1. 39. Η γυναίκα στη Βυζαντινή κοινωνία
1. Λίγα λόγια για της γυναίκες.
Στη αρχή των βυζαντινών χρόνων σύμφωνα με τη νομοθεσία και τις συνήθειες της
εποχής, οι γυναίκες έπρεπε να μένουν στο σπίτι.
Ενάρετη (δηλαδή σωστή, ηθική) θεωρούνταν η γυναίκα που υπάκουε τον πατέρα
της (αν ήταν ανύπαντρη) και ήταν υποταγμένη στον άντρα της (αν ήταν παντρεμένη).
Αργότερη η νομοθεσία του Ιουστινιανού, επηρεασμένη από το χριστιανισμό και τις
απόψεις της αυτοκράτειρας Θεοδώρα, έδωσε περισσότερα δικαιώματα στις γυναίκες.
2. Τι ξέρουμε για την εκπαίδευση των κοριτσιών;
• Τα κορίτσια δεν πήγαιναν σχολείο, αλλά έμεναν στο σπίτι για να βοηθήσουν στις
δουλειές του σπιτιού ή στην ανατροφή κάποιου μικρότερου παιδιού της οικογένειας.
• Μάθαιναν να υφαίνουν, να κεντούν, να πλέκουν, ενώ αν η μητέρα γνώριζε γράμματα
μπορούσε να τους μάθει ανάγνωση, γραφή, τραγούδια και ψαλμούς.
3. Πότε έβγαιναν από το σπίτι;
• Αν έβγαιναν από το σπίτι ήταν για να πάνε μαζί με τους γονείς τους στην εκκλησία, όπου
έπρεπε να σταθούν σε ξεχωριστό χώρο, το γυναικωνίτη.
• Μπορούσαν να πάρουν μέρος σε οικογενειακές ή άλλες τοπικές γιορτές.
• Η νόμιμη ηλικία γάμου ήταν τα δώδεκα χρόνια για τα κορίτσια και τα δεκατέσσερα για
τα αγόρια. Ενώ για να παντρευτούν θα έπρεπε να έχουν τη συγκατάθεση του πατέρα. Αν
δε ζούμε ο πατέρας έπρεπε να δώσει την άδεια της η μητέρα ή κάποιος μεγαλύτερος
αδερφός.
4. Με τι ασχολούνταν οι γυναίκες την εποχή εκείνη;
Οι γυναίκες της εποχής ασχολήθηκαν κυρίως με τα παρακάτω επαγγέλματα:
o επαγγέλματα σχετικά με την αγορά και τα υφάσματα
o ιατρικής
o μαιευτικής
o κομμωτικής
o ραπτικής
5. Έμειναν γνωστές σε μας μέχρι και σήμερα γυναίκες της εποχής εκείνης;
Υπήρξαν και γυναίκες αρχοντικών οικογενειών που έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο,
πλάι στους άνδρες ή τους γιους τους. Παράδειγμα: η Αγία Ελένη , η αυτοκράτειρα
Θεοδώρα, η Άννα Κομνηνή που διακρίθηκε στα γράμματα, η Κασσιανή, η Ευδοκία
(γυναίκα του Θεοδόσιου του Β’ ).