Yannis Kotsanis, profile picture
Uploaded byYannis Kotsanis
1,548 views

90+ χρόνια Μίκης ~ 90- χρόνια Μάνος

Στο λυκόφως του "δύσκολου" 2015 αλλά και το λυκαυγές του 2016, γιορτάσαμε τετράκις, τα 90 χρόνια των 2 επιφανέστερων Ελλήνων Συνθετών, στο πολύ ατμοσφαιρικό και χαλαρωτικό Café Bistro Mollini, με μία πεντάδα μουσικών, τον Τάκη Κωνσταντακόπουλο, με την εμβληματική δωρική του φωνή, τον πιανίστα και συνθέτη Νίκο Πλάτανο, τις δύο νέες ερμηνεύτριες, Αλίκη Ζωγράφου και Ναταλία Κωτσάνη, και στις μελωδικές πινελιές, τον Μανόλη Μπαρδάνη, με τη μαγική φυσαρμόνικά του… (εικαστικό αφίσας, Εύα Δεληγιάννη - internew, ευχαριστούμε πολύ)!

Embed presentation

Download to read offline
2 90+ χρόνια Μίκης • 90– χρόνια Μάνος Όμορφη πόλη φωνές μουσικές... Πριν από 90+ χρόνια, με τρεις μήνες διαφορά, γεννήθηκαν, το 1925, ο Μίκης και ο Μάνος… Μας χάρισαν απίστευτα τραγούδια, τραγούδια διαχρονικά, τραγούδια που αγαπήσαμε, που άντεξαν, σε μια διαδρομή 70 και πλέον χρόνων, μια ανεκτίμητη κληρονομιά… Τα τραγουδήσαμε όταν ήμασταν νέοι, μία, δύο, τρεις γενιές πίσω! Τα τραγουδάμε ακόμη σήμερα, μαζί, μία, δύο, τρεις γενιές μπροστά! Μία, δύο, τρεις φωνές και ένα πιάνο… Μπορεί και ένα ακορντεόν, μία κιθάρα, σίγουρα όμως μια μαγική φυσαρμόνικα! Απλά, λιτά, μελωδικά, παρέα με τους φίλους μας, και τους φίλους των φίλων μας, να βρεθούμε ξανά, να γιορτάσουμε τα 90 χρόνια Τους... Στο υπέροχο ατμοσφαιρικό Café & Bistrot Mollini, στις 20 του Μάη, θα μας ταξιδέψουν για άλλη μια φορά... Ο Τάκης Κωνσταντακόπουλος με την εμβληματική δωρική του φωνή... και στο πιάνο ο βιρτουόζος Νίκος Πλάτανος! Λυρική γέφυρα, οι δύο νέες ερμηνεύτριες, η Αλίκη Ζωγράφου και η Ναταλία Κωτσάνη… και στις μελωδικές πινελιές, ο Μανόλης Μπαρδάνης, με τη φυσαρμόνικά του! Κυριακή 31 Ιανουαρίου στις 09.30 Mollini Cafe & Bistrot, Ιπποκράτους 9-11 (δίπλα στο Ακροπόλ) Με την υποστήριξη του CaptainBook (Η μουσική βραδιά πραγματοποιήθηκε στο “TAR” 5/6/15 & στο "Mollini” 20/12/15, 31/01/16, 08/04/16, 20/05/16)
3 Λίστα Τραγουδιών Όμορφη πόλη (Θα γίνεις δικιά μου) - 1966.............................................................. 4 Ω! Καλή μου ξανθιά – 1964...................................................................................... 5 Στο παραθύρι στέκοσουν - 1960 ............................................................................. 6 Στο περιγιάλι το κρυφό (Άρνηση) - 1962.................................................................. 7 Δακρυσμένα μάτια - 1966 ........................................................................................ 7 Τα παιδιά κάτω στον κάμπο - 1974.......................................................................... 8 Οδός Ονείρων - 1962................................................................................................ 9 Τσάμικος - 1976 ......................................................................................................10 Ο Γιάννης ο φονιάς - 1976......................................................................................11 Αστέρι μου φεγγάρι μου (Φαίδρα) - 1962 .............................................................12 Εφιάλτης της Περσεφόνης - 1976...........................................................................13 Η Μαριάνθη των Ανέμων - 1983 ............................................................................14 Μυρτιά - 1960.........................................................................................................15 Η κυρά - 1963..........................................................................................................16 Μίλησέ μου - 1970..................................................................................................17 Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι - 1948...............................................................18 Η επιστολή – 1974 ..................................................................................................18 Ο Έκτορας κι η Ανδρομάχη - 1965..........................................................................19 Το γελαστό παιδί - 1963 .........................................................................................20 Μαργαρίτα Μαγιοπούλα........................................................................................21 Λιανοτράγουδα - 1972............................................................................................22 Φιλντισένιο καραβάκι - 1970 .................................................................................23 Ξημερώνει (Το σύννεφο έφερε βροχή) - 1962.......................................................24 Αθανασία - 1976.....................................................................................................25 Η μικρή Ραλλού - 1970............................................................................................26 Της ξενιτιάς (Φεγγάρι μάγια μου 'κανες)...............................................................27 Το παλληκάρι έχει καημό - 1969 ............................................................................28 Στράτα τη στράτα - 1964.........................................................................................28 Απρίλη μου - 1962 ..................................................................................................29 Μαρίνα - 1965 ........................................................................................................30 Noble Dame – 1969 ................................................................................................31 Ο Ιρλανδός και ο Ιουδαίος - 1966...........................................................................32 Τώρα που πας στην ξενιτιά - 1961 .........................................................................33 Χάρτινο το φεγγαράκι - 1958..................................................................................34 Στη ποταμιά σωπαίνει το κανόνι - 1959.................................................................34 Άσμα Ασμάτων - 1965.............................................................................................35 Κεμάλ - 1970...........................................................................................................36 Η μπαλάντα του Αντρίκου ......................................................................................37 Λίγο ακόμα - 1971...................................................................................................38 Του μικρού βοριά - 1966 ........................................................................................39 Στίχοι Τραγουδιών: www.stixoi.info - Υλικό Μουσικής Βραδιάς: pinterest.com/ykotsanis/tar14
4 Όμορφη πόλη (Θα γίνεις δικιά μου) - 1966 (Μ. Θεοδωράκης, Γ. Θεοδωράκης) Όμορφη πόλη φωνές μουσικές απέραντοι δρόμοι κλεμμένες ματιές ο ήλιος χρυσίζει χέρια σπαρμένα βουνά και γιαπιά πελάγη απλωμένα Θα γίνεις δικιά μου πριν έρθει η νύχτα τα χλωμά τα φώτα πριν ρίξουν δίχτυα θα γίνεις δικιά μου Θα γίνεις δικιά μου πριν έρθει η νύχτα τα χλωμά τα φώτα πριν ρίξουν δίχτυα θα γίνεις δικιά μου Η νύχτα έφτασε τα παράθυρα κλείσαν η νύχτα έπεσε οι δρόμοι χαθήκαν
5 Ω! Καλή μου ξανθιά – 1964 (Χατζιδάκις, Β. Ρώτας) Ω! καλή μου ξανθιά, συντροφιά μου γλυκιά, που μαζί σου λαλώ κάθε ωραίο σκοπό, ήρθες, ήρθες, εφάνης με σουραύλι να υφάνεις ύμνους, κελαηδισμούς, ήχους εαρινούς. Εμπρός, αρχίνα, πες τους γλυκά τους αναπαίστους.
6 Στο παραθύρι στέκοσουν - 1960 (Μ. Θεοδωράκης, Γ. Ρίτσος) Στο παραθύρι στεκόσουν κι οι δυνατές σου οι πλάτες φράζαν ακέρια τη μπασιά τη θάλασσα τις τράτες. Κι ο ίσκιος σου σαν αρχάγγελος πλημμύριζε το σπίτι κι εκεί στ’ αυτί σου σπίθιζε η γαζία τ’ αποσπερίτη. Κι ήταν το παραθύρι μας η θύρα όλου το κόσμου κι έβγαζε στον παράδεισο που τ’ άστρα ανθίζαν φως μου. Κι ως στεκόσουν και κοίταζες το λιόγερμα ν’ ανάβει σαν τιμονιέρης φάνταζες κι η κάμαρα καράβι. Και μες στο χλιό και γαλανό το απόβραδο έγια λέσα μ’ αρμένιζες στη σιγαλιά του γαλαξία μέσα. Και το καράβι βούλιαξε κι έσπασε το τιμόνι και στου πελάγου το βυθό πλανιέμαι τώρα μόνη.
7 Στο περιγιάλι το κρυφό (Άρνηση) - 1962 (Μ. Θεοδωράκης, Γ. Σεφέρης) Στο περιγιάλι το κρυφό κι άσπρο σαν περιστέρι διψάσαμε το μεσημέρι μα το νερό γλυφό. Πάνω στην άμμο την ξανθή γράψαμε τ’ όνομά της Ωραία που φύσηξε ο μπάτης και σβήστηκε η γραφή . Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος πήραμε τη ζωή μας· λάθος! κι αλλάξαμε ζωή. Δακρυσμένα μάτια - 1966 (Μ. Θεοδωράκης, Γ. Θεοδωράκης) Δακρυσμένα μάτια νυσταγμένοι κήποι όνειρα κομμάτια ας ήτανε να ζω στους μεγάλους δρόμους κάτω απ’ τις αφίσες στα χιλιάδες χρώματα ας ήταν να βρεθώ Να `ταν η καρδιά μου λαμπερό αστέρι να `ταν η ματιά μου δίκοπο μαχαίρι αστραφτερό σπαθί μες το μεσημέρι αστραφτερό σπαθί μες το μεσημέρι
8 Τα παιδιά κάτω στον κάμπο - 1974 (Χατζιδάκις) Τα παιδιά κάτω στον κάμπο δεν μιλάν με τον καιρό μόνο πέφτουν στα ποτάμια για να πιάσουν τον σταυρό. Τα παιδιά κάτω στον κάμπο κυνηγούν έναν τρελό τον επνίγουν με τα χέρια και τον καίνε στον γιαλό. Έλα κόρη της σελήνης, κόρη του αυγερινού. Να χαρίσεις στα παιδιά μας λίγα χάδια του ουρανού. Τα παιδιά κάτω στον κάμπο κυνηγάνε τους αστούς πετσοκόβουν τα κεφάλια από εχθρούς και από πιστούς. Τα παιδιά κάτω στον κάμπο κόβουν δεντρολιβανιές και στολίζουν τα πηγάδια για να πέσουν μέσα οι νιες. Τα παιδιά μες τα χωράφια κοροϊδεύουν τον παπά του φοράνε όλα τα άμφια και το παν στην αγορά. Έλα κόρη της σελήνης, έλα και άναψε φωτιά. Κοίτα τόσα παλληκάρια που κοιμούνται στη νυχτιά. Τα παιδιά δεν έχουν μνήμη τους προγόνους τους πουλούν και ό,τι αρπάξουν δε θα μείνει γιατί ευθύς μελαγχολούν. pinterest.com/ykotsanis/tar14
9 Οδός Ονείρων - 1962 (Χατζιδάκις) Κάθε κήπος έχει μια φωλιά για τα πουλιά. Κάθε δρόμος έχει μια καρδιά για τα παιδιά. Μα κυρά μου εσύ, σαν τι να λες με την αυγή και κοιτάς τ’ αστέρια που όλο πέφτουν σαν βροχή. Δώσ’ μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή, για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ’ την αρχή. Κάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή. Μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή.
10 Τσάμικος - 1976 (Χατζιδάκις, Ν. Γκάτσος) Στα κακοτράχαλα τα βουνά με το σουράβλι και το ζουρνά πάνω στην πέτρα την αγιασμένη χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι. Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής. Δική τους είναι μια φλούδα γης μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα απ’ το τσακάλι και την αρκούδα. Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς. Από την Ήπειρο στο Μοριά κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά το πανηγύρι κρατάει χρόνια στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια. Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός και δραγουμάνος του ο λαός.
11 Ο Γιάννης ο φονιάς - 1976 (Χατζιδάκις, Ν. Γκάτσος) Ο Γιάννης ο φονιάς, παιδί μιας πατρινιάς κι ενός μεσολογγίτη Προχτές την Κυριακή μετά απ’ τη φυλακή επέρασ’ απ’ το σπίτι Του βγάλαμε γλυκό, τού βγάλαμε και μέντα μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα Μονάχα το Φροσί με δάκρυ θαλασσί στα μάτια τα μεγάλα Τού φίλησε βουβά τα χέρια τ’ ακριβά και βγήκε από τη σάλα Δεν μπόρεσε κανείς τον πόνο της ν’ αντέξει Κι ούτε ένας συγγενής να πει δεν βρήκε λέξη Κι ο Γιάννης ο φονιάς στην άκρη της γωνιάς με του καημού τ’ αγκάθι Θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρινά και τ’ όνειρο που εχάθη
12 Αστέρι μου φεγγάρι μου (Φαίδρα) - 1962 (Μ. – Γ. Θεοδωράκης) Αστέρι μου, φεγγάρι μου, της άνοιξης κλωνάρι μου κοντά σου θά `ρθω πάλι, κοντά σου θά `ρθω μιαν αυγή για να σου πάρω ένα φιλί και να με πάρεις πάλι. Αγάπη μου, αγάπη μου, η νύχτα θα μας πάρει, τ’ άστρα κι ο ουρανός, το κρύο το φεγγάρι. Θα σ’ αγαπώ, θα ζω μες στο τραγούδι θα μ’ αγαπάς, θα ζεις με τα πουλιά θα σ’ αγαπώ, θα γίνουμε τραγούδι θα μ’ αγαπάς, θα γίνουμε πουλιά. Ο ποταμός είναι ρηχός κι ο ωκεανός είναι μικρός να πάρουν τον καημό μου. Να διώξουνε τα μάτια σου να πνίξουνε τους όρκους σου από το λογισμό μου.
13 Εφιάλτης της Περσεφόνης - 1976 (Χατζιδάκις, Ν. Γκάτσος) Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς. Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς. Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς.
14 Η Μαριάνθη των Ανέμων - 1983 (Χατζιδάκις) Μέσα από άγνωστο χωριό κοντά στον Παρνασσό ξεκίνησα για να δοκιμαστώ κι αυτούς που με παιδέψανε σαν άγιο και Χριστό τους έκοψα τον ένα τους μαστό περπάτησα και πάτησα σε ζώντες και νεκρούς ξεπέρασα τους δίσεκτους καιρούς κι απόκτησα τον μύθο μου με στοχασμούς πικρούς σε υπόγειους δρόμους άδειους και υγρούς Με λεν Μαριάνθη κι είμ’ από τρελή γενιά μισώ του κόσμου τη βία κι απονιά χιλιάδες μάτια με κοιτούν από μακριά και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά Μια χήρα από την Έφεσο δεν ήμουνα ποτές δεν είχα στρατιώτες για εραστές τα ζάρια μου τα έπαιξα στις φτωχογειτονιές και κέντησα τον πόνο με πενιές δεν μπόρεσα να γίνω ούτε γυναίκα ούτε ευτυχής δεν δούλεψα σε οίκους ανοχής και μες την αναδίπλωση της νέας εποχής απόμεινα μια ανάμνηση ατυχής Με λεν Μαριάνθη κι είμαι από τρελή γενιά μισώ του κόσμου τη βία κι απονιά χιλιάδες μάτια με κοιτούν από μακριά και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά
15 Μυρτιά - 1960 (Μ. Θεοδωράκης, Ν. Γκάτσος) Είχα μια θάλασσα στο νου κι ένα περβόλι, περιβόλι τ’ ουρανού. Την ώρα π’ άνοιγα πανιά για την απάνω γειτονιά. Στα παραθύρια τα πλατιά χαμογελούσε μια μυρτιά. Κουράστηκα να περπατώ και τη ρωτώ και τη ρωτώ. Πες μου, μυρτιά, να σε χαρώ: Πού θα βρω χώμα, θα βρω χώμα και νερό να ξαναχτίσω μια φωλιά για της αγάπης τα πουλιά; Στα παραθύρια τα πλατιά είδα και δάκρυσε η μυρτιά. Την ώρα π’ άνοιγα πανιά για την απάνω γειτονιά.
16 Η κυρά - 1963 (Χατζιδάκις) Τρέξτε φτάστε βρε παιδιά να θαυμάστε την κυρά που στολίζεται και ράβει και την γειτονιά ανάβει. Κάτω απ’ το παράθυρό της στέκεται ένας στρατιώτης κι απ’ την πίσω πόρτα βγαίνει ναύτης που `χει αφήσει γένι. Κι όταν βγει στο παραθύρι πώς φοβάμαι μη με δείρει και κλειστώ σε μοναστήρι και με φάνε οι καλογήροι. Τρέξτε φτάστε βρε παιδιά να θαυμάστε την κυρά που στολίζεται και ράβει και την γειτονιά ανάβει. Κάθε γλάστρα στον καιρό της κι η κυρά στον αργαλειό της και το δειλινό ο καλός της κάνει πάντα το δικό της. Κάθε γλάστρα στην αυλή της κάτι γίνεται στ’ αυτί της και σαν ξημερώσει πάλι θα `χει τ’ άστρο προσκεφάλι. Τρέξτε φτάστε βρε παιδιά να θαυμάστε την κυρά που στολίζεται και ράβει και την γειτονιά ανάβει.
17 Μίλησέ μου - 1970 (Χατζιδάκις, Ν. Γκάτσος) Άνοιξα στον κήπο μου πηγάδι, να ποτίζω τα πουλιά, νά `ρχεσαι κι εσύ πρωί και βράδυ σα μικρή δροσοσταλιά. Ήρθες μια βραδιά με τον αγέρα, αναστέναξ’η καρδιά σού `πα με λαχτάρα "καλησπέρα" και μου είπες "έχε γεια". Μίλησέ μου, μίλησέ μου, δε σε φίλησα ποτέ μου. Μίλησέ μου, μίλησέ μου, πώς να σε ξεχάσω θε μου. Μίλησέ μου, μίλησέ μου δε σε φίλησα ποτέ μου. Μίλησέ μου, μίλησέ μου, μόνο στ’όνειρό μου σε φιλώ. Φύτεψα στην πόρτα σου χορτάρι Να `χεις ίσκιο και δροσιά, Κι’ήρθα πριν αλλάξει το φεγγάρι να σου φέρω ζεστασιά. Σ’ έβγαλα στου Ήλιου τ’ανηφόρι στα σοκάκια τα πλατιά μα ήρθε παγωνιά και ξεροβόρι και δε μ άναψες φωτιά. Μίλησέ μου, μίλησέ μου, δε σε φίλησα ποτέ μου. Μίλησέ μου, μίλησέ μου, πώς να σε ξεχάσω θε μου. Μίλησέ μου, μίλησέ μου δε σε φίλησα ποτέ μου. Μίλησέ μου, μίλησέ μου, μόνο στ’ όνειρό μου σε φιλώ.
18 Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι - 1948 (Χατζιδάκις, Καμπανέλης) Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι να γενεί νερό να ξεδιψάσεις Σπέρνω την καρδιά μου στο λιβάδι να γενεί ψωμάκι να χορτάσεις Στη φωτιά τη ρίχνω την καρδιά μου τα χεράκια σου έλα να ζεστάνεις Στον αγέρα ρίχνω την καρδιά μου να γενεί δροσούλα ν’ ανασάνε Η επιστολή – 1974 (Μ. Θεοδωράκης, Μ. Ελευθερίου) Είμαι καλά, πολύ καλά, για σας το ίδιο επιθυμώ. Σ’ όσους ρωτούν, δώστε φιλιά, δώστε θερμό χαιρετισμό. Το δέμα το `λαβα προχτές, μα μην ξοδεύεστε πολυ. Σαν πόρτες ήταν ανοιχτές κοντά σας όλη μου η ζωή. Αύριο φεύγουν οι μισοί κι εμείς πηγαίνουμε γι’ αλλού μπορεί στεριά, μπορεί νησί, ας γίνει θέλημα Θεού.
19 Ο Έκτορας κι η Ανδρομάχη - 1965 (Χατζιδάκις, Καμπανέλης) Από το Τρωικό κάστρο η Ανδρομάχη στον Έκτορα που κίναε για τη μάχη φώναξε με φωνή φαρμακωμένη: «Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει, όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει. Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει» Έτσι κι εμένα η κόρη του Γαβρίλη σαν έφευγα στις 20 τ’ Απρίλη μου φώναξε ψηλά από το μπαλκόνι: «Στρατιώτη αν θες τη μάχη να κερδίσεις, μια κοπελίτσα κοίτα ν’ αγαπήσεις. Όποιος το γυρισμό του όρκο δεν κάνει, στρατιώτη μου, τον πόλεμο το χάνει»
20 Το γελαστό παιδί - 1963 (Μ. Θεοδωράκης, Brendan Behan & Βασίλης Ρώτας) Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί Είχεν αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί Μον’ να `ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι και μόνον από βόλι Εγγλέζου να `χε πάει κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή θα `ταν τιμή μου που `χασα το γελαστό παιδί Βασιλικιά μου αγάπη μ’ αγάπη θα στο λέω για το ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ δόξα τιμή στ’ αξέχαστο γελαστό παιδί
21 Μαργαρίτα Μαγιοπούλα (Μ. Θεοδωράκης, Ι. Καμπανέλλης) Είχα φυτέψει μια πορτοκαλιά που την εζήλευε όλη η γειτονιά Που την εζήλευε όλη η γειτονιά είχα φυτέψει μια πορτοκαλιά Αχ, Μαργαρίτα Μαγιοπούλα Αχ, Μαργαρίτα Μαγιοπούλα Αχ, Μαργαρίτα μάγισσα Πρωί πρωί την πότιζα φιλιά το δειλινό την πήραν τα πουλιά Το δειλινό την πήραν τα πουλιά πρωί πρωί την πότιζα φιλιά
22 Λιανοτράγουδα - 1972 (Χατζιδάκις, Παραδοσιακό) Απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει. Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει, που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις. Να ’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι το φεγγαράκι της αυγής να ’ρχόμουν κάθε βράδυ. Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω. Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω. Τι να σου πω; Τι να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις. Να ’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι το φεγγαράκι της αυγής να ’ρχόμουν κάθε βράδυ. Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω. Εγώ είμ’ εκείνο το πουλί που στη φωτιά σιμώνω, καίγομαι, στάχτη γίνουμαι και πάλι ξανανιώνω. Σαν είν’ η αγάπη μπιστική, παλιώνει, μηδέ λιώνει ανθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργώνει. Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλληκάρι. Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
23 Φιλντισένιο καραβάκι - 1970 (Χατζιδάκις, Γκάτσος) Φιλντισένιο καραβάκι στ’ όνειρό μου ήρθες μιαν αυγή και με πήρε ταξιδάκι να γυρίσουμε τη γη. Είδα χώρες, είδα τόπους πικραμένα είδα τα παιδιά κόσμο εγνώρισα κι ανθρώπους κι έβαλα πόνο στη καρδιά Καραβάκι μου ξεκίνα πάμε πάλι στην Αθήνα τραγουδάνε τα πουλιά στην Αττική Πάμε πάλι στο Παγκράτι πού `ναι οι δρόμοι του γεμάτοι με χαρούμενες φωνές την Κυριακή Τι να πω για την Ευρώπη Τι να πω για την Αμερική δεν αλλάζουν οι ανθρώποι έχουνε βάσανα κι εκεί Πήγα σ’ όλα τα λιμάνια σε δρομάκια πέρασα στενά λεβεντιά και περηφάνια δεν είδα φως μου πουθενά.
24 Ξημερώνει (Το σύννεφο έφερε βροχή) - 1962 (Χατζιδάκις, Β. Γκούφας) Το σύννεφο έφερε βροχή κι έχουμε μείνει μοναχοί έγινε η βροχή χαλάζι δεν πειράζει, δεν πειράζει. Τι έχει ο φτωχός να φοβηθεί σπίτι, ουρανός όπου σταθεί το δισάκι του στον ώμο για το δρόμο, για το δρόμο. Άιντε ν’ απλώσουμε πανιά στ’ όνειρο και στη λησμονιά δάκρυα η ζωή στεγνώνει ξημερώνει, ξημερώνει.
25 Αθανασία - 1976 (Χατζιδάκις, Ν. Γκάτσος) Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά Σ’ αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τούς χάρισες ποτές Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψαμε βαθιά Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς Ομορφονιά, που δε σε κέρδισε κανείς Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές κι απ’ του κήπου σου τη βρύση δεν τους πότισες ποτές Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς Ομορφονιά, που δε σε κέρδισε κανείς
26 Η μικρή Ραλλού - 1970 (Χατζιδάκις, Γκάτσος) Σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού σ’ ανατολή σε δύση σε κόσμο και ντουνιά ρωτάν ποιος θα κερδίσει την ομορφονιά Μικρό το καλοκαίρι μεγάλος ο καιρός κανείς όμως δεν ξέρει ποιος θα `ναι ο τυχερός σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού Σαράντα παλληκάρια με λιονταριού καρδιά ερίξανε στα ζάρια μια τρελή βραδιά ζηλεύει το φεγγάρι και στέλνει απ’ τα βουνά το μαύρο καβαλάρη που μας κυβερνά Κι ο χάροντας σαν φίδι τραβάει την κοπελιά σ’ αγύριστο ταξίδι σ’ ανήλιαγη σπηλιά σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού εχάσανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού
27 Της ξενιτιάς (Φεγγάρι μάγια μου 'κανες) (Μ. Θεοδωράκης, Ε. Θαλασσινός) Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες και περπατώ στα ξένα είναι το σπίτι ορφανό αβάσταχτο το δειλινό και τα βουνά κλαμένα Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί να πάει στη μάνα υπομονή Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί ένα χελιδονάκι, να πάει να χτίσει τη φωλιά στου κήπου την κορομηλιά δίπλα στο μπαλκονάκι, στείλε ουρανέ μου ένα πουλί να πάει στη μάνα υπομονή Να πάει στη μάνα υπομονή δεμένη στο μαντίλι προικιά στην αδερφούλα μου και στη γειτονοπούλα μου γλυκό φιλί στα χείλη
28 Το παλληκάρι έχει καημό - 1969 (Μ. Θεοδωράκης, Μ. Ελευθερίου) Το παλληκάρι έχει καημό κι εγώ στα μάτια το κοιτώ και το κοιτώ και δε μιλώ απόψε, απόψε που έχει τον καημό Βδομάδα πάει χωρίς δουλειά κι έξω χιονίζει και φυσά χωρίς τσιγάρο και δουλειά απόψε, απόψε μου σκίζει την καρδιά Το παλληκάρι έχει καημό μα όταν κοιτάει τον ουρανό τα μάτια του είναι δυο πουλιά απόψε, απόψε το δάκρυ μου κυλά Στράτα τη στράτα - 1964 (Μ. Θεοδωράκης, Ν. Γκάτσος) Σ’ αυτό το δρόμο που διάλεξες να πας κοίτα να προφτάσεις τον καιρό που `ναι σαν το κύμα τ’ αλμυρό Στράτα τη στράτα σου το `χω πει φεύγουν τα νιάτα σαν αστραπή Σ’ αυτό το δρόμο που διάλεξες να πας πέρασα κι εγώ κάποια βραδιά για του φεγγαριού την αμμουδιά Στράτα τη στράτα σου το `χω πει φεύγουν τα νιάτα σαν αστραπή
29 Απρίλη μου - 1962 (Μ. Θεοδωράκης, Ν. Γκάτσος) Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το `χω μυστικό Αστέρι μου, αστέρι μου χλωμό του φεγγαριού αχτίδα στο γαϊτανόφρυδο Στο γαϊτανο , στο γαϊτανοφρυδό σου κρεμάστηκε η καρδιά μου σαν το πουλάκι στο ξόβεργο Γιομίζ’ η γειτονιά... Λουλούδι μου, λουλούδι μυριστό και ρόδο μυρωδάτο, στη μάνα σου θα `ρθω στη μάνα σου, στη μάνα σου θα `ρθω να πάρω την ευχή της και το ταίρι που αγαπώ Γιομίζ’ η γειτονιά...
30 Μαρίνα - 1965 (Μ. Θεοδωράκης, Ο.Ελύτης) Δώσε μου δυόσμο να μυρίσω, λουίζα και βασιλικό, μαζί μ’ αυτά να σε φιλήσω, και τι να πρωτοθυμηθώ Τη βρύση με τα περιστέρια, των αρχαγγέλων το σπαθί, το περιβόλι με τ’ αστέρια, και το πηγάδι το βαθύ Τις νύχτες που σε σεργιανούσα, στην άλλη άκρη τ’ ουρανού και ν’ ανεβαίνεις σε θωρούσα, σαν αδελφή του αυγερινού Μαρίνα πράσινο μου αστέρι Μαρίνα φως του αυγερινού Μαρίνα μου άγριο περιστέρι και κρίνο του καλοκαιριού
31 Noble Dame – 1969 (Χατζιδάκις, New York Rock & Roll Ensemble) She was a lady once of noble name, noble dame. She has a silver ring from her king Give her a nickel, take her out to dine, give her wine. Comfort her if she sighs and then cries Look for her by the fountain on the road, say hello. Don’t be afraid to smile and then go And if you see her talking to herself all alone, Leave her alone, her heart is at home. She was a lady once without a care, golden hair. She was the only friend of the king Maybe she’Il come and ask you for your name, noble Dame. We’ll give our love to her on her way. Look for her by the fountain on the road, say hello. Don’t be afraid to smile and then go And if you see her talking to herself all alone, Leave her alone, her heart is at home.
32 Ο Ιρλανδός και ο Ιουδαίος - 1966 (Χατζιδάκις, Γκάτσος) Χρόνια και χρόνια μες στην άμμο εκεί που ανθίζει η φοινικιά δυο φίλοι πήγαιναν σε γάμο δώρα κρατώντας και προικιά ο ένας ήταν Ιρλανδός ο άλλος ήταν Ιουδαίος Δίψα τους έκαιγε τα χείλη μα πριν φωνάξουν τη βροχή είδαν στην έρημο μια πύλη που `γραφε τέλος και αρχή μπροστά πηγαίνει ο Ιρλανδός πίσω πηγαίνει ο Ιουδαίος Πέρασαν τα μεγάλα τείχη και κάπου εκεί στην αγορά κάποιον ρωτήσανε στην τύχη πού είναι ο γάμος κι η χαρά τον ρώτησε ο Ιρλανδός τον ρώτησε κι ο Ιουδαίος Κι αυτός απλώνοντας τα χέρια τους έδειξε στο χώμα εμπρός δυο πεθαμένα περιστέρια που ήταν η νύφη κι ο γαμπρός Δάκρυσε τότε ο Ιρλανδός δάκρυσε και ο Ιουδαίος
33 Τώρα που πας στην ξενιτιά - 1961 (Χατζιδάκις, Γκάτσος) Τώρα που πας στη ξενιτειά πουλί θα γίνω του νοτιά γρήγορα να σ’ ανταμώσω. Για να σου φέρω τον σταυρό που μου παράγγειλες να βρω δαχτυλίδι να σου δώσω. Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή μου αγαπημένο ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω. Στ’ όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου `ρθεις πάλι σαν μικρό χαρούμενο πουλί. Χρυσή μου αγάπη έχε γεια να `ναι μαζί σου η Παναγιά κι όταν `ρθει το περιστέρι. Θα χω κρεμάσει φυλαχτό στο παραθύρι τ’ ανοιχτό την καρδιά μου σαν αστέρι. Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή μου αγαπημένο ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω. Στ’ όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου ρθεις πάλι σαν μικρό χαρούμενο πουλί.
34 Χάρτινο το φεγγαράκι - 1958 (Χατζιδάκις, Ν. Γκάτσος) Θα φέρει η θάλασσα πουλιά κι άστρα χρυσά τ’ αγέρι να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά, να σου φιλούν το χέρι. Χάρτινο το φεγγαράκι, ψεύτικη ακρογιαλιά, αν με πίστευες λιγάκι θα `σαν όλα αληθινά. Δίχως τη δική σου αγάπη δύσκολα περνά ο καιρός. Δίχως τη δική σου αγάπη είναι ο κόσμος πιο μικρός. Χάρτινο το φεγγαράκι, ψεύτικη ακρογιαλιά, αν με πίστευες λιγάκι θα `σαν όλα αληθινά. Στη ποταμιά σωπαίνει το κανόνι - 1959 (Χατζιδάκις, Καμπανέλης) Στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι στην ερημιά φτεροκοπάει ένα αηδόνι Πετούν τα παλιομάχαιρα με χαρές και πάνε πετούν τα παλιομάχαιρα, οι γειτονιές αχολογάνε Γελά ο Θεός στο φως τ’ αποσπερίτη χαμογελά στο δρόμο για το σπίτι
35 Άσμα Ασμάτων - 1965 (Μ. Θεοδωράκης, Ι. Καμπανέλλης) Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου με το καθημερνό της φόρεμα κι ένα χτενάκι στα μαλλιά. Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία. Κοπέλες του Άουσβιτς, του Νταχάου κοπέλες, μην είδατε την αγάπη μου; Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι, δεν είχε πια το φόρεμά της ούτε χτενάκι στα μαλλιά. Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου, η χαϊδεμένη από τη μάνα της και τ’ αδελφού της τα φιλιά. Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία. Κοπέλες του Μαουτχάουζεν, κοπέλες του Μπέλσεν, μην είδατε την αγάπη μου; Την είδαμε στην παγερή πλατεία μ’ ένα αριθμό στο άσπρο της το χέρι, με κίτρινο άστρο στην καρδιά. Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου, η χαϊδεμένη από τη μάνα της και τ’ αδελφού της τα φιλιά. Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.
36 Κεμάλ - 1970 (Χατζιδάκις, Γκάτσος) Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ ενός νεαρού πρίγκιπα, της ανατολής απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού, που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων. Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά. Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί. τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ’ αλλάξουν οι καιροί. Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά απ’ τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ’ τη γη στον ουρανό κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό. Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλιά μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή. Με δύο γέρικες καμήλες μ’ ένα κόκκινο φαρί στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί. πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά μα της Δαμασκού τ’ αστέρι τους κρατούσε συντροφιά. Σ’ ένα μήνα σ’ ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ: «νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί» Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ Καληνύχτα...
37 Η μπαλάντα του Αντρίκου (Μ. Θεοδωράκης, Κ. Βάρναλης) Είχε την τέντα ξομπλιαστή η βάρκα του καμπούρη Αντρέα. Γυρμένος πλάι στην κουπαστή ονείρατα έβλεπεν ωραία. Η Κατερίνα κι η Ζωή, τ’ Αντιγονάκι κι η Ζηνοβία. Ω, τι χαρούμενη ζωή! Χτυπάς, φτωχή καρδιά, με βία. Τα μεσημέρια τα ζεστά τη βάρκα παίρνανε τ’ Αντρέα για να τις πάει στ’ ανοιχτά όλες μαζί, τρελή παρέα. Ήρθ’ ο χειμώνας ο κακός και σκόρπισε η τρελή παρέα Και σένα βήχας μυστικός σ’ έριξε χάμω, μπάρμπα Αντρέα.
38 Λίγο ακόμα - 1971 (Μ. Θεοδωράκης, Γ. Σεφέρης) Λίγο ακόμα θα ιδούμε Λίγο ακόμα θα ιδούμε Τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν Λίγο ακόμα θα ιδούμε Λίγο ακόμα θα ιδούμε τα μάρμαρα να λάμπουν, να λάμπουν στον ήλιο κι η θάλασσα να κυματίζει Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
39 Του μικρού βοριά - 1966 (Μ. Θεοδωράκης, Ο. Ελύτης) Του μικρού βοριά παράγγειλα, να `ναι καλό παιδάκι Μη μου χτυπάει πορτόφυλλα και το παραθυράκι Γιατί στο σπίτι π’ αγρυπνώ, η αγάπη μου πεθαίνει και μες στα μάτια την κοιτώ, που μόλις ανασαίνει Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές Γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές Γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί Γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί Με πνίγει το παράπονο, γιατί στον κόσμο αυτόνα τα καλοκαίρια τα `χασα κι έπεσα στον χειμώνα Σαν το καράβι π’ άνοιξε τ’ άρμενα κι αλαργεύει βλέπω να χάνονται οι στεριές κι ο κόσμος λιγοστεύει
40

More Related Content

PDF
Σαν το καράβι π’ άνοιξε τ’ άρμενα κι αλαργεύει...
byYannis Kotsanis
 
PPTX
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ (http://blogs.sch.gr/epapadi/)
byΠαπαδημητρακοπούλου Τζένη
 
PPT
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ (ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ)
byΑγγελα Μπουρτζακη
 
PPTX
ΑΪ-ΓΙΩΡΓΗΣ (http://blogs.sch.gr/epapadi)
byΠαπαδημητρακοπούλου Τζένη
 
PDF
αμοργός νίκος γκάτσος - E books4greeks.gr
bydrdim6
 
PDF
B1 story
by5dimkoryd
 
DOCX
ποιηματα διονυσιοσ σολωμοσ
bypemptoussia
 
PDF
"Στο σχολείο ξεχνώ τη φυλακή"
by41ο Δημ. Σχ. Αθήνας
 
Σαν το καράβι π’ άνοιξε τ’ άρμενα κι αλαργεύει...
byYannis Kotsanis
 
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ (http://blogs.sch.gr/epapadi/)
byΠαπαδημητρακοπούλου Τζένη
 
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ (ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ)
byΑγγελα Μπουρτζακη
 
ΑΪ-ΓΙΩΡΓΗΣ (http://blogs.sch.gr/epapadi)
byΠαπαδημητρακοπούλου Τζένη
 
αμοργός νίκος γκάτσος - E books4greeks.gr
bydrdim6
 
B1 story
by5dimkoryd
 
ποιηματα διονυσιοσ σολωμοσ
bypemptoussia
 
"Στο σχολείο ξεχνώ τη φυλακή"
by41ο Δημ. Σχ. Αθήνας
 

What's hot

PPTX
Η Γέννηση του Χριστού μέσα από τη νεοελληνική ποίηση.(http://blogs.sch.gr/epa...
byΠαπαδημητρακοπούλου Τζένη
 
PPTX
Η Παναγία στη νεοελληνική ποίηση
byΕυγενία Παπαδημητρακοπούλου
 
PPTX
Κάλαντα Πρωτοχρονιάς (http://blogs.sch.gr/epapadi)
byΠαπαδημητρακοπούλου Τζένη
 
PDF
27175909 αναγνωστικο-δ-1959
bygatopoulos
 
PDF
Το αρμυρίκι και το όνειρο του
byssuser970bbc
 
PPTX
Η ΣΜΥΡΝΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ
bymagieA
 
PPT
Δροσίνης, θαλασσινά-τραγούδια
byΚατερίνα Προκοπίου
 
PDF
. Δροσινης: θαλασσιν τραγούδια-φυλλο-εργασιασ
byΚατερίνα Προκοπίου
 
PDF
οινος λογος ποιητικος (1)
byGeorge Barkas
 
PPTX
Κάλαντα Φώτων (http://blogs.sch.gr/epapadi)
byΠαπαδημητρακοπούλου Τζένη
 
PDF
Αναπαράσταση Ηπειρώτικου Γάμου
byzohsschool
 
PDF
B2 mpakakoulis
by5dimkoryd
 
PPT
μνήμες ναυτικών από τις θάλασσες του κόσμου
bygel93525
 
PPT
Θαλασσινα Τραγούδια
by2gymevosm
 
PPT
C taxi to_tetradio_zografikis_ripansi_thalassas_epichirimatologia
bypopipolykarpou
 
PPT
greek poetry
byΚατερίνα Προκοπίου
 
PDF
Τα Λυρικά - Γιώργος Σ. Κόκκινος
byΓιώργος Σ. Κόκκινος
 
PDF
B2 story
by5dimkoryd
 
PDF
Πολυκατοικίες της κρίσης 1
byionpapado
 
Η Γέννηση του Χριστού μέσα από τη νεοελληνική ποίηση.(http://blogs.sch.gr/epa...
byΠαπαδημητρακοπούλου Τζένη
 
Η Παναγία στη νεοελληνική ποίηση
byΕυγενία Παπαδημητρακοπούλου
 
Κάλαντα Πρωτοχρονιάς (http://blogs.sch.gr/epapadi)
byΠαπαδημητρακοπούλου Τζένη
 
27175909 αναγνωστικο-δ-1959
bygatopoulos
 
Το αρμυρίκι και το όνειρο του
byssuser970bbc
 
Η ΣΜΥΡΝΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ
bymagieA
 
Δροσίνης, θαλασσινά-τραγούδια
byΚατερίνα Προκοπίου
 
. Δροσινης: θαλασσιν τραγούδια-φυλλο-εργασιασ
byΚατερίνα Προκοπίου
 
οινος λογος ποιητικος (1)
byGeorge Barkas
 
Κάλαντα Φώτων (http://blogs.sch.gr/epapadi)
byΠαπαδημητρακοπούλου Τζένη
 
Αναπαράσταση Ηπειρώτικου Γάμου
byzohsschool
 
B2 mpakakoulis
by5dimkoryd
 
μνήμες ναυτικών από τις θάλασσες του κόσμου
bygel93525
 
Θαλασσινα Τραγούδια
by2gymevosm
 
C taxi to_tetradio_zografikis_ripansi_thalassas_epichirimatologia
bypopipolykarpou
 
greek poetry
byΚατερίνα Προκοπίου
 
Τα Λυρικά - Γιώργος Σ. Κόκκινος
byΓιώργος Σ. Κόκκινος
 
B2 story
by5dimkoryd
 
Πολυκατοικίες της κρίσης 1
byionpapado
 

Similar to 90+ χρόνια Μίκης ~ 90- χρόνια Μάνος

PPT
Εκδήλωση για το Γιάννη Ρίτσο
byAnna Bargouli
 
PPT
γιαννησ ριτσοσ
bysgiannakakou
 
PPTX
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
by3ο Δημοτικό σχολείο Γαλατσίου
 
PPTX
δημοτικό τραγούδι
bygina zaza
 
PDF
ελληνικά τραγούδια
byMHTSOS2007
 
PDF
"Να βρεθούμε ξανά..."
byYannis Kotsanis
 
PPT
Rωμιοσύνη
byElias Nalbantis
 
PPT
Γκανας
bykalistayrou
 
PDF
Δημοτικά τραγούδια της ξενιτιάς
byJoannaArtinou
 
DOC
Τραγούδια Πολυτεχνείου
byxristoi
 
PPTX
ΝΙΚΟΣ ΓΑΤΣΟΣ
byFani Karaoli
 
DOCX
ο ηλιος ο ηλιατορας
byelenadamo
 
PPT
Μελοποιημένη Ελληνική Ποίηση
bykalliopibek
 
PPTX
Μονόγραμμα του Ελύτη
byPopi Kaza
 
PPTX
9Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΤΡΑΣ σχ.έτος 2015-16 Υπεύθυνη: ΕΛΠΙΔΑ ΝΟΥΣΑ
byElpida Nousa
 
PPT
Ήρωες στη μουσική σκηνή
bylitsathana
 
PPT
ΛΟΙΖΟΣ2
by41dimperisteriou
 
PPTX
τραγουδια ποιηματα
byΕΥΘΥΜΙΟΣ ΣΟΥΚΑΡΑΣ
 
PPTX
17 νοεμβρίου
byIoanna Nikitopoulou
 
PDF
προγραμμα θεοδωράκη Ζάτουνα.pdf
byNotios evoikos
 
Εκδήλωση για το Γιάννη Ρίτσο
byAnna Bargouli
 
γιαννησ ριτσοσ
bysgiannakakou
 
17η Νοέμβρη 1973 - 2015
by3ο Δημοτικό σχολείο Γαλατσίου
 
δημοτικό τραγούδι
bygina zaza
 
ελληνικά τραγούδια
byMHTSOS2007
 
"Να βρεθούμε ξανά..."
byYannis Kotsanis
 
Rωμιοσύνη
byElias Nalbantis
 
Γκανας
bykalistayrou
 
Δημοτικά τραγούδια της ξενιτιάς
byJoannaArtinou
 
Τραγούδια Πολυτεχνείου
byxristoi
 
ΝΙΚΟΣ ΓΑΤΣΟΣ
byFani Karaoli
 
ο ηλιος ο ηλιατορας
byelenadamo
 
Μελοποιημένη Ελληνική Ποίηση
bykalliopibek
 
Μονόγραμμα του Ελύτη
byPopi Kaza
 
9Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΤΡΑΣ σχ.έτος 2015-16 Υπεύθυνη: ΕΛΠΙΔΑ ΝΟΥΣΑ
byElpida Nousa
 
Ήρωες στη μουσική σκηνή
bylitsathana
 
ΛΟΙΖΟΣ2
by41dimperisteriou
 
τραγουδια ποιηματα
byΕΥΘΥΜΙΟΣ ΣΟΥΚΑΡΑΣ
 
17 νοεμβρίου
byIoanna Nikitopoulou
 
προγραμμα θεοδωράκη Ζάτουνα.pdf
byNotios evoikos
 

More from Yannis Kotsanis

PDF
Game apps for tablets usable in education
byYannis Kotsanis
 
PDF
"Hour of Code": Back to the roots... [1987-1993]
byYannis Kotsanis
 
PDF
Το διαδικτυακό παιχνίδι γνώσεων του Λυσία...
byYannis Kotsanis
 
PDF
Ψηφιακές Ερευνητικές Εργασίες
byYannis Kotsanis
 
PDF
10+10 links worth clicking! [11-12]
byYannis Kotsanis
 
PDF
Χαρτογραφώντας τις Συλλογές του Φωτόδεντρου... Το παράδειγμα της Γεωγραφίας
byYannis Kotsanis
 
PDF
280+ links σε "ψηφιακά μονοπάτια" για την καλλιέργεια του "χωρικού γραμματισμού"
byYannis Kotsanis
 
PDF
10+10 links worth clicking! [13-14]
byYannis Kotsanis
 
PDF
Αξιοποίηση των ΤΠΕ στην Εκπαίδευση (2006-2008)
byYannis Kotsanis
 
PDF
Γονέας 2 αιώνων...
byYannis Kotsanis
 
PDF
Γραφές μιας τετραετίας: 2011-2015
byYannis Kotsanis
 
PDF
Εκπονώ μια ερευνητική εργασία
byYannis Kotsanis
 
PDF
Καλές Πρακτικές στην Αξιοποίηση Ταμπλετών σε Εκπαιδευτικές Δραστηριότητες
byYannis Kotsanis
 
PDF
Αναζητώ και επιλέγω πηγές και υλικό στο διαδίκτυο
byYannis Kotsanis
 
PDF
Ε.ΝΤ.Ε.ΛΟ
byYannis Kotsanis
 
PDF
Models of Competences based on Inter-Connected Knowledge-Skills-Values
byYannis Kotsanis
 
PDF
Educational Multimedia Dictionary
byYannis Kotsanis
 
PDF
12 Creative Techniques for every-day Teaching
byYannis Kotsanis
 
PDF
Modelling 100+ Applications for Learning Activities
byYannis Kotsanis
 
PDF
Digital Competences for Creating, Collaborating, Respecting…
byYannis Kotsanis
 
Game apps for tablets usable in education
byYannis Kotsanis
 
"Hour of Code": Back to the roots... [1987-1993]
byYannis Kotsanis
 
Το διαδικτυακό παιχνίδι γνώσεων του Λυσία...
byYannis Kotsanis
 
Ψηφιακές Ερευνητικές Εργασίες
byYannis Kotsanis
 
10+10 links worth clicking! [11-12]
byYannis Kotsanis
 
Χαρτογραφώντας τις Συλλογές του Φωτόδεντρου... Το παράδειγμα της Γεωγραφίας
byYannis Kotsanis
 
280+ links σε "ψηφιακά μονοπάτια" για την καλλιέργεια του "χωρικού γραμματισμού"
byYannis Kotsanis
 
10+10 links worth clicking! [13-14]
byYannis Kotsanis
 
Αξιοποίηση των ΤΠΕ στην Εκπαίδευση (2006-2008)
byYannis Kotsanis
 
Γονέας 2 αιώνων...
byYannis Kotsanis
 
Γραφές μιας τετραετίας: 2011-2015
byYannis Kotsanis
 
Εκπονώ μια ερευνητική εργασία
byYannis Kotsanis
 
Καλές Πρακτικές στην Αξιοποίηση Ταμπλετών σε Εκπαιδευτικές Δραστηριότητες
byYannis Kotsanis
 
Αναζητώ και επιλέγω πηγές και υλικό στο διαδίκτυο
byYannis Kotsanis
 
Ε.ΝΤ.Ε.ΛΟ
byYannis Kotsanis
 
Models of Competences based on Inter-Connected Knowledge-Skills-Values
byYannis Kotsanis
 
Educational Multimedia Dictionary
byYannis Kotsanis
 
12 Creative Techniques for every-day Teaching
byYannis Kotsanis
 
Modelling 100+ Applications for Learning Activities
byYannis Kotsanis
 
Digital Competences for Creating, Collaborating, Respecting…
byYannis Kotsanis
 

90+ χρόνια Μίκης ~ 90- χρόνια Μάνος

  • 2.
    2 90+ χρόνια Μίκης• 90– χρόνια Μάνος Όμορφη πόλη φωνές μουσικές... Πριν από 90+ χρόνια, με τρεις μήνες διαφορά, γεννήθηκαν, το 1925, ο Μίκης και ο Μάνος… Μας χάρισαν απίστευτα τραγούδια, τραγούδια διαχρονικά, τραγούδια που αγαπήσαμε, που άντεξαν, σε μια διαδρομή 70 και πλέον χρόνων, μια ανεκτίμητη κληρονομιά… Τα τραγουδήσαμε όταν ήμασταν νέοι, μία, δύο, τρεις γενιές πίσω! Τα τραγουδάμε ακόμη σήμερα, μαζί, μία, δύο, τρεις γενιές μπροστά! Μία, δύο, τρεις φωνές και ένα πιάνο… Μπορεί και ένα ακορντεόν, μία κιθάρα, σίγουρα όμως μια μαγική φυσαρμόνικα! Απλά, λιτά, μελωδικά, παρέα με τους φίλους μας, και τους φίλους των φίλων μας, να βρεθούμε ξανά, να γιορτάσουμε τα 90 χρόνια Τους... Στο υπέροχο ατμοσφαιρικό Café & Bistrot Mollini, στις 20 του Μάη, θα μας ταξιδέψουν για άλλη μια φορά... Ο Τάκης Κωνσταντακόπουλος με την εμβληματική δωρική του φωνή... και στο πιάνο ο βιρτουόζος Νίκος Πλάτανος! Λυρική γέφυρα, οι δύο νέες ερμηνεύτριες, η Αλίκη Ζωγράφου και η Ναταλία Κωτσάνη… και στις μελωδικές πινελιές, ο Μανόλης Μπαρδάνης, με τη φυσαρμόνικά του! Κυριακή 31 Ιανουαρίου στις 09.30 Mollini Cafe & Bistrot, Ιπποκράτους 9-11 (δίπλα στο Ακροπόλ) Με την υποστήριξη του CaptainBook (Η μουσική βραδιά πραγματοποιήθηκε στο “TAR” 5/6/15 & στο "Mollini” 20/12/15, 31/01/16, 08/04/16, 20/05/16)
  • 3.
    3 Λίστα Τραγουδιών Όμορφη πόλη(Θα γίνεις δικιά μου) - 1966.............................................................. 4 Ω! Καλή μου ξανθιά – 1964...................................................................................... 5 Στο παραθύρι στέκοσουν - 1960 ............................................................................. 6 Στο περιγιάλι το κρυφό (Άρνηση) - 1962.................................................................. 7 Δακρυσμένα μάτια - 1966 ........................................................................................ 7 Τα παιδιά κάτω στον κάμπο - 1974.......................................................................... 8 Οδός Ονείρων - 1962................................................................................................ 9 Τσάμικος - 1976 ......................................................................................................10 Ο Γιάννης ο φονιάς - 1976......................................................................................11 Αστέρι μου φεγγάρι μου (Φαίδρα) - 1962 .............................................................12 Εφιάλτης της Περσεφόνης - 1976...........................................................................13 Η Μαριάνθη των Ανέμων - 1983 ............................................................................14 Μυρτιά - 1960.........................................................................................................15 Η κυρά - 1963..........................................................................................................16 Μίλησέ μου - 1970..................................................................................................17 Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι - 1948...............................................................18 Η επιστολή – 1974 ..................................................................................................18 Ο Έκτορας κι η Ανδρομάχη - 1965..........................................................................19 Το γελαστό παιδί - 1963 .........................................................................................20 Μαργαρίτα Μαγιοπούλα........................................................................................21 Λιανοτράγουδα - 1972............................................................................................22 Φιλντισένιο καραβάκι - 1970 .................................................................................23 Ξημερώνει (Το σύννεφο έφερε βροχή) - 1962.......................................................24 Αθανασία - 1976.....................................................................................................25 Η μικρή Ραλλού - 1970............................................................................................26 Της ξενιτιάς (Φεγγάρι μάγια μου 'κανες)...............................................................27 Το παλληκάρι έχει καημό - 1969 ............................................................................28 Στράτα τη στράτα - 1964.........................................................................................28 Απρίλη μου - 1962 ..................................................................................................29 Μαρίνα - 1965 ........................................................................................................30 Noble Dame – 1969 ................................................................................................31 Ο Ιρλανδός και ο Ιουδαίος - 1966...........................................................................32 Τώρα που πας στην ξενιτιά - 1961 .........................................................................33 Χάρτινο το φεγγαράκι - 1958..................................................................................34 Στη ποταμιά σωπαίνει το κανόνι - 1959.................................................................34 Άσμα Ασμάτων - 1965.............................................................................................35 Κεμάλ - 1970...........................................................................................................36 Η μπαλάντα του Αντρίκου ......................................................................................37 Λίγο ακόμα - 1971...................................................................................................38 Του μικρού βοριά - 1966 ........................................................................................39 Στίχοι Τραγουδιών: www.stixoi.info - Υλικό Μουσικής Βραδιάς: pinterest.com/ykotsanis/tar14
  • 4.
    4 Όμορφη πόλη (Θαγίνεις δικιά μου) - 1966 (Μ. Θεοδωράκης, Γ. Θεοδωράκης) Όμορφη πόλη φωνές μουσικές απέραντοι δρόμοι κλεμμένες ματιές ο ήλιος χρυσίζει χέρια σπαρμένα βουνά και γιαπιά πελάγη απλωμένα Θα γίνεις δικιά μου πριν έρθει η νύχτα τα χλωμά τα φώτα πριν ρίξουν δίχτυα θα γίνεις δικιά μου Θα γίνεις δικιά μου πριν έρθει η νύχτα τα χλωμά τα φώτα πριν ρίξουν δίχτυα θα γίνεις δικιά μου Η νύχτα έφτασε τα παράθυρα κλείσαν η νύχτα έπεσε οι δρόμοι χαθήκαν
  • 5.
    5 Ω! Καλή μουξανθιά – 1964 (Χατζιδάκις, Β. Ρώτας) Ω! καλή μου ξανθιά, συντροφιά μου γλυκιά, που μαζί σου λαλώ κάθε ωραίο σκοπό, ήρθες, ήρθες, εφάνης με σουραύλι να υφάνεις ύμνους, κελαηδισμούς, ήχους εαρινούς. Εμπρός, αρχίνα, πες τους γλυκά τους αναπαίστους.
  • 6.
    6 Στο παραθύρι στέκοσουν- 1960 (Μ. Θεοδωράκης, Γ. Ρίτσος) Στο παραθύρι στεκόσουν κι οι δυνατές σου οι πλάτες φράζαν ακέρια τη μπασιά τη θάλασσα τις τράτες. Κι ο ίσκιος σου σαν αρχάγγελος πλημμύριζε το σπίτι κι εκεί στ’ αυτί σου σπίθιζε η γαζία τ’ αποσπερίτη. Κι ήταν το παραθύρι μας η θύρα όλου το κόσμου κι έβγαζε στον παράδεισο που τ’ άστρα ανθίζαν φως μου. Κι ως στεκόσουν και κοίταζες το λιόγερμα ν’ ανάβει σαν τιμονιέρης φάνταζες κι η κάμαρα καράβι. Και μες στο χλιό και γαλανό το απόβραδο έγια λέσα μ’ αρμένιζες στη σιγαλιά του γαλαξία μέσα. Και το καράβι βούλιαξε κι έσπασε το τιμόνι και στου πελάγου το βυθό πλανιέμαι τώρα μόνη.
  • 7.
    7 Στο περιγιάλι τοκρυφό (Άρνηση) - 1962 (Μ. Θεοδωράκης, Γ. Σεφέρης) Στο περιγιάλι το κρυφό κι άσπρο σαν περιστέρι διψάσαμε το μεσημέρι μα το νερό γλυφό. Πάνω στην άμμο την ξανθή γράψαμε τ’ όνομά της Ωραία που φύσηξε ο μπάτης και σβήστηκε η γραφή . Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος πήραμε τη ζωή μας· λάθος! κι αλλάξαμε ζωή. Δακρυσμένα μάτια - 1966 (Μ. Θεοδωράκης, Γ. Θεοδωράκης) Δακρυσμένα μάτια νυσταγμένοι κήποι όνειρα κομμάτια ας ήτανε να ζω στους μεγάλους δρόμους κάτω απ’ τις αφίσες στα χιλιάδες χρώματα ας ήταν να βρεθώ Να `ταν η καρδιά μου λαμπερό αστέρι να `ταν η ματιά μου δίκοπο μαχαίρι αστραφτερό σπαθί μες το μεσημέρι αστραφτερό σπαθί μες το μεσημέρι
  • 8.
    8 Τα παιδιά κάτωστον κάμπο - 1974 (Χατζιδάκις) Τα παιδιά κάτω στον κάμπο δεν μιλάν με τον καιρό μόνο πέφτουν στα ποτάμια για να πιάσουν τον σταυρό. Τα παιδιά κάτω στον κάμπο κυνηγούν έναν τρελό τον επνίγουν με τα χέρια και τον καίνε στον γιαλό. Έλα κόρη της σελήνης, κόρη του αυγερινού. Να χαρίσεις στα παιδιά μας λίγα χάδια του ουρανού. Τα παιδιά κάτω στον κάμπο κυνηγάνε τους αστούς πετσοκόβουν τα κεφάλια από εχθρούς και από πιστούς. Τα παιδιά κάτω στον κάμπο κόβουν δεντρολιβανιές και στολίζουν τα πηγάδια για να πέσουν μέσα οι νιες. Τα παιδιά μες τα χωράφια κοροϊδεύουν τον παπά του φοράνε όλα τα άμφια και το παν στην αγορά. Έλα κόρη της σελήνης, έλα και άναψε φωτιά. Κοίτα τόσα παλληκάρια που κοιμούνται στη νυχτιά. Τα παιδιά δεν έχουν μνήμη τους προγόνους τους πουλούν και ό,τι αρπάξουν δε θα μείνει γιατί ευθύς μελαγχολούν. pinterest.com/ykotsanis/tar14
  • 9.
    9 Οδός Ονείρων -1962 (Χατζιδάκις) Κάθε κήπος έχει μια φωλιά για τα πουλιά. Κάθε δρόμος έχει μια καρδιά για τα παιδιά. Μα κυρά μου εσύ, σαν τι να λες με την αυγή και κοιτάς τ’ αστέρια που όλο πέφτουν σαν βροχή. Δώσ’ μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή, για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ’ την αρχή. Κάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή. Μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή.
  • 10.
    10 Τσάμικος - 1976(Χατζιδάκις, Ν. Γκάτσος) Στα κακοτράχαλα τα βουνά με το σουράβλι και το ζουρνά πάνω στην πέτρα την αγιασμένη χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι. Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής. Δική τους είναι μια φλούδα γης μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα απ’ το τσακάλι και την αρκούδα. Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς. Από την Ήπειρο στο Μοριά κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά το πανηγύρι κρατάει χρόνια στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια. Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός και δραγουμάνος του ο λαός.
  • 11.
    11 Ο Γιάννης οφονιάς - 1976 (Χατζιδάκις, Ν. Γκάτσος) Ο Γιάννης ο φονιάς, παιδί μιας πατρινιάς κι ενός μεσολογγίτη Προχτές την Κυριακή μετά απ’ τη φυλακή επέρασ’ απ’ το σπίτι Του βγάλαμε γλυκό, τού βγάλαμε και μέντα μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα Μονάχα το Φροσί με δάκρυ θαλασσί στα μάτια τα μεγάλα Τού φίλησε βουβά τα χέρια τ’ ακριβά και βγήκε από τη σάλα Δεν μπόρεσε κανείς τον πόνο της ν’ αντέξει Κι ούτε ένας συγγενής να πει δεν βρήκε λέξη Κι ο Γιάννης ο φονιάς στην άκρη της γωνιάς με του καημού τ’ αγκάθι Θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρινά και τ’ όνειρο που εχάθη
  • 12.
    12 Αστέρι μου φεγγάριμου (Φαίδρα) - 1962 (Μ. – Γ. Θεοδωράκης) Αστέρι μου, φεγγάρι μου, της άνοιξης κλωνάρι μου κοντά σου θά `ρθω πάλι, κοντά σου θά `ρθω μιαν αυγή για να σου πάρω ένα φιλί και να με πάρεις πάλι. Αγάπη μου, αγάπη μου, η νύχτα θα μας πάρει, τ’ άστρα κι ο ουρανός, το κρύο το φεγγάρι. Θα σ’ αγαπώ, θα ζω μες στο τραγούδι θα μ’ αγαπάς, θα ζεις με τα πουλιά θα σ’ αγαπώ, θα γίνουμε τραγούδι θα μ’ αγαπάς, θα γίνουμε πουλιά. Ο ποταμός είναι ρηχός κι ο ωκεανός είναι μικρός να πάρουν τον καημό μου. Να διώξουνε τα μάτια σου να πνίξουνε τους όρκους σου από το λογισμό μου.
  • 13.
    13 Εφιάλτης της Περσεφόνης- 1976 (Χατζιδάκις, Ν. Γκάτσος) Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς. Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς. Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς.
  • 14.
    14 Η Μαριάνθη τωνΑνέμων - 1983 (Χατζιδάκις) Μέσα από άγνωστο χωριό κοντά στον Παρνασσό ξεκίνησα για να δοκιμαστώ κι αυτούς που με παιδέψανε σαν άγιο και Χριστό τους έκοψα τον ένα τους μαστό περπάτησα και πάτησα σε ζώντες και νεκρούς ξεπέρασα τους δίσεκτους καιρούς κι απόκτησα τον μύθο μου με στοχασμούς πικρούς σε υπόγειους δρόμους άδειους και υγρούς Με λεν Μαριάνθη κι είμ’ από τρελή γενιά μισώ του κόσμου τη βία κι απονιά χιλιάδες μάτια με κοιτούν από μακριά και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά Μια χήρα από την Έφεσο δεν ήμουνα ποτές δεν είχα στρατιώτες για εραστές τα ζάρια μου τα έπαιξα στις φτωχογειτονιές και κέντησα τον πόνο με πενιές δεν μπόρεσα να γίνω ούτε γυναίκα ούτε ευτυχής δεν δούλεψα σε οίκους ανοχής και μες την αναδίπλωση της νέας εποχής απόμεινα μια ανάμνηση ατυχής Με λεν Μαριάνθη κι είμαι από τρελή γενιά μισώ του κόσμου τη βία κι απονιά χιλιάδες μάτια με κοιτούν από μακριά και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά
  • 15.
    15 Μυρτιά - 1960(Μ. Θεοδωράκης, Ν. Γκάτσος) Είχα μια θάλασσα στο νου κι ένα περβόλι, περιβόλι τ’ ουρανού. Την ώρα π’ άνοιγα πανιά για την απάνω γειτονιά. Στα παραθύρια τα πλατιά χαμογελούσε μια μυρτιά. Κουράστηκα να περπατώ και τη ρωτώ και τη ρωτώ. Πες μου, μυρτιά, να σε χαρώ: Πού θα βρω χώμα, θα βρω χώμα και νερό να ξαναχτίσω μια φωλιά για της αγάπης τα πουλιά; Στα παραθύρια τα πλατιά είδα και δάκρυσε η μυρτιά. Την ώρα π’ άνοιγα πανιά για την απάνω γειτονιά.
  • 16.
    16 Η κυρά -1963 (Χατζιδάκις) Τρέξτε φτάστε βρε παιδιά να θαυμάστε την κυρά που στολίζεται και ράβει και την γειτονιά ανάβει. Κάτω απ’ το παράθυρό της στέκεται ένας στρατιώτης κι απ’ την πίσω πόρτα βγαίνει ναύτης που `χει αφήσει γένι. Κι όταν βγει στο παραθύρι πώς φοβάμαι μη με δείρει και κλειστώ σε μοναστήρι και με φάνε οι καλογήροι. Τρέξτε φτάστε βρε παιδιά να θαυμάστε την κυρά που στολίζεται και ράβει και την γειτονιά ανάβει. Κάθε γλάστρα στον καιρό της κι η κυρά στον αργαλειό της και το δειλινό ο καλός της κάνει πάντα το δικό της. Κάθε γλάστρα στην αυλή της κάτι γίνεται στ’ αυτί της και σαν ξημερώσει πάλι θα `χει τ’ άστρο προσκεφάλι. Τρέξτε φτάστε βρε παιδιά να θαυμάστε την κυρά που στολίζεται και ράβει και την γειτονιά ανάβει.
  • 17.
    17 Μίλησέ μου -1970 (Χατζιδάκις, Ν. Γκάτσος) Άνοιξα στον κήπο μου πηγάδι, να ποτίζω τα πουλιά, νά `ρχεσαι κι εσύ πρωί και βράδυ σα μικρή δροσοσταλιά. Ήρθες μια βραδιά με τον αγέρα, αναστέναξ’η καρδιά σού `πα με λαχτάρα "καλησπέρα" και μου είπες "έχε γεια". Μίλησέ μου, μίλησέ μου, δε σε φίλησα ποτέ μου. Μίλησέ μου, μίλησέ μου, πώς να σε ξεχάσω θε μου. Μίλησέ μου, μίλησέ μου δε σε φίλησα ποτέ μου. Μίλησέ μου, μίλησέ μου, μόνο στ’όνειρό μου σε φιλώ. Φύτεψα στην πόρτα σου χορτάρι Να `χεις ίσκιο και δροσιά, Κι’ήρθα πριν αλλάξει το φεγγάρι να σου φέρω ζεστασιά. Σ’ έβγαλα στου Ήλιου τ’ανηφόρι στα σοκάκια τα πλατιά μα ήρθε παγωνιά και ξεροβόρι και δε μ άναψες φωτιά. Μίλησέ μου, μίλησέ μου, δε σε φίλησα ποτέ μου. Μίλησέ μου, μίλησέ μου, πώς να σε ξεχάσω θε μου. Μίλησέ μου, μίλησέ μου δε σε φίλησα ποτέ μου. Μίλησέ μου, μίλησέ μου, μόνο στ’ όνειρό μου σε φιλώ.
  • 18.
    18 Ρίχνω την καρδιάμου στο πηγάδι - 1948 (Χατζιδάκις, Καμπανέλης) Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι να γενεί νερό να ξεδιψάσεις Σπέρνω την καρδιά μου στο λιβάδι να γενεί ψωμάκι να χορτάσεις Στη φωτιά τη ρίχνω την καρδιά μου τα χεράκια σου έλα να ζεστάνεις Στον αγέρα ρίχνω την καρδιά μου να γενεί δροσούλα ν’ ανασάνε Η επιστολή – 1974 (Μ. Θεοδωράκης, Μ. Ελευθερίου) Είμαι καλά, πολύ καλά, για σας το ίδιο επιθυμώ. Σ’ όσους ρωτούν, δώστε φιλιά, δώστε θερμό χαιρετισμό. Το δέμα το `λαβα προχτές, μα μην ξοδεύεστε πολυ. Σαν πόρτες ήταν ανοιχτές κοντά σας όλη μου η ζωή. Αύριο φεύγουν οι μισοί κι εμείς πηγαίνουμε γι’ αλλού μπορεί στεριά, μπορεί νησί, ας γίνει θέλημα Θεού.
  • 19.
    19 Ο Έκτορας κιη Ανδρομάχη - 1965 (Χατζιδάκις, Καμπανέλης) Από το Τρωικό κάστρο η Ανδρομάχη στον Έκτορα που κίναε για τη μάχη φώναξε με φωνή φαρμακωμένη: «Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει, όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει. Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει» Έτσι κι εμένα η κόρη του Γαβρίλη σαν έφευγα στις 20 τ’ Απρίλη μου φώναξε ψηλά από το μπαλκόνι: «Στρατιώτη αν θες τη μάχη να κερδίσεις, μια κοπελίτσα κοίτα ν’ αγαπήσεις. Όποιος το γυρισμό του όρκο δεν κάνει, στρατιώτη μου, τον πόλεμο το χάνει»
  • 20.
    20 Το γελαστό παιδί- 1963 (Μ. Θεοδωράκης, Brendan Behan & Βασίλης Ρώτας) Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί Είχεν αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί Μον’ να `ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι και μόνον από βόλι Εγγλέζου να `χε πάει κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή θα `ταν τιμή μου που `χασα το γελαστό παιδί Βασιλικιά μου αγάπη μ’ αγάπη θα στο λέω για το ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ δόξα τιμή στ’ αξέχαστο γελαστό παιδί
  • 21.
    21 Μαργαρίτα Μαγιοπούλα (Μ.Θεοδωράκης, Ι. Καμπανέλλης) Είχα φυτέψει μια πορτοκαλιά που την εζήλευε όλη η γειτονιά Που την εζήλευε όλη η γειτονιά είχα φυτέψει μια πορτοκαλιά Αχ, Μαργαρίτα Μαγιοπούλα Αχ, Μαργαρίτα Μαγιοπούλα Αχ, Μαργαρίτα μάγισσα Πρωί πρωί την πότιζα φιλιά το δειλινό την πήραν τα πουλιά Το δειλινό την πήραν τα πουλιά πρωί πρωί την πότιζα φιλιά
  • 22.
    22 Λιανοτράγουδα - 1972(Χατζιδάκις, Παραδοσιακό) Απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει. Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει, που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις. Να ’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι το φεγγαράκι της αυγής να ’ρχόμουν κάθε βράδυ. Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω. Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω. Τι να σου πω; Τι να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις. Να ’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι το φεγγαράκι της αυγής να ’ρχόμουν κάθε βράδυ. Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω. Εγώ είμ’ εκείνο το πουλί που στη φωτιά σιμώνω, καίγομαι, στάχτη γίνουμαι και πάλι ξανανιώνω. Σαν είν’ η αγάπη μπιστική, παλιώνει, μηδέ λιώνει ανθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργώνει. Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλληκάρι. Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.
  • 23.
    23 Φιλντισένιο καραβάκι -1970 (Χατζιδάκις, Γκάτσος) Φιλντισένιο καραβάκι στ’ όνειρό μου ήρθες μιαν αυγή και με πήρε ταξιδάκι να γυρίσουμε τη γη. Είδα χώρες, είδα τόπους πικραμένα είδα τα παιδιά κόσμο εγνώρισα κι ανθρώπους κι έβαλα πόνο στη καρδιά Καραβάκι μου ξεκίνα πάμε πάλι στην Αθήνα τραγουδάνε τα πουλιά στην Αττική Πάμε πάλι στο Παγκράτι πού `ναι οι δρόμοι του γεμάτοι με χαρούμενες φωνές την Κυριακή Τι να πω για την Ευρώπη Τι να πω για την Αμερική δεν αλλάζουν οι ανθρώποι έχουνε βάσανα κι εκεί Πήγα σ’ όλα τα λιμάνια σε δρομάκια πέρασα στενά λεβεντιά και περηφάνια δεν είδα φως μου πουθενά.
  • 24.
    24 Ξημερώνει (Το σύννεφοέφερε βροχή) - 1962 (Χατζιδάκις, Β. Γκούφας) Το σύννεφο έφερε βροχή κι έχουμε μείνει μοναχοί έγινε η βροχή χαλάζι δεν πειράζει, δεν πειράζει. Τι έχει ο φτωχός να φοβηθεί σπίτι, ουρανός όπου σταθεί το δισάκι του στον ώμο για το δρόμο, για το δρόμο. Άιντε ν’ απλώσουμε πανιά στ’ όνειρο και στη λησμονιά δάκρυα η ζωή στεγνώνει ξημερώνει, ξημερώνει.
  • 25.
    25 Αθανασία - 1976(Χατζιδάκις, Ν. Γκάτσος) Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά Σ’ αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τούς χάρισες ποτές Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψαμε βαθιά Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς Ομορφονιά, που δε σε κέρδισε κανείς Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές κι απ’ του κήπου σου τη βρύση δεν τους πότισες ποτές Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς Ομορφονιά, που δε σε κέρδισε κανείς
  • 26.
    26 Η μικρή Ραλλού- 1970 (Χατζιδάκις, Γκάτσος) Σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού σ’ ανατολή σε δύση σε κόσμο και ντουνιά ρωτάν ποιος θα κερδίσει την ομορφονιά Μικρό το καλοκαίρι μεγάλος ο καιρός κανείς όμως δεν ξέρει ποιος θα `ναι ο τυχερός σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού Σαράντα παλληκάρια με λιονταριού καρδιά ερίξανε στα ζάρια μια τρελή βραδιά ζηλεύει το φεγγάρι και στέλνει απ’ τα βουνά το μαύρο καβαλάρη που μας κυβερνά Κι ο χάροντας σαν φίδι τραβάει την κοπελιά σ’ αγύριστο ταξίδι σ’ ανήλιαγη σπηλιά σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού εχάσανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού
  • 27.
    27 Της ξενιτιάς (Φεγγάριμάγια μου 'κανες) (Μ. Θεοδωράκης, Ε. Θαλασσινός) Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες και περπατώ στα ξένα είναι το σπίτι ορφανό αβάσταχτο το δειλινό και τα βουνά κλαμένα Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί να πάει στη μάνα υπομονή Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί ένα χελιδονάκι, να πάει να χτίσει τη φωλιά στου κήπου την κορομηλιά δίπλα στο μπαλκονάκι, στείλε ουρανέ μου ένα πουλί να πάει στη μάνα υπομονή Να πάει στη μάνα υπομονή δεμένη στο μαντίλι προικιά στην αδερφούλα μου και στη γειτονοπούλα μου γλυκό φιλί στα χείλη
  • 28.
    28 Το παλληκάρι έχεικαημό - 1969 (Μ. Θεοδωράκης, Μ. Ελευθερίου) Το παλληκάρι έχει καημό κι εγώ στα μάτια το κοιτώ και το κοιτώ και δε μιλώ απόψε, απόψε που έχει τον καημό Βδομάδα πάει χωρίς δουλειά κι έξω χιονίζει και φυσά χωρίς τσιγάρο και δουλειά απόψε, απόψε μου σκίζει την καρδιά Το παλληκάρι έχει καημό μα όταν κοιτάει τον ουρανό τα μάτια του είναι δυο πουλιά απόψε, απόψε το δάκρυ μου κυλά Στράτα τη στράτα - 1964 (Μ. Θεοδωράκης, Ν. Γκάτσος) Σ’ αυτό το δρόμο που διάλεξες να πας κοίτα να προφτάσεις τον καιρό που `ναι σαν το κύμα τ’ αλμυρό Στράτα τη στράτα σου το `χω πει φεύγουν τα νιάτα σαν αστραπή Σ’ αυτό το δρόμο που διάλεξες να πας πέρασα κι εγώ κάποια βραδιά για του φεγγαριού την αμμουδιά Στράτα τη στράτα σου το `χω πει φεύγουν τα νιάτα σαν αστραπή
  • 29.
    29 Απρίλη μου -1962 (Μ. Θεοδωράκης, Ν. Γκάτσος) Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το `χω μυστικό Αστέρι μου, αστέρι μου χλωμό του φεγγαριού αχτίδα στο γαϊτανόφρυδο Στο γαϊτανο , στο γαϊτανοφρυδό σου κρεμάστηκε η καρδιά μου σαν το πουλάκι στο ξόβεργο Γιομίζ’ η γειτονιά... Λουλούδι μου, λουλούδι μυριστό και ρόδο μυρωδάτο, στη μάνα σου θα `ρθω στη μάνα σου, στη μάνα σου θα `ρθω να πάρω την ευχή της και το ταίρι που αγαπώ Γιομίζ’ η γειτονιά...
  • 30.
    30 Μαρίνα - 1965(Μ. Θεοδωράκης, Ο.Ελύτης) Δώσε μου δυόσμο να μυρίσω, λουίζα και βασιλικό, μαζί μ’ αυτά να σε φιλήσω, και τι να πρωτοθυμηθώ Τη βρύση με τα περιστέρια, των αρχαγγέλων το σπαθί, το περιβόλι με τ’ αστέρια, και το πηγάδι το βαθύ Τις νύχτες που σε σεργιανούσα, στην άλλη άκρη τ’ ουρανού και ν’ ανεβαίνεις σε θωρούσα, σαν αδελφή του αυγερινού Μαρίνα πράσινο μου αστέρι Μαρίνα φως του αυγερινού Μαρίνα μου άγριο περιστέρι και κρίνο του καλοκαιριού
  • 31.
    31 Noble Dame –1969 (Χατζιδάκις, New York Rock & Roll Ensemble) She was a lady once of noble name, noble dame. She has a silver ring from her king Give her a nickel, take her out to dine, give her wine. Comfort her if she sighs and then cries Look for her by the fountain on the road, say hello. Don’t be afraid to smile and then go And if you see her talking to herself all alone, Leave her alone, her heart is at home. She was a lady once without a care, golden hair. She was the only friend of the king Maybe she’Il come and ask you for your name, noble Dame. We’ll give our love to her on her way. Look for her by the fountain on the road, say hello. Don’t be afraid to smile and then go And if you see her talking to herself all alone, Leave her alone, her heart is at home.
  • 32.
    32 Ο Ιρλανδός καιο Ιουδαίος - 1966 (Χατζιδάκις, Γκάτσος) Χρόνια και χρόνια μες στην άμμο εκεί που ανθίζει η φοινικιά δυο φίλοι πήγαιναν σε γάμο δώρα κρατώντας και προικιά ο ένας ήταν Ιρλανδός ο άλλος ήταν Ιουδαίος Δίψα τους έκαιγε τα χείλη μα πριν φωνάξουν τη βροχή είδαν στην έρημο μια πύλη που `γραφε τέλος και αρχή μπροστά πηγαίνει ο Ιρλανδός πίσω πηγαίνει ο Ιουδαίος Πέρασαν τα μεγάλα τείχη και κάπου εκεί στην αγορά κάποιον ρωτήσανε στην τύχη πού είναι ο γάμος κι η χαρά τον ρώτησε ο Ιρλανδός τον ρώτησε κι ο Ιουδαίος Κι αυτός απλώνοντας τα χέρια τους έδειξε στο χώμα εμπρός δυο πεθαμένα περιστέρια που ήταν η νύφη κι ο γαμπρός Δάκρυσε τότε ο Ιρλανδός δάκρυσε και ο Ιουδαίος
  • 33.
    33 Τώρα που παςστην ξενιτιά - 1961 (Χατζιδάκις, Γκάτσος) Τώρα που πας στη ξενιτειά πουλί θα γίνω του νοτιά γρήγορα να σ’ ανταμώσω. Για να σου φέρω τον σταυρό που μου παράγγειλες να βρω δαχτυλίδι να σου δώσω. Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή μου αγαπημένο ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω. Στ’ όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου `ρθεις πάλι σαν μικρό χαρούμενο πουλί. Χρυσή μου αγάπη έχε γεια να `ναι μαζί σου η Παναγιά κι όταν `ρθει το περιστέρι. Θα χω κρεμάσει φυλαχτό στο παραθύρι τ’ ανοιχτό την καρδιά μου σαν αστέρι. Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή μου αγαπημένο ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω. Στ’ όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου ρθεις πάλι σαν μικρό χαρούμενο πουλί.
  • 34.
    34 Χάρτινο το φεγγαράκι- 1958 (Χατζιδάκις, Ν. Γκάτσος) Θα φέρει η θάλασσα πουλιά κι άστρα χρυσά τ’ αγέρι να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά, να σου φιλούν το χέρι. Χάρτινο το φεγγαράκι, ψεύτικη ακρογιαλιά, αν με πίστευες λιγάκι θα `σαν όλα αληθινά. Δίχως τη δική σου αγάπη δύσκολα περνά ο καιρός. Δίχως τη δική σου αγάπη είναι ο κόσμος πιο μικρός. Χάρτινο το φεγγαράκι, ψεύτικη ακρογιαλιά, αν με πίστευες λιγάκι θα `σαν όλα αληθινά. Στη ποταμιά σωπαίνει το κανόνι - 1959 (Χατζιδάκις, Καμπανέλης) Στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι στην ερημιά φτεροκοπάει ένα αηδόνι Πετούν τα παλιομάχαιρα με χαρές και πάνε πετούν τα παλιομάχαιρα, οι γειτονιές αχολογάνε Γελά ο Θεός στο φως τ’ αποσπερίτη χαμογελά στο δρόμο για το σπίτι
  • 35.
    35 Άσμα Ασμάτων -1965 (Μ. Θεοδωράκης, Ι. Καμπανέλλης) Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου με το καθημερνό της φόρεμα κι ένα χτενάκι στα μαλλιά. Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία. Κοπέλες του Άουσβιτς, του Νταχάου κοπέλες, μην είδατε την αγάπη μου; Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι, δεν είχε πια το φόρεμά της ούτε χτενάκι στα μαλλιά. Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου, η χαϊδεμένη από τη μάνα της και τ’ αδελφού της τα φιλιά. Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία. Κοπέλες του Μαουτχάουζεν, κοπέλες του Μπέλσεν, μην είδατε την αγάπη μου; Την είδαμε στην παγερή πλατεία μ’ ένα αριθμό στο άσπρο της το χέρι, με κίτρινο άστρο στην καρδιά. Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου, η χαϊδεμένη από τη μάνα της και τ’ αδελφού της τα φιλιά. Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.
  • 36.
    36 Κεμάλ - 1970(Χατζιδάκις, Γκάτσος) Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ ενός νεαρού πρίγκιπα, της ανατολής απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού, που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων. Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά. Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί. τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ’ αλλάξουν οι καιροί. Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά απ’ τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ’ τη γη στον ουρανό κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό. Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλιά μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή. Με δύο γέρικες καμήλες μ’ ένα κόκκινο φαρί στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί. πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά μα της Δαμασκού τ’ αστέρι τους κρατούσε συντροφιά. Σ’ ένα μήνα σ’ ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ: «νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί» Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ Καληνύχτα...
  • 37.
    37 Η μπαλάντα τουΑντρίκου (Μ. Θεοδωράκης, Κ. Βάρναλης) Είχε την τέντα ξομπλιαστή η βάρκα του καμπούρη Αντρέα. Γυρμένος πλάι στην κουπαστή ονείρατα έβλεπεν ωραία. Η Κατερίνα κι η Ζωή, τ’ Αντιγονάκι κι η Ζηνοβία. Ω, τι χαρούμενη ζωή! Χτυπάς, φτωχή καρδιά, με βία. Τα μεσημέρια τα ζεστά τη βάρκα παίρνανε τ’ Αντρέα για να τις πάει στ’ ανοιχτά όλες μαζί, τρελή παρέα. Ήρθ’ ο χειμώνας ο κακός και σκόρπισε η τρελή παρέα Και σένα βήχας μυστικός σ’ έριξε χάμω, μπάρμπα Αντρέα.
  • 38.
    38 Λίγο ακόμα -1971 (Μ. Θεοδωράκης, Γ. Σεφέρης) Λίγο ακόμα θα ιδούμε Λίγο ακόμα θα ιδούμε Τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν Λίγο ακόμα θα ιδούμε Λίγο ακόμα θα ιδούμε τα μάρμαρα να λάμπουν, να λάμπουν στον ήλιο κι η θάλασσα να κυματίζει Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
  • 39.
    39 Του μικρού βοριά- 1966 (Μ. Θεοδωράκης, Ο. Ελύτης) Του μικρού βοριά παράγγειλα, να `ναι καλό παιδάκι Μη μου χτυπάει πορτόφυλλα και το παραθυράκι Γιατί στο σπίτι π’ αγρυπνώ, η αγάπη μου πεθαίνει και μες στα μάτια την κοιτώ, που μόλις ανασαίνει Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές Γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές Γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί Γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί Με πνίγει το παράπονο, γιατί στον κόσμο αυτόνα τα καλοκαίρια τα `χασα κι έπεσα στον χειμώνα Σαν το καράβι π’ άνοιξε τ’ άρμενα κι αλαργεύει βλέπω να χάνονται οι στεριές κι ο κόσμος λιγοστεύει
  • 40.