1. NOVA NARRATIVA
A Nova Narrativa galega. Características,
autores e obras representativas.
2. Son coñecedores da narrativa europea e americana
(Joyce, Kafka, nouveau roman, Faulkner, Dos Passos)
NOVA NARRATIVA
3. grupo heteroxéneo de obras
entre os anos 60 e 70,
profunda revisión das tendencias da narrativa precedente.
4. Monólogo interior, empregado por James Joyce en Ulises.
Influencias:
O límite difuso entre realidade e ficción, que se percibe en A metamorfose de Kafka.
Linguaxe cinematográfica, utilizada por Jonh dos Passos en Manhattan Transfer.
O Nouveau Roman francés ( Claude Simon, Nathlie Sarraute...) e, polo tanto, tamén na
Nova Narrativa Galega
Hai influencias tamén doutras artes coma a pintura, o cinema ou o cómic.
5. Fuxida da localización concreta
Espazo
1. Impreciso.
2. Preferencia polo espazo urbano fronte ao rural.
Tempo
1. É subxectivo, non lineal.
6. 1.Trazos:
1.Diversos personaxes dan perspectivas
da historia que poden chegar a ser
contraditorias.
Son personaxes desarraigados, antiheroes,
cousificados.
7. 2. Ten como obxectivo a implicación do lector:
a) Ten que buscar no subconsciente dos personaxes
as razóns da súa conduta.
b) Reconstruír a historia baseándose nas diferentes
perspectivas que se lle dan.
8. c) Contidos filosóficos e simbólicos:
●Influencia da psicanálise, do behaviorismo, do
existencialismo e o marxismo.
●Amosan as frustracións da sociedade.
●Fan que estas novelas teñan pouco éxito comercial.
9. O monólogo interior
1. É unha influencia de James Joyce e Éduard Dujardin.
2. Presenta contidos psíquicos
Monólogo interior.
Intenta expresarse na escrita o proceso mental do personaxe.
Transmite os pensamentos do personaxe tal e como inconscientemente se producen
dentro da súa mente.
Utilízase a 1ª persoa e podemos identificar esta técnica por unha serie de
características:
o narrador non introduce con verbos dicendi o discurso,
presenta mestura de ideas, contradicións…
emprega numerosos signos de puntuación para producir o efecto de rapidez (os
puntos suspensivos),
prefire as frases curtas, ás veces mesmo sen verbo principal, para semellaren
flashes, tal se fosen pensamentos,
pode presentar desorde oracional.
10. A violencia
1. O sexo.
2. A morte.
A emigración
Intertextualidade
O absurdo da existencia
1. Referencias literarias e culturais.
2. Emprego de fragmentos ou temáticas doutros autores (Kafka).
11. 1. Visión desacougante da sociedade alienada franquista
a) Non son quen de delimitar a realidade e o soño.
b) Non entenden un mundo cun proceso que os sobrepasa.
2. Manifestacións do subconsciente.
3. A deshumanización da sociedade, testemuño da problemática
social.
4. Antisentimentalismo.
12. 1. Período de aparición:
a) Memorias de Tains, de Gonzalo Rodríguez
Mourullo.
b) Percival e outras historias, de Méndez Ferrín.
Períodos
13. 2. Período de consolidación:
a) O crepúsculo e as formigas, de Méndez Ferrín.
b) Lonxe de nós e dentro, de Suárez – Llanos.
14. 3. Período no que predomina o obxectualismo do
Nouveau Roman francés:
a) Como calquera outro día, de Suárez – Llanos.
b) Arrabaldo do Norte, de Méndez Ferrín.
c) A orella no buraco, de María Xosé Queizán.
15. 4. Período de feche:
a) Adiós, María, de Xohana Torres.
b) Retorno a Tagen Ata, de Méndez
Ferrín.
16. AUTORES
Xosé Luís
Méndez Ferrín
Naceu en Vilanova dos Infantes, Ourense, en 1938. Despois de estudar en
Compostela licenciouse en Madrid e alí cofundou o Grupo de poesía Brais
Pinto. Militou no nacionalismo de esquerdas e sufriu cárcere por motivos
políticos en 1962 e 1972.
17. Características
1. Rexeitamento do costumismo e o realismo clásicos.
2. Innovacións:
a) Temática psicolóxica, personaxes antiheroicos.
b) Formal, fusionando o real e o fantástico.
PRIMEIRA ETAPA
18. Arrabaldo do norte
a) Obxectivismo do Nouveau Roman.
b) Personaxe anónimo cun obxectivo impreciso nunha cidade
descoñecida.
c) Descricións da paisaxe urbana desolada.
Arrabaldo do norte, que X. L.Méndez Ferrín publica en 1964, constitúe a súa
primeira novela. É unha obra de extraordinarias suxestións. É un kafkiano
percorrido por labirintos circulares dun ser empeñado nunha busca
transcendental e estéril que o conduce á destrucción. O protagonista busca
polo labirinto do arrabaldo, sen atopar nunca o que procura.
19. Percival e outras historias:
a) Catorce contos.
b) Misterio e terror.
c) Topónimos a antropónimos de resonancia nórdica e oriental.
d) Mestura do mítico co cotián.
e) Mundo imaxinario celta.
20. O crepúsculo e as formigas:
a) Libro de relatos escrito en Madrid.
b) Ambiente urbano hostil.
c) Personaxes marxinais e desarraigados.
d) Temática da violencia, a morte, o medo, os conflitos políticos...
e) Realismo cru ou naturalismo.
21. SEGUNDA ETAPA
Retorno a Tagen Ata
1. Política –ficción.
2. Explica o xurdimento do nacionalismo
galego revolucionario dos anos 70.
Elipsis e outras sombras
1. Visión negativa da violencia do estado contra os
inconformistas.
2. Son relatos que se corresponden co realismo social.
Antón e os inocentes
1. Ambiente urbano compostelán.
2. Narra a experiencia dun mozo e unha moza universitarios que se ven
obrigados a se enfrontares a unha realidade inxusta ( mocidade dos 50).
4. Ten trazos autobiográficos.
Crónica de nós
1. Oito relatos.
2. Guerrillas dos 40.
3. Ambiente universitario compostelán xa ben entrado o franquismo.
4. Ambiente interno na UPG.
22. AUTORES
Carlos Casares
Narrador, articulista, crítico literario e editor, Carlos Casares
foi presidente do Consello da Cultura Galega, director da
Editorial Galaxia e da revista Grial e un dos autores con
máis recoñecemento na narrativa dos últimos anos .
23. Etapas
vangardista e anovadora realista
domina o espírito rupturista e
experimental da Nova
Narrativa Galega
protagonismo da historia sobre
o virtuosismo formal.
reconstrución histórica de
ambientes e personaxes de
xeito realista pero sen renunciar
á fantasía.
cunha lingua moi coidada, de
sintaxe moi sinxela e léxico
preciso.
24. AUTORAS
Mª Xosé Queizán
Supuxo a vangarda no feminismo nacionalista galego, e as súas
achegas ideolóxicas espállanse en todas as súas obras.
25. AUTORAS
Xohana Torres
A súa única novela é Adiós, María (1971), ambientada en Vigo. Na obra a
caracterización dos personaxes é categórica; a denuncia do drama da
emigración, evidente; a recrecaón dunha linguaxe urbana periférica, mimada. Os
críticos discuten se a novela pertence á Nova Narrativa ou non. Máis alá da
técnica, os problemas sociais derivados da desestruturación laboral e familiar
galega aparecen sinalados de forma sutil pero incisiva.