उपाधी म्हणजे नामाव्यातिरिक्त अन्य बाबी.उदा. आसन, बैठक, माळेचा प्रकार, संख्या, आजूबाजूचे साधक इत्यादी इत्यादी. नामाला चव नाही कारण नाम हे ज्ञानेंद्रिये व कर्मेंद्रिये यांना चेतवत नाही. Stimulate करत नाही. त्यामुळे नामस्मरण तज्जन्य सुख देत नाही.
2. सद्गुरू श्री ब्रह्मचैतन्य महाराज गोंदवलेकर म्हणतात, "उपाधी
असल्यानशवाय आपल्यामिाला चैि पडत िाही. उपाधीमध्ये मि
रमते. िामाला स्वतःची अशी चव िाही,म्हणूि जरा िामस्मरण
के ले की त्याचा कं टाळा येतो. यासाठी, िामात रंगणे ही मोठी
भाग्याची गोष्ट आहे.ज्याचेमि िामात रंगू लागले त्याला स्वतःचा
नवसर पडू लागला असे समजावे.ज्याचे नचत्त पूणणपणे िामात
रंगेल तो स्वतःला पूणणपणे नवसरतो, आनण त्याला भगवंताचे
दशणि घडते.”
उपाधी म्हणजे िामाव्यानतररक्त अन्य ाााी.उदा. आसि,
ाैठक, माळेचा प्रकार, संख्या, आजूााजूचेसाधक इत्यादी
इत्यादी. िामाला चव िाही कारण िाम हे ज्ञािेंनिये व कमेंनिये
यांिा चेतवत िाही. Stimulateकरत िाही. त्यामुळे िामस्मरण
तज्जन्य सुखदेत िाही.
िामात रंगण्याच्या अगोदरची पायरी म्हणजे िामाचा ध्यास,
अखंड िाम घेणे, सतत िामााद्दलाोलणे, कायम िामााद्दल
नलनहणे, िामानशवाय काहीही ि सुचणे, नकं वा िामाचे वेड
लागणे! िामात रंगणे म्हणजे आपले सवण प्रकारचे हवे िकोपण
पूणणपणे संपणे! एका अर्ाणिे ही पूणण शरणागतीच होय. ही कठीण
ााा आहे खरी, पण गुरुकृ पेिेिामस्मरण वाढत जाणे आनण ती
अवस्र्ा येणे अपररहायण आहे, त्याला पयाणयिाही!
श्रीराम समर्ण!