GJUHA E TRUALLIT TONË-LEKTURUAR

Fadil H. Curri
Zymer Mehani
GJUHA E TRUALLIT TONË
Poezi
(Bashkautorë)
Prishtinë, 2016

------------- Fadil H. Curri dhe Zymer Mehani -------------
- 4 -
Botues
Autorët
Redaktor
Fadil Curri
Lektor
Shefki Përvetica
Recensentë
Prof. Zymer Mehani
Fadil H. Curri, shkrimtar
Radhitja kompjuterike
Rilind Mehanja
Kopertina-dizajni
Zymer Mehani

--------------------- Gjuha e truallit tonë ---------------------
- 5 -
E VËRTETA HISTORIKE PËRMES VARGJEVE
VËSHTRIM I SHKURTËR PËR VËLLIMIN POETIK
“ GJUHA E TRUALLIT TONË ”
Të nderuar lexues,
Bashkautorët Fadil H. Curri dhe Zymer Mehani tani
paraqiten para jush me vëllimin poetik “Gjuha e truallit
tonë”, vargjet dhe poezitë e të cilit ju sjellin koncepte të
qarta dhe të sakta e njëherazi ju hapin edhe shtigje të gjera
të meditimit.
Që në poezitë e para, madje edhe në rreshtat e parë,
shquhet lehtësisht çiltërsia dhe respekti që bashkautorët e
kësaj përmbledhjeje kanë për gjuhën shqipe, si shenjë dhe
vlerë e jona kombëtare, pastaj kujtimi i ngjarjeve të
rëndësishme nga historia e lavdishme e popullit tonë, siç

- 6 -
janë Kongresi i Manastirit (1908), Lufta dhe fitorja e UÇK-
së (1999), Shpallja e Pavarësisë së Kosovës (2008), për të
vazhduar me përjetësimet në vargje të figurave të shquara,
emblematike dhe kolosale të kombit, siç janë: Presidenti
historik i Republikës së Kosovës, dr. Ibrahim Rugova,
Komandanti Legjendar, Adem Jashari; Simboli i
Qëndresës dhe i Sakrificës, bacë Adem Demaçi,
Humanistja Nënë Tereza-bija më e denjë e kombit tonë;
Anton Çetta-Prijetari i Aksionit për Pajtimin e Gjaqeve në
Kosovë (vitet 90 të shek. të kaluar) etj. etj.
Bashkautorët e vëllimit “Gjuha e truallit tonë” dinë të
flasin dhe të këndojnë, pra edhe për dashurinë ndaj gjuhës,
atdheut, heronjve kombëtarë dhe figurave të shquara
historike që lanë gjurmë në kujtesën e kombit, siç janë:
Gjon Buzuku, shkrimtar i letërsisë sonë të vjetër. Pastaj u
thurin poezi edhe shumë dëshmorëve të UÇK-së, si
komandantit Zahir Pajaziti, Ilir Konushevcit e Hazir Malës,
Shefki Kuletës e Shaban Avdiut, Antigonë Fazliut, Ylfete e
Mentor Humollit (vëlla e motër), vëllezërve Mehdi e Fevzi
Kosumit, Remzi Kosumit etj.
E veçanta e poezive të këtij vëllimi poetik është gjuha
dhe stili, përdorimi i figurave të ndryshme letrare, siç janë
epitetet, metaforat, krahasimet dhe metri e rimimi i
vargjeve. Pra, vargu, fjala, fryma dhe të shprehurit poetik
janë veçoritë kryesore që bashkautorëve u mundësojnë për
t‟u lidhur me ju, lexues të nderuar. Ju përmes këtyre

- 7 -
vargjeve do të mund të futeni brenda botës krijuese, duke e
deshifruar si botën poetike, ashtu edhe atë njerëzore të
bashkautorëve të kësaj përmbledhjeje.
Poezitë e vëllimit “Gjuha e truallit tonë” kryesisht janë
të frymëzuara nga jeta dhe historia jonë kombëtare dhe janë
dëshmitare për kohën, për atdheun dhe për dëshmorët e
atdheut. Pra, këto poezi sjellin frymë atdhedashurie, duke e
thënë vetëm të vërtetën dhe si të tilla shpresojmë se do t‟ju
lënë mbresa gjatë leximit tuaj.
Fadil H. Curri Mazgit, 2016

- 8 -

- 9 -
Fadil H. Curri
‫۝‬
Poezi

- 10 -

- 11 -
MANASTIRIT TË ABC-së
Gëzim të madh kish ILIRIA
Se vendimet do i merrte paria
Ishin marrë vesh burrat e dheut
Kishin lidhë besën në emër të Zotit
Si në kohën e Gjergj Kastriotit
Në Iliridë për t‟u bashkuar
Për gjuhë punën kanë filluar
Shqip binte shiu e reshte bora
Shqip flisnin lisat edhe malet
Shqip rrezonte shumë bukur dielli
Ishin gëzuar lart yjet e qielli
Gjuha shqipe, gjuhë e mëmës
Edhe Zoti i donte lutjet shqip!
Në Manastir, në më të bukurin vend
Ishin mbledhur burrat në kuvend
Kishte Toskë e kishte Gegë
ABC-së i dhanë një rend
Alfabetin e përpilojnë
Shkronjë për shkronjë e miratojnë
Brez pas brezi sot e gëzojmë
Shqip ne luajmë e shqip shprehemi
GJUHË SHQIPE kësaj i THEMI
Kanë kaluar kohërat e liga
Kur rreptësisht ndalohej SHQIPJA.

- 12 -
MËSUESIT TIM TË PARË
(Ramë Gjonbalaj)
Rrezet e diellit me një shtator
Me shumë shokë e shoqe i morëm,
Fjalët e tua të ëmbla na ngelën në kokë,
Me to u ngrohëm si askush në botë.
Paqartësitë e fëmijërisë na i largove,
Në rrugën e drejtë na thirre me zë:
-Mirë se erdhët në bankat shkollore,
Në Mazgit, të dashur fëmijët e mi!
Si Librat e Shenjtë na u duk Abetarja
Kur e shfletuam dhe nga ajo filluam,
ABC-në mësuam, ishte si në ëndërr.
Rrugën drejt hapërimit ne e filluam.
Rrugët përplot me baltë ishin në atë kohë,
Sot ndryshe po e shoh epokën tonë.
Edhe Mazgiti është zhvilluar edhe dhuna
Është zhdukur, që tjerët ushtruan mbi ne.
Rrudhat e tua të ballit, o mësuesi ynë, Ramë
M‟u dukën të radhitura si ngjyrat e ylberit,
Rrudha, të cilat tani unë edhe vetë i kam,
Kur u takuam në qershor, të një moshe shëmbëllenim!

- 13 -
Porositë e tua, mësues, kurrë nuk do t‟i harrojmë,
Me ndërgjegje shumë të pastër na mësove,
Andaj çdo herë punën tënde dhe të mësuesve tjerë,
Si prindër e të shenjtë do t‟i konsiderojmë.
Prishtinë, korrik 2008

- 14 -
BALADË PËR KOMANDANTIN
(Legjendë edhe në vargje)
Në këtë baladë për komandant Ademin
Që do ta rrëfej në formën më epike,
Do flas e shkruaj edhe ngjarjen historike,
Që u zhvillua në Drenicën martiro-heroike.
Ademi e kishte vërejtur herët në rini, se vendi
Ku lindi e u rrit përjetonte shumë padrejtësi,
Duke menduar shumë gjatë ditë edhe net,
Duke e pirë ujin e krojeve në vendin e vet.
Edhe në fshatin e tij, Prekazin legjendar,
Kur kthehej nga mali, e priste kulla e lartë,
E priste nëna Zahide e Shaban babai,
E shoqëronte daja, e shoqëronte i vëllai.
Kështu gjithmonë shkruhej, rrëfehej e thuhej
Edhe në baladë, se Ademi edhe Hamza,
Po edhe Drenica e kishin dhuntinë e Zotit,
Dhe s'i hynin asnjë pune pa bekimin e Kombit.
Ademin e Hamzën, thuhet se zhurmat e tankeve,
Herët në mëngjes i kishin zgjue, kur askush
Nuk i priste e të paftuara u kishin shkue,
Dhe tërë familjen e kullën e kishin granatue.

- 15 -
Lufta heroike e komandant Ademit me familje të vet,
Në ndërgjegjen e njerëzimit thërret,
Nga Evropa dhe nga e tërë bota vizitohet krejt,
Ndërsa kombi ynë e ka shpallur vend të shenjtë.
Kështu pra Adem Jashari me familje të vet,
Heroi ynë i gjallë, në muajin e marsit, martir ra vërtet
Që tanimë kudo në zemër të popullit ka zënë vend,
Dalëngadalë është shëndërruar në mit e legjendë.
Nga qielli, horizonti dhe gjithë universi, 5, 6 e 7 marsi
Çdo vit festohet dhe nga populli kurrë nuk harrohet,
Si data historike prore do kujtohen e do mbesin,
Tani epope lavdie, për fund edhe zjarret ndezen.
Më 2 mars 2006

- 16 -
LEGJENDËS SË GJALLË
(Bacë Adem Demaçit)
Nga burgu në burg
Shumë herë të dërguan,
Qëndrove stoik si lis,
Asnjëherë s‟u përkule.
Të ofruan mjaft pasuri,
Të ofruan edhe shumë flori,
Por të gjitha i refuzove ti,
Sepse në mendje, shpirt
E zemër, e kishe drejtësinë.
Fole edhe atëherë,
Me një grup shokësh,
Kur të tjerët heshtnin,
Të heshtësh, ishte jonjerëzore.
Morali yt shumë i lartë,
Ishte po aq i fortë,
Sa vetë veprat tua,
Edhe sa vetë ideali.
Nuk u dorëzove kurrë,
Ishe më i fortë
Se lisi, guri e mali,
O Legjendë e gjallë,
O bacë Adem Demaçi!

- 17 -
HERONJVE TË NËNTOKËS
(Minatorëve)
Shpirti u flinte nën gur,
Mbulojë kishin një jorgan,
Ari, argjend dhe plumb,
Që Zoti na e kishte falë.
Shpirtrat kishin qetësinë,
Po ajo kryesorja mungonte,
Liri e quanim të gjithë.
Nga nëntoka, zëri i tyre
Fuqishëm jehoi,
Ndërgjegjen e njerëzimit
Nga gjumi e zgjoi.
Në mjegull e tym e kishin shpirtin,
Nëpër libra pak është shkruar
E qe besa, edhe pak është thënë
Për heronjtë e nëntokës sonë.
-O do fitojmë o do vdesim!
Të gjithë njëzëri folën e thanë:
-Është vendi ynë, është toka jonë !
Të gjithë përnjëherë brohoritën pa u ndalë.
-Vetë Zoti e ka bekue
Nga këtu s'kemi ku të shkojmë!
-Më mirë të vdesim ne të gjithë,
Populli dhe Kosova të rrojë!

- 18 -
URIME DITA E PAVARËSISË
Fluturuan shqiponjat
Fushave, grykave,
Lart mbi male
Edhe lart mbi re,
Ku malësorët flisnin
Me lindjen e diellit,
Zemra u rrihte fort,
Sepse po lindte një shtet.
Miqve të kombit tonë,
Faleminderit shumë!
Tash kemi një shtet.
Loti, gjaku e djersa
Rridhnin si lumë,
Lirisë i thamë po.
Se njeriu në vendin e vet,
Keq apo shumë mirë,
Ka të drejtë ta ketë
Një kupë të qiellit.
Një grusht dhé
Të quajturVendlindje,
Apo të quajtur Atdhe.
Kurrë më rrogëtar i përulur, as rob!
Unë njeri i atdheut jam,
Ashtu edhe do të mbes.

- 19 -
Për të gjitha kohërat
Një atdhe dua ta kem.
Duajeni, duajeni, duajeni
Kosovën, vatrën tonë!

- 20 -
BACË ANTONIT
(Anton Çettës)
Baca ynë, Anton, o bacë trim,
Parathënie e librit tim !
Përballë dhembjes, tmerrit
Dhe frikës- feniks i flijuar!
Mes territ dhe dritës,
Nderim, bacë, nderim!
Për misionin e shenjtë,
Për falje dhe pajtim.
Pajtove shumë zemra,
O feniks i gjallë !
Në mes të errësirës
Seç e ndeze dritën!
Tash për ty kemi shumë mallë.
Tani buzëqesh i qetë !
Mbete në përmendore
Simbil i pajtimit ,
Në tokën e shenjtë ARBËRORE.

- 21 -
PRESIDENTIT NË AMSHIM
Më 21 janar të motit 2006,
Nga lajmet na erdhi njoftimi,
Herë rrezonte dielli,
Herë zymtësohej i gjithë qielli.
-Ndërroi jetë Presidenti,
Doktor Ibrahim Rugova.
Dimër i ashpër dhe acar,
Populli lotët s‟mundte t‟i ndalë
Për Kosovën që humbi një djalë .
Gjithë Kosova shumë vajtonte,
Vargu i njerëzve i gjatë lumë,
Për herëne fundit
Me Presidentin për t‟u pa‟
Dhe për t‟u takue,
Donin besnikë për t‟i qëndrue.
Nga gjashtëdhjetë shtete
Burrështetasit kishin ardhë,
Për herë të fundit
Me Presidentin për t‟u parë.
Shumë nga ata vetë i kam parë,
Pa u ndalur, duke qarë.
Flokë-flokë binte borë,
Binte qetë dhe pa u ndi,
Mbi pullaze dhe mbi tokë.
Në atë dimër të acartë,

- 22 -
Presidenti ndërroi jetë.
Populli kurrë nuk e harron,
Brez pas brezi po e kujton.
Gjithmonë në zemrat tona
Do të jetoni shumë gjatë,
O yni President ,
Dr. Ibrahim Rugova!
Tani je duke pushuar i qetë
Në zemër të Kosovës,
Në Kryeqytetin tonë ,
Në Prishtinë.
Vetë Perëndia Ty të kishte dërgue,
Popullin e Kosovës Ti për ta shpëtue .
Edhe Zoti kështu e ka shkrue,
Popullin Tënd shqiptar
Të Kosovës e ka bekue!
Në prag të ëndrrës së realizimit,
Mbylle sytë,Yll i Perëndimit,
YLLI I DRITËS,
I mençurisë, i bashkimit,
I realizimit të PAVARËSISË,
Me bekimin e Perëndisë!

- 23 -
MASAKRA NË REÇAK!
15 janar, viti 99,
Kohë e vështirë e me acar,
Masakruar e sakatosur,
As të gjallë, as të varrosur.
Nga zemrat pikonte shumë gjak,
Mbi arkivole qante një fëmijë,
Në kodrën afër, mbi atë bokë,
Në Kosovë, atje në REÇAK.
Krimi kundër njerëzimit ndodhi
Afër malit të afërt, mbi atë bokë
Plisat dhe lisat filluan t‟i lëshojnë rrënjët
Thellë e më thellë në këtë tokë!

- 24 -
REXHEP MALA DHE NUHI BERISHA
Në flakë e vetëtimë
Në kodrën mbi Prishtinë,
Duke i hapur rrugë lirisë
Ranë dy heronj e martirë.
Ditët i kishin matur mirë
Me peshën e rëndë të territ,
Sa më i vjetër kujtimi për ta,
Po i bën edhe më të rinj.
Saktë e kishin matur kohën
Mbi supet e tyre, herët në rini,
Me shekuj e përjetonin vuajtjen,
Skamjen, padrejtësinë e varfërinë.
Sytë tuaj ende nuk i kemi harruar,
Do të lutemi për sytë tuaj,
Si për sytë e mi, o Rexhep Mala
Dhe për ty, o Nuhi Berisha!

- 25 -
RADIO KOSOVA E LIRË
Një zë i ëmbël, ndër majat e larta
Të Alpeve shqiptare,
Fuqishëm jehoi, më 4 janar 1999:
-Ju flet Radio Kosova e Lirë!
Zë i bukur, zë çlirimtarësh,
Shteg i lirisë e fuqi malesh,
Radio Kosova e Lirë-
Zëdhënëse e luftës për liri,
Në Europë e botë.

- 26 -
VITI I ËNDRRAVE
Po fluturojmë drejt Vitit të Ri,
Me shpresë se do na sjell
Shumë paqe, harmoni e dashuri,
Në Kosovë- shtetin më të ri.
Do të fluturojmë herë grykave
E herë lart e më lart maleve,
Do provojmë t‟i afrohemi diellit
E krenarë të gjithë të ndihemi.
Botë, mori botë, e bukura botë!
E dimë se të kanë lodhur
Mizoritë në këtë tokë,
Por sonte, në natën e këtij Viti të Ri,
Politikanëve dhe liderëve
U uroj më pak mërzi,
Edhe më pak korrupsion
Edhe sa më pak hajni!
Shkrimtarëve dhe poetëve
Sa më shumë të krijojnë!
Me penat e tyre të ndritura,
Shoqërinë drejt ta udhëzojnë!
Edhe ne, në shtetin më të ri
Shpresojmë se do të kemi
Shumë diell e shumë dashuri.
Gëzuar të gjithëve Vitin e Ri !

- 27 -
HUMANISTJA
Po pate uri,
Kafshoren e gojës
E ndante me ty.
Po pate të ftohtë,
Ta jepte këmishën e trupit.
Po pate halle me bishën,
Luftonte bashkë me ty.
Po pate dhembje koke,
Ta mirrte pak temperaturë.
Po të kishe vështërsi,
I ndante përpjekjet
Përgjysmë bashkë me ty.
Po të kishe dhembje në sy,
Të thoshte me butësi:
-Unë i kam dy!
Kjo ishte dhe do të mbesë,
E paharruar ndër breza,
Shenjtorja-NËNË TEREZA!

- 28 -
NDERIN DHE RRITËN
-Kush ia shtoi Kosovës
Nderin dhe rritën?
-Dr. Ibrahim Rugova,
Djalë nga Kosova.
-Kush i bëri të pavdekshme
Kullat e qëndresës?
-Pena e Presidentit
Dhe prof. Anton Çettës.
-Në kuvende burrash
Kush i rriti këto troje ?
-Pena e Presidentit
Që s'e lëshoi prej dore.
-Kush e zbardhi faqen
E historisë sonë kombëtare?
-President Rugova
Me vizion largpamës.
Tërë botën e magjepsi, e mahniti,
I ngjante trungut të një LISI.
Kraharori i tij digjej si eshkë,
Shtati i tij matej me bjeshkë!

- 29 -
-Cilët i kishte prore pranë ?
-Xhemajl Mustafë, Fehmi Aganë,
Mark Krasniqin, Skender Hysenin
Anton Çettën, Dom Lush Gjergjin.
-Kush i dhuroi bukuri jetës?
-Kush i shtoi rrezet e shpresës?
-Tre Kolosët e Urtësisë
I nderoi populli dhe bota e lirisë.
I nderoi kombi përherë,
Qëndrimin e kishin të prerë,
Atdhetarë të vërtetë,
Gjithë Kosovës i bënë nder.
Popullin shqiptar
E ngritën këta titanë,
Se vinin nga rrënjët
E trungut ILIRO-DARDAN!

- 30 -
NGA KOSOVA E DERI NË INDI
(Nënë Terezës)
Të varfërëve dhe të sëmurëve
Sa shumë u ndihmove!
Me duart e tua të bardha
Të sëmurët i shërove.
U ndihmove edhe të uriturve,
Moj dritë kandili e xhevahire,
E lindur nga ky komb,
Me prejardhje të lashtë Ilire.
Me ty, anembanë bota
Ishte shumë krenare,
Dole nga rrënja e lashtë
E tokës Iliro- Shqiptare.
Që nga Kosova jonë
E deri në të largëtën Indi
Fale shumë buzëqeshje
Dhe shumë dashuri,
Nënë e bekuar nga Zoti-
Gonxhe, ishe ti!

- 31 -
PENËS SË QYTETËRIMIT
(Josip Relës)
Vagjet e shkruara lajmëruan diellin
Se në tokë ndërroi jetë Josip Rela,
Vargjet çdo herë i madhëronte ai,
Tek ne gjithnjë do mbetet në përjetësi.
Me penë e mundi gjithmonë të keqen,
Për t‟i shkruar mirë vargjet e atdheut.
Kudo që shkoi, ai lule mbolli me penë
E shpirtit i dha dashurinë që meriton.
Pranë detit, në Zarë, thuri shumë vargje,
Tregoi se i përket kombit e trungut tonë,
Në piedestalin e lartë e ngriti pena
E në varg rrënjët e tij tregoi.
Të gjithë e njohëm artin e bukur të tij,
Në shumë revista e libra të bukur
Ishte me pak miq, shpeshherë i vetmuar
E ne u rritëm, me vargjet e tij u burrëruam.
Shëndriti atje si yll, në Zarë, me një ideal,
Duke i nderuar Albanët e tij të bardhë.
Tregoi se i takon djepit të qytetërimit.
Në letërsinë tonë do jetë faqebardhë.

- 32 -
EPOKA E MENDJENDRITURIT
E rëndë ishte vuajtja,
Pothuajse pa kufi.
Befas nuk u gjende ti
Në udhëkryq ,
Kur nuk besonte njeri.
Nuk lejove t‟i humbnim shpresat,
Si lulja pa ujë,
Të vyshkemi e rrëzohemi përtokë,
Si ndonjë fëmijë.
Të na përçajë e ndajë,
Ashtu si donte i zi veriu.
E përshëndete botën
Ngrohtësisht me modesti.
Me retë e bardha
Të qiellit të Kosovës,
U dërgove mesazhe
Të qarta kryeqyteteve
Të botës pa hipokrizi.
Uashingtonit, Berlinit,
Londrës e Parisit,
Romës, Vjenës,
Madridit, Brukselit.
E njoftove edhe Helsinkin
Vetëm me një fjalë:
-Populli im shqiptar
Do fluturojë drejt jush!

- 33 -
-O mike e miq
Të botës së mbarë,
Koha ka ardhë
Të mos jetojmë të ndarë!

- 34 -
FAHRI FAZLIU DHE AFRIM ZHITIA
Kur n‟ Kosovën tonë
Thërriste kushtrimi,
Në ballë t‟ betejës ishin
Fahriu dhe Afrimi.
-S‟e japim Kosovën,
Vendin tonë s‟e lëshojmë,
Me jetë do ta mbrojmë,
Nga këtu s‟kem ku shkojmë!
Ju u bëtë qëndresë,
Kala e pamposhtur,
Blerim kujtimi përherë,
Që s‟ vyshket asnjëherë.
Në zemër e shpirt, Ju ka Kosova,
Dy heronjtë e ditëve tona.
Për liri e falët jetën,
Për Atdhe e të vërtetën!
Ishit si lule që çelin fletë.
U rritët si pema me degë.
Sikur rrezet bashkë me diell,
U lartësuat gjer në qiell!

- 35 -
PLISI
Jam i bardhë si dëbora,
Ma kanë lakmi e tërë bota.
I kam mbushur dymijë vjet
Në këto troje jam vetë mbret!
Më mbante në kokë ILIRIA,
Si e donte rendi e sh‟pia.
Me shekuj ndjehem krenar,
Nuk frikohem - jam shqiptar!
Buzëqeshë toka edhe qielli,
Eh sa shumë gëzohet dielli!
Më mbajnë n‟ kokë burra t‟k‟tij dheu,
N‟ kokë më mbante dhe Skënderbeu.
Borë me fluska duke rënë,
Kurrë detin e kaltër s‟ e zbardhi.
Unë njëherë detin e zbardha
Pak më tutje nga TIVARI.
Më mbajti n‟ kokë Iliria,
Arbëria, Ilirida, Çamëria
Dhe e tërë Dardania,
Sepse isha n‟viset e mia.

- 36 -
Asgjë tjetër nuk dua unë,
Vetëm bardhësinë, lirinë, dritën,
T ' ia dhuroj kohës dhe shpirtit
Dhe në paqe me tjerët të rritem.
Pra jam PLIS si një LIS,
Jam një trung i vjetër shumë,
Me plot rrënjë e dega shumë,
Nga kjo Kokë e Tokë nuk shkulem unë!

- 37 -
SHKRIMTARËT E POETËT NUK LINDIN
Romnet dhe poezitë i zgjedhin ata vetë,
Rreth e qark globit në hapsirë e botë,
Në kokat e tyre u vënë lule me kurorë,
Që të mbesin prore në lartësi gjithmonë.
Shkrimtarët dhe poetët rriten gjithmonë
Me romanet dhe me poezitë e bukura të tyre,
Me shumë shkrime e me lloj-lloj ngjyrash,
Këtë dhunti ua fali Zoti dhe nënë natyra.
Vetëm me romane, me rreshta e me vargje
U rritën dhe rriten poetët e shkrimtarët e rinj,
Vargje të mira, të bukura, të kuptueshme
Që i pëlqejnë të moshuar, fëmijë e të rinj.
Me shumë elan, vrull e me ngrohtësi
Të mendjes, zemrës e shpirtit të tyre,
Me laps në dorë, rrijnë zgjuar deri vonë,
Vetëm e vetëm që lexuesit t‟i gëzojnë.
Skamja, uria dhe vështirësitë, kurrë nuk i ndalin
Çdoherë thurin vargje pranë llampës dhe qiririt,
Edhe në mes të natës nuk flejnë e nuk pushojnë
Sepse nga mundi i tyre lexuesit trurin e pasurojnë.

- 38 -
MARSHI I KOSOVËS
Nëpër shekuj gjatë marshove
Me shumë trima në ballë,
Errësirës dhe robërisë
U the,- ikni nga keni ardhë!
Kurrë s'ta ulë askush kreninë,
Me shumë trima ballëlartë,
Ngrite kokën se n' Kosovë
Po shëndritë një dielli zjarrtë!
Do t‟i biem n'kokë ligësisë,
Në Kosovë do ngrohë një diell,
Përuljen s'e kem traditë,
Ky popull do t‟ jetojë në dritë!
Në pellgun e shpresës së mirë,
Bëjmë të mundur t'pushojë stuhia,
Gjithmonë do na urojnë pa pra,
Të moshuar, fëmijë e gra.
Syve që na shikojnë mëshirshëm,
Do u ndërtojmë një ardhmëri,
Ku do të lexohen shumë drejt,
Mesazhet e mendjeve për liri.

- 39 -
NOSTALGJIA PËR VENDIN
(Dedikuar mërgimtarëve)
Ju jeni gjeneratat e arta
Që filluat rrugën për mërgim,
Synonit parreshtur dritën,
Duke e dashur edhe dijen.
Në vitet më të vështira,
Kur atdheu lëshoi kushtrimin,
S‟kishim librin, as fletoren,
Ju na e zgjatët dorën.
Ju për popullin, në ditë të vështira
Ishit bërë pranverë lulëzimi,
Çdo herë i zgjatët dorën atdheut,
Ju lëshonit shkëndijëza drite.
Kur nga mërgimi vijnë mërgimtarët,
Në atdhe gëzohet shkëmbi dhe mali,
Ju jeni krahë i djathtë i atdheut,
Atdheu krahëhapur do ju presë.
Duajeni shumë njëri-tjetrin,
Ndajeni me shoqi -shojin kafshatën,
Këndoni dhe vallëzoni tok të gëzuar,
Atdheu çdo herë ju jep uratën.
Se Kosova gjatë ju ka pritur juve,
Nga errësira na e sollët dritën,
Lamtumirë, i thatë robërisë,
Në Kosovë e sollët diellin e LIRISË.

- 40 -
VETVETEN KËRKOJ
Në orët e vona të natës,
Vetveten larg e kërkoj,
Por pa laps në dorë,
Nuk më zë asesi gjumi
Edhe pse i lodhur, për atdhe,
Dua të shkruaj e të këndoj!
Duke kërkuar vetëveten,
Kaloj shumë orë të tëra,
Por pak para mëngjesit,
Në ëndërr më shfaqesh,
Ti atdheu im i shtrenjtë,
Çdo gjë shnëdrit në ty
Nga bukuria jote!
Unë jam i lumtur,
Kur ti vetëm lulëzon
Dhe jo vetëm mua,
Por shumë e shumë
Zemra të popullit tonë,
Anë e kënd globit tokësor,
Sa fort e shumë i gëzon!
Motra, vëllezër, kudo që jeni
Duajeni vetveten,
Duajeni botën,
Po më shumë duajeni Atdheun,
Sepse atë e keni VOTËR!

- 41 -
HUMANITETI NË VEPËR
Kur njerëzimit, mike e miq, i ndihmoni,
Veprat tuaja i ngritni dhe i nderoni,
Rreze drite ato lëshojnë,
Shëmbëlltyrën Tuaj e ndriçojnë,
Lart te Zoti e afrojnë!
Tri gjëra në jetë gjithmonë praktikojini,
Këshillën e mirë dhe të drejtë,
Gjithmonë shpërndajeni,
Bëmirësinë kurrë mos e ndalni
Dhe askënd në jetë mos e hidhëroni!
Ju motra dhe vëllezër të botës mbarë,
Kudo që jeni dhe jetoni,
Vetëm një gjë në këtë botë do t'ju ngelë,
Pra ndihma të tjerve që ju ofroni,
Humanitetin n'vepër që tregoni!

- 42 -
MENDJENDRITURIT
(Shkrimtarëve dhe poetëve)
Me penat e tyre të arta
Vargje të reja na sjellin,
Në zemrat e lexuesve
Dashurinë për lexim
Dhe për atdhe
Çdoherë e mbjellin!
Kurrë mos i pyetni
Për krijimtari e letërsi,
Sepse bukur flasin
Vargjet e tyre,
Të thurura aq bukur,
Në mënyrën më mjeshtërore,
Në romane, prozë e poezi!
Si për të rritur,
Ashtu edhe për fëmijë,
Çdo herë shkruajnë
Me shumë modesti
E më shumë thjeshtësi,
Pikërisht këtu qëndron
Edhe kjo madhështi
Çdoherë të përulur,
Por jo të nënshtruar
Çdo rresht e kanë
Si ari e margaritar,

- 43 -
Vetëm lexuesi i devotshëm
Mund t‟i kuptojë!
Nektarin e diturisë
Ta thithë e ta mësojë
Nga mendjet e ndritura
Nga shkrimtarët tanë!

- 44 -
POPULLI IM
Mbaje kokën lart
Populli im shqiptar,
Se ti ndër shekuj
Ke qenë krenar!
Popull me traditë
Me kulturë të lashtë,
Më i vjetri në Ballkan
Çdo herë liridashës.
Të njeh historia
Nga koha e Skënderbeut,
Kur mbrojti Evropën,
Nderin e mëmedheut.
Por armiqtë sllavë
Kurrë të qetë s'të lanë,
Të plaçkitën e të vranë,
Arbërinë na ndanë.
Ne kurrë, askënd
S'deshëm ta robërojmë,
Vetëm të lirë si të tjerët
Deshëm të jetojmë.
Pse deshëm LIRI
Na quajtën terroristë,
Dhe njerëz me bishta,
E shumë ekstremistë!

- 45 -
Populli im i lashtë,
E gëzofsh LIRINË,
Kurrë më në trojet tua
Mos përjetofsh robërinë.

- 46 -
GËZUAR PAVARËSIA, SHBA!
Këtu e shumë dekada më parë
Një besëlidhje kishte ngjarë,
Vendimi nga kryetari Willson ishte marrë:
- Duhet të ekzistojë Shteti Shqiptar!
-Është popull shumë i mençur,
Me traditë dhe kulturë të lashtë,
Shumë i vjetër në botë
Por shumë- shumë liridashës.
Në miqësinë tonë nga ajo kohë
Dy popujt tanë lidhën një urë,
Ndihma e popullit vëlla dhe mik AMERIKAN
Nuk na mungoi kurrë.
Unë sot, nga kjo zemra ime
Popullit vëlla dhe mik urime i dërgoj:
-Urime Dita e Pavarsisë,
Sa të jetë kjo botë, Amerika të na rrojë!
Populli i Kosovës dhe gjithë populli shqiptar,
Nga zemra urojnë:
-Urime, Amerikë, Dita e Pavarësisë!
Gëzuar, gëzuar, gëzuar përgjithmonë!

- 47 -
HAPPY INDEPENDENCE, USA
Here's many decades ago
A covenant was likely decision,
By President Wilson was taken
Albanian state should exist.
It was very wise people
It was people with tradition and culture,
Many of the world's oldest ancient
If too much freedom-loving.
Our friendship then
Our two peoples bound a bridge,
Since that time people aid
Brother and friend will never missed us.
I my heart today people
Brother and friend to wish congratulations,
Happy Independence Day as be
This world we live America.
The people of Kosovo and all
Albanian people, from the heart,
Wish congratulations America Independence Day
Happy happy happy forever.

- 48 -
URIME DITA E NËNAVE
NËNAT
Fjala më e shtrenjtë
Është fjala nënë,
Edhe në raste më të vështira
Këtë emër e kam thënë.
Edhe kur të sëmurem
Dhe ngado që shkoj,
Emrin e çmuar nënë
çdo herë e shqiptoj.
Nënat tona shqiptare,
Edhe pse të vuajtura në jetë,
Në frymën kombëtare
Edukojnë fëmijët e vet.
Për nënat në kurbet
Një porosi e kam,
Fëmijët e vegjël
Anash mos t'i lënë.
Fjala më e shtrenjtë
Eshtë fjala nënë,
Të lumtur janë ata
Që nënat i kanë.

- 49 -
ARTISTIT
(Mikut tim, z. Ismet Krasniqi)
Z. Ismet Krasniqi - Lala
URIME
DITËLINDJEN!
Të gjitha rolet që i besohen
Me sukses të madh i luan,
Kur publiku i duartroket,
Ismetit zemra i buçet!
Tërë jetën aktrimit, skenës
Publikut dhe penës,
Ua kushton duke i impresionuar
Artdashësit në skenë, duke aktruar.
Ismeti edhe skenën e zbukuron.
Me artin u lind,
Jeton e frymon.

- 50 -
Me penë vargje krijon
Tërë jetën dhe veprat
Vetëm artit ia kushton.
Urime, urime, urime
Ditëlindjen miku im,
O artist me zemër të madhe
Sa Deti, sa Dielli, sa Oqeani!
Me respekt të veçant për ju, miku im!
Miku juaj i penës,
Fadil H. Curri.

- 51 -
GJERGJ
KASTRIOTIT-
SKËNDERBEUT
Pallën në dorë sa herë e shtrëngonte,
Sa herë e tundte, ajo vringëllonte,
Me fuqi, trimëri, besë e burrëri,
Armikun çdo herë e tmerronte!
Bashkoi fjalën me urti,
Djepin me djep e syrin me sy,
Bashkoi Toskë e bashkoi Gegë,
Bashkoi Komb e bashkoi Fe,
Në tryezën dhe në Sofrën -Atdhe!
Mbrojti nderin, traditën besën e Mëmëdheut,
Mbrojti nderin e Zonjës Evropë,
Mbrojte nder, traditë, racë e mbrojte Fe,
Në tokën e Arbërit, o i Madhi Skënderbe!

- 52 -
PËR NE JE KRIJUAR
Për njeriun ti je krijuar
E shëndrit gjithmonë,
Tokë shumë e bekuar
Vlen si margaritar!
Nëpër fusha e male
Ujin na e dhuron,
Ta shuajmë ne etjen
Të pastrohemi të tërë
Ajrin që të frymojmë
lirshëm, na e dhuron ti,
Sa kujdesemi për ty, tokë,
Vetëm një Zot e di!
Ushqimin na e dhuron
Të mbahemi të gjallë,
Po ne njerëzit tu
Vetëm sillemi vërdallë!
Të kalërojmë shikimin
Globit përpjetë,
Po të shikohemi
Secili në pasqyrën e vet!
Heu, çfarë bukurie
Zoti na e ka falë,
Për hirë të Zotit,
Ta ruajmë tokën,
E të kujdesemi
Për tokën,
Si për veten tonë!

- 53 -
DUAJENI LIBRIN
Deri në orët e vona të natës
Librin me ëndje e lexoj,
Nuk më zë gjumi pa lexuar,
Sepse gjëra të reja mësoj!
Duke mësuar dhe lexuar
Të keqen e sfidoni,
Prandaj duajeni librin,
Ore shokë, ore miqtë e mi!
Fitojeni diturinë,
Mbajeni pranë qetësinë,
Vetëm me mësim durim e lexim,
Të gjitha këto veti e mirësi
Me dije do t‟i arrini
Tani në shekullin që kemi hyrë,
Ju, o miqtë e mi të mirë!
Koha ecën, s‟kthen më prapa,
Nuk ka kthim vërtet,
Prandaj, shfletojeni dhe lexojeni librin sot,
Sepse është mik dhe shok në këtë jetë!

- 54 -
BALADË DHIMBJEJE
(Të zhdukurve)
Një det me dhimbje e shumë mërzi
Një lumë i gjatë i kujtesës e deri kur,
As një asht tuajin ende s'e varrosëm
As një varr për ju s'u hap ende!
Shekulli XXI, plagë e paqartësi
Heshtje po, po zemrat rënkojnë,
Koka e mendja po gjykojnë
-Athua drejtësia pse po heshtë?!
Populli është duke pritur, do ktheheni
O sot, o nesër, o të gjallë, o të vdekur,
Po drejtësia ende po heshtë,
-Deri kur të presim me shpresë!?
Sepse sytë ende lotojnë e zemrat rënkojnë!

- 55 -
LIBRASHITËSIT
Në vapë e acar libra shesin,
I ruajnë me shumë përkujdesje,
Në këtë mënyrë punojnë
Vetëm e vetëm diturinë ta shtojnë!
Me shumë respekt dhe dashuri
Këtë detyrë e ushtrojnë,
Gëzohen shumë e shumë,
Kur lexuesit i shtojnë,
Se në këtë mënyrë,
Me thesar të dijes i pasurojnë!
Përkujdesja nga shoqëria
Sa shumë u mungon!
Të paktën ca tenda të plastikës
Nuk janë në gjendje t‟ua sigurojnë,
Që edhe Sheshin do ta zbukuronin,
Dëmtimin e librit do ta parandalonin!

- 56 -
KALVARI ‘99
(Fshatit Bllacë)
Nën qiellin e hapur,
Me mijëra të përndjekur,
Pritnin me shumë shpresë,
Pa ditur si do i gdhijë
I nesërmi mëngjes.
Gjatë kishin rrugëtuar
Këmbë, disa me tren
E disa me autobus,
Nën tytat e automatikëve
Mes binarëve kishin hecë.
Toka në Kosovë dridhej
Nga të shtënat armike,
Edhe ditën edhe natën,
Të gjithë e pritnin çastin,
Vdekja kur do t‟u vinte.
Yjeve lart në qiell
U kishin shumë lakmi,
Por ata ishin lart,
Të qetë si gjithnjë.
Diku thuhet në legjendë,
Eksodi ‟99 dhe Bllaca,
Nga populli im fisnik
Do mbahet mend përjetë.
Ndodhi në Evropë,

- 57 -
Në prag të mileniumit të ri,
Ishte përsëritur kalvari biblik.
-Vëllezër shqiptarë nga Ilirida,
Shumë faleminderit që na ndihmuat
Dhe i ndatë dhimbjet e kohës me ne!
Juve Zoti ju bekoftë,
E ndihmën e dhënë
Kurrë s‟ kemi për ta harruar!

- 58 -
VARGJE PËR DIELL
(Shkrimtarëve, poetëve)
Me penat e tyre të arta
Vargje të reja na sjellin,
Në zemrat e lexuesve
Dashuri për lexim mbjellin.
Edhe nëse i pyetni
Për krijimtari e letërsi,
Flasin veprat e tyre
Në romane, prozë e poezi.
Rrinë të zgjuar shumë
Deri në agun e mëngjesit,
Me zemër krijojnë vargje
Për botën lirinë e diellin.

- 59 -
VARGJET E POETIT FADIL H CURRI - KURORË
PËR TRUALLIN AMTAR
Ndër motivet më të dashura të petit Fadil H. Curri, të
përfshira në vëllimin “Gjuha e truallit tonë” janë qëndresa
dhe atdhedashuria. Por, poeti preokupohet edhe me
problemet etike, prandaj edhe na duket si paranojë
shpirtëror i popullit duke ndërtuar mjeshtërisht fortesën
enigmatike të shprehjes dhe të fjalës artistike.
Poeti F. H. Curri me vargjet e tij lexuesit i ofron
ngjyrosje emocionale të fjalës dhe të mendimit. Disa nga
poezitë e tij shëmbëllejnë si fragmente të njëfarë ditari
personal, me vargje dhe mendime të skalitura bukur, që
lënë impresione të forta te lexuesi.
Ky poet i talentuar shquhet për poezi të bukura, me
mesazhe të qarta që na përcjellin. Poeti mendimet i
mbështjell dhe i përmbledh me pak fjalë, çka edhe ia arrin
kësaj pune me sukses. Zotësia dhe talenti i tij është
pikërisht fakti, që me pak vargje të thotë shumë, madje
edhe të shprehet bukur. Gjithashtu, poeti Fadil H. Curri i ka
shfrytëzuar për mrekulli edhe figurat e ndryshme letrare,
duke ndërtuar urën lidhëse në mes tij dhe lexuesit me fjalë
dhe shprehje të bukura, pa e rënduar vargun, por edhe pa
rënë në thjeshtëzime.Vargjet e tij janë kuptimplota. Ato i
shquan mendimi, ritmi dhe rima, elemente të mjaftueshme
që ua shtojnë vlerën artistike. Poeti është human dhe gjërat i
sheh me syrin e humanistit e të atdhetarit duke depërtuar
thellë në shpirtin e lexuesit.
Prof. Zymer Mehani Podujevë, 2016

- 60 -

- 61 -
Zymer Mehani
‫۝‬
Poezi

- 62 -

- 63 -
PËR TY, LIRI
Shtatëmijë e shtatëqind vjet
T ' kemi pritur Ty
Por Ti s'di ku mbete
Shtatëqind e shtatë shekuj
Me gjak të ujitëm
Por Ti s'di ku trete
T'pritëm t' dal'sh nga dheu
Nga deti a nga qielli
Ty moj RREZE DIELLI
T ' pritëm të të sjellë era
Flaka apo zjarri
Shumë t'priti shqiptari
Ti s'mbine nga dheu
Nga qielli me fërtymë
Por nga gjaku ynë
Ty s'të solli era
Por flaka e zjarrit
E gjaku i shqiptarit

- 64 -
TI, ATDHE
1.
Mbi bedene t' kalasë sate
Rrezet shigjetojnë
N'motet me erë e furtunë
Shqipet vigjëlojnë
Je fanar në kohë të turbullt
Udhërrëfyes n'shtrëngatë
Bukë e krypë, zemër për mikun
Hasmit barot t'thatë
2.
Pendë me të trasha mure
N'shekuj mbete prore
Vrik erdhën tek ti
Hordhitë me taborre
Fushat tua të paanë
T'i shkatërruan anembanë
Sulltanë edhe pashallarë
K'tu mbetën të vrarë
T ' pushtuan me topa
Por mbetën pa koka
Ty t'u shtua lavdia
E thotë historia
Kurrë s'ngele pa halle
Por, ke zemër t'madhe.

- 65 -
KËNDO, SHQIPTAR!
Këndo, shqiptar, çfarëdo që të ndodh
Edhe nëse kënga të djeg flakë
Edhe nëse melodia t' këputet në mes
Edhe nëse engjulli t' bëhet dreq
Këndo, mos u stërkeq!
Sido që të bëhet, shqiptar, këndo
Edhe nëse miku t'shkakton plagë
Edhe nëse zemra t'digjet flakë
Edhe nëse koha të lë vrragë
Këndo e mos u mpak!
Këndo, shqiptar, në çdo çast
Edhe nëse je i mbushur me gëzim
Edhe nëse ke vetëm dëshpërim
Edhe nëse përjeton ndonjë zhgënjim
Këndo, o vëllai im!
Në çdo situatë, shqiptar, këndo
Edhe nëse t‟ikin shpendët shtegtarë
Edhe nëse s'të mbin fara në arë
Edhe nëse s'ke drithë në hambar
Këndo, o vëlla shqiptar!

- 66 -
S'e ndale këngën për pesëqind vjet
Kur osmanliu, sulltan‟ e mbret‟
Të shkeli malet, tokë edhe det
Me zjarr e flakë, me dhunë e tmerr
E kënga jote kurrë nuk u shterr!
Këndo shqiptar, s'të ka hije loti
Përkrah këngës, të shkrep baroti
Se kështu lindëm e kështu tha Zoti
Është ar, thesar Atdhe i Joti!
Këndo shqiptar, n'mërgim n'qofsh nisur
Dhe nostalgjia n‟ se t‟ ka molisur
Këndoje këngën, me dhimbje, mall
Edhe nëse jeta, mërzi të ngall!
Këndo, se këngët përtej oqeanit
Mbi krahë pulëbardhash do të flturojnë
Askurrë mos t'u ndaltë kënga, shqiptar
Krenar për tradita e Flamur me Shqiponjë!
Këndoje, këngën, kurrë mos e ndal
T'jehojnë kudo jonet e saj
Të ushtojë fushë, mal edhe det
Këndo se këngën e pate jetë
Këndo, shqiptar, o trim me fletë!

- 67 -
SHABAN AVDIU
(Dëshmor i kombit)
Lumë Kosova që të lindi
Të rriti me dashuri
Për t'luftuar si petriti
Shqipe mali në lartësi
Si n‟balada e n' legjendë
Shaban trimi o dëshmor
Yll i ndezur ndrit në qiell
Bardh si mali me dëborë
Pavdeksinë seç e firmose
Me gjak tëndin e vulose
Me thurime këngë epike
Hallall Ty Kosovë kreshnike
Kënga e paktë është për Ty
Shaban trimi djalë azgan
T'i ke hyrë në histori
N‟ zemër t‟ popullit je vigan
Je ushtar i UÇK-së
Gjak i pastër arbëror
Luftëtari i lirisë
Trim hero - madhështor!....

- 68 -
SHEFKI KULETA
(Dëshmor i kombit)
Rigon syri i Shqipes
Si rigon PRANVERA
Është madhështi e Jotja
Sa brigje e kreshta
Ike, por s'u trete
Ndër të gjallët i gjallë
Prore mes nesh mbete-
Atdhedashuri ngjall
E Jotja trimëri
Hyri n'histori
SHEFKI zemërtrim-
Bir i kombit tim

- 69 -
PËR JU
(Vëllezërve të rënë, Mehdi dhe Fevzi Kosumi)
U k'putën yjet nga qielli
Edhe lulet u venitën
Gurra e Llapit krejt shteroi
Dielli ndali dritën
Mehdi trimi me Fevziun
Lidhën besën e dhanë fjalën
Nën Flamurin kuqezi
Për Kosovë jetën e falën
Shkrep rrufeja n'Halabak
Me rrebesh ra shi e breshër
Dy vëllezër atdhetarë
Të pandashëm falën jetën
Lumë si ju vëllezërit e mi
Që fituat pavdekësi
Për lirinë e shqiptarisë
Ratë në lulen e rinisë
Sot në shkolla për ju mësojnë
Thurin vargje ju këndojnë
Se atdheut i dolët zot
Do t'kujtoheni jetë e mot

- 70 -
Historia do të flasë
Djemtë e kombit s'i harron
Për ju kënga do t'buçasë
I madh e i vogël ju nderon
Lavdi ju qoftë o dëshmorë
Bijë të denjë të atdheut tim
Ishit lule me kurorë
Emrit Tuaj gjithmonë nderim

- 71 -
PËR TY....
(Ish-nxënësit tim Remzi A Kosumi, martir i rënë më
1999 nga dora gjakatare serbe)
Pëllumb, flatrat t‟i këputën
Se e deshe paqen
Dhe lirinë e deshe
E deshe dhe dijen
Ishe nxënësi më i mirë
Kishe zemër të dëlirë
S'vriten pëllumbat o katilë
Kurrë dritë ju mos pafshi
Ata duan kaltërsitë
Liri, paqe, dritë
O barbarë jeni soj djalli
Djaj e bij të djajve
S'vriten zogjtë e malit
Veç se e deshën këngën
Dhe lirinë e deshën
Se ia ditën peshën
Ju tiranë që e bëtë krimin
Na e vratë gëzimin
Për së kthjellëti ju vraftë Zoti
Kurrë mos ju ndaltë loti

- 72 -
Tuajt sy mos pafshin dritë
As natë dhe as ditë
Të pashpirtë jeni ju vetë
Mos u gëzofshi n'jetë
Heu ju rëntë një vetëtimë
Ju çafshin rrufetë!

- 73 -
TI, POEZI
Poezi, je kopsht me lule
Lind n'fletë t'trëndafilit
Je e bukur dhe e ëmbl
Si këngë e bilbilit
Ti je kaltërsi e qiellit
Lind n'ngjyra t'ylberit
Poezi, ti je ngrohtësia
Lind n'rreze të diellit
Dashuri je, poezi
Lind n'zemrat rinore
Poezi, ti je urtia
Lind n'libra, n'fletore
Ti, poezi je betejë
Lind n'pushkë të ushtarit
Poezi ti je Prekazi-
Kullë e Legjendarit
Ti je kala gur mbi gur
Je qëndresa n'mote
Poezi, ti je vetë jeta
Të rrojë fjala jote!

- 74 -
TË THYHEN
Të thyhen të gjitha urrejtjet dëshiroj
E të skaliten dashuritë n'çdo zemër njësoj
Të thyhen të gjitha mosmarrëveshjet kam dëshirë
E të ndërtohen miqësitë më të lumtura është më mirë
Të thyhen të gjitha armiqësitë dëshiroj vërtet
E kudo në botë gjithmonë paqe të ketë
Të gjitha ligësitë të thyhen gjithkund
Zënka dhe as grindje të mos ketë askund
Të thyhen të gjitha veset copë-copë
Veç virtyte njerëzit të kenë në këtë botë

- 75 -
AI
Ai gjakpirës
Me shtatë koka
Hapi varre
Hapi gropa
Ogurzi
Faqezi
Bir katili
Pjellë debili
Është barbar
Kriminel
Dhe vrastar
Gjakatar
E përzuri
I veti fis
E mbet rrugëve
I bërë pis
N'fushën time
Zuri vend
Mbolli vdekje
Rend e rend
Me plumba
Zogjtë m'i qëlloi
Barbarisht
M'i masakroi

- 76 -
Theri, preu
Me hanxhar
Me sy s'deshti
T'shohë shqiptarë
Egërsisht
Bajlozi vetë
Shponte, vriste
Me shigjetë
N'jë ditë Gjergji
Seç u ngjall
Iu bë zemra
Sa një mal
Dhe nga kali
T'ziun Bajloz
E rrëzoi
Në zjarr e poq
Toka ime
S' duron dot
Këmbë të huaj
Dje as sot
Trutë në erë
Ia hedh shqiptari
Skënderbeu
Adem Jashari

- 77 -
GJERAQINA
-As më thua,
Pse të quajnë gjeraqinë?
-Pse ke sqep të kthyer,
Gjithnjë je vetëtimë ?
-E sillesh, shëtitesh,
Mbi Atdhe vërtitesh!?...

- 78 -
GJITHÇKA KE, ATDHE…
Ke male krenare,
Të larta, madhështore,
Ke fusha të gjera
Dhe ara pjellore.
Ke përroje, brigje,
Fshatra anembanë,
Ke lumenj, liqene,
Shtigje të paanë.
Ke brigjet e Jonit
Dhe t‟Adriatikut,
Shpell‟n e Dragobisë,
Gryk‟n e Kaçanikut.
Ke Baba Tomorin,
Korabin kokëlartë,
Gramozin e Sharrin
Dhe Hasin e Thatë.
Ke Liqejt e Lurës,
T‟Shkodrës, t‟Pogradecit,
Vargmalet e Dibrës,
Bjeshkët e Kelmendit.

- 79 -
Ke Drinat binjakë,
Shkumbinin, Erzenin,
Semanin zemërak,
Krujën e Prizrenin.
Ke Lezhën e Gjergjit,
Përmet, Leskovik,
Rozafën e Shkodrës,
Milot e Koplik.
Ke Tuz e Medvegjë,
Bujanoc, Preshevë,
Kërçovë e Tetovë,
Tropojë e Gjakovë.
Ke Vlorë e Tiranë,
Shkup e Kumanovë,
Pejë, Prishtinë, Gjilan,
Durrës, Elbasan.
Ke Çamërinë martire,
Kosovën si Nuse,
Ke v‟llezër e motra
Gjer te Molla e Kuqe.
Ke gjuhën amtare,
Flamurin Kombëtar,
-“Rroftë Shqipëria e Madhe”!
Uron çdo shqiptar.

- 80 -
NUK E DI
Një kohë që erdhi besuam
Diku në një ditë qershori „99
Se e fituam lirinë
Me shekuj të humbur
E fituam nga tytat e pushkëve
të ushtarëve çlirimtarë
Nuk e di
Sot këtë atdhe
a po e nderojmë me të ndershmen punë
e vepra të pastra
Një kohë është tani,
Që nuk e di në është...
Punë dhe vetëm punë o shok o mik e vëlla
Se vetëm puna di të ngrejë kala
Punë unë e punë ti
Ta lartësojmë këtë atdhe
Këtë vatër të shtrenjtë-
Djep të gjuhës sonë
A është mirë kështu si jemi
Nuk e di...

- 81 -
KUR ISHA ME TY
Dhe dielli pas kreshtash
Fshehur si kusar
Kur isha me ty
Donte për t'na parë
Hëna Pesëmbëdhjetë
Në netët verore
Shpeshherë na kish parë
T'kapur dorë për dore
Ylberi shumëngjyrësh
Na kishte zili
N'përqafim kur ishim
S'bashku unë e ti
Vezullimë e Yjeve
E pyjeve shush'rimë
Të dyve na thanë:
-Paçi dashurinë!
Të dëlirat gurra
E fusha e gjerë
Mua e ty na thanë:
-Qofshi bashkë përherë!
Dhe lulet shumëngjyrëshe
Pëllumbat krahëbardhë
T'qiellit dallëndyshe
Bashkë na kishin parë!

- 82 -
Të lumit shelgjishte
Kodra, brigje, ferra,
Ta dish, do t'na th'rrasin
Kur të vijë pranvera!
Kaltërsi e qiellit
Dhe deti na th'rret:
-Jetofshi së bashku
Pesëmijë e pesëqind vjet!

- 83 -
NATË
Kur nata
Vë heshtjen
Qetësinë
E terrin
Zemra
Ç' më shtanget
Shqetësohet
Dhe trandet
Vegim
Shikim
I përhumbur
Dëgjim
Thellësi
Gjerësi
Dashuri
E pamasë
Kur Ty
Të thërrasë
Mallëngjim
Ëmbëlsim
Kur të shoh
O shpirti im

- 84 -
Malli për Ty
Më kaplon
E zemra ime
Ushton
Si det
Uturon
Atëherë
Mos pipëtij
Më dëgjo
Të deshta
Të dua
S‟ e përsëris më
Të dashuroj
Në këtë orë
Ty ARBORË

- 85 -
ARBORA, TË KAM….
ARBORA,
T‟kam heshtje
Fjalë të kam
ARBORA,
Të kam dhe buzëqeshje
Zemërbardhë si bora
ARBORË,
E fortë-gur
Hënë në natë të kam
Të kam dhe Flamur
Me Ty unë mbret jam
ARBORA,
T‟kam lumë
Me valë të shkumbëzuar
Të kam rreze-drite
Zemër t‟dashuruar
ARBORA,
T‟kam lule
Me fletë ngjyra-shumë
Të kam dhe Princeshë
ARBORË, lumë si unë!
ARBORË,
T‟kam vetëtimë
Që qiellin e ndrinë
ARBORA- qe dora!
Ta fal dashurinë

- 86 -
PËR TY, ATDHE
S'mund të rri pa t ' thënë një varg
Se ty t'kemi DASHURI...
S'mund të rri pa ta shkruajt emrin
N ' timen poezi
S'mund të ndalem pa t' thënë këngën
Lot m'shkojnë nëpër faqe
S'mund t' duroj pa ta shkruajt emrin
Në të miat vargje
S'mund të hesht e mos t'përmend
Tënden histori
Kryetrimin Skënderbe-
E jona lavdi
S'mund ta ndal të zemrës vrull
Mori Shqipe malit
S'mund t'mos puth tëndin Flamur
Të Ismail Qemalit
Jo, jo s'mund ta ndali veten
O Atdhe i shtrenjtë
Pa i këndu' Adem Jasharit
Prekazit të Shenjtë
S'mund të ndalem dot pa shkue
Porsi Gjeraqina
T'u bëj nderin dhe respektin
Vëllezërve Haradinaj

- 87 -
S'mund të stepem, më vlon gjaku
Me vrull të Petritit
Të përulem para t'madhit
Zahir Pajazitit
Saherë lapsin marr në dorë
Vargjet t'i rendis
Mendja m'fluturon në Vlorë
N'Shesh të Pavarësisë
Asnjëherë s'munda të shkruaj
Vjersha e ditare
Për pa m'ikë si vetëtimë mendja
N ' Krujën legjendare
Kurrë nuk munda t' shkru'j një fjalë
Në t'miat fletore
Për pa thënë diçka për Lezhën-
Besëlidhjen Malësore
Saherë vargun e ndërtova
Mendja m' thotë "Ndal, mik"
-Lart'so n vargje dhe në këngë
Prizrenin historik
S'munda kurrë t'i ndal dëshirat
Që flut'rojnë vrik
Ty atdhe t' pafsha t‟ BASHKUAR
O DJEP ILIRIK

- 88 -
PO TË MOS ISHIT JU
(Vëlla e motër–Dëshmorë, Ylfete dhe Mentor Humolli)
A do të ishim kaq të lirë
Po të mos ishit Ju ?
A do ta gëzonim sot lirinë
Po të mos qëndronit Ju ?
A do të ishte KOSOVA shtet
Po të mos flijoheshit Ju ?
Gjaku Juaj u bë dritë-
E jona liri.
Lumë si nëna që Ju lindi
Për ne- KRENARI !
Si dy Shqipe fluturuat
Përjetësinë fituat.

- 89 -
NË ZEMËR...
(Nënës sime)
Në zemër
Kujtimi për Ty-
Zjarr
Në sy
Portreti Yt-
Vegim
Në jetë
Dashuria jote-
Ngushëllim

- 90 -
EJA VETËM TI...
Eja, vetëm Ti...
Me shushurimën e gjetheve
Që bien nga degët,
Me vesën e mëngjesit
Që tretet nga rrezet..
Eja vetëm Ti
Me vezullimë yjesh
Që dridhen në mbrëmje,
Me dëlirësi zemrash
Që rrahin me dhëmbje...
Eja, vetëm Ti...
Si ujëvarë e gurrë
Që s' më braktisë kurrë,
Eja vetëm Ti
Ilaç i qetësisë sime,
Yll i jetës sime
Eja, vetëm Ti
Ti o dashuri

- 91 -
GJON BUZUKU
Na dhuroi Librin e Parë
Ku zbuluam shkronjat-thesar
Na mësoi ABECE
Me “Mesharin'' në Atdhe
Gur mbi gur t'kalitur n'vite
Nëpër Kullat e Shqiptarit
N'Dheun e Arbërit-rreze drite
U bënë shkronjat e “Mesharit''
Brez pas brezi me dashuri
Përmendore shekujsh t'zjarrtë
Qemë krenarë për lashtësi
T'gjuhës shqipe- gjuhë e artë

- 92 -
TË KËRKOVA
Të kërkova nëpër male,
Në fusha e lëndina
N‟ bjeshkë të larta të kërkova
Ku rri gjeraqina
Të kërkova në gjethnaja
Në suka, gremia
Nëpër kopshte të kërkova
Ku k‟ndon kanarina
Të kërkova në vërri
Te kroi e bashtina
Nëpër pllaja të kërkova
Ku fryn suferina
Të kërkova nëpër shkrepa
Në arat me grurë
Dhe n‟ujëvara të kërkova
Në pyjet me drurë
Te liqeni të kërkova
Te zalli me gurë
Nëpër brinja të kërkova
Në të fresktën gurrë
Të kërkova nëpër lagje
Në fshat e qytet
Në rrugica të kërkova
Kudo cep më cep

- 93 -
Poshtë e lart Ty të kërkova
T‟ kërkova dhe n‟ lumë
Një fjalë zemre të ta them
Se të dua shumë

- 94 -
TAHIR SINANI
(Dëshmor i kombit)
Për Atdhe
Kur u ndez zjarri-
Ti ishe i pari
Porsi Shqipe
Para prine-
Armiqtë seç i shkrine
Me trup tëndin
Barrikadë-
Popullit duarthatë
Nën Flamurin
Kuqezi-
Ti re për liri
Për ATDHE
Nëna t' ka rritë
Liri, Rreze, Dritë

- 95 -
I.
LULËKUQET E KOSOVËS
(Shotës, Ganimetes, Ylfetes, Xhevës, Antigonës)
Ju jeni mbretëreshat e luleve
Në Fushat e mia
Harliseni me kokë drejt qiellit
Ju shtohet lavdia
Lulëkuqe ishit dhe jeni
Në kujtesë ju kemi
Gjaku Juaj s'venitet
Është dritë që kurrë s'fiket
Ju ratë për t'vërtetën
Kënga Jua pranveron jetën
N'histori të kombit prore keni mbetë
Jemi krenarë me Ju, o Shqipe me fletë

- 96 -
II.
LULËKUQET E KOSOVËS...
( Shote Galicës, Ganimete Tërbeshit, Ylfete Humollit,
Xhevë Lladrovcit dhe Antigonë Fazliut)
Në fushat e paanë të Kosovës Kreshnike
Çelin dhe harlisen Lulëkuqet e Shqipes
Si të mbijnë nga shpirti, si të mbijnë nga zemra
Lulëgjaket ilirike me ngjyrat kuqezi
Në trollin tënd rrisin shtatin, e lashta Dardani
Lulëkuqe si gjaku dhembje e krenarie
Që veç Tokës Sate, Kosovë i kanë hije
Lulëkuqe qëndrese, Lulëkuqe LIRIE....
Dada Shotë me plis mbi vetull
E Ganimeti me të bukurin gërshet
Xhevë Ladrovci e Ylfete Humolli
Antigonë Fazliu me zemrën si det
U nisën në luftëra nën Flamurin Kuqezi
E në zemër plot guxim për t' atdheut liri
Lavdi Ju qoftë motra t' ADEMIT e t' ZAHIRIT
Lavdi jetë dhe mot, mbesa t'SKËNDERBEUT!
Lulëkuqe u lindët dhe e rritët shtatin
Kosovës nënë ia shtuat hijeshinë
Lumë si ne që ju kemi, o bija të ARBËRIT
Me shkronja të arta na shkruat historinë!

- 97 -
NËNA
Balli Yt-
Një Abetare
Syri Yt-
Një Dritare
Zemra jote-
Një Fole
Yti emër-
Vulë në zemër

- 98 -
TRADHTARI
Të gjithë e dinë
Se ia bën varrin atdheut të vet
Shumëkush e njeh
E me të poshtrin një fjalë s'e flet
Ai përpëlitet
Porsi gjarpëri në gjumë
Shumë shpejt vjen dita
I lan hesapet në një dërrasë, o lumë

- 99 -
ZEMRAT BESNIKE
(Dëshmorëve Ilir Konushevci dhe Hazir Mala)
O Zemra besnike
Të atdheut shqiptar,
E di shumë mirë, pasha Ju,
Se Ju u lindët
Në kullat krenare
Dhe të fortë- shkëmb
Për të jetuar gjatë,
Gjer në përjetësi.

- 100 -
NËSE DONI TA DINI
Nëse doni ta dini
Dashuri imja cila është
Pyetini lulëkuqet e Kosovës.
Pyetini kullat me gurë
E Shqipen në Flamur...
Dashuria ime cila është
Nëse doni ta dini
Pyetne këtë tokë me varre
këto fusha dhe male
E Shqipërinë e Madhe...
Nëse doni të dini
Për dashurinë time të shenjtë
Pyetne gjuhën, nderin,
E këtë atdhe të shtrenjtë

- 101 -
MË THUAJ
-Më thuaj, ARBORA
Ku u fsheh dashuria?
-Eja dhe kërkoje nën qepalla t'mia!
-ARBORA, më thuaj
Ku t'gjej bukuri?
-Eja dhe shikoje në k'ta sytë e mi!
-Më thuaj, ARBORA
Ku është ëmbëlsia?
-Eja dhe shijoje në buzët e mia!
-ARBORA, më thuaj
Ku t'gjej lumturi?
-Eja përjetoje në krahët e mi!

- 102 -
FRYN MURLANI
(Motiv popullor)
Fryn murlani me stuhi
Malet seç ushtojnë
Kryetrimin e Arbërisë
Rendin, e kërkojnë
Kërkojnë shpat'n e Kastriotit
T' Arbërisë Kryezotit
Uturojnë stuhitë në male
Për një Përkrenare
E kërkojnë një Kryetrim
Zot të atdheut tim
Që i mundi shumë ushtri-
Një Perandori

- 103 -
JU TRIMAT' ATDHEUT
(Zahirit, Edmondit, Hakifit)
Nga gjoksi hoq't zemrat
I shndërruat n' plumba
E plumbat e pushkës
N'zemra i shndërruat
Për Kosovën trime
Këtë atdhe të shtrenjtë
Dhe gjakun ia falët
Shqipes pa u hamend
Lulëkuqe ka emrin
N' të lulëkuqet rriten
Me ngjyra t' Flamurit
Gjer në qiell harlisen
Me shekuj Shqiptare,
Kala gur mbi gur
Rrofsh, Kosovë dardane-
Shqipe në Flamur

- 104 -
KOSOVË!
KOSOVË-
Ti je zjarr që me kallë
KOSOVË-
Për ty kam shumë mall
KOSOVË-
Je peng që më mban gjallë
KOSOVË-
Për ty dhamë çikë e djalë
KOSOVË-
T‟kemi gjak, që kurrë s‟t‟kemi falë
KOSOVË-
Shqipe e dykrenare në flamur
KOSOVË-
Fortesë shkëmbi gur mbi gur
KOSOVË-
Plis i djegur i Dadës Shotë
KOSOVË-
Vetull e vrarë e Shqiponjës Xhevë
KOSOVË-
Dashuria jonë e madhe, dritë e diell
KOSOVË-
Këngë e ndalur e Ylfetit
KOSOVË-
Gërshet i prerë i Ganimetit
KOSOVË-
Fuçi baroti, varr i sulltanit e i mbretit
KOSOVË-
Kullë e pamposhtur e Azemit

- 105 -
KOSOVË-
Këngë për liri e Komandant Ademit
KOSOVË-
Ti je ëndërr që më le pa gjumë
KOSOVË-
Ti je plaga ime që më kullon shumë
KOSOVË-
Besa-besë kurrë s‟ të lamë në gjunjë
KOSOVË-
Me kokë n‟qiell- shqipe në flamur
KOSOVË-
Sa të rrojmë, do të duam shumë…
KOSOVË-
Imi lot dhe gëzim
KOSOVË-
Djepi dhe varri im

- 106 -
E VËRTETA
E hodhën me kokë teposhtë,
Por s'u mbyt!
Edhe në zjarr e hodhën
Por s'u dogj!
E gjuajtën
Me plumba, e goditën,
Por dot s'e vranë!
E nëpërkëmbën
Dhe e fajësuan
Shpesh edhe e shanë!
Shpifën, trilluan,
Për të gjithçka thanë.
Ishin të ligj e t' drejtë nuk patën,
Të humbur janë.

- 107 -
TI, SHQIPE E FLAMURIT
(Dëshmores së kombit ANTIGONË FAZLIU-t)
Flatrat t'i këputën armiqtë gjakatarë
Drejt qiellit t'atdheut për t'mos fluturue
E rreze lirie, mos kërko, të thanë
Të këputën moj Lule, të shanë e të vranë
Lulëkuqe e Kosovës ANTIGONË ti je
Për LIRI luftove o motër e re
Armiqtë gjakatarë i vraftë një rrufe
Se ata s'kanë mëshirë, s'kanë as turp, as fe
Gjaku yt moj GONXHE, u ngrit në flamur
Krenari e kombit do të mbetesh prore
Për Ty thur këto vargje - lule me kurorë
Se e fale jetën për këtë tokë arbërore
Motër, lavdi t'qoftë! Lumë që t‟ ka KOSOVA
SHQIPE DYKRENARE, Ti moj bijë shqiptari
Gatitu te varri t‟ nderon Çlirimtari
Zahir Pajaziti dhe Adem Jashari

- 108 -
DËSHIROJ
Dëshiroj të jem si Naimi,
Maleve të Shqipërisë t'u këndoj!
Të jem si Kristoforidhi,
Për gjah të dal n'Malin Tomor!
Si Pashko Vasa dua të jem,
Se dhe unë fe kam shqiptarinë!
Me Çajupin dua të shëmbëllej,
T'këndoj mëmëdhenë dhe dashurinë!
Dua të jem edhe si Migjeni,
Por lypësit në rrugë mos t'i shoh dot!
Mos t'shoh Lula t'Vocër, as Zenela,
As Lagje të Varfra, askund në këtë botë!

- 109 -
LETËR NAIMIT
''Bagët e bujqësi''kur i lexova,
Maleve të Shqipërisë fluturim u rashë
Më dehu të tërin aromë e ''Luleve të verës''
Sa trim është shqiptari te''Skënderbeu'' pashë.
''Fjalët e qiririt'' shumë herë i lexova,
Ëmbëlsinë e gjuhës sate e shijova,
Porsi zemra jote u shkriva, u treta,
Dashurinë e çiltër derisa e gjeta.
Ti je Nderi i Kombit, i kombit me fat,
Me vëllezërit e tu, gjurmë n'histori latë.

- 110 -
PËR TY, MAJLINDA KELMENDI!
(Xhudistes kosovare me famë botërore)
Ku je çika kosovare
Që kombit po ia ndrit ballin
Prore e para në fitore
Kuqezi rreth qafe shallin
Alpet tona, fresk Rugove
Të kalitën si çelik
Ty askush nuk ta merr anën
Sikur Shqipe sulesh vrik
Të lumtë Ty Majlindë Kelmendi....
Lumë Kosova që të ka
Krenari e këtij vendi
Korr'sh fitore pa ia nda
Sa herë Ti del fitimtare
Prore zemrat na buçasin
Lumë për Ty, që je shqiptare
-T'kemi motër- brohorasim !

- 111 -
FJALA NË LITAR
(Poetit Havzi Nela, i varur në litar më 10 gusht 1988)
A vritet bilbili ?!
Shqiponja a vritet ?!
Nuk varet Poeti....
Fjala e lirë s'venitet
Në Kukësin kreshnik
Te Agjencia e Udhëtarëve
Bishat dhe hijenat
U kallën tmerr shqiptarëve
Muaji Gusht, data Dhjetë
Viti Tetëdhjetetetë
Në Ora Dy të natës
Ngjau krim i vërtetë
Ngritet një Trekëmbësh
Në t'Kukësit Udhëkryq
Hodhën n'Litar Fjalën
Gojët për t'i kyçë
Poezia s' varet
E drejta jeton
Havzi Nela s'vdiq
N' tonat zemra rron

- 112 -
Me vite të tëra
Në burgje e qeli
E mbyllën Havziun
Si bilbil n'kuvli
Por s'e ndale këngën
Asnjëherë, moj Shqipe....
Me emër dhe vepër
Lirinë e përligje
Kënga për Lirinë
Vargu Yt i dëlirë
I k'puti vargonjtë
Për Shqipërinë e Lirë
"Në qelitë e burgut
Pa ajër e pa dritë"
Shpeshherë t'u zu fryma
Shpesh t'u errën sytë
Poet Havzi Nela....
Me mund të Tantalit
S'ju frikove vdekjes
Varjes as litarit
S'u mposhte, s'u trete
Shkëmb graniti mbete
Porore vuajtjen pate
Shok e hije jete

- 113 -
I qëndise vargjet
Pa laps e fletore
Qëndrove i pathyeshëm
Me zemër burrërore
Je martir i Shqipes
Je Shqipe n'Flamur
"E para është Fjala"
Fjala nuk vdes kurrë.

- 114 -
MOTRËS SIME
Syri im-
Ti je.
Ti je-
Zemra ime.
Yt vëlla,
Motërz-o,
T‟kujton
Me gëzime.
Motërz,
Unë poeti,
Për Ty
Vargje shkruaj…
Je lule
Me vesë,
N‟ zemër
Ty të ruaj.

- 115 -
THUAJE EMRIN TIM
Ma thuaj emrin tim
Me zemër,
Me sy,
Me këngë,
Ligjërime,
Me t‟ëmblën melodi.
Emrin tim ma thuaj
Me sy,
Me zemër,
Me shpirt,
Me zjarr dashurie,
Me lule pranvere,
Me dëlirësi miturake,
Me shigjetë rrufeje…
Ma thuaj emrin tim
Në dritaret e zemrës,
Në shtigjet e shpresës
Drejt dallgëve të jetës.
Emrin tim ma thuaj!
Ma thuaj….. Mos harro!...

- 116 -
S’ISHTE SI NE
(Dëshmorit të kombit, Nexhmi Llumnica-Komandant
GJONI)
Për t‟atdheut liri të pushonte kurrë s‟ donte
Në majë heshtash, shigjetash e thikash të prehta
Jeta e çelikoste si k‟to maja e shkrepa
Thellë në të tijin shpirt,
Ç‟ e plagoste robëria e rëndë e atdheut
E për liri kishte mall t‟madh, Zemër-Prometheu
E spiunonin dhe e përgjonin përherë, pa ndërprerë
Shpesh me fjalë të përzgjedhura e çonin gjer n‟qiell
Sepse hipokritët e tradhëtarët si korbat vërtiteshin në erë
Dhe donin ta plandosnin për tokë me mllef e tmerr
Por ta thyenin e shkatërronin s‟mundën asnjëher‟!
Edhe me gurë shpesh e gjuanin, e qëllonin
Pastaj e fshihnin dorën, më besoni!
Bënë e ç‟nuk bënë, as mendja s‟jua thotë
Sepse dëshironin t‟ia prishnin trutë në kokë
E t‟mos mendojë për komb, as për shokë.
Prore u mësua me vrazhdësi, ashpërsi
Se ai nuk shëmbëllente me mua, as me ty
Jeta e kish mësuar t‟qëndrojë n‟vështirësi
Kish fuqi t‟jashtëzakonshme, ish ndryshe disi!

- 117 -
Nga të ëmblat fjalë dhe lëvdata prekej dhe rëndë plagohej!
Dhe prej përkëdheljesh të ngrohta prore vetëm lëndohej!
E kur e shanin dhe shpifnin për të a përhapnin thashetheme,
Çuditërisht, përherë i fortë bëhej, si kala me bedene!
Edhe po ta shponin e grisnin me hushta e shpata,
Edhe po ta vrisnin e ta mbysnin me armët e gjata
Veç t‟vërtetën e thoshte pandërprerë ky burrë,
Për të u sakrifikua e s‟u dorëzua kurrë!
Sot në të historisë kombëtare i skalitur
Shkëlqen i Tiji emër- KOMANDANTI GJON
Monument i gjallë në çdo zemër qëndron
I kombit arbëror Dëshmor i lirisë
Për Kosovën Trime Kurorë e lavdisë
Heu, Nexhmi Llumnica, i Skënderbeut stërnip
I shpejtë si rrufeja, zemërfortë çelik
E munde një Perandori, në t‟ 81-shit Pranverë
Në Ushtrinë Çlirimtare u rreshtove me nder
Bëre luftë o vëlla për t‟shtrenjtën liri
Gjaku Yt qëndron n‟Flamur Kuqezi
LAVDI, O DËSHMOR- E JONA LAVDI!

- 118 -
TRIME SYSHQIPONJË
M‟duhet një copë zemre
Për kthim n‟dashuri
Ngrohtësi zemre m‟duhet
Për shpresë n‟ardhmëri
Aty ku u linda
Aty ku të njoha
Më pëlqen t‟jetoj
Sa shpejt kalon koha
TRIME, zgjatma dorën
Se të dua Ty
T‟i puth vetullat Tua
Me qerpik e sy
TRIME, ngrohtësinë e parë
Të sonës dashuri
Me Ty e shijova
Shpirti im u shkri
Aty zure vend
Dhe u fute vrik
Rri e mos më ik
Mos më lërë pa mend
Rri e mos më çmend

- 119 -
TRIME, zemra jote
Si lumi me valë
Ku unë e gjej freskun
Në ditët me vapë
Me lundrën dashurore
Po lundrojmë të dy
Në valë të shkumbëzuara
T‟shtrenjtës dashuri
TRIME, Ti je ajri
Që brenda meje lëkundet
Ti je Besa e dhënë
Që asnjëherë s‟tundet
Ti mua më shkrin
Brenda për një çast
M‟përvëlon dhe më pas
N‟kujtimet e mia
Tretem dhe humbas
TRIME, unë me ty
Jam princ edhe mbret
N‟zinxhirë dashurie
M‟ ke lidhur vërtet
TRIME, as më thua
Ç‟na bashkon me Ty
Një shikim
Një puthje
Dhe një dashuri

- 120 -
Çastet më të ëmbla
Bashkë i kem shijuar
Ditën flenim bashkë
Natën rrinim zgjuar
E nga gjumi zgjohemi
Sepse dashurohemi
Për sytë Tu jetoj
Se të dashuroj
TRIME, për Ty vdes
Se pa Ty s‟du‟ t‟ mbes
TRIME, zemra ime
T‟kam pritë i paepur
Për të përshëndetur
Të të puth pa reshtur
Ëmbël t‟ ledhatova
Se të dashurova
TRIME, shkëndijë flake
E kësaj zemrës Sate
Mbi duart e Tua
Ndalen duart e mia
N‟çastet e një nate
TRIME, shpirti im
Ta dish-dashuria
Kur kthehet n‟pikllim
Dije je lëngimi
I qerpikut tim

- 121 -
TRIME, jam i etur
Duart për T‟i prekur
Se për Ty kam mall
Se vazhdoj të të dua
Me dashuri t‟rrallë
TRIME, për këta sy
T‟bëj dashni me Ty-
Më mirë se t‟flut‟roj
Thellë në kaltërsi
Shpirti seç gjallërohet
Terri n‟dritë shndërrohet
TRIME, gjatë të prita
Ta dish, je si drita
M‟ke hyrë në damarë
Si ethe e bardhë
TRIME, moj dashni
S‟po mundem pa Ty
As frymë s‟po mund t‟marr
Po tretem në flakë
Po mbetem pa gjak
Pak edhe ngapak
Pa shkëndijë e zjarr
TRIME, dashuri
Pse s‟jemë bashkë ne dy
Shkojmë jetën të ndarë
Me shpresa t‟lënduara
E me shpirt të vrarë

- 122 -
Më thuaj pastaj
Vallë, unë a kam faj
TRIME, syshqiponjë
Sa shumë më mungon
Digjem si qiri
E të flas nuk di
Të këndoj harroj
Më mbyllet kjo gojë
Gjuhën e kafshoj
Zëri që të ndalet
Për të gëlltitë fjalët
Emrin s‟ta shqiptoj
Se më mbysin hallet
Sa më vjen çudi
Harrohem pa Ty
TRIME, yll i artë
Mungesa e gjatë
Më mundon çdo ditë
Më shqetëson çdo natë
Për shpirtin tënd t‟artë
Ndizem edhe digjem
Si pishtar i zjarrtë
TRIME, diell e hënë
Pasha babë e nënë
shpesh Ty të kam thënë
Kur Ty s‟të kam pranë
Jam aspak i pasur

- 123 -
Jam me zemër t‟ plasur
Por kur të kam pranë
Me ty gjithçka kam
TRIME, sy i zi
Sa kam mall për Ty
Për flokët e Tua
Malli më djeg mua
TRIME, rreze- ar
Për Ty kam shumë mall
Si për rrugët ku shkela
Për herën e parë
TRIME, dashuri
T‟lutem shko tani
Dhe krejt e qetë fli
N‟heshtjen e lënduar
T‟shpirtit tim t' trazuar
Unë nuk e di, TRIME
Ti a e ke ditë
Edhe pse kam sy
Pa Ty s‟më bëjnë dritë
TRIME, buzët tua
As m‟i ke falë mua
E fjalët e tua
Përkunden në erë
Dije, mos harro
Se të du‟ përherë

- 124 -
TRIME, zemra ime
Më kujto pa dhimbje
Ty t‟kam dashuri
E kjo zemra ime
S‟do të rrah pa TY...
Moj e shtrenjta TRIME
O Besnikja ime

- 125 -
PAK FJALË PËR VËLLIMIN POETIK
“GJUHA E TRUALLIT TONË’’
TË BASHKAUTORËVE FADIL H. CURRI
DHE ZYMER MEHANI
Vërtet letërsia e mirëfilltë shkruhet në vetmi dhe fryt
i kësaj vetmie është vepra e krijuar përkushtueshëm nga
krijuesi, por mos të harrojmë, mike e miq të penës se: ‟‟
vepra zgjedh kohën për të dalë në dritë, ndoshta e vonon
ndonjë faktor jashtëletrar dhe pse jo edhe letrar,…por
megjithatë, vepra e gjen shtegun për të dalë në dritë‟‟.
Urime bashkautorëve e gëzuar lexuesve!
Në vëllimin‟‟ Gjuha e truallit tonë‟‟ të poetëve Fadil
H. Curri dhe Zymer Mehani lexuesi gjen veçantinë, veti
kjo dalluese e poetizuar e autorëve të një shkallimi të lartë
dhe arritës të artit të sotëm bashkëkohor. Bashkautorët, me
një gjuhë të thjeshtë, si pikësynim kanë objektivin deri te
depërtimi në botën shpirtërore të lexuesve, nëpërmjet
ndjenjës shpirtërore të shprehur në poezitë e librit të
sapobotuar. Efektet e entuziazmit e kanë bërë librin me më
shumë larmishmëri, pasi krahas përsiatjeve dhe paraqitjes
së poezive, është realizuar edhe sinkronizimi me përçim të
mesazheve shumë bindëse për lexuesin.
Këtë vëllim poetik e ngritë edhe skalitja e mirë e
vargut, por edhe liria e të shprehurit, andaj vargjet rrjedhin
natyrshëm, duke prekur edhe ndjenjat e shoqërisë së sotme
në kahjen e pozitivitetit, duke u nisur gjithmonë nga
preferencat e larta të edukimit, që edhe do të sjellin energji
të reja pozitive te lexuesit. Këto shprehësi emocionuese në
poezitë e krijuesve Curri dhe Mehani janë gjithëpërfshirëse

- 126 -
për drejtimet e tilla të veçuara si: arsimim, edukim e
kulturalitet si qëllim prioritar për lexuesit.
Libri si i tillë argumentohet edhe me arritjen e lartë të
pikësynimit të bashkautorëve për bashkim mes lexuesve
nga të gjitha trevat e cepet e atdheut tonë.„‟Vargjet së
bashku me referencat e tyre poetologjike nga fillimi e deri
në fund ngulmojnë për t‟i bartur mesazhet edhe në
ndjeshmërinë e botës së artit, si konstrukt i bashkautorëve,
që me shumë largpamësi ndjekin gjurmët e konvencës së
traditës letrare‟‟.Vargjet e bashkautorëve, pra, janë të lehta
për lexuesit, të ngrohta me filozofi e shumë të sinqerta.
Ja edhe disa shembuj nga disa poezi të këtij vëllimi të
përbashkët të autorëve Curri-Mehani.
Në poezinë ” Mendjendriturit‟‟ autori Fadil H. Curri u
këndon aq bukur njerëzve të penës, shkrimtarëve dhe
poetëve:
Çdoherë të përulur,
Por jo të nënshtruar
Çdo rresht e kanë
Si ari e margaritar,
Vetëm lexuesi i devotshëm
Mund t‟i kuptojë!
Nektarin e diturisë
Ta thithë e ta mësojë
Nga mendjet e ndritura
Nga shkrimtarët tanë!
Apo në poezinë ‟‟ Duajeni librin‟‟, ku autori Curri
shkëlqen:
Koha ecën, s‟kthen më prapa

- 127 -
Nuk ka kthim vërtet
Prandaj, shfletojeni dhe lexoni librin sot
Sepse është mik dhe shok në këtë jetë!
Apo edhe në poezinë e autorit Zymer Mehani “Nëse
doni ta dini”, ku aq bukur rrjedhin dhe thuhen në vargje
mendimet:
Nëse doni ta dini
Për dashurinë time të shenjtë
Pyetne gjuhën, nderin
E këtë atdhe të shtrenjtë.
Apo edhe në poezinë tjetër të autorit Mehani “Të
thyhen…”, ku urtësia fton dhe fiton me virtytin dhe të
bukurën:
Të gjitha ligësitë të thyhen gjithkund
Zënka dhe as grindje të mos ketë askund
Të thyhen të gjitha veset copë-copë
Veç virtyte njerëzit të kenë në këtë botë.
Është në interes të lexuesve të potencohet edhe një fakt
shumë interesant dhe me rëndësi për librin‟‟ Gjuha e truallit
tonë‟‟, ku bashkautorëve me shumë urti u pëlqen kritika,
sepse edhe ajo është art, por, ama, me një kusht, që të jetë
një kritikë e ftohtë, e logjikshme, pa pasion e me analizë të
mirë e të sinqertë, dukuri shumë e rrallë në artin e sotëm
bashkëkohor.
Në disa vargje bashkautorët e ndajnë bashkëndjesinë
me dhimbjen, e kjo është edhe veçantia e artit.
Tani më libri është i lexuesve. Librit i urojmë rrugëtim
të mbarë deri te duart e lexuesve dhe tek të gjitha

- 128 -
bibliotekat komunale e shtepiake të lexuesve, duke u uruar
lexuesve lexim të këndshëm, me shpresë dhe me bindje se
ky libër me vlerë të lartë letrare do të hyjë në mendjet dhe
zemrat e tyre, sikurse edhe qindra e mijëra tituj të tjerë të
shumë kolegëve e kolegeve të penës anë e kënd rruzullit
tokësor dhe në qarqet më të larta të letërsisë moderne
letrare.
Bashkautorët kanë bërë një përmbyllje shumë të bukur
me një thënie magjepsëse, në kopertinën e pasme të librit,
me vlerë në artin e sotëm letrar të popullit shqiptar dhe
kështu e përmbyllin librin me një strofë mjaft të bukur e
përmbajtësore:
Thellë në kodrat e malet
Të vendit e të parëve të mi
Në trojet e Arbërit: Shqipëri
Kosovë Lindore, Iliridë, e Çamëri
Ulqin, Plavë e Guci
Janë gurët e vendit të vllëzërve të mi!
Marrë në tërësi, vëllimi poetik i bashkautorëve Curri-
Mehani, është një thesar letrar me vlerë shumë të çmuar për
kulturën tonë. Këtë vepër ne lirisht po e quajmë edhe
univers letrar, sepse fillon me poezinë e ABC-së.
Shpresojmë që ky univers letrar i këtyre dy autorëve t‟i
pushtojë hapësirat mbarëshqiptare.
Bashkautorëve u urojmë suksese të pafundme edhe në
të ardhmen!
Prof. Zymer Mehani Podujevë, 2016

- 129 -
PËRMBAJTJA
Fjala e redaktorit, Fadil H. Curri
Vështrim i shkurtër për vëll. poetik “ Gjuha e truallit tonë ”…9
FADIL H. CURRI | Poezi |
Manastirit të ABC-së …11
Mësuesit tim të parë … 12
Baladë për komandantin … 14
Legjendës së gjallë …16
Heronjve të nëntokës … 17
Urime, Dita e Pavarësisë …18
Bacë Antonit … 20
Presidentit në amshim …21
Masakra në Reçak… 23
Rexhep Mala dhe Nuhi Berisha… 24
Radio Kosova e Lirë… 25
Viti i ëndrrave… 26
Humanistja… 27
Nderin dhe rritën …28
Nga Kosova e deri në Indi… 30
Penës së qytetërimit…31
Epoka e mendjendriturit … 32
Fahri Fazliu dhe Afrim Zhitia …34
Plisi …35
Shkrimtarët e poetët nuk lindin …37
Marshi i Kosovës …38
Nostalgjia për vendin… 39
Vetveten kërkoj …40
Humaniteti në vepër … 41
Mendjendriturit … 42
Populli im …44

- 130 -
Gëzuar Pavarësia, SHBA … 46
Happy independence, USA …47
Urime Dita e Nënave Nënat... 48
Artistit … 49
Gjergj Kastriotit-Skënderbeut … 51
Për ne je krijuar … 52
Duajeni librin … 53
Baladë dhimbjeje … 54
Librashitësit … 55
Kalvari ‟99 … 56
Vargje për diell …58
Prof. Zymer Mehani, Vargjet e poetit Fadil H. Curri–Kurorë për
truallin amtar ...59
ZYMER MEHANI | Poezi |
Për ty, liri…63
Ti, atdhe… 64
Këndo, shqiptar… 65
Shaban Avdiu… 67
Shefki Kuleta… 68
Për ju… 69
Për ty… 71
Ti, poezi… 73
Të thyhen… 74
Ai…75
Gjeraqina…77
Gjithçka ke, atdhe… 78
Nuk e di… 80
Kur isha me ty… 81
Natë… 83
Arbora, të kam… 85
Për ty, atdhe… 86
Po të mos ishit ju… 88
Në zemër… 89

- 131 -
Eja vetëm ti…90
Gjon Buzuku… 91
Të kërkova… 92
Tahir Sinani….94
Lulëkuqet e Kosovës… 95
Lulëkuqet e Kosovës… 96
Nëna… 97
Tradhtari… 98
Zemrat besnike…99
Nëse doni ta dini… 100
Më thuaj… 101
Fryn murlani… 102
Ju trima t‟atdheut…103
Kosovë… 104
E vërteta… 105
Ti, Shqipe e Flamurit… 107
Dëshiroj…108
Letër Naimit… 109
Për ty, Majlindë Kelmendi…110
Fjala në litar… 111
Motrës sime… 114
Thuaje emrin tim… 115
S‟ishte si ne… 116
Trime, syshqiponjë… 118
Prof. Z. Mehani, Pak fjalë për vëllimin poetik „‟ Gjuha e Truallit
tonë „‟të bashkautorëve Fadil H. Curri dhe Zymer Mehani … 125

GJUHA E TRUALLIT TONË-LEKTURUAR

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (20)

Viewers also liked

Viewers also liked (20)

Similar to GJUHA E TRUALLIT TONË-LEKTURUAR

Similar to GJUHA E TRUALLIT TONË-LEKTURUAR (15)

GJUHA E TRUALLIT TONË-LEKTURUAR