1. PENGENALAN
Berdasarkan Falsafah Pendidikan Negara,semua kanak-kanak berhak untuk mendapatkan pendidikan
yang sempurna mengikut keupayaan masing-masing (En. Abd Rahim BiN Talib,2007). Oleh itu,
Pendidikan Khas adalah pengajaran yang direkabentuk bagi memenuhi keperluan pendidikan bagi
kanak-kanak yang berkeperluan khas.
Pendidikan Khas bukan sahaja perlu diketahui oleh mereka yang berkeperluan khas,ia juga perlu
diketahui oleh semua lapisan masyarakat terutama sekali guru di sekolah (Jamila K.A
Mohamad,2005). Tanpa pengetahuan tentang pendidikan khas menyukarkan guru untuk
mengenalpasti masalah pembelajaran yang dihadapi oleh seseorang murid itu. Tanpa pengetahuan
juag menyebabkan pelbagai lontaran stigma diberikan kepada kanak-kanak ini. Ia menyebabkan
murid-murid ini dilabelkan sebagai malas, bodoh,degil dan tidak mahu mendengar arahan walhal
terdapat keadaan dalaman yang tidak dapat dicapai sebagaimana yang dikehendaki oleh guru.
Individuals with Disabilities Education Act(IDEA),1990 mengklasifikasikan kanak-kanak berkeperluan
khas kepada 13 kategori, manakala Abdullah Yusof,2006 mengklasifikasikan kepada 8 kategori sahaja
dengan merangkumkan beberapa kategori seperti di bawah;
KANAK-KANAK BERKEPERLUAN KHAS;
KURANG UPAYA PENDENGARAN
KURANG UPAYA PENGLIHATAN
KURANG UPAYA PERTUTURAN & BAHASA
KURANG UPAYA MENTAL(KERENCATAN AKAL)
KURANG UPAYA FIZIKAL & KESIHATAN
KURANG UPAYA PEMBELAJARAN
GANGGUAN EMOSI & TINGKAH LAKU
PINTAR CERDAS
Jabatan Pendidikan Khas (2003) mengkategorikan kanak-kanak berkeperluan khas seperti di bawah;

2. BERMASALAH PENDENGARAN
BERMASALAH PENGLIHATAN
BERMASALAH PEMBELAJARAN
ü Lembam (Slow Learner)
ü Sindrom Down
ü Hiperaktif
ü Disleksia
ü Palsi Selebral
ü Autisma
Menurut modul Pengenalan Pendidikan Khas KPLI-SR-LPBS,kanak-kanak berkeperluan khas ini terdiri
daripada 8kategori iaitu masalah penglihatan, masalah pendengaran, masalah emosi dan tingkah
laku, masalah fizikal dan kesihatan, masalah mental, masalah komunikasi, masalah pembelajaran dan
kanak-kanak cerdas pintar.
Bagi kanak-kanak bermasalah penglihatan dan masalah pendengaran, mereka ditempatkan di
seko;ah-sekolah pendidikan khas masalah penglihatan dan pendengaran. Manakala kanak-kanak
yang lain diletakkan di bawah kanak-kanak Masalah Pembelajaran.
Definisi murid bermasalah pembelajaran adalah kanak-kanak yang mempunyai masalah
kognitif(kerencatan akal) yang dianggap boleh diajar (educable) dan boleh mendapat pendidikan
formal (En. Abdul Rahman Bin Talib,2007). Mereka ini ditempatkan di dalam Program Khas Masalah
Pembelajaran yang diintegrasikan dengan sekolah-sekolah biasa.

3. DEFINISI OKU
Mengikut AktaOrang Kurang Upaya 2007, “Orang Kurang Upaya”(OKU) itu bermaksud seperti
berikut;
“Mereka yang mempunyai kekurangan jangka panjang fizikal,mental,intelektual atau deria yang
apabila berinteraksi dengan pelbagai halangan,boleh menyekat penyertaan penuh dan berkesan
mereka dalam masyarakat”
MASALAH PENGLIHATAN

4. Masalah penglihatan adalah ketidakupayaan untuk melihat. Menurut Heward (1996),seseorang yang
mempunyai ketajaman penglihatan 20/200 atau kurang daripada mata yang sihat dengan
pembetulan(kaca mata) atau mempunyai medan penglihatan yang sempit kurang daripada 20 darjah.
Menurut Hallahan &Kauffman (2002), kehilangan daya penglihatan terhadap cahaya (kemampuan
menyatakan kewujudan pencahayaan dari kawasan gelap)mahupun unjuran cahaya(kebolehan untuk
mengenalpasti punca arah cahaya.
Menurut National Society For Prevention of Blindness(1990),ketepatan penglihatan 20/200 atau
kurang daripada mata yang terbaik setelah dilakukan pembetulan atau mempunyai ruang
penglihatan melebihi 20/200 tetapi tidak melebihi 20/70 pada mata yang terbaik setelah dijalankan
pembetulan.
Masalah penglihatan terbahagi kepada dua iaitu rabun dan buta. Rabun atau kurang Nampak ialah
mereka yang masih boleh membaca dan melihat dengan pandangan yang kabur (penglihatan <3/60)
iaitu mereka yang langsung tidak dapat melihat dan memerlukan bantuan kod Braille untuk
membaca.
Punca terjadinya kecacatan ini adalah faktor komplikasi semasa hamil dan selepas
lahir,rubella,sifilis,kecederaan dan penyakit. Menurut Hewett Fan Forness(1974),49% kecacatan
disebabkan oleh kesalahan pada mata iaitu hiperopia,myopia,astigmatisme, 47% disebabkan
jangkitan selepas lahir,33% akibat peracunan,7%-8% akibat penyakit dan 2% disebabkan kemalangan.
Menurut Menon(1981),diantara sebab-sebab menjadi buta adalah katarak iaitu 66% cacar
variola,kurang zat pemakanan,kemalangan dan glaucoma masing-masing sebanyak 25%,15%
disebabkan jangkitan dan 5% disebabkan trokoma. Tidak dinafikan juga,masalah ini berlaku adalah
faktor baka.
Tanda-tanda fizikal yang ada pada mereka yang mempunyai masalah penglihatan adalah bebola mata
yang selalu berputar, matanya sensitive terhadap cahaya,bahagian tepi mata kelhatan
merah,kelopak mata bengkak,mata selalu berair,juling dan terdapat bintik-bintik ditengah mata.
Mereka juga sering mengadu tidak dapat melihat dengan jelas, sakit kepala apabila membuat
sesuatu kerja,pandangan kabur dan kadangkala objek yang dilihat menjadi dua imej.
Tingkah lakunya pula,mereka selalu memusingkan kepala pada sebelah arah iaitu semasa melihat
objek,selalu mengerut atau mengecilkan mata,kerap berkedip,selalu terlanggar objek,keliru dengan

5. huruf,menonton televisyen dan membaca buku pada jarak yang sangat dekat dan memegang kepala
dengan cara luar biasa.
Disebabkan kekurangan yang mereka ada,timbul perasaan kurang keyakinan diri dan sering
menyisihkan diri tetapi ianya boleh diatasi dengan memberi layanan yang baik kepada mereka(bukan
bermaksud layanan yang istimewa sehingga mereka rasa berbeza dengan orang normal).
MASALAH PENDENGARAN
Masalah pendengaran adalah melibatkan ketidakupayaan untuk mendengar.Menurut Cruickshakn
dan Johnson (1975), kebolehan kanak-kanak menggunakan deria dengarnya dan juga bila kecacatan
itu dialami.Terdapat dua kategori iaitu pekak dan separuh pekak.Pekak adalah kanak-kanak yang
mempunyai deri dengar yang tidak berfungsi. Manakala separuh pekak adalah kanak-kanak yang
masih boleh menggunakan deria dengar tetapi dengan menggunakan alat bantuan mendengar.
Menurut Chua Tee Tee (1992), kanak-kanak pekak boleh dikatakan lebih tepat sebagai seorang yang
rosak pendengaran dalam kebanyakan keadaan,contoh ia mempunyai pendengaran yang
separa,adalah luar biasa kerana memang ia tidak dapat bertindak ke aras bunyi-bunyi sekeliling.
Asmah Haji Omar (1984), mentakrifkan pekak sebagai seorang yang dilahirkan dengan kecacatan
pada deria pendengaran yang tidak dapat mengenal bunyi bahasa,tidak dapat mendengar perbualan
orang lain dan tidak dapat mengalami serta menghayati pemikiran dan budaya melalui bahasa.

6. Menurut Bee H.(1995),mentakrifkan kanak-kanak pendengaran adalah mereka yang menghadapi
kesukaran mendengar atau kekurangan pendengaran yang jelas.Masalah pendengaran berpunca
daripada faktor sebelum lahir,semasa lahir dan selepas lahir.
Sebelum lahir
ü Baka disebabkan genetic
ü Bukan baka
§ Jangkitan semasa hamil seperti rubella, meningitis,campak,caar,kencing manis dan sebagainya
§ Pengambilan dadah semasa hamil
§ Mengandung terlalu kerap
§ Oksemia pada peringkat akhir kehamilan
Semasa Lahir
ü Kepala bayi terlalu lama berada di pintu rahim menyebabkan tekanan yang kuat di bahagian telinga
ü Kelahiran tidak cukup bulan
ü Kecederaan pada bahagian telinga semasa lahir
ü Penyakit ‘homolisis’ yang disebabkan oleh Rhesus (Rh)

7. Selepas kelahiran
ü Penyakit yang disebabkan oleh bakteria dan virus
ü Kemalangan yang mencederakan bahagian telinga
ü Terdedah kepada bunyi kuat
Tanda-tanda yang menunjukkan kanak-kanak yang mempunyai masalah pendengaran adalah kurang
member perhatian di dalam kelas,kelihatan selalu berkhayal,percakapannya tidak jelas,terkejut
apabila dihampiri daripada belakang,tidak memahami arahan yang diberikan dan pencapaian yang
lemah terutamanya berkaitan dengan bahasa.
Bagi perkembangan fizikal,motor halus dan motor kasar kanak-kanak ini sama seperti kanak-kanak
normal. Perkembangan kognitifnya adalah agak lambat disebabkan oleh kelambatan perkembangan
bahasa. Bagi perkembangan sosial pula, ia bergantung kepada pengalaman mereka, cara layanan
yang diterima dana melalui kebolehan perkembangan mereka sendiri.

8. MASALAH EMOSI-HIPERAKTIF
Hiperaktif adalah istilah yang digunakan untuk kanak-kanak yang mempunyai tingkah laku yang
terlampau aktif dan mengganggu tetapi mempunyai tumpuan yang singkat. Ia dikenali sebagai
Attention –Hyperactivity Disorder (ADHD). Kanak-kanak ini tidak boleh diminta untuk menjalankan
aktiviti yang pasif sehingga 20 minit.
Menurut Marityn Friend (2005), Persatuan Psikologi Amerika(APA) mendefinisikan ADHD sebagai
kecelaruan psikologi dengan petanda-petandanya yang dapat dikesan pada umur tujuh tahun dan
dikategorikan kepada 3 iaitu;
· ADHD Kurang Tumpuan
ü Mereka mungkin kerap mengelamun di dalam kelas,kerap pelupa dan kerja tidak teratur
· ADHD Hiperaktif-impulsif
ü Hiperaktif menunjukkan jumlah pergerakan yang sangat tinggi
ü Impulsif iaitu melakukan sesuatu tanpa berfikir
· ADHD Gabungan
ü Menunjukkan kedua-dua ciri diatas iaitu kurang tumpuan,hiperaktif dan impulsive

9. Ciri-ciri tingkah laku kanak-kanak ADHD adalah berbeza dan pada kebiasaannya ADHD hiperaktif-
impulsif mempunyai masalah tingkah laku yang lebih jelas daripada ADHD impulsive. Kanak-kanak ini
lebih agresif contohnya mereka kerap memulakan sesuatu pergaduhan,kerap membuat kesalahan
akibat kecuaian,gagal menyiapkan kerja sekolah, tidak mahu mendengar apabila bercakap
dengannya, sukar mengatur tugasan,tidak suka dan enggan melakukan tugasan.
Ciri-ciri sosial kanak-kanak ini lebih tertumpu kepada penghargaan kendiri di mana penghargaan
kendiri positif atau negative bergantung kepada keadaan persekitaran yang mereka terima dan
mereka mudah menyesuaikan diri mengikut tuntutan sosial.