Domingo Ordinario C

1. Díxolles Xesús aos seus discípulos:Díxolles Xesús aos seus discípulos:
““Lume vin traer á terra e queLume vin traer á terra e que
máis quería eu ca que xa estivese a arder!máis quería eu ca que xa estivese a arder!
Cun bautismo teño que ser bautizado eCun bautismo teño que ser bautizado e
xa me tarda a hora de que se cumpra”!xa me tarda a hora de que se cumpra”! (Lc 12, 49 -53)(Lc 12, 49 -53)

2. Non se sabe ben por queNon se sabe ben por que
nin para que.nin para que.
A xente vive somerxidaA xente vive somerxida
nos seus problemasnos seus problemas
habituaishabituais
ou confortada polosou confortada polos
seus logros de cada día.seus logros de cada día.
Así que a crispaciónAsí que a crispación
parece preocupar tan sóparece preocupar tan só
a uns poucos.a uns poucos.
Hoxe fálase moitoHoxe fálase moito
da “crispación”.da “crispación”.

3. O contrario sería a paz social.O contrario sería a paz social.
Sen tranquilidade é imposible establecerSen tranquilidade é imposible establecer
boas relacións humanas.boas relacións humanas.
E é case imposible acadar unha sociedade harmónica.E é case imposible acadar unha sociedade harmónica.

4. Non se pode aspirarNon se pode aspirar
a unha tranquilidadea unha tranquilidade
conseguida a calqueraconseguida a calquera
prezo.prezo.
E do respectoE do respecto
aos dereitos humanos.aos dereitos humanos.

5. En el evangelio de este domingo, Xesús parece decidido
a aumentar la crispación en el mundo:
““Pensades que vin traer paz ao mundo?Pensades que vin traer paz ao mundo?
Abofé que non.Abofé que non.

6. Nos primeiros séculos perseguiron os cristiánsNos primeiros séculos perseguiron os cristiáns
como perturbadores da paz social.como perturbadores da paz social.
Nos tempos máis recentes, moitosNos tempos máis recentes, moitos
son apreixados e asasinados por “revolucionarios”.son apreixados e asasinados por “revolucionarios”.

7. A fe cristiá, cando se vivía con fidelidade e coherencia,A fe cristiá, cando se vivía con fidelidade e coherencia,
chegaba a orixinar divisións moi serias na familia.chegaba a orixinar divisións moi serias na familia.
As palabras de Xesús reflicten o contextoAs palabras de Xesús reflicten o contexto
das primeiras comunidades.das primeiras comunidades.

8. Á luz desa experienciaÁ luz desa experiencia
bimilenaria,bimilenaria,
comprendemos quecomprendemos que
esas palabrasesas palabras
non son unha broma.non son unha broma.
Nunca foi fácil
ser cristián de verdade.

9. Xesús presenta o seu futuro coas imaxes
do lumelume e dae da auga.auga.
““Vin prender lume ao mundo”Vin prender lume ao mundo”
““Ese lume divino que agosta os desexos terreos,Ese lume divino que agosta os desexos terreos,
elaborados polos praceres mundanos,elaborados polos praceres mundanos,
os cales deben perecer como obra da carne”.os cales deben perecer como obra da carne”.
O seu lume purifícanos e acrisólanos.O seu lume purifícanos e acrisólanos.
Santo Ambrosio

10. “Teño que pasar por un bautismo, e
xa me tarda a hora de que se cumpra!”.
““O Señor non está tristeO Señor non está triste
pola morte,pola morte,
senón ata a morte,senón ata a morte,
porque o que o angustiaporque o que o angustia
non é o temor a ela,non é o temor a ela,
senón o sentimentosenón o sentimento
da súa condición corporal”.da súa condición corporal”.
Santo Ambrosio

11. Señor Xesús, invocámoste como Príncipe da paz.Señor Xesús, invocámoste como Príncipe da paz.
Recoñecemos que a túa vida e a túa mensaxe non nos facilitanRecoñecemos que a túa vida e a túa mensaxe non nos facilitan
una existencia acomodada.una existencia acomodada.
Hoxe rogámoste por todos os nosos irmán que sofrenHoxe rogámoste por todos os nosos irmán que sofren
por ser fieis á súa fe. Amén.por ser fieis á súa fe. Amén.

12. José Román Flecha Andrés
Palabra del Señor, Salamanca , Editorial.Secretariado Trinitario,2007
Presentación: Antonia Castro Panero