Download to read offline
More Related Content
ΝΙΚΟΣ ΓΑΤΣΟΣ
- 1.
- 2. Πότε και που γεννήθηκε 8Δεκεμβρίου 1911 - Ασέα Αρκαδίας Πότε και που πέθανε 12 Μαΐου 1992 - Αθήνα Ιδιότητα γλωσσολόγος, ποιητής, συγγραφέας, στιχουργός και τραγουδο ποιός Το έργο του Ποίηση Αμοργός (1943), Φύσα Αεράκι Φύσα Με Μη Χαμηλώνεις Ίσαμε (Ίκαρος, 1992) κ.α. Μεταφράσεις «Ματωμένος Γάμος» του Λόρκα Η πρώτη του μελοποίηση είναι το 1958: «Χάρτινο Το Φεγγαράκι» σε δίσκο 45 στροφών. Μουσική : Μάνος Χατζιδάκι Ερμηνεία : Νάνα Μούσχουρη Το τραγούδι γράφτηκε για τις ανάγκες του έργου του Τένεσι Ουίλιαμς «Λεωφορείον Ο Πόθος» από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, κατά τη χρονική περίοδο 1948- 1949. Στο θέατρο το ερμήνευε η Μελίνα Μερκούρη.
- 3. Βραβεία Το γαλλικόλογοτεχνικό βραβείο, Μεσογειακό βραβείο ποίησης Με ποιους συνεργάστηκε Συνεργάστηκε με τους: Μάνο Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρο Ξαρχάκο, τον Δήμο Μούτση, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και πολλούς άλλους Η ζωή του Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε στην Ασέα Αρκαδίας από τους αγρότες Γεώργιο Γκάτσο και Βασιλική Βασιλοπούλου. Σε ηλικία πέντε ετών έμεινε ορφανός από πατέρα, ο οποίος, από τους πρώτους μετανάστες στην Αμερική, πέθανε στο πλοίο και τον πέταξαν στον Ατλαντικό. Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε με τη μητέρα του και την αδερφή του και άρχισε να έρχεται σε επαφή με τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής. Καθοριστική υπήρξε η γνωριμία του με τον Οδυσσέα Ελύτη το 1936. Συνδέθηκε με το ρεύμα του ελληνικού υπερρεαλισμού.
- 4. Τα Λουστράκια (1963) Μουσική: Μάνος Χατζηδάκις Δουλειά και χαμαλίκι και βρώμα κι απλυσιά μαζεύτηκαν οι λύκοι να μπουν στην εκκλησιά. Κοιμάμαι στο χαλίκι χορταίνω από βρισιά και μ’ έχει σαν σκουλήκι του κόσμου η μπαμπεσιά. Πού θα πάμε, πού θα πάμε τι θα φάμε τι θα φάμε; Έκλεψα μια λαμαρίνα με ζεστή ζεστή φαρίνα. Σώπα σώπα, σώπα σώπα, δε μου το `πες δε σου το `πα πάψε πάψε, πάψε πάψε κι ό,τι βρεις μπροστά σου χάψε.
- 5. Ο εφιάλτης τηςΠερσεφόνης (1976) Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Πρώτη ερμηνεία : Μαρία Φαραντούρη Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς. Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο.
- 6.
- 8. «Τον θεωρώ τονπιο σημαντικό άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου, μετά τη μητέρα μου» Μάνος Χατζιδάκης