Estereotipos e prexuízos sobre a lingua galega.

2. As linguas no mundo

3. A pluralidade lingüística do
planeta non é maldición
bíblica, senón signo de
variedade humana e de
progreso.
Falar dunha única lingua
como universal é un feito
antihistórico.
Ningún Estado nace multilingüe.

4. A diversidade lingüística é tan grande que atopamos
máis de 3000 linguas diferentes
Raramente coinciden as
fronteiras lingüísticas coas
políticas.
Hai un número 30 veces
maior de linguas ca de
estados.
A adopción dunha determinada lingua como idioma oficial implica unha
decisión xurídico-política (usualmente de rango constitucional).

5. Neve
 Schnee (al)
 Neu (cat)
 Neige (fr)
 Snow (ingl)
 Neve (it)
 Neve (pt)
 Snö (sueco)
 ninge (rom)
Na linguaxe esquimó temos para esta
palabra:
aniu (neve no chan),
kanevvluk (neve lixeira),
murvaneq (neve suave e profunda),
natquik (neve en remuíño),
nevluk (neve pegañenta),
qanis, quineq (neve sobre a auga),
nutaryuk (neve fresca), etc.
Na lingua kangiryuarmiut aínda é maior o
número de palabras para a ‘neve caída’,
‘neve derretíndose’, ‘neve en po’, ‘neve
caendo’, etc.

7. https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Linguistic_map_Southwestern_Europe
-es.gif#/media/File:Linguistic_map_Southwestern_Europe-es.gif

8. A existencia de máis dunha comunidade idiomática no seo dos
estados a miúdo presenta unha situación de desequilibrio e
desigualdade non só numérica (maioría/minoría), senón tamén
xurídica (prohibición, represión, eliminación/ promoción,
protección, defensa), de status (oficial/particular) e de emprego.
Esta realidade cristaliza nun conflito lingüístico.
https://localingual.com
/

10. Miguel Siguán propón chamar bilingüe ao
individuo que é quen de empregar dúas ou
máis linguas en calquera situación e con
parecida facilidade e eficacia.

11. Cando nunha zona bilingüe a
maioría dos falantes prefire
utilizar unha lingua ou outra
dependendo das situacións,
prodúcese unha situación de
diglosia.
lingua A ou dominante é a que se
emprega nas situacións máis formais
lingua B ou dominada só se emprega,
habitualmente, en situación coloquiais

12. As funcións sociais concrétanse na función comunicativa
no seo dunha sociedade salientamos as seguintes:
Función de identidade
Función cultural
Función institucional
Función local
Función laboral
Función familiar

14. Substitución
lingüística
Normalización lingüística
desaparición do galego en
beneficio do castelán A súa consideración como unha
ferramenta comunicativa propia
do noso país, manifestación do
noso ser cultural, e o seu
emprego xeneralizado libre de
prexuízos.

15. Estereotipos e prexuízos
lingüísticos:
a súa repercusión nos usos.

16. Que son os prexuízos?
Son xuízos de valor sen base suficiente
emitidos sobre unha lingua ou sobre os
falantes dela co propósito de provocar o seu
rexeitamento.

17. Os prexuízos lingüísticos
non son innatos
No discurso
Polas condutas

18. Estes prexuízos son moi variados e atéstanse so
formulacións diversas, aínda que teñen un fondo
común que non é outro máis que o desprezo pola
diferenza e o afán de asimilación

23. https://www.youtube.com/watch?v=O4iUzyVQTIM&feature=youtu.b
e
https://www.youtube.com/watch?v=Lf6atBUoj0
k

24. Prexuízos estéticos
linguas suaves vs. ásperas (serán, en todo o caso,
os falantes os que falen).
Os chistes en galego son máis
graciosos

25. Prexuízos
socioeconómicos
_ Ese muchacho dicen que sabe
muchísimo
_ Sí; pero tiene un acento tan
gallego!….

26. "Un can de Turquía ouvea igual que un can de Dinamarca; un cabalo
das Pampas arxentinas rincha igoal que un cabalo da Bretaña. ¿E
sabedes por que? Porque os probes animaes aínda están no idioma
universal...” (Castelao 1961: 43)

27. Prexuízos
socioculturais

28. o emprego do galego como un sinal de descortesía ou de falta
de educación en determinados contextos:
1)O galego como desconsideración cara ás persoas descoñecidas (de
asumirmos iso, estariamos reservando para o galego un papel totalmente
subordinado como lingua inferior condenada á progresiva desaparición).
2) Renuncia ao uso do galego por respecto ás persoas foráneas.

29. O galego non serve
para o rock / pop

30. Prexuízos
sociopolíticos

31.  O galego, imposición dunha minoría política intolerante
(tanto a Lei de normalización lingüística como o Plano
xeral de normalización da lingua galega, por exemplo,
foron aprobados por unanimidade no Parlamento
galego).
 A imposición do galego no sistema educativo (todas as
materias teñen o mesmo grao de imposición; sería como
falarmos en Inglaterra da imposición do inglés).
 Como antes se impuxo o castelán, agora quérese da
mesma forma impor o galego (moita xente foi ridiculizada,
castigada e inclusive nalgún caso asasinada por falar ou
defender o galego: deuse un só caso á inversa?).

32.  Os nenos e nenas non gostan da materia de lingua
galega (e gostan das outras materias?; aquelas
crianzas que menosprezan o galego están a proxectar
o desprezo das persoas maiores do seu contorno).
 O castelán tamén é lingua propia da Galiza (que o
castelán é tan galego como o galego resulta unha
contradictio in terminis; sería como dicir que o queixo
de Castela é tan galego como o do país porque tamén
o consomen persoas galegas).

37. O discurso que contén os prexuízos lingüísticos en contra
do idioma galego, foise conformando ao longo dos
séculos, nun lento proceso de imposición e substitución
lingüística que durou centos de anos. En consecuencia,
mudar eses prexuízos tan longamente adquiridos implica
grandes dificultades e tamén moito tempo, pois non se
pode destecer nuns días o que se teceu en séculos. A
mellor estratexia para combatermos os prexuízos será,
por tanto, cuestionármonos ese discurso estabelecido e
intentarmos modificalo mediante o coñecemento das
causas en que asenta.