2. Update 7
Amanda luierde in de zitzak, met een sigaret tussen haar vingers. Vandaag
was normaal een repetitiedag, veertien dagen voor hun optreden in de
bibliotheek. Hun zangeres Emily kwam niet opdagen en dat was niet de
eerste keer.

3. “Ik zie die Emily niet zoveel.” zuchtte Mason, die aan de muur hing, ook met
een sigaret tussen zijn vingers.
Amanda zuchtte mee, nog dieper dan hem. Ze mocht Emily wel maar was
zeer teleurgesteld in haar. Misschien had Emily niet veel tijd maar kon ze
dan tenminste niet bellen?
“Niet gedacht van die lekkere chick…” fluisterde Mason stil.

4. Dat hoorde Amanda en absoluut zon dit haar niet. Alhoewel ze Mason een
dikke sukkel vond, kriebelde er gevoelens in haar voor hem op.
“Hou je bakkes even.” gromde Amanda,
“en bel haar liever op. Als ze haar telefoon zal oppakken althans…” voegde
ze in fluistertoon aan toe.

5. Mason mopperde en liep naar de telefoon. Alhoewel Mason de stoere man
was, had hij zelf ook gevoelens. Ja, die gevoelens voor Amanda maar Mason
geloofde dat hij ‘die stoere playboy’ was. Iedere keer als Amanda hem
uitkafferde, dat kwetste hem – hij liet dat nooit zien. De enige waar Mason
zin in had, is goede harde seks met Amanda… of met een ander…

6. “Ik denk er niet aan!” werd er door de telefoon geschreeuwd.
Emily voelde haar kwaadheid opborrelen. Haar muziekgroepje vroeg om te
komen repeteren. Ja, hallo? Wat als ze Anthony zag?
“Waar denk je daar niet aan? Hallo, Emily, het is repetitie en binnen twee
weken is er optreden. We zullen ons belachelijk maken zonder zangeres.”

7. Daar had Mason ergens gelijk in. Zolang Anthony daar rondliep, wou Emily
haar kop niet laten zien. Haar gevoelens voor hem waren sterk en stel je
voor dat ze op een moment begon te flippen…
“Ik kan gewoon niet komen, Mason. Sorry.”
“En waarom? Heb je schrik van ons? Of van Amanda. Och, maak je geen
zorgen. Ze heeft wel eens een grote mond, je moet haar kennen.”

8. “Het gaat me niet om jullie…” Emily zuchtte diep.
Zou ze Mason vertellen over Anthony? Was Mason wel betrouwbaar?
“Is er iets persoonlijks?” vroeg hij aan de lijn.
Emily slikte hoorbaar. Mason wreef er nog diep in. Ze kon niet liegen, dat
kon gewoonweg niet.
“Kan je dan even tot hier komen, Mason?”

9. “Ah?” klonk hij verbaasd. Waarschijnlijk had Mason niet verwacht dat Emily
hem zou ‘uitnodigen’.
Voor haar stond er niets anders op dan hem uitnodigen. “Er is inderdaad iets
persoonlijks, ja. Maar ben jij te vertrouwen?”
“Ja natuurlijk! Mij kan je alles vertellen, meid! Moet ik nu afkomen?”
Emily knikte zeker. Op elk moment kon Mason er zijn…

10. Zie je nou wel. Emily had de ritssluiting van haar broek net toe en er werd
meteen gebeld aan de deur. In een looppas stapte ze naar de deur en
opende het. Mason stond daar voor haar neus, met een spannende
jeansbroek en een open blouse aan.
“Je zal een serieuze uitleg moeten hebben, Emily Somers.”

11. “Een serieuze uitleg heb ik. Als mijn uitleg niet serieus genoeg voor jou is?”
Mason glimlachte ongemakkelijk. “Het moet niet serieus zijn, schatje. Ik
moet wel een uitleg hebben, dat wel.”
Emily kreeg een warm gevoel. Noemde Mason haar nou ‘schatje’?
“Euh… kom binnen, het is nogal frisjes buiten.”

12. “En als dat niet warm genoeg is…” Mason pakte Emily in één beweging vast
en knuffelde haar. Hij wreef overal aan haar lichaam.
Het voelde goed aan, vond Emily, maar dit kon niet…

13. Langzaam liet Emily zijn warmend lijf los en keek in zijn ogen.
“Het is lief dat je me zo wil troosten maar ga je niet te ver?”
Mason grijnsde. “Een man gaat nooit te ver. Weet je wat je nodig hebt,
Emily?”

14. Emily wist niet wat Mason precies wou zeggen, tot hij haar weer passioneel
vastpakte en zijn lippen op de hare drukte. Zijn handen gingen overal
naartoe, van Emily’s top tot net onder haar kont.

15. Dit wou Emily niet. Ze probeerde Mason langzaam weg te duwen. Dat wou
hij niet toelaten en werd nog een tikkeltje bruter waarbij ze hem harder
wegduwde.
“Wat krijg je nu, chick?” kraamde hij verontwaardigd uit.
“Dit is toch niet wat ik nodig heb. Of toch niet van jou. Sorry.” zei ze.

16. Mason had echt geen zin om daar tegen in te gaan. Hij had al meermaals
meegemaakt dat vrouwen hem niet moesten maar dat hij daar niet naar
luisterde en ze vervolgens toch aan zijn vinger had gebonden. Zoals de
buitenwereld dat noemde: verkracht.
“Oké, ik respecteer het.” Mason legde zijn hand op Emily haar
schouder, vriendschappelijk bedoeld,
“wat is jouw uitleg?”

17. Emily stelde hem nog een keer voor om binnen te gaan, aangezien buiten
nogal te fris was om te babbelen. Daar ging Mason zeker op in.

18. Mason bewonderde Emily’s huisje waarin ze verbleef tot ze afgestudeerd
was.
“Het is gezellig. Nu weet ik waarom je van onze repetities wegblijft.” Hij
bedoelde dit grappig maar als dit Emily’s reden was…
“Nee, dat wil ik niet zeggen.” grinnikte ze.

19. “Jouw uitleg.” herhaalde Mason nog eens.
Emily zuchtte diep en nam ook haar plek op de zetel, om beter haar verhaal
over Anthony te doen.
“Wel ja. We kennen Anthony Sterling. Voor mij was hij meteen de
sympathiekste…”

20. Mason onderbrak haar snel. “En ik dan? Ben ik niet sympathiek?”
Emily schudde snel haar hoofd.
“Dat ben je ook, Mason. Ik ben nu over Anthony bezig.”
Mason liet zijn schouders zakken. “Oké, sorry dan.” mompelde hij.

21. “Nou ja, Anthony oogt iets heel speciaals, ik was meteen verkocht door
hem. Raad eens hoe ik te weten ben gekomen dat hij een lief heeft? Hij
zoende haar, recht voor mijn neus.”
Mason trok grote ogen. “Awh… niet fijn als je zo iets te weten moet komen.”
“Nee.” gromde Emily kort, “het is fucking pijnlijk.”

22. “Nu snap ik waarom je niet naar onze repetities komt, je wil Anthony het
liefst niet tegen het lijf komen. Maar toch, ik zeg nu dat je opnieuw moet
komen.”
Emily schrok en ging er snel tegen in. “Ik wil hem niet meer zien!”
schreeuwde ze paniekerig en vervolgens sloeg ze haar hand op haar gezicht.
“Ik snap het maar als je weg blijft, zal iedereen denken dat je schrik hebt
voor hem. Dat wil je toch niet?”

23. Daar had Mason eigenlijk een punt, dat kon Emily concluderen.
“Ach oké. Ik kom pas morgen terug.”
Mason lachte tevreden. “Dat is goed, chick. Laat zien dat je sterk bent.”