Tema 2

TEMA 2 : A DIVERSIDADE
CLIMÁTICA de ESPAÑA

Imos estudar
• Os factores do clima : Os factores xeográficos, e Os
factores termodinámicos.
• Os elementos do clima: a insolación e a nebulosidade.
A temperatura do aire. A humidade do aire, a néboa e a
calima. A presión e o vento. As precipitacións. A
evaporación, a evapotranspiración e a aridez.
• Tipos de tempo atmosférico en España: Tempo do
Noroeste. Tempo do Norte. Tempo do Oeste. Tempo do
SO ou Sur. Tempo do Leste. Gota fría.Tempo cálido e
estable. Vaga de calor. Tempo tormentoso de verán.
• Principais tipos de clima en España : O clima oceánico.
O clima mediterráneo.O clima de montaña. O clima de
Canarias.

Conceptos previos
• Tempo : Estado físico da atmosfera nun
momento e un lugar determinado, resultante da
combinación das variables:temperatura,
precipitacións, nubosidade, ventos.. É estudado
pola metereoloxía (rama da física)
• Clima : sucesión periódica dos tipos de tempo
nun lugar determinado (determínase un período
duns 30 anos). É estudado pola climatoloxía,
rama da xeografía física.

• En España existe unha gran diversidade de tempo
atmosférico e de climas.
• A diversidade climática ven dada pola
combinación dos:
• os elementos, son os aspectos observables e
cuantificables da atmosfera como a temperatura,
humidade, nubosidade ....).
• Os factores son os aspectos que exercen unha
influencia permanente e inalterable sobre o clima
como a latitude,altitude,influencia do mar,
circulación atmosférica.. Estes poden agruparse
en dous conxuntos: factores xeográficos e
factores termodinámicos

FACTORES ASTRONÓMICOS
• Os movementos da terra

• A incidencia dos raios solares na terra e a súa
inclinación, que determina tres zonas
climáticas:
• Cálida 0-30 graos
• Temperada 30-60 graos
• Fría 60-90 graos

• Pero outros factores modificarán esta primeira
clasificación.

Factores xeográficos
•Latitude, situación, influencia
do mar , relevo
Factores termodinámicos
•Circulación en altura e
circulación en superficie.

Factores
Xeográficos
Latitude
Situación
Influencia do
mar
relevo
termodinámicos
Circulación en
altura.
Circulación en
superficie

Os factores xeográficos.
• A LATITUDE
• da España peninsular(36º 00’ de Tarifa e os 43º 47’
Bares), situada na zona temperada do hemisferio
norte, determina a existencia de dúas estacións
ben marcadas (verán e inverno), separadas por
dúas de transición (primavera e outono).
• En Canarias, pola súa localización no extremo sur
da zona temperada, en contacto co dominio
intertropical, os contrastes entre estacións son
menos marcados.

• A SITUACIÓN da Península,
• entre dúas masas de auga de características
térmicas distintas (o océano Atlántico e o mar
Mediterráneo)
• entre dous continentes (Europa e África)
convértea nunha encrucillada de masas de aire de
características distintas.
• Canarias recibe tamén influencias atmosféricas
variadas debido á súa insularidade e á súa
proximidade ás costas africanas.

• A INFLUENCIA DO MAR é escasa debido a:
• A grande anchura do interior da Península, con
relevos paralelos á costa, e as costas pouco
recortadas, agás as Galegas.
• Este feito establece claras diferencias entre unha
estreita periferia, aberta ó mar, e un ancho
núcleo de terras interiores caracterizados pola
continentalidade (escasez de precipitacións e
grande amplitude térmica).
• Non entanto, a influencia do mar é decisiva nos
dous arquipélagos.

A fachada atlántica do norte peninsular está
afectada pola deriva nordatlántica, ramal da
corrente cálida do Golfo, fai comportarse ao
Atlántico como
unha masa cálida
no inverno e fría
no verán.

• O RELEVO inflúe causa da súa disposición, da
altitude e da súa orientación.
 A disposición do relevo peninsular ten varias
repercusións.
Os sistemas montañosos paralelos á costa
frean a influencia do mar, agás no val do
Guadalquivir.
A posición oeste-leste da maioría dos
relevos montañosos, favorece a entrada de
masas de aire marítimo do oeste. Máis ao
penetraren no interior perden parte da sua
humidade e fai que as súas temperaturas se
extremen.

• As concas pechadas por montañas, como as
depresións do Douro e do Ebro, teñen
precipitacións escasas ,
• pois as masas de aire descargan a
súa humidade nos sistemas montañosos que as
bordean.

A altitude :
• fai disminuír as temperaturas ( 0,6º cada 100 m)
• determina precipitacións orográficas nas ladeiras
de barlovento
• precipitacións "ocultas" (xeada e orballo) e
precipitacións "horizontais" (producidas polo
estancamento das nubes).
• E descenso de precipitacións na ladeira de
sotavento, xa que a masa de aire baixa seca.
• A isto se lle coñece como efecto foehn.

A orientación crea contrastes climáticos entre
os solleiros, que reciben maior insolación e os
avesedos.

• Nalgúns casos, as temperaturas non baixan coa
altitude, senón que descenden, é o que se
chama proceso de Inversión térmica. esta
prodúcese por efectos de insolación nocturna
fundamentalmente en inverno en situacións
anticiclónicas.
• O aire máis frío e pesado queda nas zonas máis
baixas xa que o aire quente non lle permite
ascender. Adoita provocar néboas baixas e
orballo ao amencer.

Os factores termodinámicos.
Estes son os responsables da circulación
atmosférica (sucesión de masas de aire) que
determina os distintos tipos de tempo
atmosférico e de clima.
A circulación atmosférica está rexida
• en altura pola corrente en chorro ou jet
stream;
• en superficie, polos centros de acción, as
masas de aire e as frontes .

A CIRCULACIÓN EN ALTURA: A CORRENTE EN
CHORRO
• Trátase dunha corrente de vento, de
estrutura tubular que circula en dirección
oeste-leste entre os 9 e 15 Km de altitude.
• O tempo en superficie depende das
variacións de velocidade da corrente e do seu
desprazamento estacional.
• Afecta á P.I .no seu desprazamento cara ao
sur no inverno.

A velocidade da corrente é variable, e describe
diferentes formas no seu percorrido:
• Cando circula rápido (a máis de 150 km./h),
presenta suaves ondulacións e ten un trazado
case zonal (oeste-leste), que corresponden en
superficie coa fronte polar e as súas borrascas.
• Pero cando a súa velocidade diminúe, describe
profundas ondulacións: cristas ou dorsais que
orixinan altas presións e vales ou valgadas que
orixinan baixas presións.
Ambas as dúas reflíctense en superficie e dan lugar
a anticiclóns e borrascas dinámicos.

• As ondulacións, que poden chegar a desprenderse
do chorro principal, permítenlle ó aire polar
penetrar moi ó sur, e ó aire tropical desprazarse
cara ó norte, o que lle dá gran variabilidade ó
tempo da zona temperada.

• Os desprazamentos estacionais do chorro en
latitude determinan que afecte a España
principalmente en inverno.
• No verán trasladase cara a latitudes máis
setentrionais e só incide na franxa cantábrica
peninsular.

A CIRCULACIÓN EN SUPERFICIE: CENTROS DE
ACCIÓN, MASAS DE AIRE E FRONTES
Os centros de acción son áreas de altas e baixas
presións. A presión atmosférica é o peso do aire
sobre unha unidade de superficie. Mídese en
milibares (mb) mediante o barómetro e
represéntase nos mapas do tempo mediante as
isóbaras ou liñas que unen puntos con igual
presión. Nestes mapas, as isóbaras van de 4 en 4
mb. A presión normal é de 1013 mb, aínda que
nos mapas do tempo adoite considerarse un valor
de 1016 mb.
http://www.slideshare.net/carlosarrese/tema-
2-clima?related=1

• Unha alta presión ou anticiclón é unha zona de
altas presións. As presións aumentan cara ao
interior.Os ventos circulan ó seu arredor no
sentido das agullas do reloxo (no HN). Produce
tempo estable.
• Unha baixa presión, depresión, borrasca ou
ciclón é unha zona de baixas presións. As
presións diminúen cara ao interior.Os ventos
circulan ó seu arredor no sentido inverso ao
das agullas do reloxo( no HN). Produce tempo
inestable., frencuetemente chuvioso.

Pola súa orixe, os centros de acción poden ser
térmicos ou dinámicos:
• Centros de acción térmicos. Orixínanse no interior
dos continentes
• Un anticiclón térmico orixínanse en inverno,
cando unha masa de aire arrefrí aen contacto coa
terra: o aire frío pesa máis, descende e exerce
unha alta presión.Provoca tempo frío e seco.
• Unha depresión ou baixa térmica orixínase en
verán fórmase cando o aire se quenta en contacto
coa terra: o aire quente pesa menos, elévase e
exerce unha baixa presión. Provocan tormentas en
verán

• Os centros de acción dinámicos . Solen formarse nos
océanos, en zonas nas que en altura a corrente en chorro
forma dorsais que crean anticiclóns, ou valgadas , que
crean depresións, que se reflicten en superficie.
• Os centros de acción que afectan á P.Ibérica son:
• Anticiclóns
• O anticiclón das Azores en verán.
• Anticiclóns polares árticos.
• Anticiclón escandinavo.
• Anticiclóns térmicos continentais europeos
• Anticiclón térmico do interior da península.
• Depresións:
• Depresión de Islandia
• Depresión do golfo de Xénova
• Depresións térmicas do norte de África

• Sobre a dinámica de ventos
• http://www.vtelevision.es/informativos/meteo/20
12/05/07/0031_62_138695.htm

• Inestabilidade, porque se forman tormentas no verán.
• http://www.vtelevision.es/informativos/historiasdeltie
mpo/2013/09/04/0031_62_187054.htm
• Video sobre o efecto fohen
• http://www.vtelevision.es/informativos/meteo/2012/0
5/09/0031_62_139020.htm

• Masas de Aire. Son porcións de aire cunhas
características concretas de temperatura,
humidade e presión.
• As masas de aire que afectan á Península ibérica
son:
• Frias, árticas (A) ou polares(P), ou
• Cálidas, tropicais (T).
• Estas poden ser: húmida, marítimas (m), ou secas,
continentais(c).
• Estas caracterísitcas orixinais pódense modificar se
as masas de aire percorren grandes distancias.

• As frontes. Son superficies que separan dúas
masas de aire de características distintas. A
ambos lados dunha fronte prodúcese un cambio
brusco das propiedades do aire.
• A fonte máis importante para España é a fronte
polar, que separa as masas de aire tropical e
polar. As masas de aire cálido ascenden sobre o
aire frío, formando unha borrasca, provocando
precipitacións.
• Como a fronte fría avanza máis rapidamente, o
sector cálido redúcese ata desaparecer
(oclusión). Con iso remata a enerxía da borrasca.

Os elementos do clima
• Son os compoñentes observables e medibles
da atmosfera.
• INSOLACIÓN, é a cantidade de irradiación
solar recibida pola superficie terrestre. En
España temos máis de 2000 horas de sol ao
ano.
• NEBULOSIDADE, e o estado da atmosfera en
que o ceo está cuberto de nubes.

Elementos do tempo e clima: As nubes
cúmulos
cirroestratos
cirros
cumulonimbos
nimboestratos
Estado da atmosfera cando o ceo aparece cuberto de nubes
En maior ou menor gardo

• A TEMPERATURA, é o grao de calor que ten o aire,
mídese en graos centígrados co termometro.
• As temperaturas presentan
diferencias en función :
Latitude
Altitude e
Distancia ao mar.
Aspectos importantes son a amplitude térmica anual
e as xeadas

Amplitude térmica anual é diferencia entre a
temperatura do mes mías cálido e a do mes
máis frío

• Xeadas, cando a temperatura do aire baixa dos 0°
C, a auga que contén conxélase e se deposita na
superficie. As xeadas poden ser:
• por irradiación, producidas polo arrefriamento
en noites despexadas.
• por advención, pola chegasa dunha masa de aire
frío.
En España o maior número de xeadas dase no
interior, sobre todo na submeseta norte e no val do
Ebro.

A HUMIDADE DO AIRE
• Humidade do aire é a cantidade de vapor de auga que contén
este, procedente da evaporación. Depende da proximidade do mar
e da temperatura ( diminúe cando aumenta a temperatura) . Zonas
costeiras supera o 70%. Mídese cun higrómetro en %

• A HUMIDADE, a neboa e o calixeiro
• Neboa, suspensión
de diminutas gotas
de auga na capa
inferior da atmosfera.
Pode ser por irradiación no inverno, ou por
advección, pola chegada de masas de aire cálido e
húmido sobre o solo frío ou pola chegada de aire
frío sobre solo cálido e húmido.

Calixeiro, bruma seca causada por acumulación de
finas partículas de po nas capas baixas da
atmosfera. Fórmanse nas zonas secas no verán
cando os solos están resecos,por movementos
ascendentes do aire.

• AS PRECIPITACIÓNS. Auga que cae á superficie
terrestre procedente das nubes, pode ser en
forma líquida ou sólida.
• Son causadas polo arrefriamento
e condensación do vapor de auga
contido no aire.
Mídese polo pluviómetro
en mm ou litros por metro
cuadrado.
• Nos mapas represéntanse mediante isohietas,
liñas que unen puntos de igual precipitación.

• As precipitacións poden ser por causas
orográficas(relevo)
• convectivas (quentamento do solo
• ou frontais (por contacto de dúas masas de
aire distintas)
• As precipitacións en España son moderadas e
se deben a distintos factores:
• Latitude
• Proximidade ao mar
• Altitude

Precipitación:Tipos
• Caída de auga
procedente das nubes
en forma líquida ou
sólida. Recóllese no
pluviómetro, en
milímetros (mm)
• Represéntase con
isohietas
• Tipos: orográficas,
convectivas, de fronte,
ocultas ( xeada,
orballo)

Precipitación convectiva
• Polo
quecemento do
chan O aire en
contacto co
chan quente,
toma as
características
deste. Ao pesar
menos ascende,
enfríase e da
lugar a
precipitacións
que se
manifestan en
formacións de
nubes verticaisLluvía convectiva

Acción antrópica:chuvia ácida

• PRESIÓN E OS VENTOS
• A presión atmosférica, é o peso do aire sobre
unha unidade de superficie.
En meteoroloxía, se mide
en milibares (mb).
Midese co barómetro
• No inverno e no verán, dominan as altas presións
e na primavera e no outono as baixas presións.

Presión atmosférica
Presión atmosférica: forza que
exerce o aire sobre cada unidade
de superficie terrestre.

• Os ventos son movementos horizontais do aire ,
causados pola diferencia de presión.
• Na península dominan os ventos de poñente, pero
existen numerosos ventos locais, que se
superpoñen(El Cierzo en Aragón,
Tramuntana en Cataluña)

Brisas costeiras
Brisas diurnas
Brisas nocturnas

• A EVAPORACIÓN, A EVAPOTRANSPIRACIÓN E A
ARIDEZ.
• A evaporación é o proceso mediante o cal a auga
transfórmase en vapor. A intensidade da
evaporación crece cando aumenta a
temperatura.
• A evapotranspiración é a perda da humidade da
superficie terrestre, debida á insolación e a
transpiración das plantas do solo.

• A aridez é a insuficiencia de auga tanto no solo
como na atmosfera, depende da relación entre
temperaturas e precipitacións.
• Para calcurar a aridez utilízanse duas fórmulas:
• Indice de Gaussen, 2 T⁰C ≥ Pmm para a aridez
mensual. Son meses secos aqueles nos que a
precipitación total e inferior a duas veces a
temperatura.
• Indice de Martonne ,P/T+10 para a aridez xeral.
Diferéncianse zona húmida(>30), semihúmida
(20-30), semiárida(10-20), esteparia(5-10) e
desértica(0-5).

Tipos de tempo en España
• A circulación atmosférica en altura e en superficie
da lugar a distintos tipos de tempo.
• Na Península os máis frecuentes son:
• No inverno predomina o tempo anticiclónico frío
e seco, causado polos anticiclóns térmicos do
interior peninsular e de centroeuropa( sit NL) e
polos anticiclóns polares atlánticos(Sit N NO).
Pero o descenso da corriente en chorro e do
Anticiclón das Azores, permite unha maior
incidencia da fronte polar e das borrascas
atlánticas(sit O SO).

. Tipos de tempo: de inverno (1)
Alta presión centrada
(estabilidade, escasa nubosidade,
frío e forte insolación)
(situación convectiva)
Vento do NO (Pm)
(baixas temperaturas, vento,
precipitacións no N)
(situación advectiva)

. Tipos de tempo: de inverno (2)
Vento do Nordés (Pcf)
(baixas temperaturas, xeadas e, ás veces, neve;
precipitacións no Le)
Vento do Norte (Am)
(moito frío, seco; xeadas e neve en alturas)

Tipos de tempo: de inverno (3)
Vento do Oeste (Pm)
(precipitacións no O; suben as temperat. no Le;
frecuente no outono e na primavera)
Vento do SO (Tm)
(suben as temperaturas, precipitacións no SO;
pode darse todo o ano)

• No verán domina o tempo anticiclónico
seco e caloroso, causado principalmente
polo anticiclón das Azores, que ascende en
latitude nesta época do ano e polo
anticiclón do norte de África.
Ocasionalmente poden producirse
tormentas polo quentamento do solo ou
pola penetración de masas de aire frio en
altura.

Tipos de tempo: de verán
Pantano barométrico
(estabilidade, temperaturas altas;
a miúdo, chuvias localmente intensas)
Vento do Sur (Tc)
(altas temperaturas; pode producir
chuvias de po)

Tempo de verán: Situación anticiclónica. Anticiclón das
Azores

• No outono e na primavera o tempo é
variable.
• Prodúcense situacións anticiclónicas e
precipitacións, ligadas ao paso das
borrascas atlánticas , inestabilidade no
leste do Mediterráneo e gotas frías.

39. Tipos de tempo: primavera e outono
Baixa presión centrada
(baixas temperaturas, chuvias xeralizadas)
Vento do Leste (Pcc)
(chuvias no Le; despexado no interior;
pode producir fenómenos de gota fría;
típica do outono, pode tamén darse
en inverno e primavera)

40. Vaga de frío (xaneiro, 2005)

• En Canarias o tempo normal é estable. Está
determinado pola presenza do anticiclón das
Azores e do vento alisio do norleste, fresco e
húmido.
• No inverno o aire polar mariño causa
temporais ou intensas precipitacións.
• No verán, o aire sahariano seco do leste ou do
sueste ocasiona ondas de calor.

Comentario mapas de tempo
• Identificación.
• Analizar o mapa de superficie.
• Analizar os centros de acción: Anticiclóns ou altas
presións e Borrascas ou baixas presións.
Localizalos, indicar a sua potencia(anticiclóns) e a
profundidade (borrascas) dependendo dos
valores da presión no núcleo. Indicar o gradiente
de presión (forza e velocidade do vento)indicado
pola separación das isóbaras.
Fixarse nas configuracións barométricas ou
isobáricas que indican os anticiclóns , as borrascas.

• As frontes : identificalas
situalas xeograficamente e a que borrascas van
asociadas, comentar os frentes cálidos , frios ou
ocluídos.
• Interpretación do mapa, tomando como referencia as
situacións máis comuns de primavera, verán outono e
inverno. Previsión do tempo.
• Indicar causas(masas de aire, altas e baixas presións)
e consecuencias (precipitacións.. do tipo de tempo
representado.
• Determinar estación do ano.
• Indicar a correspondencia co mapa de altura.
Identificar isohipsas, isotermas e a corrente en
chorro.

Os climas de España
• As particularidades do territorio español dan
lugar a unha gran diversidade de climas.
• Os climas principais son:
• O clima mediterráneo e
• o Oceánico coas súas variantes,
• o de montaña e
• o clima de Canarias.

• OS CLIMOGRAMAS
• Un climograma é un gráfico de dobre eixo de
coordenadas (temperaturas e precipitacións)
que permite representar visualmente os
trazos dun clima posto que presenta as
variacións térmicas e pluviométricas mensuais
ó longo dun ano, figurando os meses no eixo
horizontal. A miúdo indica a amplitude
térmica, de non ser así habería que calculala.

O clima Oceánico
• Localización: Norte da Península: Cornixa
Cantábrica e Galicia, así como o sur dos Pireneos.

• As precipitacións son abundantes e regulares,
superiores a 800 mm e con mais de 150 días
chuviosos ao ano.
• A distribución é regular,dáse ao longo de todo o
ano, xa que a área está baixo o dominio das
borrascas do fronte polar, pero os máximos
adoitan darse no inverno e un mínimo no verán
debido á influencia do anticiclón das Azores.
A forma é suave, o que favorece a filtración ao solo.

• As temperaturas son suaves con diferenzas
entre a costa e o interior.
-Na costa as temperaturas oscilan no
inverno entre os 6°C e os 10°C e no verán
ningún mes se superan os 22°C de media. A
amplitude térmica e baixa(9-12°C).
-No interior ao diminuír a influencia mariña
a amplitude térmica é moderada(12-15 °C)e as
temperaturas son máis frías no inverno , baixan
dos 6°C ,e máis cálidas no verán.

Clima mediterráneo
• Localización:comprende o resto do territorio
español ao sur do oceánico, as illas Baleares, Ceuta
e Melilla.
• As precipitacións son de moderadas a escasas,
irregulares e tormentosas. Entre os 800 mm e os
300 mm .A distribución é irregular, os veráns son
secos, por influencia do anticiclón das Azores.
Máximos se dan en primavera e en outono, agás
as zonas cara o atlántico que se producen no
inverno.
A forma é de carácter torrencial provocando a
miúdo inundacións.

Clima mediterráneo marítimo.
• Localización:
costa mediterránea
costa sudatlántica,
baleares , Ceuta e
Melilla.

• As precipitacións son escasas e moderadas, entre
os 800 e os 300mm.
• Na costa sudatlántica as precipitacións son máis
abundantes, debido á influencia das borrascas
atlánticas, sobre todo no inverno e no outono.

• Na costa mediterránea as precipitacións son
menores, porque as borrascas atlánticas
perden forza ao atravesa a península e as do
Mediterráneo ao atravesar as barreiras
montañosas.
• O seu máximo é en outono, e con carácter
torrencial,debido ás tormentas provocadas
pola diferenza de temperatura entre as augas
cálidas que se arrefrían máis lentamente que a
terra, ou pola chegada de masas de aire do
leste, ou por gotas frías en altura.

• As temperaturas teñen unha amplitude térmica
moderada(12-16°C), debido á calidez do
Mediterráneo.os invernos son suaves, o mes mais
frio non baixa de 10°C, e veráns calorosos con
temperaturas medias superiores aos 22°C.

Clima mediterráneo continentalizado.
• Localización comprende o interior da
península, agás a zona media do val do Ebro.

• As precipitacións son escasas ou moderadas, entre
os 800 e os 300.
• No sector occidental as precipitacións son máis
abundantes,sobre todo en inverno, debido á maior
frecuencia do paso das borrascas atlánticas.

• No interior das depresións do Ebro e
castelás,descenden as precipitacións
debido ao seu encaixamento entre montañas
máximo en outono
e sobre todo na primavera
cando se debilitan
os anticiclóns invernais.

• As temperaturas caracterízanse por ter unha
amplitude térmica alta, superior aos
16°C,debido á illamento da influencia mariña.
Isto permite distinguir tres subtipos
climáticos:
-

• -A Submeseta norte e as terras altas de
Guadalajara,Teruel e Cuenca
veráns frescos(< 22°C)
invernos fríos (< 6°C)
con frecuentes
xeadas e néboas.

• -A Submeseta sur e os bordos do val do Ebro,
veráns calorosos ˃ 22°C e
invernos frios pero con menos xeadas.

Estremadura e o interior de Andalucía: veráns
moi calorosas e invernos moderados onde o mes
máis frío oscila entre os 6 e os 10°C.

Clima mediterráneo seco, subdesertico ou estepario.
• Localización SL peninsular e a zona media do val do
Ebro.
• As precipitacións :moi escasas, entre os 300 -150mm.
- No SL peninsular :
Está protexido das borrascas atlánticas polas
cordilleiras Béticas, as do Mediterráneo chegan con
dificultade.
Frecuentes as masas de aire seco procedentes de
África.
As únicas precipitacións proceden das borrascas que
penetran polo Estreito e as formadas ocasionalmente no
mar de Alboran.
- Na zona media do val do Ebro: encaixamento entre
o sistema Ibérico e a cordilleira Costero-Catalá.

• As temperaturas varían en función da latitude
e a distancia ao mar, distinguíndose.
- A estepa cálida da costa SL(Murcia, Almería)
con temperaturas en torno aos 17-18°C de media
anual e invernos moi suaves ˃10°C.
-A estepa fría do interior do SL(Leste da
Mancha, Albacete)e da zona media do val do
Ebro (Zaragoza), con medias anuais ˂ 17°C e
invernos moderados(6-10°C ) ou frios por
debaixo dos 6°C.

O clima de montaña
• Localización: cumios a máis de 1000m de
alitude.

• Coa altura se incrementan as precipitacións e
diminúe n as temperaturas(6° /1000m).
• Precipitacións abundantes ˃ 1000 mm anuais.
Frecuentes en forma de neve
• Temperaturas, media anual baixa ˂ 10°C
Invernos fríos ˂ 0°C
• Variacións:
• Área oceánica, ningún mes seco e veráns frescos ˂
22°C.
• Área mediterránea, redución das precipitacions en
verán con un ou dous meses secos . Temperaturas
estivais máis altas ˃ 22°C

Clima subtropical das illas Canarias.
• Factores:
• situación meridional
O anticiclón das Azores e os ventos alisios do NL
temperatutas suaves todo o ano.
• Corrente fría de Canarias
• O relevo Nas vertentes a barlovento do alisio
prodúcense precipirtacións e nebulosidade
abundante.

• As precipitacións e as temperatura variaran
tamén en función da altitude.
• Nas zonas baixas as precipitacións son escasas,
300-150 mm. As máximas prodúcense no
inverno. As temperaturas son cálidas todo o ano
entre 8°C e 17 °C con unha amplitude térmica
moi baixa.
• Nas zonas altas e medianias ,increméntanse as
precipitacións e descenden as temperaturas.

• Pola posición xeográfica, entre os 41° 48’ e 43°
47’ de latitude norte, Galicia inclúese dentro das
rexións de clima oceánico de fachada occidental
de Europa.
• O clima oceánico de Galicia verase modificado
por unha serie de factores como
• disposición do relevo,
• a orientación da maioría das rías
• a distancia ao mar
• Características das depresións e vales fluviais

• Prodúcese polo tanto unha progresiva
degradación cara ao sur e o leste do dominio
oceánico distinguíndose polo menos cinco
ámbitos diferentes:

Climas de Galicia
Galicia occidental
Oceánico costeiro
Fachada cantábrica
Áreas de montaña
Galicia interior
Vales e depresións do
sector meridional.
Transición ao
mediterráneo

• Galicia occidental ,Oceánico costeiro
• Temperaturas medias 12 °C
• Precipitacións anuais > 1500 mm
• Causas: orientación das rías que favorecen a
entrada das masas de aire.
• Nas rías Baixas as temperaturas son máis
elevadas 12-15 °C
• As precipitacións descenden no verán con
tendencia á aridez.

• Oceánico húmido
No litoral noroccidental

• Oceánico hiper-húmido,
nos arredores de Santiago.
• As precipitacións
superan os 1.500 mm
anuais

• Oceánico húmido con tendencia á aridez. Nas
Rías Baixas.
• A escaseza de
precipitación é notable
especialmente no mes
de xullo.
• As temperaturas
moi suaves,
incluso en inverno.

• Fachada cantábrica.
• As temperaturas mantéñense
con invernos frescos
e veráns suaves.
a 800-1000 mm
pero sen aridez estival.
Viveiro

• Galicia interior, Terra chá Chantada, Terra de
Lemos, Arnoia e a Limia
descenden
• Aumenta a oscilación
térmica +-14°C,
Invernos moi fríos
veráns moi cálidos

• Vales e depresións meridionais .Vales do Miño e o
Sil e pequenas
depresións do sur
inferiores aos 800-700
mm, aridez estival.
• As temperaturas
aumentan, as
medias anuais
superan os 14°C
• Considérase de
transición ao mediterráneo

• Oceánico de montaña
• Nas Serras Orientais e nos rebordos da Meseta
de Lugo.
• Por riba dos 700 m
• Aumenta a oscilación térmica
anual e diaria.
frecuentemente
en forma de neve.

Vocabulario• Amplitude térmica ou oscilación térmica. Diferncia entre os valores áximos e
mínimos dunha temperatura. Podese referir a um día, mes ou ano
• Aridez
A aridez é a relación entre a temperatura e a humidade nun espacio dado. A
aridez aumenta coa temperatura e coa escaseza de precipitacións. Existen
diversos índices para calculala: o índice de Gaussen mide a aridez mensual, un
mes é árido cando 2TºC ≥ Pmm. O índice de Lautensach-Meyer determina a
aridez xeral dunha zona a partir do número de meses con déficit de agua (menos
de 30mm de precipitación).
• Barlovento
Parte dun relevo ou zona orientada cara ó lugar de onde vén o vento. É dicir,
ladera dun relevo montañoso exposta ao fluxo ascendente do vento. Ao elevarse
o aire, arrefríase, se condensa o vapor de auga que contén e produce
precipitacións. En España, a ladera de barlovento dependerá de onde proceda a
masa de aire húmida e a disposición do relevo; por exemplo na Cordillera
Cantábrica será a vertente norte. Oponse a sotavento.
• Inversión térmica
Aumento da temperatura do aire ó aumentar a altura, cando debera de disminuir
segundo o gradiente térmico normal. Así atopamos o aire máis quente sobre o
máis frío. E un fenómeno que se produce sobre todo no inverno cando o aire frío,
máis pesado, acumúlase no fondo dos vales. Isto débese a que a superficie de
contacto co chan, a baixas temperaturas, é maior nas zonas baixas que nos
cumes.

• Isóbara
• Liña imaxinaria que une os puntos da superficie terrestre que rexistran unha
mesma presión atmosférica. Nos mapas do tempo, as isobaras trazanse cada 4mbs.
Cando o seu valor supera o da presión normal (1013mb) constitúen anticiclones,
cando se sitúa por baixo, borrascas.
• Isohieta
• Liña imaxinaria que une os puntos da superficie terrestre que rexistran a mesma
cantidade de precipitacións. O seu valor exprésase en mm. En España os valores
máis elevados (superiores a 800mm) corresponden ás zonas montañosas e ao
norte peninsular; os valores máis baixos (inferiores a 300mm) danse na zona do
sureste peninsular e nas illas de Lanzarote e Fuerteventura.
• Solleiro. Orientación dunha vertente montañosa que recibe maior cantidade de
radiación solar, normalmente orientada cara ao sur no hemisferio norte.
• Seca. Período prolongado de tempo durante o cal non se producen precipitacións.
• Umbría
• É unha zona que, pola súa orientación, está sempre en sombra. Nas montañas é a
vertente do val expostas á sombra e oposta á solana. As súas temperaturas máis
baixas adoitan traducirse en diferenzas de vexetación, sendo os bosques máis
amplos. En España é a orientada ao norte.
•

http://www.slideshare.net/mpimienta/geograf
a-de-espaa-bachillerato-clima
http://noespazoenotempo.webnode.es/diversi
dade-climatica/tema/
https://xacintariodotcom.wordpress.com/
http://xhdegalicia.blogspot.com.es/2011/01/d
ominios-climaticos-climogramas.html
http://www.educaplus.org/climatic/07_cmg_q
ueson.html
Fontes:
Xeografia 2º bacharelato
Anaya¨
Páxina ,enlaces e
directrices da CIUGA
http://ciug.cesga.es/grupo
s/xeografia.php
Imaxes varias tomadas do arquivo de google e
algunhas da miña compañeira Inma

Tema 2

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (20)

Viewers also liked

Viewers also liked (20)

Similar to Tema 2

Similar to Tema 2 (20)

More from velazquezturnesnieves

More from velazquezturnesnieves (20)

Tema 2