2. Ang kultura ay wika, ang
wika ay kultura. Palaging
pinapaliwanag ng ating mga
guro na kung ano ang kultura
o ginagawa mo ay siya ring
sinasalita mo.
3. Ang wika at kultura ay
parang kambal tuko na hindi
puwedeng paghiwalayin
kailan man.
Dalawang salita na magkaiba
ang kahulugan subalit
magkapareho ang tungkulin
sa ating pagkatao.
5. Ang language taboo linguistics taboo
o language taboo ay mga salita,
parirala o sugnay na itinuturing na
hindi akma sa isang salitaan o pag
uusap, ito ay mga salitang
ipinagbabawal gamitin lalo na kung
ang kausap ay nakatatanda, mas
bata, may katungkulan o kahit maging
sinuman.
6. Ang taboo language ay may
tatlong kategorya, una ay ang
mga salitang may kaugnayan sa
pakikipagtalik; pangalawa,
salitang may kaugnayan o kontra
sa relihiyon at ang pangatlo ay
mga salitang gumagamit ng
hayop o bahagi ng hayop para
tawagin ang isang tao.
7. Una: mga salitang may
kaugnayan sa pakikipagtalik
mahirap bigkasin ang mga
salitang ginagamit para rito,
katulad ng pag-aari ng lalaki,
kaya pinapalitan natin ng ibon
ng lalaki o baston ni Adan. Ito ay
epekto nang pagiging
konserbatibo nating mga
Pilipino.
8. Ikalawa naman ay hindi basta-
bastang ginagamit ang pangalan
ng Dios lalo na kung ang
paggamitan ay pangalipusta,
pagmumura o mga salitang
kontra sa relihiyon.
Halimbawa; Diyos ko Angelou,
tamaan ka sana ng kidlat!Una
9. Ikatlo naman ay ang paggamit ng hayop o
bahagi nito para kutyain o ipagdiinan ang
nagawa o itsura ng isang tao.
Halimbawa:
✓ sinasabihan ng baboy ang mataba
✓ tinawatag na aso ang isang tao pag
maingay Kumain
✓ tinatawag na unggoy ang isang tao
kapag malaki ang tainga.
Ikalawa