Download as PDF, PPTX
More Related Content
อิสราเอลและอาหรับ
- 2. 1.นาย สรญัฐ ใจนันท์ เลขที่ 6 2.นาย สรัญพงษ์ ใจแก้ว เลขที่ 7 3.นาย อติคณ ุ พุฒิพิพฒน์ชูพงศ์ ั เลขที่ 8 4.นาย อัครชัย สติราษฎ์ เลขที่ 9 5.นาย ชยกฤตย์ ลิ ขิตตานุสิทธิ์ เลขที่ 10 ชันมัธยมศึกษาปี ที่ 6/2 ้
- 3. ปาเลสไตน์ ถูกแบ่งไปเป็ นประเทศ อิสราเอลเสีย ส่ วนหนึ่งมาเป็ นประเทศ จอร์แดน และอีกส่ วนหนึ่งซึ่งเรี ยกว่า ่ ฉนวนกาซา อยูใต้การครอบครองของ อียปต์ เมื่อ ค.ศ. 1949 เขตดังกล่าวอยู่ ิ ภายใต้การยึดครองของอิสราเอลหลังจาก สงครามเป็ นเวลากว่าหนึ่งพันปี มาแล้ว ที่ปาเลสไตน์ได้กลายเป็ นดินแดนส่ วน หนึ่ง อยูร่วมกับประชาชนที่พดภาษา ่ ู อาหรับ ได้แก่จอร์แดน, ซีเรี ย, เลบานอน, อิรัค, ซาอุดีอาระเบีย, เยเมน และอียปต์ ิ ซึ่งรวมเรี ยกว่าตะวันออกกลาง
- 4. ในยุคกลางของยุโรป คริ สตศาสนิกในทวีปยุโรปพยายามที่จะเข้าครองปาเลสไตน์ได้ยกกองทัพ ็ มารุ กราน และเกิดสงครามติดพันกันหลายครั้ง แต่กหาได้รับความสาเร็ จไม่ จนต้องพ่ายแพ้ กลับไป สงครามนี้เรี ยกว่า ครู เสด เป็ นสงคราม ที่พระสันตปาปาได้มีบทบาทอย่างสาคัญ เมื่อ ค.ศ. 1897 ได้มีการประชุมเป็ นครั้งแรกที่เมืองบาล (Basle) ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เพื่อก่อตั้งองค์การไซออนนิสม์ เพื่อเรี ยกร้องให้ผนบถือศาสนายูดาย และผูมีเชื้อสายยิวอพยพ ู้ ั ้ ่ เข้าไปอยูในปาเลสไตน์โดยตั้งรัฐยิว Der Judenstaat ขึ้น ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ ง รัฐบาล ่ อังกฤษได้ออกแถลงการณ์บลฟุร์ ถึงความประสงค์ที่จะตั้งถิ่นที่อยูของชาวยิวขึ้นในปาเลสไตน์ ั แถลงการณ์น้ ีแสดงความเห็นอกเห็นใจชาวยิว โดยไม่ได้รับการเห็นชอบจากชาวอาหรับ ผูเ้ ป็ นเจ้าของประเทศซึ่ งเป็ นมุสลิมและคริ สศาสนิกถึง 93%
- 5. ใน ค.ศ.1922 สันนิบาตชาติLaegue of Nations ซึ่ งก็มิใช่ชาวอาหรับ ได้ลงมติแบ่งแยกและ ่ ยกดินแดนหลายประเทศในตะวันออกกลาง ให้อยูในอารักขาของอังกฤษและฝรั่งเศส ใน ค.ศ.1947 สหประชาชาติได้ลงมติให้แบ่งแยกปาเลสไตน์ออกเป็ นสองส่ วน คือส่ วนหนี่ ง ของยิวและอีกส่ วนหนึ่ งของอาหรับ โดยมิได้รับความยินยอมเห็นชอบจากเจ้าของประเทศ อันเป็ นชนวนทาให้เกิดสงครามและวิกฤติกาลเรื้ อรังจนถึงบัดนี้ แม้จะเป็ นที่ยอมรับกันว่า พวกอาหรับจะต้องต่อต้านการอพยพของคนต่างด้าวแม้จะเป็ นยิวหรื อ ชนชาติใดก็ตามที่เข้ามาในปาเลสไตน์โดยมิได้รับอนุญาต ก็ยงมีบุคคลเป็ นจานวนมากที่ไม่เข้าใจ ั ่ ว่าสถานภาพของชาวอาหรับ ถึงกับกล่าวว่า ชาวอาหรับน่าจะยินดีตอการตั้งรัฐอิสราเอล บางคนว่า เวลาเท่านั้นจะชี้ขาดและชาวอาหรับจะอ่อนข้อไปเอง และจะได้รับประโยชน์จาก ่ วิชาการและความมังคังของชาวยิว ได้มีการบันทึกไว้วา ประธานาธิ บดีแฮรี เอ็ส. ทรู แมน ถึงกับ ่ ่ ได้เขียนไว้วา่ “ต่ อไปอิสราเอลจะเป็ นศูนย์ อุตสาหกรรม และอาหรับจะเป็ นผู้ป้อนวัตถุดบ ิ เพือซื้อผลิตภัณฑ์ จากอิสราเอล” ่
- 6. แต่จนถึงบัดนี้ คาพูดและความหวังเช่นนั้นก็มิได้เป็ นจริงทุก ๆปี จะมีรายงานแห่ งกองบันเทาทุกข์ ของสหประชาชาติ ว่าชาวอาหรับผูล้ ีภยเหล่านั้นต้องการกลับไปยังภูมิลาเนาเดิมของตนใน ้ ั ้ ปาเลสไตน์ และชาวอาหรับปาเลสไตน์เหล่านี้ได้ต้ งองค์การกูประเทศขึ้นทาสงคราม ั แบบกองโจรกับพวกอิสราเอล ประการหนึ่งที่จะเว้นกล่าวเสี ยมิได้คือ ถ้ามิใช่เพราะลัทธิ แอนตี้- เสมิติคในยุโรป จานวนอพยพของพวกยิวสู่ ปาเลสไตน์กจะมิได้รับการสนใจ และทรัพย์สิน ็ ่ ทั้งหลายก็คงมิถูกโยกย้ายมาลงทุนในปาเลสไตน์ดงที่เป็ นอยูขณะนี้ ั
- 7. ปัญหาทีเ่ กิดนีมิใช่ ระหว่างอาหรับกับชาวยิว แต่ กบชาวยิวสมาชิกองค์ การไซ ้ ั ออนนิสม์ โดยมีการตั้งข้ อเรียกร้ องว่ า ่ ่ ้ 1.พวกยิวได้เคยอยูในปาเลสไตน์มา ต้องการมีสิทธิ ที่จะกลับเข้าไปอยูบานเดิมของตนได้ 2.ตามพระคัมภีร์ไบเบิล พระเจ้าได้ทรงสัญญาแผ่นดินปาเลสไตน์ไว้แก่พวกยิวเพราะฉะนั้น การ ที่พวกยิวจะอพยพกลับยังดินแดนนี้ จึงเป็ นการปฏิบติตามพระประสงค์ของพระเจ้า ั 3.ชาวยิวถูกกดขี่ข่มเหงในทวีปยุโรป 4.ชาวยิวมีความเจริ ญทางเกษตรกรรมและอุตสาหกรรมดีกว่าพวกอาหรับ การได้อพยพมาอยูจึง ่ เท่ากับช่วยพวกอาหรับผูลาหลัง ้้ 5.เนื่องจากรัฐบาลของกลุ่มประเทศอาหรับอ่อนแอ ไม่สามัคคีกน, เนื่องจากองค์การ ั สหประชาชาติยอมรับรัฐอิสราเอลเป็ นสมาชิก, เนื่องด้วยพวกอาหรับได้โจมตีพวกยิวเมื่อ ค.ศ.1948, เนื่องด้วยพวกอาหรับอพยพออกจากปาเลสไตน์เอง, เนื่ องด้วยกลุ่มประเทศอาหรับ ต้องการใช้พวกลี้ภยชาวปาเลส ไตน์เป็ นเครื่ องมือ จึงมิได้ช่วยเหลือหาที่อยูให้พวกเหล่านี้ , และ ั ่ เนื่องด้วยอิสราเอลเป็ นอู่ของประชาธิ ปไตย เพราะฉะนั้น พวกยิวจึงมีสิทธิ ต้ งรัฐอิสราเอลขึ้นซ้อน ั ประเทศปาเลสไตน์
- 8. ประการแรก คือความล้มเหลวในกระบวนการเจรจาสันติภาพ เป็นที่ทราบกันดีวา ่ การที่ปาเลสไตน์เดินหน้านาประเด็นปัญหาปาเลสไตน์เข้าสู่เวทีสหประชาชาติครั้ง นี้ เกิดขึ้นจากความล้มเหลวของการเจรจาสันติภาพเป็ นสาคัญ ความจริ ง กระบวนการสันติภาพออสโล (Oslo Process) ได้เริ่ มต้นขึ้นมาตั้งแต่ปี 1993 อันมี ่ เป้ าหมายสูงสุ ดอยูที่การจัดตั้งรัฐปาเลสไตน์ข้ ึนภายใน 5 ปี ประการทีสอง รัฐบาลอิสราเอลปัจจุบนภายใต้การนาของพรรคลิคุด (Likud) ไม่มี ่ ั ท่าทีที่จะยอมให้เกิดรัฐปาเลสไตน์อิสระขึ้น เมื่อกว่า 10 ปี ที่แล้ว นายเบนจามิน เน ทันยาฮู ซึ่งขณะนั้น เขากาลังแข่งขันเพื่อให้ตนเองได้เป็ นหัวหน้าพรรคลิคุด ได้ แถลงการณ์แสดงท่าทีอย่างชัดเจนต่อหน้ากรรมการพรรค (ปี 2002) ว่า “ อง เราจะต้ นาเสนอสถานการณ์ในแนวทางที่เป็ นไปได้ให้ชดเจนที่สุด นันคือ เราจะต้องไม่ ั ่ ยอมให้มีการจัดตั้งรัฐปาเลสไตน์ข้ ึนในพื้นที่ดานตะวันตกของแม่น้ าจอร์แดน“ ้ เรา ต้องรวมใจเป็ นหนึ่งเพื่อโหวตคัดค้านร่ างมติที่ให้มีรัฐปาเลสไตน์
- 9. ประการทีสาม ประธานาธิบดี บารัคโอบามา ล้มเหลวอย่างสิ้ นเชิงที่จะผลักดัน ่ กระบวนการสันติภาพตะวันออกกลางให้มีความก้าวหน้า เมื่อเขาขึ้นมาสู่อานาจใหม่ ๆ ในฐานะประธานาธิบดีสหรัฐฯ โอบามาแสดงท่าทีชดเจนที่จะผลักดันแก้ไขปัญหา ั ความขัดแย้งระหว่างอิสราเอลกับปาเลสไตน์อย่างเอาจริ งเอาจัง แต่ปัจจุบน ก็เป็ นที่ ั ประจักษ์ชดแล้วว่า เขามิได้ดาเนินการอะไรในการที่จะปรับเปลี่ยนนโยบาย หรื อ ั วางแผนเพื่อขับเคลื่อนการเจรจาให้มีความก้าวหน้าเลย นอกเสี ยจาก การออกมา สาธยายเกี่ยวกับความทุกข์ยากของชาวปาเลสไตน์เพียงไม่กี่ครั้ง ประการทีสี่ การยืนเรื่ องขอสถานะความเป็ นรัฐสมาชิกสหประชาชาติของ ่ ่ ปาเลสไตน์ครั้งนี้ เป็ นการกระทาซึ่งเหมือนกับที่อิสราเอลได้เคยทา
- 10. ประการทีห้า คือเหตุผลด้านมนุษยธรรม ภายใต้“ ดครองอย่างผิดกฎหมาย“ ่ การยึ ของ อิสราเอล ปาเลสไตน์ถูกละเมิดสิ ทธิอย่างต่อเนื่องและรุ นแรงมาโดยตลอด อิสราเอล สามารถถืออาวุธมาลอบสังหาร บุกตรวจค้น ทาลายทรัพย์สิน หรื อจับชาวปาเลสไตน์ ไปสอบสวน ทรมาน กักขัง อย่างไรก็ได้ ตามความพอใจ ไม่เคยมีระบบยุติธรรมที่ แท้จริ ง นอกจากนี้ ชาวปาเลสไตน์ “ไม่ได้รับอนุญาต“ ติดต่อกับโลกภายนอกได้ ยง ั ให้ อย่างอิสระ แม้แต่อาหารและยารักษาโรคทุกชนิดที่จะเข้าไป ต้องผ่านการอนุมติจาก ั อิสราเอล ด้วยเหตุน้ ี เวสต์แบงก์และกาซ่าจึงมีสภาพไม่ต่างจาก “ ขนาดใหญ่“ คุก
- 11.