Γράφει η κα Κουμίδου Ελένη, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων & Κυπριακών Αδελφοτήτων Ζιμπάμπουε. Στην εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, ο Πρέσβης κ. Μαρκαντωνάτος αναφέρθηκε στην σημασία της Ελληνικής, ως της πρώτης διεθνούς γλώσσας, καθώς και στην σημαντική συμβολή της στην διαμόρφωση της ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού. Επίσης, υπογράμμισε τη σημασία της ως γλώσσας της Καινής Διαθήκης και της χριστιανικής υμνογραφίας, καθώς και ως γλώσσας που άσκησε μεγάλη επιρροή σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, και μάλιστα στην αγγλική και τη γαλλική.

1. ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΓΛΩΣΣΑΣ - ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΧΑΡΑΡΕ (9.2.2020)
Γράφει η κα Κουμίδου Ελένη, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων
& Κυπριακών Αδελφοτήτων Ζιμπάμπουε.
Στην εκδήλωση για την Παγκόσμια
Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, ο
Πρέσβης κ. Μαρκαντωνάτος
αναφέρθηκε στην σημασία της
Ελληνικής, ως της πρώτης διεθνούς
γλώσσας, καθώς και στην σημαντική
συμβολή της στην διαμόρφωση της
ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού.
Επίσης, υπογράμμισε τη σημασία της
ως γλώσσας της Καινής Διαθήκης και
της χριστιανικής υμνογραφίας, καθώς και ως γλώσσας που άσκησε μεγάλη
επιρροή σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, και μάλιστα στην αγγλική και τη
γαλλική.
Εξάλλου, μνημόνευσε την επίδραση της αρχαίας ελληνικής σκέψεως και του
Ελληνοχριστιανικού Βυζαντίου στον δυτικό κόσμο, καθώς και στη σημασία της
Ελληνικής, ως κατ’ εξοχήν πλούσιας και καλλιεργημένης γλώσσας.
Τέλος, σημείωσε πως αυτή την ιστορική κληρονομιά θα πρέπει να την
διαφυλάξουμε, γεγονός που θα είναι προς όφελος της διατηρήσεως της
ορθοδόξου πίστεως και των παραδόσεών μας, καθώς και της ενισχύσεως των
δεσμών μας με την Μητέρα Πατρίδα. Ακόμη εξέφρασε τα θερμά συγχαρητήριά
του στα παιδιά και στους γονείς τους που αγωνίζονται για την εκμάθηση της
Ελληνικής, αφού τούτο φανερώνει πως αποδέχονται ότι αυτή αποτελεί ένα
σημαντικό κεφάλαιο για το μέλλον τους.
Ο π. Γεώρνιος Σαγάνης, ως Εκπρόσωπος
του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Ζιμπάμπουε & Αγκόλας κ.κ. Σεραφείμ,
αφού πήρε τον λόγο και καλωσόρισε τον
Εξοχ. κ. Πρέσβη της Ελλάδος κ. Γεώργιο
Μαρκαντωνάτο ,την Πρόεδρο της
Ομοσπονδίας και τον Ελληνισμό της
Παροικίας, ανέπτυξε σύντομα την
σχέση της Ελληνικής μας Γλώσσας σε
σχέση με το Ιερό Ευαγγέλιο, τους Αποστόλους και Ευαγγελιστές αλλά και την
διάδοση του Ευαγγελίου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τον Λόγο του Κυρίου,

2. στον κόσμο. Τόνισε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία και η Ελληνική Γλώσσα είναι
άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους και ότι η Ορθόδοξη πίστη χρησιμοποίησε
διάφορες μορφές της Ελληνικής Γλώσσας (Αττική, Ελληνιστική Κοινή,
Καθαρεύουσα, Δημοτική) για να εκφράσει τα δόγματα της Πίστης μας.
Κατόπιν αναφέρθηκε στην συμβολή των Αγίων Μεγάλων Τριών Ιεραρχών που
με το παράδειγμά τους βοήθησαν στην προσέγγιση των Χριστιανών προς τα
κλασσικά Ελληνικά κείμενα. Απορρίπτουν μεν την ειδωλολατρική πλάνη,
αλλά θεωρούν δε ότι τα Ομηρικά έπη, τα κλασικά κείμενα και τα παραδείγματα
από την ζωή ενάρετων ανδρών μπορούν να διδαχθούν στα παιδιά των
Χριστιανών ως εισαγωγικά μαθήματα πριν από την Χριστιανική Αγωγή.
Όσον αφορά στα μαύρα χρόνια
της δουλείας, η Θεία Λειτουργία
διέσωσε τη γλώσσα και την
ελληνική συνείδηση ακόμη και σε
πληθυσμούς, οι οποίοι
αναγκάσθηκαν, λόγω καταπιέσεως
από τους Τούρκους, να μιλούν ως
κύρια γλώσσα την τουρκική. Οι
Τουρκόφωνοι Ορθόδοξοι Έλληνες
της Καππαδοκίας κράτησαν μόνο τη θεία Λειτουργία στην ελληνική. Στο σπίτι
μιλούσαν τουρκικά. Δεν γνώριζαν την καθομιλουμένη ελληνική γλώσσα, αλλά
συμμετείχαν χωρίς πρόβλημα κατανοήσεως στη Θεία Λατρεία. Η Εκκλησία για
άλλη μία φορά διεφύλαξε τη διαχρονική συνέχεια της γλώσσας και του
Ελληνισμού γενικότερα. Το μόνο στοιχείο, το οποίο θύμιζε στους
τουρκόφωνους ότι είναι Έλληνες ήταν επί 5 αιώνες η Θεία Λειτουργία. Στη
συνέχεια ανέφερε μερικούς σημαντικούς ανθρώπους όπως οι Κικέρων, Γκαίτε,
Schiller και Βολταίρος, οι οποίοι μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για την αξία
της Ελληνικής Γλώσσας.
Τελειώνοντας, ευχαρίστησε εκ μέρους του Σεβασμιωτάτου την εκδήλωση και
μετέφερε τόσο τις ευχές του για την καλύτερη διεξαγωγή της εκδηλώσεως αλλά
και την συμπαράστασή του στην διαφώτισή - διάδοση και επικράτηση της
Ελληνικής μας Γλώσσας στην Ελληνική Ομογένεια της Ζιμπάμπουε
Η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων & Κυπριακών
Αδελφοτήτων Ζιμπάμπουε κα Ελένη Κουμίδου είπε:
«Σήμερα τιμούμε αυτό το μοναδικό πνευματικό
δημιούργημα που λέγεται Ελληνική Γλώσσα. Εξαιρούμε
και υπογραμμίζουμε τον πλούτο, την αξία και τη συμβολή
της, στην ανάπτυξη όχι μόνο του Ευρωπαϊκού, μα και του
παγκόσμιου πολιτισμού.
Είναι η γλώσσα της Θείας Λειτουργίας και Υμνολογίας
της Εκκλησίας μας.

3. Είναι μέσα από την Ελληνική γλώσσα που γεννήθηκε και
καλλιεργήθηκε η επιστήμη, η τέχνη και η δημοκρατία.
Μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να εμπνέει και να
εμπλουτίζει με τον ανεξάντλητο πλούτο και τον αστείρευτο
θησαυρό της, τόσο τον προφορικό, όσο και στον γραπτό
λόγο. Είναι η γλώσσα των μαθηματικών, φυσικής,
αστρονομίας, νομικής, ιστορίας, ιατρικής και τεχνολογίας.
Η αρχαία ελληνική ήταν η γλώσσα που μιλούσαν ο
Πλάτωνας και ο Περικλής, ο Σωκράτης και ο Θουκυδίδης.
Ήταν η γλώσσα του Ομήρου, του μεγάλου αυτού ποιητή
της αρχαίας Ελλάδας.
Στα νεότερα χρόνια είναι η γλώσσα του Σολωμού και του
Παλαμά, του Κάλβου και του Ελύτη, του Ρίτσου και του
Καβάφη, του Σεφέρη και του Καζαντζάκη.
Είμαστε περήφανοι για την καταγωγή μας και κατανοούμε
ότι είναι ύψιστο καθήκον όλων μας πως πρέπει να
καταβάλουμε μεγάλες προσπάθειες για την διατήρηση, την
καλλιέργεια και την διάδοση της ελληνικής γλώσσας.
Η θέσπιση της 9ης Φεβρουαρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας
Ελληνικής Γλώσσας δεν είναι τυχαία. Είναι ταυτισμένη με
την επέτειο της μνήμης του Εθνικού μας ποιητή,
Διονυσίου Σολωμού, ο οποίος γεννήθηκε στις 8 Απριλίου
1798 στη Ζάκυνθο και απεβίωσε στην Κέρκυρα στις 9
Φεβρουαρίου 1857. Απλά είναι ένα θυμίαμα, ένα
μνημόσυνο στον πρώτο από τους ποιητές της νεότερης
Ελλάδας.»
Ο Επίτιμος Πρόξενος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νέστορας Νέστορος
σχετικά με την Κυπριακή διάλεκτο είπε:
«Η υπέροχη Ελληνική γλώσσα είχε πάντοτε διαλέκτους.
Αυτές έχουν καταταχθεί σε τέσσερις ομάδες: Ιωνική,
Αιολική, Αρκαδική και Δωρική.
Η Αρκαδική είναι εκείνη που διαμόρφωσε το γλωσσικό
ιδίωμα της Κύπρου. Η ελληνικότητα της Κυπριακής
διαλέκτου, όμως προκύπτει και από την ιστορία. Οι πρώτοι
Έλληνες της Κύπρου κατάγονταν από την περιοχή της
Αρκαδίας, κεντρικής Πελοποννήσου, πράγμα που
διαπιστώνεται από ιστορικά καταγεγραμμένες
μετακινήσεις πληθυσμών της Μυκηναϊκής εποχής, προς
την Κύπρο.
Η αρχαία κυπριακή διάλεκτος έχει στενότατες ομοιότητες
με την αρχεία Αρκαδική, αφού και οι δύο συνανήκουν στη

4. λεγόμενη Αχαϊκή ομάδα των ελληνικών διαλέκτων.
Πολλοί γλωσσολόγοι ορθά λοιπόν την ονομάζουν
Αρκαδοκυπριακή.
Η κυπριακή διάλεκτος αποτελεί στη σύγχρονη εποχή τη
μοναδική πραγματικά ζωντανή ελληνική διάλεκτο. Η
φράση του Νίκου Καζαντζάκη « Η γλώσσα είναι πατρίδα»
εσωκλείει την πεμπτουσία της σημασίας κάθε γλώσσας για
κάθε άνθρωπο. Πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε στην
Ελληνική. Τότε μιλάμε για το ύψιστο πνευματικό και
πολιτισμικό αγαθό, που δημιούργησε η ανθρωπότητα και
δεν είναι απλά ένα εργαλείο επικοινωνίας, αλλά η βάση, η
ακρογωνιαία λίθος, πάνω στην οποία στηρίζονται νοήματα
και μέγιστες έννοιες του εγγενούς προγονικού Ελληνικού
πολιτισμού ως τη σύγχρονη εποχή.
«Η γλώσσα είναι πατρίδα» και το τελευταίο οχυρό μας.
Επιβάλλεται να την προασπίσουμε.
Έρρωσθε και γρηγορείτε!»