2. «Xa que Ti o dis, largarei o aparello»
(Lc 5, 5).
3. Cando Xesús acabou de ensinar, sentado na barca,
díxolle a Pedro: Voga lago adentro, e larga o aparello para pescar.
E Simón, a pesar de afirmar que estivera faenando toda a noite sen
dar collidoun rabo de peixe, engadiu: «Xa que Ti o dis, largarei o
aparello».
4. E facéndoo, colleron tal
cantidade de peixe que o
aparello rebentaba.
Fixéronlles entón acenos
aos compañeiros da outra
lancha para que lles fosen
botar unha man. Foron e
encheron as dúas lanchas
tanto, que a pouco máis,
van a pique.
5. Simón, moi sorprendido, como o
estaban Santiago e Xoán,
os seus compañeiros, botouse
aos pés de Xesús, dicíndolle:
Señor, arreda de min, que eu
son un pecador.
6. Pero Xesús díxolle:
Tranquilo, desde agora
vas ser pescador de
homes.
E desde aquel instre,
Simón, Santiago e
Xoán convertéronse nos
seus discípulos.
7. Este é o relato da pesca milagrosa, que simboliza a futura misión dos
apóstolos. O comportamento de Pedro serve de modelo non só para os
outros apóstolos e para os que os sucederon,
senón tamén para cada cristián.
8. «Xa que Ti o dis, largarei o aparello»
(Lc 5, 5).
9. Despois dunha noite infrutuosa, Pedro, experto en pesca, podería ter
sorrido e negarse a aceptar a invitación de Xesús a largar o aparello de
día, momento menos propicio. En troques, máis alá do seu razoamento,
fiouse de Xesús.
10. Esta é unha situación típica pola cal, hoxe tamén está chamado a pasar
todo crente, precisamente porque é crente. De feito, a súa fe ponse a
proba de mil maneiras.
11. Seguir a Cristo significa decisión, compromiso e perseveranza, mentres
que neste mundo no que vivimos todo parece invitar á relaxación,
á mediocridade, ao “deixar pasar”. A tarefa parece demasiado grande,
imposible de alcanzar e fracasada anticipadamente.
12. Necesítase entón forza para ir adiante, para resistir o ambiente,
o contexto social, os amigos, os medius de comunicación. É unha proba
dura de combater día tras día, ou mellor, hora tras hora.
13. Pero se a afrontamos e a aceptamos, servirá para facernos madurar como
cristiáns, para facernos experimentar que as extraordinarias palabras de
Xesús son verdadeiras, que as súas promesas se cumpren, que se pode
enprender na vida unha aventura divina mil veces máis fascinante que cantas
poidamos imaxinar, na que podemos ser testemuñas, por exemplo, de que
mentres no mundo a miúdo a vida é tan desganada, monótona e infrutuosa,
Deus ateiga de bens aos que o seguen: dá o céntuplo nesta vida,
ademais da vida eterna. Esta é a pesca milagrosa que se renova.
14. «Xa que Ti o dis, largarei o aparello»
(Lc 5, 5).
16. Facendo nós tamén a mesma elección que Pedro: «Xa que Ti o dis...»
Ter confianza na súa Palabra; non poñer en dúbida o que El pide. Máis
aínda: apoiar o noso comportamento, a nosa actividade, a nosa vida na
súa Palabra.
17. Así basearemos a nosa existencia no máis sólido e seguro que hai, e
contemplaremos, con asombro que, precisamente alí onde calquera
recurso humano mingua, El intervén, e que alí onde é humanamente
imposible, nace a vida.
18. «Xa que Ti o dis,
largarei o aparello»
(Lc 5, 5).
“Palabra de Vida”,
“Palabra de Vida”,
Texto de: Chiara Lubich, escrito en 1983
Este comentario da Palabra de Vida tradúcese a 96 linguas e idiomas,
incluído o galego, e chega a varios millóns de persoas en todo o mundo
a través da prensa, radio, televisión e internet.
Pode ser tomado da revista “Ciudad Nueva” edición española
no número correspondente a outubro 2012,
onde tamén se encontrarán experiencias e outros artigos de interese
sobre a espiritualidade da unidade.
