2. “Dus… je bent met mijn broer naar bed gegaan?” Amanda keek me aan met een grote glimlach op haar gezicht. Ik kon niets anders doen dan maar knikken en ja zeggen. “Oh my god!”
3. “Echt waar, Amanda.” zei ik, “ik had schrik dat Miles toch niets voor me zou voelen.” Amanda hield haar schouders op en gaf me een schouderklopje, waarbij ze me tevreden aankeek. “Dus wel, schat. Ook al is het met mijn broer, beleef nog schone dagen met hem.”Als mensen zo’n dingen zouden zeggen en ik me veilig bij mijn liefje zou voelen, dan was ik het aller gelukkigste meisje ter wereld.
4. Na een tijdje stevige babbel vielen we dan uiteindelijk in slaap, alhoewel het altijd moeilijk was geweest om in slaap te vallen. Deze keer was het toch gelukt…
5. De volgende dag had ik ‘s morgens college en heel toevallig moest Miles op diezelfde moment ook naar zijn college gaan. Al twintig minuten wachtten we op de bus, die alweer te laat kwam.Miles was daarmee niet gediend.“Wanneer komt die f*cking bus hier?” zwaaide hij met zijn armen, terwijl zijn sigaret tussen zijn twee vingers zat.
6. “Lieverd, wind je zo niet op!” suste ik hem en nam hem liefkozend vast, “of anders bellen we gewoon de taxi. Lekker sneller.”Miles hield zijn schouders op en drukte zijn lippen op de mijne. “Je hebt gelijk.”
7. Die kus was al snel veranderd in een zwoele, passionele zoen. “Zonder jou ben ik niets.” fluisterde Miles in mijn oor. Ik bloosde fel en drukte Miles nog dichter bij me. Hij rook naar stoere mannenzweet, daar hield ik zo van!“Wat is er? Ben je weer verlegen?” grijnsde hij.Ik antwoordde niet en knikte alleen maar, vervolgens zoende ik hem weer…
8. “Nee, het is oorlog!”Shane reageerde zich boos op zijn vriendin Tina af, terwijl hij trainde op zijn loopband.Bezorgd keek Tina toe. “Waarom? Omdat Miles alleen met Rosa naar bed is geweest?”
9. “Daar gaat het niet over. Miles houdt nooit rekening met wat ik wil.”Shanestoomde al zijn kracht – van woede – op de loopband, terwijl Tina genoot hoe hij afzag.
10. Op het eigenste moment viel Miles van de loopband. Tina keek hem toe met een brede glimlach op haar gezicht.“Ik begrijp dat je je af wil reageren, persoonlijk vind ik dat je overdrijft.”Als reactie gromde Shane wat.
11. Boven in één van de slaapkamer werd er een girlstalk gehouden, zonder Tina en mij dan. Tina wou haar vriend gewoon ‘pesten’, ik zat op het college.“Hoe bevalt het studentenleven je?” vroeg Amanda aan Pauline.Pauline keek breed glimlachend naar Amanda. “Heel goed.”
12. “Wel jammer dat hier er niet veel knappe jongens rondlopen, hè?” grimaste Amanda. Pauline knikte afwezig, waarbij Amanda zich ongemakkelijk voelde.“Wat is er?” “Op de campus loopt er hier één knappe jongen voor me rond.” zuchtte Pauline.
13. “Oh, heb je iemand al leren kennen?” klonk Amanda verwonderd.“Wie?”Pauline plofte op het bed en haar tranen kwamen uit haar ooghoeken. Amanda had al vermoedens dat er iets ergs was.“Wel… het is Miles.”
14. Amanda kwam al snel overeind, maar dan plofte ze weer op het bed.“Wat?! Miles?!” Pauline knikte. “Ik dacht ook dat dit larie was. Met de dagen wordt mijn liefde voor hem alsmaar groter.”Ze kon dit niet geloven. “Ja maar… hij is met Rosa.”
15. Pauline schudde haar hoofd. “Dat weet ik. Ik wil die twee ook niet uit elkaar halen. Het zijn gewoon mijn gevoelens.”“Ik begrijp je volledig.” aldus Amanda, “toch moet je Miles overzetten. Hij is nu eenmaal met Rosa. Er lopen meer leuke jongens rond dan je denkt.”Kon ik hem makkelijk overzetten, dacht de triestige Pauline.
