Tradución ao galego dunha presentación do prof. Tomás Pérez Molina, onde presenta as principais características da pintura gótica, a través da obra de Giotto

1. A PINTURA GÓTICA: O TRECENTO ITALIANO. GIOTTO DI BANDONE

3. O TRECENTO ITALIANO: os Primitivos italianos S. XIII-XV. GIOTTO DI BANDONE (1266-1337) Giotto marca a transición dende o hieratismo bizantino cara ao naturalismo renacentista; Mudou a arte de pintar grego (bizantino) polo latino (tradición clásica) Giotto obtivo un gran éxito en vida, recibiu encargos de toda Italia. O seu recoñecemento social convírteo nun claro precedente del artista Renacentista , mesmo achegándose á idea de “ artista total ”, xa que, ademais de pintor , foi arquitecto

4. o estímulo constante da CULTURA CLÁSICA en Italia discípulo de CIMABUE (tradición bizantina) GIOTTO A expansión urbana, económica e cultural de FLORENCIA A Burguesía : un novo cliente de mentalidade máis aberta El problema da REPRESENTACIÓN DO MUNDO VISIBLE O contexto O pasado clásico A tradición O reto do artista

5. NATURALISMO VISUAL INSPIRACIÓN NA REALIDADE VISIBLE RUPTURA DA TRADICIÓN BIZANTINA E DOS CONVENCIONALISMOS GÓTICOS A REPRESENTACIÓN DO ESPAZO: Ilusión de profundidade sobre unha superficie plana Tridimensionalidadedo espazo arquitectónico Orixe dos estudos sobre a perspectiva A REPRESENTACIÓN DA FIGURA HUMANA Estudos anatómicos. Realidade estática (volumétrica) e dinámica (xestos e actitudes) Humanización de orixe franciscana CONQUISTA DA LUZ A TRAVÉS DA COR Creación do tono cromático IDEALIZACIÓN DO MUNDO VISIBLE O problema da REPRESENTACIÓN DO MUNDO VISIBLE

6. PINTURA SOBRE TÁBOA (TÉMPERA SOBRE MADEIRA) A Virxe ou “Maxestade” mantén as características góticas e o ascendente bizantino. Representada coma unha nai co seu fillo, con ollos “chinescos”, e volume subliñando o seu carácter tridimensional. O trono remátase con gablete e pináculos MADONNA OGNISSANTI

7. VIRXE CO NENO Os fondos dourados son típicos son típicos da pintura gótica

8. CRUCIFIXOS (TÉMPERA SOBRE TÁBOA) La crucifixión preséntanos a un Cristo humanizado e doente ; o artista amosa unha clara i ntención de representar a anatomía do corpo humano espido de forma convincente, mais aínda resulta algo tosca e ríxida

9. POLÍPTICOS (TÉMPERA SOBRE TÁBOA) POLÍTICO STEPHANESCHI Os polípticos, xunto cos retablos,compiten coa pintura mural Está dividido en follas (ou rúas verticais) que ilustran diferentes episodios de natureza relixiosa Formalmente conteñen todas as características da pintura gótica

10. POLÍPTICO DE BOLONIA

11. AS PINTURAS AO FRESCO DA BASÍLICA SUPERIOR DE ASIS (ITALIA) O CICLO DA VIDA DE SAN FRANCISCO DE ASÍS A arte de Giotto é lembrada, sobre todo, polas súas pinturas ao fresco Nas súas obras observamos o esforzo por conseguir o volume e a corporeidade das figuras , así como o intento de crear un e spazo tridimensional onde estas se movan de forma natural e convincente O debuxo adoita ser robusto

12. SAN FRANCISCO DOA A SÚA CAPA A UN MENDIGO Os seus personaxes desenvolven un amplo rexistro xestual , potenciando así o sentido da narración , que resulta fresca e vivaz, con escenas que respiran cotidianeidade A paisaxe e a cidade serven para ilustrar e enmarcar a narración, aínda que resultan esquemáticas e pouco reais

13. SAN FRANCISCO PREDICANDO AOS PAXAROS A historia sagrada resulta, tal e como el a narra, moi próxima aos fieis e nada trascendente, tan próxima como San Francisco o estaba da natureza As figuras son de gran solidez e monumentalidade

14. EXPULSIÓN DOS DEMOS DE AREZZO A aparición da paisaxe urbana e o esforzo por representar os volumes arquitectónicos apuntan na dirección de crear a “ilusión” do espazo tridimensional

15. CHORO DAS CLARISAS En moitas escenas percíbese unha grande carga dramática e expresiva. Consígueo a través das olladas intensas e profundas, a interrelación psicolóxica dos personaxes, os beizos entreabertos, o “rictus” patético, etc. A cor e a luz tamizada serve, non só pra modelar as figuras, senón tamén para acentuar o dramatismo da narración

16. OS FRESCOS DA CAPELA DOS SCROVEGNI DE PADUA (ITALIA) Representan 38 escenas evanxélicas , algunhas de gran dramatismo. Estas pinturas constitúen a súa obra mestra

17. ÁNXO DA ANUNCIACIÓN ANUNCIO A SANTA ANA

18. CORTELLO NUPCIAL DE MARÍA DESPOSORIOS DE MARÍA

19. ADORACIÓN DOS MAGOS FUXIDA A EXIPTO

20. BAUTISMO DE CRISTO VODAS DE CANÁ

21. ENTRADA EN XERUSALEN

22. LAVATORIO PRENDEMENTO DE XESÚS

25. CHORO SOBRE CRISTO MUERTO