ตำนานเทพและกำเนิดประเทศญี่ปุ่น Japan

1. คำนำ
ผูเขียนตั้งใจที่จะเขียนหนังสือเลมนี้เพื่อใชเปนหนังสืออานนอกเวลาสำหรับ
รายวิชา 2223381 ประวัติวรรณคดีญี่ปุน 1 ซึ่งมีเนื้อหาครอบคลุมตั้งแตยุคแรกเริ่มของ
วรรณกรรมญี่ปุนจนถึงวรรณกรรมสมัยเฮอัน วรรณกรรมเรื่องโคะจิกิเปนวรรณกรรม
ที่เกาแกที่สุดของญี่ปุน บันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับตำนานเทพและกำเนิดประเทศญี่ปุน
ตำนานเทพแตละตอนสะทอนใหเห็นถึงสภาพสังคมและความคิดความเชื่อของ
คนญี่ปุนในสมัยโบราณ อีกทั้งยังแสดงใหเห็นถึงขอเท็จจริงทางประวัติศาสตรของ
ญี่ปุน นับเปนวรรณกรรมที่นิสิตและผูที่สนใจวรรณคดีญี่ปุนสมควรไดศึกษาเรียนรู
ผูเขียนไดหยิบยกตำนานเทพในวรรณกรรมโคะจิกิภาคแรกออกมาโดยแบงเปน
6 ตอน โดยแปลจากตนฉบับภาษาญี่ปุนโบราณเปนภาษาไทย และเขียนบทอธิบาย
หลังตำนานเทพแตละตอนเพื่อเปนการอธิบายใหผูอานไดเรียนรูและเขาใจถึงสิ่งที่
ซุกซอนอยูเบื้องหลังตำนานเทพเหลานั้น โดยหวังวาหนังสือเลมนี้จะชวยกอใหเกิด
ความกาวหนาทางวิชาการและชวยเสริมสรางความรูและเปนประโยชนตอสาขา
วิชาภาษาญี่ปุน โดยเฉพาะอยางยิ่งในดานการศึกษาวรรณคดีญี่ปุนโบราณซึ่งมีความ
ยากลำบากในเรื่องภาษาและการตีความ รวมไปจนถึงการวิเคราะหวรรณกรรมเพื่อให
เขาใจถึงสิ่งที่ผูเขียนตองการสื่อใหผูอานไดรับรู หากมีขอผิดพลาดประการใดผูเขียน
ตองขออภัยไว ณ ที่นี้ดวย
ผูชวยศาสตราจารย ดร.อรรถยา สุวรรณระดา
พฤศจิกายน 2553
AW_Japan_4.indd gAW_Japan_4.indd g 10/25/10 7:20:34 PM10/25/10 7:20:34 PM

2. สารบัญ
บทนำ 1
ตอนที่ 1 กำเนิดเทพและเกาะญี่ปุน 5
เรียนรูตำนานเทพญี่ปุนตอนที่ 1 20
ตอนที่ 2 เทพอะมะเตะระซุและเทพซุซะโนะโอะ 35
เรียนรูตำนานเทพญี่ปุนตอนที่ 2 45
ตอนที่ 3 เทพโอกุนินุฌิ 57
เรียนรูตำนานเทพญี่ปุนตอนที่ 3 70
ตอนที่ 4 กำราบพื้นพิภพ 81
เรียนรูตำนานเทพญี่ปุนตอนที่ 4 88
ตอนที่ 5 เทพนินิงิ 93
เรียนรูตำนานเทพญี่ปุนตอนที่ 5 100
ตอนที่ 6 เทพโฮะโอะริ 109
เรียนรูตำนานเทพญี่ปุนตอนที่ 6 116
บทสรุป 123
บรรณานุกรม 127
AW_Japan_4.indd iAW_Japan_4.indd i 10/25/10 7:20:36 PM10/25/10 7:20:36 PM

3. แผนที่เกาะทั้งแปดของญี่ปุน 32
แผนผังการสืบเชื้อสายจากเทพซุซะโนะโอะจนถึงเทพโอกุนินุฌิ 53
แผนที่เมืองตาง ๆ รอบเมืองอิสุโมะ 75
แผนผังการสืบเชื้อสายจากเทพโอกุนินุฌิจนถึงเทพโททซุยะมะซะกิตะระฌิ 76-77
แผนผังดินแดนตาง ๆ ในโคะจิกิ 92
แผนผังการสืบเชื้อสายมหาเทพอะมะเตะระซุจนถึงเทพนินิงิ 106
แผนผังการสืบเชื้อสายจากเทพนินิงิจนถึงจักรพรรดิจิมมุ 121
สารบัญภาพ
สารบัญ
แผนที่และ
แผนผัง
ภาพศาลเจาโอะโนะโงะโระ 33
ภาพศาลเจาซุมิโยะฌิ 34
ภาพถ้ำหินแหงสวรรคจำลอง 54
ภาพทางเขาสูวิหารในของศาลเจาอิเซะ 55
ภาพปายอธิบายซึ่งตั้งอยูตรงหนาสะพานหนาทางเขาสูวิหารในของศาลเจาอิเซะ 56
ภาพศาลเจาอิสุโมะ 78-79
ภาพรูปปนเทพโอกุนินุฌิกับกระตายขาวเมืองอินะบะ 80
ภาพศาลเจาซะรุตะฮิโกะ 107
ภาพศาลเจาซะรุเมะ 108
AW_Japan_4.indd jAW_Japan_4.indd j 10/25/10 7:20:36 PM10/25/10 7:20:36 PM

4. โคะจิกิ (Kojiki) เปนวรรณกรรมที่เกาแกที่สุดของญี่ปุน รวบรวมขึ้นโดยพระราชดำริ
ของจักรพรรดิเท็มมุ (Temmu) ที่ทรงมีพระราชดำริวาสมควรรวบรวมขอมูลเกี่ยวกับ
ราชวงศรวมทั้งเทพนิยายและตำนานตาง ๆ เอาไวเพื่อใหชนในชาติมีประวัติศาสตร
ที่เปนอันหนึ่งอันเดียวกัน จึงโปรดเกลาฯ ใหนักเลานิทานชื่อวา ฮิเอะดะโนะอะเระ
(Hieda no are) ทองจำเรื่องราวตาง ๆ เอาไว ตอมาในสมัยจักรพรรดินีเก็มเมะอิ
(Gemmei) ไดทรงมีพระบรมราชโองการใหโอะโนะยะซุมะโระ (Onoyasumaro) บันทึก
เรื่องราวเหลานั้นไวเปนลายลักษณอักษรและนำมาปรับแกไขจนเสร็จสมบูรณใน
ค.ศ. 712
โคะจิกิ หรือฟุรุโกะโตะบุมิ หมายถึง บันทึกเรื่องราวที่เลาสืบตอกันมาแตโบราณ
โคะจิกิเขียนขึ้นโดยใชตัวอักษรจีนเนื่องจากสมัยนั้นญี่ปุนยังไมมีตัวอักษรเปนของ
ตัวเอง จึงตองใชอักษรจีนมาอานเปนเสียงแบบจีนและแบบญี่ปุนโดยใชไวยากรณ
ญี่ปุน เนื้อเรื่องในโคะจิกิมีลักษณะคลายนิทานที่ถูกแบงออกเปนตอน ๆ การเรียงลำดับ
เนื้อหาในเรื่องบางครั้งจะไมเรียงตามลำดับเวลา ลักษณะการประพันธเปนวรรณกรรม
รอยแกวโดยมีบทเพลงพื้นบานและบทกลอนแทรกอยูบางเปนบางชวง โคะจิกินับเปน
วรรณกรรมที่มีคุณคายิ่งในฐานะที่เปนวรรณกรรมลายลักษณอักษรเรื่องแรกของญี่ปุน
และยังเปนวรรณกรรมที่บอกเลาตำนานและเรื่องราวความเปนมาในอดีตของประเทศ
ญี่ปุน
บทนำ
AW_Japan_4.indd Sec1:1AW_Japan_4.indd Sec1:1 10/25/10 7:20:37 PM10/25/10 7:20:37 PM

5. 2
โคะจิกิมี 3 ภาค ภาคแรก กลาวถึงกำเนิดของเทพและโลกมนุษยจนถึงสมัย
จักรพรรดิจิมมุ (Jimmu) ซึ่งเปนจักรพรรดิองคแรกของญี่ปุน (660 ปกอนคริสตกาล)
ภาคที่สอง ตั้งแตสมัยจักรพรรดิจิมมุจนถึงสมัยจักรพรรดิโอจิน (Oujin) ซึ่งเปนจักรพรรดิ
องคที่ 15 และภาคที่สาม ตั้งแตสมัยจักรพรรดินินโตะกุ (Nintoku) จนถึงสมัยจักรพรรดินี
ซุอิโกะ (Suiko) ซึ่งเปนจักรพรรดิองคที่ 33 ของประเทศญี่ปุน ในหนังสือเลมนี้จะขอ
หยิบยกเฉพาะในสวนของภาคแรกที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับตำนานเทพโดยเริ่มตั้งแตเรื่องราว
กำเนิดเทพและเกาะญี่ปุนไปจนถึงเรื่องราวตอนที่เทพวะกะมิเกะนุ หรือตอมาคือ
จักรพรรดิจิมมุซึ่งเปนจักรพรรดิองคแรกของญี่ปุนไดถือกำเนิด
ตำนานเทพในโคะจิกิมีเนื้อหาแสดงใหเห็นวัฒนธรรมการดำรงชีวิตของชาว
ญี่ปุนซึ่งผูกพันอยูกับธรรมชาติและมีความศรัทธาตอเทพ ซึ่งสถิตอยูทั่วไปในทุกสรรพสิ่ง
และในอีกทางหนึ่งยังสะทอนใหเห็นความชอบธรรมในการปกครองแผนดินของ
จักรพรรดิราชวงศยะมะโตะ สภาพความเปนจริงทางการเมืองบางอยางในอดีตของ
ญี่ปุนไดถูกถายทอดโดยซุกซอนไวอยูเบื้องหลังตำนานเทพนี้ ในหนังสือเลมนี้จะ
หยิบยกเนื้อหาเกี่ยวกับตำนานเทพในภาคแรกของโคะจิกิ โดยแปลเนื้อหาจากตนฉบับ
ภาษาญี่ปุนโบราณ ซึ่งสำนักพิมพโคดันฌะ (Kodansha) ของญี่ปุนไดตีพิมพไวในหนังสือ
ชุดโคดันฌะกะกุจุทซุบุงโกะ (Kodansha gakujutsu bunko) และใสบทอธิบายและ
วิเคราะหโดยสรุปจากการคนควาเรียบเรียงขอมูลจากหนังสือตาง ๆ รวมถึงบทความ
และวิทยานิพนธที่มีเนื้อหาที่เกี่ยวของโดยจะหยิบดึงสิ่งที่ซอนเรนอยูเบื้องหลังตำนาน
เทพเหลานี้ออกมาอธิบายใหเห็นชัด
หนังสือเลมนี้ไดใชระบบถอดอักษรภาษาญี่ปุน ซึ่งเปนผลงานวิจัยของ
อาจารยสาขาวิชาภาษาญี่ปุน (ผศ. ดร.กัลยาณี สีตสุวรรณ, ผศ.สุชาดา สัตยพงศ,
รศ. ดร.เสาวลักษณ สุริยะวงศไพศาล) อาจารยภาควิชาภาษาศาสตร (ผศ. ดร.สุดาพร
AW_Japan_4.indd Sec1:2AW_Japan_4.indd Sec1:2 10/25/10 7:20:38 PM10/25/10 7:20:38 PM

6. 3
ลักษณียนาวิน) และอาจารยภาควิชาภาษาไทย (ผศ.ดุษฎีพร ชำนิโรคศาสนต) แหง
คณะอักษรศาสตร จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย กำหนดการถอดอักษรภาษาญี่ปุน
ที่เขียนดวยอักษรโรมัน (โรมะจิ) เปนอักษรไทย ซึ่งขออธิบายโดยสังเขปดังนี้
สระ
อักษรโรมะจิ
(สระเสียงสั้น, สระเสียงยาว)
อักษรไทย
a, ā อะ, อา
i, ī อิ, อี
u, ū อุ, อู
e, ē เอะ, เอ
o, ō โอะ, โอ
-ya, -yā เอียะ, เอีย
-yu, -yū อิว, อีว
-yo, -yō เอิยว, เอียว
AW_Japan_4.indd Sec1:3AW_Japan_4.indd Sec1:3 10/25/10 7:20:40 PM10/25/10 7:20:40 PM

7. 4
(* คือสวนที่ผูอานทั่วไปอาจยังไมคุนเคยนัก)
อนึ่ง คำบางคำที่ใชแพรหลายมากแลวยังคงใชตามความนิยมเชนเดิม เชน ซากุระ
เกียวโต นารา เฮอัน คิวชู ชิโกะกุ
พยัญชนะ
อักษรไทย
p เมื่อเกิดตนคำ พ
เมื่อเกิดที่อื่น ๆ ป
b บ
m ม
f ฟ
w ว
t เมื่อเกิดตนคำ ท
เมื่อเกิดที่อื่น ๆ ต
ts ทซ
ch ช
d ด
n น
n (ที่เปนพยัญชนะกอพยางค ทำหนาที่คลายตัวสะกด)
เมื่อเกิดหนา p, b, m ม
เมื่อเกิดหนา k, g, w ง
เมื่อเกิดที่อื่น ๆ น
n’ (ทำหนาที่เปนตัวสะกด และตามดวยสระ) น
s ซ
*sh ฌ
*z ส
j จ
r ร
y ย
k เมื่อเกิดตนคำ ค
เมื่อเกิดที่อื่น ๆ ก
g เมื่อเกิดตนคำ ก
เมื่อเกิดที่อื่น ๆ ง
h ฮ
อักษรโรมะจิ
AW_Japan_4.indd Sec1:4AW_Japan_4.indd Sec1:4 10/25/10 7:20:43 PM10/25/10 7:20:43 PM

8. เมื่อครั้งที่ผืนฟาและแผนดินไดแยกตัวออกจากกันเปนครั้งแรกไดบังเกิดเทพจุติ
ขึ้นมาบนสรวงสวรรคมีนามวาเทพอะเมะโนะมินะกะนุฌิ (Amenominakanushi เทพ
แหงฟาดิน) เทพทะกะมิมุซุฮิ (Takamimusuhi เทพสูงสงผูมีพลังแหงการกอเกิด
สรรพสิ่ง) และเทพคะมุมุซุฮิ (Kamumusuhi เทพแหงพลังการกอเกิดสรรพสิ่ง) ตาม
ลำดับ เทพทั้ง 3 องคนี้ลวนจุติขึ้นมาเดี่ยว ๆ และมิไดปรากฏรางใหเห็น
กาลตอมาเมื่อครั้งแผนดินยังเพิ่งกอกำเนิดไดไมนานและอยูในสภาพคลายดั่ง
น้ำมันที่อยูบนผิวน้ำลอยละลองไปมาราวกับแมงกะพรุนนั้น ไดปรากฏเทพจุติขึ้นมา
ดุจดั่งหนอของตนอะฌิ1
ที่ผุดขึ้นมาจากพื้นดินมีนามวาเทพอุมะฌิอะฌิกะบิฮิโกะจิ
(Umashiashikabihikoji เทพแหงพลังชีวิตในการเจริญเติบโต) และเทพอะเมะโนะโตะโกะ-
ตะชิ (Amenotokotachi เทพแหงการดำรงคงอยูตลอดกาลของสวรรค) ตามลำดับ เทพ
ทั้ง 2 องคนี้ตางก็จุติขึ้นมาเดี่ยว ๆ และมิไดปรากฏรางใหเห็น
เทพทั้ง 5 องคที่กลาวมานี้จัดเปนเทพพิเศษบนสรวงสวรรค
ตอนที่
1
กำเนิดเทพและเกาะญี่ปุน
1
พืชจำพวกหนึ่ง มีลักษณะคลายตนกกหรือตนออ
AW_Japan_4.indd Sec1:5AW_Japan_4.indd Sec1:5 10/25/10 7:20:44 PM10/25/10 7:20:44 PM

9. 6
เทพที่จุติถัดมามีนามวาเทพคุนิโนะโตะโกะตะชิ (Kuninotokotachi เทพแหง
การดำรงคงอยูตลอดกาลของแผนดิน) และเทพโทะโยะกุโมะโนะ (Toyokumono เทพ
แหงเมฆ) ตามลำดับ เทพทั้ง 2 องคนี้ตางก็จุติขึ้นมาเดี่ยว ๆ และมิไดปรากฏราง
ใหเห็นเชนเดียวกัน
เทพที่จุติถัดมามีนามวาเทพอุฮิจินิ (Uhijini เทพแหงดินโคลน) และเทพหญิง
ซุฮิจินิ (Suhijini เทพแหงดินทราย) เทพแหงพลังการสั่นสะเทือนแผนดินทซุโนะ-
งุฮิ (Tsunoguhi) และเทพหญิงอิกุงุฮิ (Ikuguhi) เทพโอโตะโนะจิ (Ootonoji) และเทพหญิง
โอโตะโนะเบะ (Ootonobe) เทพโอะโมะดะรุ (Omodaru) และเทพหญิงอะยะกะฌิโกะเนะ
(Ayakashikone) เทพอิสะนะกิ (Izanaki) และเทพหญิงอิสะนะมิ (Izanami) ตามลำดับ
ตั้งแตเทพคุนิโนะโตะโกะตะชิเรื่อยมาจนถึงเทพอิสะนะมิ รวมเรียกวา ทวยเทพ
ทั้ง 7 รุน2
แลวทวยเทพทั้งหลายจึงไดสั่งคูเทพอิสะนะกิและเทพอิสะนะมิวา “พวกเจา
จงจัดการกับผืนดินที่ลอยละลองอยูนี้ใหจับตัวกันจนกลายเปนแผนดินและสราง
ดินแดนขึ้นมา” พรอมกับมอบหอกศักดิ์สิทธิ์3
เปนการมอบหมายภาระหนาที่ให เทพ
ทั้งสองจึงลงมายืนอยูบนสะพานทอดเชื่อมระหวางสวรรคและแผนดิน4
แลวเอาหอก
นั้นจุมลงไปกวนผืนแผนดินโคลนนั้น เมื่อกวนไดที่แลวจึงยกหอกขึ้นมา ขณะนั้นเอง
โคลนจากปลายหอกไดหยดลงมาสุมกองรวมกันจนกลายเปนเกาะ เกาะนี้เรียกวาเกาะ
2
เทพเดี่ยวไรคูตางนับเปนหนึ่งรุน สวนเทพคูชายหญิงทั้งสิบนั้นหนึ่งคูนับเปนหนึ่งรุน
3
หอกศักดิ์สิทธิ์ประดับดวยอัญมณี เปนอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่เหลาเทพสงมอบใหเพื่อเปนเครื่องหมายวา
ไดรับคำบัญชาจากเหลาเทพใหปฏิบัติหนาที่
4
สะพานอะเมะโนะอุกิฮะฌิ (Amenoukihashi) สะพานในจินตนาการซึ่งเชื่อกันวาเหลาเทพใช
เดินทางไปมาระหวางสวรรคกับพื้นพิภพ
AW_Japan_4.indd Sec1:6AW_Japan_4.indd Sec1:6 10/25/10 7:20:45 PM10/25/10 7:20:45 PM

10. 7
โอะโนะโงะโระ (Onogoro)5
เทพทั้งสองไดลงมายังเกาะนั้นและสรางเสาศักดิ์สิทธิ์และพระราชวังอันใหญโต
ขึ้น จากนั้นเทพอิสะนะกิไดถามเทพหญิงอิสะนะมิวา “รางกายของเจามีสภาพเปน
อยางไรหรือ” เทพอิสะนะมิตอบวา “รางกายขามีสภาพสมบูรณดี แตมีอยูสวนหนึ่ง
แหวงหายไปไมสมบูรณ” เทพอิสะนะกิจึงกลาววา “รางกายขามีสภาพสมบูรณดี แต
มีอยูสวนหนึ่งยื่นเกินออกมา ถาอยางนั้นขาจะเอาสวนที่ยื่นเกินออกมาของรางกายขา
สอดใสเขาไปในสวนที่แหวงหายไปของเจา แลวเราสองคนก็สรางผืนแผนดินกัน
ขึ้นมา เจาคิดวาอยางไร” เทพอิสะนะมิตอบวา “ตกลงตามนั้น”
แลวเทพอิสะนะกิจึงกลาววา “ถางั้นขากับเจาจะเดินวนรอบเสาศักดิ์สิทธิ์นี้
พอวนมาเจอกันก็ทำพิธีแตงงานกัน” พอตกลงกันดังนั้นแลวเทพอิสะนะกิก็กลาววา
“เจาจงเดินวนมาเจอขาจากทางขวา สวนขาจะเดินวนมาเจอเจาจากทางซาย” พอ
ทั้งสองเดินวนมาเจอกันดังที่ไดตกลงกันไว เทพอิสะนะมิก็กลาวขึ้นมากอนวา “อา
ทานชางเปนผูชายที่วิเศษเหลือเกิน” จากนั้นเทพอิสะนะกิจึงกลาวขึ้น “อา เจาชาง
เปนผูหญิงที่วิเศษเหลือเกิน” หลังจากทั้งสองฝายไดกลาวจบ เทพอิสะนะกิจึงกลาว
กับเทพอิสะนะมิวา “ผูหญิงกลาวขึ้นมากอนไมเปนการสมควร” แตทั้งสองก็ไดทำพิธี
แตงงานกันที่สถานที่อันศักดิ์สิทธิ์นั้นและไดใหกำเนิดฮิรุโกะ (Hiruko)6
บุตรผูพิการ
ออกมา ทั้งสองจึงเอาบุตรผูพิการนี้ใสไวในเรือที่ทำจากตนอะฌิแลวลอยน้ำทิ้งไป
5
เกาะในจินตนาการไมมีอยูจริง แตสันนิษฐานวานาจะมีตนเคามาจากเกาะตาง ๆ ที่อยูในชองแคบ
ระหวางเกาะอะวะจิ (Awaji) กับจังหวัดวะกะยะมะ (Wakayama) ในปจจุบัน
6
ในวรรณกรรมนิฮนโฌะกิ (Nihonshoki) ไดเลาถึงฮิรุโกะ บุตรผูพิการเชนกันวา เวลาผานไป 3 ป
แลวก็ยังเดินไมได
AW_Japan_4.indd Sec1:7AW_Japan_4.indd Sec1:7 10/25/10 7:20:47 PM10/25/10 7:20:47 PM

11. 8
ถัดมาจึงไดใหกำเนิดเกาะอะวะ (Awa)7
ซึ่งก็ไมนับรวมเปนบุตรของทั้งสองอีกเชนกัน
เทพทั้งสองจึงไดปรึกษากันวา “บุตรที่พวกเราใหกำเนิดออกมานั้นไมสมบูรณ
เรานาจะไปแจงแกทวยเทพทั้งหลายดีกวา” ทันใดนั้นทั้งสองก็ขึ้นไปยังสรวงสวรรค
ทะกะมะโนะฮะระ (Takamanohara) เพื่อรับคำชี้แนะจากทวยเทพทั้งหลาย ทวยเทพ
ไดออกคำสั่งใหนำเอากระดูกบาของกวางมาเผาแลวไดกลาวทำนายวา “ผูหญิง
กลาวคำพูดออกมากอนไมเปนการสมควร พวกเจาจงกลับลงไปแลวกลาวคำพูด
ใหมอีกครั้ง” เทพทั้งสองจึงกลับลงมาแลวเดินวนรอบเสาศักดิ์สิทธิ์นั้นเชนเดียวกับ
คราวกอน จากนั้นเทพอิสะนะกิไดกลาวขึ้นมากอนวา “อา ทานชางเปนผูหญิงที่วิเศษ
เหลือเกิน” หลังจากนั้นเทพหญิงอิสะนะมิจึงกลาวขึ้น “อา ทานชางเปนผูชายที่วิเศษ
เหลือเกิน” พอกลาวเชนนั้นจบก็ทำพิธีแตงงานกัน บุตรที่ถือกำเนิดออกมาไดแกเกาะ
อะวะจิโนะโฮะโนะซะวะเกะ (Awajinohonosawake)8
ถัดมาไดใหกำเนิดเกาะอิโยะโนะฟุตะนะ (Iyonofutana)9
เกาะนี้มีรางเดียวแตมี
สี่หนา แตละหนาลวนมีชื่อเรียก ฝงเมืองอิโยะ (Iyo) เรียกวาเอะฮิเมะ (Ehime)10
ฝงเมือง
ซะนุกิ (Sanuki) เรียกวาอีโยะริฮิโกะ (Iiyorihiko)11
ฝงเมืองอะวะ (Awa) เรียกวา
โอเงะทซุฮิเมะ (Oogezuhime)12
และฝงเมืองโทะซะ(Tosa) เรียกวาทะเกะโยะริวะเกะ
(Takeyoriwake)13
7
เกาะในจินตนาการไมมีอยูจริง บางวาเปนเกาะคะมิจิมะ (Kamijima) ที่อยูระหวางชองแคบระหวาง
เกาะอะวะจิและจังหวัดวะกะยะมะในปจจุบัน
8
เกาะอะวะจิในจังหวัดเฮียวโงะ (Hyougo) อยูทางฝงตะวันออกของทะเลเซะโตะอุชิ (Setouchi)
9
เกาะชิโกะกุในปจจุบัน
10
จังหวัดเอะฮิเมะในปจจุบัน อยูทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะชิโกะกุ
11
จังหวัดคะงะวะ (Kagawa) ในปจจุบัน อยูทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะชิโกะกุ
12
จังหวัดโทะกุฌิมะ (Tokushima) ในปจจุบัน อยูทางทิศตะวันออกของเกาะชิโกะกุ
13
จังหวัดโคชิ (Kouchi) ในปจจุบัน อยูทางทิศตะวันตกของเกาะชิโกะกุ
AW_Japan_4.indd Sec1:8AW_Japan_4.indd Sec1:8 10/25/10 7:20:50 PM10/25/10 7:20:50 PM

12. 9
ถัดมาไดใหกำเนิดบุตรลำดับที่ 3 คือ เกาะโอะกิโนะมิทซุโกะ (Okinomitsuko)
หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งวาอะเมะโนะโอะฌิโกะโระวะเกะ (Amenooshikorowake)14
จากนั้นไดใหกำเนิดเกาะทซุกุฌิ (Tsukushi)15
เกาะนี้ก็มีรางเดียวแตมี 4 หนา
แตละหนาลวนมีชื่อเรียก ฝงเมืองทซุกุฌิ (Tsukushi) เรียกวาฌิระฮิวะเกะ (Shirahiwake)16
ฝงเมืองโทะโยะ (Toyo) เรียกวาโทะโยะฮิวะเกะ (Toyohiwake)17
ฝงเมืองฮิ (Hi) เรียกวา
ทะเกะฮิมุกะฮิโตะโยะกุชิฮิเนะวะเกะ (Takehimukahitoyokuchihinewake)18
ฝงเมือง
คุมะโซะ (Kumaso) เรียกวาทะเกะฮิวะเกะ (Takehiwake)19
ถัดไปไดใหกำเนิดเกาะอิกิ (Iki) หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งวาอะเมะฮิโตะทซุบะฌิระ
(Amehitotsubashira)20
จากนั้นไดใหกำเนิดเกาะทซุฌิมะ (Tsushima) หรือเรียกอีก
ชื่อหนึ่งวาอะเมะโนะซะเดะโยะริฮิเมะ (Amenosadeyorihime)21
ถัดไปไดใหกำเนิดเกาะ
ซะโดะ (Sado)22
ลำดับถัดไปไดใหกำเนิดเกาะโอยะมะโตะโตะโยะอะกิสุ (Ooyamato-
toyoakizu) หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งวาอะมะทซุมิโซะระโตะโยะอะกิสุเนะวะเกะ (Amatsumi-
14
เกาะโอะกิในจังหวัดฌิมะเนะ (Shimane) ในปจจุบัน สวนหนาของเกาะประกอบดวยเกาะ
3 เกาะ ดังนั้นจึงถูกเรียกวา “โอะกิโนะมิทซุโกะ” โดยคำวา “มิทซุโกะ” หมายถึง แฝดสาม
15
เกาะคิวชูในปจจุบัน
16
จังหวัดฟุกุโอะกะ (Fukuoka) ในปจจุบัน อยูทางทิศเหนือของเกาะคิวชู
17
จังหวัดโออิตะ (Ooita) ในปจจุบัน อยูทางทิศตะวันออกของเกาะคิวชู
18
บริเวณจังหวัดคุมะโมะโตะ (Kumamoto) จังหวัดซะงะ (Saga) และจังหวัดนะงะซะกิ (Nagasaki)
อยูทางแถบตะวันตกของเกาะคิวชู
19
บริเวณจังหวัดคะโงะฌิมะ (Kagoshima) จังหวัดมิยะซะกิ (Miyasaki) และทิศใตของจังหวัด
คุมะโมะโตะอยูทางทิศใตของเกาะคิวชู
20
เกาะอิกิในจังหวัดนะงะซะกิ อยูระหวางเกาะคิวชูกับคาบสมุทรเกาหลี อยูหางจากเกาะคิวชู
ออกไปราว 25 กิโลเมตร
21
เกาะทซุฌิมะในจังหวัดนะงะซะกิ อยูระหวางเกาะคิวชูกับคาบสมุทรเกาหลี
22
เกาะซะโดะในจังหวัดนีงะตะ (Niigata)
AW_Japan_4.indd Sec1:9AW_Japan_4.indd Sec1:9 10/25/10 7:20:52 PM10/25/10 7:20:52 PM

13. 10
soratoyoakizunewake)23
และเนื่องจากเกาะทั้งแปดนี้ถือกำเนิดขึ้นมาเปนอันดับแรกจึง
เรียกประเทศของเรา (ประเทศญี่ปุน) นี้วา “โอยะฌิมะกุนิ (Ooyashimakuni ประเทศ
แหงเกาะทั้งแปด)”
หลังจากใหกำเนิดเกาะใหญทั้งแปดแลว ขณะจะกลับยังเกาะโอะโนะโงะโระ
ก็ไดใหกำเนิดเกาะคิบิโนะโกะ (Kibinoko) หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งวาทะเกะฮิกะตะวะเกะ
(Takehikatawake)24
ถัดไปไดใหกำเนิดเกาะอะสุกิ (Azuki) หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งวา
โอโนะเดะฮิเมะ (Oonodehime)25
ถัดไปไดใหกำเนิดเกาะโอฌิมะ (Ooshima) หรือเรียก
อีกชื่อหนึ่งวาโอตะมะรุวะเกะ (Ootamaruwake)26
ถัดไปไดใหกำเนิดเกาะฮิเมะ (Hime)
หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งวาอะเมะฮิโตะทซุเนะ (Amehitotsune)27
ถัดไปไดใหกำเนิดเกาะ
ชิกะ (Chika) หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งวาอะเมะโนะโอะฌิโอะ (Amenooshio)28
ถัดไปไดให
กำเนิดเกาะฟุตะโงะ (Futago) หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งวาอะเมะฟุตะยะ (Amefutaya)29
ตั้งแตเกาะคิบิโนะโกะจนถึงอะเมะฟุตะยะรวมจำนวนทั้งสิ้น 6 เกาะ
หลังจากที่เทพอิสะนะกิและอิสะนะมิไดใหกำเนิดเกาะตาง ๆ เสร็จแลวก็ให
กำเนิดทวยเทพ เทพที่ถือกำเนิดขึ้นมาคือเทพโอโกะโตะโอะฌิโอะ (Ookotooshio เทพ
แหงความสำคัญของการกอกำเนิดแผนดิน) ถัดไปคือเทพอิวะทซุชิบิโกะ (Iwatsuchi-
biko เทพแหงหินและดิน) ถัดไปคือเทพหญิงอิวะซุฮิเมะ (Iwasuhime เทพแหงหินและ
23
เกาะฮอนชูในปจจุบัน ชื่อเกาะนี้หมายถึง ดินแดนที่อุดมสมบูรณไปดวยธัญพืช
24
คาบสมุทรโคะจิมะในปจจุบัน เมื่อกอนยังอยูในสภาพที่เปนเกาะอยู
25
ปจจุบันคือเกาะโฌโดะฌิมะ (Shoudoshima) ในจังหวัดคะงะวะ ชื่อเกาะหมายถึง ถั่วแดง
26
เกาะโอฌิมะทางทิศตะวันออกเฉียงใตของจังหวัดยะมะงุชิ (Yamaguchi)
27
สันนิษฐานวานาจะเปนเกาะฮิเมะฌิมะทางตอนเหนือของคาบสมุทรคุนิซะกิ (Kunisaki)
28
หมูเกาะที่ประกอบดวยเกาะ 5 เกาะอยูในจังหวัดนะงะซะกิ
29
เกาะทางทิศใตของหมูเกาะ 5 เกาะในจังหวัดนะงะซะกิ ชื่อเรียกหมายถึง เกาะแฝดชายหญิง
AW_Japan_4.indd Sec1:10AW_Japan_4.indd Sec1:10 10/25/10 7:20:55 PM10/25/10 7:20:55 PM