2. Αφήγηση είναι η (προφορική ή γραπτή)
παρουσίαση ενός γεγονότος,
πραγματικού ή φανταστικού.
3. Η αφήγηση οργανώνεται στον άξονα του
χρόνου (με ποια σειρά έγιναν τα
γενονότα;) και οι καταστάσεις συνδέονται
αιτιολογικά (γιατί συνέβησαν αυτά;)
4. Η αφήγηση έχει την ακόλουθη δομή:
• «Στήσιμο σκηνικού»: πληροφορίες για
• ήρωες,
• τόπο,
• χρόνο,
• κατάσταση, από την οποία ξεκινάει η
εξιστόρηση.
• Εξιστόρηση γεγονότος:
• Εξέλιξη & έκβαση γεγονότος
• Κρίση/συναισθήματα αφηγητή (οπτική γωνία
αφηγητή)
5. Η αφήγηση έχει ιδιαίτερο λεξιλόγιο.
Ειδικότερα:
ρήματα σε χρόνο παρελθοντικό (η
Τα
επιλογή του ενεστώτα γίνεται για
υφολογικούς λόγους, ζωντάνια &
παραστατικότητα
Χρήση συνδετικών λέξεων που δηλώνουν
χρονική σειρά και αιτιολογική σχέση
γεγονότων
6. Η αφήγηση διακρίνεται σε:
• Ρεαλιστική αφήγηση: ένα δημοσιογραφικό
ρεπορτάζ
• Μυθοπλαστική αφήγηση: ένα μυθιστόρημα
• Ιστορική αφήγηση: ιστορικά γεγονότα
Στην ιστορική αφήγηση συνήθως απουσιάζει η οπτική γωνία του
αφηγητή, γιατί στόχος τους είναι κυρίως η αντικειμενικότητα.
Η οπτική γωνία στην αφήγηση απουσιάζει όταν ο στόχος της είναι η
ενημέρωση και η γνώση