2. การใช้ภ าษาไทยเพื่อ การสื่อ สาร
หมายถึง การใช้ภ าษาพูด ภาษาเขีย น
และกิร ิย าท่า ทาง ถ่า ยทอดความรู้ ความ
คิด หรือ ความรู้ส ก จากบุค คลฝ่า ยใดฝ่า ย
ึ
หนึ่ง ไปให้อ ีก ฝ่า ยหนึ่ง
การสื่อ สารด้ว ยการพูด ต้อ งใช้เ สีย ง
เป็น สื่อ ในการถ่า ยทอดความรู้ ความคิด
และความรู้ส ึก ในด้า นต่า งๆ จากบุค คล
หนึ่ง ไปยัง อีก บุค คลหนึ่ง เพื่อ ให้เ กิด

3. ๑ . การออกเสีย ง ร ล การออกเสีย งพยัญ ชนะ ร
และ ล ได้ช ด เจน จะทำา ให้ผ ู้ร ับ สารเข้า ใจง่า ยและ
ั
เร็ว ขึ้น ถ้า ออกเสีย งผิด ผู้ร ับ สารอาจแปลความ
หมายผิด ไปด้ว ย งคำา พ้อ งรูป คำา พ้อ งรูป คือ คำา ที่
๒ . การออกเสี ย
เขีย นเหมือ นกัน แต่อ อกเสีย งต่า งกัน จะออกเสีย ง
อย่า งไรต้อ งดูบ ริบ ท
๓ . การออกเสีย งควบกลำ้า การออกเสีย งควบ
กลำ้า จะต้อ งออกเสีย งให้ถ ก ต้อ งทัง คำา ควบกลำ้า แท้
ู
้
และไม่แ ท้ เพือ ให้ผ ู้ร ับ สารเข้า ใจถูก ต้อ งตรงจุด
่
๔ . การออกเสีย งคำา มากพยางค์ การออกเสีย ง
ประสงค์
ต้อ งคำา นึง ถึง ความถูก ต้อ งเหมาะสมกับ กาลเทศะ
และเหตุก ารณ์ ในโอกาสทีไ ม่เ ป็น ทางการอาจ
่

4. ๑ . คำำ ทีม ัก เขีย น
่
พยัญ ชนะต้น ผิด
๓ . คำำ ทีม ัก เขีย นสระ
่
ผิด
๕ . คำำ ทีม ัก เขีย นตัว
่
กำรัน ต์ผ ด
ิ
๒ . คำำ ทีม ัก เขีย นตัว
่
สะกดผิด
๔ . คำำ ทีม ัก เขีย น
่
วรรณยุก ต์ผ ิด
๖ . คำำ พ้อ งเสีย ง

5. ๑ . คำำ พ้อ งควำมหมำย คือ คำำ ทีม ค วำมหมำย
่ ี
อย่ำ งเดีย วกัน แต่เ ขีย นต่ำ งกัน ส่ว นมำกมัก พบใน
กำรเขีย นคำำ ประพัน ธ์
๒ . คำำ ที่ม ีค วำมหมำยตรงตัว และควำมหมำย
อุป มำ คำำ ที่ม ีค วำมหมำยตรงตัว คือ ควำมหมำยของ
คำำำ ที่ม ีว ำมหมำยนัย ตรงและนัย ประหวัด คำำ
ที่ป รำกฏในพจนำนุก รม คำำ อุป มำ คือ ควำม
๓ . คำ
หมำยเชิง เปรีย บเทีย บ
ที่ม ีค วำมหมำยนัย ตรง คือ คำำ ที่ม ีค วำมหมำยอย่ำ ง
เดีย วกัน แต่เ ขีย นต่ำ งกัน ส่ว นมำกมัก พบในกำร
เขี. คำำ ทีประพัน ธ์ นัย ประหวัดำคือคำำ ในภำษำไทย
่
๔ ย นคำำ ่ม ีค วำมหมำยตรงข้ ม ควำมหมำยทีก ่อ
ึ
หำกต้อให้เ กิด ควำมรู้ส ก อย่ำ งใด อย่ำ งหนึบ คำำ เดิม
งกำรใช้ใ นควำมหมำยตรงข้ำ มกั ่ง
เรำอำจใช้ค ำำ ว่ำ “ไม่” ไว้ห น้ำ คำำ นัน อ งกำร
้
๕ . คำำ ทีม ีค วำมหมำยกว้ำ ง -แคบ หำกเรำต้
่
๕ . คำำ ทีม ีค วำมหมำยกว้ำ ง -แคบ
่
สื่อ ให้เ ห็น ภำพโดยรวม เรำควรใช้ค ำำ ที่ม ีค วำมหมำยก
ว้ำ ง แต่ถ ำ ต้อ งกำรแจกแจงรำยละเอีย ดควรใช้ค ำำ ที่ม ี
้

6. กำรเลือ กใช้ค ำำ ให้ถ ูก ต้อ ง กำรเลือ กใช้ค ำำ ทีม ี
่
ควำมหำยตรงกับ จุด มุง หมำยของกำรสือ สำร จะ
่
่
ทำำ ให้ผ ู้ส ่ง สำรกับ ผู้ร ับ สำรเข้ำ ใจตรงกัน
กำรเลือ กใช้ค ำำ ให้เ หมำะสม คำำ ในภำษำไทย
บำงคำำ มีค วำมหมำยเหมือ นกัน และคล้ำ ยกัน ที่
สำำ คัญ ภำษำไทยมีร ะดับ ของภำษำทีแ ตกต่ำ งกัน
่
ควรเลือ กใช้ใ ห้เ หมำะสม
กำรเลือ กใช้ค ำำ สื่อ ควำมหมำยให้ช ัด เจน กำร
เขีย นประโยคเพื่อ สือ สำรควรใช้ค ำำ ให้ช ด เจน
่
ั
กระชับ ได้ใ จควำม ผู้อ ่ำ นอ่ำ นแล้ว เข้ำ ใจง่ำ ย

7. สำำ นวน หมำยถึง ถ้อ ยคำำ ที่เ รีย บเรีย งขึ้น อย่ำ งสั้น ๆ
กะทัด รัด มีค วำมหมำยเชิง เปรีย บเทีย บ ถ้อ ยคำำ ที่
ปรำกฏกับ ควำมหมำยไม่ต รงกัน ในกำรสือ สำรต้อ ง
่
ใช้ค วำมหมำยทีแ ฝงอยูใ นสำำ นวนเหล่ำ นัน
่
่
้
คำำ พัง เพย คือ คำำ กล่ำ ว
สุภ ำษิต คือ คำำ กล่ำ วที่
เชิง เปรีย บเทีย บ ไม่ไ ด้
ดี เป็น คำำ กล่ำ วทีม ง สั่ง
่ ุ่
มุง ตัก เตือ นสัง สอน ยก
่
่
สอนหรือ ตำมใจผู้ร ับ
ขึ้น มำให้เ ข้ำ กับ
สำร
หลัก กำรใช้เหตุก ำรณ์ใ ดเหตุก ำรณ์
ส ำำ นวน
a.รัก ษำรูป คำำ ของสำำ นวนเดิม เพื่อ รัก ษำควำมหมำยและ
หนึง
่
ที่ม ำของสำำ นวนไว้
b.ใช้ใ ห้ต รงกับ ควำมหมำยของสำำ นวนหรือ สัม พัน ธ์ก ับ
เรื่อ งที่พ ูด หรือ เขีย น

8. ระดับ ภำษำ หมำยถึง กำรใช้ภ ำษำไทยให้เ หมำะ
สมกับ บุค คลและโอกำส แสดงให้เ ห็น ถึง วัฒ นธรรม
ทำงภำษำของคนไทย ซึง จะช่ว ยให้ก ำรสื่อ สำร
่
เกิด ผลดีย ง ขึ้น แบ่ง ได้ ๓ ระดับ คือ
ิ่
๑ . ภำษำไม่เ ป็น
แบบแผนหรือ
ภำษำปำก ใช้
กับ บุค คลทีม ี
่
ควำมสนิท สนม
ใกล้ช ิด กัน ใน
โอกำสทีไ ม่เ ป็น
่
๒ . ภำษำกึง
่
แบบแผน ใช้พ ด
ู
หรือ เขีย นทัว ๆ
่
ไป มีค วำม
พิถ พ ิถ น ในกำร
ี ั
เลือ กใช้ค ำำ ให้
สุภ ำพมำกขึ้น
๓ . ภำษำ
แบบแผน ใช้ใ น
โอกำสทีเ ป็น
่
ทำงกำร เป็น
พิธ ีก ำร เรีย บ
เรีย งภำษำอย่ำ ง
ประณีต ส่ว น
มำกใช้ใ นกำร

9. ๑ . ประโยคถูก ต้อ งตำมหลัก ไวยำกรณ์ ในแต่ล ะ
ประโยคทีใ ช้ส ื่อ สำร อำจจะอยู่ใ นรูป ของประโยค
่
ควำมเดีย ว ประโยคควำมรวมหรือ ประโยคควำมร้อ น
ขึ้น อยูก ับ ควำมเหมำะสมในกำรสื่อ สำร
่
๒ . ประโยคกะทัด รัด ชัด เจน กำรใช้ป ระโยคสัน ๆ
้
กะทัด รัด ชัด เจน จะช่ว ยให้ผ ู้ร ับ สำรไม่ส ับ สน ผู้ร ับ
สำรจะเกิด ควำมเข้ำ ใจง่ำ ยและรวดเร็ว ขึ้น
๓ . ประโยคสละสลวย กำรใช้ป ระโยคผู้ส ื่อ สำรต้อ ง
ศึก ษำหำควำมรู้เ กีย วกับ ไวยำกรณ์ภ ำษำไทย เพือ ไม่
่
่
ให้ก ำรสือ สำรมีข ้อ ผิด พลำด
่