2. Net terug van mijn college zie ik onverwachts een bos rozen voor mijn voordeur staan. Het is blijkbaar van Silvana. CODY Oooh, wat lief! Dat kan wel iets worden tussen ons!
3. De volgende dag besef ik net dat ik mijn paper nog moet afmaken. Pff… moet ik zoveel schrijven?
12. Een tijdje later moeten we weer afscheid nemen van elkaar. Ik wou dat je langer bleef. Tja, ik moet dringend naar mijn college.
13. Toch kunnen we niet van elkaar afblijven. Euh… je weet, kom maar eens af hè! Natuurlijk! Ik… ik hou van je! Ik ook van je.
14. Een dag later heb ik examens gehad en kom terug thuis met een goed humeur (en een 10!).
15. Dan werk ik weer aan mijn vaardigheden, zo kan ik wat beter presteren in mijn studies.
16. Nadat ik klaar ben geraakt, gaat ineens de deurbel. Chiara staat aan de deur… Hey, zusje! Cody! Da’s lang geleden dat ik je gezien heb!
17. Het gesprek gaat heel goed. Daar heb je gelijk in! Alles goed? Dat gaat wel, en met jou? Super! Ik heb daarnet mijn examens gehad.
18. Dan begint Chiara over Lorelei, de kleinste van de familie – ik ben toch op de hoogte gebracht over Lorelei of wat dacht ze? – En, hoeveel heb je gehaald? Een 10, het maximum. Te gek, hè? Wauw, da’sgoed! Euh… weet je al over Lorelei?
19. Diep in mij voel ik schuldgevoelens. Ik heb zo druk met de studies, dat ik mijn eigen familie niet eens kan bezoeken. Ja, onze kleinste! Inderdaad, ja! Ik vind wel heel jammer dat ik geen tijd heb om jullie te bezoeken!
20. … Dat begrijpen we wel. Maar je moet echt eens tijd vrijmaken! Dat ga ik zeker doen! Of wat denk je, dat ik geen contact met jullie meer wil? Nee, dat denk ik niet. Maar we zijn gewoon ongerust.
21. Dan is het tijd om afscheid te nemen. Ik merk al dat de tijd vlug gaat, ik moet al terug naar mijn college. Euh… ik wil verder met je praten maar ik moet over het ogenblik op mijn college zijn! Oh, dat begrijp ik! Je mag ons altijd bellen! Dat zal ik doen! Tot nog eens, hè!
22. Chiara verdwijnt uit het zicht. Het doet eens goed om iemand uit de familie weer te zien. Tot nog eens, broer!
23. Na mijn college ben ik bijlange nog niet moe. Ik zal maar eens aan mijn paper werken. Hoe sneller en eerder mijn paper af is, hoe beter!
24. De volgende dag heb ik er aan gedacht om zich in de stad te trekken.
25. In een winkel ‘De Veelzijdige Winkel’ kun je zo van alles kiezen: van trendy tot casual. Ik heb een training en gewoon alledaagse kleren gekocht.
26. Aan de kassa reken ik het nodige af. Dat is dan §75, alsjeblieft. Bedankt en nog een fijne dag!
27. Dan verlaat ik snel de winkel en vertrekt weer naar huis.
28. Nadat ik naar mijn college ben geweest, krijg ik Silvana op bezoek met het voorstel dat ze bij mij komt wonen. Ik sla dit voorstel niet af en boem, Silvana woont nu bij mij!
29. Sinds ze bij mij woont, zijn we nog gelukkiger dan tevoren. Ik ben zo blij dat je voor altijd bij mij bent! Ik was het zo beu om alleen te zijn.
30. Ik trek haar zachtjes op mijn schoot en geeft haar zachte kusjes. Je miste je liefste ventje, hè? Dat heb je heel goed geraden, meneer Colson.
31. Ik ben uiteraard niet vergeten dat ik de stamhouder ben en dat mijn familie deel uitmaakt van een uitdaging. Alleen Silvana weet het niet. Ooit moet ze dat weten, vroeg of laat komt ze dat toch te weten.
32. Ik weet wel niet of ze de vrouw van mijn leven is, ik hoop van wel. Dan wil ik wel een gezin met haar stichten. Ze moet dat ook willen. Zo niet, zullen we in de nauwe schoentjes komen…
33. Ik wil haar niet zo… ‘direct’ vertellen, opeens uit het niets zeggen: “Ik doe mee aan een Tien Generaties Challenge”. Ik moet een goede moment zoeken om het te vertellen.
34. Een dag later hebben we alweer examens. Met goede punten komen we er weer van af. Zo blij dat we allebei zijn! Gemiddelde sta ik op 10, maar Silvana op 7,6.
36. Na ‘aan onze vaardigheden werken’ hebben we besloten om te gaan uiteten in de stad.
37. Zodra we een plekje in het restaurant hebben genomen, komt de serveerster langs om de bestellingen door te nemen; Goedendag, wat zal voor jullie zijn? Voor ons allebei een Filet Mignon, alstublieft! Komt eraan!
38. Even later is de serveerster met onze ‘Filet Mignon’ terug gekomen… Hmm… dat is lekker. Wat vind jij? Hmm… het is eigenlijk niet zo slecht…
39. Dan voel ik het… dit is ‘het’ moment dat ik iets bepaald aan haar moet vragen. Euh… Silvana. Ik wil je iets vragen. Ik denk dat we elkaar veel gemeen hebben en tja, ik hou gewoon zo van je!
40. Ik schuif de doos nog naar Silvana en zie dat ze wat verrast door mijn voorstel is. Ik kan alleen vragen… wil je mijn vrouw worden? Ooooooh!
41. Ik kijk toe hoe Silvana de ring uit de doos plukt en de ring rond haar vinger doet. Dit is zo GEWELDIG! Tuurlijk wil ik je vrouw worden!
42. Silvana pakt mijn hand vast en wrijft erover. Je weet echt niet hoe gelukkig je me maakt, Silvana. En jij mij dan, Cody.
43. Na het eten besluiten we om even naar het park in de buurt te gaan…
44. Dan moet ik denken aan de uitdaging. Ik moet dit vertellen… Silvana, ik moet iets vertellen en het is zeer serieus. Oei, scheelt er iets?
45. Mijn hart bonkt in mijn keel… Niet ergs, maar toch wel ehm… Vertel op! Goed. Euh… ik doe mee aan de ‘Tien Generaties’-uitdaging.
46. En mijn hart bonkt alsmaar feller… Oh, is dat die uitdaging dat er in elke generatie een stamhouder gekozen moet worden? Inderdaad. Zo gaat het door tot de tiende generatie.
47. En nog feller… Wat gaat Silvana nu zeggen? Ik ben bang dat ze me gaat afwijzen. Ga je nu ineens zeggen dat je de stamhouder bent? Euh… inderdaad! De volgende stamhouder is onze eerste zoon. Enfin, als dat komt tenminste!
48. Dan komt het antwoord, dat me onverwachts overkomt. Maar Cody, ik wil gelukkig met je zijn. Ook al is er een uitdaging! Dus? Natuurlijk wil ik dat!
49. Dan ontstaat er – opnieuw – een kus. Ik ben zo ontzettend blij dat Silvana mee gestemd heeft.
50. Thuis zijn we onze verloving aan het vieren. Euhmmm……………geen commentaar gevraagd!
51. Vroeg in de ochtend word ik wakker zonder dat Silvana naast me ligt. Ik begin al in paniek te raken tot ik haar vind achter de computer, die haar paper aan het maken is.
52. Silvana en ik zijn allebei vertrokken naar ons college. Van mijn professor heb ik iets vroeger naar huis mogen gaan. In de vrije uren maak ik mijn paper af.
53. Wanneer ik mijn paper af heb gekregen, is Silvana terug van haar college gekomen. Hey lieverd! Zeg euh… ik heb een voorstel. Vertel op!
54. Silvana begint dan ineens over mijn familie. Zouden we niet op bezoek gaan bij je familie? Ik wil wel, maar hebben we genoeg tijd? Dat is zeker! We hebben de hele namiddag vrij en niets te doen!
55. Zo is dit ‘afspraakje’ geregeld. Oké, we gaan vandaag al. Dan kan ik je voorstellen aan mijn familie! Formidabel!
56. HOOFDHUIS Op een moment krijgen we bezoek die we helemaal niet verwacht hebben… Wauw, Cody! Hier ligt wel veel sneeuw! Inderdaad, bij ons ligt er nog niets.
57. Marie doet de deur open. Het is Cody en… tja, dat meisje ken ik niet. Dag mama! Ik ben blij dat ik je zie! Cody! Dat is lang geleden!
58. Marie draait zich snel om naar het meisje. Ehm… wie is dat meisje? Dit is Silvana, mijn verloofde! Aangenaam, mevrouw!
59. Marie en Silvana komen al goed overeen. Aangenaam, Silvana. Noem me maar Marie! Oké dus, Marie!
60. Dan kom ik tevoorschijn, omdat Marie snel naar Lorelei moet… Dag, zoon! Pa! Hoe gaat het hier? Alles op zijn gangetje…
61. Dan zie ik Silvanavoor me staan… Ik ben Silvana, de verloofde van je zoon. Aangenaam! Aangenaam. Ik ben Jonathan.
62. Cody stelt zijn ‘verloofde’ voor aan Chiara en Gwendolyn. De kleinste doet – zoals altijd – even gek. Dit zijn twee van mijn drie zussen. Aangenaam, ik ben Chiara. Hoi! Ik ben Gwendolyn. Meisjes, dit is mijn verloofde Silvana.
63. Dan komt Marie tevoorschijn met Lorelei in haar armen. Dit is de kleinste van allemaal, Lorelei.
64. Cody komt al heel goed overeen met zijn kleinste zus. Dag kleine meid! Bwroertje! Ja, ik ben je grote broer!
65. Na een tijdje elkaar het gezellig houden, dringt de tijd weer om te gaan. We nemen snel afscheid van elkaar.
67. Chiara wilt haar kleine zus Lorelei al te graag leren hoe ze moet lopen.
68. Helaas moet ze al snel stoppen, want haar carpool – naar haar werk – staat op haar te wachten. Wat is er? Je kon weer niet wachten zeker… Als je wil dat we klachten krijgen van je baas…
69. Terwijl Marie ook naar haar werk is vertrokken, zitten de zusjes Gwendolyn en Lorelei plezier te maken.
70. Chiara is thuis gekomen met een goed humeur, ze heeft niet alleen een promotie gekregen maar de top bereikt in haar carrière. Proficiat!
71. Binnen zitten Gwendolyn en Lorelei nog altijd te spelen. Nu vindt de kleinste dat minder fijn, want Gwendolyn ‘pest’ haar met een stuk speelgoedauto die Lorelei wil hebben…
72. Chiara ziet Gwendolyn bezig zijn en kan zoiets precies niet tolereren. Klein dutske toch. Is Gwendolyn jou aan het pesten? Cwiaraa!
73. Chiara gedraagt zich al als een echte moeder. Maar ik was haar niet aan het pesten, wel aan het plagen! Dat kan me niet schelen, maar je moet dat meisje geen kwaad doen! Pfff…!
74. Dat is toch waar zeker? En daarbij, over drie dagen ben je jarig. Zou je stilletjes aan stoppen met je aan te stellen als een klein kind?
75. Na een tijdje zit Chiara in haar kamer… waar ze ‘s avonds laat altijd tot rust komt.
76. Ze denkt waarschijnlijk na over haar twee zussen. Mijn hart brak toen ik Lorelei zag, terwijl Gwendolyn met haar ‘speelde’.
77. Zo te zien, denkt ze héél diep na… Ik zag hoeveel verdriet Lorelei had. Ze wou zo graag met dat autootje spelen…
78. Daarna strekt ze haar armen uit. Maar oké, ik kan niet boos blijven op Gwendolyn. Ze heeft haar les in ieder geval geleerd!
79. De zusjes vergeven elkaar ‘hun fouten’, ze zijn weer dikke vriendinnen – maar werkelijk zijn ze zussen, haha –
80. Ineens is Chiara verdwenen naar beneden. Voor wat, heb ik geen flauw idee… tot ik naar buiten via het raam kijk. Chiara is gewoon aan het flirten met een of ander jongen.
81. In één keer is ‘het’ gebeurd…Man man, de kleine kinderen worden ook groot.
82. Chiara en ‘de jongen’ komen goed overeen met elkaar, of misschien té goed. Chiara, denk jij wat ik denk? Euhm… geen idee, Robert. Ik… ik wil best verkeren met je. Als je zelf wil, natuurlijk!
83. En… Dan verkeren we toch gewoon? Je weet niet hoe gelukkig je me maakt… En jij mij dan?
84. Wanneer ze huppelend binnen komt, sta ik als een strenge vader voor haar. Zo, juffrouw Chiara heeft een vriendje?
85. Ze is – zonder twijfel – verbaasd, hoe ik dat nu weet. Huh?! Maar… hoe weet je dat? Jan en Alleman kon dat zien, via het raam naar buiten. Oh… euhm…
86. Ze is – zonder twijfel – verbaasd, hoe ik dat nu weet. Huh?! Maar… hoe weet je dat? Jan en Alleman kon dat zien, via het raam naar buiten. Oh… euhm…
87. Ik moet wel lachen… zie Chiara eens rood worden. Grappig, maar ook schattig. Hmmm… dat rijmt! Komaan, Chiara!Je hoeft je niet te schamen! Zolang je gelukkig bent, is het goed. Oh, ik dacht dat ik een preek ging krijgen!
88. Marie komt terug thuis van haar werk… en ik vertel exact alles wat er is gebeurd met Chiara. …en ik heb haar buiten zien kussen met die jongen. Ze heeft dus een vriend! Oh, dat meen je niet!
89. … Maar zo erg is het niet. Het belangrijkste is dat ze gelukkig is. Tja, je hebt gelijk!
90. Even later ziet Marie de kinderen samen spelen in het bureau. Meisjes, het is al laat genoeg. Jullie moeten naar bed. Maar mama, ik leer Lorelei een kinderliedje. Dat kun je na je huiswerk morgen ook. Je moet morgen vroeg op, voor school weet je wel.
