Ερευνητική Εργασία Α΄ Λυκείου

1. Μαρία Βελδέκη

3.  Τα παλιά χρόνια οι ελιές μεταφέρονταν στο
ελαιοτριβείο με ζώα. Στην συνέχεια οι ελιές
ρίχνονταν στο αλώνι, ένα μεγάλο κυκλικό μέρος,
στο οποίο δύο περιστρεφόμενες πέτρες
πολτοποιούσαν τις ελιές Όταν τελείωνε η
πολτοποίηση, το μίγμα, έπεφτε από το αλώνι σε
μια στέρνα. Με κουβάδες ο πολτός μεταφερόταν σε
μεγάλα τσουβάλια

4.  Ο χυμός της ελιάς έπεφτε σε γούρνα. Ο διαχωρισμός
γινόταν με το χέρι. Άναβαν φωτιά και ζέσταιναν νερό,
σε ένα μεγάλο καζάνι. Έριχναν το τσουβάλι μέσα στο
καζάνι για να ζεσταθούν οι ελιές και μετά το
τοποθετούσαν σε μια αυτοσχέδια γούρνα τον κορίτο.
Στην συνέχεια πατούσαν τις ελιές μέσα στα τσουβάλια
στη γούρνα για αρκετή ώρα, για να λιώσουν εντελώς
και να γίνουν ένας πολτός, για αυτό οι ελιές έπρεπε να
είναι τελείως γινωμένες.

5.  Στο πάτημα από πάνω κάποιος έριχνε μπόλικο ζεστό
νερό ανά διαστήματα. Τα τσουβάλια που
χρησιμοποιούσαν ήταν από λινάτσα και δεν σκίζονταν.
Την επόμενη μέρα μάζευαν με μια κουτάλα από την
επιφάνεια του δοχείου τους το λάδι που επέπλεε και το
φίλτραραν από μια τσαντίλα.

8. Παραλαβή:των ελαιοκάρπων και
ζύγισμα.
Αποφύλλωση: Ο διαχωρισμός των
φύλλων από τον καρπό είναι
απαραίτητος γιατί η σύνθλιψη του
ελαιοκάρπου με μεγάλης ποσότητας
φύλλα προσδίδει πικρή γεύση στο
ελαιόλαδο και το εμπλουτίζει σε
χλωροφύλλη η οποία δρα αρνητικά
στην ποιότητά του. Οι ελιές από την
λεκάνη μαζέματος προχωράνε πάνω
στην κινητή τροχιά προς το πλυντήριο,
κατά το πέρασμά τους υποβάλλονται
σε ρεύμα αέραπου αποσύρει τα
φύλλα και τα υπολείμματα μικρών
κλωναριών και τα απομακρύνει εκτός
συσκευής μέσω ειδικού σωλήνα.

9.  Πλύσιμο των καρπών. Το
πλυντήριο ελιάς λειτουργεί με την
αρχή της ροής ρεύματος νερού στην
αφετηρία της λεκάνης πλυσίματος,
το νερό ρέει υπό μορφή κυκλώνα
νερού που οι καρποί της ελιάς
στρέφονται μαζί και μετά
εκτοξεύονται στην τροχιά του νερού
που σχηματίζει κύματα για την
πλύση. Αυτός ο τύπος είναι
εφοδιασμένος με ελικοειδή
μεταφορέα που απομακρύνει τις
πέτρες και τα σκληρά συστατικά
εκτός πλυντηρίου.

10.  Σπάσιμο και άλεση:συνθλίβεται ο καρπός με
την χρήση μηχανικών σφυριών. Μετά το
πλύσιμο χρησιμοποιείται ένας ελικοειδής
μεταφορέας ελιάς,για τη μεταφορά της ελιάς
στο χειρόμυλο. Ο χειρόμυλος πολτοποιεί την
ελιά διατηρώντας την ποιότητα χωρίς
θερμοκρασία. Σε αυτήν τη φάση αλλά και στις
επόμενες έχει μεγάλη σημασία η θερμοκρασία
στην οποία θα βρίσκεται το μίγμα έτσι ώστε να
μην καεί το λάδι.

11. Μάλαξη:όπου μαλάσσεται η
«ελαιοζύμη»
Φυγοκεντριστήρας, όπου διαχωρίζεται ο
πυρήνας (κουκούτσι). Ο πολτός της ελιάς
οδηγείται στη συνέχεια στους
«φυγοκεντριστές» τριών φάσεων όπου
«βγαίνει» ουσιαστικά το λάδι. Λάδι, νερό και
ψίχα είναι τα τρία υλικά που βγαίνουν από το
μηχάνημα. Από την ψίχα θα παραχθεί στη
συνέχεια το πυρηνέλαιο και το σαπούνι ελιάς,
ενώ το «νερό» αποτελεί τα γνωστά και πολύ
«ανθεκτικά» απόβλητα ελαιοτριβείου, τα
οποία καταλήγουν σε λάκκους δίπλα στο
ελαιοτριβείο. Σε κάποια ελαιοτριβεία
υπάρχουν «εξατμισοδεξαμενές» που
χρησιμεύουν στη ρίψη των αποβλήτων.

12.  Τελικός διαχωρισμός όπου διαχωρίζεται το λάδι από το
νερό και καθαρισμός του ελαιόλαδου
Τυποποίηση: Όταν το λάδι «βγει» από τα
μηχανήματα, ακολουθεί η μέτρηση της οξύτητας, ώστε
ο παραγωγός, που τις περισσότερες φορές είναι παρών,
να ξέρει την ποιότητα λαδιού που παρήγαγε.

15.  Η ελιά ή ελαιόδενδρο ή λιόδεντρο είναι γένος
καρποφόρων δέντρων της οικογένειας των Ελαιοειδών
το οποίο συναντάται πολύ συχνά και στην Ελλάδα. Ο
καρπός του ονομάζεται επίσης ελιά και από αυτόν
παράγεται το ελαιόλαδο, το οποίο χρησιμοποιούμε στα
τρόφιμα.

16.  Οι Έλληνες ήταν ο πρώτος λαός που καλλιέργησε την
ελιά στον ευρωπαϊκό μεσογειακό χώρο. Την μετέφεραν
είτε Έλληνες άποικοι είτε Φοίνικες έμποροι. Όπως
αναφέρει ο Πλίνιος, κατά το 580 π.Χ, το Λάτιο, η
Ισπανία και η Τύνιδα δεν γνώριζαν την ελιά και την
καλλιέργειά της.

17.  Η ελιά είναι γνωστή από τους αρχαιότατους χρόνους,
και πιθανότατα κατάγεται από το χώρο της ανατολικής
Μεσογείου. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική
παράδοση, πατρίδα της ελιάς είναι η Αθήνα και η
πρώτη ελιά φυτεύτηκε από την Αθηνά στην Ακρόπολη.

19.  Ο καρπός της ελιάς είναι πολύ βασικός για τη
Μεσογειακή διατροφή, τόσο ως εδώδιμος όσο και
επειδή από αυτόν παράγεται το ελαιόλαδο. Ο καρπός
της ελιάς είναι πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων. Η
ελιά παρέχει φυτικές ίνες και μέταλλα στον οργανισμό
και είναι πηγή της βιταμίνης Ε, που είναι φυσικό
αντιοξειδωτικό.

20.  Ψωμί, δημητριακά
 Φρούτα και λαχανικά όλων των ειδών
 Ελαιόλαδο αγνό και έξτρα παρθένο
 Γαλακτοκομικά προϊόντα

21. Η Μεσογειακή διατροφή έχει συνδεθεί από καιρό με
τον χαμηλό κίνδυνο καρδιακών παθήσεων. Οι μελέτες
δείχνουν ότι μια μεσογειακού τύπου διατροφή
είναι επωφελής σε όλους τους τομείς για τους
καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου,
συμπεριλαμβανομένης της καλής και κακής
χοληστερόλης, των τριγλυκεριδίων, της
αρτηριακής πίεσης και επιπέδων του ζαχάρου στο
αίμα.

22. ΘΡΗΣΚΕΙΑ
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ

23. ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΑ
ΔΙΑΤΡΟΦΗ

24. Μαρία Βελδέκη