O Aμερικανικός
εμφύλιος πόλεμος
   (1861-1865)
Ο Αμερικανικός
 εμφύλιος πόλεμος (12
    Απριλίου 1861 – 9
 Απριλίου 1865) είναι ο
πιο αιματηρός εμφύλιος
  όλων των εποχών, με
  περισσότερα από ένα
εκατομμύριο θύματα και
 48 διαλυμμένες πόλεις
   ενώ καταστράφηκε
   περίπου το 40% της
  εθνικής οικονομίας. Ο
 πόλεμος αφορούσε τις
πολιτείες του Βορρά και
     του Νότου, τους
 Βόρρειους και Νότιους.
Ο Νότος, λόγω κλίματος, ευνόησε τις μεγάλες φυτείες
και από αυτές ειδικά το βαμβάκι που εξελίχτηκε σαν η
    πρώτη ύλη ένδυσης για την εποχή. Πέρα από το
   γεγονός ότι αποτελούσε τον εφοδιαστή όλης της
  Βόρειας Αμερικής, ο Νότος εξήγαγε στην Ευρώπη
μαζικά, μετατρέποντας αρκετούς πρώην αποίκους σε
              πλούσιους γαιοκτήμονες.
Η τρομερά γρήγορη ανάπτυξη αυτής της οικονομίας
απαίτησε μοιραία και τη συνεχή αύξηση της δουλείας,
οπότε ο Νότος έφτασε στο σημείο να κατοικείται κατά
           20-30% από νέγρους δούλους.
Ο Αβραάμ Λίνκολν επιθυμούσε την ένωση του
      αμερικανικού Βορρά και Νότου . Οι Βόρειοι
  προκειμένου να χρηματοδοτήσουν την βιομηχανική
 επανάσταση που συνέβαινε στον βορρά υποστήριζαν
   αυτή την άποψη. Απαιτούσαν τα συγκεντρωμένα
  κεφάλαια των γαιοκτημόνων του νότου, τις πρώτες
ύλες του (βαμβάκι και δημητριακά), αλλά και τα φθηνά
             εργατικά χέρια των νέγρων.
Για τον Νότο το αντικείμενο ήταν να διατηρηθεί σαν
χωριστό κράτος του οποίου οι τύχες δεν θα κρίνονταν
 από τις πολιτικές ανακατατάξεις στην Ουάσιγκτον.
Τόσο ο Βορράς , όσο και ο Νότος αναπτύχθηκαν χάρη
   σε δούλους, οι μεν με λευκούς και οι δε άλλοι με
μαύρους. Αλλά το πλέον διαφορετικό στοιχείο ήταν ότι
 αυτή η κατηγορία των λευκών δούλων θα μπορούσαν
 να αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα και οι απόγονοί
  τους θα γίνονταν πολίτες των ΗΠΑ, σε αντίθεση με
              τους δούλους του Νότου.
Έτσι παρατηρούμε ότι η δουλεία αποτέλεσε κύρια
αιτία του εμφυλίου πολέμου. 'Ηταν συνδεδεμένη με τις
       ευρύτερες αντιθέσεις που παρατηρούνταν
    μεταξύ του Βορά και του Νότου της Αμερικής σε
οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Μετά το ξέσπασμα
 του πολέμου, ο Λίνκολν επιχείρησε να κατανικήσει το
  Νότο και χρησιμοποίησε τη δουλεία σαν ένα ηθικό
   αντίβαρο ενός μακρόχρονου και πολύ αιματηρού
                       αγώνα.
Η αφορμή του πολέμου υπήρξε η επίθεση των Νοτίων
 στο φρούριο Σάμτερ της Νότια Καρολίνα. Το οχυρό
 πρακτικά δεν είχε καμία αξία για τον Βορρά, αφού
βρίσκονταν βαθιά στον Νότο και δεν είχε τα μέσα να
ενισχυθεί. Ο Νότος αποφάσισε να το διεκδικήσει και
ζήτησε από τη φρουρά να αποχωρήσει, ακολούθησε
 ένας επιδεικτικός κανονιοβολισμός χωρίς κανένα
                      θύμα.
Έτσι, ο Λίνκολν είχε βρει την αφορμή που ζητούσε να
    θεωρήσει τον εαυτό του και τον Βορρά σαν
αμυνόμενους και άρα «εν δικαίω», γεγονός που του
επέτρεψε να ετοιμάσει μια εκστρατεία εναντίον του
                       Νότου.
Σε ανθρώπινο δυναμικό ο Βορράς υπερτερούσε κατά 2,5:1,
 στο πολεμικό υλικό 3:1, στα πολεμικά αποθέματα 5:1 και
          στη ναυτική δύναμη πάνω από 10:1.
Κυριότερες πολεμικές επιχειρήσεις:
    1η Μάχη του Μανάσας (16-20 Ιουλίου 1861)
Διακρίθηκαν εκεί οι στρατηγοί Tζο Τζόνστον , Πιέρ
   Μπόρεγκαρ και ο ταξίαρχος Τόμας Τζάκσον.
H κατάληψη της Νέας Ορλεάνης (26 Απριλίου 1862)
 «Δυτικό Μέτωπο»: Η Μάχη του Σάϊλο. (6-7 Απριλίου
                       1862)
    Η εκστρατεία στην Χερσόνησο (25 Ιουνίου–2
                   Ιουλίου1862)
 Ευκαιρία ειρήνης. Απόφαση Λίνκολν για συνέχιση
                     πολέμου
  Αντίεταμ: Η πιο αιματηρή μάχη (25-27 Αυγούστου
                       1862)
Η Διακήρυξη Χειραφέτησης
             Έτος στροφής (1863)
Η μάχη στο Τσάνσελορσβιλ (27-29 Απριλίου 1863)
        Γκέτυσμπεργκ (1-3 Ιουλίου 1863)
 Οι Μάχες της Τσικαμάουγκα και Τσατανούγκα
        (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 1863)
Το έτος του 1864 παρουσίασε ένα ξεχωριστό
  ενδιαφέρον κυρίως γιατί θα προετοίμαζε την κοινή γνώμη
του Βορρά για τις επόμενες προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη
     στις οποίες παιζόταν το πολιτικό μέλλον του Λίνκολν.
Γεγονότα του 1864:

    Η μάχη στον Ερυθρό Ποταμό (Απρίλος-Μάϊος 1864)
Ανατολικό Μέτωπο : Η Επιδρομή του Έρλυ στην Ουάσινγκτον.
     Η μάχη της Σεναντόα (Ιούνιος-Σεπτέμβριος 1864)
Δυτικό Μέτωπο: Η πτώση της Ατλάντα (2 Σεπτεμβρίου 1864)
         Η πορεία του Σέρμαν προς την θάλασσα.
               Η τακτική της καμμένης γης
         Επανεκλογή Λίνκολν (8 Νοεμβρίου 1864)
Η πτώση του
  Νότου και η
νίκη του Βορρά
σηματοδοτούν
  το τέλος του
εμφυλίου μετά
 από τέσσερα
χρόνια μαχών.
Στις 4 Μαρτίου 1865 ο Λίνκολν αναλαμβάνει καθήκοντα στον
   Λευκό Οίκο αλλά ο λόγος του τώρα περιέχει ένα εντελώς
διαφορετικό περιεχόμενο. Δεν υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ
  του πολέμου, ούτε αγορεύσεις για ηθικούς λόγους που τον
δικαιολογούν. Τα πάντα δείχνουν ότι ο Λίνκολν επιζητεί τώρα
 την παγίωση της Ένωσης και την επούλωση των πολλαπλών
               πληγών της, υλικών και ηθικών.
Κάνει μάλιστα και μια αναπάντεχη χειρονομία:
   ζητάει στην προεδρική μπάντα να παίξει το 'Ντίξυ,
  ένα αγαπημένο τραγούδι των στρατιωτών του Νότου,
   που κι αν δεν ήταν ο επίσημος εθνικός τους ύμνος ,
οι Νότιοι το αγαπούσαν ισάξια : υμνούσε τις καλές μέρες
               στη γη ενός πλούσιου Νότου.


   http://www.youtube.com/watch?v=zzeLoa1gwCU
Dixies Land

        I wish I was in the land of cotton,
        Old times there are not forgotten;
  Look away! Look away! Look away, Dixie's Land!
       In Dixie's Land where I was born in,
           Early on one frosty morning,
  Look away! Look away! Look away, Dixie's Land!

CHORUS:Then I wish I was in Dixie! Hooray! Hooray!
In Dixie's Land I'll take my stand, to live and die in
                         Dixie!
      Away! Away! Away down South in Dixie!
      Away! Away! Away down South in Dixie!
Στην κυβέρνηση επικρατεί αναταραχή σχετικά με το
    μέλλον που επιφυλάσσεται στον ηττημένο Νότο.
Τόσο στο Βορρά όσο και στο Νότο υπήρξαν, ανθρώπινες,
                       υλικές,
           αλλά και πνευματικές απώλειες.
Οι Βόρρειοι για να μπορέσουν να εξελιχθούν σε βιομηχανική
  δύναμη, προσποιούνταν, όπως λέει και ο Θουκυδίδης, ότι
      υπηρετούν την πολιτεία, ενώ πραγματικά ήθελαν να
ανοποιήσουν προσωπικά συμφέροντα και αγωνίζονταν με κάθ
     τρόπο να νικήσουν τους αντιπάλους. Προσπαθούσαν
να βρούν μια αφορμή για να ικανοποιήσουν την πλεονεξία τους
                     τους παρανομώντας.
αρόμοια οι Νότιοι, δεν ήθελαν να συμβιβαστούν με την απόφασ
   των Βορρείων. Έτσι θέλοντας να δείξουν την δύναμή τους
   η οποία ήταν μηδαμινή μπροστά σε αυτή των αντιπάλων,
ροτίμησαν να κάνουν το κακό και να θεωρούνται έξυπνοι, παρ
 είναι καλοί και να τους λένε κουτούς. Σύμφωνα με τα λεγόμεν
ου Θουκυδίδη ο πόλεμος έγινε δάσκαλος την βίας και έκανε τι
               λέξεις να χάσουν το νόημά τους.
Mathew Brady- Ο πρωτοπόρος
φωτογράφος του αμερικανικού
Τα πιο γνωστά τραγούδια του εμφυλίου:
                        w. = Στίχοι
                      m. = Μουσική
●The Bonnie Blue Flag, w. Mrs Annie Chamber-Ketchum


                   m. Harry MacCarthy
        ●Battle Cry of Freedom, - George F. Root

 ●Tramp! Tramp! Tramp! (The Boys Are Marching), w.m.

                      George F. Root
           ●Dixie, traditional Blackface song


             'Αλλα τραγούδια του εμφυλίου:
 http://en.wikipedia.org/wiki/Category:Songs_of_the_
                   American_Civil_War
Γλυπτό Αφιερωμένο Στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο.
Μετά τον εμφύλιο αναπτύχθηκε η Μπλούζ και η Τζάζ μουσική.
   Εκτός όμως από τη μουσική, ο πόλεμος επηρέασε και
                   το κινηματογράφο.
   Πολλές ταινίες έχουν θέμα τους τον εμφύλιο η Τζάζ
      Μετά τον πόλεμο γεννήθηκε η Μπλούζ και   πόλεμο.
  Όπως: Οι Αήττητοι (1969) και Βόρειοι Και Νότιοι (1985).
                         μουσική.
   Εκτός όμως από τη μουσική, ο εμφύλιος επηρέασε και
                   το κινηματογράφο.
Άνθρωποι διακρίθηκαν για τα αντιπολεμικά τους μηνύματα:
 Ambrose Bierce (born June 24, 1842 assumed to have died
sometime after December 26, 1913)
 “Και η πιο μικρή γνώση της ιστορίας δείχνει, ότι οι ισχυρές
δημοκρατίες ήταν τα πιο πολεμοχαρή και αδίστακτα έθνη”
 Έμιλυ Ντίκινσον ( 1830-1886 , Αμερικανίδα ποιήτρια)
 Amos Bronson Alcott (November 29, 1799 – March 4, 1888)
Αμερικάνος καθηγητής
 Horace Mann (May 4, 1796 – August 2, 1859)
-Philip Sheridan ( 1831-1888 , Αμερικανός στρατηγός)
Από τους σημαντικούς στρατηγούς του Εμφυλίου Πολέμου.
Σ’ αυτόν παραδόθηκε ο στρατός του Λη. Αργότερα
πολέμησε -και εξόντωσε- τους Ινδιάνους. Υπέυθυνος κατά
μεγάλο μέρος και για τη σχεδόν πλήρη εξαφάνιση του
βούβαλου από την Αμερική (ενθάρρυνε το ανελέητο κυνήγι
τους για να στερήσει τους Ινδιάνους από τροφή).
“Αν είχα στην ιδιοκτησία μου το Τέξας και την Κόλαση, θα
νοίκιαζα το Τέξας και θα ζούσα στην Κόλαση.”
“Ο μόνος καλός Ινδιάνος είναι ένας νεκρός Ινδιάνος.”
-Ο Ρόμπερτ Έντουαρντ Λη (19 Ιανουαρίου 1807-12
Οκτωβρίου 1870) ήταν αρχηγός των δυνάμεων του
Νότου στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο και
καταγόταν από την Βιρτζίνια.
Ηθικό Δίδαγμα:
Πρέπει να γίνουμε συμπολεμιστές για μια ειρηνική
                     ζωή!
Η εργασία δημιουργήθηκε απο τους:
         Μάριο Γουμάγια
        Αλέξανδρο Ιατρίδη
        Σοφία Αραμπατζή
         Νερατζία Αλιώζη
         Νάσια Αγγελούση
Τ έλος

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ

  • 2.
  • 3.
    Ο Αμερικανικός εμφύλιοςπόλεμος (12 Απριλίου 1861 – 9 Απριλίου 1865) είναι ο πιο αιματηρός εμφύλιος όλων των εποχών, με περισσότερα από ένα εκατομμύριο θύματα και 48 διαλυμμένες πόλεις ενώ καταστράφηκε περίπου το 40% της εθνικής οικονομίας. Ο πόλεμος αφορούσε τις πολιτείες του Βορρά και του Νότου, τους Βόρρειους και Νότιους.
  • 4.
    Ο Νότος, λόγωκλίματος, ευνόησε τις μεγάλες φυτείες και από αυτές ειδικά το βαμβάκι που εξελίχτηκε σαν η πρώτη ύλη ένδυσης για την εποχή. Πέρα από το γεγονός ότι αποτελούσε τον εφοδιαστή όλης της Βόρειας Αμερικής, ο Νότος εξήγαγε στην Ευρώπη μαζικά, μετατρέποντας αρκετούς πρώην αποίκους σε πλούσιους γαιοκτήμονες.
  • 5.
    Η τρομερά γρήγορηανάπτυξη αυτής της οικονομίας απαίτησε μοιραία και τη συνεχή αύξηση της δουλείας, οπότε ο Νότος έφτασε στο σημείο να κατοικείται κατά 20-30% από νέγρους δούλους.
  • 6.
    Ο Αβραάμ Λίνκολνεπιθυμούσε την ένωση του αμερικανικού Βορρά και Νότου . Οι Βόρειοι προκειμένου να χρηματοδοτήσουν την βιομηχανική επανάσταση που συνέβαινε στον βορρά υποστήριζαν αυτή την άποψη. Απαιτούσαν τα συγκεντρωμένα κεφάλαια των γαιοκτημόνων του νότου, τις πρώτες ύλες του (βαμβάκι και δημητριακά), αλλά και τα φθηνά εργατικά χέρια των νέγρων.
  • 7.
    Για τον Νότοτο αντικείμενο ήταν να διατηρηθεί σαν χωριστό κράτος του οποίου οι τύχες δεν θα κρίνονταν από τις πολιτικές ανακατατάξεις στην Ουάσιγκτον.
  • 8.
    Τόσο ο Βορράς, όσο και ο Νότος αναπτύχθηκαν χάρη σε δούλους, οι μεν με λευκούς και οι δε άλλοι με μαύρους. Αλλά το πλέον διαφορετικό στοιχείο ήταν ότι αυτή η κατηγορία των λευκών δούλων θα μπορούσαν να αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα και οι απόγονοί τους θα γίνονταν πολίτες των ΗΠΑ, σε αντίθεση με τους δούλους του Νότου.
  • 9.
    Έτσι παρατηρούμε ότιη δουλεία αποτέλεσε κύρια αιτία του εμφυλίου πολέμου. 'Ηταν συνδεδεμένη με τις ευρύτερες αντιθέσεις που παρατηρούνταν μεταξύ του Βορά και του Νότου της Αμερικής σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Μετά το ξέσπασμα του πολέμου, ο Λίνκολν επιχείρησε να κατανικήσει το Νότο και χρησιμοποίησε τη δουλεία σαν ένα ηθικό αντίβαρο ενός μακρόχρονου και πολύ αιματηρού αγώνα.
  • 10.
    Η αφορμή τουπολέμου υπήρξε η επίθεση των Νοτίων στο φρούριο Σάμτερ της Νότια Καρολίνα. Το οχυρό πρακτικά δεν είχε καμία αξία για τον Βορρά, αφού βρίσκονταν βαθιά στον Νότο και δεν είχε τα μέσα να ενισχυθεί. Ο Νότος αποφάσισε να το διεκδικήσει και ζήτησε από τη φρουρά να αποχωρήσει, ακολούθησε ένας επιδεικτικός κανονιοβολισμός χωρίς κανένα θύμα.
  • 11.
    Έτσι, ο Λίνκολνείχε βρει την αφορμή που ζητούσε να θεωρήσει τον εαυτό του και τον Βορρά σαν αμυνόμενους και άρα «εν δικαίω», γεγονός που του επέτρεψε να ετοιμάσει μια εκστρατεία εναντίον του Νότου.
  • 12.
    Σε ανθρώπινο δυναμικόο Βορράς υπερτερούσε κατά 2,5:1, στο πολεμικό υλικό 3:1, στα πολεμικά αποθέματα 5:1 και στη ναυτική δύναμη πάνω από 10:1.
  • 14.
    Κυριότερες πολεμικές επιχειρήσεις: 1η Μάχη του Μανάσας (16-20 Ιουλίου 1861) Διακρίθηκαν εκεί οι στρατηγοί Tζο Τζόνστον , Πιέρ Μπόρεγκαρ και ο ταξίαρχος Τόμας Τζάκσον. H κατάληψη της Νέας Ορλεάνης (26 Απριλίου 1862) «Δυτικό Μέτωπο»: Η Μάχη του Σάϊλο. (6-7 Απριλίου 1862) Η εκστρατεία στην Χερσόνησο (25 Ιουνίου–2 Ιουλίου1862) Ευκαιρία ειρήνης. Απόφαση Λίνκολν για συνέχιση πολέμου Αντίεταμ: Η πιο αιματηρή μάχη (25-27 Αυγούστου 1862)
  • 15.
    Η Διακήρυξη Χειραφέτησης Έτος στροφής (1863) Η μάχη στο Τσάνσελορσβιλ (27-29 Απριλίου 1863) Γκέτυσμπεργκ (1-3 Ιουλίου 1863) Οι Μάχες της Τσικαμάουγκα και Τσατανούγκα (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 1863)
  • 16.
    Το έτος του1864 παρουσίασε ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον κυρίως γιατί θα προετοίμαζε την κοινή γνώμη του Βορρά για τις επόμενες προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη στις οποίες παιζόταν το πολιτικό μέλλον του Λίνκολν.
  • 17.
    Γεγονότα του 1864: Η μάχη στον Ερυθρό Ποταμό (Απρίλος-Μάϊος 1864) Ανατολικό Μέτωπο : Η Επιδρομή του Έρλυ στην Ουάσινγκτον. Η μάχη της Σεναντόα (Ιούνιος-Σεπτέμβριος 1864) Δυτικό Μέτωπο: Η πτώση της Ατλάντα (2 Σεπτεμβρίου 1864) Η πορεία του Σέρμαν προς την θάλασσα. Η τακτική της καμμένης γης Επανεκλογή Λίνκολν (8 Νοεμβρίου 1864)
  • 18.
    Η πτώση του Νότου και η νίκη του Βορρά σηματοδοτούν το τέλος του εμφυλίου μετά από τέσσερα χρόνια μαχών.
  • 19.
    Στις 4 Μαρτίου1865 ο Λίνκολν αναλαμβάνει καθήκοντα στον Λευκό Οίκο αλλά ο λόγος του τώρα περιέχει ένα εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο. Δεν υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ του πολέμου, ούτε αγορεύσεις για ηθικούς λόγους που τον δικαιολογούν. Τα πάντα δείχνουν ότι ο Λίνκολν επιζητεί τώρα την παγίωση της Ένωσης και την επούλωση των πολλαπλών πληγών της, υλικών και ηθικών.
  • 20.
    Κάνει μάλιστα καιμια αναπάντεχη χειρονομία: ζητάει στην προεδρική μπάντα να παίξει το 'Ντίξυ, ένα αγαπημένο τραγούδι των στρατιωτών του Νότου, που κι αν δεν ήταν ο επίσημος εθνικός τους ύμνος , οι Νότιοι το αγαπούσαν ισάξια : υμνούσε τις καλές μέρες στη γη ενός πλούσιου Νότου. http://www.youtube.com/watch?v=zzeLoa1gwCU
  • 21.
    Dixies Land I wish I was in the land of cotton, Old times there are not forgotten; Look away! Look away! Look away, Dixie's Land! In Dixie's Land where I was born in, Early on one frosty morning, Look away! Look away! Look away, Dixie's Land! CHORUS:Then I wish I was in Dixie! Hooray! Hooray! In Dixie's Land I'll take my stand, to live and die in Dixie! Away! Away! Away down South in Dixie! Away! Away! Away down South in Dixie!
  • 22.
    Στην κυβέρνηση επικρατείαναταραχή σχετικά με το μέλλον που επιφυλάσσεται στον ηττημένο Νότο. Τόσο στο Βορρά όσο και στο Νότο υπήρξαν, ανθρώπινες, υλικές, αλλά και πνευματικές απώλειες.
  • 23.
    Οι Βόρρειοι γιανα μπορέσουν να εξελιχθούν σε βιομηχανική δύναμη, προσποιούνταν, όπως λέει και ο Θουκυδίδης, ότι υπηρετούν την πολιτεία, ενώ πραγματικά ήθελαν να ανοποιήσουν προσωπικά συμφέροντα και αγωνίζονταν με κάθ τρόπο να νικήσουν τους αντιπάλους. Προσπαθούσαν να βρούν μια αφορμή για να ικανοποιήσουν την πλεονεξία τους τους παρανομώντας.
  • 24.
    αρόμοια οι Νότιοι,δεν ήθελαν να συμβιβαστούν με την απόφασ των Βορρείων. Έτσι θέλοντας να δείξουν την δύναμή τους η οποία ήταν μηδαμινή μπροστά σε αυτή των αντιπάλων, ροτίμησαν να κάνουν το κακό και να θεωρούνται έξυπνοι, παρ είναι καλοί και να τους λένε κουτούς. Σύμφωνα με τα λεγόμεν ου Θουκυδίδη ο πόλεμος έγινε δάσκαλος την βίας και έκανε τι λέξεις να χάσουν το νόημά τους.
  • 25.
    Mathew Brady- Οπρωτοπόρος φωτογράφος του αμερικανικού
  • 27.
    Τα πιο γνωστάτραγούδια του εμφυλίου: w. = Στίχοι m. = Μουσική ●The Bonnie Blue Flag, w. Mrs Annie Chamber-Ketchum m. Harry MacCarthy ●Battle Cry of Freedom, - George F. Root ●Tramp! Tramp! Tramp! (The Boys Are Marching), w.m. George F. Root ●Dixie, traditional Blackface song 'Αλλα τραγούδια του εμφυλίου: http://en.wikipedia.org/wiki/Category:Songs_of_the_ American_Civil_War
  • 28.
    Γλυπτό Αφιερωμένο ΣτονΑμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο.
  • 29.
    Μετά τον εμφύλιοαναπτύχθηκε η Μπλούζ και η Τζάζ μουσική. Εκτός όμως από τη μουσική, ο πόλεμος επηρέασε και το κινηματογράφο. Πολλές ταινίες έχουν θέμα τους τον εμφύλιο η Τζάζ Μετά τον πόλεμο γεννήθηκε η Μπλούζ και πόλεμο. Όπως: Οι Αήττητοι (1969) και Βόρειοι Και Νότιοι (1985). μουσική. Εκτός όμως από τη μουσική, ο εμφύλιος επηρέασε και το κινηματογράφο.
  • 30.
    Άνθρωποι διακρίθηκαν γιατα αντιπολεμικά τους μηνύματα: Ambrose Bierce (born June 24, 1842 assumed to have died sometime after December 26, 1913) “Και η πιο μικρή γνώση της ιστορίας δείχνει, ότι οι ισχυρές δημοκρατίες ήταν τα πιο πολεμοχαρή και αδίστακτα έθνη” Έμιλυ Ντίκινσον ( 1830-1886 , Αμερικανίδα ποιήτρια) Amos Bronson Alcott (November 29, 1799 – March 4, 1888) Αμερικάνος καθηγητής Horace Mann (May 4, 1796 – August 2, 1859)
  • 31.
    -Philip Sheridan (1831-1888 , Αμερικανός στρατηγός) Από τους σημαντικούς στρατηγούς του Εμφυλίου Πολέμου. Σ’ αυτόν παραδόθηκε ο στρατός του Λη. Αργότερα πολέμησε -και εξόντωσε- τους Ινδιάνους. Υπέυθυνος κατά μεγάλο μέρος και για τη σχεδόν πλήρη εξαφάνιση του βούβαλου από την Αμερική (ενθάρρυνε το ανελέητο κυνήγι τους για να στερήσει τους Ινδιάνους από τροφή). “Αν είχα στην ιδιοκτησία μου το Τέξας και την Κόλαση, θα νοίκιαζα το Τέξας και θα ζούσα στην Κόλαση.” “Ο μόνος καλός Ινδιάνος είναι ένας νεκρός Ινδιάνος.”
  • 32.
    -Ο Ρόμπερτ ΈντουαρντΛη (19 Ιανουαρίου 1807-12 Οκτωβρίου 1870) ήταν αρχηγός των δυνάμεων του Νότου στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο και καταγόταν από την Βιρτζίνια.
  • 33.
    Ηθικό Δίδαγμα: Πρέπει ναγίνουμε συμπολεμιστές για μια ειρηνική ζωή!
  • 34.
    Η εργασία δημιουργήθηκεαπο τους: Μάριο Γουμάγια Αλέξανδρο Ιατρίδη Σοφία Αραμπατζή Νερατζία Αλιώζη Νάσια Αγγελούση
  • 35.