Σχόλιο ΠΑΖΛ: «Μήγαρις ἔχω ἄλλο στό νοῦ μου, πάρεξ ἐλευθερία καί γλῶσσα;» μᾶς λέει ὁ ἐθνικός μας ποιητής καί μᾶς τονίζει ἔτσι ὅτι ἡ ἐλευθερία καί ἡ γλῶσσα εἶναι ἀλληλένδετα. Καί εἶναι φυσικό ἀφοῦ μέ τήν γλῶσσα ἐκφράζονται τά νοήματα καί οἱ σκέψεις τῶν ἀνθρώπων, περιγράφονται καί ἀναλύονται ἔννοιες καί καταστάσεις, μέ τήν γλῶσσα ἐπικοινωνοῦν οἱ ἄνθρωποι μεταξύ τους, μέ τήν γλῶσσα μεταφέρεται ἕνας ὁλόκληρος πολιτισμός στίς ἑπόμενες γενιές, καθώς καί ἡ ἀγάπη γιά τή ἐλευθερία. Κυρίως ὅμως ἀποτελεῖ τόν τρόπο ¨ἐνσάρκωσης¨, τῆς ἰδίας τῆς ἐλευθερίας. Εἶναι δεδομένο ὅτι γιά ὅλους τούς λαούς, πού θέλουν νά διατηρήσουν τήν ἱστορική τους συνέχεια καί μνήμη, ἡ γλῶσσα ἀποτελεῖ στοιχεῖο τῆς ἐθνικῆς ταυτότητάς τους. Εἰδικά τά ἀρχαία ἑλληνικά, κρύβουν καί μία ἄλλη δυναμική. Μᾶς βοηθοῦν ὄχι ἁπλῶς νά θυμηθοῦμε τίς ἀπαρχές τῆς δημοκρατίας, ἀλλά ὅπως σχολιάζει καί ὁ συνεργάτης τῆς Deutsche Welle Σπύρος Μοσκόβου, νά διορθώσουμε τά κακῶς κείμενα τῆς δημοκρατίας σήμερα. Ἄς ἀναφέρουμε ἐπιγραμματικά τα χαρακτηριστικά τῆς γλώσσας μας. Τα Ἑλληνικά χαρακτηρίζονται ἀπό πλοῦτο λεξιλογίου, δυνατότητα δημιουργίας νέων λέξεων, ἀκριβολογία καί κυριολεξία. Ἐπίσης εἶναι γλῶσσα διδάσκαλος καί σοφίας, διακρίνεται γιά τήν μουσικότητας καί τήν εὐλυγισία της, εἶναι αὐτόφωτη γλῶσσα καί ἔχει ἱστορική συνέχεια 7.000 ἐτῶν. Στήν συνέχεια θά διαβάσουμε την ενδιαφέρουσα ανάρτηση, σύμφωνα με την ὁποία ΕΛΛΗΝΑΣ κατ’ ἀρχήν δέν μπορεῖ νά γίνει ἕνας ἄνθρωπος γιά δύο λόγους. Εἴτε λόγῳ ἀδυναμίας εἴτε λόγῳ ἐπιλογῆς. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀδυναμία νά γίνει ΕΛΛΗΝΑΣ, ὅταν δέν γνωρίζει Ἑλληνικά. Ἀκολουθοῦν βίντε