tugasan individu isu pentaksiran matematik

1. 1.0 Pengenalan
Kejayaan sesuatu sistem pendidikan dinilai melalui tahap pembelajaran dan
perkembangan pelajar semasa mereka melalui sistem tersebut (Kementerian
Pendidikan Malaysia, 2013a). Pentaksiran yang dilaksanakan di sekolah dan bilik
darjah merupakan komponen yang paling sesuai untuk menguji tahap pembelajaran
dan perkembangan pelajar. Pentaksiran dijalankan untuk mengetahui kekuatan dan
kelemahan pelajar secara berterusan (Noor Azreen dan Sulaiman, 2013a).
Pengertian istilah pentaksiran atau assessment adalah berasal daripada
perkataan Greek “Assidere” iaitu bermaksud “duduk di sisi” (Jamil, 2011).
Pentaksiran ialah pelbagai prosedur untuk mendapatkan informasi tentang tahap
prestasi seseorang pelajar (Azman, 2014). Airasian (2004) menyatakan bahawa
pentaksiran adalah pengumpulan, sintesis dan interpretasi maklumat di mana
pengujian, pengukuran dan penilaian memainkan peranan untuk membantu guru
dalam membuat keputusan pembelajaran.
Penilaian, pengukuran dan pengujian merupakan komponen-komponen
penting dalam pentaksiran. Secara khususnya, ketiga-tiga istilah ini mempunyai
makna yang lebih spesifik dan mempunyai perbezaan antara satu sama lain.
Pengujian mempunyai maksud yang lebih sempit dan khusus. Nordin (2011a)
menyatakan bahawa pengujian adalah prosedur yang sistematik untuk mengukur
tingkah laku seseorang terhadap pembelajarannya. Menurut Hart (1994), ujian
merupakan alat pengukuran untuk mentaksir dan merekod pembelajaran pelajar.
Pengujian adalah cara yang biasa digunakan untuk mendapatkan maklumat tentang
pencapaian pelajar.

2. Manakala pengukuran mempunyai maksud yang lebih luas daripada pengujian.
Pengukuran ialah suatu proses di mana kita memperolehi huraian secara perangkaan
tentang sesuatu ciri yang dimiliki oleh seseorang individu (Azman, 2014a). Nordin
(2011b) menyatakan bahawa pengukuran adalah satu proses untuk menghasilkan nilai
kuantitatif untuk menentukan peringkat pencapaian dan kedudukan pelalajar dalam
pembelajaran.
Penilaian pula adalah proses memperolehi maklumat dan menggunakannya
untuk membuat pentafsiran dan keputusan (Nordin, 2011c). Menurut Azman (2014b),
dalam bilik darjah, penilaian merupakan suatu proses yang sistematik untuk
menentukan sejauh mana objektif pengajaran dapat dicapai oleh murid. Secara
ringkasnya, penilaian merangkumi tugas menguji dan mengukur.
Sebagai contoh, guru menjalankan ujian bertulis untuk menguji pelajar.
Manakala proses mengukur pencapaian dilakukan apabila guru memberi markah 72%
dan gred B kepada seorang pelajar. Proses menilai pula berlaku apabila guru
memberitahu pelajar tersebut bahawa usahanya baik dan mendapat keputusan yang
cemerlang.
2.0 Pentaksiran Tradisional
Pentaksiran tradisional adalah pentaksiran yang telah lama digunakan untuk menguji
pencapaian pelajar di negara kita. Peperiksaan merupakan kaedah utama yang
digunakan untuk mengukur pencapaian pelajar dalam sistem pendidikan di Malaysia
untuk tempoh lebih daripada 50 tahun (Rohaya Talib, 2009). Pentaksiran tradisional
merupakan pentaksiran berbentuk pensil dan kertas atau lebih dikenali sebagai ujian

3. bertulis. Pentaksiran ini memerlukan calon untuk menguasai kemahiran membaca
arahan, kefahaman soalan dan kemahiran menulis dengan menggunakan alat tulis.
Pentaksiran tradisional biasanya diamalkan dalam bilik darjah secara blok
masa dan mempunyai tempoh tertentu. Pentaksiran ini sesuai ditadbir secara ramai
dan menguji bidang secara luas. Contohnya, ujian Matematik dijalankan selama 2 jam
dan menguji daripada bab 1 hingga bab 4.
Peperiksaan atau ujian bertulis merupakan kaedah yang digunakan dalam
proses pentaksiran tradisional. Sesuatu peperiksaan selalunya mengandungi beberapa
siri ujian yang terancang untuk menguji keberkesanan proses pengajaran dan
pembelajaran (PdP). Oleh itu, peperiksaan hanya sesuai digunakan untuk mentaksir
domain kognitif sahaja iaitu kebolehan mental seseorang. Dua domain yang lain iaitu
domain afektif dan domain psikomotor kurang sesuai ditaksir menggunakan kaedah
peperiksaan. Perkara-perkara berkaitan emosi dan aktiviti fizikal tidak dapat ditaksir
menggunakan pentaksiran tradisional.
Menurut Kalam (2011a), peperiksaan selalu dikatakan tidak lengkap kerana
tidak memberi maklumat yang lebih holistik berkaitan dengan perkembangan dan
peningkatan potensi pelajar. Pentaksiran tradisional juga gagal kerana tidak
mengambil kira tentang pencapaian secara holistik dan bagaimana pelajar berupaya
bekerja secara berkumpulan (Moore, 2003). Kaedah peperiksaan memerlukan pelajar
memilih daripada jawapan yang telah diberikan seperti yang lazimnya dilakukan pada
ujian aneka pilihan. Kaedah ini tidak memerlukan pelajar untuk bekerja secara
berkumpulan sebaliknya hanya bersendirian untuk memilih jawapan yang paling tepat.
Berbeza dengan pentaksiran alternatif termasuk membuat portfolio (kerja
kursus), pameran, dan persembahan lisan yang memerlukan pelajar untuk bekerja

4. secara berkumpulan untuk menyelesaikan tugasan yang diberikan. Pentaksiran
alternatif menghendaki pelajar untuk menunjukkan kemahiran dan pengetahuan yang
mana tidak dapat dinilai dengan menggunakan ujian yang ditetapkan masa seperti
pentaksiran sumatif (Noor Azreen dan Sulaiman, 2013b).
Sistem pentaksiran pada masa kini berpandukan kurikulum yang hanya
mencakupi kebolehan pelajar mengingat dan kemahiran menghafal semata-mata
(Begum dan Farooqui, 2008). Pelajar hanya mengingat dan menghafal fakta supaya
dapat menjawab soalan yang dikemukakan di dalam peperiksaan. Pernyataan ini
disokong oleh Dikli (2003) yang menyatakan bahawa pentaksiran tradisional sering
memberi tumpuan kepada kemampuan hafalan dan melihat kembali pembelajaran,
yang mana tahap kemahiran kognitif yang lebih rendah. Selain itu, Law dan Eckes
(1995) juga menunjukkan bahawa kebanyakan ujian yang seragam mentaksir hanya
kemahiran berfikir pelajar yang rendah.
3.0 Isu berkaitan pentaksiran
Pentaksiran berasaskan peperiksaan
Menurut Peter Groontenboer (2004) (dalam Zaleha Ismail dan Arinah Zaidan (2010)),
soalan berbentuk peperiksaan dilatih sewaktu proses pengajaran dan pembelajaran
(PdP). Kaedah ini dikatakan lebih senang dan tidak perlu menyediakan bahan bantu
mengajar. Murid-murid diberi latih tubi dan soalan-soalan peperiksaan tahun-tahun
lepas sebagai persediaan untuk menghadapi peperiksaan. Hal ini menyebabkan guru

5. tidak mengajar berdasarkan kurikulum dan sukatan pelajaran yang dibekalkan oleh
Pusat Perkembangan Kurikulum tetapi mengikut peperiksaan (Kalam, 2011b).
Menurut Zaleha & Arinah (2010), pembelajaran terlalu menumpukan kepada
pengiraan dan penggunaan rumus. Pelajar diajar untuk menggunakan rumus untuk
menjawab soalan Matematik tanpa memahami bagaimana cara mendapatkan rumus
tersebut dan mengapa rumus tersebut digunakan. Pengajaran seperti ini tidak
menggalakkan pelajar untuk mengamalkan pembelajaran sepanjang hayat sebaliknya
pelajar hanya belajar untuk lulus dengan cemerlang dalam peperiksaan. Menurut
Wang (2004) (dalam Daliyanie (2011)), pelajar seolah-olah dibentuk melalui mesin.
Guru hanya memberi penekanan kepada produk akhir dan mengabaikan proses
pembelajaran pelajar.
Keadaan ini dikatakan akan membunuh keseronokan dan kemeriahan alam
persekolahan sehingga sekolah disamaertikan dengan belajar untuk menghadapi
peperiksaan (Adi, 2007). Komunikasi dalam pengajaran dan pembelajaran (PdP)
hanya berlaku secara sehala dan menyebabkan kemahiran dan pemikiran pelajar
seolah-olah disekat. Guru memberi maklumat dan pelajar hanya menerima sahaja.
Kaedah pengajaran ini menyebabkan proses pembelajaran menjadi pasif. Menurut
Daliyanie (2011a), pelajar hanya menyelesaikan masalah matematik yang diberi tanpa
menyedari mereka bahawa mereka boleh mengembangkan idea dan kemahiran yang
ada dengan berfikir dengan lebih mendalam.
Menurut Daliyanie (2011b),
Penekanan pembelajaran yang lebih tertumpu kepada buku sebagai bahan
rujukan kedua selepas guru. Pelajar hanya tertumpu kepada konsep yang ada
dan terhad untuk mengatasi masalah tertentu sahaja. Kaedah ini dilihat seolah-
olah pembelajaran yang berlaku tidak disepadukan dengan dunia luar.
Pembelajaran seperti ini tidak mempedulikan isu-isu semasa yang dipisahkan
dengan pembelajaran. Ini menjarakkan lagi pembelajaran dengan dunia realiti.

6. Pengajaran dan pembelajaran yang berorientasikan isi kandungan dilihat memisahkan
Matematik dengan kehidupan. Hal ini kerana pengajaran yang hanya memberi
penekanan kepada pengetahuan kandungan akan melahirkan pelajar yang cekap
bermatematik sahaja tetapi gagal memperluaskan nilai-nilai yang tersirat dalam matematik
ke dalam kaedah berfikir, beramal dan memainkan peranan sebagai ahli masyarakat (Mat
Rofa (2002) dalam Daliyanie (2011)). Matematik akan dilihat sebagai mata pelajaran yang
tidak mempunyai kaitan langsung dengan kehidupan seharian.
Kelemahan pentaksiran berasaskan peperiksaan yang paling ketara ialah
keputusan peperiksaan terlampau dititikberatkan. Pelajar berlumba-lumba untuk
memperoleh keputusan yang cemerlang dalam peperiksaan sehingga menyebabkan
ada di antara mereka yang sanggup membunuh diri apabila tidak mendapat keputusan
yang diharapkan. Pelajar yang gagal mendapat A dalam mata pelajaran tertentu
dikatakan gagal dalam pembelajarannya (Kalam, 2011c). Hal ini kerana
kecemerlangan seseorang pelajar diukur berdasarkan jumlah A yang diperolehinya
dalam peperiksaan awam.
Selain itu, pihak pentadbiran sekolah yang terlalu menitikberatkan keputusan
peperiksaan mengakibatkan pelajar yang berprestasi rendah seringkali diabaikan.
Golongan ini akan hilang minat untuk belajar dan menyebabkan sebahagian besar
daripada mereka tidak melanjutkan pelajaran ke peringkat yang lebih tinggi kerana
tidak mendapat dorongan daripada guru dan pihak sekolah. Sekiranya situasi ini
berterusan, sekolah tidak lagi mampu untuk melahirkan pelajar yang berintelek dan
berkemahiran seterusnya menyebabkan negara akan kekurangan tenaga kerja yang
berkebolehan tinggi yang dapat membantu negara untuk bersaing dengan negara-
negara luar.

7. 4.0 Rumusan
Sejak tahun 1990, sektor pendidikan di Malaysia telah berkembang pesat dalam
meningkatkan kualiti dalam pendidikan. Namun begitu, masih banyak yang perlu
dilaksanakan untuk melonjakkan sistem pendidikan negara ke tahap yang setara
dengan negara maju dan bertaraf dunia (Daliyanie, 2011c).
Kurikulum dan pentaksiran mesti selaras dengan tanda aras antarabangsa bagi
memastikan murid di negara ini memperoleh pengetahuan dan kemahiran yang perlu
untuk berjaya pada abad ke-21 dan seterusnya. Hal ini perlu seiring dengan semangat
untuk pembelajaran sepanjang hayat. Selain pembelajaran akademik, kurikulum perlu
memberikan tumpuan kepada aspek kerohanian serta kebolehan dari segi kesenian dan
sukan untuk pembangunan murid secara holistik (Kementerian Pendidikan Malaysia
(2013b).
Hal ini penting kerana pentaksiran tidak seharusnya hanya terhad untuk
menguji domain kognitif semata-mata tetapi turut memberi penekanan kepada domain
afektif dan psikomotor agar dapat melahirkan yang seimbang dari segi rohani, jasmani,
emosi intelek dan sosial. Walau bagaimanapun, cabarannya ialah peperiksaan awam
yang dilaksanakan sekarang tidak menguji kesemua kemahiran yang dihasratkan
dalam sistem pendidikan negara.
Namun begitu, peperiksaan awam yang bercorak sumatif tidak sepatutnya
berimpak negatif terhadap murid. Pentaksiran tradisional juga mempunyai kelebihan
kerana lebih objektif, boleh dipercayai, dan juga sah, Ini dapat dilihat daripada ujian
sumatif yang seragam dan mempunyai standard yang tertentu (Noor Azreen dan
Sulaiman, 2013c).

8. Perubahan yang dilakukan oleh kerajaan melaui Sistem Pentaksiran
Pendidikan Kebangsaan (SPPK) secara dasarnya dapat mengubah pengiktirafan
keterlaluan kepada pencapaian akademik semata-mata dan mengurangkan tekanan
kepada murid, ibu bapa dan guru bagi mencapai kecemerlangan dalam peperiksaan
khususnya (Mazlini dan Noorfazelawati, 2014a).
Menurut Mazlini dan Noorfazelawati (2014b),
Sistem Pentaksiran Pendidikan Kebangsaan (SPPK) adalah satu sistem
pentaksiran yang ditambahbaik dalam transformasi pendidikan. SPPK
merupakan transformasi daripada sistem yang berorientasikan pencapaian
dalam ujian dan peperiksaan kepada sistem yang lebih holistik. Tujuannya
ialah untuk menyediakan satu set indikator untuk menilai potensi murid dan
kesediaan untuk belajar, selain menguji penguasaan dan pencapaian.
Peperiksaan awam tidak seharusnya dimansuhkan kerana masyarakat di Malaysia
sudah lazim dengan pentaksiran tradisional sejak zaman selepas merdeka lagi. Sistem
peperiksaan awam hanya perlu ditambahbaik agar tidak terlalu berorientasikan
peperiksaan semata-mata. Kesimpulannya, pelajar perlu ditaksir dengan mencapai
kejayaan dalam mendapatkan ilmu, kemahiran dan amalan nilai murni serta sikap
yang terpuji (Noraini, 2005) dan tidak hanya berlandaskan pencapaian mereka dalam
peperiksaan semata-mata.

9. Rujukan
Adi Badiozaman Tuah (2007). National educational assessment system: A proposal
towards a more holistic education system in Malaysia. International Forum on
Educational Assessment System organized by the Malaysian Examinations
Syndicate, 8 May 2007, Sunway Resort Hotel, Petaling Jaya.
Airasian, P. W. (2004). Classroom assessment: concept and applications (the d.):
McGraw-Hill.
Azman Fadzil (2014). Konsep pengukuran dan skala pengukuran. Diperoleh pada
April 17, 2015 daripada http://www.ipda.edu.my/OUMazman/Topic1.pdf
Daliyanie (2011). Pelaksanaan pembelajaran berasaskan masalah (PBM) dalam
Matematik di peringkat sekolah menengah. Tesis sarjana muda, Johor:
Universiti Teknologi Malaysia.
Dikli, S. (2003). Assessment at a distance: tradisional vs. alternative assessment. The
Turkish Online Journal of Education Technology-TOJET, 2(3).
Hart, D. (1994). Authentic Assessment: a handbook for educaters. Assessment
Bookshelf Series. New York: Dale Seymour Publications.
Jamil Adimin (2011). Peperiksaan vs Pentaksiran. Diperoleh pada April, 15 daripada
http://www.tutor.com.my/tutor/dunia.asp?y=2008&dt=0303&pub=DuniaPen
didikan&sec=Perspektif&pg=ps_01.htm
Kalam Abu Adib (2011). Peperiksaan Vs Pentaksiran. Diperoleh pada April 21,
2015 daripada http://kalamabuadib.blogspot.com/2011/04/peperiksaan-vs-
pentaksiran.html
Kementerian Pendidikan Malaysia (2013). Pelan Pembangunan Pendidikan

10. Malaysia (PPPM) 2013-20125. Diperoleh pada April 1, 2015 daripada
http://www/moe/gov.my/userfiles/file/PPP/Preliminary-
BlueprintExecSummary-BM.pdf
Law, B., dan Eckes, M. (1995). Assessment and ESL: on the yellow big road to the
Withered of Oz: Peguis Publishers.
Mazlini Adnan dan Noorfazelawati Abd. Kadir (2014). Amalan pentaksiran
berasaskan sekolah (PBS) dalam kalangan guru Matematik sekolah
menengah. Jurnal pendidikan Sains dan Matematik Malaysia, Jilid 4, 59-69.
Noor Azreen bt Abd Aziz & Sulaiman bin Yamin (2013). Pentaksiran alternatif:
menuju ke arah transformasi sistem pentaksiran di Malaysia. Diperoleh pada
April 15, 2015 daripada
http://www.academia.edu/1515904/Pentaksiran_Alternatif_Menuju_ke_Arah
_Transformasi_Sistem_Pentaksiran_di_Malaysia
Noraini Idris (2005). Peranan Ibu Bapa dalam Pelaksanaan Pengajaran dan
Pembelajaran Sains dan Matematik dalam Bahasa Inggeris. Jurnal
Pendidikan, Jilid. 24, hlm.117-132.
Nordin Tahir (2011). Pengujian, pengukuran dan penilaian. Diperoleh pada
April 17, 2015 daripada http://www.amaljaya.com/guru/wp
content/uploads/2011/09/pengujian-pengukuran-penilaian.pdf
Zaleha Ismail dan Arinah Zaidan (2010). Pembangunan ruangan rekreasi dan
aplikasi seharian dalam majalah web dinamik ‘Dunia Matematik’. Diperoleh
pada April 15, 2015 daripada http://eprints.utm.my
/10494/1/PEMBANGUNAN_RUANGAN_REKREASI_DAN_APLIKASI_
KEHIDUPAN_SEHARIAN_DALAM_MAJALAH_WEB_DINAMIK.pdf