HAHAHA CRAM PA MORE :D

1. (SA AKING MGA KABABATA)As a read the poem I had notice that at his young age he was already awake with thereality
that our country is enslave long time ago. Maybe he seen tortures done bySpaniards or he asked his dear mother when
was Philippines enslaved by Spaniards.Above all I do salute him with the knowledge he has even though he still is a lad.
Secondhe emphasize that if a man really love his country he must strive for freedom, it is statedin the first paragraph of
the poem. It is a clear thought of being a nationalist who wants to be free from Spaniards. Third he also emphasizes that
we should love our own langugewhich is Filipino , for it is like the latin and Castilian which are also important. Fourth ,
because we give importance to our language , we should also give importance to our letters . which again a very
important sign of being a free country.Above all the mentioned elements of the poem . It is clear that he wants us to love
our country , from dialects , to letters of its own , so that we can have the courage to fight for our freedom. And I think it is
entitled “ To my fellow Chidren” so that whoever gonnaread it specially the youth will be inspired to fight for our freedom.
He also believe that“ ang kabataan ang pag asa ng bayan” that is why he entitled this poem to his fellowchildren to have
that courage to fight for our country at young age at any way. And at young age to love the country more that everything
else.
(KATAMARAN NG MGA PILIPINO)Tambay sa kanto, walang ginagawa, inuman sa umaga, inuman sa gabi. Ganito na ba
talaga kalala ang mga pinoy? Masasabi ba natin na tamad talaga ang mga Pilipino? Saan kaya nagsimula ang ganitong
katamaran ng mga Pilipino? Isa sa ating mga bayanni ang nagbahagi ng kanyang mga pananaw tungkol sa “katamaran
ng Pilipino”. May sinasabi bang ugat ang pagiging tamad ng mga Filipino? Alamin natin! Ang ating kinikilalang bayani ng
ating baying si Jose Rizal ay may isinulat na isang artikulong naglalaman ng kontrobersyal na pahayag laban sa mga
kastila na sinisisi sa kanila ang pagiging tamad ng mga Filipino, ang Indolence of the Filipinos. Meroong dalawang
ipinrisentang ideya si Rizal sa pagsusulat ng Indolence of the Filipinos, unang-una, ang edukasyon o kawalan ng sapat na
edukasyon, at pangalawa, ang relihiyon. Sinabi n’ya na ang relihiyon ang isa sa mga dahilan kung bakit tamad ang mga
Pilipino. Panahon ng mga Kastila nang papilla ang relihiyong katoliko. Nagturo ang mga espanyol ng bagong pananaw o
relihiyon/paniniwala sa mga tinatawag na “Indio”. Dahil rito, Sinabi ni Rizal, ang mga Pilipino ay naging “pala-asa” sa
diyos dahil tinuro ng mga kaparian na ang mga inaapi ay pinagpapala at tanging mahihirap lamang ang nakararating ng
langit. Maaring ito ay isa sa mga istratehiya ng gobyerno/relihiyon upang tuluyang masakop ng mga Kastila ang Pilipinas.
Nagingsubmissive tayo sa mga Espanyol sa pamamagitan, syempre, ng relihiyon. Marami pang itinuro ang mga pari sa
atin tulad na lamang ng mga dasal. Kadalasan, dahil hawak ng kaparian o simbahan ang marami sa mga kolehiyo at
Unibersidad, nagtuturo na lamang sila ng mga dasal at nobena sa mga estudyante imbes na turuan ng mga lektura.
Naipapakita lamang rito na naging alipin tayo sa isang banyaga sa pamamagitan ng relihiyon. Kung ating paguugnayin
ang ideyang ito ni Rizal sa kasalukuyang konteksto, talagang naiukit ng husto ang ang kanilang mga paniniwala.
Panatisismo. Isa sa mga nakikitang ugali ng Pilipino na naging kultura na rin nang naglaon. Hanggang ngayon, maling-
mali pa rin ang relihiyon. Napasailalim tayo sa impluwensya ng simbahan kaya kahit na alam nating hiwalay ang estado
sa simbahan, patuloy pa rin nating hinahayaang makisawsaw at utuin tayo ng simbahan. Meroon tayong ilang relihiyon na
nakaiimpluwensya pati na sa politika. Kung maka-dilaw ang lider ng simbahan, maka-dilaw na rin pati na ang mga
miyembro/mananampalataya (tsk, tsk!) talaga namang hanggang ngayon, ay napapasailalim pa rin tayo ng simbahan na
tulad na lamang noong panahon ni Rizal. Di na lamang nakapagtataka kung ang pananaw ng mga Pilipino sa kasaysayan
ay paulit-ulit! Hay!