Hakkında Türkçe makale ve özetlerin bulunması zor olan bir konu hakkında bir sunum hazırlamıştık. Umarım sizler için de faydası olur.

1. ALTENBORN
ONSEPTİ
Fzt. İbrahim BOSTAN
Dumlupınar Üniversitesi

2. Freddy M. Kaltenborn kimdir
??
Kaltenborn, fizyoterapist ve fiziksel
eğitimci olarak doğduğu yer olan
Norveç’te çalışmıştır. İngiltere’de
ortopedik tıp ve osteopatik
incelemelerde bulundu ve Almanya’da
Kayroprakt sertifikası aldı. Kaltenborn
osteopatide uygulama ile teori ve ortopedik tıp
pratiğini birleştiren ilk klinisyen oldu. 40 yılı
aşkın süredir Kaltenborn’un manuel tedavi
teknikleri sayısız doktor, karyoprakt, osteopat ve
fizyoterapist tarafından kullanılmaktadır.

3. Olaf Evjenth Norveç’te başarılı bir
fizyoterapisttir ve 1950’li yıllarda Kaltenborn’e
katılır.
OMT (Ortopedik Manipülatif Terapi)
Kaltenborn-Evjenth Sistemi yıllarca
fizyoterapist ve hekimlerin çalışmasının bir
sonucudur ve ilk 1954-1970 yılları arasında
İskandinav ülkelerinde daha sonra ise dünya
çapında kullanılmaya başlanmıştır.

4. 1950-60 yılları arasında Londra’da
Osteopati kursu da alan Kaltenborn
Metodu;
 Ortopedik Tıp (Cyriax, Mennell)
 Osteopati (Still, Stoddard)
 Kendine özgü tekniklerini içerir.

5. Önemli !!
Kaltenborn; ‘Cyriax’, ‘Maitland’,
‘Kaltenborn’ ya da diğer teknikler
şeklinde ayrımın önemli olmadığını
savunuyor. Eğer bu şekilde
ayrım/parçalamalar olursa mesleki
olarak gelişim ve büyümeyi
engelleyeceğini belirtiyor.
(Hepsi bir bütündür..)

6. BİYOMEKANİK YAKLAŞIM
Son 50 yılda manipülatif tedavi çok
kez değişti. En çok da uzun kolun
rotasyonel hareketi kullanıldı. Ama
bu kompresif kuvvetler zaman
zaman eklemde yaralanmaya yol
açtı.
Bunun üzerine Kaltenborn 1954’te
translasyonel kemik hareketleri adını
verdiği formu geliştirdi. Bu formda
eklem kompresyonunu daha da
azaltmak için, traksiyon ve glide
hareketleri bulunmaktadır.

7. KOMBİNASYON
TEKNİKLERİ
Bir tedavi sürecinde birden fazla teknik
uygulanabilir. Örneğin, bazen eklem
mobilizasyonunu geliştirmek, ağrının
azaltılması ve yumuşak doku mobilizasyon
tekniklerinden önce gelmektedir.
Örneğin; fonksiyonel masaj ve kasları
germek gibi.
Self-terapi de bu işin önemli bir parçasıdır;
self-mobilizasyon, self-germe, self
traksiyon, kuvvetlendirme, stabilizasyon ve
koordinasyon egzersizleri..

8. Genel olarak tedavi ??
Mobiliteyi artırmak için;
 Yumuşak Doku Mobilizasyonu
a) Pasif (Klasik, fonksiyonel ve
friksiyon masajı)
b) Aktif (Kont-relax, res. inh., germe
egz.)
 Eklem Mobilizasyonu
a) Gevşek (3 Boyutlu Mobil)
b) Germe
1. Dinlenme pozisyonunda
2. Limitasyon noktasında
c) Manipülasyon (Yüksek hız, kısa
amplitüt)
 Sinir Mobilizasyonu
Dura mater, sinir kökleri ve periferal
sinirler
Sepmtomları azaltmak için;
 Immobilizasyon (Dinlendirme, splint,
taping)
 THE Terapi
(Thermo-Hydro-Elektro)
 Ağrı giderici eklem mobilizasyonu
(Grade I-II)
 Özel Prosedürler (Akupuntur,
Akupressure, Yumuşak Doku
Mobil.)
Hareketi limitlemek;
 Destekleyici cihazlar
 Özelleştirilmiş egzersizler
 Komşu eklemlerde hareketi
artırmak için tedaviler

9. Mobilizasyon nedir ??
Mobilizasyon; eklem kompleksine, pasif
hareket becerisinin sürekliliğini sağlamak için
çeşitli teknikler içeren, farklı hızlarda ve
amplitüdlerde uygulanan ve küçük
amplitüd/yüksek hız (manipülasyon)’da içeren
optimal hareketi ve fonksiyonu geri
kazandırmak ve/veya ağrıyı azaltmak için
uygulanan teknikler bütünüdür.
http://www.physio-pedia.com/Manual_Therapy#Terminology

10. TRAKSİYON ??
 Traksiyon, yumuşak dokuları
ve eklem yüzlerini germek,
kemik fragmanlarını
birbirinden ayırmak amacıyla
kullanılan bir tedavi
yöntemidir. Fizik tedavi ve
rehabilitasyon alanında
genellikle servikal ve lomber
bölgede kullanılır.
DUYUR B. MD, ERDEM H.R. MD, TRACTION THERAPY,
Fiziksel Tıp 1999; 2 (2): 47-52

11. EKLEMDE MEYDANA GELEN
HAREKETLER
 Yuvarlanma: Uyumsuz eklem
yüzleri arasında meydana gelir.
Yuvarlanma, salınım ile aynı
yönde olur. NŞA’da asla tek
başına olmaz. Dönme ve
kayma ile birlikte olur.

12.  Dönme: Nadiren tek
başına meydana gelir.
Eksen etrafında dönme
hareketi olarak
tanımlanabilir.
Örn: Radiohumeral eklem sup-
pro

13.  Kayma: Uyumlu eklem yüzleri
arasında meydana gelir. Yönü
ise hareketli kısım konveks ise
zıt, konkav ise aynı yönlü
kayma gerçekleşir.

14. ARTROKİNEMATİ
Kemikler arasındaki hareketler eklem
yüzlerinin şekline bağlı olarak değişiklik
gösterir.
Eklem Tipi
Ova
l
Sella
r
Bir yüz konkav,
diğer yüz konveks
Hareketin
yönüne göre
bir eklem
yüzü konkav
ya da
konveks
olabilir

15. EKLEM MORFOLOJİSİ
 Konveks: Yuvarlak veya yay şeklinde
 Konkav: Oyuk veya sığ

16. Konkav Ve Konveksin
Özellikleri
 Konveks yüzeyler merkezde çok
daha fazla kıkırdak dokuya
sahiptir
 Konkav yüzeyler ise periferde çok
daha fazla kıkırdak dokuya
sahiptir
 Eklem yüzeyi nerede yassı ve
daha geniş ise o yüzey konveks
kabul edilir

17. HAREKETİN KURALI
• Konkav Kuralı
- Konveks yüzey sabit, konkav
yüzey hareketli
- Kemik ve eklem hareketi aynı
yönlü
- Kayma ve yuvarlanma aynı
yönlüdür

18.  Konveks Kuralı
- Konkav yüzey sabit, konveks
yüzey hareketli
- Kemik ve eklem hareketi zıt yönlü
- Kayma ve yuvarlanma zıt yönlüdür

19.  Çünkü her zaman uyumlu olmayan
eklem yüzleri nedeniyle kayma ve
yuvarlanma hareketi bazı
kombinasyonlarla olmalıdır.
 Artrokinematik yuvarlanma hareketi
eklem yüzünün konveks yada konkav
şekline bağlı olmadan her zaman
kemik hareketi ile aynı yönlüdür

20. EKLEM POZİSYONLARI
• Loose Pack Pozisyonu
Eklem yüzleri arasındaki temasın en az olduğu ve destek
yapılarının en gevşek olduğu eklem açısı pozisyonuna denir.
Kullanımı;
1. NEH içinde eklemi değerlendirmek
2. Tanıyı kesinleştirmek için testler yaparken kullanılır. örn:
MCL-LCL rüptür testleri
3. Gevşek pozisyonda Grade I-II derecesinde traksiyon ve
mobilizasyon ile semptomların tedavisi
4. Grade II relax-mobil ya da Grade III germe-mobil ile
hipomobilite tedavisi

21.  Close Pack Pozisyonu:
Eklem yüzlerinin en çok temaslı halidir.
Close-packed pozisyonunda majör ligament maksimum
gergin, intrakapsüler boşluk minimaldir.
Eklem yüzeyleri traksiyon kuvvetleri ile çekilemezler.
Bu pozisyon ‘test pozisyon’ amaçlı kullanılır. Fakat, bu
pozisyonda rahat hareket yeteneği olmadığından dolayı
mobilizasyon için asla kullanılmaz.
Close-packed pozisyona örnek olarak interfalangeal eklemde
full ekstansiyon ve dirsek eklemde full ekstansiyon pozisyonu
verilebilir.

22.  Kapsüler Patern
Bir eklemin kapsülünde veya sinovial membranında bir lezyon
olduğu zaman, karakteristik boyutlarda aktif hareket
limitasyonu gerçekleşir. Bir eklem limitasyonun bu anlamına
‘kapsüler patern’ denilmektedir.
Kapsüler patern sadece sinovial eklemlerde yapılanır ve
kaslarla kontrol edilir. Primer olarak Ligamentöz stabilitesi
olan eklemlerde, örneğin sacroiliak eklemlerde kapsüler
patern olmaz.
Her bir sinovial eklemin kendine özgü kapsüler paterni vardır.
Örneğin glenohumeral eklemde en çok ‘dış rotasyon hareketi’
limitlenir, abduksiyon hareketi ise ER’e göre daha az oranda
limitlenir, ‘iç rotasyon hareketi ise hepsinden daha az oranda
limitlenir. Fleksiyon hareketi ise diğer eklemlere göre en az
oranda limitlenir.

23.  Nonkapsüler Patern
Kapsüler patern dışında bir limitasyon saptanmışsa; buna
nonkapsüler patern denir.
Nonkapsüler patern saptanmışsa, kapsül dışında bir lezyon
düşünülmelidir.
Bu durum 3 şekilde sınıflanıştır;
1. ligamentöz adhezyonlardan kaynaklanan
2. internal düzensizlikten kaynaklanan
3. ekstra artiküler lezyonlardan kaynaklanan

24. End Feel
End feel, eklem hareket açıklığının son noktasında
uygulayan kişinin elinde oluşturduğu histir.
Her bir eklemin, anatomisine ve test edilen hareket
yönüne bağı olarak karakteristik bir son hissi vardır.
Son his ayrıca yaşa, vücut tipine ve kişiden kişiye
değişir. Pasif harekette ilk önemli dirençle
karşılaşıldıktan sonra, son hissin yumuşak, sert ya
da sabit olup olmadığını belirlemek için dikkatlice
küçük bir ek kuvvet uygulanır.

25. Normal End-Feel
 1. Yumuşak doku aproksimasyonu:
‘Yumuşak veya süngerimsi’ bir histir. Örneğin dirsek
fleksiyonunda elde edilir.
 2. Musküler:
Çok rahat olmayan veya diskomfort yolla elde edilen ‘elastik
refleks’ histir. Örneğin düz bacak kaldırma hareketinde ve
omuzun abduksiyon hareketinde elde edilir
 3. Kemik-kemik veya kemik-kartilaj:
Ağrısız bir şekilde aniden stoplanan bir hareketle elde edilen
histir. Örneğin dirsek ekstansiyonunda elde edilir
 4. Kapsüler- hareketin sağlam olarak bloke hali:
Burada hareket belirlenmiş bir pozisyonla sabitlenir. Örneğin
kalça rotasyonunun sonunda bu his elde edilir.

26. Anormal End-Feel
 1. Spazm
Hareketin tamamlanmasını önleyen dikkate değer bir ağrı ile
elde edilen histir.
 2. Yayın bloklanmış veya bağlanmış /
kartilajinöz blok
Dizde menisküs patolojilerinde elde edilen bir histir.
 3. Boş / Yüksüz (empty)
NEH’in sonu öncesinde kabul edilebilir bir ağrı vardır, hasta
harekete aktif olarak rezistans göstermeye başlar. Bu durum
akut bursitiste görülebilir
 4. Seyrek – Başıboş (loose)
Hipermobil eklemlerde elde edilen bir histir. Özellikle romatoid
artrit hastalarda bu his elde edilebilir.

27. END FEEL NEDEN ÖNEMLİ
??
Sert/Elastik olmayan end feel yalnızca
Grade III(germe-mobil) ’te
kontraendikedir. Eğer yapılırsa
muhtemel minik yırtıklara neden
olunabilir ve hareket limitlenir.

28. GRADE
 I- Ağrı Mobilizasyonu
Grade I-II (Eklem dinlenme
pozisyonunda)
 II- Gevşeme Mobilizasyonu
Grade I-II (Eklem dinlenme
pozisyonunda)
 III- Germe Mobilizasyonu
Grade III (Eklem dinlenme
pozisyonunda)
Grade III (Limitasyon noktasında)

29. Mobilizasyon Prensipleri
 Ossilasyonlar(Salınıml
ar)
60-120/dk
5-60 sn’lik 1-5 set
Genellikle ağrı
tedavisinde
kullanılır.
 Uzun Süre Tutma
5-30 sn
1-5 tekrar
Sertlik tedavisinde
hareket
sonunda uygulanır.
 Ossilasyonlar ve Uzun Süre Tutma
haretin ortasında Tip I
mekanoreseptörleri stimüle eder.
 Ossilasyonlar ve Uzun Süre Tutma
haretin sonunda Tip II
mekanoreseptörleri stimüle eder.
 Düşük Grade’de Uzun Süre Tutma
Tip III Mekanoreseptörleri stimüle
eder.

30. Eklem Mekanoreseptörleri
Tip FONKSİYON
BULUNDUĞU
YER MEYDANA GELİŞİ DAVRANIŞ
I
Postural
Dinlenmede aktif
Superfisial
Kapsül
Hareket sonunda
Grade’ler ya da
Progresif Salınımlar
• Yavaş
Adaptasyon
• Postural
Kinestetik
Hareketler
• Farkındalık
• Tonus
Dengeleme
II
Dinamik
Hareketin başlaması ile
aktifleşir.
Derin
Kapsül
Hareket ortasında
Grade’ler ya da
Progresif Salınımlar
• Hızlı
Adaptasyon
• Dinamik Duyu
Hissi
III
İnhibe Edici
Ligamentler
Hareketin sonunda
germe ya da uzun
süre tutma
• Koruyucu
Reseptör
• Kas tonus
reflex
inhibisyonu
IV Nosiseptif
Hemen
Hemen
Tüm
Dokularda
Yaralanma ya da
enflamasyon
• Adaptif değil
• Tonik reflex etk

31. Grade I : ağırlıksız veya çok az destekli eklem yüzlerinde
- eklemleri uyumlu hale getirir ve basıncı eşitler
- yüklenme ve kompresyonu azaltarak ağrıyı hafifletir
- normal basınç kuvvetlerini ortadan kaldırır
Grade II : Kapsül gevşek pozisyona alınır (eklem ağrısını
ortadan kaldırmak için)
Grade III : Kapsül ve bağlar gerilir
DİSTRAKSİYON GRADE’LERİ

32.  Grade I ve II
nörofizyolojik etki ağrıyı tedavi etmek için kullanılır
eklem mekanoreseptörlerin ve ağrı reseptörlerinin duyusal
innervasyon üzerinde nöromodülasyon yoluyla ağrı kesici
etkisi vardır
spinal kord ve beyin sapı düzeyinde nosiseptif uyarının
iletiminin inhibisyonu ile kapı kontrol teorisine göre ağrı
engellenir
ekleme uygulanan basıncı nötralize eder

33.  Grade III
Mekanik etki sertlik veya hipomobilite tedavisi için 3-5
kez/hafta kullanılır
Mekanik gevşeklik ve/veya kısalmış dokuların gerilmesi
kapsüler hareketlilik ve plastik deformasyonun desteklenmesi
yoluyla ROM'u artırmak

34. Yumuşak Doku
Mobilizasyonları
 Belirli bir tekniği yumuşak doku
mobilizasyonu olarak görülüyor olsun
veya olmasın klinisyen açısından
bağlıdır.
 Yumuşak doku tedavileri eklem, sinir
ve kan damarları gibi birçok yapıları
etkileyebilir.

35.  2 gruba ayrılarak incelenir:
1. Aksesuar Yumuşak Doku
Mobilizasyonu
 Aktif olarak yapılmaz.
 Friksiyon masajı, kasın pasif lateral
hareketi,
2. Fizyolojik Yumuşak Doku Mobilizasyonu
 Aktif ya da pasif olarak yapılabilir.
 Germe, esnetme, kontraksiyon-
relaksasyon tekniği ile görülür.
 Ve genellikle yumuşak doku gerginliğini
değiştirmek için extremite hareketlerinde
kullanılır.

36. Nöral Mobilizasyon
 Fiziksel değerlendirme tamamlanmadan
önce, bariz ya da şüpheli bir sinir kökü
problemi eşlik eden durumlarda tedavi
genellikle başlamış olur.
 Ama yine de hastanın semptomlarına binaen,
ilgili nörolojik değerlendirmeler yapılmalıdır.
 Aralıklı traksiyonlar, sinir kökü lezyonları için
en güvenli ve efektif tedavi şeklidir.
 Grade I ve II traksiyonel mobilizasyon,
vasküler sistem üzerinden metabolik aktiviteyi
geliştirerek sinir kökü irritasyonunu azaltabilir.
 Sinir kökü semptomları, hipomobil
segmentlerle ilişkilidir.

37.  3 boyutlu pozisyonlama; germe,
traksiyon, mobilizasyon(Grade III) ile
ilerlenir.
 Grade III germe-traksiyon-mobilizasyon
ilgili yapılar arasında uzaysal ilişkileri
artırabilir; sinir kökü yeni gerilime uyum
sağlar ve bazı durumlarda disk ve nöro
yapısal yerleşimi geliştirir.
 Bazı klinik durumlarda eklem ve
yumuşak doku mobilizasyonları
semptomları hafifletmede etkili
olamayabilir. Böyle zamanlarda nöral
doku mobilizasyonları endike olabilir.
 Perinöral doku ile ilgili sinirleri harekete
geçiren bazı özel teknikler, doğru bir
şekilde uygulandığında etkili olabilir.

38. Eklem Hareketliliğinin
Sınıflandırılması
GRADE TANIM TEDAVİ
0 Hareket yok - eklem
ankiloz
Harekete geçirmek için
girişimde bulunulmamalı
1 Hipomobil Mobilizasyon
2 Hafif Hipomobil Mobilizasyon –
Manipulasyon
3 Normal Tedavi gerekli değil
4 Hafif hipermobil Egzersiz – Breysleme -
Bantlama
5 Hipermobil Egzersiz – Breysleme -
Bantlama
6 Unstabil Breysleme – Splintleme –

39. KALTENBORN MULLİGAN MAITLAND
Pasif + aktif kombine
(MWM)
Pasif + aktif kombine
(MWM)
Tamamen pasif
Grade’ler bulunur Grade yoktur,
sınır hasta tepkisidir.
Grade’ler bulunur
Hasta değerlendirmesi
daha detaylı
Hasta değerlendirmesi
daha yüzeyel
Hasta değerlendirmesi
daha detaylı
TEKNİKLERİN FARKLARI

40. GRADE SKALALARI
https://quizlet.com/2850456/joint-mobs-maitland-vs-kaltenborn-flash-cards/alphabetical
MAITLAND
Eklem Mobilizasyon Grade Scale
KALTENBORN
Traksiyon Grade Scale
Grade I Hareketin başında küçük
amplitütlü salınım
Grade I Eklem yüzleri birbirinden
ayırmadan eklem basıncını
nötralize etme
Grade
II
Hareketin ortasında geniş
amplitütlü salınım
Grade II Eklem yüzlerini ayırma,
gevşekliği alma veya eklem
kapsülü oyunlarını ortadan
kaldırma
Grade
III
Haretin limitasyon noktasında
geniş amplitütlü salınım
Grade
III
Eklemi çevreleyen yumuşak
dokuyu germe
Grade
IV
Hareket açıklığının sonunda
küçük amplitütlü salınım
Grade
V
(İtme
Maniplas
yonu)
Hareket açıklığının sonunda
küçük amplitütlü hızlı itme

41. ◦ Kaltenborn’e göre tüm eklem
mobilizasyonları, hareket ekleme paralel
ya da dik açıda düzgün bir şekilde
gerçekleştirilmelidir.
◦ Kaltenborn’un teknikleri; ağrının
giderilmesi ve hipomobil eklemleri
mobilize etmek için traksiyon ve
mobilizasyon ya da glide ve mobilizasyon
kombinasyonlarını ağrı sınırında kullanır.

42. Mobil etki mekanızması – neler
oluyor içeride ??
Bunun için öncelikle hareket olmaz ise eklemde
neler olur önce bunu bilmeli.
Eklem hareketi yok olur/azalırsa bölgede
yapısal ve fonksiyonel değişiklikler olur.
Eklemde kartilaj doku beslenmesi azalır ve
komşu eklem bunu kompanse etmek için aşırı
hareket eder. Komşu eklem overuse nedenli
parçalanmaya başlar. Eklem çevresindeki
kaslar kontraksiyon yeteneğini ve yeterli
miktarda gevşeme özelliğini kaybeder. Ve kısa
süre içinde sert eklemi çevreleyen disfonksiyon
tüm bölgeyi kapsar.

43. ETKİ MEKANİZMALARI
Manipülasyon ile oluşan mekanoreseptörlerin stimülasyonunun,
spinal kordun arka boynuzu seviyesinde, nossiseptif afferent
impulsların presinaptik inhibisyonuna neden olduğu
düşünülmektedir. Bu inhibisyon olayında endorfinlerin rolü olduğu
ileri sürülmüştür. Manuel tıbbın hedefleri ve etki mekanizmalarını
açıklayan teoriler şu şekilde sıralanabilir
1. Disk veya faset seviyesinde normal simetriyi yeniden sağlaması
2. Hareketin, optimal kas ve miyofasyal açıklığını mekanik olarak sağlayarak
fonksiyonu tekrar düzenlemesi
3. Spinal korda ulaşan mekanik afferent sinyal iletiminin, kapı kontrol teorisi ile
ağrı duyusunu azaltması
4. Ağrı eşiğini yükselten ve ağrı şiddetini azaltan endorfin salgısını artırması
5. Plasebo etkisi.
Atchison JW, Stoll ST, Gilliar WG. Manipulation, traction and massage. In: Braddom RL, editor. Physical medicine &
rehabilitation. 1st ed. Philadelphia: W. B. Saunders ; 1996. p. 421-36.
Greenman PE. Models and mechanism of osteopathic manipulative medicine. Osteopathic Med News 1987;4:1-20.
Dishman JD, Bulbulian R. Spinal reflex attenuation associated with spinal manipulation. Spine 2000; 25:2519-24.

44. • Manipülasyonun, bel ağrılarında ağrılı stimulusa karşı aşırı artmış
lokal kas yanıtını bloke ettiği kabul edilmektedir. Manipülatif
tedavinin etkinliği ve uzun dönem yararları kontrollü, iyi randomize,
çift kör çalışmalarda yeterli derecede gösterilmemekle birlikte,
fonksiyonel lokomotor rahatsızlıkların ağrılı alevlenmelerinde bu
tedavi ile semptomatik düzelmede ve iş kaybını azaltmada
iyi sonuçlar alındığı pek çok çalışmada ortaya konmuştur. İki ile
dört hafta süren mekanik bel ağrısında manuel terapinin anlamlı
derecede etkili olduğu bildirilmiştir.
• Lehman ve
arkadaşları manipülasyonun
mekanik bel ağrılarında ağrılı
hareket segmentindeki
elektromiyografik aktiviteyi
azalttığını ve bu etkinin, özellikle
şiddetli ağrılı olgularda
belirgin olduğunu bildirmişlerdir.
Eck JC, Circolone NJ. The use of spinal manipulation in the treatment of low back pain: a review of goals, patient selection,
techniques, and risks. J Orthop Sci 2000;5:411-7.
Hadler NM, Curtis P, Gillings DB, Stinnett S. A benefit of spinal manipulation as adjunctive therapy for acute low-back pain: a
stratified controlled trial. Spine 1987;12:702-6.
MacDonald RS, Bell CM. An open controlled assessment of osteopathic manipulation in nonspecific low-back pain. Spine
1990;15:364-70.

45.  Manipülasyon ve mobilizasyon
kronik bel ağrılarında etkili
görünmekle birlikte, kronik boyun
ağrılarında ve yumuşak doku
kaynaklı omuz ağrılarında çok
yararlı değildir. McMorland ve
Suter, yaptıkları
metanalizinde manipülasyonu
mekanik bel ve boyun ağrılarında
yararlı bir yöntem olarak
değerlendirmişler; ancak kronik
olgularda klinik iyileşmenin
akut/subakut olgulardakine göre
daha az olduğunu bildirmişlerdir.
Mior S. Manipulation and mobilization in the treatment of chronic pain. Clin J Pain 2001;17(4 Suppl):S70-
6.
McMorland G, Suter E. Chiropractic management of mechanical neck and low-back pain: a retrospective,
outcome-based analysis. J Manipulative Physiol Ther 2000;23:307-11.

46.  Manipülasyon uygulanan
hastaların semptomlarında,
bazı olgularda tekrarlamakla
birlikte, hızlı bir iyileşme
gözlenmektedir. Kas dengesinin
sağlanmasının tekrarları
önlemede önemli bir rol
oynadığı görülmektedir.
Manuel tedavideki önemli
noktalar kısalmış tonik kasların
gerilmesi, zayıf fazik kas
gruplarının güçlendirilmesi ve
ev egzersiz programı için
özel bir eğitim verilmesidir.

47. ENDİKASYONLAR
- Ağrı
- Hipomobil eklem
- Kas spazmı
- Doku kısalığı
- Eklem ağrısı
- Eklem sertliği

48. KONTRAENDİKASYONLAR
Kesin Kontraendikasyonlar
• Tümör
• Eklemde enfeksiyon varlığı
• Metabolik kemik hastalıkları
• Neoplastik hastalıklar
• Füzyon (kaynaşma) veya
ankiloz
• Kemik iliği iltihabı
• Kırılma veya bağ yırtığı
• İleri derece osteoporoz

49. Kesin Olmayan Kontraendikasyonlar
• Aşırı ağrı veya şişlik
• Artroplasti
• Gebelik
• Hipermobilite
• Romatoid artrit
• Vertebrobaziler yetmezlik
• Spondilolistezis

51. GLENOHUMERAL TRAKSİYON
 Konkav yüzey: Glenoid
Fossa
 Konveks Yüzey: Humerus
başı
 Closed pack pozisyonu:
max. abduksiyon ve
external rotasyon
 Loose pack pozisyonu:
55°-70° abd - 30°
horizantal add ve nötral
rotasyon
 Kapsüler Patern: ER, abd,
daha sonra IR ve en son
olarak flex

52. GLENOHUMERAL TRAKSİYON
Amaç: Ağrı ROM
Başlangıç Poz: Önkol ağırlığı alınmış ve GH loose pack
poz.
El Tutuşu: Sabit el, omuz post-sup’dan GH
çevresini
kavrar
Hareketli el, Humerus proximalini
medialden
kavrar.

53. GLENOHUMERAL TRAKSİYON
Amaç: Flexion ROM’unu artırmak
Başlangıç Poz: Sırtüstü omuz hareketin son
noktasında,
dirsek 90* flex
El Tutuşu: Sabit el : Toraks ve scapulayı stabil
eder.
Hareketli el: Dirsekte
Kemer: Humerus proximalinde

54. GLENOHUMERAL INF. GLIDE
Amaç: Abduksiyon ROM’unu artırmak
Başlangıç Poz: Önkol ve kol loose poz
El Tutuşu: Sabit el : Fiksasyon gerekli değil.
Hareketli el: Elin web aralığı humerus
başında
Prosedür: Humerus başı inferior itme

55. Konkav yüzey: Ulna
Konveks Yüzey: Trochlea
Humeri
Closed pack pozisyonu:
extansiyon-supinasyon max
Loose pack pozisyonu: 70°
flex - 10° sup
HUMEROULNAR EKLEM
Kapsüler Patern: Fleksiyon daha fazla limitlenir

56. HUMERO-ULNAR
TRAKSİYON
Amaç: Ağrı ROM
Başlangıç Poz: Önkol loose pack poz.
El Tutuşu: Sabit el : Humerusu distalden fikse
eder.
Hareketli el: Önkol distalinden tutar.
Prosedür: Yaklaşık dik açıda Grade I.II.III
traksiyon yapılır.

57. HUMERO-ULNAR
TRAKSİYON
Amaç: Flexion ROM’unu artırmak
Başlangıç Poz: Sırtüstü, kol serbest poz, kemer önkol
proximalinde, pozisyon ise flexionda end-ROM’a yakın
El Tutuşu: Sabit el : Humerusu fikse eder.
Hareketli el: Önkol distalinde. Kemer:
Önkol proximalinde
Prosedür: Grade III traksiyonda vücudu geri çekme
ile birlikte sol el hareketli.

58. Konkav yüzey: Tibial plato
Konveks Yüzey: Femoral
kondiller
Closed pack pozisyonu : full
extansiyon ve ext rotasyon
Loose pack pozisyonu: 25°
fleksiyon
DİZ EKLEMİ
Kapsüler Patern: Flex limitasyonu > ext limitasyonu

59. DİZ TRAKSİYONU
Amaç: Ağrı ROM
Başlangıç Poz: Yüzüstü, Tibia-femoral loose pack poz.
El Tutuşu: Sabit el : Femur distalinden fikse eder.
Hareketli el: Hastanın ayak bileğinden kendi
önkolu ile aynı hatta olacak şekilde kavrar.
Prosedür: Hat üzerinde Grade I,II,III traksiyon
uygulanır.

60. DİZ POSTERIOR GLIDE
Amaç: Diz flex ve int.rot ROM’unu artırmak
Başlangıç Poz: Oturur ve ayakları yataktan sarkmış poz
El Tutuşu: Fiksasyon: Femur yatakta sabitlenmiş.
Hareketli eller: Ant-med, diz altı ve ayak
bileğinden kavranır.
Prosedür: Kollar extensiyonda posterior glide Grade III
derecesinde uygulanır.

61. KLİNİK
ÇALIŞMALAR

62. Çalışma I
Başparmak Karpometakarpal Osteoartritli Hastalarda
Unilateral Kaltenborn Mobilizasyonunun Kontralateral
Duyu ve Motor Etkileri

63.  Amaç;
Başparmak CMC OA’li hastalarda semptomatik ele
uygulanan Kaltenborn Mobilizasyonunun kontralateral
elde kavrama kuvveti ve basınç hassasiyetindeki
değişimleri belirlemektir.
 Metod;
Dominant tarafta CMC OA ‘li 29 bayanın(70-90 yaş)
incelendiği 2 grupta deney grubuna Kaltenborn
mobilizasyonu, plesebo grubuna ise tedavi edici dozda
olmayan kesikli ultrason uygulanmıştır.
Basınç ile oluşan ağrı eşiğinin CMC eklem, scaphoid
ve hamatumdaki değerleri ile uç ve üçlü kavrama değerleri
değerleri saptandı.

64.  Sonuç;
Başlangıç verileri ile
karşılaştırıldığında tüm takip
dönemlerinde deney grubunda basınç
ile oluşan ağrı eşiğinde anlamlı şekilde
artış gözlenmiştir.
Girişim sonrası gruplar arasında
basınç ile oluşan ağrı eşiğinde CMC için
1.1 kg/cm², Scaphoid için 1.1 kg/cm²,
Hamatum için ise 1.5 kg/cm² farklılık
görülmüştür.
Uç kavramada 0.5 kg/cm², üçlü

65.  Tartışma;
Mevcut ikincil analize göre;
semptomatik el için Kaltenborn
mobilizasyonunun Basınç Ağrı Hissini
azalttığı(eşiğin yükseldiği) ve ayrıca
plesebo grubu ile tedavi edilmeyen
kontralateral el ile kıyaslandığında
motor değişiklikler gözlenmiştir.

66. Çalışma II
‘‘ Kaltenborn kuralının glenohumeral eklemde
uygulanmasının kanıta dayalı yorumu ’’

67. Kaltenborn’un konveks - konkav kuralı, eklem tedavi teknikleri ve artrokinematileri
içinde bilinen bir kavramdır.
Glenohumeral eklem üzerinde yapılan son çalışmalar, söz konusu kuralı sorguladı ve
böylece pratik bazı yöntemler kabul edildi
Bu sistematik derleme omzun fizyolojik hareketi sırasında humerus başının glenoid
üzerinde aksesuar kayma hareketlerinin yönünü kanıtlama ve yorumlama için
yapılmıştır.
580 tane veri taranmış. Bunlardan 30 tanesi seçilmiş ve en iyi 5 tanesinin kanıta
dayalı olarak tabloları özetlenmiş.
Ve ‘Fizyoterapi Kanıt Veritabanı’ ölçeğine göre bu klinik çalışmalar %51.27 puan
almıştır.
Humerus başının kayma yönünü belirlemede sadece pasif bir etken olamaz. Bu
yüzden omuzun aktif ve alt kontrol sistemi dikkate alınmalıdır.
Dolaylı metod, Kaltenborn’un konveks – konkav kuralını glenohumeral eklemde
uygulanması yeniden ele alınmalıdır.

68. Çalışma III
Kaltenborn Mobilizasyonu’nun ‘Seconder Karpomatekarpal
Orteoartrit’ li yaşlı hastalar üzerindeki hipoaljezik ve motor
etkileri:
Randomize Kontrollü Çalışma

69.  Bu çalışmada Seconder CMC
Osteoartriti bulunan yaşlı hastalarda
Kaltenborn manuel terapisinin duyu ve
motor fonksiyonunun etkileri
değerlendirilmiştir.
 29 kadın hastada Seconder CMC
OA(70-90 yaş)’li hastalarda Kaltenborn
mobilizasyonu ve plesebo etkisi
incelendi.
 Tedavi, Kaltenborn mobilizasyonunun
posterior-anterior glide’ının CMC ekleme
Grade 3 distraksiyonu ile dominant ele 2
hafta boyunca 6 kez yapılması ile
oluşmuştur.
 Ağrı, Scaphoid tuberkülü ve CMC’deki
basınç ile oluşan ağrı eşiği algometre ile
ölçülmüştür. Ve ayrıca uç ve üçlü

70. SONUÇ:
 Tüm değerler plesebo grubunda tedavi
süresince değişmeden aynı şekilde kalmıştır.
 Tedavi grubunda ise, CMC’de basınç ile
oluşan ağrı eşiği 2.98±0.30 kg/cm² iken
tedaviden sonra 4.07±0.53 kg/cm²’ye
yükselmiştir.
 Benzer şekilde, Scaphoid’te basınç ile oluşan
ağrı eşiği 3.6±0.29 kg/cm² iken, tedavi
sonrasında 4.87 ± 0.37 kg/cm²’ye
yükselmiştir.
 Ancak; tedavi ve plesebo gruplarında uç, üçlü
kavrama ve kavrama kuvveti açısından tedavi
öncesi ve sonrasında bir farklılık
görülmemiştir.

71. Yani;
Bu çalışma Kaltenborn
mobilizasyonunun yaşlı kadın
hastalarda CMC eklem ve Scaphoid’te
ağrının azaldığını gösterdi; Ancak,
motor fonksiyonunda bir artış
kazandırmadığı sonucuna ulaşıldı.

72. Çalışma IV
‘‘ El terapisinde klinik sonuçları artırmak için eklem
mobilizasyonu kullanımı: Sistematik Derleme ’’

73.  Amaç:
Dirsek, el bileği ve el tedavisi için
eklem mobilizalarının güncel kanıtlarını
açıklamak ve pratik klinik bilgileri
sunmaktır.
 Metod:
Analiz için 1980 ila 2011 arasında
sistematik derlemeler içerisinden 22
çalışma incelenmiştir.

74.  Kaltenborn Konsepti adına; ‘Villafane
J.H. 2011’ çalışması (El bileği Grade 3
distraksiyon ile post-ant glide)
incelenmiştir.
CMC eklem Scaphoid’te basınç ile oluşan
ağrı eşiğinde artış görülmüş ancak
fonksiyon olarak belirgin bir değişim
gözlenmemiştir.

75.  ‘Naik ve ark.2007’ çalışması ( Colles kırığı
olan 2 gruba; 2 ay immobilite sonrası
Mulligan ve Maitland MWM serbest
glide’ları takiben fonksiyonel aktiviteler
yapılmıştır.
Mulligan tekniği uygulanan grupta;
başparmak hareket ve fonksiyonunda gelişme
görülmüş.
Maitland tekniği uygulanan grupta ise; el
bileği ağrısı ve flexionunda daha iyi sonuç
alınmıştır.

76.  Cyriax Konsepti adına; ‘Baltacı ve ark.
2001’ çalışması incelenmiş (Lateral
Epikondiliti olan hastalardan oluşan 2
gruptan birincisine buz ve önkol askısı;
ikinci gruba ise kuvvetlendirme, germe, buz
masajı, önkol askısı ve ev egzersiz
programı verilmiştir.
 Ağrı eşiğinde, kavrama ve kas
kuvvetinde anlamlı bir gelişme varken
fonksiyonel olarak anlamlı bir gelişme
gözlenmemiştir.

77. Sonuç;
 Mevcut kanıtlar, lateral epikondilit
tedavisinde eklem mobilizasyonlarının da yer
alması tedavinin progresyonu için olumlu
sonuç sağlayacaktır.
 Mulligan tarafından da açıklandığı gibi
Mobilization With Movement(MWM), 9
randomize kontrollü çalışma ile ağrı
tedavisinde etkili bir teknik olduğu
açıklanmıştır.
 Kaltenborn, Cyriax ve Maitland olarak bilinen
teknikler de incelenmiş ancak bununla ilgili
kanıtlar sınırlıdır.
 El bileği ve el tedavisinde eklem
mobilizasyonları için kanıtlar da oldukça

78. Bu da bize yeni bir
çalışma alanı katmıyor
değil
‘ASLINDA’

81. KAYNAKÇA
1. Kaltenborn FMM, et al. Manual Mobilization of the Joints: The Kaltenborn Method of Joint Examination and Treatment:
The Extremities, Vol. 1. OTPT, 1999.
2. Kaltenborn FMM, et al. Spine: Basic Evaluation and Mobilization Techniques. OTPT, 1993
3. http://www.physio-pedia.com/Manual_Therapy#Terminology
4. DUYUR B. MD, ERDEM H.R. MD, TRACTION THERAPY, Fiziksel Tıp 1999; 2 (2): 47-52
5. https://quizlet.com/2850456/joint-mobs-maitland-vs-kaltenborn-flash-cards/alphabetical
6. Atchison JW, Stoll ST, Gilliar WG. Manipulation, traction and massage. In: Braddom RL, editor. Physical medicine &
rehabilitation. 1st ed. Philadelphia: W. B. Saunders ; 1996. p. 421-36.
7. Greenman PE. Models and mechanism of osteopathic manipulative medicine. Osteopathic Med News 1987;4:1-20.
8. Dishman JD, Bulbulian R. Spinal reflex attenuation associated with spinal manipulation. Spine 2000; 25:2519-24.
9. Eck JC, Circolone NJ. The use of spinal manipulation in the treatment of low back pain: a review of goals, patient
selection, techniques, and risks. J Orthop Sci 2000;5:411-7.
10. Hadler NM, Curtis P, Gillings DB, Stinnett S. A benefit of spinal manipulation as adjunctive therapy for acute low-back
pain: a stratified controlled trial. Spine 1987;12:702-6.
11. MacDonald RS, Bell CM. An open controlled assessment of osteopathic manipulation in nonspecific low-back pain.
Spine 1990;15:364-70.
12. Mior S. Manipulation and mobilization in the treatment of chronic pain. Clin J Pain 2001;17(4 Suppl):S70-6.
13. McMorland G, Suter E. Chiropractic management of mechanical neck and low-back pain: a retrospective, outcome-
based analysis. J Manipulative Physiol Ther 2000;23:307-11.
14. Villafañe Jhve ark. Contralateral sensory and motor effects of unilateral kaltenborn mobilization in patients with thumb
carpometacarpal osteoarthritis: a secondary analysis.
15. Corlia Brand ve ark. An evidence-based review on the validity of the Kaltenborn rule as applied to the glenohumeral joint
16. Villafañe JH ve ark., Hypoalgesic and motor effects of kaltenborn mobilization on elderly patients with secondary thumb
carpometacarpal osteoarthritis: a randomized controlled trial.
17. Heiser R1, O'Brien VH, Schwartz DA., The use of joint mobilization to improve clinical outcomes in hand therapy: a
systematic review of the literature.