1. HIPOTERAPIA
Przygotowała
Luiza Włodkowska

3. DEFINICJA HIPOTERAPII
słowo pochodzi od gr hippos=koń, to działania terapeutyczne związane z koniem i jazdą konną mające na celu
przywracanie zdrowia i ogólnej sprawności fizycznej jak i psychicznej w możliwym do osiągnięcia zakresie.
Jest to terapia wspomagająca główne metody terapeutyczne. Stanowi jeden z elementów rehabilitacji leczniczej
i jako taka jest powadzona przez specjalistę na zlecenie lekarza.
FORMY HIPOTERAPII:
FIZJOTERAPIA NA KONIU- gimnastyka lecznicza prowadzona w czasie jazdy w stępie. Indywidualnie
dobrane ćwiczenia rehabilitacyjne współdziałają z trójwymiarowym ruchem konia. Głównie przeznaczona dla
osób z MPD, porażeniem splotu barkowego, przepukliną oponowo-rdzeniową, po amputacji kończyn i innymi
deficytami w sferze rozwoju ruchowego.
PSYCHOPEDAGOGICZNA JAZDA KONNA- zespół działań podejmowanych w celu usprawniania
intelektualnego, poznawczego, emocjonalnego i fizycznego. Są to zajęcia o zwiększonym stopniu
samodzielności dla osób sprawniejszych fizycznie, mogących podejmować próby powodowania koniem. Tego
typu zajęcia przeznaczona są głownie dla osób upośledzonych umysłowo, z zaburzeniami zachowania, emocji
czy zaburzeniami psychicznymi
TERAPIA Z KONIEM- ma na celu nawiązanie bliższego kontaktu ze zwierzęciem i otoczeniem. Jazda konna
może towarzyszyć ale nie jest t u elementem niezbędnym. Zajęcia prowadzone są z ziemi. Przeznaczona dla
osób autystycznych, z dużym lękiem, nadpobudliwych, niedostosowanych społecznie i chorych psychicznie.
JAZDA KONNA DLA NIEPEŁNOSPRAWNYCH- ma na celu opanowanie podstaw jeździectwa, doskonalenie
umiejętności, wspinanie się na wyższe szczeble.
Poszczególne formy przenikają się i uzupełniają.

7. WSKAZANIA DO HIPOTERAPII
• MPD
• NIEDOWŁADY, PORAŻENIA MIĘŚNI
• ZANIK MIĘŚNI
• CHOROBY MIĘŚNI ( min 3 pkt w skali Lovetta)
• WADY WRODZONE CENTRALNEGO UKŁADU NERWOWEGO (przepukliny op-rdz., wodogłowie, małogłowie)
• UPOSLEDZENIA UMYSŁOWE
• AUTYZM
• MIKROUSZKODZENIA MÓZGU ( ADHD, ZESPÓL NIEZGRABNOŚCI RUCHOWEJ)
• POLINEUROPATIE
• WADY POSTAWY
• POSTAWY SKOLIOTYCZNE I SKOLIOZY DO 20 ST COBBA
• STANY PO AMPUTACJI I WADY ROZWOJOWE KOŃCZYN
• DYSPLAZJA STAWU BIODROWEGO
• ZESPOŁY GENETYCZNE ( NP. ZESPÓL DOWNA)
• WADY ANALIZATORÓW WZROKU I SŁUCHU
• ZABURZENIA KOORDYNACJI WZROKOWO- RUCHOWEJ
• ZABURZENIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
• ZABURZENIA EMOCJONALNE
• DEPRESJE
• NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE
• STWARDNIENIE ROZSIANE
• STANY PO UDARZE MÓZGU
• CHOROBY I ZABURZENIA PSYCHICZNE
• UZALEŻNIENIA
• STANY PO URAZACH CZASZKOWO MÓZGOWYCH

10. PRZECIWSKAZANIA
• NIESTABILNOŚC SZCZYTOWO- OBROTOWA W ZESPOLE DOWNA
• ZWICHNIĘTE STAWY BIODROWE
• SKOLIOZY POWYŻEJ 20 ST COBBA
• ŁAMLIWOŚD KOŚCI
• CZĘSTE NAPADY PADACZKOWE
• MIASTENIE (CHOROBY MIĘŚNI)
• SILNE UCZULENIE NA SIERŚC
• OSTRA FAZA CHOROBY SCHEUERMANA
• SKŁONNOŚD DO DYSKOPATII
• ZESZTYWNIAJĄCE ZAPALENIA STAWÓW KREGOSŁUPA
• NIEZAGOJONE RANY
• STWARDNIENIE ROZSIANE W FAZIE OSTREJ
• ZŁY STAN ZDROWIA
• OSTRE INFEKCJE I STANY GORACZKOWE

11. Cele priorytetowe
w odniesieniu
do dzieci
o specjalnych problemach
edukacyjnych

12. Dzieci z mózgowym
porażeniem dziecięcym
• usprawnianie równowagi
• poprawa koordynacji ruchowej
• normalizacja napięcia mięśniowego
• działanie na psychikę
(motywacja, samoocena, zachowania w
grupie)
• intensywne formy usprawniania (ćwiczenia
manualne, logopedyczne, doskonalące
sensory czucia, działania pedagogiczne)
• natlenianie mózgu i mięśni poprzez częste
ćwiczenia oddechowe

13. Dzieci z przepukliną oponowo-
rdzeniową
• wzmacnianie tułowia
• uruchamianie obręczy biodrowej
• poprawianie ruchomości i siły mięśniowej
kończyn dolnych
• rozwijanie zaburzonego czucia głębokiego
dolnej połowy ciała
• wzmacnianie motywacji i samooceny

14. Dzieci z wadami postawy
• wzmacnianie mięśni grzbietu,
• wzmacnianie mięśni brzucha i pośladków
• kształtowanie prawidłowej postawy
• redukcja istniejących stanów zapalnych
• rozluźnianie napięć mięśniowych

15. Dzieci ze skoliozami
• zmuszanie do pracy i wzmacnianie mięśni
strony „rozciągniętej” skoliozą, osłabionej
• wzmacnianie mięśni brzucha, pośladków i
grzbietu

16. Dzieci z zaburzeniami
integracji sensorycznej
• stymulacja zmysłu równowagi i wzroku
• stymulacja czucia i odczuwania
temperatury
• stymulacja węchu
• stymulacja słuchu
• stwarzanie możliwości ćwiczenia nowych
umiejętności

17. DZIECI Z UPOŚLEDZENIEM
UMYSŁOWYM
• Symulacja rozwoju poznawczego
• Rozwój integracji percepcyjno-ruchowej
• Pomoc w kształtowaniu pojęd abstrakcyjnych i
operacji myślowych
• Rozwijanie pamięci krótkotrwałej i długotrwałej
• Poprawa czynności samoobsługowych
• Utrwalanie stosunków społecznych
• Nauka przez zabawę

18. PRZYKŁADOWE DWICZENIA
• SIĘGANIE DO UCHA/OGONA KONIA: ćwiczenie koordynacji wzrokowo-
ruchowej, ćwiczenie reakcji równoważnych, ćwiczenie orientacji w schemacie własnego ciała
i konia, orientacji przestrzennej, w stronach ciała, rozciąganie mięśni grzbietu, kształtowanie
umiejętności chwytu
• LEŻENIE TYŁEM NA GRZBIECIE KONIA: stymulacja układu
przedsionkowego, rozciąganie mięśni klatki piersiowej, pogłębienie lordozy
lędźwiowej, budowanie zaufania do konia i terapeuty
• SIAD TYŁEM NA KONIU: ćwiczenie orientacji w przestrzeni i schemacie własnego
ciała, ćwiczenie reakcji równoważnych, ćwiczenie planowania ruchu, rozciąganie mięśni
kończyn dolnych i brzucha, stymulacja czucia i równowagi
• MARTWY INDIANIN: rozluźnianie mięśni, zastępuje ruch pełzania, masowanie strony
brzusznej tułowia, poprawa perystaltyki jelit, uruchamia pracę wszystkich stawów
• DOTKANIE STÓP RĘKOMA; rozciąganie mięśni kręgosłupa, rozciąganie przywodzicieli
nóg, ćwiczenie równoważne, ćwiczenie koordynacji wzrokowo- ruchowej

22. Co daje koo ??
• Wrażenie ludzkiego chodu
• Ciepło
• Hamuje przetrwałe, prymitywne odruchy postawy
• Przywraca zaburzoną symetrię mięśni tułowia
• Koryguje postawę
• Chroni przed przykurczami i ograniczaniem ruchomości
w stawach
• Usprawnia pracę organów
• Generuje bodźce równoważne
• uaktywnia i otwiera
• Mobilizuje do starao, nie nudzi

25. INDYWIDUALNE PRZYPADKI
• MATEUSZ
• MARIKA
• KUBA
• NATALKA
• MICHAŁ K.
• MICHAŁ W.
• MACIEK

26. OSIĄGNIĘCIA PODOPIECZNYCH
• ZAWODY • UDZIAŁ W
OGÓLNOPOLSKIE W MISTRZOSTWACH POLSKI
PARAUJEŻDŻENIU W W PARAUJEŻDŻENIU W
MICHELINIE 2009 I 2010r 2009 I 2010
• ZAWODY • UDZIAŁ W BIEGU
OGÓLNOPOLSKIE W HUBERTA-POGOO ZA
PARAUJEŻDŻENIU W LISEM 2008,2009,2010
WARSZAWIE W 2009 I
2010
• ZAWODY OKRĘGOWE DLA
OSÓB
NIEPEŁNOSPRAWNYCH W
2008 r w MICHELINIE

27. Warszawa

28. współpraca
• Fundacja Daj Szansę
• Fundacja Oligo
• Stowarzyszenie Hippoland –Warszawa
• Polskie Towarzystwo Hipoterapeutyczne
• Pensjonat Michelin

29. BIBLIOGRAFIA
• Blendinger W. „Wstęp do psychologii konia", Zrzeszenie Studentów
Polskich Zakład Treningowy Koni w Zbrosłowicach, Zbrosłowice 1984.
• Red. Strumioska A, psychopedagogiczne aspekty hipoterapii,PWRIL,
Warszawa 2003
• Maźnicka-Maciaszek J. „Hipoterapia w Revicie” w: „Hipoterapia" nr 1,
Konin, 1993.
• Strauss J.: „Hipoterapia", Fundacja na Rzecz Rozwoju Rehabilitacji Konnej
Dzieci Niepełnosprawnych, Kraków 1996.
• http://web.pertus.com.pl/~fbalubin/
• http://www.stronarafala.com/
• http://www.konisie.friko.pl/chody.htm
• http://www.hipoterapia.org/
• http://www.hippoland.pl/