Perkembangan Kanak-kanak EDUP3023

1. KANAK-KANAK
BEKEPERLUAN PENDIDIKAN
KHAS
PN SITI AISHAH MOHAMAD

2. HASIL
PEMBELAJARAN
• 4. Menganalisis kategori dan
ciri-ciri
perkembangankanak-kanak
bekerperluan pendidikan
khas melalui sumber rujukan
yang relevan dan terkini. (C4,
LO3, CTPS3)
This Photo by Unknown Author is licensed under CC BY-SA

3. PENGENALAN
Kanak-kanak berkeperluan khas adalah merujuk kepada
kanak-kanak yang memerlukan perhatian dan penjagaan
yang berbeza berbanding dengan kanak-kanak normal.
Kanak-kanak ini berbeza daripada kanak-kanak normal
dari segi ciri-ciri mental, keupayaan deria, keupayaan
berkomunikasi, tingkah laku dan emosi dan ciri-ciri
fizikal.
Kirk et al (1993) menjelaskan definisi kanak-kanak
berkeperluan khas sebagai kanak-kanak yang berbeza
dari kanak-kanak sederhana atau biasa dalam ciri- ciri
mental keupayaan-keupayaan deria dalam ciri-ciri saraf
dan otot atau fizikal dalam tingkahlaku sosial atau emosi
dalam keupayaan komunikasai atau dalam pelbagai
kekurangan sehinggakan ia memerlukan amalan-amalan
sekolah yang diubahsuai atau perkhidmatan pendidikan
khas, supaya ia boleh berkembang sehingga
kemampuan yang maksimum.

4. PENGENALAN
Menurut Jamila (2005), kanak-kanak khas berbeza
dalam aspek ciri-ciri mental, keupayaan sensori
atau deria, keupayaan komunikasi, tingkah laku
sosial dan ciri-ciri fizikal. Oleh yang demikian
kanak-kanak khas memerlukan modifikasi atau
perubahan dalam aktiviti-aktiviti sekolah ataupun
perkhidmatan pendidikan khas bertujuan
mengembangkan potensi diri kanak-kanak khas ke
tahap yang optimum dan tidak terabai seperti
kanak-kanak normal.
McDonnell et a (1995) mengklasifikasikan murid
berkeperluan khas kepada rencatan akal, gangguan
tingkah laku, autisme, gangguan pembelajaran,
kecacatan deria serta kecacatan fizikal dan
kesihatan yang lain. Ada juga yang yang
mempunyai gangguan yang pelbagai seperti
rencatan akal dan gangguan tingkah laku.

5. PENGENALA
N
Akta Pendidikan 1996 seksyen 312 (Farrel.
2003) menyatakan kanak-kanak itu
dikatakan memerlukan keperluan khas jika
mereka mempunyai masalah dalam aspek
pembelajaran yang memerlukan peruntukan
pendidikan khusus terhadap mereka.
Mereka dikatakan menghadapi masalah
dalam aspek pembelajaran jika mereka:
1. Mempunyai masalah pembelajaran yang
yang besar berbanding kanak-kanak sebaya
dengannya,
2. Mempunyai kecacatan yang
menghalangnya menggunakan kemudahan
pendidikan yang digunakan oleh kanak-
kanak yang sebaya dengannya.
3. Adalah di bawah umur wajib bersekolah
dan berada di kategori (2) di atas.

6. PENGENALA
N
Sheila & Samsilah
(2006)
mengkategorikan murid
berkeperluan khas
adalah kanak-kanak
yang memerlukan
pendekatan pengajaran
dan pembelajaran yang
berbeza daripada murid
biasa. Murid
berkeperluan khas
terbahagi kepada murid
bermasalah
penglihatan,
bermasalah
pendengaran dan
bermasalah
pembelajaran
(Maklumat Pendidikan
Khas 2003 dalam Sheila
& Samsilah 2006).
Kanak-kanak
berkeperluan khas
dianggap kanak-kanak
yang dianggap
berhadapan dengan
batasan keupayaan
dengan sendirinya bagi
memperoleh keperluan
biasa dan untuk hidup
bermasyarakat kerana
had fizikal dan
mentalnya (Mahmood
Nazar, 2000).
Kesimpulannya, kanak-
kanak berkeperluan
khas dapat
dimaksudkan dengan
kanak-kanak yang
mempunyai masalah
dalam pembelajaran
dan mereka
memerlukan kaedah
pengajaran dan
pembelajaran yang
berbeza berbanding
dengan kanak-kanak
biasa.

7. DISLEKSIA
• Disleksia berasal dari perkataan Yunani iaitu "DYN" bermakna susah, dan "LEXIA"
bermakna tulisan. Disleksia bukannya satu penyakit, tetapi merupakan salah
satu gangguan dalam pembelajaran yang biasanya dialami oleh kanak-kanak.
Lazimnya, masalah pembelajaran yang dihadapi adalah seperti membaca,
menulis, mengeja, dan kemahiran mengira. Oleh itu dyslexia merujuk kepada
mereka yang menghadapi masalah untuk membaca dan menulis walaupun
mempunyai daya pemikiran yang normal.
• Mereka yang mempunyai Disleksia bukannya menghadapi kecacatan malah
sebahagian daripada orang-orang yang terkenal juga mempunyai disleksia.
Sesetengah mereka yang mempunyai keadaan disleksia mempunyai kesukaran
untuk menyebut perkataan yang panjang, dan ada yang sukar mempelajari
turutan seperti nama bulan, dan sifir. Setiap orang dengan disleksia mempunyai
masalah yang tidak serupa dengan orang lain dengan disleksia.

8. DISLEKSIA
• Disleksia, atau gangguan membaca, dicirikan oleh kesukaran
dengan belajar membaca dengan lancar dan dengan kefahaman
yang tepat walaupun kecerdasan yang normal atau melebihi
purata. Ini termasuk kesukaran dengan kesedaran fonologi ,
fonologi penyahkodan, kelajuan pemprosesan, coding dgn
sistem ejaan , pendengaran ingatan jangka pendek , kemahiran
bahasa / kefahaman lisan, dan atau penulisan.

9. DISLEKSIA
• Terdapat cadangan tiga jenis pecahan kognitif disleksia
(pendengaran, penglihatan dan penumpuan), sungguhpun kes-
kes disleksia individu adalah lebih baik dijelaskan melalui
kekurangan neuropsikologi asas khusus (contoh, gangguan
memproses pendengaran, masalah hiperaktif gangguan
perhatian, gangguan pemprosesan visual) dan berlaku masalah
pembelajaran bersama (contohnya diskalkulia dan disgrafia).

10. AUTISME
• Autisme merupakan kecacatan perkembangan tegal (Bahasa Inggeris: pervasive
developmental disorder) yang melibatkan fungsi otak. Autisme dianggap sebagai sejenis
kecacatan neurologi dan bukan kecacatan psikiatris (Bahasa Inggeris: psychiatric disorder)
mudah, walaupun ciri-ciri biasa termasuk masalah dengan perhubungan sosial, dan
komunikasi emosi, dan juga pola biasa berkaitan dengan minat, aktiviti dan perangai.
Autisme juga melibatkan masalah dengan integrasi deria. Biasanya, autisme kelihatan
pada usia awal tiga tahun. Dianggarkan bahawa autisme membabitkan dalam 2 hingga 6
kes setiap 1,000 orang, dan autisme 4 kali lebih kerap dalam kanak-kanak lelaki
berbanding perempuan (dari "Autism Society of America": http://www.autism-
society.org/site/PageServer ).
• Pada masa kini, autisme boleh dirawat tetapi tidak dapat dipulihkan. (Walaupun terdapat
organisasi bergelar Sembuhkan Autisme Sekarang "Cure Autism Now"). Diagnosis dan
latihan awal amat penting bagi perkembangan masa hadapan kanak-kanak.

11. AUTISME
• Sesetengah individu yang berjaya dipercayai mengalami autism
pada peringkat tertentu. Bagaimanapun, autism lebih kerap di
dapati pada individual yang mempunyai permasalahan
pembelajaran (learning disabilities).
• Terdapat dua jenis autism utama, autism regresif dan autism
awal bayi ( early infantile autism ). Autism awal bayi hadir
semasa kelahiran sementara autism regresif bermula ketika
berusia 18 bulan.

12. AUTISME
• Autisme bermaksud ketidakmampuan seseorang untuk berinteraksi
dengan orang lain, gangguan Bahasa dan suka menyendiri.
• Tanda-tanda Autisme;
• Tidak bercakapKesukaran mengekspresi diri.
• Bermasalah mengikut arahan.
• Suka mengulang apa yang dikatakan.
• Bermasalah dalam menjawab soalan.

13. ADHD- ATTENTION DEFICIT
HYPERACTIVITY DISORDER
• Menurut Seifert (1999), Attention Deficit Disorder (ADD) adalah masalah sukar memberi
tumpuan dan mengawal desakan diri. Menurut beliau lagi, Attention Deficit Disorder
(ADD) merangkumi hyperactivity iaitu keaktifan melampau. Keaktifan melampau ini
dikenali sebagai Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). Menurut Kasmini
Kassim (1992), sindrom hiperkinesis iaitu Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)
digunakan untuk menerangkan tingkah laku kanak-kanak yang tidak boleh duduk diam,
kurang tumpuan perhatian, terlalu lasak, impulsif, resah, suka merosakkan harta benda,
dan mudah mengalihkan perhatian terhadap sesuatu perkara.
• Berdasarkan definisi yang diberikan, kami dapat merumuskan Attention Deficit Disorder
(ADD) ialah satu tingkah laku kanak-kanak yang menunjukkan kurang daya tumpuan
terhadap sesuatu perkara. Seterusnya, kami dapat merumuskan Attention Deficit
Hyperactivity Disorder (ADHD) ialah masalah kanak-kanak yang tidak dapat menumpukan
perhatian, terlalu aktif, impulsif ataupun gabungan antara tidak dapat menumpukan
perhatian, terlalu aktif dan impulsif.

14. ADHD
• Menurut American Psychiatric Association (1994), terdapat enam ciri-ciri bagi
kanak-kanak hiperaktif. Antara ciri-ciri itu ialah kanak-kanak yang selalu
gelisah dengan tangan dan kaki atau tidak boleh berada di tempat duduk, selalu
meninggalkan tempat duduk dalam kelas atau dalam situasi yang diperlukan
dan selalu lari atau memanjat dalam situasi yang tidak sesuai.
• Selain itu, kanak-kanak juga selalu mempunyai masalah untuk bermain dan
terlibat dalam aktiviti masa lapang dengan senyap. Seterusnya, kanak-kanak
selalu sibuk atau aktif bergerak dan selalu bercakap secara melampau atau
berlebih-lebihan. Kanak-kanak yang mempunyai lebih daripada enam ciri-ciri
Ketidakupayaan Attention Deficit Disorder (ADD) dan enam ciri-ciri hiperaktif
dikesan menghidapi Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD).

15. ADHD
• Menurut Bailey (2006), terdapat lima ciri-ciri impulsif. Antaranya ialah
selalu memberi jawapan sebelum soalan lengkap diajukan, kurang sabar
atau menghadapi masalah ketika menunggu giliran dan sering mengganggu
atau mencelah perbualan atau aktiviti orang lain. Selain itu, kanak-kanak
juga selalu membuat pertimbangan yang salah dan mudah mengalami
kemalangan.
• Berdasarkan ciri-ciri Ketidakupayaan Attention Deficit Disorder (ADD) dan
Ketidakupayaan Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), kami dapat
merumuskan Ketidakupayaan Attention Deficit Hyperactivity Disorder
(ADHD) dengan impulsif merangkumi ciri-ciri tidak dapat memberi
tumpuan, hiperaktif dan impulsif.

16. PUNCA ADHD
• Ketidaknormalan aktiviti bahan kimia otak yang tertentu dalam korteks prefrontal boleh menyumbang
kepada Ketidakupayaan Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). Dopamine dan
norepinephrine adalah bahan kimia otak yang mempunyai kaitan dengan ketidakupayaan ini.
Manakala neurotransmitters yang menjadi penghubung bahan kimia otak akan memberi kesan kepada
fungsi mental dan emosi. Kajian mencadangkan peningkatan tahap bahan kimia yang lain iaitu
glutamate, glutamine dan GABA atau secara kolektif dipanggil Glx, akan berinteraksi dengan laluan
yang mengangkut Dopamine dan norepinephrine.
• Kawasan yang khusus bagi laluan saraf ialah rangkaian saraf yang dipanggil laluan basal-ganglia
thalamocortical. Ketidaknormalan sepanjang laluan saraf ini adalah berkait dengan Ketidakupayaan
Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), Sindrom Tourette dan Ketidakupayaan Obsessive-
Compulsive yang berkongsi ciri-ciri tertentu.
• Kami dapat merumuskan ketidaknormalan di kawasan struktur otak, bahan kimia otak dan laluan
saraf akan menyebabkan ketidakupayaan Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD).
Ketidaknormalan di bahagian korteks prefrontal akan menyebabkan kanak-kanak gagal menyekat
tindak balas dan menyebabkan mereka mudah terdedah kepada bahaya.

17. MASALAH PERTUTURAN
• Definisi
• Masalah pertuturan yang dialami memberi kesan terhadap bunyi yang dikeluarkan oleh kanak-kanak.
Setiap kanak-kanak mempunyai suara yang unik tetapi perbezaan dalam cara kanak-kanak itu
bercakap menjadi suatu masalah apabila pertuturannya tidak difahami oleh orang yang mendengar
ataupun cara kanak-kanak itu bercakap mengganggu pendengar daripada memahami apa yang cuba
disampaikan. Adakalanya kanak-kanak yang mengalami mesalah lain seperti palsi serebrum,
sumbing, masalah pendengaran dan dyspraxia.
• Kanak-kanak yang mengalami masalah pertuturan tidak berkemampuan menyatakan keperluan,
kehendak dan perasaan yang seterusnya menjejaskan pembelajaran dan interaksinya dengan orang
lain. Apabila kanak-kanak berasa sukar untuk membuat orang lain memahaminya, mereka berasa
kecewa dan menunjukkan tingkah laku yang agresif. Kebiasaannya kanak-kanak yang mengalami
masalah pertuturan diabaikan oleh rakan-rakan kerana sukar bagi memahaminya dan ini membawa
kepada keadaan perkembangan bahasa yang semakin lambat, terutama dalam kemahiran interaksi
sosial kerana peluang untuk mereka berkomunikasi terhad.

18. CIRI-CIRI KETIDAKUPAYAN PERTUTURAN
• Ketidakupayaan Pertuturan dapat dilihat melalui lima ciri yang dapat dilihat ke atas seseorang kanak-kanak yang
mempunyai masalah ini. Antara ciri-cirinya ialah ketidakupayaan artikulasi, ketidakupayaan suara, ketidakupayaan
bahasa dan ketidakupayaan kelancaran ( gagap ).
• Ketidakupayaan yang pertama iaitu ketidakupayaan artikulasi. Ketidakupayaan ini terbahagi kepada empat iaitu
penggantian, keherotan atau memiuh, ketinggalan atau pengabaian dan penambahan. Bagi ketidakupayaan
penggantian, kanak-kanak mungkin menggantikan satu bunyi dengan bunyi yang lain. Bunyi perkataan yang
sepatutnya disebut tetapi tidak disebut oleh kanak-kanak. Contohnya, seperti bunyi perkataan ‘train’ tetapi kanak-
kanak menyebut dengan bunyi seperti ‘crane’.
• Manakala bagi keherotan atau memiuh pula, kanak-kanak berkemungkinan akan memiuh bunyi pertuturan yang
tertentu apabila mereka cuba menyebut perkataan tersebut. Contohnya, kanak-kanak yang susah untuk menyebut
‘s’, berkemungkinan kanak-kanak akan menyebut perkataan ‘sleep’ akan menjadi ‘schlep’. Selain itu,
ketidakupayaan artikulasi ini juga disebabkan oleh ketinggalan atau pengabaian bunyi perkataan yang tertentu.
Sebagai contohnya, kanak-kanak yang hendak menyebut bunyi perkataan school’ akan membunyikan seperti ‘cool’.
Ketinggalan bunyi ni berkemungkinan kanak-kanak akan meninggalkan konsonan yang terletakdibelakang
perkataan. Contohnya, perkataan ‘post’ disebut oleh kanak-kanak sebagai ‘pos’.

19. CIRI-CIRI KETIDAKUPAYAN PERTUTURAN
• Ketidakupayaan artikulasi yang terakhir ialah penambahan. Seorang kanak-kanak akan
menambah bunyi sesuatu perkataan yang diucapkan. Contoh perkataan yang disebut
oleh kanak-kanak ialah seperti ‘brown’ tetapi dibunyikan seperti ‘buh rown’.
• Ketidakupayaan kedua pula ialah ketidakupayaan suara. Ia terbahagi kepada dua iaitu
bunyi dan gema. Bagi bunyi, kanak-kanak akan mengeluarkan suara yang berbunyi
seperti orang yang sedang mengah, parau, serak, garau atau seperti suara yang dipaksa-
paksa keluar untuk mengeluarkan bunyi. Hal ini adalah disebabkan masalah organik
seperti tumbesaran atau perangsang pada ‘vokal cards’.
• Manakalan ketidakupayaan suara yang disebabkan oleh gema merupakan keadaan di
mana pengeluaran banyak bunyi melalui udara hidung. Gema ini disebabkan oleh
masalah organik iaitu seperti rekahan lelangit mulut, tisu hidung menggelembung
ataupun kerosakan pendengaran. Selain itu, ia juga berkemungkinan disebabkan oleh
masalah fungsi percakapan yang dipelajari oleh kanak-kanak tersebut.

20. CIRI-CIRI KETIDAKUPAYAN PERTUTURAN
• Ciri ketidakupayaan ketiga pula ialah ketiupayaan suara. Ketidakupayaan ini juga terbahagi kepada
dua iaitu pertuturan yang bertaburan dan gagap. Pertuturan bertaburan adalah satu keadaan yang
merupakan pertuturan kanak-kanak adalah sangat cepat dengan bunyi yang berlebihan atau sebutan
yang salah. Contohnya, kanak-kanak menyebut sesuatu perkataan itu dengan sebutan yang salah
seperti perkataan ‘work’ akan disebut ‘walk’. Manakala gagap pula merupakan keadaan di mana
seseorang kanak-kanak menghadapi masalah untuk bertutur dengan normal dan lancar. Pertuturan
in akan terganggu disebabkan oleh masalah pengulangan atau masalah pelanjutan suara atau
perkataan. Kebiasaannya kanak-kanak ini akan menyebut perkataan yang sama berulang-ulang kali.
Gagap ini juga menyebabkan seseorang kanak-kanak mengalami kesusuhan untuk memulakan
sesuatu perkataan.
• Bagi ketidakupayaan yang keempat pula ialah ketidakupayaan bahasa. Ketidakupayaan
bahasa ini terbahagi kepada dua iaitu ketidakupayaan bahasa reseptif dan ketidakupayaan bahasa
ekspresif. Ketidakupayaan bahasa reseptif adalah kanak-kanak tidak dapat memproses, memahami
dan mengintegrasi bahasa.

21. CIRI-CIRI KETIDAKUPAYAN PERTUTURAN
• Ketidakupayaan bahasa ekspresif pula yang menyebabkan kanak-kanak menghadapi masalah untuk
mengekspresikan verbal iaitu kesukaran untuk menggunakan perkataan bagi memfomulasikan fikirannya,
kekurangan perbendaharaan dan ucapan tatbahasa seperti sintaksis, moforlogi dan semantik. Hal ini menyebabkan
kanak-kanak tidak tahu dalam pembentukan ayat, perbualan dan pemahaman terhadap sesuatu bahasa yang
dituturkan.
• Ketidakupayaan yang terakhir ialah ketidakupayaan kelancaran ( gagap ). Ketidakupayaan kelancaran iaitu
gagap apabila penyebutan perkataan oleh kanak-kanak adalah berulang-ulang, terhenti-henti dan diikuti oleh
ketegangan otot tekak dan tulang dada. Kegagapan juga adalah disebabkan oleh gangguan pernafasan yang
berpunca daripada penyelarasan otot pertuturan yang tidak sempurna. Contohnya sebutan kanak-kanak seperti
‘sasasasa…. saya’ atau ‘aaaaa….apa’.
• Gagap merupakan masalah pertuturan di mana sebutan ( biasanya ) huruf pertama atau syllable sesuatu
perkataan di ulang tanpa kawalan. Sebagai contoh, gagap pada perkataan ‘meja’ akan menjadi samada ‘m-m-m-
m…m-meja’ atau “me-me-me-me…meja”. Ini biasanya berlaku dengan fenom bermula dengan ‘p’ atau ‘b’ atau
konsonan plosive yang lain. Gagap merupakan proses luar yang membantut komunikasi biasa. Walaupun terdapat
teknik bantu diri yang boleh diajar dan dapat membantu sesetengah orang, mereka yang gagap tidak dapat
menghentikan proses tersebut dan kerisauan atau kegelisahan meningkatkan lagi masalah tersebut. Dalam bahasa
Inggeris istilah stammering digunakan bagi merujuk kepada tersekat atau terhenti-henti pada sesuatu perkataan
syllables.

22. MASALAH PENGLIHATAN
• Individu yang dikatakan buta ialah mereka yang mengalami
kecacatan yang begitu teruk sehingga mereka mesti belajar
membaca braille atau menggunakan kaedah aural ( deria
pendengaran)
• Kanak-kanak yang mempunyai masalah penglihatan ialah
mereka yang mempunyai penglihatan terhad ataupun rabun
dan tidak boleh melihat dengan jelas.

23. KLASIFIKASI MASALAH PENGLIHATAN
• Klasifikasi masalah penglihatan boleh dibahagikan kepada dua iaitu:
• (a) Kategori low vision (penglihatan terhad)
• Kategori low vision juga dikenali sebagai penglihatan terhad. Penglihatan kurang daripada
6/18 sehingga persepsi cahaya pada mata yang terbaik ataupun medan penglihatan
kurang daripada 10 darjah sesudah rawatan ataupun pembetulan biasa. Individu dengan
penglihatan terhad dapat melakukan tugas seharian menggunakan deria penglihatan.
• (b) Kategori blind (buta)
• Biasanya penglihatan kurang daripada 3/60 pada mata yang terbaik, ataupun medan
penglihatan kurang daripada 10 darjah setelah menerima rawatan ataupun pembetulan
biasa.

24. TAHAP MASALAH PENGLIHATAN
• Terdapat beberapa tahap masalah penglihatan yang membezakan antara buta dengan penglihatan terhad ataupun
low vision berdasarkan ujian visual akuiti dan juga adaptasi pendidikan khas. Masalah penglihatan dapat dilihat dalam
tahap berikut:
• (a) Sederhana
• Masalah pada tahap sederhana masih membolehkan kanak-kanak melihat cahaya dan menjalankan aktiviti
melibatkan deria penglihatan dengan menggunakan alat bantu khas seperti kanta.
• (b) Teruk
• Masalah pada tahap teruk menyebabkan kanak-kanak mungkin memerlukan lebih banyak masa dan tenaga dalam
menjalankan aktiviti malah mengalami kesukaran melakukan aktiviti berkaitan penglihatan termasuk mobiliti,
walaupun dengan bantuan alat khas.
• (c) Sangat Teruk
• Masalah pada tahap sangat teruk mengakibatkan kanak-kanak menghadapi kesukaran melakukan aktiviti visual
seperti membaca dan mobiliti serta perlu bergantung pada deria-deria lain.

25. MASALAH PENDENGARAN
• Kanak-kanak yang mengalami masalah pendengaran akan
menyebabkan kesukaran untuk menguasai pertuturan dan
Bahasa. Kegagalan menguasai Bahasa akan mengakibatkan
kesekaran berinteraksi, belajar dan menyesuaikan diri dalam
persekitaran sosial.

26. ANTARA CIRI-CIRI YANG DAPAT DIKENALPASTI
IALAH SEPERTI :
• kurang memberi perhatian - ciri ini dapat dikenalpasti apabila seorang kanak-kanak tersebut tidak
menunjukkan sebarang reaksi mahupun perhatian kepada orang sekeliling yg bercakap dengannya.
selalunya mereka tidak mengalihkan pandangan ke arah sumber bunyi, dan kadangkala juga mereka
tidak terkejut dgn bunyi yang kuat memandangkan gegendang telinga tidak berfungsi.
• sukar mengikut arahan - Apabila tidak boleh memberi respon, secara tidak langsung kanak-kanak
tersebut sukar untuk menerima arahan secara lisan. Hal ini kerana mereka sukar untuk memahami
arahan yang mudah dan akan menyuruh arahan tersebut diulang berkali-kali sehingga boleh difahami
terutama arahan diberi dalam jarak jauh.
• kurang melibatkan diri dalam aktiviti perbincangan - Memandangkan fungsi pendengaran mereka
tidak seperti kanak-kanak tipikal yang lain, maka mereka merasakan kehadiran mereka di dalam
sebuah kumpulan adalah sia-sia kerana tidak mampu memberi respon dan pendapat yang baik. kesan
negatif ialah kanak-kanak tersebut mungkin dipinggirkan atau dikecualikan dari terlibat mana-mana
aktiviti.
• cara percakapan yang pelik - kadangkala kanak-kanak yang menghadapi masalah pendengaran ini
mengeluarkan perkataan yang tidak sempurna dan kurang difahami oleh orang lain. Hal ini kerana
mereka mempunyai masalah pertuturan yang menjadikan mereka tidak boleh menyebut satu-satu
ayat dengan baik.
• masalah kesihatan - kanak-kanak ini sering mengadu mengalami masalah kesihatan seperti sakit
telinga, selesema, sakit tekak dan tonsilitis. masalah dan gangguan kesihatan ini biasanya berkaitan
dengan pendengaran.

27. SLOW LEANERS
• Kanak-kanak yang memiliki prestasi belajar rendah pada salah
satu bidang atau seluruh bidang akademik.
• Tidak dapat menguasai kemahiran membaca, menulis dan
mengira. Mudah hilang tumpuan, membuat kesalahan akibat
kecuaiaan, sukar menyiapkan tugasan, dan sukar membuat
tugasan berurutan. Sukar menerima arahan dan penguasaan
Bahasa yang rendah.

28. TUGASAN KUMPULAN
1. Hasilkan PPT interaktif berdasarkan tajuk;
• Disleksia
• Autisme
• ADHD
• Slow Leaners
• Masalah Penglihatan
• Masalah Pendengaran
• Masalah Pertuturan
2. Bentangkan di dalam kelas dan muatnaik hasil kerja anda di dalam els@ipgkpm dan
slideshare

29. IMPLIKASI TERHADAP PDPC
• Menyediakan bahan bacaan yang mempunyai tulisan besar.
• Menggunakan Bahasa isyarat untuk berinteraksi dengan murid.
• Menyediakan aktiviti PdPc yang menarik dan menggalakkan murid
untuk terlibat secara aktif.
• Guru perlu beri arahan berkali-kali supaya murid mudah faham.
• Menyediakan rutin tetap kerana murid autism tidak suka kepada
perubahan rutin.
• Proses PdPc dilaksanakan mengikut kebolehan dan kemampuan
pencapaian murid.
• Guru memberi ganjaran apabila murid dapat bertutut dengan
lengkap.