Presentation

1. ΤΗΣ ΜΑ Θ ΗΤΡΙΑ Σ
ΕΥΤΥΧΙΣ ΠΟ ΥΛΙΟ Υ
&
ΜΑ ΓΔ Α ΛΗΝΗ ΜΠΛΟ ΣΚΑ
Π Ε Ι Ρ Α Μ Α Τ Ι Κ Ο Λ Υ Κ Ε Ι Ο Π Α Μ Α Κ
Σ Χ Ο Λ Ι Κ Ο Ε Τ Ο Σ : 2 0 1 5 - 2 0 1 6
Υ Π Ε Υ Θ Υ Ν Η Κ Α Θ Η Γ Η Τ Ρ Ι Α :
Α Λ Μ Π Α Ν Α Κ Η Ξ Α Ν Θ Η
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

2. Λίγα λόγια για το βίο του…
 Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός γεννήθηκε το 1714 στο
χωριό Μέγα Δένδρο, της Αιτωλίας.
 Σε νεαρά ακόμα ηλικία εγκατέλειψε τoν κόσμο και
μπήκε στο Άγιον Όρος, αρχικά ως σπουδαστής της
Θεολογίας και της Φιλοσοφίας στην Αθωνιάδα Σχολή
και έπειτα εκάρη μοναχός στην Μονή Φιλοθέου. Εκεί
παρέμεινε δυο χρόνια.

3. Η συνέχεια όμως, αποτέλεσε εναρκτήριο της όλης ζωής του
και σηματοδότη της πορείας του ελληνικού γένους, στα
χρόνια της τουρκοκρατίας που ακολούθησαν.
Η αρχή έγινε με εντολή του Πατριάρχη Σεραφείμ, το 1959,
να εγκαταλείψει τη μονή της Μετανοίας του και να
αρχίσει να περιοδεύει στα χωριά της Ελλάδος,
υποστηρίζοντας τους έλληνες χριστιανούς και
εμποδίζοντας τον αυξανόμενο εξισλαμισμό τους.

4.  Με νύχια και με δόντια
μαχόταν για να κρατήσει
την φλόγα της πίστης
αναμμένη στους
σκλαβωμένους Έλληνες
και εμπιστευόμενος
πάντοτε το θέλημα του
Θεού, τα κατάφερε.

5.  Έτσι λοιπόν, αυτή η αγωνιστικότητα που
διακατείχε όλο του το είναι και η μεγάλη
του αγάπη για τους συνανθρώπους του,
αποτέλεσε έναυσμα για την ενασχόλησή
μου με τον Μεγάλο αυτόν Άγιο της
Εκκλησίας μας και την συγγραφή ενός
διηγήματος του οποίου αποσπάσματα θα
παρατεθούν παρακάτω.

6.  Ένα μικρό παιδί, ο Θανάσης,
εκφράζει όλες τις σκέψεις και τα
συναισθήματά μου στο διήγημα.
Ζώντας σαν ένα σκλαβωμένο
ελληνόπουλο γνωρίζει τον Άγιο
Κοσμά, τον κάνει πατέρα του,
πνευματικό του οδηγό και σωτήρα
του εκείνα τα δύσκολα χρόνια.

7. Απόσπασμα από το διήγημα
…Τον κοίταζε βαθιά στα μάτια ο πατρο- Κοσμάς και
του κρατούσε σφιχτά τα χέρια. Και ένοιωσε τότε ο
Θανασάκης τόσο δυνατός!
-Ναι πάτερ, θα μαρτυρήσω για το Χριστό και την
πατρίδα.
-Τον αγκάλιασε ο πατρό-Κοσμάς και συνέχισαν το
δρόμου τους, αμίλητοι.

8.  Τέτοια αγάπη είχε ο Άγιος
Κοσμάς για τον Κύριό του
και τη μετέδιδε με τόση
θέρμη που κατάφερε να
ανάψει δυνατή φλόγα στις
καρδιές των ελλήνων.
Ανθρώπων που είχαν
μεγάλη ανάγκη από τη
συμπαράστασή του για να
μην λυγίσουν κάτω από τον
τουρκικό ζυγό.

9. Συμβολή στην εκπαίδευση
 Ανεκτίμητη όμως ήταν η συμβολή του στην
εκπαίδευση των μικρών ελληνόπουλων τα χρόνια της
τουρκοκρατίας.
 Ο κυρ- Στέλιος στο διήγημα αφηγείται :

10. …-Μπράβο παιδιά μου. Να ξέρετε πάντως ότι όλα αυτά είναι
καρποί του έργου εκείνου εκεί του Αγίου Γέροντα, του
πατρό-Κοσμά, που μόρφωσε τον δικό σας αρχηγό και όχι
μόνο. Όλα τα ελληνόπουλα. Διακόσα δέκα γυμνάσια
έχτισε και χίλια εκατό δημοτικά λειτούργησε για να τα
μορφώσει. Και ξέρετε πόσες κολυμβήθρες έφτιαξε για να
βαπτίζονται τα μικρά χριστιανόπουλα;
-Πόσες κυρ-Στέλιο;
- Τέσσερεις χιλιάδες!

11.  Άλλη μεγάλη συμβολή ήταν και αυτή.
Κατασκεύασε αμέτρητες κολυμβήθρες και βάπτιζε τα μικρά
ελληνόπουλα.
…-Και το κυριότερο κατάφερε να θεριέψει η
πίστη στο Χριστό και η ελπίδα για την ελευθερία του Γένους,
με το κήρυγμα και τις διδαχές του. Τέτοιος είναι αυτός που
μιλάει και συμβουλεύει τούτη την ώρα τον καπετάνιο σας.
Πατέρας του είναι. Να τον βλέπετε και σεις! Ωραία και αγία
μορφή…

12.  Αυτός ήταν ο πόθος του Αγίου
και με αγάπη για όλους, φίλους
και εχθρούς, προσέγγιζε τους
απελπισμένους και τους
κρατούσε ζωντανούς λίγο πριν να
λυγίσουν παντελώς. Στήριξε
αυτός ο Άγιος το ελληνικό γένος,
το ανέστησε και πρέπει να του
είμαστε ευγνώμονες γιατί του
οφείλουμε το σήμερα της χώρας
και του γένους μας.

13. Διδαχές του Αγίου μέσα στο διήγημα δείχνουν
την μεγάλη αγάπη του:
…-Ο Θεός, Θανάση μου, έχει πολλά ονόματα. Το κύριο όμως
όνομά του είναι η αγάπη. Έτσι λοιπόν και εμείς αφού
αγαπάμε τον Θεό Πατέρα, θα πρέπει να αγαπάμε και τα
παιδιά του, δηλαδή τους συνανθρώπους μας και αυτή η
αγάπη θα πρέπει να μας παροτρύνει να βοηθάμε τον
συνάνθρωπό μας, να του δίνουμε τροφή, ρούχα, και να μας
αποτρέπει από το να τον κατηγορούμε. Αυτά τα χαρίσματα
έχει η αγάπη, παιδί μου. Κι εσύ, έχεις μάθει από μικρό παιδί
να αγαπάς τον πλησίον σου, γι’ αυτό και ό, τι κάνεις εδώ
στο βουνό έχει την ευλογία του Θεού. Μείνε έτσι, αγνό
παιδί του Πατέρα σου. Κράτα επικοινωνία μαζί Του, με την
προσευχή, και πάντα να κάνεις το θέλημά Του…

14. Προσευχή και υπακοή στο θέλημα του Θεού. Αυτά δίδασκε
και έτσι παρηγορούσε τους έλληνες:
…Και πραγματικά, ότι είχε πει ο πατρό-Κοσμάς εκείνο το βράδυ στους
κατοίκους του χωριού, τους έμεινε γραμμένο στις καρδιές τους. Βάλσαμο
έριξε στις πονεμένες μανάδες. Τέτοιο λόγο δεν είχαν ξανακούσει. Είχε
σταθεί στη μέση της πλατείας ο πατρό-Κοσμάς και είχε στήσει τον ξύλινο
σταυρό. Οι χωριανοί είχαν αρχίσει να μαζεύονται. Και να ο πρώτος λόγος
που βγήκε από το στόμα του, παρηγόρησε τις πονεμένες μανάδες:
-Χωριανοί, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, ο γλυκύτατος
Δεσπότης, ο ποιητής των Απάντων, από την άπειρη αγάπη του για τους
ανθρώπους, έγινε άνθρωπος και μας χάρισε και θα μας χαρίζει κάθε μέρα
πλούσια τα αγαθά του και θα μας λυτρώνει από τα δίχτυα του κακού. Μην
ολιγοπιστείτε. Ο Θεός είναι φιλεύσπλαχνος. Μην πονάτε σεις μανάδες και
μην τα βάζετε με την άπειρη και ανεξάντλητη αγάπη του Χριστού. Ο
Κύριος θα φυλλάτει τα παιδιά σας εκεί που βρίσκονται. Αγαπάει τους
σκλαβωμένους έλληνες και ποτέ δεν θα αφήσει να χαθούν…
(Διήγημα)

15. Χαρακτηριστικό του Αγίου Κοσμά όταν κήρυττε ήταν
ότι στεκόταν πάντα δίπλα σε ένα ξύλινο σταυρό.

16. Από το διήγημα:
…- Θανάση έχεις κουράγιο?
- Έχω πάτερ.
Και πώς να μην έχει δηλαδή ύστερα από εκείνα τα τόσο όμορφα λόγια
που είχε ακούσει. Πώς να μην έχει ψυχική αλλά και σωματική δύναμη;
Έχεις κουράγιο να με βοηθήσεις να φτιάξουμε έναν ξύλινο σταυρό;
Έχω πάτερ, μα τι να τον κάνεις;
Σε κάθε χωριό που σταματάω παιδί μου, στήνω έναν σταυρό όταν μιλάω
στους χωριανούς. Ο σταυρός παιδί μου είναι του σύμβολο της πίστεώς
μας.
-Ε, τότε, πάτερ, ας αρχίσουμε.
Και άρχισαν και τέλειωσαν. Και έφτιαξαν έναν ωραίο, μεγάλο σταυρό. Τον
κοίταξε καλά ο Θανάσης. Με δάκρυα στα μάτια είπε στο πατρό Κοσμά:
«Πάτερ, πώς γίνεται να μην θέλω να μαρτυρήσω για τον Χριστό μου και
την πατρίδα, όταν ξέρω ότι Αυτός για να σώσει εμένα, σταυρώθηκε πάνω
σε τούτο το σταυρό;»…

17. Ακόμα ο Άγιος Κοσμάς είχε προφητικό χάρισμα και είχε λάβει τη θεία
δωρεά να κάνει θαύματα και να δείχνει την παρουσία του Θεού στους
κατατρεγμένους έλληνες για να παίρνουν θάρρος.
Προφητείες του Αγίου:
"Θα δείτε να πετάνε άνθρωποι στον ουρανό σαν
μαυροπούλια και να ρίχνουν φωτιά στον κόσμο. Όσοι θα
ζουν τότε θα τρέξουν στα μνήματα και θα φωνάξουν:
Εβγάτε σεις οι πεθαμένοι να μπούμε εμείς οι ζωντανοί".
Ο Άγιος αναφερόταν προφανώς στις μεγάλες εφευρέσεις
του αιώνα μας. Τα μαυροπούλια, είναι τα αεροπλάνα της
πολεμικής αεροπορίας. Αυτές οι προφητείες του αγίου
Κοσμά είναι γραμμένες στα βιβλία, αιώνα περίπου πριν
γίνουν οι σχετικές εφευρέσεις.

18.  "Θα γίνεις μεγάλος άνθρωπος, θα κυριεύσεις όλη την
Αρβανιτιά, θα υποτάξεις την Πρέβεζα, την Γάργα, το
Σούλι, το Δέλβινο, το Γαρδίκι και αυτό το τάχτι του
Κούρτ πασά. Θα αφήσεις μεγάλο όνομα στην
οικουμένη. Και στην Πόλη θα πάς, μα με κόκκινα
γένια. Αυτή είναι η θέληση της θείας προνοίας.
Ενθυμού όμως εις όλη την διάρκεια της εξουσίας σου
να αγαπάς και να υπερασπίζεσαι τούς χριστιανούς,
αν θέλεις να μείνει η εξουσία εις τους διαδόχους
σου".
Ειπώθηκε για τον Αλή πασά.

19.  "Αυτό μια μέρα θα γίνει Ρωμαίικο και καλότυχος
όποιος ζήσει σε κείνο το βασίλειο.
Συνήθιζε να λέει σε διάφορα μέρη της υποδούλου
Ελλάδος, τα οποία μετά απελευθερώθηκαν.

20.  "Τα βάσανα είναι ακόμη πολλά. Θυμηθείτε τα λόγια
μου · προσεύχεστε, ενεργείτε και υπομένετε στερεά.
Έως ότου να κλείσει αυτή η πληγή του πλατάνου, το
χωριό σας θάνε σκλαβωμένο και δυστυχισμένο".
Ελέχθη εις Τσαραπλανά, το σημερινό Βασιλικόν της
Ηπείρου. Η πληγή του πλατάνου έκλεισε το 1912, έτος
απελευθερώσεως της Ηπείρου.

21. Ο Άγιος Κοσμάς δείχνει και
σήμερα την παρουσία του για να
παίρνουμε κουράγιο και εμείς οι
σημερινοί καταπιεσμένοι, με
πολλά θαύματα.

22. Θαύμα στο διήγημα
..Έτσι τελείωσε ο κυρ-Στέλιος και εκείνη την ώρα πλησίασε και ο
καπετάν Θανάσης με τον πατρο-Κοσμά.
Στην άκρη του λημεριού καθόταν ο Νίκος, ένα από τα παλληκάρια του
καπετάν –Θανάση. Μια σφαίρα του είχε διαπεράσει το πόδι και είχε
σφηνώσει δίπλα στο κόκαλο. Του προκαλούσε οξύ πόνο. Είχε χάσει πολύ
αίμα και περίμεναν όλοι από ώρα σε ώρα να αφήσει την τελευταία
του πνοή.
Πατρο-Κοσμά, είπε ο καπετάν-Θανάσης και η φωνή του ήταν γεμάτη πόνο.
Ευλόγησε τον Νίκο και συχώρεσε του τις αμαρτίες, να φύγει με ήρεμη
ψυχή.
Πλησίασε τον Νίκο ο πατρο-Κοσμάς και σκύβοντας στο πλάι του,
προσευχήθηκε θερμά. Σταύρωσε έπειτα το πόδι του Νίκου και με
θαυματουργό τρόπο, το βόλι βγήκε από το πόδι και η πληγή έκλεισε
αμέσως. Βλέποντας τούτο το θαύμα, όλοι ευχαρίστησαν τον Θεό για τον
άγιο αυτό άνθρωπο που έστειλε στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς…

23. Θάνατος του αγίου Κοσμά του Αιτωλού
 Μετά την Ελληνική επανάσταση
του 1770 στην Πελοπόννησο, οι Τούρκοι
υποπτεύονταν τον Άγιο, ως πράκτορα
των Ρώσων. Κατά άλλους ερευνητές
στην καταδίκη του Αγίου Κοσμά
συνέβαλαν κάποιοι Εβραίοι της Ηπείρου
διότι με το κήρυγμά του κατόρθωσε να
μεταφερθεί το παζάρι από την Κυριακή
στο Σάββατο, γεγονός που έφερε
οικονομικές ζημίες στους Εβραίους.
Τελικά συνελήφθη και εκτελέστηκε
στις 24 Αυγούστου , ημέρα Σάββατο
του 1779 στο χωριό Κολικόντασι κοντά
στην πόλη του Βερατίου.

24. Η κοίμηση του
Αγίου

25. Αγιοποίηση
 Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ανακηρύχθηκε
επίσημα άγιος από το Πατριαρχείο
Κωνσταντινουπόλεως στις 20 Απριλίου 1961 και η
μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου.
 Επίσης, εκτός από την Ελλάδα τιμάται αρκετές
φορές και από την Ρωσία, την Σερβία,
την Βουλγαρία, την Αρμενία, τις ΗΠΑ, την Κύπρο,
την Ουκρανία, την Ρουμανία, το Μαυροβούνιο.

26. Και έτσι κλείνει και το διήγημα…
 Και έτσι, έφυγε ο Άγιος ιερομόναχος της ορθοδόξου
εκκλησίας μας, που το έργο του κράτησε αναμμένη την φλόγα
της πίστης και της αγάπης του Χριστού στους σκλαβωμένους
έλληνες. Ήταν αυτός που μόρφωσε τα μικρά ελληνόπουλα και
τα δίδαξε να επικοινωνούν με τον Ουράνιο Πατέρα τους.
Ήταν αυτός που του δόθηκε η χάρις να κάνει θαύματα και να
ευλογεί τους ανθρώπους. Ήταν αυτός που βάπτισε τόσες
χιλιάδες ελληνόπουλα στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Ήταν
αυτός που άφησε την αγάπη του, το μοναστήρι, το Άγιο Όρος
για να δοξαστεί το όνομα του Θεού. Και τέλος, ήταν αυτός που
μαρτύρησε και αγίασε και στέκεται τώρα κοντά στον νυμφίο
του, τον πατέρα του, τον Θεό του, για να προστατεύει και να
σκεπάζει με την χάρη του το ελληνικό γένος.
 Ας έχουμε την ευχή του Αγίου…

28.  Το διήγημα του οποίου αποσπάσματα αναφέρθηκαν
μέσα στην εργασία διακρίθηκε σε λογοτεχνικό
διαγωνισμό που οργάνωσε η εκκλησία της Ελλάδος
για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, παίρνοντας το 2ο
Βραβείο.

29. Ευχαριστώ πολύ
Τέλος