1. การทาสงครามก ับเขมร ศาสนา สมเด็จพระรามาธิบดีท ี่ ๑
ในสมัยสมเด็จพระรามาธิบดีท ี่ 1 พระองค์ทรงเจริญ ทรงพระกรุณาโปรดเกล ้าให ้สร ้างวัดต่างๆ เช่น
ั ่ ่
สัมพันธไมตรีกบแว่นแคว ้นต่างๆมากมาย แม ้กระทัง ขอม ซึงก็
เป็ นมาด ้วยดีจนกระทังกษั ตริยขอมทรงสวรรคต พระราชโอรส
่ ์
1.ทรงพระกรุณาโปรดเกล ้าฯ ให ้สร ้างวัดพุทไธสวรรย์ เมื่อปี พ.ศ.
่
นาม พระบรมลาพงศ์ ทรงขึนครองราชย์ ซึงพระบรมลาพงศ์ก็
้
แปรพักตร์ไม่เป็ นไมตรีดงแต่กอน สมเด็จพระรามาธิบดีท ี่ 1
ั ่ 1876
จึงมีบญชาให ้ สมเด็จพระราเมศวร ยกทัพไปตีกมพูชา และให ้
ั ั
สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 1 หรือ ขุนหลวงพะงั่ว ทรงยกทัพ
2.ทรงพระกรุณาโปรดเกล ้าฯ ให ้สร ้างวัดป่ าแก้ ว เมื่อปี พ.ศ. 1900
ไปช่วย จึงสามารถตีเมืองนครธมแตกได ้ พระบรมลาพงศ์ทรง
สวรรคตในศึกครังนี้ สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 1 จึง
้
ั
แต่งตัง ปาสต พระราชโอรสของพระบรมลาพงศ์เป็ นกษั ตริย ์
้ 3.ทรงพระกรุณาโปรดเกล ้าฯ ให ้สร ้างวัดพระราม เมื่อปี พ.ศ.
ขอม
1912
ตรากฎหมาย
พระโอรส
สมเด็จพระรามาธิบดีท ี่ 1 ทรงประกาศใช ้กฎหมายถึง 10
พระราเมศวร พระมหากษั ตริยพระองค์ท ี่ 2 แห่งกรุงศรีอยุธยา
์
ฉบับ ในรัชสมัยของพระองค์ ได ้แก่
 พระราชบัญญัติลกษณะพยาน
ั
 พระราชบัญญัติลกษณะอาญาหลวง
ั
 พระราชบัญญัติลกษณะรับฟ้ อง
ั
 พระราชบัญญัติลกษณะลักพา
ั
 พระราชบัญญัติลกษณะอาญาราษฎร์
ั
 พระราชบัญญัติลกษณ์โจร ั
 พระราชบัญญัติเบ็ดเสร็จว่าด้วยที่ดิน จัดทำโดย
 พระราชบัญญัติลกษณะผัวเมีย ั นำงสำว วนิดำ ไฝเครือ
 พระราชบัญญัติลกษณะโจรว่าด้วยโจรั
เลขที่ 31 ชั้นม.6/3
 พระราชบัญญัติลกษณะผัวเมีย (เพิ่มเติม)
ั
โรงเรียนจุฬำภรณรำชวิทยำลัยเชี ยงรำย
ในประวัตศาสตร์บางแหล่งบอกว่ามีมากกว่านี้ แต่เท่าที่หา
ิ สำนักงำนเขตพืนทีกำรศึกษำเชียงรำย-พะเยำ
้ ่
หลักฐานได้ มีเพียงเท่านี้เท่านั้น เขต 36

2. สมเด็จพระรามาธิบดีท๑
ี่ พระเจ ้าอูทองมาจากอาเภออูทอง จังหวัดสุพรรณบุรี
่ ่ แนวความคิดที่ 5
(พระเจ้าอูทอง)
่ เป็ นแนวความคิดของสมเด็จกรมพระยาดารงราชานุภาพ แต่ใน พระเจ ้าอูทองอยู่ทบริเวณอยุธยานีเดิมอยูแล ้ว เดิมเป็ น
่ ี่ ้ ่
ปั จจุบนแนวความคิดนี้ได ้ถูกยกเลิกไปแล ้วเนืองจากการสารวจ
ั ่ เจ ้าเมืองอโยธยา เมือมีโรคระบาดดังกล่าวก็ได ้เสด็จมาสร ้าง
่
หลักฐานทางโบราณคดีของ อ.มานิต วัลลิโภดม ทีเมืองอูทอง ่ ่ เมืองใหม่ทบริเวณทีเป็ นกรุงศรีอยุธยาในปั จจุบน
ี่ ่ ั
สมเด็ จพระรามาธิบดีท ี่ 1 หรือ พระเจ้าอูทอง ทรงเป็ นพระ
่ แล ้วพบว่า เป็ นศิลปกรรมสมัยทวารวดีตอนปลาย ราวพุทธ
ปฐมบรมกษั ตริยแห่งอาณาจักรอยุธยา เสด็จพระราชสมภพ
์ ้ ้
ศตวรรษที่ 16-17 ทังสิน แล ้วประมาณอายุเมืองนีวาต ้องร ้างไป
้ ่ แนวความคิดที่ 6
เมือ พ.ศ. 1855 ทรงสถาปนากรุงศรีอยุธยาเป็ นราชธานีของ
่
ก่อนสมัยสมเด็จพระรามาธิบดี ผู ้สร ้างพระนครศรีอยุธยาราว ้
พระเจ ้าอูทองสืบเชือสายมาจากเจ ้าเมืองลพบุรี โดย
่
อาณาจักรอยุธยา เมือ จุลศักราช 712 ปี ขาล โทศก วัน
่
ิ
ศุกร์ เดือนห ้า ขึนหกคา เวลา 3 นาฬกา 9 บาท (ตรงกับ พ.ศ.
้ ่ 200 ปี ศาสตราจารย์ชอง บวสเซอลิเย่ แห่งมหาวิทยาลัยปารีส อ ้างหลักฐานทางลายลักษณ์อักษรจากชินกาลมาลีปกรณ์ ที่
1893) มีพระนามเต็มว่า สมเด็จพระรามาธิบดีศรีสนทรบรม
ุ ประเทศฝรั่งเศสมาร่วมขุดค ้นทางโบราณคดีทเมืองอูทอง
ี่ ่ กล่าวถึงกษั ตริยจากเมืองอโยธยาปุระเสด็จมาจากเมืองกัมโพช
์
บพิตร พระเจ ้าอยูหัว และเสด็จสวรรคต เมือ ปี ระกา เอกศก จุล
่ ่ อาเภออูทอง จังหวัดสุพรรณบุรี ต่อมาเมือ พ.ศ. 2511 สรุปว่า
่ ่ หรือลพบุรในปั จจุบนมายึดเมืองชัยนาท ("ชัยนาท" เดิมคือชือ
ี ั ่
ศักราช 731 (ตรงกับ พ.ศ. 1912) ครองราชสมบัต ิ 20 ปี ผู ้สืบ เมืองอูทองโบราณนีร ้างไปแล ้วเป็ นเวลาถึง 300 ปี กอนยุคของ
่ ้ ่ ของเมืองพิษณุโลกฝั่ งตะวันตกของแม่น้ าน่าน ภายหลังสมเด็จ
ราชพระราชบัลลังก์ตอคือ สมเด็จพระราเมศวร
่
สมเด็จพระรามาธิบดีท ี่ 1 พระบรมไตรโลกนาถมีพระบรมราชการโองการให ้ย ้ายชือ ่
แนวความคิดที่ 2 ดังกล่าวมาเป็ นนามเมืองปากแพรกหรือเมืองชัยนามในปั จจุบน ั
พระนาม ั ้ ่
แทน) หรือเมืองพิษณุโลกในปั จจุบน แล ้วตังขุนนางชือวัฏเดช
้
สืบเชือสายมาจากกลุมผู ้ปกครองทางเหนือ ในตานาน
่ หรือขุนหลวงพะงั่วครองเมืองสุพรรณภูม ิ ญาติของวัฏเดชได ้
ิ ่ ้
สิงหนวัตกล่าวว่า พระเจ ้าอูทองสืบเชือสายมาจากพระเจ ้า
- สมเด็จพระรามาธิบดีศรีสนทรบรมบพิตร (พระนามในพระ
ุ อภิเษกกับพระเจ ้าอูทองแล ้วพระองค์ก็ได ้เสด็จกลับไปทีเมืองอ
่ ่
พรหมกุมาร มีต ้นวงศ์อยู่ทเมืองเชียงแสนหรือแคว ้นโยนก
ี่ โยธยปุระ
ราชพิธขนครองราชย์)
ี ึ้
นคร ต่อมาพระเจ ้าพรหมได ้อพยพมาสร ้างเมืองทีเชียงรายหรือ
่
เวียงไชยปราการ กษั ตริยทเวียงไชยปราการทีปกครองสืบ
์ ี่ ่ แนวความคิดที่ ๗
- สมเด็จพระรามาธิบดีท ี่ 1 (หลังจากขึนครองราชย์)
้
ต่อมาถูกเมืองสุธรรมวดีรุกราน จึงอพยพอยูแถบบริเวณเมือง
่ อพยพหนีการกบฎของทาสชาวเขมรมาจากนครวัด
่
ไตรตรึงสืบต่ออายุมาหลายชัวคน จนถึงพระเจ ้าอูทองหรือ
่ โดยหัวหน ้าทาสทีกอการกบฎมีนามว่า แตงหวาน (ตระซก ประ
่ ่
- พระยาอูทอง (ก่อนเสด็จขึนครองราชย์)
่ ้
สมเด็จพระรามาธิบดีท ี่ 1 ทีได ้สถาปนากรุงศรีอยุธยาเป็ นราช
่ ่
แอม) ซึงพงศาวดารเขมรฉบับแรกสุด (ทียังไม่มอทธิพลของ
่ ี ิ
ธานี ฝรั่งเศส) ก็อ ้างว่าตระซกประเอมนีคอบรรพบุรุษต ้นกาเนิดของ
้ ื
ิ
- สมเด็จพระรามาธิบดี ศรีสนทร บรมมหาจักรพรรดิศร
แนวความคิดที่ 3 ่ ิ
ชาวเขมร การทีชนกาลมาลีปกรณ์แห่งล ้านนาบันทึกว่าพระเจ ้า
ราชาธิราช (ในโองการแช่งน้ า)
แนวความคิดทีวาพระเจ ้าอูทองเป็ นชาวจีน เป็ นเพียงการอ ้างอิง
่ ่ ่ อูทองมาจากแคว ้นกัมโพช ก็ตรงกันว่า แม ้อพยพมาอยูอยุธยา
่ ่
จากพงศาวดารฉบับวันวลิต อีกทังก็ไม่มหลักฐานทาง
้ ี ก็ยังคงเป็ นกษั ตริยของกัมโพช (นครวัด) ดังเดิม
์
- สมเด็จพระรามาธิบดี ศรีสนทรบรมจักรพัตราธิราช (ใน
ุ
โบราณคดีมาสนั บสนุน ข ้อสันนิษฐานนีจงไม่มน้ าหนักมากพอ
้ ึ ี
กฎหมายลักษณะอาญาราษฎร์) ตามหล ักฐานและโบราณคดี
เช่นกัน
แนวความคิดที่ 4 ทฤษฎีเกียวกับทีมาของสมเด็จพระรามาธิบดีท ี่ 1 ใน
่ ่
- สมเด็จพระรามาธิบดีศรีสรนทร บรมจักรพรรดิศร บวรมหา
ุ ิ
แนวคิดที่ 4 5 และ 6 สามารถผนวกรวมกันได ้ กล่าวคือ เมือ
่
ธรรมิกราชาธิราช (ในกฎหมายลักษณะอาญาหลวง) พระเจ ้าอูทองมาจากเมืองเพชรบุร(พริบพรี) ทีกล่าวถึง
่ ี ่
พิจารณาตานานทังหลายแล ้ว เจ ้าชายวรเชษฐ์ ทรงเป็ น
้
ในจดหมายเหตุลาลูแบร์ในสมัยสมเด็จพระนารายณ์ รวมถึงยังมี
พระโอรสในพระเจ ้าบรมราชา กษั ตริยแห่งอาณาจักรละโว ้
์
ตานานทีกล่าวอ ้างอิงถึงอยูบ ้าง โดยกล่าวว่า สมเด็จพระบรม
่ ่
ทีมาของสมเด็ จพระรามาธิบดีท ี่ 1
่ ราชาสถาปนาพระพุทธไตรรัตนนายกได ้ 1 ปี ก็เสด็จออกผนวช (แนวความคิดที่ 6) ต่อมาพระราชชนกโปรดให ้ไปครองเมือง
แล ้วสถาปนาเจ ้าชายวรเชษฐ์ ให ้เป็ นผู ้สาเร็จราชการแทน พริบพรี (แนวความคิดที่ 4) และหลังจากพระราชชนกเสด็จ
แนวความคิดที่ 1 พระองค์ ครันลาสิกขาแล ้ว ก็โปรดให ้เจ ้าชายวรเชษฐ์ไปครอง
้ สวรรคตแล ้ว ทรงกลับมาครองเมืองอโยธยา (แนวความคิดที่
่
เมืองเพชรบุรี ซึงตานานระบุวาต่อมาคือสมเด็จพระรามาธิบดีท ี่
่ 5) จากนันจึงเกิดโรคระบาด จึงทรงย ้ายทีตงเมืองมายัง
้ ่ ั้
1 ตาแหน่งปั จจุบน
ั