5o Δημοτικό Αγρινίου

3.  Οι μαθητές της Δ’ τάξης, στα πλαίσια του μαθήματος της
Γλώσσας και της Ιστορίας , μελέτησαν ενότητες σχετικές
με τα Κλασικά χρόνια και γνώρισαν τη σημαντική θέση
που κατείχε το θέατρο στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων, ως
«σχολείο του λαού ».
 Στον νομό μας φαίνεται ότι οι κάτοικοι ήταν ιδιαίτερα
θεατρόφιλοι καθώς έχουν βρεθεί , μέχρι τώρα, 5 αρχαία
θέατρα. Έτσι, λοιπόν, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το
αρχαίο θέατρο της Στράτου, που είναι πολύ κοντά στο
Αγρίνιο, να το γνωρίσουμε αλλά και να το ζωντανέψουμε ,
παρουσιάζοντας την παράστασή μας: «Ένα μύθο θα σας
πω… » .

4. Ανηφορίζοντας για το
αρχαίο θέατρο.

5. Αν και Φλεβάρης, η φύση έχει γεμίσει αγριολούλουδα! Με μεγάλη μας χαρά
γνωριστήκαμε με τους μαθητές του Δημ. Σχολ. Στράτου, που έκαναν κι αυτή
επίσκεψη στο θέατρο.

6. Οι αρχαίοι Έλληνες αγαπούσαν πολύ το θέατρο και πίστευαν ότι όποιος
παρακολουθεί παραστάσεις ωφελείται, μαθαίνοντας καινούρια πράγματα!

7. Οι πρόγονοί μας διάλεγαν λόφους για να φτιάξουν τα θέατρά τους, που τους
έσκαβαν και τους έβαζαν πέτρινα καθίσματα.

8. Κάποιοι
μαθητές
διάβασαν
χρήσιμες
πληροφορίες
στους
συμμαθητές
τους :Το θέατρο
χτίστηκε τον 4ο
αιώνα π.Χ.
Είναι
σκαλισμένο σε
φυσικό βράχο
από
ψαμμιτόλιθο.
Έχει
χωρητικότητα
7.000 θέσεων.

9. Σώζονται 28
σειρές
εδωλίων. Οι
11 κλίμακες
διαιρούν το
κοίλο σε 12
κερκίδες και
στον
αγωγό, που
περιβάλλει
την κυκλική
ορχήστρα.
Στην
ορχήστρα
σώζονται 3
βωμοί και η
προεδρία.

10. Ένα μύθο θα σας
πω για τον τόπο
των προγόνων
μας τον ιερό!
Εμείς θα ζωντανέψουμε,
για λίγο, τον θεοπόταμο
Αχελώο , τον Ηρακλή και
τον Μελέαγρο, τους
τοπικούς μας μυθικούς
ήρωες!

11. Στην Καλυδώνα της Αιτωλίας
βασίλευε ο Οινέας με την όμορφη
Αλθαία . Πολλά παιδιά είχαν
αποκτήσει! Το πιο όμορφο και
δυνατό Μελέαγρο το λέγανε κι όλοι
το καμαρώνανε γι’ αυτό!

12. Αυτό το αγόρι να χαθεί
μόλις το ξύλο από το
τζάκι καεί!!!
Η θέληση
των
Μοιρών
ήταν
σκληρή
γι’
αυτόν…

13. Ευθύς η
Αλθαία ,η
μάνα με
αγωνία, το
κούτσουρο
σβήνει και
στου
σεντουκιού
τον πάτο το
κρύβει…

14. Τα χρόνια
όμορφα
κυλούν…
Κάποτε ο
Οινέας ξεχνά
θυσία στην
Άρτεμη να
κάνει κι αυτήν
έναν κάπρο
στέλνει.
Ζημιές πολλές
στον τόπο
σπέρνει!

15. Ήρωες πολλοί
ήρθαν στην
Καλυδώνα να
βοηθήσουν…
Ανάμεσά τους
και η Αταλάντη
η τρομερή!

16. Μέρες τον
κάπρο στα
δάση του
Αράκυνθου
κυνηγούν …
Η Αταλάντη, η
τολμηρή,
πληγώνει το
άγριο θεριό
και ο
Μελέαγρος το
αποτελειώνει
με θυμό!
Αταλάντη ,δίκαια παίρνεις το
έπαθλο εσύ…

17. Όμως,
φιλονικία
άγρια ξεσπά
μεταξύ του
Μελέαγρου
και του θείου
του, του
Πλήξιππου…
Δεν είναι δυνατόν ,
Μελέαγρε, ανιψιέ μου,
γυναίκα να παίρνει το
έπαθλο αυτό!

18. Στη
συμπλοκή
νεκρός απ’
του
Μελέαγρου
το σπαθί, ο
θείος του
πέφτει
καταγής!

19. Μόλις η
Αλθαία το
μαθαίνει,
θολωμένη το
κρυμμένο
κούτσουρο
στη φωτιά
ρίχνει και
καίει!

20. Θρηνώ τον άδικο χαμό του αδερφού
μου απ’ τα χέρια του άμυαλου γιου
μου… την κατάρα μου να’ χει!

21. Η Αλθαία
μετανιωμένη
ζητά
συγγνώμη από
τον γιο της
αλλά το
κούτσουρο στο
τζάκι έχει καεί
και ο
Μελέαγρος,
στη μάχη που
ακολουθεί,
νεκρός πέφτει
καταγής…

22. Κι έτσι ο
Μελέαγρος, το
όμορφο Αιτωλό
παλικάρι, στον
Κάτω κόσμο,
πρόωρα, έχει πάει!

23. Εκεί τον ήρωα
Ηρακλή
συναντά, που
τον Κέρβερο
τον τρομερό ,
ήρθε να πάρει
και μια χάρη
του ζητάει…

24. Βασιλιά μου,
ο Ηρακλής
είμαι και
χαιρετίσματα
σου φέρνω
από τον γιο
σου , από του
Κάτω κόσμου
τη γειτονιά…
Ύστερα από λίγο καιρό, φτάνει στην Αιτωλία…

25. Αγάπη
μεγάλη έχει
για την
αδερφή του
και μ’
έστειλε το
χέρι της να
ζητήσω και
γυναίκα μου
να γενεί!

26. Μμμ… πολύ θα το ‘ θελα
αλλά δύσκολο μου φαίνεται
πολύ…
Βασιλιά μου , ο
Αχελώος, ο
θεοπόταμος ,
θέλει να σε δει…

27. Αφήστε με να μπω…
Κάτι θέλω στον Οινέα
να πω…

28. Τι βλέπω εδώ;
Επισκέπτη
έχετε και οι
φήμες λένε ότι
δεν ήρθε για
καλό σκοπό..
Της Δηιάνειρας
το χέρι το’ χω
ζητήσει εγώ,
από καιρό!

29. Ο
καλύτερος,
ας είναι ο
τυχερός!

30. Μάχη σκληρή
γίνεται!
Χτυπιούνται
δυνατά και
μανιασμένα!
Ο Ηρακλής
δυσκολεύεται
πολύ, γιατί το
τρίμορφο
πλάσμα
αλλάζει
συνεχώς
μορφή!

31. Σε μια στιγμή, το
κέρατο απ’ το
κεφάλι του
ταυρόμορφου
Αχελώου σπάει
και στη στιγμή,
ο ποταμός
ζητάει την πάλη
να σταματήσει
εκεί…
Νικητής είσαι εσύ! Το
κέρατό μου δώσε μου και
πάρε εσύ το κέρας της
Αμάλθειας το ονομαστό!

32. Καλή μου,
βασιλοπούλα,
βλέπω
ξεκάθαρα πια
πως βάλσαμο
στα βάσανά
μου θα’ σαι εσύ
παντοτινά!

33. Γλέντι μεγάλο έγινε στου
Οινέα το παλάτι! Η όμορφη
κόρη έσμιξε με το γενναίο
παλικάρι!

34. Να
ζήσετε!!!

35. Το θέατρο στα κλασικά
χρόνια, μάθαμε στην Ιστορία
μας, ότι το θεωρούσαν
«σχολείο του λαού»!

36. Εμείς, σήμερα, κάναμε
ένα απίθανο μάθημα!
…και πήραμε
και πολλά
χειροκροτήματ
α!

40. Δεν παίξαμε, όμως, μόνο
θέατρο αλλά και πολύ παιχνίδι
στην παιδική χαρά!

41. τέλος