1. ΠΛΑΣΩΝ-ΑΡΙ΢ΣΟΦΑΝΗ΢ -ΙΠΠΟΚΡΑΣΗ΢
Οι τέχνες και τα γράμματα τα κλασικά χρόνια
1.Τα Γράμματα

2. ΠΛΑΣΩΝ
•Ο Πλάηωναρ ήηαν απσαίορ
Έλληναρ θιλόζοθορ από ηην
Αθήνα, ο πιο γνωζηόρ μαθηηήρ ηος
Σωκπάηη και δάζκαλορ ηος
Απιζηοηέλη.
•Γέννηζη: Απσαία Αθήνα
•Απεβίωζε: 347 π.Χ., Απσαία Αθήνα
•Γονείρ: Πεπικηιόνη, Απίζηων

3. Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΟ ΕΡΓΟ ΣΟΤ
 Ο Πλάτωνασ (427 π.Χ.–347 π.Χ.) όταν αρχαύοσ
Έλληνασ φιλόςοφοσ από την Αθόνα, ο πιο γνωςτόσ
μαθητόσ του ΢ωκρϊτη και δϊςκαλοσ του
Αριςτοτϋλη. Σο ϋργο του με τη μορφό φιλοςοφικών
διαλόγων ϋχει ςωθεύ ολόκληρο (του αποδύδονται
ακόμα και μερικϊ νόθα ϋργα)· ϊςκηςε τερϊςτια
επιρροό ςτην αρχαύα ελληνικό φιλοςοφύα και
γενικότερα ςτη δυτικό φιλοςοφικό παρϊδοςη
μϋχρι τισ ημϋρεσ μασ.

4.  Κύριοσ οικοδόμοσ τησ φιλοςοφύασ,.Ο Πλϊτων, μεταξύ
ϊλλων, ϋγραψε την Απολογία του Σωκράτουσ,η οπούα
θεωρεύται ωσ μια ςχετικϊ ακριβόσ καταγραφό τησ
απολογύασ του ΢ωκρϊτη ςτη δύκη που τον καταδύκαςε
ςε θϊνατο, το ΢υμπόςιο όπου μιλϊ για τη φύςη του
ϋρωτα, τον «Πρωταγόρα» όπου μεταξύ ϊλλων
θεμελιώνεται θεωρητικϊ η αρχό τησ «πρόληψησ» που
δεν λαμβϊνει την ποινό ωσ απολύτωσ «ανταποδοτικό»
τον Παρμενύδη και τον Θεαύτητο όπου θεμελιώνει την
αντικειμενικότητα του λόγου και τησ ιδϋασ, ενώ ςε δύο
μακρούσ διαλόγουσ, την Πολιτεύα και τουσ Νόμουσ
περιϋγραψε την ιδανικό πολιτεύα.

5. ΑΡΙ΢ΣΟΦΑΝΗ΢
•Ο Απιζηοθάνηρ, γιορ ηος
Φιλίππος από ηον δήμο
Κςδαθήναιον, ήηαν Αθηναίορ
ζαηιπικόρ ποιηηήρ ηος 5ος αιώνα.
•Γέννηζη: Αθήνα
•Απεβίωζε: Δελθοί
•Γονείρ: Φιλίππορ

6.  Ο Αριςτοφάνησ, γιοσ του Φιλύππου από τον δόμο
Κυδαθόναιον, όταν Αθηναύοσ ςατιρικόσ ποιητόσ
του 5ου αιώνα (περύπου 445 - 386 π.Χ.). Ο
Αριςτοφϊνησ εύναι, μαζύ με τον Εύπολι και τον
Κρατύνο, ϋνασ από τουσ ςημαντικότερουσ
εκπροςώπουσ τησ περιόδου τησ αρχαύασ αθηναώκόσ
κωμωδύασ που χαρακτηρύζεται ωσ «αρχαύα
κωμωδύα» και ο μοναδικόσ, του οπούου ςώζονται
ακϋραια ϋργα. Κατϊ τον 5ο αιώνα π.Χ., ςυνϋγραψε
46 κωμωδύεσ . Από αυτϋσ ςώζονται ϋντεκα
ακϋραιεσ, ενώ παραδύδονται 924 αποςπϊςματα.

7. ΕΙΡΗΝΗ ΣΟΤ ΑΡΙ΢ΣΟΦΑΝΗ

8. Σωζόμενες Κωμωδίες
 Αχαρνήσ (κωμωδία)(425 π.Χ.)
 Ιππείσ (κωμωδία) (424 π.Χ.)
 Νεφέλεσ (κωμωδία)(423 π.Χ.)
 Σφήκεσ (κωμωδία)(422 π.Χ.)
 Ειρήνη (κωμωδία) (421 π.Χ.)
 Όρνιθεσ (κωμωδία) (414 π.Χ.)
 Λυςιςτράτη (κωμωδία)(411 π.Χ.)
 Θεςμοφοριάζουςεσ (κωμωδία) (411 π.Χ.)
 Βάτραχοι (κωμωδία) (405 π.Χ.)
 Εκκληςιάζουςεσ (κωμωδία) (392 π.Χ.)
 Πλούτοσ (κωμωδία) (388 π.Χ.)

10. ΙΠΠΟΚΡΑΣΗ΢
 Ο Ιπποκπάηηρ ήηαν απσαίορ Έλληναρ ιαηπόρ και θεωπείηαι μία
από ηιρ πιο εξέσοςζερ πποζωπικόηηηερ ζηην ιζηοπία ηηρ ιαηπικήρ

11. Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΟ ΕΡΓΟ ΣΟΤ
 Ο Ιπποκράτησ (Κωσ 460 π.Χ.- Λϊριςα377 π.Χ.) όταν
αρχαύοσ Έλληνασ ιατρόσ και θεωρεύται μύα από τισ πιο
εξϋχουςεσ προςωπικότητεσ ςτην ιςτορύα τησ ιατρικόσ
Αναφϋρεται ωσ ο πατϋρασ τησ ςύγχρονησ ιατρικόσ ςε
αναγνώριςη τησ ςυνειςφορϊσ του ςτο πεδύο τησ
ιατρικόσ επιςτόμησ ωσ ο ιδρυτόσ τησ Ιπποκρατικόσ
Ιατρικόσ ΢χολόσ. Ο Ιπποκρϊτησ εύναι ο θεμελιωτόσ τησ
ορθολογικόσ ιατρικόσ που κατόρθωςε να την
απαλλϊξει από τα μεταφυςικϊ ςτοιχεύα, τισ προλόψεισ,
τισ προκαταλόψεισ, τισ δαιμονολογύεσ και τισ
δειςιδαιμονύεσ τησ εποχόσ. Πϋτυχε το αρμονικό
ςυνταύριαςμα τησ ανθρωποκεντρικόσ επιςτόμησ με την
ιατρικό τϋχνη και το φιλοςοφικό ςτοχαςμό,
ταυτύζοντασ την επαγγελματικό τησ ϊςκηςη με τισ
ηθικοδεοντολογικϋσ αρχϋσ και τισ ουμανιςτικϋσ αξύεσ

12. ΣΟ Α΢ΚΛΗΠΙΕΙΟ ΢ΣΗ ΚΩ

13. Ο ΟΡΚΟ΢ ΣΟΤ ΙΠΠΟΚΡΑΣΗ
Ορκίζομαι στον Απόλλωνα τον ιατρό και στον Ασκληπιό και στην Υγεία και στην Πανάκεια και
σ’ όλους τους θεούς και τις θεές, που βάζω μάρτυρες, ότι θα εκπληρώσω τον όρκο μου
αυτό και το συμβόλαιο αυτό, σύμφωνα με τη δύναμή μου και την κρίση μου.
Ότι θα θεωρώ εκείνον που μου δίδαξε την τέχνη αυτή ίσο με τους γονείς μου, και θα τον κάνω
κοινωνό του βίου μου, και θα του προσφέρω από τα δικά μου ό,τι χρειάζεται. τους
απογόνους του θα θεωρώ ως αδελφούς μου και θα τους διδάξω την τέχνη αυτή, αν
επιθυμούν να μάθουν, χωρίς μισθό και χωρίς συμφωνία. Ότι θα μεταδώσω τους
επαγγελματικούς κανόνες, τα θεωρητικά μαθήματα και τις υπόλοιπες κάθε είδους ασκήσεις
στους γιους μου, στους γιους του διδασκάλου μου, και σε μαθητές που θα έχουν συνδεθεί
μαζί μου με όρκο και συμβόλαιο, κατά τη συνήθεια των ιατρών, και σε κανένα άλλο.
Θα χρησιμοποιήσω τη θεραπευτική δίαιτα μόνο για ωφέλεια των αρρώστων, όσο εξαρτάται από
τη δύναμη και την κρίση μου, και θα τους προφυλάξω από κάθε βλάβη και αδικία.
Δεν θα χορηγήσω θανατηφόρο φάρμακο σε κανένα, όσο και αν παρακληθώ, ούτε θα υποδείξω
τέτοια συμβουλή. Επίσης δεν θα δώσω σε γυναίκα φάρμακο εκτρωτικό.
Αγνή και καθαρή θα διατηρήσω τη ζωή μου και την τέχνη μου.
Δεν θα χειρουργήσω οπωσδήποτε αυτούς που πάσχουν από πέτρα, αλλά θα αφήσω την πράξη
αυτή στους εξασκημένους.
Σε όσα σπίτια προσκαλούμαι, θα μπαίνω για το καλό των αρρώστων, κρατώντας τον εαυτό μου
μακριά από κάθε θεληματική αδικία ή άλλη διαφθορά και προ πάντων μακριά από κάθε
αφροδισιακή πράξη σε σώματα γυναικών και ανδρών, ελευθέρων ή δούλων.
Όσα δε κατά την διάρκεια της θεραπείας θα δω ή θα ακούσω, ή και πέρα από τις ασχολίες μου,
στην καθημερινή ζωή, όσα δεν πρέπει ποτέ να κοινολογούνται στους έξω, θα τα αποσιωπώ,
θεωρώντας ότι αυτά είναι ιερά μυστικά.
Όσο λοιπόν θα τηρώ τον όρκο μου αυτό και δεν θα τον παραβιάζω, είθε να πετυχαίνω στη ζωή
και στην τέχνη μου, έχοντας καλό όνομα πάντοτε ανάμεσα στους ανθρώπους. εάν όμως
τον παραβώ και γίνω επίορκος, να πάθω τα αντίθετα.