1. Διαβάηουν οι δάςκαλοι.
Να διδάςκεισ μθ καρρείσ
που ‘ναι να διαβάηεισ ζνα
λογοτεχνικό βιβλίο.
Είναι μια υπόκεςθ πολφ
δφςκολθ. Των δαςκάλων
θ καρδιά είναι ςαν μια
οργανωμζνθ βιβλιοκικθ,
μα των παιδιϊν οι καρδιζσ
δεν είναι πάντα οργανωμζνεσ
βιβλιοκικεσ. Γι’ αυτά δεν είναι
πάντα εφκολο να μάκουνε αμζςωσ.
Να διδάςκεισ μθ καρρείσ πωσ είναι ςαν
να διαβάηεισ ζνα λογοτεχνικό βιβλίο. Οι
δάςκαλοι ζχουν υπομονι και βοθκοφν
τα παιδιά και τα παιδιά μεγαλϊνουν
2. και γίνονται ςπουδαία
κι ανεβαίνουν όλο και πιο ψθλά
και γίνονται επιςτιμονεσ ,γιατροί
και δικθγόροι.
Στθν πρϊτθ κιόλασ τάξθ
μακαίνουνε να γράφουν,
να διαβάηουν και να μετροφν
και φςτερα μακαίνουν πράγματα ,πιο
ςθμαντικά…
Ελένη ΣΤ’2