา ยุโรป
- 79. 79 ยุคหินเก่า (Paleo = old + lithic = stone) เป็นยุคที่มีช่วงเวลา ยาวนานที่สุด เริ่มต้นเมื่อ ประมาณ ๒ ล้านปีมาแล้ว เครื่อง มือหินนำามาใช้ครั้งแรกเมื่อ ประมาณ ๑๓,๐๐๐ ปีก่อน คริสตกาล บรรทัดฐานการดำารง ชีวิตคือการล่าสัตว์และการเก็บ อาหาร เริ่มแรกใช้เครื่องมือหิน โดด ๆ เช่น กรวดหรือเครื่องมือ
- 80. 80 ในตอนปลายยุคหินเก่า มนุษย์ สมัยใหม่ (Modern human) คือ Homo sapiens sapiens ได้ทำา เครื่องมือเฉพาะขึ้นมาเป็นเข็ม หรือเบ็ด ในถำ้าของยุโรป เช่น ถำ้าโครมันยองในประเทศ ฝรั่งเศส จิตรกรรม ฝาผนังและ ประจักษ์หลักฐานแสดงให้เห็น พิธีกรรมความเชื่อและการแบ่ง ชั้นทางสังคม ที่มีความเป็นไปได้
- 81. 81 หลังจาก ๑๓,๐๐๐ ปีกอ่นคริส ตกาล องค์ประกอบทางอากาศ มีผลต่อสิ่งแวดล้อมและความ สามารถในการแสวงหาอาหาร ของมนุษย์มากขึ้น ในภูมิภาคป่า เขตร้อนและเขตอบอุ่น เครื่องมือ ต่าง ๆ ในยุคหินเก่า หินกระเทา ะยังคงปรับมาใช้ในในเงื่อนไข ใหม่ ช่วงนี้เป็นช่วงที่เรียกว่ายุค หินกลาง (Mesolithic:meso =
- 82. 82 ในตะวันออกกลางและอเมริกา กลาง หมู่บ้านเกษตรกรได้เริ่ม พัฒนาขึ้นมาเมื่อ ๘,๐๐๐ ปีก่อน คริสตกาล เป็นช่วงที่เรียกว่า ยุค หินใหม่ (Neolithic: Neo = New + lithic = stone) เครื่อง มือหินมีความหลายหลากและขัด เรียบ จาก ๖,๐๐๐ ปีก่อน คริสตกาล เครื่องปั้นดินเผา ปรากฏขึ้นในตะวันออกกลาง
- 83. 83 บทที่ ๓ อารยธรรมเมโสโปตาเมีย •เมื่อประมาณ ๔๐๐๐ ก.ค. ผู้คน จำานวนมากเริ่มเคลื่อนย้ายไปสู่ ที่ราบลุ่มนำ้าแถบเมโสโปเตเมีย และอียิปต์ จากประมาณ ๓๐๐๐ ก.ค. เมื่อมีการประดิษฐ์ตัวอักษร ขึ้นในประวัติศาสตร์ ชีวิตชาว เมืองและการจัดระเบียบสังคมจัด ตั้งรัฐเป็นศูนย์กลางขึ้นมาใน
- 84. 84 เมโสโปเตเมีย และอียิปต์เป็น อารยธรรมที่เก่า แก่กว่าอารยธรรม อื่นในสมัยเริ่ม แรก ทั้ง ๒ อารยธรรมดำารง อยู่ มีต้นกำาเนิด เป็นของตนเองใน อีจิปต์กับเมโส โปตาเมีย
- 85. 85 ชีวิตชาวอีจิปต์อยู่บนพื้นฐาน หลักจริยธรรมแน่นอน อารยธร รมเมโสโปตาเมียอยู่บนพื้นฐาน ระบบกฎหมาย ชาวอีจิปต์ใช้ ชีวิตนี้อย่างร่าเริงและมุ่งในชีวิต หลังตายมากกว่า ทัศนคติของ ชาวเมโสโปเตเมียที่มีต่อชีวิตนี้ มืดมัวและดำาเนินชีพ โดยไม่ เกี่ยวข้องกับชีวิตหลังความตาย
- 86. 86 “อารยธรรมเมโสโปตาเมีย กล่าวหยาบ ๆ เป็นอารยธรรม ของ ๓-๔ อารยธรรมที่เด่น ๆ ถ้า กำาหนดสัญลักษณ์ ก็มีความแตก ต่างกัน คือ ลักษณะทาง ภูมิศาสตร์ของบริเวณทั้งสองนี้ คือ ในอีจิปต์ แม่นำ้าไนล์ไหลจาก ใต้ไปเหนือ ที่ราบสองฝั่งนำ้าแยก โดดเดี่ยวออกจากเครื่องกั้น
- 87. 87
- 88. 88 คำาว่า เมโสโปตาเมีย Mesopotamia มาจากคำา ว่า meso=ระหว่าง กับคำาว่า potamus=แม่นำ้า รวม กันแล้วมีความหมายว่า ดินแดนระหว่างแม่นำ้า แม้ว่าส่วนนี้เป็นการอ้างถึงเฉพาะส่วนเหนือของ ที่ราบของแม่นำ้า ในการใช้ โดยทั่ว ๆ ไป ใช้กับ บริเวณที่เป็นรูปวงโค้งที่อยู่ระหว่างทะเลเมดิเตอเร เนียน กับอ่าวเปอรเซีย นักประวัติศาสตร์ บางคน ได้เรียกบริเวณนี้ว่า ที่ราบพระจันทร์เสี้ยวอันอุดม
- 89. 89 แม่นำ้ายูเฟรติสและไทกริสไหลคู่เป็นเส้นขนาน ที่ราบลุ่ม สามารถแบ่งเป็นหน่วยทางภูมิศาสตร์ได้ อย่างเด่นชัด และ ประวัติความเป็นมาของมันยังเป็น ช่วงที่เด่น ส่วนที่อยู่ตอนล่าง ของที่ราบใกล้ปากอ่าว เป็นที่รู้จักกัน ในนามซูเมอร์ (Sumer) ถัดขึ้นไปเป็น อัคคัด (Akkad) เมื่อรวมกันเรียกว่า บาบิโลเนีย (Babylonia) ทางเหนือ ของส่วนนี้คือเมโสโปตาเมีย เป็นดินแดนของอัสสิเรีย (Assyria) คาลเดีย (Chaldia) ฯลฯ
- 90. 90 หลักฐานโบราณคดีเมโสโปตา เมียสมัยเริ่มแรกอารยธรรมเมโสโปเตเมียเป็น อารยธรรมเก่าแก่ที่สุด เท่าที่ทราบกันใน ประวัติศาสตร์ เชื่อว่า ยืนยงอยู่ใน ช่วง ๔,๐๐๐ ปีก่อน ค.ศ. เมื่อ ๕-๖ พันปีก่อน คนหลายกลุ่มได้ ปรากฎตัว มาตั้ง ถิ่นฐานในที่ราบลุ่มแม่นำ้าไนล์และเกี่ยว ข้องกันในวิถีการดำาเนินชีวิตของคน เหล่านั้น หลักฐานทางโบราณคดี คือผอบ สมัยเมโสโปเตเมียนี้เป็นเครื่องเคลือบ (Iraq Museum, Baghdad) จากสมัย หิน ใหม่ อายุระหว่าง 5000 ถึง 3000 BC. พบ ในตะวันออกกลาง ผอบนี้เป็นตัวแทนการออกแบบ แสดงให้เห็นศิลปะเปอร์เซียโบราณเรียก “ว่า animal style” การตกแต่งบนแจกัน
- 91. 91 หลักฐานโบราณคดีเมโสโปตา เมียสมัยเริ่มแรก อารยธรรมเมโสโปเตเมียเป็น อารยธรรมเก่าแก่ที่สุด เท่าที่ทราบกัน ในประวัติศาสตร์ เชื่อว่า ยืนยงอยู่ใน ช่วง ๔,๐๐๐ ปีก่อน ค.ศ. เมื่อ ๕-๖ พันปี ก่อน คนหลายกลุ่มได้ ปรากฎตัว มาตั้ง ถิ่นฐานในที่ราบลุ่มแม่นำ้าไนล์และเกี่ยว ข้องกันในวิถีการดำาเนินชีวิตของคน เหล่านั้น หลักฐานทางโบราณคดี คือผอบ
- 92. 92 หลักฐานโบราณคดีเมโสโปตา เมียสมัยเริ่มแรก ผอบนี้เป็นตัวแทนการออกแบบ แสดงให้เห็นศิลปะเปอร์เซียโบราณ “เรียกว่า animal style” การตกแต่ง บนแจกันเป็นสัตว์ กรณีนี้ใช้ปลา เป็นสัญญลักษณ์ เนื่องจากเผ่าเร่ร่อนโบราณใน ตะวันออกกลาง ไม่มีบันทึกภาษา เขียนหรือสิ่งก่อสร้างถาวร งาน
- 94. 94 ๑. ประวัติของเมโสโปเตเมีย ตอนต้นยังไม่แน่ชัด แต่ใน ศตวรรษที่ ๔ ก่อน ค.ศ. ชาวสุเม เรียนแห่งเอเซียกลาง อยู่ในการ ควบคุมของที่ราบตอนล่าง ชาวสุ เมเรียนได้เข้ายึดเหนือ บริเวณนี้ จนกระทั่ง ๒๔๐๐ ปีก่อน ค.ศ. บางทีประมาณช่วงนี้ ชาวสุเม เรียนอาจพ่ายแพ้แก่ พระเจ้าซาร์
- 95. 95 ๒. ๑๘๐๐ ปี ก่อน ค.ศ. ชาวสุเม เรียนพ่ายต่อพวกอมอไรท์หรือบา บิโลเนียน ซึ่งต่อมาได้สร้าง เมือง บาบิโลเนีย กษัตริย์ที่มีชื่อเสียง มากที่สุด คือ ฮัมมูราบี ชาวบาบิ โลนได้ให้ สาระต่ออารยธรรม ไท กริส-ยูเฟรติสมาก บาบิโลเนียถูก โค่น อำานาจโดยพวกแคสไซท์ (Kassites) เมื่อประมาณ ๑๗๕๐
- 96. 96 ๓. อัสซีเรียนได้ตั้งอาณาจักร เล็ก ๆ เมื่อต้น ๓๐๐๐ ปีก่อน ค.ศ. ประมาณ ๕๐๐ ไมล์ไปทางเหนือ ของแม่นำ้าไทกริส ประมาณ ๑๓๐๐ ปีก่อน ค.ศ. อัสซีเรียนได้ ขยายมายังลุ่มนำ้าตอนเหนือ และ ๓๐๐ ปี ต่อมาได้ยึดอำานาจพวก แคสไซท์ ผู้ปกครองที่มีชื่อเสียง คือ ซาร์กอนที่ ๒ (Sargon II) เซน
- 97. 97 ในช่วง ๘-๙ ศตวรรตก่อน ค.ศ. การเมืองของกษัตริย์เหล่านี้ คุมขยายไป เหนือดินแดนซีเรีย โฟนีเชีย อิสราเอลและอีจิปต์ แต่ ชัยชนะอันยิ่งใหญ่เหล่านี้ เป็นการ รวมปึกแผ่นไม่ได้และ ผู้บริหารไม่ ดี พวกอัสสิเรียก็ตกอยู่ในอำานาจ คาลเดีย
- 98. 98 ประวัติศาสตร์
- 99. 99 ๔. พวกคาลเดียนได้ตั้ง ถิ่นฐานทางตะวันออกเฉียงใต้ ของที่ราบลุ่มแม่นำ้าไทกริส-ยูเฟ รติส เริ่มแรกพวกคาลเดียน ได้ รับใช้ชาวอัสสิเรียน ในศตวรรษ ที่ ๗ ได้ปฏิวัติยึดอำานาจจากอัสซี เรียน กษัตริย์ที่มีชื่อเสียงที่สุด ของคาลเดียน คือ เนบูคัดเนสซา (ศตวรรษที่ ๖ ก่อนคริสกาล) ชาว ประวัติศาสตร์
- 100. 100 แม้ว่า อารยธรรมเมโสโปตา เมียอาจได้รับการมองว่าเป็น หน่วยเดี่ยวกัน แต่พัฒนาการ ของอารยธรรมนี้ไม่ชัดเจน ถ้า หากไม่มีการอ้างอิงถึงการ เผยแผ่ของทุกกลุ่มย่อย ผู้ ปกครองทั้งสี่พวกตามที่กล่าวนี้ คือ สุเมเรียน บาบิโลเนียน อัสสิ เรียน และคาลเดียน อารยธรรม ประวัติศาสตร์
- 101. 101 ความซับซ้อนทางวัฒนธรรมที่ มั่นคง การสร้างสรรค์อันเป็นผล ของการเผยแพร่ลักษณะเฉพาะ ตัวของสุเมเรียน บาบิโลเนียน อัสสิเรียน คาลเดียน และกลุ่ม เล็ก ๆ อีกหลายกลุ่ม ที่ได้ หมุนเวียนไปในนามของอารย ธรรมเมโสโปตาเมีย เราจะศึกษาตามแนวหัวข้อ ประวัติศาสตร์
- 102. 102 การปกครอง ภายใต้พวกสุเมเรียน นครรัฐ ปกครองโดยปาเตซี (patesis) ความ ประสงค์ทางการทหารของรัฐเหล่านี้ ได้รวมตัวเป็นหน่วยเดียวกันในแบบ สหพันธฺรัฐอย่างหลวม ๆ ปาเตซี (patesi) คือหัวหน้ารัฐ รวมตัวเองอยู่ใน หน้าที่ทางศาสนา กองทัพ และ เศรษฐกิจ พระองค์เป็นหัวหน้าพระ เป็นแม่ทัพของทัพ และเป็นผู้สั่งการ ประวัติศาสตร์
- 103. 103 การปกครอง ชาวบาบิโลเนียนดำารงชีพอยู่ ภายใต้อิทธิพลของชาวสุเมเรียน แต่การขยายดินแดนนั้นกว้าง ขวางและ สามารถรวมเป็นปึก แผ่น ได้ ชาวบาบิโลเนียนได้เลิก การปกครองตนเองของท้องถิ่น กษัตริย์กลายมาเป็นผู้มีอำานาจ สูงสุด กษัตริย์จัดการเรื่องเก็บ ประวัติศาสตร์
- 104. 104 การปกครอง ชาวอัสสิเรียนทั้งหมดเป็น นักรบและการขยายดินแดนไป ยังดินแดนไกล ๆ กองทัพเป็น หน่วยสำาคัญที่สุดของรัฐ แม่ทัพ เป็นผู้รำ่ารวยที่สุดและมีอำานาจ ที่สุดในราชอาณาจักร บางครั้ง ชาวอัสสิเรียนพยายามล้มอำานาจ กษัตริย์ พวกนี้เข้าโจมตีอย่าง ประวัติศาสตร์
- 106. 106 เศรษฐกิจ ในตอนเริ่มต้น เมโสโปตา เมียมีลักษณะทางเศรษฐกิจแบบ ง่าย ๆ ชาวสุเมเรียนให้ความ สำาคัญต่อเทพไม่ใช่ กษัตริย์ว่า เป็นเจ้าของดินแดน การค้าและ อุตสาหกรรมเป็นเรื่องส่วนบุคคล และรัฐไม่ผูกขาด ชาวบาบิโล เนียนทำาการเปลี่ยนแปลงการ ประวัติศาสตร์
- 107. 107 เศรษฐกิจ ชาวอัสสิเรียนยอมให้ชาวต่าง ประเทศเท่านั้นที่ทำากิจกรรมด้าน พาณิชย์ได้ การเกษตรยังคงเป็น อาชีพหลัก ชาวสุเมเรียนได้ เปลี่ยนแปลงในด้านการเกษตร และการควบคุมนำ้าได้ดี ที่ดินอัน กว้างใหญ่ถือครองโดยผู้ ปกครอง พระ และแม่ทัพนายกอง ประวัติศาสตร์
- 108. 108 เศรษฐกิจ การพาณิชย์และการค้าได้ ขยายตัวออกไป มีการเชื่อมโยง ทางการค้ากับประเทศที่อยู่รอบ ๆ วิธี การทางธุรกิจพัฒนาขึ้น ใน ระดับสูง มีการทำาสัญญา เกี่ยว ด้วยการเขียนและมีพยาน ในส่ง ของ ในรับเงิน และตั๋วแลกเงิน ( letter of credits) พ่อค้าที่เดินทาง ทำาการค้า บนพื้นฐานของค่านายประวัติศาสตร์
- 109. 109 เศรษฐกิจ ดังได้กล่าวมาแล้วข้างต้น ชาวบาบิโลเนียทำาการค้าอย่างมี กฎการปฏิบัติ การค้า ธนาคาร และ อุตสาหกรรม เป็นเรื่องที่อยู่ ภายใต้กฎหมายของรัฐ ถ้าการ ติดต่อกันโดยไม่มีสัญญาและ พยานจะมีการลงโทษ มี กฎหมายลงโทษผู้ละเลยการ เพาะปลูก และการอำานวยด้านประวัติศาสตร์
- 110. 110 เศรษฐกิจ แต่ชาวอัสสิเรียนไม่สนใจ เรื่องการค้า เพราะว่ารายได้หลัก ได้มาจากสงคราม ทาสที่ทำาการ เพาะปลูกในที่ดิน และเป็นผู้ ทำางานให้แก่ส่วนรวมของรัฐเป็น พวกที่จนที่สุด แต่คนรวยอาศัย อยู่ในบ้านที่หรูหรา ในที่พัก ทหารและเพิ่มการปล้นสะดม ประวัติศาสตร์
- 111. 111
- 112. 112 สังคม สังคมเมโสโปเตเมียแบ่งช่อง กว้างมากระหว่างคนรวยกับ คนจน คนรวยเป็นเจ้าของที่ดิน และครองตำาแหน่งสูง ในทาง ทหารและการบริหารรัฐ ทาสติด ที่ดินและทาสเป็นผู้ทำางานให้การ ค้าและการพาณิชย์ได้พัฒนาขึ้น แต่ไม่ได้สร้างชนชั้นกลาง ขึ้นมา อย่างไรก็ตามกฎหมายที่ดินประวัติศาสตร์
- 113. 113 สังคม พระเป็นผู้ที่มีสถานภาพสูงใน เมโสโปเตเมีย กษัตริย์เองเป็น พระไปในตัว ไม่ใช่เป็นเทพ หน้าที่ของพระคือ การนำา เจตจำานง ของเทพออกมา พระ ได้พัฒนาพิธีกรรม เวทย์มนต์และ ไสยศาสตร์ ด้วยการเจริญเติบโต ของ สิ่งเหล่านี้ ความสำาคัญของ พระองค์ ในสังคมก็เพิ่มขึ้นประวัติศาสตร์
- 114. 114 สังคม ในบาบิโลเนีย สตรีมีฐานะสูง ในสังคม มีสิทธิในการมีทรัพย์สิน หย่า และฟ้องร้องทางกฎหมาย สตรีทำากิจกรรมอาชีพและ ทำาการค้าได้ หญิงม่ายได้รับการ คุ้มครองจากกฎหมาย ประวัติศาสตร์
- 115. 115 สังคม ศาสนาหนึ่งที่ปฏิบัติกันซึ่ง หญิงบาบิโลเนียนได้เข้ามา เกี่ยวข้องอาจเป็นข้อสังเกตในที่ นี้ สตรีปรารถนาที่จะเลี้ยงลูก ที่ คาดหวังว่าเกิดจากการขายตัว แก่ชายแปลกหน้าในวิหารอิช ตาร์ (Ishtar) ค่าจ้างที่ได้รับจาก วิธีการนี้จะถวายแก่เทพี ปกติ พระองค์หนึ่งจะแสดงบทบาทของประวัติศาสตร์
- 116. 116
- 117. 117
- 118. 118
- 119. 119 ชาวอัสสิเรียนยังคงรักษาการ ลงโทษที่รุนแรงโหดร้ายทารุณ ที่สุดสำาหรับอาชญากรรมสังคม เช่นการทำาแท้งและพฤติกรรมที่ ผิดธรรมชาติ และกดขี่สตรีอย่าง สิ้นเชิง ชายอัสสิเรียนคนหนึ่ง สามารถ แต่งงานได้กับสตรีหลาย คน และหย่าได้เมื่อฝ่ายชาย ต้องการ ภรรยาถูกจำากัดขอบเขต ให้อยู่ในบ้าน และห้ามปรากฏตัวประวัติศาสตร์
- 120. 120 กฎหมาย ชาวสุเมเรียนสร้าง ระบบกฎหมายควบคุม ประชาชน และในช่วง กลางช่วง ๓๐๐๐ ปีก่อน คริสตกาล กษัตริย์ของสุ เมเรียน พระนามว่า ดัน จิ ได้เตรียมเรื่อง กฎหมายเป็นครั้งแรก กฎหมายนี้ ต่อมา กษัตริย์ชาว บาบิโลประวัติศาสตร์
- 122. 122 กฎหมาย พระเจ้าฮัมมูราบี ปกครองในศตวรรษที่ ๒๐ ก่อนคริสตกาล พระองค์ได้เผยแพร่ด้วย ความยิ่งใหญ่ให้ ประวัติศาสตร์ คือ กฎหมาย ซึ่งได้จารึกลง ในเสาคอลัมน์สูง ๘ ฟุต ด้วยอักษร คูนิฟอร์ม คอลัมน์กฎหมายนี้ ตั้งประวัติศาสตร์
- 123. 123 กฎหมาย พระเจ้าฮัมมูราบีไม่ ได้สร้างสรรค์กฎหมาย ขึ้นมาเอง พระองค์ดูจาก กฎหมาย ธรรมเนียม ประเพณีที่มีมาก่อน และ นำามาจัดระบบเสียใหม่ ในการกระทำาสิ่งนี้ พระองค์ได้รับแรง บันดาลใจ และแนวทาง จากกฎหมาย ที่ได้จัดประวัติศาสตร์
- 124. 124 ๑. กฎหมายอยู่บนพื้นฐานของ หลักการแก้แค้น ตัวอย่างเช่น ถ้าใครถูกฆ่า ญาติของผู้ตายมี สิทธิเรียกร้องเอาชีวิต ของผู้เป็น ฆาตกร ในทำานองเดียวกัน ถ้า ใครก็ตามที่ผู้อื่นทำาให้เสีย เสียหู ฟันหัก เขาก็อาจได้รับการเรียก ร้องให้ถูกกระทำา เช่นเดียวกัน ประวัติศาสตร์
- 125. 125 ๒. กฎหมายได้มีการจำาแนก ประเภทอาชญากรรมโดย เจตนาและอาชญากรรมโดยไม่ เจตนา ถ้าผู้ใดทำาให้บุคคลอื่น ได้รับบาดเจ็บโดยอุบัติเหตุ และ สาบานได้ว่า "ข้าพเจ้าทำาให้ เขาบาดเจ็บ โดยมิได้มีเจตนา" ผู้นั้นจะได้รับการลงโทษน้อย กว่า การกระทำาให้ผู้อื่นบาดเจ็บ โดยเจตนา ประวัติศาสตร์
- 126. 126 ๓. กฎหมายยอมรับในความแตก ต่างระหว่างชนชั้น และมีบท ลงโทษแตกต่างกัน ระหว่าง ความผิดที่ทาส เสรีชน และขุน ทางกระทำา ถ้าทางหรือทาสดิน ทำาร้ายเสรีชน ทาสจะถูก ลงโทษ หนักกว่าที่สามัญชน หรือ ขุนนางกระทำาในลักษณะ เดียวกัน ในการต่อสู้กัน ถ้าเสรี ชนเสียดวงตา เขามีสิทธิที่จะ ประวัติศาสตร์
- 127. 127 ตัวอย่างเช่น ขุนนางทำาความ ผิดอาญา ซึ่งถูกลงโทษโดย ยุติธรรมแล้ว เขาจะถูกเรียก ร้องให้จ่าย มากกว่าทาส หรือ ทาสดินในการจ่ายในกรณี ประเภทเดียวกัน แม้ว่ากฎหมายต่างกันจะนำา มาใช้กับชนฃั้นที่ต่างกัน คนรวยกับเสรีชน ในทางปฏิบัติ ลักษณะที่น่าสังเกต ของประวัติศาสตร์
- 128. 128 ๔. กฎหมาย ได้นำามาใช้เป็น ระเบียบสังคม ภรรยาที่ซื่อสัตย์ กฎหมายยอมให้หย่าขาด จาก สามีที่ทารุณ โหดร้ายได้ และ พ่อแม่ของฝ่ายหญิงมีสิทธิเรียก ร้องค่าเสียหายได้ ภรรยาที่ นอกใจ ไม่ซื่อสัตย์ต่อสามีจะถูก ถ่วงนำ้า หญิงที่คบชู้จะถูก ลงโทษอย่างทารุณ ๕. กฎหมายยอมรับการไต่สวนประวัติศาสตร์
- 129. 129 แม้ว่ากฎหมายของพระเจ้า ฮัมมูราบีจะอยู่บนพื้นฐานของ การแก้แค้น สิทธิพิเศษทางสังคม และการไต่สวนโดยการพิสูจน์ แต่ก็มีองค์ประกอบที่ดีหลาย ประการ กฎหมายเขียนเป็นภาษา ง่าย ๆ ประการนี้ช่วยให้ทุกคน ทราบว่าอาชญากรรมใดจะถูก ลงโทษอย่างไร ประเพณีในสมัย เริ่มแรกที่ทารุณมากที่สุด คือ การ ถูกฝังทั้งเป็นจากการขว้างปาประวัติศ
- 130. 130 ภรรยาได้รับการคุ้มครองถ้าสามี ที่โหดร้ายทารุณ และคุ้มครอง สามีจากภรรยาที่นอกใจ ข้อ บกพร่องของกฎหมาย ที่มีอยู่ใน สังคมจากส่วนที่เกี่ยวข้องกับพระ เจ้าฮัมมูราบีที่อาจเป็นไปได้ คือ ความพอใจในการ ปฏิรูป กฎหมายบางด้าน มากกว่าการ ปฏิวัติระบบกฎหมายทั้งหมดจาก มุมมองต่าง ๆ กฎหมาย ฮัมมูราบี เป็นเครื่องหมายที่เด่นในประวัติศ
- 131. 131 ศาสนา ศาสนาของเมโสโปเตเมีย มีลักษณะเด่นจากองค์ประกอบ ๒ ประการ คือ ๑. เชื่อในเวทย์มนต์และสิ่งที่เหนือธรรมชาติ ๒. ไม่มีทัศนคติเกี่ยวกับชีวิตหลังตาย ชาวสุเมเรียนมีเทพจำานวนหนึ่ง เทพเหล่านี้เป็นตัวแทน ของอำานาจธรรมชาติและแสดงลักษณะ เป็นบุคคลจากองค์ ประกอบของมนุษย์ ชามาซ (Shamash) คือ สุริยเทพ เอนลิล (Enlil) จ้าวแห่งฝนและลมและอิชตาร์ (Ishtar) เทพีของสตรี เทพเหล่านี้และเทพอื่น ๆ เป็นทั้งฝ่ายดีและฝ่ายชั่ว ตัวอย่าง เช่น สุริยเทพให้ความอบอุ่นและแสงสว่างในด้านหนึ่ง แต่อีก ด้านหนึ่งเผาดินและทำาให้พืชเหี่ยวเฉา เทพที่น่ากลัวที่สุดใน บรรดาเทพทั้งหมด คือ เนอกัล (Nergal) เชื่อกันว่าผู้ต้นเหตุ ของโรคระบาด เทพเหล่านี้บางองค์ถูกชาวบาบิโลเนียนทอด ทิ้ง แต่ทัศนคติทางศาสนาของชาวเมโสโปเตเมียนไม่ประวัติศ
- 132. 132 ศาสนา การนับถือสิ่งที่เหนือ ธรรมชาติ เชื่อในโหราศาสตร์ (astrology) เวทย์มนต์และสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ ได้ปฏิบัติกันอย่างแพร่ หลาย การบูชาเนอร์กัลจ้าวแห่ง โรคระบาดกระทำากันอย่างแพร่ หลาย ไม่มีการปฏิบัติใด ๆ ที่เป็น แม่มด คุณไสยและบูชายัญ ใน บางศาสนา การปฏิบัติและความประวัติศ
- 133. 133 ศาสนา ชาวคาลเดียนได้ฟิ้นฟูมาร์ดุก และยกย่องเทพต่างๆและทำาให้ เทพเหล่านั้นมีอำานาจทั้งหมด เทพเหล่านี้ถูกกำาหนดให้อยู่ใน สวรรค์และเทพต่างๆ ได้แสดง ลักษณะที่เข้ากับดาวเคราะห์ มาร์ ดุกกับดาวพฤหัส อิชตาร์กับดาว ศุกร์ ฯลฯ มนุษย์ถูกกำาหนดให้ขึ้น อยู่กับโชคชะตา สารภาพบาปประวัติศ
- 134. 134
- 135. 135 ภาษาและวรรณกรรม ชาวเมโสโปตาเมียได้สร้าง ระบบการเขียน ตัวอักษรของพวก เมโสโปตาเมียเป็นรูปลิ่ม การเขียน นี้ เรียกว่าคูนิฟอร์ม ชาวเมโสโป ตาเมียเขียนบนดินเหนียวไม่ได้ เขียนบนกระดาษ เขียนด้วนต้นอ้อ ที่มีขอบเป็นรูปสี่เหลี่ยม ชาวเมโส โปตาเมีย ได้ใช้สัญลักษณ์ ประมาณ 350 แบบแต่ไม่มีตัวอักษรประวัติศ
- 136. 136 ภาษาและวรรณกรรม วรรณกรรมของชาวสุเมเรียน ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับ วิทยาศาสตร์และชีวิตในทาง เศรษฐกิจ ชาวเมโสโปตาเมียนยัง สร้าง มหากาพย์เทพตำานานและ ประวัติศาสตร์ เช่น มหากาพย์การ สร้างโลก และนำ้าท่วมโลกอันมีชื่อ เสียง มหากาพย์การสร้างโลก สร้างความเป็นยอดให้กับมาร์ดุกประวัติศ
- 137. 137 ภาษาและวรรณกรรม งานที่ประทับใจที่สุดของ ชาว บาบิโลเนียน คือ มหากาพย์กิลกา เมช บรรจุเรื่องราวเทพตำานานที่ เป็นหลักของตน โคลงเรื่อง ที่เป็น หลักของกาพย์นี้ คือ ชัยชนะขอ งกิลกาเมชแสดงสัญลักษณ์ของ มนุษย์เหนือธรรมชาติ วรรณกรรมศาสนา บทสวด และ ธรรมจริยาก่อให้เกิดวรรณกรรมประวัติศ
- 138. 138
- 139. 139
- 140. 140 ความสำาเร็จทางปัญญาอื่น ๆ ชาวเมโสโปเตเมียมีความ ก้าวหน้าในสาขาวิทยาศาสตร์ ชาวสุเมเรียนเป็นผู้บุกเบิกใน สาขานี้ คิดวิธีการคูณและการ หาร นับด้วยจำานวน ๖๐ เช่น ๑ ชั่วโมงมี ๖๐ นาที ๑ มินา(หน่วย การชั่งนำ้าหนัก) ประกอบ ด้วย ๖๐ เชเกล ฯลฯ ประดิษฐ์คิดค้น ปฏิทินมี ๑๒ เดือนทางจันทรคติประวัติศ
- 141. 141 ความสำาเร็จทางปัญญาอื่น ๆ ชาวอัสสิเรียนมีความ ก้าวหน้าเพียงเรื่องการผลิต เครื่องใช้ในการทำาสงคราม เช่น อาวุธทำาจากเหล็ก รถศึก เป็นผู้ ที่นำาระบบไปรษณีย์มาใช้เป็น ครั้งแรก สร้างความก้าว หน้าใน การทำาแก้วและในการถลุงแร่ ได้รับการยกย่องในการแบ่ง วงกลม ออกเป็น ๓๖๐ องศา และประวัติศ
- 142. 142 ความสำาเร็จทางปัญญาอื่น ๆ แต่การเผยแพร่ที่น่าสังเกตที่สุด ในสาขาวิทยาศาสตร์ของชาวคาล เดียน คือ ดาราศาสตร์ เขาคิดค้นให้ สัปดาห์มี ๗ วัน และ ๑ วัน มี ๑๒ ชั่วโมง ๑ ชั่วโมงแบ่งเป็น ๑๒๐ นาที สามารถทำานายคราสได้ นักดารา ศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ของพวกนี้ คือ นาบู ริมานนู (Rabu Rimannu) คำานวณ ระยะเวลาของปีที่แม่นตรงจนกระทั่ง นักวิทยาศาสตร์ในปัจจุบันแก้ไขประวัติศ
- 143. 143
- 144. 144
- 145. 145
- 146. 146
- 147. 147 ศิลปะ ศิลปินชาวเมโสโปเตเมียไม่ได้ มีความสำาเร็จดีกว่าชาวอีจิปต์ ใน เมื่อหินขนาดใหญ่ในเมโสโปเตเมีย หายาก โครงสร้างและรูปลักษณ์ ขนาดใหญ่ก็ไม่สามารถสร้างขึ้นมา ได้ ถึงกระนั้น ความสำาเร็จของเม โสโปเตเมียน ในสาขานี้ก็ยังมีอยู่ มากมาย ชาวสุเมเรียนได้ทุ่มเทให้กับ
- 148. 148 ศิลปะ เมโสโปเตเมียไม่มีหินมากพอ แต่มีดินเหนียวจำานวนมาก ดังนั้น ชาวเมโสโปเตเมียนจึงใช้ ประโยชน์จาก ดินเหนียวด้วย การนำามาทำาเป็นอิฐโดยการตาก แดด และใช้อิฐตากแดด ในการ สร้างวิหาร สุสาน ฯลฯ ใน โครงสร้างเหล่านี้ ได้ใช้ส่วนโค้ง ประทุน โดม และบางโอกาสเป็น
- 149. 149 ศิลปะ วิหารของเมโสโปเตเมียนที่เรียก ว่าซิกกูรัต (Ziggurat) สร้างในรูปเนิน เขาจำาลองและสร้างขึ้นเป็นชั้น ๆ ซิกกูรัตแห่งหนึ่งสูง ๖๕๐ ฟุต และ สร้างเป็น ๗ ขั้น ซิกกูรัตแห่งหนึ่งน่าเกลียดแต่ ใหญ่เทอะทะ และมีโครงสร้างของ อิฐตากแดดที่ซับซ้อน หอสำาหรับ เทพประทับตั้งอยู่ ส่วนยอดของ โครงสร้าง อาคารนี้ประกอบด้วยโถง
- 150. 150 ศิลปะ ชาวสุเมเรียนและบาบิโล เนียนใช้ดวงตราประทับจำานวน มาก ชาวบาบิโลเนียนเกือบทุก คน นับจากกษัตริย์ ไปจนถึง สามัญชนมีตราประจำาส่วนตัว ตราเหล่านี้ประกอบด้วยชื่อและ สัญลักษณ์
- 151. 151 ชาวอัสสิเรียน แม้ว่าจะป่าเถื่อน ในชีวิตทางสังคมและการเมือง แต่ก็แพร่กระจายในด้านศิลปะ มากกว่า ชาวบาบิโลเนียน และเม โสโปเตเมียน ในสมัยนี้ ศิลปะ ด้านประติมากรรมได้ไปถึงใน ระดับสูง สามารถแกะสลักภาพ ฉากสงครามและการล่าสัตว์ วีรบุรุษ กีฬา ฯลฯ และลัทธิวีรบุรุษ ที่รุ่งเรือง พวกนี้ยังสร้างวังและประวัติศ
- 152. 152 สำาหรับพวกนี้ ขนาดของ สิ่งก่อสร้างเป็นตัวชี้ ในด้าน คุณค่าทางศิลปะ ดังนั้น โครงสร้างของพวกนี้ทั้งหมดมี ขนาดใหญ่ อัสสูรบานิปาล ผู้ ปกครองที่ได้รับการบ่มเพาะ ใน ทางวัฒนธรรมมากที่สุดของอัสสิ เรียให้ การส่งเสริมทางศิลปะ พระองค์ได้ให้ทำาสำาเนาแผ่นอิฐที่ เป็นประโยชน์ทั้งหมดและ สร้างประวัติศ
- 153. 153
- 154. 154
- 155. 155
- 156. 156
- 157. 157
- 158. 158
- 159. 159
- 160. 160
- 161. 161
- 162. 162
- 163. 163
- 164. 164
- 165. 165
- 166. 166
- 167. 167 ประวัติศาสตร์เมโสโปตาเมีย • เมโสโปตาเมีย “Mesopotamia”มาจาก ภาษากรีก ๒ คำา คือ meso = between กับ potamus = river (Greek, “between the rivers”) เป็น หนึ่งที่เป็นศูนย์กลาง อารยธรรมเมืองสมัยแรกสุด ปัจจุบันอยู่ในบริเวณที่เป็นประ เทศอิรัค และซีเรียด้านตะวัน ออกระหว่างแม่นำ้าไทกริสและยู เฟรตีส ประวัติศ
- 168. 168 • แม่นำ้าไทกริสและยูเฟรติส ไหลออกจากทางตะวัน ออกเฉียงใต้ของตุรกี แยก ห่างกัน ๔๐๐กม. (๒๕๐ ไมล์) แม่นำ้ายูเฟรตีสไหล ลงมาในแนวตะวันออก เฉียงใต้เป็นระยะ ๑,๓๐๐ กม. (๘๐๐ ไมล์) และแม่นำ้า ยูเฟรตีสไหลลงทางใต้ เป็นระยะทาง ๘๘๕ กม. (๕๕๐ ไมล์) ก่อนจะมา บรรจบกันที่ Shatt al Arab ก่อนลงอ่าวเปอร์ซีย. สอง ฝั่งแม่น้าและที่ราบเมโสโปประวัติศ
- 169. 169 • ในประวัติศาสตร์ของเมโส โปตาเมียเป็นรูปแบบของ การแทรกซึมและการ รุกราน พื้นที่เกือบทั้งหมด ฝนตกน้อยมาก แต่เมื่อมี การควบคุมนำ้าโดยการขุด คลอง ดินที่มีความอุดมก็ ให้ผลผลิตมาก ในตอนใต้ มีการปลูกอินทผาลัม เป็น เสบียงอาหารที่มีคุณค่า ให้เส้นใยที่เป็นประโยชน์ เป็นอาหารสัตว์ แม่นำ้าทั้ง สองมีปลา และที่ลุ่มทางใต้ประวัติศ
- 170. 170 นครรัฐเมโสโปตาเมียในสมัยเริ่ม แรก • ความจำาเป็นใน การป้องกันตนเอง และการควบคุมนำ้า นำาชาวเมโสโปตา มียนไปสู่การ จัดการและขุด คลองและลงหลัก ปักฐานมีกำาแพง ล้อมรอบ • หลัง 6000 BC การ การตั้งถิ่นฐานที่เก่า ที่สุด เชื่อกันว่าอยู่ที่ เมืองเอริดู Eridu แต่ ตัวอย่างที่ดีที่สุด คือเมือ งอีเลค Erech (Uruk) ใน ตอนใต้ เป็นบริเวณที่มี วิหารสร้างด้วยอิฐดิบ ตกแต่งด้วยงานโลหะ งานหิน ซึ่งมีความ จำาเป็นในการขยาย บริหารจัดการกระตุ้นประวัติศ
- 171. 171 เมืองสุเมเรียนที่ สำาคัญ นอกเหนือ จากที่กล่าวมา แล้วข้างต้น คือ อดับ(Adab) อิซิน ( Isin,) กิช (Kish) ลาร์ซา ( Larsa) นิปเปอร์ (Nippur) และเออร์ (Ur.) ประวัติศ
- 172. 172 • ประมาณ 2330 BC บริเวณนี้ ต้องพ่ายต่อพวกอัคคาเดียน (Akkadians) เป็นชาวเซมิติค จากตอนกลางของเมโลโปเต เมีย กษัตริย์ของอัคคาเดียน คือ พระเจ้าซาร์กอนที่ ๑ มหาราช (ครองราชย์ย์เมื่อประมาณ 2335-2279 BC)พระองได้ สถาปนาราชวงค์อัคคัดขึ้น และ ในสมัยนี้ได้ใช้ภาษาอัคคาเดีย นมาแทนที่ภาษาสุเมเรียน • ชาวกูเตียน ชนเผ่าจากเนินเขา ทางตะวันออก ได้เข้ามายุติการ ปกครองของอัคคาเดียน เมื่อ ประมาณ 2218 BC และ หลัง จากการเข้ามาขัดจังหวะระยะ หนึ่ง ราชวงค์ที่ ๓ แห่งเออร์ได้ประวัติศ
- 173. 173 • ในเมืองเออร์ ประเพณี ชาวสุเมเรียนได้เบ่ง บานในที่สุด การไหล หลั่งเข้ามาของพวกอี ลาไมท์จากทางตะวัน ออกได้เข้ามาทำาลาย เมืองเออร์เมื่อประมาณ 2000 BC. เผ่าเหล่านี้ ได้เข้ายึดเมืองโบราณ และเข้าผสมปนเปกับ ชนพื้นเมืองท้องถิ่น และไม่มีเมืองในการ ควบคุมปกครองเพิ่มจน กระทั่งถึงสมัยพระเจ้าประวัติศ
- 174. 174 • ในขณะเดียวกัน ชาวอ มอไรท์ (Amorite) ตระ กูลหนี่งได้เข้ามายึด อำานาจในเมืองอัสชูร์ (Ashur)ในทางเหนือ อย่างไรก็ตาม ทั้งสอง เทืองต่างเสื่องลงอย่าง รวดเร็วหลังจากผู้มา ใหม่เข้ามา การรุกไล่ เริ่มขึ้นเมื่อประมาณ 1595 BC โดยชาวฮิต ไทต์(Hittites)จากตุรกี นำาบาบิโลนเสื่อมลง และ และอยาภายใต้ การปกครองของพวก แคสไซท์ (non-Semitic Kassites) เป็นเวลา ๔ • อัสชูร์ได้ล่มสลายให้แก่ นครรัฐไมตันนี (Mitanni state) เริ่มต้น จากพวก เฮอเรียน (Hurrians)จากเทือก เขาคอเคซัส ซึ่งคาดว่า เป็นเชื้อสายพวกอาร์มา เนียน (the Armenians) พวกเฮอเรียนได้อยู่ใน เมโสโบตาเมียหลาย ศตวรรษ แต่หลังจาก 1700 BC พวกนี้จำานวน มากได้กระจายข้ามไป ทางเหนือและที่ราบสู งอนาโตเลียทั้งหมด
- 175. 175
- 176. 176 • บาบิโลเนีย แคสไซท์ รุ่งเรืองขึ้นมา บนพื้นฐาน ของเมืองไม่กี่เมืองกับ หมู่บ้านจำานวนมากในรูป แบบชนเผ่า กษัตริย์ของบา บิโลเนียแคสไซท์ได้มีการ เขียนไว้เท่ากับฟาโรห์ของ อีจิปต์และมีการค้าอย่าง กว้างขวาง ประวัติศ
- 177. 177 อาณาจักรอัสสิเรียนและคาลเดีย น THE ASSYRIAN AND CHALDEAN EMPIRES • การเริ่มต้นเมื่อประมาณ 1350 BC อัสสิเรีย อาณาจักรเมโสโป ตาเมียตอนเหนือเริ่มต้นได้เข้า มาอ้างสิทธิ์ กองทัพอัสสิเรียน พ่ายต่อมิตันนี มีชัยต่อบาบิโลน ระยะสั้น ๆ เมื่อประมาณ 1225 BC และขยายออกไปถึงทะเล เมดิเตอเรเนียนเมื่อประมาณ 1100 BC. ชนเผ่าอรามา เนียน(Aramaean tribes) จาก ทุ่งหญ้าซีเรียได้เข้ามาขัดการ ขยายอาณาเขตของอัสสิเรียน เป็นเวลา 2 ศตวรรษ ด้วยการมี
Editor's Notes
- ระหว่างช่วง ๕ พันปีก่อนคริสตกาล ประชาชนพวกหนึ่งรู้จักกันในนามอูไบเดียน ได้ตั้งถิ่นฐานในบริเวณที่รู้จักต่อมาว่าซูเมอร์ การตั้งถิ่นฐานเหล่านี้ได้พัฒนา เป็นเมืองสุเมเรียนที่สำคัญ ชื่อว่า Adab, Eridu, Isin, Kish, Kullab, Lagash, Larsa, Nippur, and Ur. หลายศตวรรษต่อมา เมื่อชาวอูไบเดียนได้ตั้งถิ่นฐาน มั่งคั่งแล้ว พวกเซไมท์ (Semites) จากทะเลทรายซีเรียนและอารเบียน ได้เริ่มแทรกซึมเข้ามา ทั้งสองเป็นพวกอพยพที่มีอำนาจและเป็นผู้รุกไล่ในการ แสวงหา quest of booty. หลังประมาณ 3250 BC, คนอีกพวกหนึ่งได้ย้ายถิ่น จากมาตุภูมิของตน ตั้งถิ่นฐาน บางทีอาจเป็นด้านตะวันออกเฉียงเหนือของ เมโสโปเตเมีย และเริ่มแต่งกับประชาชนพื้นเมือง พวกที่มาใหม่ ซึ่งเป็นที่รู้จักกัน ในนามสุเมเรียน พูดภาษา an agglutinative language ไม่สัมพันธ์โยงกับ ภาษาอื่นที่รู้จักกัน.
- ในหลายศตวรรษซึ่งติดตามการอพยพของสุเมเรียน เมืองได้เจริญมั่งคั่งและมีอำนาจ ศิลปะและสถาปัตยกรรม หัตถกรรม และศาสนา และความคิดทางจริยธรรมได้เจริญขึ้น ภาษาสุเมเรียนได้ใช้เป็นภาษาที่ครอบคลุมทั่วดินแดน และประชาชนที่นี่ได้พัฒนาอักษร รูปลิ่ม ระบบหนึ่งในการเขียนบนดินเหนียว จารึกนี้ได้กลายเป็นความหมายพื้นฐานของ การสื่อสารด้วยการเขียนทั่วทั้งตะวันออกกลางเป็นเวลาประมาณ ๒๐๐๐ ปี "Sumer," Microsoft (R) Encarta. Copyright (c) 1994 Microsoft Corporation. Copyright (c) 1994 Funk & Wagnall's Corporation.
- ในหลายศตวรรษซึ่งติดตามการอพยพของสุเมเรียน เมืองได้เจริญมั่งคั่งและมีอำนาจ ศิลปะและสถาปัตยกรรม หัตถกรรม และศาสนา และความคิดทางจริยธรรมได้เจริญขึ้น ภาษาสุเมเรียนได้ใช้เป็นภาษาที่ครอบคลุมทั่วดินแดน และประชาชนที่นี่ได้พัฒนาอักษร รูปลิ่ม ระบบหนึ่งในการเขียนบนดินเหนียว จารึกนี้ได้กลายเป็นความหมายพื้นฐานของ การสื่อสารด้วยการเขียนทั่วทั้งตะวันออกกลางเป็นเวลาประมาณ ๒๐๐๐ ปี "Sumer," Microsoft (R) Encarta. Copyright (c) 1994 Microsoft Corporation. Copyright (c) 1994 Funk & Wagnall's Corporation.
- ผู้ปกครององค์แรกของบันทึกทางประวัติศาสตร์ คือ เอตานา (Etana) กษัตริย์แห่งเมืองกิส (Kish) (รุ่งเรืองเมื่อประมาณ ๒๘๐๐ BC) มีการบรรยายในหลักฐาน อ้างอิงที่เขียนไว้ในศตวรรษต่อมาว่าเป็น “บุรุษผู้สร้างความมั่นคงให้ดินแดนทั้งหมด“ “man who stabilized all the lands.” การปกครองของพระองค์สิ้นสุดหลังจากนั้น ไม่นาน กษัตริย์พระองค์หนึ่งพระนามว่าเมสกิอักกัสเชอร์ (Meskiaggasher) ได้ตั้ง ราชวงศ์แข่งขันขึ้นมาที่อูรุก (Uruk ในไบเบิลเรียกว่า Erech) อยู่ห่างไปทางใต้ของเมืองกิส เมสกิอักกัสเชอร์ ผู้ชนะการควบคุมบริเวณจากทะเลเมดิเตอเรเนียนไปจดภูเขาซากรอส (Zagros) ราชโอรสของพระองค์ เอนเมอร์การ์ (Enmerkar รุ่งเรืองเมื่อประมาณ ๒๗๕๐ BC) ได้สืบราชสมบัติต่อมา รัชสมัยต่อ ๆ มาเป็นที่น่าสังเกตในด้านการขยายไปยังเมือง อรัตตา (Aratta) นครรัฐที่อยู่ห่างออกไปทางตะวันออกเฉียงเหนือของเมโสโปเตเมีย เอนเมอร์การ์ (Enmerkar) ได้มีผู้สืบราชสมบัติต่อมาโดยลูกัลบันดา (Lugalbanda) หนึ่งในบรรดาผู้นำทัพของพระองค์ การกระทำที่กล้าหาญและชัยชนะของเอนเมอร์การ์และ ลูกัลบันดา ก่อเป็นเรื่องกาพย์ที่เล่าวนซ้ำเป๋นการสร้างแหล่งเรื่องราวที่มาที่สำคัญที่สุด ในประวัติศาสตร์สุเมเรียนสมัยเริ่มแรก
- จากศตวรรษที่ ๒๓ BC อำนาจของสุเมเรียนได้เสื่อมลงจนกระทั่งไม่สามารถป้องกัน ตัวเองจากการรุกรานของต่างชาติได ซาร์กอนที่ ๑ มหาราช (Sargon I ครองราชย์ ประมาณ ๒๓๒๕-๒๒๗๙ BC) ผู้ปกครองชาวเซมิติคได้ปกครองสืบต่อมา จากการมีชัย ทั้งประเทศ ซาร์กอนได้ตั้งเมืองหลวงใหม่มีชื่อว่าอากาเด (Agade) ไกลออกไปทางเหนือ ของซูเมอร์ และสร้างจนเป็นเมืองที่ร่ำรวยและมีอำนาจที่สุดในโลก ประชาชนซูเมอร์ตอน เหนือแและเป็นผู้รุกรานที่มีชัย ได้หล่อหลอมรวมกันทีละน้อย กลายเป็นเผ่าชนและภาษา ที่เรียกว่า อัคคาเดียน ดินแดนซูเมอร์จึงเป็นการหลอมรวมชื่อซูเมอร์และอัคคัด