The rich man's wealth is his strong city: the destruction of the poor is their poverty. PROVERBS 10:15

2. 22:25‫خروج‬. ‫نگذاری‬ ‫ربا‬ ‫او‬ ‫بر‬ ‫و‬، ‫نباش‬ ‫خوار‬ ‫ربا‬ ‫او‬ ‫برای‬، ‫بدهی‬ ‫قرض‬ ‫است‬ ‫فقیر‬ ‫تو‬ ‫نزد‬ ‫که‬ ‫من‬ ‫قوم‬ ‫از‬ ‫یکی‬ ‫به‬ ‫اگر‬
23:3‫خروج‬. ‫نکن‬ ‫نگاه‬ ‫او‬ ‫راه‬ ‫در‬ ‫هم‬ ‫فقیری‬ ‫مرد‬ ‫به‬
‫به‬. ‫بخورند‬ ‫بگذارند‬ ‫چه‬ ‫هر‬ ‫صحرا‬ ‫حیوانات‬ ‫و‬ ‫بخورند‬ ‫تو‬ ‫قوم‬ ‫فقیران‬ ‫تا‬. ‫بخواب‬ ‫آرام‬ ‫و‬ ‫ده‬ ‫استراحت‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫هفتم‬ ‫سال‬ ‫اما‬. ‫مکن‬ ‫دار‬ ‫خدشه‬ ‫او‬ ‫راه‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫فقیر‬ ‫قضاوت‬
23:6،11‫خروج‬. ‫کنید‬ ‫رفتار‬ ‫خود‬ ‫زیتون‬ ‫باغ‬ ‫و‬ ‫تاکستان‬ ‫با‬ ‫ترتیب‬ ‫همین‬
‫احترام‬ ‫فقیر‬ ‫شخص‬ ‫به‬. ‫نکنید‬ ‫ظلم‬ ‫داوری‬ ‫در‬. ‫هستم‬ ‫تو‬ ‫خدای‬ ‫یهوه‬ ‫من‬. ‫بگذار‬ ‫غریبان‬ ‫و‬ ‫فقیران‬ ‫برای‬ ‫را‬ ‫آنها‬. ‫نچین‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫تاکستان‬ ‫انگور‬ ‫تمام‬ ‫و‬ ‫بچین‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫تاکستان‬ ‫و‬
19:10،15‫لویان‬. ‫کنید‬ ‫داوری‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫همسایه‬ ‫عدالت‬ ‫به‬ ‫بلکه‬، ‫ندهید‬ ‫گرامی‬ ‫را‬ ‫قدرتمند‬ ‫شخص‬ ‫و‬ ‫نگذارید‬
‫به‬ ‫را‬ ‫آنها‬ ‫بلکه‬، ‫نکن‬ ‫برداشت‬ ‫گونه‬ ‫هیچ‬ ‫خود‬ ‫محصول‬ ‫از‬ ‫و‬، ‫نکن‬ ‫پاک‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫مزرعه‬ ‫های‬ ‫گوشه‬، ‫کردن‬ ‫درو‬ ‫هنگام‬، ‫کردی‬ ‫درو‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫زمین‬ ‫محصول‬ ‫که‬ ‫هنگامی‬ ‫و‬
23:22‫لویان‬. ‫هستم‬ ‫شما‬ ‫خدای‬ ‫یهوه‬ ‫من‬. ‫بسپار‬ ‫بیگانگان‬ ‫و‬ ‫فقرا‬
، ‫است‬ ‫فروخته‬ ‫برادرش‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫آنچه‬، ‫بیاید‬ ‫آن‬ ‫بازخرید‬ ‫برای‬ ‫او‬ ‫خویشاوندان‬ ‫از‬ ‫یکی‬ ‫اگر‬ ‫و‬، ‫باشد‬ ‫فروخته‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫دارایی‬ ‫از‬ ‫مقداری‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫شده‬ ‫فقیر‬ ‫برادرت‬ ‫اگر‬
‫تو‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫شود‬ ‫فقیر‬ ‫مینشیند‬ ‫تو‬ ‫نزد‬ ‫که‬ ‫برادرت‬ ‫اگر‬ ‫و‬. ‫کند‬ ‫زندگی‬ ‫تو‬ ‫با‬ ‫تا‬. ‫کرد‬ ‫خواهی‬ ‫آسوده‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫آنگاه‬. ‫یافت‬ ‫زوال‬ ‫تو‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫شد‬ ‫فقیر‬ ‫برادرت‬ ‫اگر‬ ‫و‬. ‫کرد‬ ‫خواهد‬ ‫بازخرید‬
‫از‬ ‫خود‬ ‫و‬ ‫او‬ ‫سپس‬. ‫كرد‬ ‫خواهد‬ ‫خدمت‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫عید‬ ‫سال‬ ‫تا‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫خواهد‬ ‫تو‬ ‫با‬ ‫مهاجر‬ ‫و‬ ‫خادم‬ ‫عنوان‬ ‫به‬ ‫بلكه‬، ‫كند‬ ‫خدمت‬ ‫غلم‬ ‫عنوان‬ ‫به‬ ‫كه‬ ‫نكن‬ ‫مجبور‬ ‫را‬ ‫او‬. ‫شود‬ ‫فروخته‬
‫او‬ ‫کنار‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫برادرت‬ ‫و‬ ‫شود‬ ‫ثروتمند‬ ‫تو‬ ‫نزد‬ ‫غریبی‬ ‫یا‬ ‫مهاجر‬ ‫اگر‬ ‫و‬. ‫گشت‬ ‫خواهد‬ ‫باز‬ ‫خود‬ ‫پدران‬ ‫تصرف‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫خود‬ ‫خانواده‬ ‫به‬ ‫و‬، ‫او‬ ‫با‬ ‫فرزندان‬ ‫رفت‬ ‫خواهد‬ ‫تو‬
‫از‬ ‫یکی‬ ‫نو؛‬ ‫از‬. ‫شود‬ ‫بازخرید‬، ‫شد‬ ‫فروخته‬ ‫که‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫پس‬، ‫بفروشد‬ ‫غریبه‬ ‫خانواده‬ ‫سهام‬ ‫به‬ ‫یا‬ ‫تو‬ ‫توسط‬ ‫که‬ ‫مهاجری‬ ‫یا‬ ‫غریبه‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫و‬ ‫شود‬ ‫فقیر‬ ‫کند‬ ‫می‬ ‫زندگی‬
‫خود‬ ‫بتواند‬ ‫اگر‬ ‫یا‬. ‫کند‬ ‫بازخرید‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫میتواند‬ ‫خانوادهاش‬ ‫از‬ ‫او‬ ‫نزدیکان‬ ‫از‬ ‫یکی‬ ‫یا‬، ‫دهد‬ ‫فدیه‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫میتواند‬ ‫عمویش‬ ‫پسر‬ ‫یا‬ ‫عمویش‬ ‫یا‬: ‫دهد‬ ‫فدیه‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫میتواند‬ ‫برادرانش‬
25:25،35،39-41،47‫لویان‬. ‫کند‬ ‫بازخرید‬ ‫را‬
‫یا‬ ‫همسایه‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫نباید‬ ‫او‬. ‫کند‬ ‫آزاد‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫باید‬ ‫دهد‬ ‫می‬ ‫قرض‬ ‫خود‬ ‫همسایه‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫طلبکاری‬ ‫هر‬: ‫است‬ ‫این‬ ‫رهایی‬ ‫نحوه‬ ‫و‬. ‫کنید‬ ‫آزادسازی‬ ‫باید‬ ‫سال‬ ‫هفت‬ ‫هر‬ ‫پایان‬ ‫در‬
‫را‬ ‫تو‬ ‫خداوند‬ ‫زیرا‬. ‫نباشد‬ ‫شما‬ ‫میان‬ ‫در‬ ‫فقیری‬ ‫هیچ‬ ‫که‬ ‫زمانی‬ ‫مگر‬. ‫کنی‬ ‫درخواست‬ ‫دوباره‬ ‫توانی‬ ‫می‬ ‫بیگانه‬ ‫یک‬ ‫از‬. ‫گویند‬ ‫می‬ ‫خداوند‬ ‫رهایی‬ ‫آن‬ ‫به‬ ‫زیرا‬. ‫بگیرد‬ ‫برادرش‬
‫و‬. ‫است‬ ‫داده‬ ‫وعده‬ ‫تو‬ ‫به‬ ‫چنانکه‬، ‫دهد‬ ‫می‬ ‫برکت‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫خدایت‬ ‫یهوه‬ ‫که‬ ‫زیرا‬ ‫روز‬. ‫کنی‬ ‫تصرف‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫تا‬ ‫دهد‬ ‫می‬ ‫تو‬ ‫به‬ ‫خدایت‬ ‫یهوه‬ ‫که‬ ‫زمینی‬ ‫در‬ ‫داد‬ ‫خواهد‬ ‫برکت‬ ‫بسیار‬
‫باشد‬ ‫سرزمینتان‬ ‫در‬ ‫دروازههایتان‬ ‫در‬ ‫برادرانتان‬ ‫از‬ ‫یکی‬ ‫از‬ ‫فقیری‬ ‫شما‬ ‫میان‬ ‫در‬ ‫اگر‬. 7 ‫کرد‬ ‫نخواهند‬ ‫سلطنت‬ ‫تو‬ ‫بر‬ ‫آنها‬ ‫اما‬، ‫کرد‬ ‫خواهی‬ ‫سلطنت‬ ‫ملل‬ ‫از‬ ‫بسیاری‬ ‫بر‬ ‫تو‬
‫به‬ ‫ا‬‫ا‬‫حتم‬ ‫و‬، ‫کن‬ ‫دراز‬ ‫او‬ ‫سوی‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫دست‬. ‫کن‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫بلکه‬، ‫نبند‬ ‫خود‬ ‫فقیر‬ ‫برادر‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫دست‬ ‫و‬ ‫مکن‬ ‫سخت‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫دل‬، ‫میدهد‬ ‫شما‬ ‫به‬ ‫خدایت‬ ‫یهوه‬ ‫که‬
‫برادر‬ ‫به‬ ‫چشمت‬ ‫و‬. ‫است‬ ‫نزدیک‬ ‫رهایی‬ ‫سال‬ ‫یعنی‬ ‫هفتم‬ ‫سال‬ ‫بگوید‬ ‫که‬ ‫نباشد‬ ‫فکری‬ ‫تو‬ ‫شریر‬ ‫دل‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫باش‬ ‫مواظب‬. ‫بده‬ ‫قرض‬ ‫او‬ ‫به‬، ‫خواهد‬ ‫می‬ ‫آنچه‬ ‫در‬، ‫نیازش‬ ‫اندازه‬
when ‫شد‬ ‫نخواهد‬ ‫اندوهگین‬ ‫دلت‬ ‫و‬ ‫داد‬ ‫خواهی‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫ا‬‫ا‬‫حتم‬. ‫است‬ ‫گناه‬ ‫تو‬ ‫برای‬ ‫این‬ ‫و‬ ‫زند‬ ‫می‬ ‫فریاد‬ ‫خداوند‬ ‫نزد‬ ‫تو‬ ‫ضد‬ ‫بر‬ ‫او‬ ‫و‬. ‫نبخشی‬ ‫چیزی‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫بد‬ ‫فقیرت‬
. ‫داد‬ ‫خواهد‬ ‫برکت‬ ‫گذاری‬ ‫می‬ ‫آن‬ ‫بر‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫دست‬ ‫که‬ ‫آنچه‬ ‫هر‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫کارهایت‬ ‫تمام‬ ‫در‬ ‫تو‬ ‫خدای‬thou givest unto him: because that for this thing the LOR
. ‫کن‬ ‫باز‬ ‫خود‬ ‫زمین‬ ‫در‬ ‫خود‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫فقیران‬ ‫روی‬ ‫به‬، ‫برادرت‬ ‫روی‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫دست‬: ‫میگویم‬ ‫و‬ ‫میکنم‬ ‫امر‬ ‫تو‬ ‫به‬ ‫پس‬، ‫نمیمانند‬ ‫باز‬ ‫زمین‬ ‫از‬ ‫هرگز‬ ‫فقیران‬ ‫که‬ ‫زیرا‬
15:1-11‫تثنیه‬
‫این‬ ‫و‬. ‫دهد‬ ‫برکت‬ ‫را‬ ‫شما‬ ‫و‬ ‫بخوابد‬ ‫خود‬ ‫لباس‬ ‫در‬ ‫تا‬ ‫بسپارید‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫عهد‬، ‫کند‬ ‫می‬ ‫غروب‬ ‫خورشید‬ ‫وقتی‬ ‫صورت‬ ‫هر‬ ‫در‬، ‫نخوابید‬ ‫عهدش‬ ‫با‬، ‫باشد‬ ‫فقیر‬ ‫مرد‬ ‫آن‬ ‫اگر‬ ‫و‬
‫تو‬ ‫های‬ ‫دروازه‬ ‫در‬ ‫تو‬ ‫سرزمین‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫بیگانگانت‬ ‫از‬ ‫یا‬، ‫باشد‬ ‫تو‬ ‫برادران‬ ‫از‬ ‫خواه‬، ‫مکن‬ ‫ظلم‬ ‫را‬ ‫فقیر‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫اجیر‬. ‫خدایت‬ ‫یهوه‬ ‫حضور‬ ‫در‬ ‫تو‬. ‫بود‬ ‫خواهد‬ ‫عدالت‬ ‫برای‬
‫و‬ ‫بزند‬ ‫فریاد‬ ‫خداوند‬ ‫نزد‬ ‫تو‬ ‫ضد‬ ‫بر‬ ‫مبادا‬، ‫است‬ ‫نهاده‬ ‫آن‬ ‫بر‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫دل‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫فقیر‬ ‫او‬ ‫زیرا‬ ‫تی؛‬ ‫آی‬. ‫نکند‬ ‫غروب‬ ‫آن‬ ‫بر‬ ‫خورشید‬ ‫و‬ ‫بدهی‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫مزد‬ ‫او‬ ‫روز‬ ‫در‬، ‫هستند‬
24:12-15‫تثنیه‬. ‫باشد‬ ‫گناه‬ ‫تو‬ ‫برای‬
‫و‬ ‫دهد‬ ‫قرار‬ ‫شاهزادگان‬ ‫میان‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫آنها‬ ‫تا‬ ‫کند‬ ‫می‬ ‫بلند‬ ‫سرگین‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫گدا‬ ‫و‬ ‫خیزد‬ ‫برمی‬ ‫خاک‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫فقیران‬. ‫میبرد‬ ‫بال‬ ‫و‬ ‫میسازد‬ ‫پست‬ ‫و‬ ‫میسازد‬ ‫ثروتمند‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫خداوند‬
2: 7-8‫سموئیل‬ ‫اول‬ ‫آنهاست‬ ‫بر‬ ‫دنیا‬. ‫است‬ ‫داده‬ ‫قرار‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫خداوند‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫زمین‬ ‫های‬ ‫ستون‬ ‫زیرا‬، ‫کند‬ ‫وارث‬ ‫آنها‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫جلل‬ ‫تخت‬ ‫و‬ ‫تاج‬
‫برای‬ ‫بخشش‬ ‫و‬ ‫شادی‬ ‫و‬ ‫عید‬ ‫ایام‬ ‫را‬ ‫آنها‬ ‫تا‬، ‫شد‬ ‫تبدیل‬ ‫نیک‬ ‫روز‬ ‫به‬ ‫ماتم‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫شادی‬ ‫به‬ ‫اندوه‬ ‫و‬ ‫غم‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫ماهی‬ ‫و‬ ‫گرفتند‬ ‫آرام‬ ‫خود‬ ‫دشمنان‬ ‫از‬ ‫یهودیان‬ ‫که‬ ‫روزهایی‬ ‫مانند‬
9:22‫استر‬. ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫هدیه‬ ‫و‬. ‫بفرستند‬ ‫یکدیگر‬
‫را‬ ‫او‬ ‫خدا‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫حال‬ ‫به‬ ‫خوشا‬ ‫اینک‬. ‫بندد‬ ‫می‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫دهان‬ ‫گناه‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫امید‬ ‫فقیر‬ ‫پس‬. ‫دهد‬ ‫می‬ ‫نجات‬ ‫قدرتمندان‬ ‫دست‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫آنها‬ ‫دهان‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫شمشیر‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫فقیران‬ ‫او‬ ‫اما‬
5:15-18‫ایوب‬. ‫میبخشد‬ ‫شفا‬ ‫دستهایش‬ ‫و‬ ‫میزند‬ ‫زخم‬، ‫میبندد‬ ‫و‬ ‫میکند‬ ‫زخم‬ ‫او‬ ‫زیرا‬ ‫مکن‬ ‫تحقیر‬ ‫را‬ ‫تعالی‬ ‫حق‬ ‫تنبیه‬ ‫پس‬. ‫کند‬ ‫اصلح‬
‫می‬ ‫آنچه‬ ‫جز‬ ‫و‬ ‫گیرد‬ ‫نمی‬ ‫آرام‬ ‫خود‬ ‫شکم‬ ‫در‬ ‫او‬ ‫ا‬‫ا‬‫یقین‬. ‫است‬ ‫گرفته‬ ‫خشونت‬ ‫با‬، ‫بود‬ ‫نساخته‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫خانهای‬ ‫او‬ ‫زیرا‬. ‫است‬ ‫کرده‬ ‫رها‬ ‫را‬ ‫آنها‬ ‫و‬ ‫کرده‬ ‫ستم‬ ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫او‬ ‫زیرا‬
20:19-20‫ایوب‬. ‫بود‬ ‫نخواهد‬ ‫خواست‬
. ‫دادم‬ ‫نجات‬، ‫نداشت‬ ‫یاری‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫کسی‬ ‫و‬ ‫یتیمی‬ ‫و‬ ‫میکرد‬ ‫گریه‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫فقیری‬ ‫زیرا‬: ‫داد‬ ‫شهادت‬ ‫من‬ ‫بر‬، ‫دید‬ ‫مرا‬ ‫چشم‬ ‫چون‬ ‫و‬. ‫داد‬ ‫برکت‬ ‫مرا‬ ‫آنگاه‬، ‫شنید‬ ‫مرا‬ ‫گوش‬ ‫چون‬
‫من‬. ‫پاها‬ ‫لنگ‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫بودم‬ ‫چشم‬ ‫نابینایان‬ ‫برای‬ ‫من‬. ‫پوشاند‬ ‫مرا‬ ‫لباس‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫پوشیدم‬ ‫را‬ ‫عدالت‬. ‫سرود‬ ‫شادی‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫بیوه‬ ‫دل‬ ‫و‬ ‫شد‬ ‫نازل‬ ‫من‬ ‫بر‬ ‫بود‬ ‫هلکت‬ ‫آماده‬ ‫که‬ ‫او‬ ‫برکت‬
29:11-17‫ایوب‬. ‫درآوردم‬ ‫دندانهایش‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫غنایم‬ ‫و‬ ‫شکستم‬ ‫را‬ ‫شریر‬ ‫آرواره‬ ‫و‬. ‫کردم‬ ‫جستجو‬ ‫دانستم‬ ‫نمی‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫علتی‬ ‫و‬ ‫بودم‬ ‫پدر‬ ‫فقرا‬ ‫برای‬
‫از‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫چشمان‬ ‫او‬. ‫دهد‬ ‫می‬ ‫حق‬ ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫بلکه‬، ‫کند‬ ‫نمی‬ ‫حفظ‬ ‫را‬ ‫شریر‬ ‫جان‬ ‫او‬. ‫است‬ ‫توانا‬ ‫حکمت‬ ‫و‬ ‫قوت‬ ‫در‬ ‫او‬، ‫کند‬ ‫نمی‬ ‫تحقیر‬ ‫را‬ ‫کس‬ ‫هیچ‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫توانا‬ ‫خدا‬ ‫اینک‬
‫ریسمان‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫شده‬ ‫بسته‬ ‫بند‬ ‫و‬ ‫بند‬ ‫به‬ ‫اگر‬ ‫و‬. ‫میشوند‬ ‫سربلند‬ ‫آنها‬ ‫و‬ ‫میسازد‬ ‫استوار‬ ‫همیشه‬ ‫برای‬ ‫را‬ ‫آنها‬ ‫او‬، ‫آری‬. ‫هستند‬ ‫تخت‬ ‫بر‬ ‫پادشاهان‬ ‫با‬ ‫آنها‬ ‫بلکه‬، ‫برنمیدارد‬ ‫صالحان‬
‫دستور‬ ‫و‬ ‫گشاید‬ ‫می‬ ‫تأدیب‬ ‫به‬ ‫نیز‬ ‫را‬ ‫ایشان‬ ‫گوش‬. ‫رفتهاند‬ ‫فراتر‬ ‫آنها‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫گناهانی‬ ‫چه‬ ‫و‬ ‫دادهاند‬ ‫انجام‬ ‫کارهایی‬ ‫چه‬ ‫که‬ ‫میدهد‬ ‫نشان‬ ‫آنها‬ ‫به‬ ‫سپس‬. ‫باشند‬ ‫شده‬ ‫بسته‬ ‫مصیبت‬
‫شمشیر‬ ‫به‬، ‫نکنند‬ ‫اطاعت‬ ‫اگر‬ ‫اما‬. ‫گذرانند‬ ‫می‬ ‫خوشی‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫سالهای‬ ‫و‬ ‫رفاه‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫روزهای‬، ‫کنند‬ ‫خدمت‬ ‫و‬ ‫اطاعت‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫اگر‬. ‫بازگردند‬ ‫گناه‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫دهد‬ ‫می‬
‫در‬ ‫را‬ ‫فقیران‬. ‫است‬ ‫ناپاکان‬ ‫میان‬ ‫در‬ ‫زندگیشان‬ ‫و‬ ‫میرند‬ ‫می‬ ‫جوانی‬ ‫در‬. ‫میکنند‬ ‫برافروخته‬ ‫را‬ ‫غضب‬ ‫دل‬ ‫در‬ ‫منافقان‬ ‫اما‬. ‫مرد‬ ‫خواهند‬ ‫آگاهی‬ ‫بدون‬ ‫و‬ ‫شد‬ ‫خواهند‬ ‫هلک‬
36:5-15‫ایوب‬. ‫گشاید‬ ‫می‬ ‫ظلم‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫هایشان‬ ‫گوش‬ ‫و‬ ‫بخشد‬ ‫می‬ ‫رهایی‬ ‫مصیبت‬
9:18‫مزامیر‬. ‫شد‬ ‫نخواهد‬ ‫نابود‬ ‫ابد‬ ‫تا‬ ‫فقرا‬ ‫انتظار‬: ‫شوند‬ ‫نمی‬ ‫فراموش‬ ‫همیشه‬ ‫نیازمندان‬ ‫که‬ ‫زیرا‬
‫و‬ ‫بالد‬ ‫می‬ ‫خود‬ ‫دل‬ ‫آرزوی‬ ‫به‬ ‫شریر‬ ‫که‬ ‫زیرا‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫جفا‬ ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫خود‬ ‫غرور‬ ‫در‬ ‫شریر‬ ‫کنی؟‬ ‫می‬ ‫پنهان‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫سختی‬ ‫مواقع‬ ‫در‬ ‫چرا‬ ‫ای؟‬ ‫ایستاده‬ ‫دور‬ ‫چرا‬، ‫خداوند‬ ‫ای‬
. ‫است‬ ‫دردناک‬ ‫همیشه‬ ‫او‬ ‫راه‬. ‫نیست‬ ‫او‬ ‫افکار‬ ‫همه‬ ‫در‬ ‫خدا‬: ‫جوید‬ ‫نمی‬ ‫را‬ ‫خدا‬، ‫خود‬ ‫چهره‬ ‫غرور‬ ‫روی‬ ‫از‬، ‫شریر‬. ‫دهد‬ ‫می‬ ‫برکت‬ ‫دارد‬ ‫نفرت‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫خداوند‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫طمع‬
‫است‬ ‫نیرنگ‬ ‫و‬ ‫فریب‬ ‫و‬ ‫نفرین‬ ‫از‬ ‫پر‬ ‫دهانش‬. ‫بود‬ ‫نخواهم‬ ‫مصیبت‬ ‫در‬ ‫هرگز‬ ‫زیرا‬، ‫شد‬ ‫نخواهم‬ ‫متاثر‬ ‫من‬: ‫است‬ ‫گفته‬ ‫خود‬ ‫دل‬ ‫در‬ ‫او‬. ‫است‬ ‫دورتر‬ ‫او‬ ‫دید‬ ‫از‬ ‫تو‬ ‫های‬ ‫داوری‬
‫کمین‬ ‫در‬ ‫خود‬ ‫چاه‬ ‫در‬ ‫شیر‬ ‫مانند‬ ‫پنهانی‬ ‫او‬. ‫است‬ ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫پنهانی‬ ‫چشمانش‬، ‫میکشد‬ ‫نهانها‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫بیگناهان‬، ‫مینشیند‬ ‫دهکدهها‬ ‫کمین‬ ‫در‬. ‫است‬ ‫بطالت‬ ‫و‬ ‫فساد‬ ‫زبانش‬ ‫زیر‬ ‫و‬

3. ‫نیرومندانش‬ ‫دست‬ ‫به‬ ‫فقیر‬ ‫تا‬ ‫کند‬ ‫می‬ ‫فروتن‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫و‬ ‫شود‬ ‫می‬ ‫خمیده‬ ‫او‬. ‫میگیرد‬ ‫را‬ ‫او‬، ‫میکشد‬ ‫خود‬ ‫تور‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫فقیر‬ ‫وقتی‬، ‫مینشیند‬ ‫کمین‬ ‫در‬ ‫فقیر‬ ‫گرفتن‬ ‫برای‬، ‫مینشیند‬
‫خدا‬ ‫شریر‬ ‫چرا‬. ‫مکن‬ ‫فراموش‬ ‫را‬ ‫فروتنان‬ ‫و‬ ‫کن‬ ‫بلند‬ ‫را‬ ‫دستت‬ ‫خدایا‬. ‫برخیز‬ ‫خداوند‬ ‫ای‬. ‫دید‬ ‫نخواهد‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫هرگز‬ ‫او‬. ‫است‬ ‫کرده‬ ‫فراموش‬ ‫خدا‬: ‫گفت‬ ‫خود‬ ‫دل‬ ‫در‬ ‫او‬. ‫بیفتد‬
. ‫هستی‬ ‫یتیمان‬ ‫یاور‬ ‫تو‬. ‫کنی‬ ‫جبران‬ ‫خود‬ ‫دست‬ ‫با‬ ‫تا‬ ‫بینی‬ ‫می‬ ‫را‬ ‫کینه‬ ‫و‬ ‫بدی‬ ‫تو‬ ‫زیرا‬ ‫ای؛‬ ‫دیده‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫تو‬. ‫خواهی‬ ‫نمی‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫تو‬: ‫است‬ ‫گفته‬ ‫خود‬ ‫دل‬ ‫در‬ ‫او‬ ‫کند؟‬ ‫می‬ ‫تحقیر‬ ‫را‬
‫را‬ ‫فروتنان‬ ‫آرزوی‬، ‫خداوندا‬. ‫شدند‬ ‫هلک‬ ‫او‬ ‫سرزمین‬ ‫از‬ ‫امتها‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫پادشاه‬ ‫ابدالباد‬ ‫تا‬ ‫خداوند‬. ‫نیابی‬ ‫هیچی‬ ‫تا‬ ‫بجو‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫شرارت‬ ‫و‬ ‫بشکن‬ ‫را‬ ‫شریر‬ ‫و‬ ‫شریر‬ ‫بازوی‬
10‫مزامیر‬. ‫نکند‬ ‫ستم‬ ‫دیگر‬ ‫زمین‬ ‫انسان‬ ‫تا‬ ‫کنی‬ ‫داوری‬ ‫را‬ ‫ستمدیدگان‬ ‫و‬ ‫یتیمان‬ ‫تا‬ ‫داد‬ ‫خواهی‬ ‫خود‬ ‫گوش‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫گوش‬، ‫کرد‬ ‫خواهی‬ ‫آماده‬ ‫را‬ ‫آنها‬ ‫دل‬، ‫شنیدی‬
12:5‫مزامیر‬. ‫داشت‬ ‫خواهم‬ ‫امان‬ ‫در‬ ‫زند‬ ‫می‬ ‫پفک‬ ‫او‬ ‫بر‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫دست‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫او‬. ‫خیزم‬ ‫برمی‬ ‫اکنون‬، ‫فقرا‬ ‫آه‬ ‫برای‬، ‫فقرا‬ ‫ستم‬ ‫برای‬، ‫گوید‬ ‫می‬ ‫خداوند‬
14:6‫مزامیر‬. ‫اوست‬ ‫پناهگاه‬ ‫خداوند‬ ‫زیرا‬، ‫اید‬ ‫کرده‬ ‫رسوا‬ ‫را‬ ‫فقرا‬ ‫نصیحت‬ ‫شما‬
34:6‫مزامیر‬. ‫داد‬ ‫نجات‬ ‫مشکلت‬ ‫تمام‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫شنید‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫خداوند‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫گریه‬ ‫فقیر‬ ‫مرد‬ ‫این‬
35:10‫مزامیر‬ ‫میبخشی؟‬ ‫رهایی‬ ‫او‬ ‫غارتگر‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫فقیر‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫قویتر‬ ‫او‬ ‫برای‬ ‫که‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫فقیر‬ ‫که‬ ‫تو‬ ‫مثل‬ ‫کیست‬، ‫خداوندا‬: ‫گفت‬ ‫خواهند‬ ‫من‬ ‫استخوانهای‬ ‫تمام‬
37:14‫مزامیر‬. ‫بکشند‬ ‫هستند‬ ‫راستگو‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫کسانی‬ ‫و‬ ‫بیاندازند‬ ‫زمین‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫فقیران‬ ‫تا‬ ‫اند‬ ‫کرده‬ ‫خم‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫کمان‬ ‫و‬ ‫آورده‬ ‫بیرون‬ ‫را‬ ‫شمشیر‬ ‫شریران‬
40:17‫مزامیر‬. ‫من‬ ‫خدای‬، ‫نکن‬ ‫درنگ‬. ‫هستی‬ ‫من‬ ‫دهنده‬ ‫نجات‬ ‫و‬ ‫یاور‬ ‫تو‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫فکر‬ ‫من‬ ‫مورد‬ ‫در‬ ‫خداوند‬ ‫اما‬. ‫نیازمندم‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫من‬ ‫اما‬
41:1‫مزامیر‬. ‫داد‬ ‫خواهد‬ ‫نجات‬ ‫سختی‬ ‫زمان‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫خداوند‬، ‫باشد‬ ‫داشته‬ ‫نظر‬ ‫مد‬ ‫را‬ ‫فقیر‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫حال‬ ‫به‬ ‫خوشا‬
68:10‫مزامیر‬. ‫ای‬ ‫کرده‬ ‫مهیا‬ ‫فقرا‬ ‫برای‬ ‫خود‬ ‫نیکی‬ ‫از‬ ‫تو‬، ‫خدا‬ ‫ای‬، ‫اند‬ ‫شده‬ ‫ساکن‬ ‫آن‬ ‫در‬ ‫تو‬ ‫جماعت‬
69:29،33‫مزامیر‬. ‫کند‬ ‫نمی‬ ‫تحقیر‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫اسیران‬ ‫و‬ ‫شنود‬ ‫می‬ ‫را‬ ‫فقیران‬ ‫خداوند‬ ‫زیرا‬. ‫دهد‬ ‫قرار‬ ‫بلندی‬ ‫در‬ ‫مرا‬ ‫تو‬ ‫نجات‬، ‫خدا‬ ‫ای‬. ‫غمگینم‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫من‬ ‫اما‬
70:5‫مزامیر‬. ‫نکن‬ ‫درنگ‬، ‫خداوندا‬. ‫بشتاب‬ ‫من‬ ‫سوی‬ ‫به‬ ‫خدایا‬. ‫نیازمندم‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫من‬ ‫اما‬
72:2‫مزامیر‬. ‫داوری‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫فقرای‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫خواهد‬ ‫داوری‬ ‫عدالت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫قوم‬ ‫او‬
‫خواهد‬ ‫نجات‬ ‫را‬ ‫نیازمند‬، ‫زند‬ ‫می‬ ‫فریاد‬ ‫که‬ ‫وقتی‬ ‫زیرا‬. ‫کرد‬ ‫خواهد‬ ‫پاره‬ ‫پاره‬ ‫را‬ ‫ستمگر‬ ‫و‬، ‫داد‬ ‫خواهد‬ ‫نجات‬ ‫را‬ ‫نیازمندان‬ ‫فرزندان‬، ‫کرد‬ ‫خواهد‬ ‫داوری‬ ‫را‬ ‫مردم‬ ‫فقیران‬ ‫او‬
72:4،12-13‫مزامیر‬. ‫داد‬ ‫خواهد‬ ‫نجات‬ ‫را‬ ‫نیازمندان‬ ‫جانهای‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫خواهد‬ ‫رحم‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫فقرا‬ ‫از‬ ‫او‬. ‫ندارد‬ ‫یاور‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫و‬، ‫نیز‬ ‫فقیر‬. ‫داد‬
‫ستایش‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫نام‬ ‫نیازمند‬ ‫و‬ ‫فقیر‬، ‫برنگرد‬ ‫شرمنده‬ ‫مظلوم‬ ‫ای‬. ‫مکن‬ ‫فراموش‬ ‫همیشه‬ ‫برای‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫فقرای‬ ‫جماعت‬، ‫مکن‬ ‫تسلیم‬ ‫شریران‬ ‫انبوه‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫پشت‬ ‫لک‬ ‫جان‬ ‫ای‬
74:19،21‫مزامیر‬. ‫کنند‬
82: 3-‫مزامیر‬. ‫کن‬ ‫خلص‬ ‫بدکاران‬ ‫دست‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫آنها‬: ‫بخش‬ ‫رهایی‬ ‫را‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫فقیران‬. ‫کنید‬ ‫عدالت‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫دیدگان‬ ‫مصیبت‬ ‫مورد‬ ‫در‬: ‫کنید‬ ‫دفاع‬ ‫یتیمان‬ ‫و‬ ‫فقرا‬ ‫از‬
4
86:1‫مزامیر‬. ‫نیازمندم‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫من‬ ‫که‬ ‫زیرا‬ ‫بشنو‬ ‫مرا‬، ‫کن‬ ‫خم‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫گوش‬ ‫خداوند‬ ‫ای‬
107:41‫مزامیر‬. ‫سازد‬ ‫می‬ ‫خانواده‬ ‫گله‬ ‫مانند‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫برد‬ ‫می‬ ‫بال‬ ‫مصیبت‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫فقیر‬ ‫حال‬ ‫این‬ ‫با‬
‫روزه‬ ‫اثر‬ ‫در‬ ‫زانوهایم‬. ‫ام‬ ‫شده‬ ‫پرتاب‬ ‫پایین‬ ‫و‬ ‫بال‬ ‫ملخ‬ ‫مثل‬: ‫ریزد‬ ‫می‬ ‫فرو‬ ‫وقتی‬ ‫سایه‬ ‫مثل‬ ‫ام‬ ‫رفته‬ ‫من‬. ‫است‬ ‫شده‬ ‫دار‬ ‫جریحه‬ ‫درونم‬ ‫در‬ ‫قلبم‬ ‫و‬ ‫نیازمندم‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫من‬ ‫زیرا‬
‫یاری‬ ‫مرا‬ ‫من‬ ‫خدای‬ ‫یهوه‬ ‫ای‬. ‫دادند‬ ‫تکان‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫سرهای‬ ‫کردند‬ ‫نگاه‬ ‫من‬ ‫به‬ ‫چون‬ ‫و‬ ‫شدم‬ ‫سرزنش‬ ‫مایه‬ ‫آنها‬ ‫برای‬ ‫نیز‬ ‫من‬. ‫است‬ ‫چرب‬ ‫کم‬ ‫من‬ ‫گوشت‬ ‫و‬. ‫شوند‬ ‫می‬ ‫سست‬
‫شادی‬ ‫تو‬ ‫بنده‬ ‫بگذار‬ ‫اما‬. ‫بده‬ ‫برکت‬ ‫تو‬ ‫اما‬، ‫کنند‬ ‫لعنت‬ ‫بگذار‬. ‫دادی‬ ‫انجام‬ ‫را‬ ‫آن‬، ‫خداوند‬ ‫ای‬ ‫تو‬ ‫که‬. ‫توست‬ ‫دست‬ ‫این‬ ‫که‬ ‫بدانند‬ ‫تا‬ ‫ده‬ ‫نجات‬ ‫خود‬ ‫رحمت‬ ‫برحسب‬ ‫مرا‬. ‫کن‬
‫جمعیت‬ ‫میان‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫او‬، ‫آری‬. ‫کرد‬ ‫خواهم‬ ‫ستایش‬ ‫بسیار‬ ‫خود‬ ‫دهان‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫خداوند‬. ‫بپوشانند‬ ‫خود‬ ‫سرگشتگی‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫ردای‬ ‫مانند‬ ‫و‬ ‫بپوشانند‬ ‫شرم‬ ‫لباس‬ ‫من‬ ‫دشمنان‬ ‫بر‬. ‫کند‬
‫به‬، ‫کرده‬ ‫پراکنده‬ 109:22-31‫مزامیر‬. ‫دهد‬ ‫نجات‬ ‫کنند‬ ‫می‬ ‫محکوم‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫جان‬ ‫که‬ ‫کسانی‬ ‫شر‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫تا‬ ‫ایستاد‬ ‫خواهد‬ ‫فقیر‬ ‫راست‬ ‫دست‬ ‫در‬ ‫او‬ ‫زیرا‬. ‫کرد‬ ‫خواهم‬ ‫ستایش‬
112:9‫مزامیر‬. ‫شد‬ ‫خواهد‬ ‫بلند‬ ‫افتخار‬ ‫با‬ ‫او‬ ‫شاخ‬. ‫است‬ ‫ابدالباد‬ ‫تا‬ ‫او‬ ‫عدالت‬. ‫است‬ ‫بخشیده‬ ‫فقرا‬
113:7‫مزامیر‬. ‫آورد‬ ‫می‬ ‫بیرون‬ ‫سرگین‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫خیزد‬ ‫برمی‬ ‫خاک‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫فقیران‬
132:15‫مزامیر‬. ‫کرد‬ ‫خواهم‬ ‫سیر‬ ‫نان‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫فقیر‬ ‫و‬ ‫داد‬ ‫خواهم‬ ‫برکت‬ ‫بسیار‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫روزی‬
140:12‫مزامیر‬. ‫کرد‬ ‫خواهد‬ ‫حفظ‬ ‫را‬ ‫فقرا‬ ‫حق‬ ‫و‬ ‫مصیبتزده‬ ‫امر‬ ‫خداوند‬ ‫که‬ ‫میدانم‬
‫خرمن‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫می‬ ‫تهیه‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫گوشت‬ ‫تابستان‬ ‫در‬، ‫ندارد‬ ‫حاکمی‬ ‫یا‬ ‫ناظر‬، ‫راهنما‬ ‫که‬ ‫کسی‬: ‫باشید‬ ‫عاقل‬ ‫و‬ ‫بگیرید‬ ‫نظر‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫راههای‬. ‫تنبل‬ ‫ای‬ ‫مورچه‬ ‫پیش‬ ‫برو‬
‫فقر‬: ‫خوابیدن‬ ‫برای‬ ‫هم‬ ‫روی‬ ‫دستهای‬ ‫اندکی‬، ‫خواب‬ ‫اندکی‬، ‫خواب‬ ‫اندکی‬، ‫حال‬ ‫این‬ ‫با‬ ‫خیزی؟‬ ‫برمی‬ ‫خواب‬ ‫از‬ ‫کی‬ ‫خوابی؟‬ ‫می‬ ‫کی‬ ‫تا‬ ‫تنبل‬ ‫ای‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫جمع‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫غذای‬
6: 6-11‫امثال‬. ‫آمد‬ ‫خواهد‬ ‫مسلح‬ ‫مرد‬ ‫یک‬ ‫مانند‬ ‫تو‬ ‫فقر‬ ‫و‬ ‫میکند‬ ‫سفر‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫مانند‬ ‫تو‬
10:4،15‫امثال‬. ‫آنهاست‬ ‫فقر‬ ‫فقرا‬ ‫نابودی‬ ‫و‬ ‫اوست‬ ‫قوی‬ ‫شهر‬ ‫ثروتمند‬ ‫مرد‬ ‫ثروت‬. ‫شود‬ ‫می‬ ‫ثروتمند‬ ‫کوشا‬ ‫دست‬ ‫اما‬، ‫شود‬ ‫می‬ ‫فقیر‬ ‫باشد‬ ‫سست‬ ‫دستش‬ ‫که‬ ‫کسی‬
11:24‫امثال‬. ‫دارد‬ ‫گرایش‬ ‫فقر‬ ‫به‬ ‫اما‬، ‫کند‬ ‫می‬ ‫دریغ‬ ‫شود‬ ‫می‬ ‫که‬ ‫آنچه‬ ‫از‬ ‫بیش‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫چیزی‬ ‫و‬. ‫یابد‬ ‫می‬ ‫افزایش‬ ‫اما‬، ‫شود‬ ‫می‬ ‫پراکنده‬ ‫که‬ ‫دارد‬ ‫وجود‬
‫سرزنش‬ ‫فقیر‬ ‫اما‬، ‫اوست‬ ‫ثروت‬ ‫انسان‬ ‫جان‬ ‫فدیه‬. ‫دارد‬ ‫زیادی‬ ‫ثروت‬ ‫اما‬، ‫کند‬ ‫می‬ ‫فقیر‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫کسی‬، ‫ندارد‬ ‫چیزی‬ ‫اما‬، ‫کند‬ ‫می‬ ‫ثروتمند‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫کسی‬
‫زیادی‬ ‫غذای‬ ‫فقرا‬ ‫زرع‬ ‫و‬ ‫کشت‬ ‫در‬. ‫شد‬ ‫خواهد‬ ‫قدردانی‬ ‫اندیشد‬ ‫می‬ ‫سرزنش‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫اما‬، ‫ورزد‬ ‫می‬ ‫امتناع‬ ‫تعلیم‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫شد‬ ‫خواهد‬ ‫کسی‬ ‫نصیب‬ ‫ننگ‬ ‫و‬ ‫فقر‬. ‫شنود‬ ‫نمی‬
13:7-8،18،23‫امثال‬. ‫رود‬ ‫می‬ ‫بین‬ ‫از‬ ‫قضاوت‬ ‫دلیل‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫چیزی‬ ‫اما‬، ‫دارد‬ ‫وجود‬

4. . ‫است‬ ‫خوشبخت‬ ‫کند‬ ‫رحم‬ ‫فقیر‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫هر‬ ‫اما‬، ‫کند‬ ‫می‬ ‫گناه‬ ‫کند‬ ‫تحقیر‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫همسایه‬ ‫که‬ ‫هر‬. ‫دارد‬ ‫زیادی‬ ‫دوستان‬ ‫ثروتمند‬ ‫اما‬، ‫است‬ ‫منفور‬ ‫خود‬ ‫همسایه‬ ‫برای‬ ‫حتی‬ ‫فقیر‬
14:20-21،31‫امثال‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫رحم‬ ‫فقیر‬ ‫به‬ ‫دارد‬ ‫می‬ ‫گرامی‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫که‬ ‫هر‬ ‫اما‬، ‫کند‬ ‫می‬ ‫ملمت‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫آفریدگار‬، ‫کند‬ ‫ستم‬ ‫فقیر‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫هر‬
17:5‫امثال‬. ‫بود‬ ‫نخواهد‬ ‫عذاب‬ ‫بی‬، ‫است‬ ‫خوشحال‬ ‫مصیبت‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫و‬، ‫کند‬ ‫می‬ ‫ملمت‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫آفریدگار‬، ‫کند‬ ‫مسخره‬ ‫را‬ ‫فقیر‬ ‫کس‬ ‫هر‬
18:23‫امثال‬. ‫دهد‬ ‫می‬ ‫پاسخ‬ ‫ا‬‫ا‬‫تقریب‬ ‫ثروتمند‬ ‫اما‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫استفاده‬ ‫عبادات‬ ‫از‬ ‫فقیر‬
‫می‬ ‫جدا‬ ‫خود‬ ‫همسایه‬ ‫از‬ ‫فقیر‬ ‫اما‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫پیدا‬ ‫زیادی‬ ‫دوستان‬ ‫ثروت‬. ‫است‬ ‫احمق‬ ‫و‬ ‫منحرف‬ ‫خود‬ ‫های‬ ‫لب‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫بهتر‬ ‫رود‬ ‫می‬ ‫راه‬ ‫خود‬ ‫صداقت‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫فقیری‬
‫ترحم‬ ‫فقرا‬ ‫بر‬ ‫که‬ ‫هر‬. ‫خواهند‬ ‫می‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫آنها‬ ‫اما‬، ‫کند‬ ‫می‬ ‫تعقیب‬ ‫کلمات‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫آنها‬ ‫او‬ ‫شوند؟‬ ‫می‬ ‫دور‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫بیشتر‬ ‫چقدر‬ ‫دوستانش‬، ‫متنفرند‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫فقیر‬ ‫برادران‬ ‫همه‬. ‫شود‬
‫امثال‬. ‫است‬ ‫بهتر‬ ‫دروغگو‬ ‫از‬ ‫فقیر‬ ‫و‬ ‫اوست‬ ‫مهربانی‬ ‫انسان‬ ‫آرزوی‬. ‫پرداخت‬ ‫خواهد‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫دوباره‬ ‫است‬ ‫داده‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫آنچه‬ ‫و‬. ‫دهد‬ ‫می‬ ‫قرض‬ ‫خداوند‬ ‫به‬ ‫کند‬
19:1،4،7،17،22
20:13‫امثال‬. ‫شد‬ ‫خواهی‬ ‫سیر‬ ‫نان‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫کن‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫چشمانت‬. ‫بیایی‬ ‫فقر‬ ‫به‬ ‫مبادا‬، ‫باش‬ ‫نداشته‬ ‫دوست‬ ‫را‬ ‫خواب‬
‫روغن‬ ‫و‬ ‫شراب‬ ‫که‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫خواهد‬ ‫فقیر‬ ‫دارد‬ ‫دوست‬ ‫را‬ ‫خوشگذرانی‬ ‫که‬ ‫هر‬. ‫شد‬ ‫نخواهد‬ ‫شنیده‬ ‫اما‬، ‫کرد‬ ‫خواهد‬ ‫گریه‬ ‫نیز‬ ‫خود‬، ‫ببندد‬ ‫فقرا‬ ‫فریاد‬ ‫بر‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫گوش‬ ‫که‬ ‫هر‬
21:13،17‫امثال‬. ‫شد‬ ‫نخواهد‬ ‫ثروتمند‬ ‫دارد‬ ‫دوست‬ ‫را‬
‫فضل‬ ‫چشم‬ ‫که‬ ‫هر‬. ‫است‬ ‫دهنده‬ ‫قرض‬ ‫خدمتگزار‬ ‫گیرنده‬ ‫قرض‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫می‬ ‫حکومت‬ ‫فقرا‬ ‫بر‬ ‫ثروتمند‬. ‫آفرید‬ ‫را‬ ‫آنها‬ ‫همه‬ ‫خداوند‬: ‫کنند‬ ‫می‬ ‫ملقات‬ ‫هم‬ ‫با‬ ‫فقیر‬ ‫و‬ ‫ثروتمند‬
‫را‬ ‫فقیر‬. ‫شد‬ ‫خواهد‬ ‫تنگ‬ ‫ا‬‫ا‬‫قطع‬، ‫ببخشد‬ ‫ثروتمند‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫هر‬ ‫و‬، ‫بیفزاید‬ ‫ثروتش‬ ‫تا‬ ‫کند‬ ‫ستم‬ ‫فقیر‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫هر‬. ‫دهد‬ ‫می‬ ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫خود‬ ‫نان‬ ‫از‬ ‫او‬ ‫زیرا‬. ‫یافت‬ ‫خواهد‬ ‫برکت‬، ‫دارد‬
22:2،7،9،16،22‫امثال‬: ‫نکن‬ ‫ستم‬ ‫دروازه‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫زده‬ ‫مصیبت‬ ‫و‬، ‫است‬ ‫فقیر‬ ‫او‬ ‫زیرا‬، ‫مکن‬ ‫غارت‬
23:20-21‫امثال‬. ‫میپوشاند‬ ‫پوشان‬ ‫ژنده‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫مرد‬ ‫خوابآلودگی‬ ‫و‬ ‫میرسند‬ ‫فقر‬ ‫به‬ ‫پرخور‬ ‫و‬ ‫مست‬ ‫که‬ ‫زیرا‬، ‫آشوبگر‬ ‫گوشتخواران‬ ‫میان‬ ‫در‬. ‫نباش‬ ‫خواران‬ ‫شراب‬ ‫میان‬ ‫در‬
‫نیکو‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫دیدم‬ ‫سپس‬. ‫ریخت‬ ‫فرو‬ ‫آن‬ ‫سنگی‬ ‫دیوار‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫پوشانده‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫روی‬ ‫گزنه‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫روییده‬ ‫خار‬ ‫با‬ ‫آن‬ ‫همه‬ ‫اینک‬ ‫و‬. ‫رفتم‬ ‫بیفهم‬ ‫مرد‬ ‫تاکستان‬ ‫و‬ ‫تنبلها‬ ‫مزرعه‬ ‫در‬
24:30-34‫امثال‬. ‫مسلح‬ ‫مرد‬ ‫یک‬ ‫عنوان‬ ‫به‬ ‫تو‬ ‫نیاز‬ ‫و‬. ‫خواب‬ ‫برای‬ ‫ها‬ ‫دست‬ ‫بستن‬ ‫اندکی‬، ‫خواب‬ ‫اندکی‬، ‫خواب‬ ‫اندکی‬ ‫اما‬. ‫گرفتم‬ ‫تعلیم‬ ‫و‬ ‫نگریستم‬ ‫آن‬ ‫به‬: ‫دانستم‬
، ‫است‬ ‫منحرف‬ ‫خود‬ ‫راه‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫از‬، ‫میرود‬ ‫راه‬ ‫خود‬ ‫راستی‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫فقیری‬ ‫است‬ ‫بهتر‬. ‫گذارد‬ ‫نمی‬ ‫باقی‬ ‫غذایی‬ ‫هیچ‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫بارانی‬ ‫مانند‬ ‫کند‬ ‫می‬ ‫ستم‬ ‫فقیر‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫فقیری‬
‫اما‬. ‫است‬ ‫عاقل‬ ‫خود‬ ‫نظر‬ ‫از‬ ‫ثروتمند‬ ‫مرد‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫جمع‬ ‫کند‬ ‫رحم‬ ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫برای‬ ‫را‬ ‫آن‬، ‫بیفزاید‬ ‫خود‬ ‫مال‬ ‫بر‬ ‫ناحق‬ ‫منفعت‬ ‫و‬ ‫ربا‬ ‫با‬ ‫کس‬ ‫هر‬. ‫باشد‬ ‫ثروتمند‬ ‫چند‬ ‫هر‬
‫کند‬ ‫می‬ ‫زراعت‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫زمین‬ ‫که‬ ‫کسی‬. ‫است‬ ‫چنین‬ ‫نیز‬ ‫فقیر‬ ‫مردم‬ ‫بر‬ ‫شرور‬ ‫حاکم‬. ‫حرکت‬ ‫حال‬ ‫در‬ ‫خرس‬ ‫و‬ ‫غرش‬ ‫شیر‬ ‫مانند‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫جستجو‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫دارد‬ ‫عقل‬ ‫که‬ ‫فقیری‬
‫به‬ ‫فقر‬ ‫که‬ ‫نمیداند‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫بد‬ ‫چشم‬ ‫دارد‬ ‫عجله‬ ‫شدن‬ ‫ثروتمند‬ ‫برای‬ ‫که‬ ‫کسی‬. ‫داشت‬ ‫خواهد‬ ‫کافی‬ ‫فقر‬، ‫رود‬ ‫می‬ ‫بیهوده‬ ‫افراد‬ ‫دنبال‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫اما‬، ‫داشت‬ ‫خواهد‬ ‫فراوان‬ ‫نان‬
‫امثال‬. ‫داشت‬ ‫خواهد‬ ‫زیادی‬ ‫های‬ ‫لعنت‬ ‫کند‬ ‫می‬ ‫پنهان‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫چشمان‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫اما‬، ‫بود‬ ‫نخواهد‬ ‫کم‬ ‫دهد‬ ‫می‬ ‫فقیر‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫کسی‬. ‫رسید‬ ‫خواهد‬ ‫او‬
28:3،6،8،11،15،19،22،27
. ‫کند‬ ‫می‬ ‫روشن‬ ‫را‬ ‫دو‬ ‫هر‬ ‫چشمان‬ ‫خداوند‬: ‫کنند‬ ‫می‬ ‫ملقات‬ ‫را‬ ‫همدیگر‬ ‫فریبکار‬ ‫و‬ ‫فقیر‬. ‫داند‬ ‫نمی‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫که‬ ‫داند‬ ‫نمی‬ ‫شریر‬ ‫اما‬، ‫گیرد‬ ‫می‬ ‫نظر‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫فقرا‬ ‫علت‬ ‫عادل‬
29:7،13-14‫امثال‬. ‫بود‬ ‫خواهد‬ ‫مستقر‬ ‫ابد‬ ‫تا‬ ‫او‬ ‫تخت‬ ‫و‬ ‫تاج‬، ‫کند‬ ‫قضاوت‬ ‫صادقانه‬ ‫را‬ ‫فقیران‬ ‫که‬ ‫پادشاهی‬
‫مبادا‬، ‫بخوران‬ ‫من‬ ‫به‬ ‫مناسب‬ ‫غذای‬ ‫با‬. ‫بده‬ ‫من‬ ‫به‬ ‫ثروت‬ ‫نه‬ ‫و‬ ‫فقر‬ ‫نه‬ ‫کن؛‬ ‫دور‬ ‫من‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫دروغ‬ ‫و‬ ‫غرور‬. ‫مکن‬ ‫انکار‬ ‫من‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫آنها‬ ‫مرگم‬ ‫از‬ ‫قبل‬. ‫ام‬ ‫خواسته‬ ‫تو‬ ‫از‬ ‫چیز‬ ‫دو‬
‫دندانهای‬ ‫و‬ ‫شمشیر‬ ‫مانند‬ ‫دندانهایشان‬،‫هست‬ ‫نسلی‬. ‫ببرم‬ ‫بیهوده‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫خدای‬ ‫نام‬ ‫و‬ ‫کنم‬ ‫دزدی‬ ‫و‬ ‫شوم‬ ‫فقیر‬ ‫مبادا‬ ‫یا‬ ‫کیست؟‬ ‫خداوند‬ ‫که‬ ‫بگویم‬ ‫و‬ ‫کنم‬ ‫انکار‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫و‬ ‫شوم‬ ‫سیر‬
30:7-9،14‫امثال‬. ‫ببلعند‬ ‫مردم‬ ‫میان‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫زمین‬ ‫روی‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫فقیران‬ ‫تا‬ ‫است‬ ‫چاقو‬ ‫مانند‬ ‫فکهایشان‬
‫دراز‬ ‫نیازمندان‬ ‫سوی‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫دستان‬، ‫آری‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫دراز‬ ‫فقرا‬ ‫سوی‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫دست‬. ‫کن‬ ‫دفاع‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫فقرا‬ ‫حق‬ ‫در‬ ‫و‬، ‫کن‬ ‫قضاوت‬ ‫عدالت‬ ‫به‬، ‫کن‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫دهانت‬
31:9،20‫امثال‬. ‫کند‬ ‫می‬
‫شود‬ ‫متولد‬ ‫او‬ ‫پادشاهی‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫هر‬ ‫که‬ ‫حالی‬ ‫در‬. ‫کند‬ ‫سلطنت‬ ‫تا‬ ‫آید‬ ‫می‬ ‫زندان‬ ‫از‬ ‫زیرا‬. ‫گرفت‬ ‫نخواهد‬ ‫پند‬ ‫دیگر‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫احمق‬ ‫و‬ ‫پیر‬ ‫پادشاهی‬ ‫از‬ ‫بهتر‬ ‫عاقل‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫فرزند‬
4:13-14‫جامعه‬. ‫شود‬ ‫می‬ ‫فقیر‬
‫می‬ ‫توجه‬ ‫او‬ ‫به‬، ‫دارد‬ ‫احترام‬ ‫بالترین‬ ‫از‬ ‫بالتر‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫زیرا‬، ‫مکن‬ ‫تعجب‬ ‫موضوع‬ ‫این‬ ‫از‬، ‫دیدی‬ ‫ولیتی‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫عدالت‬ ‫و‬ ‫قضاوت‬ ‫آمیز‬ ‫خشونت‬ ‫انحراف‬ ‫و‬ ‫فقرا‬ ‫ستم‬ ‫اگر‬
5:8‫جامعه‬. ‫دارد‬ ‫وجود‬ ‫آنها‬ ‫از‬ ‫بالتر‬ ‫و‬. ‫کند‬
6:8‫جامعه‬ ‫برود؟‬ ‫راه‬ ‫زندگان‬ ‫برابر‬ ‫در‬ ‫داند‬ ‫می‬ ‫که‬ ‫دارد‬ ‫چه‬ ‫فقیر‬ ‫دارد؟‬ ‫بیشتر‬ ‫احمق‬ ‫از‬ ‫عاقل‬ ‫که‬ ‫چرا‬
‫بزرگی‬ ‫سنگرهای‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫محاصره‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫آمد‬ ‫آن‬ ‫بر‬ ‫بزرگی‬ ‫پادشاه‬ ‫و‬. ‫آن‬ ‫در‬ ‫کمی‬ ‫مردان‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫کوچکی‬ ‫شهر‬: ‫آمد‬ ‫بزرگ‬ ‫نظرم‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫دیدم‬ ‫نیز‬ ‫آفتاب‬ ‫زیر‬ ‫را‬ ‫حکمت‬ ‫این‬
‫حکمت‬: ‫گفتم‬ ‫آنگاه‬. ‫آورد‬ ‫نمی‬ ‫یاد‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫فقیر‬ ‫مرد‬ ‫همان‬ ‫کس‬ ‫هیچ‬ ‫حال‬ ‫این‬ ‫با‬. ‫داد‬ ‫نجات‬ ‫را‬ ‫شهر‬ ‫خود‬ ‫حکمت‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫شد‬ ‫یافت‬ ‫فقیری‬ ‫عاقل‬ ‫مرد‬ ‫آن‬ ‫در‬. ‫کرد‬ ‫بنا‬ ‫آن‬ ‫برابر‬ ‫در‬
‫حکمت‬. ‫شود‬ ‫می‬ ‫شنیده‬ ‫ها‬ ‫احمق‬ ‫فرمانروای‬ ‫فریاد‬ ‫از‬ ‫بیشتر‬ ‫آرامی‬ ‫در‬ ‫خردمندان‬ ‫سخنان‬. ‫شود‬ ‫نمی‬ ‫شنیده‬ ‫او‬ ‫سخنان‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫حقیر‬ ‫فقیر‬ ‫حکمت‬ ‫اما‬، ‫است‬ ‫قدرت‬ ‫از‬ ‫بهتر‬
9:13-18‫جامعه‬. ‫برد‬ ‫می‬ ‫بین‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫بسیاری‬ ‫خیر‬ ‫گناهکار‬ ‫یک‬ ‫اما‬، ‫است‬ ‫جنگی‬ ‫سلح‬ ‫از‬ ‫بهتر‬
‫می‬ ‫تکه‬ ‫تکه‬ ‫مرا‬ ‫قوم‬ ‫که‬ ‫چیست‬ ‫منظورت‬. ‫شماست‬ ‫های‬ ‫خانه‬ ‫در‬ ‫فقرا‬ ‫غنیمت‬. ‫اید‬ ‫خورده‬ ‫را‬ ‫تاکستان‬ ‫شما‬ ‫زیرا‬، ‫کرد‬ ‫خواهد‬ ‫داوری‬ ‫او‬ ‫امیران‬ ‫و‬ ‫خود‬ ‫قوم‬ ‫اقوام‬ ‫با‬ ‫خداوند‬
3: 14-15‫اشعیا‬. ‫گوید‬ ‫می‬ ‫صبایوت‬ ‫یهوه‬ ‫خداوند‬ ‫کنی؟‬ ‫می‬ ‫خرد‬ ‫را‬ ‫فقرا‬ ‫صورت‬ ‫و‬ ‫کنی‬
‫تا‬ ‫بگیرم‬ ‫خود‬ ‫قوم‬ ‫فقیران‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫حق‬ ‫و‬ ‫کنم‬ ‫دور‬ ‫قضاوت‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫نیازمندان‬ ‫تا‬. ‫نویسند‬ ‫می‬ ‫اند‬ ‫کرده‬ ‫ر‬ ‫ر‬‫مقر‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫هایی‬ ‫ظلم‬ ‫و‬ ‫کنند‬ ‫می‬ ‫صادر‬ ‫ناشایست‬ ‫احکام‬ ‫که‬ ‫آنانی‬ ‫بر‬ ‫وای‬
10:2‫اشعیا‬. ‫کنند‬ ‫غارت‬ ‫را‬ ‫یتیمان‬ ‫و‬ ‫شوند‬ ‫آنها‬ ‫طعمه‬ ‫زنان‬ ‫بیوه‬
‫شریران‬ ‫خود‬ ‫لبهای‬ ‫نفس‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫زد‬ ‫خواهد‬ ‫را‬ ‫زمین‬ ‫خود‬ ‫دهان‬ ‫عصای‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫خواهد‬ ‫توبیخ‬ ‫انصاف‬ ‫به‬ ‫زمین‬ ‫فروتنان‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫خواهد‬ ‫داوری‬ ‫عدالت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫فقیران‬ ‫اما‬
11:4‫اشعیا‬. ‫کشت‬ ‫خواهد‬ ‫را‬

5. ‫به‬ ‫پاسخی‬ ‫چه‬ ‫پس‬. ‫کشت‬ ‫خواهد‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫باقیمانده‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫کشت‬ ‫خواهم‬ ‫قحطی‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫ریشه‬ ‫من‬ ‫و‬ ‫خوابید‬ ‫خواهند‬ ‫امنیت‬ ‫در‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫خواهد‬ ‫تغذیه‬ ‫فقیران‬ ‫اولزاده‬ ‫و‬
14:30،32‫اشعیا‬. ‫کرد‬ ‫خواهند‬ ‫اعتماد‬ ‫آن‬ ‫بر‬ ‫او‬ ‫قوم‬ ‫فقرای‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫نهاده‬ ‫بنیان‬ ‫را‬ ‫صهیون‬ ‫خداوند‬ ‫که‬ ‫بدهد؟‬ ‫امت‬ ‫فرستادگان‬
‫وفاداری‬ ‫گذشته‬ ‫از‬ ‫تو‬ ‫نصایح‬. ‫دادی‬ ‫انجام‬ ‫انگیزی‬ ‫شگفت‬ ‫کارهای‬ ‫تو‬ ‫زیرا‬. ‫کرد‬ ‫خواهم‬ ‫ستایش‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫نام‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫خواهم‬ ‫ستایش‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫من‬. ‫هستی‬ ‫من‬ ‫خدای‬ ‫تو‬، ‫خداوند‬ ‫ای‬
، ‫داد‬ ‫خواهند‬ ‫جلل‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫نیرومند‬ ‫قوم‬ ‫پس‬ ‫شد‬ ‫نخواهد‬ ‫ساخته‬ ‫هرگز‬. ‫نباشد‬ ‫شهر‬ ‫که‬ ‫غریبه‬ ‫قصر‬: ‫ویرانه‬ ‫شده‬ ‫دفاع‬ ‫شهر‬. ‫ای‬ ‫ساخته‬ ‫ای‬ ‫تپه‬ ‫شهری‬ ‫از‬ ‫زیرا‬. ‫است‬ ‫راستی‬ ‫و‬
‫که‬ ‫آنگاه‬، ‫گرما‬ ‫از‬ ‫ای‬ ‫سایه‬ ‫و‬ ‫طوفان‬ ‫از‬ ‫پناهگاهی‬، ‫او‬ ‫مصیبت‬ ‫در‬ ‫نیازمندان‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫بودی‬ ‫قوت‬ ‫فقیران‬ ‫برای‬ ‫تو‬ ‫زیرا‬. ‫ترسید‬ ‫خواهند‬ ‫تو‬ ‫از‬ ‫وحشتناک‬ ‫قومهای‬ ‫شهر‬
25: 1-4‫اشعیا‬. ‫است‬ ‫دیوار‬ ‫به‬ ‫طوفانی‬ ‫مانند‬ ‫وحشتناکان‬ ‫انفجار‬
‫می‬ ‫زمین‬ ‫تا‬ ‫حتی‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫او‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫پست‬ ‫را‬ ‫رفیع‬ ‫شهر‬. ‫آورد‬ ‫می‬ ‫پایین‬ ‫را‬ ‫اعلی‬ ‫ساکنان‬ ‫او‬ ‫زیرا‬ ‫است‬ ‫جاودانی‬ ‫قوت‬ ‫یهوه‬ ‫خداوند‬ ‫در‬ ‫زیرا‬، ‫کنید‬ ‫توکل‬ ‫خداوند‬ ‫بر‬ ‫ابد‬ ‫تا‬
26:4-6‫اشعیا‬. ‫فقیر‬ ‫های‬ ‫گام‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫پای‬ ‫حتی‬، ‫گذارد‬ ‫می‬ ‫پا‬ ‫زیر‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫پا‬. ‫رساند‬ ‫می‬ ‫خاک‬ ‫به‬ ‫حتی‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫او‬. ‫گذارد‬
29:19‫اشعیا‬. ‫کرد‬ ‫خواهند‬ ‫شادی‬ ‫اسرائیل‬ ‫قدوس‬ ‫در‬ ‫مردم‬ ‫فقرای‬ ‫و‬ ‫داد‬ ‫خواهند‬ ‫افزایش‬ ‫خداوند‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫شادی‬ ‫نیز‬ ‫فروتنان‬
‫اشعیا‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫صحبت‬ ‫درست‬ ‫نیازمند‬ ‫که‬ ‫زمانی‬ ‫حتی‬، ‫اندیشد‬ ‫می‬ ‫شیطانی‬ ‫تدبیرهای‬، ‫دروغ‬ ‫سخنان‬ ‫با‬ ‫فقرا‬ ‫کردن‬ ‫نابود‬ ‫برای‬ ‫او‬: ‫است‬ ‫شیطانی‬ ‫نیز‬ ‫چورل‬ ‫ابزارهای‬
‫را‬ ‫آنها‬ ‫اسرائیل‬ ‫خدای‬ ‫من‬ ‫و‬ ‫شنید‬ ‫خواهم‬ ‫را‬ ‫آنها‬ ‫خداوند‬ ‫من‬، ‫شود‬ ‫سست‬ ‫تشنگی‬ ‫از‬ ‫زبانشان‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫نداشته‬ ‫وجود‬ ‫و‬ ‫باشند‬ ‫آب‬ ‫جستجوی‬ ‫در‬ ‫فقیر‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫که‬ ‫هنگامی‬32:7
41:17‫اشعیا‬. ‫کرد‬ ‫نخواهم‬ ‫ترک‬
‫این‬ ‫آیا‬ ‫بشکنید؟‬ ‫را‬ ‫یوغی‬ ‫هر‬ ‫و‬، ‫کنید‬ ‫آزاد‬ ‫را‬ ‫ستمدیدگان‬ ‫و‬، ‫کنید‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫سنگین‬ ‫بارهای‬، ‫کنید‬ ‫باز‬ ‫را‬ ‫شرارت‬ ‫باندهای‬ ‫ام؟‬ ‫کرده‬ ‫انتخاب‬ ‫من‬ ‫که‬ ‫نیست‬ ‫ای‬ ‫روزه‬ ‫این‬ ‫آیا‬
‫نکنی؟‬ ‫پنهان‬ ‫بدنت‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫خودت‬ ‫اینکه‬ ‫و‬. ‫بپوشان‬ ‫را‬ ‫او‬، ‫دیدی‬ ‫را‬ ‫برهنه‬ ‫که‬ ‫هنگامی‬ ‫بیاوری؟‬ ‫خود‬ ‫خانه‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫شده‬ ‫رانده‬ ‫فقیران‬ ‫و‬ ‫بدهی‬ ‫گرسنگان‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫نان‬ ‫که‬ ‫نیست‬
58: 6-8‫اشعیا‬. ‫بود‬ ‫خواهد‬ ‫تو‬ ‫پاداش‬ ‫خداوند‬ ‫جلل‬. ‫شود‬ ‫می‬ ‫ظاهر‬ ‫سرعت‬ ‫به‬ ‫تو‬ ‫سلمتی‬ ‫و‬ ‫درخشد‬ ‫می‬ ‫صبح‬ ‫مانند‬ ‫تو‬ ‫نور‬ ‫آنگاه‬
‫پشیمان‬ ‫روحیه‬ ‫دارای‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫به‬ ‫حتی‬، ‫کرد‬ ‫خواهم‬ ‫نگاه‬ ‫مرد‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫من‬ ‫اما‬، ‫است‬ ‫بوده‬ ‫چیزها‬ ‫آن‬ ‫همه‬ ‫و‬ ‫ساخته‬ ‫من‬ ‫دست‬ ‫را‬ ‫چیزها‬ ‫آن‬ ‫همه‬ ‫که‬ ‫میگوید‬ ‫خداوند‬
66:2‫اشعیا‬. ‫میلرزد‬ ‫من‬ ‫کلم‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫است‬
2:34‫ارمیا‬. ‫میشود‬ ‫یافت‬ ‫تو‬ ‫دامن‬ ‫در‬ ‫نیز‬ ‫بیگناه‬ ‫بیگناهان‬ ‫ارواح‬ ‫خون‬
5:4‫ارمیا‬. ‫را‬ ‫خود‬ ‫خدای‬ ‫داوری‬ ‫نه‬ ‫و‬ ‫دانند‬ ‫می‬ ‫را‬ ‫خداوند‬ ‫راه‬ ‫نه‬ ‫زیرا‬، ‫هستند‬ ‫احمق‬ ‫آنها‬. ‫فقیرند‬ ‫اینها‬: ‫گفتم‬ ‫رو‬ ‫این‬ ‫از‬
20:13‫ارمیا‬. ‫است‬ ‫داده‬ ‫نجات‬ ‫بدکاران‬ ‫دست‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫فقیر‬ ‫جان‬ ‫او‬ ‫زیرا‬ ‫کنید‬ ‫ستایش‬ ‫را‬ ‫خداوند‬، ‫بخوانید‬ ‫خداوند‬ ‫برای‬
22:16‫ارمیا‬. ‫گوید‬ ‫می‬ ‫خداوند‬ ‫نبود؟‬ ‫من‬ ‫شناختن‬ ‫برای‬ ‫این‬ ‫آیا‬: ‫شد‬ ‫خوب‬ ‫او‬ ‫با‬ ‫پس‬. ‫کرد‬ ‫قضاوت‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫فقیران‬ ‫مورد‬ ‫در‬ ‫او‬
، ‫بودند‬ ‫مانده‬ ‫باقی‬ ‫که‬ ‫مردمی‬ ‫بقیه‬ ‫با‬، ‫افتادند‬ ‫او‬ ‫دست‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫کردند‬ ‫فرار‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫کسانی‬ ‫و‬، ‫بودند‬ ‫مانده‬ ‫باقی‬ ‫شهر‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫مردمی‬ ‫بقایای‬، ‫نگهبان‬ ‫فرمانده‬، ‫نبوزرادان‬ ‫آنگاه‬
39:9-10‫ارمیا‬. ‫داد‬ ‫آنها‬ ‫به‬ ‫مزارع‬ ‫و‬ ‫تاکستان‬ ‫همزمان‬ ‫و‬ ‫گذاشت‬ ‫یهودا‬ ‫زمین‬ ‫در‬، ‫نداشتند‬ ‫چیزی‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫قوم‬ ‫فقرای‬، ‫نگهبان‬ ‫فرمانده‬، ‫نبوزرادان‬ ‫اما‬. ‫برد‬ ‫اسیری‬ ‫به‬
16:49‫حزقیال‬. ‫نکرد‬ ‫تقویت‬ ‫را‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫فقرا‬ ‫دست‬ ‫و‬، ‫بود‬ ‫دخترانش‬ ‫و‬ ‫او‬ ‫در‬ ‫فراوان‬ ‫بیکاری‬ ‫و‬ ‫نان‬ ‫پری‬، ‫غرور‬، ‫بود‬ ‫این‬ ‫سدوم‬ ‫خواهرت‬ ‫گناه‬ ‫اینک‬
‫زن‬ ‫و‬ ‫خورد‬ ‫می‬ ‫غذا‬ ‫ها‬ ‫کوه‬ ‫در‬ ‫حتی‬ ‫بلکه‬، ‫دهد‬ ‫نمی‬ ‫انجام‬ ‫را‬ ‫وظایف‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫یک‬ ‫هیچ‬ ‫و‬ ‫دهد‬ ‫می‬ ‫انجام‬ ‫را‬ ‫اینها‬ ‫مانند‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫ریز‬ ‫خون‬ ‫و‬ ‫دزد‬ ‫که‬ ‫آورد‬ ‫دنیا‬ ‫به‬ ‫پسری‬ ‫اگر‬
‫مرتکب‬، ‫نکرده‬ ‫دراز‬ ‫ها‬ ‫بت‬ ‫سوی‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫چشمان‬ ‫و‬، ‫نگرفته‬ ‫پس‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫عهد‬، ‫کرده‬ ‫ویران‬ ‫خشونت‬ ‫با‬، ‫کرده‬ ‫ظلم‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫فقرا‬ ‫به‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫نجس‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫همسایه‬
‫دنیا‬ ‫به‬ ‫پسری‬ ‫اگر‬ ‫اینک‬. ‫بود‬ ‫خواهد‬ ‫او‬ ‫بر‬ ‫او‬ ‫خون‬. ‫مرد‬ ‫خواهد‬ ‫ا‬‫ا‬‫قطع‬ ‫او‬. ‫ماند‬ ‫نخواهد‬ ‫زنده‬ ‫او‬ ‫ماند؟‬ ‫خواهد‬ ‫زنده‬ ‫آیا‬، ‫است‬ ‫یافته‬ ‫افزایش‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫داده‬ ‫ربا‬ ‫به‬، ‫شده‬ ‫زشتی‬
‫را‬ ‫خود‬ ‫همسایه‬ ‫زن‬، ‫اسرائیل‬. ‫باشد‬ ‫نکرده‬ ‫بلند‬ ‫خانه‬ ‫بتهای‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫چشم‬ ‫و‬ ‫نخورده‬ ‫کوهها‬ ‫بر‬ ‫که‬ ‫نکند‬ ‫آن‬ ‫مانند‬ ‫و‬ ‫بگیرد‬ ‫نظر‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫ببیند‬ ‫را‬ ‫پدرش‬ ‫گناهان‬ ‫تمام‬ ‫که‬ ‫بیاید‬
‫در‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫پوشانده‬ ‫ای‬ ‫جامه‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫برهنه‬ ‫و‬ ‫داده‬ ‫گرسنه‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫نان‬ ‫بلکه‬، ‫است‬ ‫نکرده‬ ‫غارت‬ ‫خشونت‬ ‫با‬، ‫نبسته‬ ‫را‬ ‫عهدش‬، ‫نکرده‬ ‫ظلم‬ ‫کسی‬ ‫به‬، ‫نکرده‬ ‫نجس‬
‫او‬، ‫مرد‬ ‫نخواهد‬ ‫پدرش‬ ‫گناه‬ ‫خاطر‬ ‫به‬ ‫او‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫رفتار‬ ‫من‬ ‫فرایض‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫می‬ ‫اجرا‬ ‫را‬ ‫من‬ ‫احکام‬، ‫دهد‬ ‫می‬ ‫افزایش‬ ‫نه‬ ‫و‬ ‫گیرد‬ ‫می‬ ‫ربا‬ ‫نه‬ ‫که‬ ‫فقیری‬ ‫دست‬. ‫است‬ ‫آورده‬
18:10-17‫حزقیال‬. ‫ماند‬ ‫خواهد‬ ‫زنده‬ ‫قطعا‬
22:29‫حزقیال‬. ‫کردند‬ ‫ستم‬ ‫غریبه‬ ‫بر‬ ‫آری‬، ‫دادند‬ ‫آزار‬ ‫را‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫فقرا‬ ‫و‬ ‫کردند‬ ‫دزدی‬ ‫و‬ ‫کردند‬ ‫ستم‬ ‫و‬ ‫ظلم‬ ‫زمین‬ ‫مردم‬
‫شدن‬ ‫طولنی‬ ‫است‬ ‫ممکن‬ ‫اگر‬. ‫بشکن‬ ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫رحمت‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫گناهانت‬ ‫و‬، ‫عدالت‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫گناهانت‬ ‫و‬، ‫باشد‬ ‫تو‬ ‫قبول‬ ‫مورد‬ ‫من‬ ‫نصیحت‬ ‫تا‬ ‫ده‬ ‫اجازه‬، ‫پادشاه‬ ‫ای‬، ‫رو‬ ‫این‬ ‫از‬
4:27‫دانیال‬. ‫باشد‬ ‫تو‬ ‫آرامش‬
‫آن‬. ‫فروختند‬ ‫کفش‬ ‫جفت‬ ‫یک‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫فقرا‬ ‫و‬ ‫نقره‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫عادلن‬ ‫آنها‬ ‫زیرا‬. ‫پذیرفت‬ ‫نخواهم‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫عذاب‬، ‫گناه‬ ‫چهار‬ ‫و‬ ‫اسرائیل‬ ‫گناه‬ ‫سه‬ ‫خاطر‬ ‫به‬. ‫فرماید‬ ‫می‬ ‫چنین‬ ‫خداوند‬
2: 6-‫عاموس‬: ‫کنند‬ ‫حرمتی‬ ‫بی‬ ‫مرا‬ ‫مقدس‬ ‫نام‬ ‫تا‬ ‫روند‬ ‫می‬ ‫کنیز‬ ‫همان‬ ‫نزد‬ ‫پدرش‬ ‫با‬ ‫مردی‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫می‬ ‫منحرف‬ ‫را‬ ‫حلیمان‬ ‫راه‬ ‫و‬ ‫بندد‬ ‫می‬ ‫فرو‬ ‫فقیران‬ ‫سر‬ ‫بر‬ ‫را‬ ‫زمین‬ ‫غبار‬
7
. ‫بنوشیم‬ ‫و‬ ‫بیاورید‬ ‫گویید‬ ‫می‬ ‫خود‬ ‫اربابان‬ ‫به‬ ‫که‬، ‫کوبید‬ ‫می‬ ‫درهم‬ ‫را‬ ‫نیازمندان‬، ‫کنید‬ ‫می‬ ‫ستم‬ ‫فقرا‬ ‫بر‬ ‫که‬ ‫بشنوید‬ ‫را‬ ‫سخن‬ ‫این‬، ‫هستید‬ ‫سامره‬ ‫کوه‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫باشان‬ ‫قوم‬ ‫ای‬
4: 1-2‫عاموس‬. ‫ماهی‬ ‫قلب‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫شما‬ ‫نسل‬ ‫و‬ ‫برد‬ ‫خواهد‬ ‫قلب‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫شما‬ ‫کهاو‬ ‫آمد‬ ‫خواهد‬ ‫شما‬ ‫بر‬ ‫روزهایی‬ ‫اینک‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫کرده‬ ‫یاد‬ ‫سوگند‬ ‫خود‬ ‫قدوسیت‬ ‫به‬ ‫یهوه‬ ‫خداوند‬
‫کاشته‬ ‫دلپذیر‬ ‫های‬ ‫تاکستان‬. ‫شد‬ ‫نخواهید‬ ‫ساکن‬ ‫آنها‬ ‫در‬ ‫اما‬، ‫اید‬ ‫ساخته‬ ‫تراشیده‬ ‫سنگ‬ ‫از‬ ‫هایی‬ ‫خانه‬، ‫گیرید‬ ‫می‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫گندم‬ ‫بارهای‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫فقرا‬ ‫بر‬ ‫شما‬ ‫پای‬ ‫چون‬ ‫پس‬
‫از‬ ‫را‬ ‫دروازه‬ ‫فقرای‬ ‫و‬ ‫گیرند‬ ‫می‬ ‫رشوه‬، ‫دهند‬ ‫می‬ ‫آزار‬ ‫را‬ ‫عادلن‬ ‫آنها‬: ‫شناسم‬ ‫می‬ ‫را‬ ‫شما‬ ‫بزرگ‬ ‫گناهان‬ ‫و‬ ‫متعدد‬ ‫گناهان‬ ‫من‬ ‫زیرا‬. ‫نوشید‬ ‫نخواهید‬ ‫شراب‬ ‫آنها‬ ‫از‬ ‫اما‬، ‫اید‬
5:11-12‫عاموس‬. ‫سازند‬ ‫می‬ ‫دور‬ ‫خود‬ ‫راست‬ ‫سمت‬
‫تا‬، ‫سبت‬ ‫و‬ ‫بفروشیم؟‬ ‫ذرت‬ ‫تا‬ ‫رفت‬ ‫خواهد‬ ‫کی‬ ‫نو‬ ‫ماه‬ ‫گویید‬ ‫می‬، ‫بیاورید‬ ‫در‬ ‫پا‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫زمین‬ ‫فقرای‬ ‫اینکه‬ ‫برای‬ ‫حتی‬، ‫بلعید‬ ‫می‬ ‫را‬ ‫نیازمندان‬ ‫که‬ ‫کسانی‬ ‫ای‬ ‫بشنوید‬ ‫را‬ ‫این‬
‫های‬ ‫زباله‬ ‫و‬، ‫بله‬. ‫کفش‬ ‫جفت‬ ‫یک‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫نیازمندان‬ ‫و‬ ‫بخریم‬ ‫نقره‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫فقیر‬ ‫تا‬ ‫کنیم؟‬ ‫جعل‬ ‫نیرنگ‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫ترازوها‬ ‫و‬، ‫کنیم‬ ‫بزرگ‬ ‫را‬ ‫مثقال‬ ‫و‬ ‫کوچک‬ ‫را‬ ‫ایفا‬، ‫بچینیم‬ ‫گندم‬
8:4-6‫عاموس‬ ‫بفروشید؟‬ ‫را‬ ‫گندم‬
3:14‫حبقوق‬. ‫بلعید‬ ‫می‬ ‫پنهانی‬ ‫را‬ ‫مستمندان‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫چنان‬ ‫آنها‬ ‫شادی‬، ‫کنند‬ ‫پراکنده‬ ‫مرا‬ ‫تا‬ ‫آمدند‬ ‫بیرون‬ ‫گردباد‬ ‫چون‬، ‫زدی‬ ‫روستاهایش‬ ‫سر‬ ‫بر‬ ‫خود‬ ‫چوبهای‬ ‫با‬ ‫تو‬

6. 3:12‫صفونیا‬. ‫کرد‬ ‫خواهند‬ ‫توکل‬ ‫خداوند‬ ‫نام‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫گذاشت‬ ‫خواهم‬ ‫فقیر‬ ‫و‬ ‫دیده‬ ‫مصیبت‬ ‫قومی‬ ‫تو‬ ‫میان‬ ‫در‬ ‫نیز‬ ‫من‬
7:10‫زکریا‬. ‫نکند‬ ‫تصور‬ ‫برادرش‬ ‫بر‬ ‫بدی‬ ‫خود‬ ‫دل‬ ‫در‬ ‫شما‬ ‫از‬ ‫یک‬ ‫هیچ‬ ‫و‬. ‫مکن‬ ‫ستم‬ ‫فقیر‬ ‫و‬ ‫غریب‬، ‫یتیم‬، ‫زن‬ ‫بیوه‬ ‫بر‬ ‫و‬
‫آن‬ ‫در‬ ‫و‬. ‫دادم‬ ‫غذا‬ ‫گله‬ ‫به‬ ‫و‬. ‫»نامیدم‬ ‫باند‬ «‫را‬ ‫دیگری‬ ‫و‬ ‫»نامیدم‬ ‫زیبایی‬ «‫را‬ ‫یکی‬. ‫گرفتم‬ ‫خود‬ ‫سمت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫عصا‬ ‫دو‬ ‫من‬ ‫و‬. ‫گله‬ ‫فقیر‬ ‫ای‬ ‫شما‬ ‫حتی‬، ‫میدهم‬ ‫ذبح‬ ‫گله‬ ‫به‬ ‫من‬ ‫و‬
11:7،11‫زکریا‬. ‫است‬ ‫خداوند‬ ‫کلم‬ ‫این‬ ‫که‬ ‫فهمیدند‬ ‫بودند‬ ‫من‬ ‫منتظر‬ ‫که‬ ‫گله‬ ‫فقیران‬ ‫و‬ ‫شد‬ ‫شکسته‬ ‫روز‬
5:3‫متی‬. ‫است‬ ‫ایشان‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫آسمان‬ ‫ملکوت‬ ‫زیرا‬، ‫روح‬ ‫در‬ ‫فقیران‬ ‫حال‬ ‫به‬ ‫خوشا‬
11:5‫متی‬. ‫میشود‬ ‫موعظه‬ ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫انجیل‬ ‫و‬، ‫میشوند‬ ‫زنده‬ ‫مردگان‬، ‫میشنوند‬ ‫ناشنوایان‬ ‫و‬، ‫میشوند‬ ‫پاک‬ ‫جذامیان‬، ‫میروند‬ ‫راه‬ ‫لنگان‬ ‫و‬ ‫میشوند‬ ‫بینا‬ ‫نابینایان‬
19:21‫متی‬. ‫کن‬ ‫پیروی‬ ‫من‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫بیا‬ ‫و‬ ‫داشت‬ ‫خواهی‬ ‫آسمان‬ ‫در‬ ‫گنجی‬ ‫تا‬ ‫بده‬ ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫بفروش‬ ‫را‬ ‫داشتههایت‬ ‫و‬ ‫برو‬، ‫باشی‬ ‫کامل‬ ‫میخواهی‬ ‫اگر‬: «‫گفت‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫عیسی‬
‫سر‬ ‫بر‬ ‫که‬ ‫حالی‬ ‫در‬، ‫ریخت‬ ‫او‬ ‫سر‬ ‫بر‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫داشت‬ ‫گرانبها‬ ‫بسیار‬ ‫مرهم‬ ‫از‬ ‫ای‬ ‫جعبه‬ ‫که‬ ‫آمد‬ ‫او‬ ‫نزد‬ ‫زنی‬، ‫بود‬ ‫جذامی‬ ‫شمعون‬ ‫خانه‬ ‫در‬، ‫عنیا‬ ‫بیت‬ ‫در‬ ‫عیسی‬ ‫که‬ ‫هنگامی‬
‫و‬ ‫شود‬ ‫فروخته‬ ‫بسیار‬ ‫قیمت‬ ‫به‬ ‫مرهم‬ ‫این‬ ‫بود‬ ‫ممکن‬ ‫زیرا‬ ‫است؟‬ ‫منظور‬ ‫چه‬ ‫به‬ ‫دادن‬ ‫هدر‬ ‫این‬: «‫گفتند‬ ‫و‬ ‫شدند‬ ‫خشمگین‬، ‫دیدند‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫وقتی‬ ‫شاگردانش‬ ‫اما‬. ‫نشست‬ ‫می‬ ‫غذا‬
‫خود‬ ‫با‬ ‫همیشه‬ ‫را‬ ‫فقرا‬ ‫شما‬ ‫زیرا‬. ‫است‬ ‫داده‬ ‫انجام‬ ‫من‬ ‫بر‬ ‫خوبی‬ ‫کار‬ ‫او‬ ‫زیرا‬ ‫کنید؟‬ ‫می‬ ‫اذیت‬ ‫را‬ ‫زن‬ ‫آن‬ ‫چرا‬: «‫گفت‬ ‫آنها‬ ‫به‬، ‫فهمید‬ ‫را‬ ‫این‬ ‫عیسی‬ ‫چون‬. ‫شود‬ ‫داده‬ ‫فقرا‬ ‫به‬
‫در‬ ‫انجیل‬ ‫این‬ ‫که‬ ‫هرجا‬، ‫میگویم‬ ‫شما‬ ‫به‬ ‫راستی‬ ‫به‬. ‫داد‬ ‫انجام‬ ‫من‬ ‫دفن‬ ‫برای‬، ‫ریخت‬ ‫من‬ ‫بدن‬ ‫بر‬ ‫را‬ ‫مرهم‬ ‫این‬ ‫او‬ ‫که‬ ‫آنجایی‬ ‫از‬ ‫زیرا‬. ‫ندارید‬ ‫را‬ ‫من‬ ‫همیشه‬ ‫شما‬ ‫اما‬. ‫دارید‬
26:6-13‫متی‬. ‫شد‬ ‫خواهد‬ ‫گفته‬ ‫او‬ ‫یادبود‬ ‫برای‬، ‫است‬ ‫داده‬ ‫انجام‬ ‫زن‬ ‫این‬ ‫آنچه‬ ‫نیز‬ ‫آنجا‬ ‫در‬، ‫شود‬ ‫موعظه‬ ‫جهان‬ ‫سراسر‬
‫بیا‬ ‫و‬، ‫داشت‬ ‫خواهی‬ ‫گنجی‬ ‫آسمان‬ ‫در‬ ‫تا‬ ‫بده‬ ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫بفروش‬ ‫داری‬ ‫چه‬ ‫هر‬، ‫برو‬: ‫داری‬ ‫کم‬ ‫چیز‬ ‫یک‬: «‫گفت‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫داشت‬ ‫دوست‬ ‫را‬ ‫او‬، ‫دید‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫که‬ ‫عیسی‬ ‫آنگاه‬
10:21‫مرقس‬ ‫من‬. ‫کن‬ ‫دنبال‬ ‫و‬ ‫بردار‬ ‫را‬ ‫صلیب‬
‫همه‬ ‫از‬ ‫بیشتر‬ ‫فقیر‬ ‫بیوه‬ ‫این‬ ‫که‬ ‫میگویم‬ ‫شما‬ ‫به‬ ‫آینه‬: «‫گفت‬ ‫آنها‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫خواند‬ ‫خود‬ ‫نزد‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫شاگردان‬ ‫او‬ ‫و‬. ‫انداخت‬ ‫است‬ ‫خرچنگ‬ ‫یک‬ ‫که‬ ‫کنه‬ ‫دو‬ ‫و‬ ‫آمد‬ ‫فقیری‬ ‫بیوه‬ ‫زن‬ ‫و‬
12:42-44‫مرقس‬. ‫ریخت‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫زندگی‬ ‫تمام‬ ‫حتی‬، ‫داشت‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫آنچه‬ ‫تمام‬ ‫خود‬ ‫فقدان‬ ‫از‬ ‫او‬ ‫اما‬. ‫است‬ ‫ریخته‬، ‫ریختهاند‬ ‫خزانه‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫کسانی‬
‫را‬ ‫نابینایان‬ ‫و‬ ‫بخشم‬ ‫رهایی‬ ‫را‬ ‫اسیران‬، ‫دهم‬ ‫شفا‬ ‫را‬ ‫شکستگان‬ ‫دل‬ ‫تا‬ ‫فرستاد‬ ‫مرا‬ ‫او‬. ‫دهم‬ ‫بشارت‬ ‫فقیران‬ ‫به‬ ‫تا‬ ‫است‬ ‫کرده‬ ‫مسح‬ ‫مرا‬ ‫او‬ ‫زیرا‬، ‫است‬ ‫من‬ ‫بر‬ ‫خداوند‬ ‫روح‬
4:18‫لوقا‬، ‫کنم‬ ‫آزاد‬ ‫را‬ ‫خوردگان‬ ‫زخم‬ ‫تا‬، ‫کنم‬ ‫بینایی‬ ‫بازیابی‬
6:20‫لوقا‬. ‫شماست‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫خدا‬ ‫ملکوت‬ ‫زیرا‬، ‫فقیران‬ ‫شما‬ ‫حال‬ ‫به‬ ‫خوشا‬: «‫گفت‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫بلند‬ ‫خود‬ ‫شاگردان‬ ‫بر‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫چشمان‬ ‫و‬
‫ناشنوایان‬، ‫شوند‬ ‫می‬ ‫پاک‬ ‫جذامیان‬، ‫روند‬ ‫می‬ ‫راه‬ ‫ها‬ ‫لنگ‬، ‫بینند‬ ‫می‬ ‫کورها‬ ‫چگونه‬. ‫بگویید‬ ‫یوحنا‬ ‫به‬ ‫شنیدید‬ ‫و‬ ‫دیدید‬ ‫را‬ ‫آنچه‬ ‫و‬ ‫بروید‬: «‫گفت‬ ‫آنها‬ ‫به‬ ‫پاسخ‬ ‫در‬ ‫عیسی‬ ‫آنگاه‬
7:22‫لوقا‬. ‫شود‬ ‫می‬ ‫موعظه‬ ‫انجیل‬ ‫فقرا‬ ‫به‬، ‫شوند‬ ‫می‬ ‫زنده‬ ‫مردگان‬، ‫شنوند‬ ‫می‬
‫به‬ ‫را‬ ‫چیزها‬ ‫این‬ ‫و‬ ‫آمد‬ ‫غلم‬ ‫آن‬ ‫پس‬. ‫دهند‬ ‫پاداش‬ ‫تو‬ ‫به‬ ‫توانند‬ ‫نمی‬ ‫آنها‬ ‫زیرا‬. ‫داشت‬ ‫خواهی‬ ‫برکت‬ ‫و‬: ‫کن‬ ‫صدا‬ ‫را‬ ‫کور‬، ‫لنگ‬، ‫معلول‬، ‫فقیر‬، ‫میگیری‬ ‫میهمانی‬ ‫وقتی‬ ‫اما‬
‫اینجا‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫نابینایان‬ ‫و‬ ‫معلولن‬ ‫و‬ ‫فقیران‬ ‫و‬ ‫برو‬ ‫شهر‬ ‫کوچههای‬ ‫و‬ ‫کوچهها‬ ‫به‬ ‫سرعت‬ ‫به‬: «‫گفت‬ ‫خود‬ ‫غلم‬ ‫به‬ ‫بود‬ ‫خشمگین‬ ‫که‬ ‫خانه‬ ‫صاحب‬ ‫آنگاه‬. ‫داد‬ ‫نشان‬ ‫خود‬ ‫آقای‬
14:13،21‫لوقا‬. ‫بیاور‬
‫پیروی‬ ‫من‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫بیا‬ ‫و‬ ‫داشت‬ ‫خواهی‬ ‫گنجی‬ ‫آسمان‬ ‫در‬ ‫تا‬ ‫کن‬ ‫تقسیم‬ ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫بفروش‬ ‫را‬ ‫داری‬ ‫چه‬ ‫هر‬: ‫داری‬ ‫کم‬ ‫چیز‬ ‫یک‬ ‫اما‬: «‫گفت‬ ‫او‬ ‫به‬، ‫شنید‬ ‫را‬ ‫چیزها‬ ‫این‬ ‫عیسی‬ ‫وقتی‬
18:22‫لوقا‬. ‫کن‬
‫باز‬ ‫برابر‬ ‫چهار‬ ‫را‬ ‫او‬، ‫باشم‬ ‫گرفته‬ ‫دروغ‬ ‫اتهام‬ ‫به‬ ‫چیزی‬ ‫کسی‬ ‫از‬ ‫اگر‬ ‫و‬. ‫دهم‬ ‫می‬ ‫فقرا‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫دارایی‬ ‫از‬ ‫نیمی‬ ‫اینک‬، ‫خداوندا‬: ‫گفت‬ ‫خداوند‬ ‫به‬، ‫ایستاده‬ ‫زکائوس‬ ‫و‬
19:8‫لوقا‬. ‫میگردانم‬
‫از‬ ‫اینها‬ ‫همه‬ ‫زیرا‬. ‫است‬ ‫ریخته‬ ‫آنها‬ ‫همه‬ ‫از‬ ‫بیش‬ ‫فقیر‬ ‫بیوه‬ ‫این‬ ‫که‬ ‫میگویم‬ ‫شما‬ ‫به‬ ‫راستی‬ ‫به‬: «‫گفت‬ ‫او‬ ‫و‬. ‫بود‬ ‫ریخته‬ ‫کنه‬ ‫دو‬ ‫آنجا‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫دید‬ ‫را‬ ‫فقیری‬ ‫بیوه‬ ‫همچنین‬ ‫و‬
21:2-4‫لوقا‬. ‫داشت‬ ‫او‬ ‫که‬. ‫است‬ ‫ریخته‬ ‫زندگان‬ ‫تمام‬ ‫در‬ ‫خود‬ ‫فقر‬ ‫از‬ ‫او‬ ‫اما‬، ‫ریختهاند‬ ‫خدا‬ ‫هدایای‬ ‫برای‬ ‫خود‬ ‫فراوانی‬
12:8‫یوحنا‬. ‫ندارید‬ ‫را‬ ‫من‬ ‫همیشه‬ ‫شما‬ ‫اما‬. ‫دارید‬ ‫خود‬ ‫با‬ ‫همیشه‬ ‫فقرا‬ ‫برای‬
15:26‫رومیان‬. ‫بکنند‬ ‫کمکی‬ ‫هستند‬ ‫اورشلیم‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫فقیر‬ ‫مقدسین‬ ‫برای‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫خوشایند‬ ‫اخایا‬ ‫و‬ ‫مقدونیهها‬ ‫برای‬ ‫زیرا‬
13:3‫قرنتیان‬ ‫اول‬. ‫ندارد‬ ‫من‬ ‫برای‬ ‫سودی‬ ‫هیچ‬، ‫باشم‬ ‫نداشته‬ ‫صدقه‬ ‫و‬ ‫بسوزانم‬ ‫را‬ ‫بدنم‬ ‫و‬ ‫کنم‬ ‫عطا‬ ‫فقرا‬ ‫اطعام‬ ‫برای‬ ‫را‬ ‫اموالم‬ ‫همه‬ ‫اگر‬ ‫و‬
6:10‫قرنتیان‬ ‫دوم‬. ‫چیز‬ ‫همه‬ ‫صاحب‬ ‫حال‬ ‫عین‬ ‫در‬ ‫و‬، ‫هیچ‬ ‫نداشتن‬ ‫مانند‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫ثروتمند‬ ‫را‬ ‫بسیاری‬ ‫حال‬ ‫عین‬ ‫در‬، ‫فقیر‬ ‫عنوان‬ ‫به‬. ‫شاد‬ ‫همیشه‬ ‫اما‬، ‫غمگین‬ ‫همانقدر‬
‫و‬ ‫شادی‬ ‫فراوانی‬ ‫مصیبت‬ ‫از‬ ‫بزرگ‬ ‫آزمایش‬ ‫یک‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫چگونه‬. ‫کنیم‬ ‫می‬ ‫آگاه‬، ‫است‬ ‫شده‬ ‫عطا‬ ‫مقدونیه‬ ‫کلیساهای‬ ‫بر‬ ‫که‬ ‫خدا‬ ‫فیض‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫شما‬، ‫برادران‬، ‫علوه‬ ‫به‬
‫فقر‬ ‫واسطه‬ ‫به‬ ‫شما‬ ‫تا‬ ‫شد‬ ‫فقیر‬ ‫شما‬ ‫خاطر‬ ‫به‬ ‫اما‬، ‫بود‬ ‫ثروتمند‬ ‫او‬ ‫چه‬ ‫اگر‬ ‫که‬ ‫میدانید‬ ‫را‬ ‫مسیح‬ ‫عیسی‬ ‫ما‬ ‫خداوند‬ ‫فیض‬ ‫زیرا‬. ‫شد‬ ‫افزوده‬ ‫آنها‬ ‫آزادگی‬ ‫ثروت‬ ‫به‬ ‫آنها‬ ‫عمیق‬ ‫فقر‬
8:1-2،9‫قرنتیان‬ ‫دوم‬. ‫شوید‬ ‫ثروتمند‬ ‫او‬
9:9‫قرنتیان‬ ‫دوم‬. ‫است‬ ‫ابدالباد‬ ‫تا‬ ‫او‬ ‫عدالت‬. ‫است‬ ‫بخشیده‬ ‫فقرا‬ ‫به‬، ‫است‬ ‫شده‬ ‫پراکنده‬ ‫او‬، ‫است‬ ‫مکتوب‬ ‫که‬ ‫(همانطور‬
2:10‫غلطیان‬. ‫بودم‬ ‫آن‬ ‫انجام‬ ‫مشتاق‬ ‫نیز‬ ‫من‬ ‫که‬ ‫کاری‬ ‫همان‬. ‫باشیم‬ ‫فقرا‬ ‫یاد‬ ‫به‬ ‫ما‬ ‫که‬ ‫خواهند‬ ‫می‬ ‫آنها‬ ‫فقط‬
‫مرد‬ ‫و‬ ‫بیاید‬ ‫شما‬ ‫مجلس‬ ‫به‬ ‫زیبا‬ ‫لباس‬ ‫با‬ ‫طل‬ ‫انگشتر‬ ‫با‬ ‫مردی‬ ‫اگر‬ ‫زیرا‬. ‫باشید‬ ‫نداشته‬ ‫ایمان‬ ‫اشخاص‬ ‫به‬ ‫نسبت‬، ‫جلل‬ ‫خداوند‬، ‫مسیح‬ ‫عیسی‬ ‫ما‬ ‫خداوند‬ ‫به‬، ‫من‬ ‫برادران‬
‫آنجا‬: ‫بگو‬ ‫فقیران‬ ‫به‬ ‫و‬. ‫بنشین‬ ‫خوبی‬ ‫جای‬ ‫در‬ ‫اینجا‬: ‫گویید‬ ‫می‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫گذارید‬ ‫می‬ ‫احترام‬ ‫پوشد‬ ‫می‬ ‫گرا‬ ‫همجنس‬ ‫لباس‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫به‬ ‫و‬. ‫شود‬ ‫وارد‬ ‫پست‬ ‫لباس‬ ‫با‬ ‫نیز‬ ‫فقیری‬
‫را‬ ‫جهان‬ ‫این‬ ‫فقرای‬ ‫خدا‬ ‫آیا‬، ‫دهید‬ ‫فرا‬ ‫گوش‬، ‫من‬ ‫عزیز‬ ‫برادران‬ ‫ای‬ ‫هستید؟‬ ‫شیطانی‬ ‫افکار‬ ‫قاضی‬ ‫و‬ ‫نیستید‬ ‫جانبداری‬ ‫خود‬ ‫در‬ ‫آیا‬ ‫پس‬: ‫بنشین‬ ‫من‬ ‫پای‬ ‫زیر‬ ‫اینجا‬ ‫یا‬ ‫بایست‬
2:2-5‫یعقوب‬ ‫است؟‬ ‫برگزیده‬، ‫است‬ ‫داده‬ ‫وعده‬ ‫خود‬ ‫دوستداران‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫ملکوتی‬ ‫وارثان‬ ‫و‬، ‫هستند‬ ‫ایمان‬ ‫دارای‬ ‫که‬

7. ‫ای‬: ‫گرم‬ ‫نه‬ ‫و‬ ‫هستی‬ ‫سرد‬ ‫نه‬ ‫که‬ ‫دانم‬ ‫می‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫کارهای‬ ‫من‬. ‫گوید‬ ‫می‬ ‫خدا‬ ‫آفرینش‬ ‫آغاز‬، ‫راستین‬ ‫و‬ ‫وفادار‬ ‫شاهد‬، ‫آمین‬ ‫را‬ ‫چیزها‬ ‫این‬. ‫بنویس‬ ‫لئودیسه‬ ‫کلیسای‬ ‫فرشته‬ ‫به‬ ‫و‬
‫به‬ ‫و‬ ‫ام‬ ‫شده‬ ‫فزون‬ ‫اموال‬ ‫بر‬ ‫و‬ ‫ثروتمندم‬ ‫من‬: ‫گویی‬ ‫می‬ ‫تو‬ ‫زیرا‬. ‫آورم‬ ‫می‬ ‫بیرون‬ ‫دهانم‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫تو‬، ‫گرم‬ ‫نه‬ ‫و‬ ‫سرد‬ ‫نه‬ ‫و‬ ‫هستی‬ ‫ولرم‬ ‫چون‬ ‫پس‬. ‫گرم‬ ‫یا‬ ‫بودی‬ ‫سرد‬ ‫کاش‬
‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫چشمان‬ ‫و‬. ‫نشود‬ ‫ظاهر‬ ‫تو‬ ‫برهنگی‬ ‫شرم‬ ‫و‬ ‫بپوشانند‬ ‫را‬ ‫تو‬ ‫تا‬، ‫سپید‬ ‫جامه‬ ‫و‬. ‫هستی‬ ‫برهنه‬ ‫و‬ ‫کور‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫و‬ ‫بدبخت‬ ‫و‬ ‫بدبخت‬ ‫تو‬ ‫که‬ ‫نمیدانی‬ ‫و‬. ‫ندارم‬ ‫نیاز‬ ‫چیزی‬
‫کسی‬ ‫اگر‬، ‫زنم‬ ‫می‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫ایستم‬ ‫می‬ ‫در‬ ‫بر‬ ‫من‬ ‫اینک‬. ‫کنید‬ ‫توبه‬ ‫و‬ ‫باشید‬ ‫داشته‬ ‫غیرت‬ ‫پس‬: ‫کنم‬ ‫می‬ ‫تنبیه‬ ‫و‬ ‫سرزنش‬ ‫دارم‬ ‫دوست‬ ‫را‬ ‫کس‬ ‫هر‬. ‫ببینی‬ ‫تا‬ ‫کن‬ ‫مسح‬ ‫مرکب‬
‫من‬ ‫که‬ ‫گونه‬ ‫همان‬، ‫بنشیند‬ ‫من‬ ‫تخت‬ ‫بر‬ ‫من‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫دهم‬ ‫می‬، ‫شود‬ ‫می‬ ‫پیروز‬ ‫که‬ ‫هر‬ ‫به‬. ‫من‬ ‫با‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫خورم‬ ‫می‬ ‫شام‬ ‫او‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫آیم‬ ‫می‬ ‫او‬ ‫نزد‬، ‫بگشاید‬ ‫را‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫بشنود‬ ‫مرا‬ ‫صدای‬
3: 14-22‫مکاشفه‬. ‫گوید‬ ‫می‬ ‫چه‬ ‫کلیساها‬ ‫به‬ ‫روح‬ ‫که‬ ‫بشنود‬، ‫دارد‬ ‫گوش‬ ‫که‬ ‫هر‬. ‫ام‬ ‫نشسته‬ ‫او‬ ‫تخت‬ ‫بر‬ ‫پدرم‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫شدم‬ ‫پیروز‬ ‫نیز‬
‫اول‬: ‫ثروتمند‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫مرد‬ ‫از‬، ‫آزاد‬ ‫و‬ ‫غلم‬ ‫از‬. ‫کنند‬ ‫اشتباه‬ ‫مینوشند‬ ‫را‬ ‫آن‬ ‫که‬ ‫کسانی‬ ‫همه‬ ‫میشود‬ ‫باعث‬ ‫!این‬ ‫است‬ ‫قوی‬ ‫چقدر‬ ‫شراب‬، ‫مردان‬ ‫ای‬: ‫گفت‬ ‫چنین‬ ‫او‬ ‫و‬
3: 18-19‫اسدرس‬
‫معلول‬ ‫از‬، ‫نخند‬ ‫تمسخر‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫لنگ‬، ‫بده‬ ‫شفا‬ ‫را‬ ‫ضعیفان‬ ‫و‬ ‫شکستگان‬، ‫بپوش‬ ‫را‬ ‫ها‬ ‫برهنه‬، ‫کن‬ ‫دفاع‬ ‫یتیم‬ ‫از‬، ‫بده‬ ‫فقرا‬ ‫به‬، ‫کن‬ ‫قضاوت‬ ‫یتیمان‬ ‫مورد‬ ‫در‬، ‫کن‬ ‫درست‬ ‫را‬ ‫بیوه‬
2:20-21‫اسدراس‬ 2 ‫من‬ ‫زللی‬ ‫دید‬. ‫شود‬ ‫وارد‬ ‫کور‬ ‫بگذار‬ ‫و‬، ‫کن‬ ‫دفاع‬
2:2‫توبیت‬. ‫کنم‬ ‫می‬ ‫درنگ‬ ‫تو‬ ‫برای‬ ‫من‬ ‫اینک‬ ‫و‬. ‫بیاور‬، ‫است‬ ‫خداوند‬ ‫متذکر‬ ‫که‬ ‫ما‬ ‫برادران‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫فقیری‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫برو‬: ‫گفتم‬ ‫پسرم‬ ‫به‬، ‫دیدم‬ ‫فراوان‬ ‫گوشت‬ ‫چون‬ ‫و‬
4:7‫توبیت‬. ‫نشود‬ ‫برگردانده‬ ‫تو‬ ‫از‬ ‫خدا‬ ‫روی‬ ‫و‬، ‫برنگردان‬ ‫روی‬ ‫فقیری‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫نخور‬ ‫غبطه‬ ‫چشمت‬، ‫دهی‬ ‫می‬ ‫صدقه‬ ‫چون‬ ‫و‬. ‫بده‬ ‫صدقه‬ ‫خود‬ ‫مال‬ ‫از‬
‫توبیت‬. ‫دهی‬ ‫انجام‬ ‫است‬ ‫پسندیده‬ ‫او‬ ‫نظر‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫آنچه‬ ‫و‬ ‫شوی‬ ‫دور‬ ‫گناهی‬ ‫هر‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫بترسی‬ ‫خدا‬ ‫از‬ ‫اگر‬، ‫داری‬ ‫فراوانی‬ ‫دارایی‬ ‫تو‬ ‫زیرا‬، ‫نترس‬ ‫شدیم‬ ‫فقیر‬ ‫ما‬ ‫که‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫و‬
4:21
1:28‫جامعه‬. ‫نیا‬ ‫او‬ ‫نزد‬ ‫دوگانه‬ ‫دلی‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫مکن‬ ‫اعتماد‬ ‫بی‬ ‫خداوند‬ ‫ترس‬ ‫به‬ ‫هستی‬ ‫فقیر‬ ‫وقتی‬
‫خود‬ ‫گوش‬ ‫که‬ ‫نباشد‬ ‫غمگین‬. ‫برنگردان‬ ‫فقیر‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫روی‬. ‫مکن‬ ‫رد‬ ‫را‬ ‫زده‬ ‫مصیبت‬ ‫دعای‬. ‫مکن‬ ‫طولنی‬ ‫انتظار‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫نیازمند‬ ‫چشمان‬ ‫و‬ ‫مکن‬ ‫فریب‬ ‫را‬ ‫فقیران‬، ‫پسرم‬
4: 1، 4، 8‫جامعه‬. ‫بدهی‬ ‫دوستانه‬ ‫پاسخی‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫نرمی‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫کنی‬ ‫خم‬ ‫فقیر‬ ‫به‬ ‫را‬
7:32‫جامعه‬. ‫شود‬ ‫کامل‬ ‫نعمتت‬ ‫تا‬ ‫کن‬ ‫دراز‬ ‫فقرا‬ ‫سوی‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫دستت‬ ‫و‬
. ‫نیست‬ ‫راحت‬ ‫هم‬ ‫گناهکار‬ ‫مرد‬ ‫کردن‬ ‫بزرگ‬. ‫نیست‬ ‫شایسته‬ ‫دارد‬ ‫عقل‬ ‫که‬ ‫فقیری‬ ‫شمردن‬ ‫خوار‬. ‫است‬ ‫خداوند‬ ‫ترس‬ ‫از‬ ‫آنها‬ ‫جلل‬، ‫باشد‬ ‫فقیر‬ ‫یا‬ ‫نجیب‬، ‫ثروتمند‬ ‫خواه‬
10:22-23‫جامعه‬
‫چقدر‬ ‫فقر‬ ‫در‬، ‫است‬ ‫شرف‬ ‫بی‬ ‫ثروت‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫غنا؟‬ ‫در‬ ‫بیشتر‬ ‫چه‬، ‫دارد‬ ‫شرف‬ ‫فقر‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫کسی‬. ‫ثروتش‬ ‫خاطر‬ ‫به‬ ‫ثروتمند‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫احترام‬ ‫مورد‬ ‫مهارتش‬ ‫خاطر‬ ‫به‬ ‫فقیر‬
10:30-31‫جامعه‬ ‫بیشتر؟‬
‫و‬ ‫دارد‬ ‫توانایی‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫نیاز‬ ‫کمک‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫کند‬ ‫که‬ ‫هست‬ ‫دیگری‬ ‫هم‬ ‫باز‬. ‫است‬ ‫عقب‬ ‫بیشتر‬ ‫خیلی‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫می‬ ‫عجله‬ ‫و‬ ‫کشد‬ ‫می‬ ‫درد‬ ‫و‬ ‫کشد‬ ‫می‬ ‫زحمت‬ ‫که‬ ‫هست‬ ‫یکی‬
‫که‬ ‫کسانی‬ ‫از‬ ‫بسیاری‬ ‫که‬ ‫طوری‬ ‫به‬. ‫کرد‬ ‫بلند‬ ‫بدبختی‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫سرش‬ ‫و‬ ‫برانداخت‬ ‫داشت‬ ‫که‬ ‫پستی‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫نگریست‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫خداوند‬ ‫چشم‬، ‫حال‬ ‫این‬ ‫با‬. ‫است‬ ‫فقر‬ ‫از‬ ‫سرشار‬
‫و‬ ‫محبت‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫خداوند‬ ‫از‬ ‫شریعت‬ ‫درک‬ ‫و‬ ‫دانش‬ ‫و‬ ‫حکمت‬. ‫است‬ ‫خداوند‬ ‫جانب‬ ‫از‬ ‫ثروت‬ ‫و‬ ‫فقر‬، ‫مرگ‬ ‫و‬ ‫زندگی‬، ‫بدبختی‬ ‫و‬ ‫سعادت‬. ‫شدند‬ ‫زده‬ ‫شگفت‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫دیدند‬ ‫را‬ ‫آن‬
‫ناگهان‬ ‫را‬ ‫فقیر‬ ‫یک‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫آسان‬ ‫خداوند‬ ‫نظر‬ ‫در‬ ‫زیرا‬، ‫بمان‬ ‫خود‬ ‫کار‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫کن‬ ‫توکل‬ ‫خداوند‬ ‫بر‬ ‫اما‬. ‫نکنید‬ ‫تعجب‬ ‫گناهکاران‬ ‫کارهای‬ ‫از‬. ‫اوست‬ ‫از‬ ‫نیک‬ ‫کارهای‬ ‫راه‬
11:11-15،21‫جامعه‬. ‫کنیم‬ ‫ثروتمند‬
‫غنی؟‬ ‫و‬ ‫فقیر‬ ‫بین‬ ‫صلحی‬ ‫چه‬ ‫و‬ ‫دارد؟‬ ‫وجود‬ ‫سگ‬ ‫و‬ ‫کفتار‬ ‫بین‬ ‫توافقی‬ ‫چه‬. ‫کند‬ ‫دعا‬ ‫باید‬ ‫نیز‬ ‫او‬ ‫و‬، ‫میشود‬ ‫ظلم‬ ‫فقیر‬ ‫به‬: ‫میکند‬ ‫تهدید‬ ‫اما‬، ‫است‬ ‫شده‬ ‫بدی‬ ‫مرتکب‬ ‫ثروتمند‬
‫مرد‬. ‫است‬ ‫بیزار‬ ‫فقیر‬ ‫از‬ ‫نیز‬ ‫ثروتمند‬، ‫است‬ ‫متنفر‬ ‫فروتنی‬ ‫از‬ ‫مغرور‬ ‫که‬ ‫همانطور‬. ‫خورند‬ ‫می‬ ‫را‬ ‫فقرا‬ ‫ثروتمندان‬، ‫است‬ ‫بیابان‬ ‫در‬ ‫شیر‬ ‫طعمه‬ ‫وحشی‬ ‫الغ‬ ‫که‬ ‫همانطور‬
‫به‬ ‫ثروتمندی‬ ‫مرد‬ ‫وقتی‬. ‫شود‬ ‫می‬ ‫رانده‬ ‫دوستانش‬ ‫توسط‬ ‫است‬ ‫سقوط‬ ‫حال‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫فقیری‬ ‫مرد‬ ‫اما‬، ‫شود‬ ‫می‬ ‫داشته‬ ‫نگه‬ ‫دوستانش‬ ‫از‬، ‫کند‬ ‫می‬ ‫سقوط‬ ‫به‬ ‫شروع‬ ‫که‬ ‫ثروتمندی‬
‫صحبت‬ ‫ثروتمندی‬ ‫وقتی‬. ‫نداشت‬ ‫جایی‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫صحبت‬ ‫عاقلنه‬ ‫او‬. ‫میکنند‬ ‫توجیه‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫مردم‬ ‫اما‬، ‫شود‬ ‫گفته‬ ‫نباید‬ ‫که‬ ‫میگوید‬ ‫چیزهایی‬ ‫او‬. ‫دارد‬ ‫زیادی‬ ‫یاران‬، ‫میافتد‬ ‫زمین‬
‫کمک‬ ‫کند‬ ‫لغزش‬ ‫اگر‬ ‫و‬ ‫است؟‬ ‫کسی‬ ‫چه‬ ‫این‬: ‫میگویند‬، ‫کند‬ ‫صحبت‬ ‫فقیر‬ ‫اگر‬ ‫اما‬، ‫میکنند‬ ‫تمجید‬ ‫ابرها‬ ‫تا‬ ‫را‬ ‫آن‬، ‫میگوید‬ ‫چه‬ ‫ببین‬ ‫و‬ ‫میگیرد‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫زبان‬ ‫کس‬ ‫هر‬، ‫میکند‬
13:3،18-24‫جامعه‬. ‫است‬ ‫بد‬ ‫خدا‬ ‫بی‬ ‫دهان‬ ‫در‬ ‫فقر‬ ‫و‬، ‫است‬ ‫خوب‬ ‫ندارد‬ ‫گناهی‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫برای‬ ‫ثروت‬. ‫کنند‬ ‫سرنگون‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫تا‬ ‫کنند‬ ‫می‬
18:25‫جامعه‬. ‫کن‬ ‫فکر‬ ‫نیاز‬ ‫و‬ ‫فقر‬ ‫به‬، ‫شدی‬ ‫ثروتمند‬ ‫که‬ ‫هنگامی‬ ‫و‬، ‫بیاور‬ ‫یاد‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫گرسنگی‬ ‫زمان‬، ‫داری‬ ‫کافی‬ ‫اندازه‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫هنگامی‬
21:5‫جامعه‬. ‫رسد‬ ‫می‬ ‫فرا‬ ‫سرعت‬ ‫به‬ ‫او‬ ‫قضاوت‬ ‫و‬ ‫رسد‬ ‫می‬ ‫خدا‬ ‫گوش‬ ‫به‬ ‫فقیر‬ ‫دهان‬ ‫از‬ ‫دعایی‬
‫پست‬ ‫دارایی‬ ‫که‬ ‫زیرا‬، ‫شوی‬ ‫وارث‬ ‫او‬ ‫با‬ ‫او‬ ‫میراث‬ ‫در‬ ‫تا‬ ‫باش‬ ‫قدم‬ ‫ثابت‬ ‫او‬ ‫بر‬ ‫مصیبت‬ ‫هنگام‬ ‫در‬. ‫کنی‬ ‫شادی‬ ‫او‬ ‫سعادت‬ ‫از‬ ‫تا‬ ‫باش‬ ‫وفادار‬ ‫خود‬ ‫همسایه‬ ‫به‬ ‫تنگدستی‬ ‫در‬
22:23‫جامعه‬. ‫گیرند‬ ‫قرار‬ ‫تحسین‬ ‫مورد‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫احمقانه‬ ‫که‬ ‫ثروتمندانی‬ ‫نه‬ ‫و‬. ‫گیرد‬ ‫نمی‬ ‫قرار‬ ‫تحقیر‬ ‫مورد‬ ‫همیشه‬
‫که‬ ‫زناکاری‬ ‫پیر‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫دروغگو‬ ‫که‬ ‫ثروتمندی‬ ‫مرد‬، ‫است‬ ‫مغرور‬ ‫که‬ ‫فقیری‬: ‫شوم‬ ‫می‬ ‫خاطر‬ ‫آزرده‬ ‫شدت‬ ‫به‬ ‫آنها‬ ‫زندگی‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫متنفر‬ ‫مرد‬ ‫نوع‬ ‫سه‬ ‫از‬ ‫من‬ ‫روح‬
25:2‫جامعه‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫خیانت‬
‫مرا‬ ‫سومی‬ ‫و‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫غمگین‬ ‫را‬ ‫دلم‬ ‫که‬ ‫هست‬ ‫چیز‬ ‫دو‬. ‫شد‬ ‫خواهد‬ ‫شاد‬ ‫شاد‬ ‫ای‬ ‫چهره‬ ‫با‬ ‫همیشه‬، ‫باشد‬ ‫داشته‬ ‫نیک‬ ‫دل‬ ‫خداوند‬ ‫به‬ ‫نسبت‬ ‫اگر‬، ‫فقیر‬ ‫یا‬ ‫باشد‬ ‫ثروتمند‬ ‫خواه‬
‫برای‬ ‫را‬ ‫کسی‬ ‫چنین‬ ‫خداوند‬. ‫گردد‬ ‫می‬ ‫باز‬ ‫گناه‬ ‫به‬ ‫عدالت‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫و‬. ‫اند‬ ‫نشده‬ ‫تعیین‬ ‫آنها‬ ‫توسط‬ ‫که‬ ‫خردمندانی‬ ‫و‬. ‫برد‬ ‫می‬ ‫رنج‬ ‫فقر‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫جنگی‬ ‫مرد‬: ‫کند‬ ‫می‬ ‫خشمگین‬
26:4،28‫جامعه‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫آماده‬ ‫شمشیر‬
‫مرد‬ ‫یک‬ ‫زندگی‬. ‫برنگردان‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫فقر‬ ‫خاطر‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫کن‬ ‫یاری‬ ‫فرمان‬ ‫خاطر‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫فقیر‬. ‫کنی‬ ‫رحم‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫تا‬ ‫نکن‬ ‫درنگ‬ ‫و‬ ‫باش‬ ‫شکیبا‬ ‫است‬ ‫فقیر‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫مردی‬ ‫با‬ ‫حال‬ ‫این‬ ‫با‬
29:8-9،22‫جامعه‬. ‫است‬ ‫دیگر‬ ‫مرد‬ ‫یک‬ ‫خانه‬ ‫در‬ ‫ظریف‬ ‫کرایه‬ ‫از‬ ‫بهتر‬ ‫پست‬ ‫کلبه‬ ‫یک‬ ‫در‬ ‫فقیر‬
30:14‫جامعه‬. ‫باشد‬ ‫رنجیده‬ ‫خود‬ ‫بدن‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫ثروتمندی‬ ‫از‬ ‫بهتر‬ ‫نیرومند‬ ‫و‬ ‫سالم‬ ‫فقیر‬
31:4‫جامعه‬. ‫است‬ ‫نیازمند‬ ‫همچنان‬، ‫کند‬ ‫ترک‬ ‫چون‬ ‫و‬. ‫کند‬ ‫می‬ ‫کار‬ ‫خود‬ ‫فقیرانه‬ ‫املک‬ ‫در‬ ‫فقیر‬