1. Πρόσληψη βάρους στο Taekwondo.
Στο άθληµα του Taekwondo, οι αθλητές υποχρεούνται να βρίσκονται µία
ηµέρα πριν τον αγώνα, κατά τη ζύγιση, σε συγκεκριµένες κατηγορίες σωµατικού
βάρους. Οι κατηγορίες αυτές πολλές φορές δεν είναι ίδιες για τους εφήβους και τις
νεανίδες που επιθυµούν να αγωνίζονται σε εθνικά πρωταθλήµατα ανδρών-γυναικών ή
σε άνδρες και γυναίκες, που επιθυµούν να αγωνιστούν και σε πρωταθλήµατα µε
Ολυµπιακές κατηγορίες βάρους. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού, οι αθλητές µερικές
φορές υποχρεούνται να αλλάζουν κατηγορία βάρους µέσα στην ίδια αγωνιστική
περίοδο.
Σε ορισµένες περιπτώσεις, κυρίως εφήβων και νεανίδων αθλητών και
αθλητριών, κρίνεται απαραίτητη (από τους προπονητές) η αλλαγή κατηγορίας προς
τα πάνω, δεδοµένης και της πρόσφατης απόφασης της Ελληνικής Οµοσπονδίας
Taekwondo να πριµοδοτεί τους αθλητές µε βαθµούς, ανάλογα µε τις νίκες τους στα
διάφορα πρωταθλήµατα εντός και εκτός της χώρας, στην ίδια όµως κατηγορία
βάρους.
Για να αυξηθεί το βάρος, απαιτείται θετικό ενεργειακό ισοζύγιο.
Αυτό σηµαίνει, ότι η πρόσληψη ενέργειας (θερµίδων) µέσω της
τροφής, των ποτών και πιθανής κατανάλωσης συµπληρωµάτων
διατροφής πρέπει να είναι µεγαλύτερη από τη συνολική απώλεια
ενέργειας µέσω της προπόνησης και της υπόλοιπης ηµερήσιας
φυσικής δραστηριότητας του αθλητή.
Ο αθλητής, συνηθισµένος στην υποθερµιδική δίαιτα, για να αποκτήσει ή να
διατηρεί το βάρος του χαµηλά, ξαφνικά έχει την ευχέρεια να καταναλώσει
περισσότερη ποσότητα και διαφορετική ποιότητα τροφής για να «ανεβεί» κατηγορία.
Καταγράφονται αυξηµένες προσλήψεις λιπαρών τροφίµων, αναψυκτικών πλούσιων
σε ζάχαρη, γλυκών αλλά και τροφίµων πλούσιων σε αλάτι.
Εάν, σε αυτή τη φάση, ο αθλητής αφεθεί ελεύθερος, χωρίς συγκεκριµένο
πρόγραµµα διατροφής και έλεγχο, είναι βέβαιο πως θα αυξήσει το βάρος του, ίσως
παραπάνω από το κανονικό. Οι συνέπειες της απότοµης αύξησης του βάρους είναι:
α) µεγάλη πιθανότητα αύξησης του βάρους πάνω από την επιθυµητή κατηγορία και
άρα νέα, ακόµη πιο αυστηρή, δίαιτα µειωµένη σε θερµίδες για να συµµετάσχει στους
επόµενους αγώνες,
β) άγχος για τη νέα προσπάθεια απώλειας βάρους,

2. γ) επιβάρυνση των αρθρώσεων και του καρδιαναπνευστικού συστήµατος,
δ) αυξηµένη πιθανότητα τραυµατισµού στην προπόνηση ή στον αγώνα,
ε) αύξηση του ποσοστού του λίπους του σώµατος,
στ) πεπτική δυσφορία και άλλες διαταραχές (πχ. δυσκοιλιότητα, διαταραχή του
έµµηνου κύκλου στις γυναίκες, κλπ.),
ζ) αστάθεια στην αθλητική απόδοση.
Αξίζει να σηµειωθεί, ότι η αυξοµείωση του βάρους πολλές φορές µέσα στην ίδια
αγωνιστική περίοδο και µάλιστα µε περισσότερα από δύο κιλά, µπορεί να οδηγήσει
σε σοβαρότερα προβλήµατα υγείας και να επιδεινώσει τις αρνητικές επιπτώσεις που
προαναφέρθηκαν.
Ποια είναι η ασφαλής µέθοδος αύξησης του βάρους;
Όταν επιχειρείται αύξηση του βάρους, η διατροφή είναι καθοριστικός
παράγοντας για να αποκτήσει ο αθλητής, όχι µόνο το βάρος της κατηγορίας, αλλά και
την ιδανική σύσταση σώµατος (ιδανικό ποσοστό σωµατικού λίπους και αύξηση της
µυϊκής του µάζας). Αυτό επιτυγχάνεται µε εξατοµικευµένο πρόγραµµα διατροφής,
που προσδίδει στον αθλητή όλη εκείνη την ενέργεια και τα θρεπτικά συστατικά που
χρειάζεται, για να έχει αργή αλλά σταθερή πρόσληψη βάρους µε ρυθµούς από 0,5 έως
το πολύ 1,0 κιλό την εβδοµάδα και βέβαια µε τη βοήθεια και των ανάλογων
προπονητικών ερεθισµάτων, δηλαδή εξατοµικευµένη προπόνηση µε αντιστάσεις ή
βάρη.
Η ελεγχόµενη πρόσληψη βάρους µε συγκεκριµένο πρόγραµµα διατροφής:
α) θα καλύψει τις ανάγκες του αθλητή σε θρεπτικά συστατικά, αποφεύγοντας τροφές
βλαπτικές, πλούσιες σε λίπος, ζάχαρη και αλάτι,
β) θα περιορίσει το φαινόµενο της απότοµης πρόσληψης και απώλειας βάρους, που
δηµιουργεί µεγάλη αναστάτωση στην ψυχολογική αλλά και τη γενική υγεία του
αθλητή,
γ) θα αυξήσει την αθλητική του απόδοση,
δ) θα αυξήσει τη µυϊκή του µάζα,
ε) θα διατηρήσει το σωµατικό του λίπος στα επιθυµητά επίπεδα (5-12% για τους
άνδρες και 12-16% για τις γυναίκες),
δ) θα προφυλάξει τον αθλητή από τις αρνητικές συνέπειες της ανεξέλεγκτης
αυξοµείωσης βάρους, όπως αναφέρθηκαν παραπάνω.

3. Η διαχείριση και ο έλεγχος του ιδανικού αγωνιστικού βάρους είναι θέµα
ύψιστης σηµασίας για την υγεία και την απόδοση του αθλητή/τριας υψηλών
επιδόσεων και δεν πρέπει να αφήνεται στην τύχη.
Φωτεινή Ραζάκου, MSc
∆ιαιτολόγος – ∆ιατροφολόγος
http://blogs.sch.gr/fotraz