आपले आई वडील, आपले मित्र-मैत्रिणी, आपली पत्नी, आपला पती, आपली मुले, आपली नातवंडे, आपले शिक्षक, आपले डॉक्टर, आपले विद्यार्थी; सर्व जण स्वस्थ असावी असे आपल्याला वाटते ना? म्हणजेच आपल्या अवती-भोवती प्रसन्न वातावरण असावे असे वाटते ना?
2. आपले आई वडील, आपले नित्र-िैनत्रणी, आपली पत्िी, आपला पती,
आपली िुले, आपली िातवुंडे, आपले नशक्षक, आपले डॉक्टर, आपले
नवद्यार्थी;सवव जण स्वस्र्थ असावी असे आपल्याला वाटते िा? म्हणजेच
आपल्या अवती-भोवती प्रसन्ि वातावरणअसावे असे वाटते िा?
पण आपली शारीररक क्षिता, आपली आनर्थवक कु वत, आपली
सािानजक प्रनतष्ठा, आपले राजकीयवजि इत्यादी किी किी होत
चालल्या की आपण निकािी झाल्याच्या जाणीवेिे आपण असहाय्य
आनण निन्िहोत जातो! आपले आप्त आनण स्वकीय जर दूर राहात
असले तर आपल्याला हे अनिकच जाणवते आनण आपलेच स्वास््य
दूर जाते! प्रसन्िता दूर जाते!
पण ह्या क्षणी सावरले पानहजे! आपले आई-वडील, आपले नित्र-
िैनत्रणी, आपली पत्िी, आपला पती, आपली िुले, आपली िातवुंडे,
आपले नशक्षक, आपले डॉक्टर, आपले नवद्यार्थी;र्थोडक्यात सवव जण
स्वस्र्थ व्हावे यासाठी अगदी असहाय्य अवस्र्थेत देिील आपल्याकडे
सािि आहे. ते सािि म्हणजे िािस्िरण! त्यािेच आपल्या हृदयातील
ईश्वर प्रगट होऊिह्या सवाांच्या जीविािध्ये स्वास््याचावसुंत अुंतबावह्य
फु लवतो!