Zevende-dags Adventisten vieren elk kwartaal het Avondmaal. Wat is hun reden om voor deze frequentie te kiezen? Is dat Bijbels?

1. Ellen White en de frequentie van het avondmaal: een betrouwbaregids
voor de SDA-kerk?
Door: Dirk Anderson, Sep. 2011
Eenargument dat vaak wordt aangevoerd door degenendie het profeet schap van Ellen White
bepleiten, is dat God haar eenbijzonder onderscheidingsvermogengaf dat haar in staat stelde de
SDA-kerkcorrect te leiden in leerstellige kwesties. SDA-professor Jud Lake schrijft:
In plaatsvan die adventistische pioniers af te brengen van een gezonde Bijbelse leer,
brachten haarvisioenen hen naareen correct begrip over
leerstellige kwesties.¹
Elder Lake noemt als eenvoorbeeld eenincident dat plaatsvond
op 18 augustus 1848 in Volney, New York, van hoe God Ellen
White gebruikte om 'de kerk weg te sturen van vreemde on-
Bijbelse ideeën over ...het avondmaal'². Zuster White werd
geconfronteerdmet drie verschillende leerstellige uitdagingen
die door verschillende individuen in de kerk werden bepleit. Een
man geloofde dat het millennium in het verledenlag, eneen
ander geloofde dat de vorming van de 144.000 in de verleden
was gebeurd.Hoewel deze eerste twee problemen zelfs door
de meestelementaire bijbelstudent konden worden opgelost,
was het antwoord op het derde probleem minder duidelijk. De
derde kwestie werd naar voren gebracht door iemand die
geloofde dat het avondmaal jaarlijks gevierd zou moeten
worden. Ellen White vertelt wat er is gebeurd:
Zoalswij de emblemen van onzestervendeHeer voorons
hadden en op het punt stonden zijn lijden te gedenken,
stond deze broeder op en zei dat hij geen vertrouwen
had in watwe zouden gaan doen;dathetavondmaaldes
Heren een voortzetting van het Pascha was en slechts eenmaal per jaar moest
worden gegeten.
Deze vreemde meningsverschillen wogen zwaar op mij. Ik zag dat veel fouten als
waarheid werden gepresenteerd. Voor mij leek het alsof God werd onteerd. Ik kreeg
een groot verdriet en ik viel flauw onder de last. Sommigen waren bang dat ik
stervende was. Broeders Bates, Chamberlain, Gurney, Edson en mijn man baden
voor mij. De Heer hoorde de gebeden van zijn dienstknechten en ik kwam weer tot
leven.
Het licht van de hemel rustte toen op mij en al gauw zag ik de aardse dingen niet
meer. Mijn begeleidende engel presenteerde mij enkele van de fouten van de

2. aanwezigen,en ookde waarheid in tegenstelling tot hun fouten. Deze tegenstrijdige
opvattingen, waarvan zij beweerden dat ze in overeenstemming waren met de
Schrift,waren slechts volgens hun mening overBijbelseleer; en mij werd verzochthen
te vertellen dat ze hun fouten moesten opgeven en zich moesten verenigen met de
waarheden van de boodschap van de derde engel.
Onze bijeenkomst werd triomfantelijk afgesloten. De waarheid behaalde de
overwinning. Onze broeders zagen af van hun fouten en verenigden zich met de
boodschap van de derde engel, en God zegende hen enorm en voegde er velen toe
aan hun aantal.³
Uit het bovenstaande citaat kunnen we duidelijk zien dat Ellen White's "visioen"de broeders ervan
overtuigde dat het eenfout was om het avondmaal jaarlijks te vieren,in overeenstemmingmet de
traditie van het Pascha.
Kwartaalviering van het avondmaal volledig gebaseerd op de kerktraditie
Zevende-dagsAdventisten vieren elk kwartaal het Avondmaal. Wat is hun redenom voor deze
frequentie te kiezen? Volgens hun leerstellige verklaring:
Adventisten hebben de praktijk van veel protestanten gevolgd om deze verordening
vier keer per jaar te nuttigen.⁴
Er is geenNieuwe Testament of apostolische precedentom deze gebeurtenisdriemaandelijks te
vieren.Hun keuze voor deze frequentie was volledig gebaseerdop de traditie van dezelfde kerken
die Ellen White bestempelde als 'AfvalligProtestantisme' endedochters vanBabylon.⁵
Jaarlijkse viering van het avondmaal een 'fout'?
Is het een"fout" om het avondmaal jaarlijks te vieren? Leidde God Ellen White echt om de
driemaandelijkse avondmaaltraditie van protestantse kerkente volgen - dezelfde kerken die ze
'afvallige protestantisme' noemde?Laten we het Bijbelse en historische bewijs onderzoeken.
1. De vieringvan het avondmaal heeft het Pascha vervangen. Ellen White verklaarde in ‘De Wensder
Eeuwen’ terecht dat de verordening van hetavondmaal het Pascha-feestverving:
Christus stond op het punt van overgang tussen twee diensten (Type en antitype) enhun belangrijke
feesten.Hij, het vlekkeloze Lam van God, stond op het punt Zichzelfte presenterenals een
zondoffer, zodat Hij aldus eeneinde zou maken aan het systeem van typen en ceremoniëndat
gedurende vierduizendjaar op Zijn dood had gewezen.Terwijl Hij het Pascha met Zijn discipelen at,
stelde Hij in de plaats de dienst in die de herdenking zou zijn van Zijn grote offer.Het nationale feest
van de Joden zou voor altijd veranderen.De dienst die Christus in het leven riep, zou door Zijn
volgelingen in alle landen en door alle eeuwenheenin acht worden genomen.
2. Pascha werdeenmaal per jaar gevierdop de 14e dag van de eerste maand van de Joodse
kalender:
Op de veertiende dag van deeerste maand bij schemering is het Pascha van de HEER⁶

3. Alleen al deze twee simpele feitenkennend:1) het avondmaal verving het Pascha, en 2) het Pascha
werd eenmaal per jaar gevierd, zou menlogischerwijs moeten concluderendat het avondmaal eens
per jaar gevierd moet worden.
3. Vroege christenenvierdenhetPascha jaarlijks. Erwas eenconflict in de vroege kerk over het
Pascha, maar het conflict ging niet over de vraag of hetPascha gevierd moest worden, maar op
welke datum het gevierdmoest worden. Hetconflict had twee kanten. Aan de ene kant, onder
leiding van Polycarp,leidervan de kerken in Klein-Azië ennaar men zegteendiscipel van de apostel
Johannes te zijn geweest,koos ervoor om op de 14e dag van de Joodse maand te vieren,zoals de
traditie van de apostelen was geweest. De andere kant stond onder leiding van bisschop Anicetus
van de Roomse Kerk. Omdat ze zich wilden onderscheidenvan de joden,kozen de kerken van Rome
en Alexandriëervoorom het op paaszondag te vieren.Op eengegevenmoment reisde Polycarp
rond 155 na Christus naar Rome om te proberen het conflict op te lossen:
Anicetus kon Polycarpus niet overtuigen van de viering af te zien,aangezien deze dingenaltijd in
acht waren genomendoor Johannes, de discipel van de Heer,endoor andere apostelen met wie hij
bekend was geweest;evenmin heeftPolycarpus Anicetus overgehaald om het te houden: Anicetus
zei dat hij de wegvan de oudsten vóór hemmoest volgen.⁷
De kerkhistoricus Eusebius schreefdat Polycarpus het Pascha op die manier vierde omdat 'deze
dingen altijd doorJohannes, deleerling van onzeHeer, en de rest van de apostelen metwie hij omging,
werden geobserveerd'.⁸De kwestie bleef verdeeldheidzaaien in de Kerk van Azië vanaf de kerk van
Rome tot "tijdensheteerste concilie van Nicea in 325 werd besloten datalle christelijke kerken Pasen op
dezelfdedag zouden vieren."⁹
4. Het avondmaal wordt in de Schrift "het Pascha" genoemd. SDA-geleerde Samuelle
Bacchiocchi legt uit:
Eenderde indicatie van de continuïteit van hetPascha in de christelijke kerk is het Pascha karakter
van het Laatste Avondmaal. HetLaatste Avondmaal was niet zomaar eenafscheidsmaaltijd; het was
eenspeciale Paschamaaltijd waarbij Jezuseennieuw Pascha instelde om zijn offerdood te
herdenken.
In de synoptischeevangeliën wordt het laatste avondmaal consequent "hetPascha"genoemd.Jezus
Zelf verklaart: "Ikheb vurig verlangd dit Pascha metu te eten voordatiklijd" (Lucas 22:15). De zinsnede
"het Pascha eten", die opnieuw voorkomt in Jezus' instructies aan Zijn discipelen (Marcus 14:15;Matt
26:18;Lucas 22:11), verwijst uitsluitend naar de Paschamaaltijd, die de essentie was van de viering van
het feest.We hebbenverschillende positieve indicaties ontvangen, zowel in de synoptica als in het
evangelie van Johannes, waaruit blijkt dat het Laatste Avondmaal een Paschamaaltijd was, hoewel
het op twee belangrijke manieren uniekwas. Teneerste werd het eendag eerdergevierd omdat
Jezus wist dat Hij op de Paschadag als het ware Paschalam zou worden geofferd.Tentweede werd
het hoogstwaarschijnlijk gevierdzonder het Paschalam, omdat Jezuseennieuwe Paschamaaltijd
wilde instellen om zijn verlossing van de zonde te herdenken.In plaats van het vlees enbloed van
eenlam te gebruiken,gebruikte Hij brood en wijn, de nieuwe symbolen van Zijn eigenlichaam en
bloed, die spoedig zoudenworden aangeboden "tot vergeving van zonden" (Matt26:28).Er was geen
lam nodig omdat het Lam van God er in Persoon was, Zichzelfals spijze gaf en offerde voor de
zonden van de wereld. ...

4. De continuïteit van het Pascha wordt duidelijk voorzien door de verklaring van Christus dat Hij het
Pascha wilde etenmet Zijn discipelen vóór Zijn dood, "WantIk zeg u,datIk het voorzekernietmeer
eten zal,voordathetvervuld is in het KoninkrijkGods." (Lucas22:16,NBG). De uitspraak "Ik zal het niet
meereten"suggereert dat Christus verwachtte dat de mensende Paschamaaltijd in Zijn afwezigheid
zoudenblijven nuttigen tot het eschatologische huwelijksmaal van het Lam (Op 19: 9). Danneemt Hij
er weer aan deel met de verlosten. De implicatie is duidelijk. ChristuszagZijnlaatsteavondmaalmet
zijndiscipelenalseen Paschamaaltijd,waarvandevieringtotzijnwederkomst zou voortduren. De
huidige viering van het Pascha voedt onze hoop en geloof in het toekomstige Pascha-avondmaal dat
we met Christus zullen vieren bij aanbreken van Gods koninkrijk.¹⁰
5. Pascha bepaalt het historische patroon voor de jaarlijkse vieringvan het avondmaal. Het Heilig
Avondmaal is eengedenkteken.Jezuszei over de gebeurtenis: "ditter herinneringaanmij" (Lucas
22:19).Gedenktekens worden meestal jaarlijks gevierd. HetPascha, eengedenktekenvan Israëls
bevrijding uit Egypte,werd jaarlijks door de Joden gevierd, niet per kwartaal of wekelijks. Jaarlijks
worden nationale herdenkingsdagen gevierd voor presidenten en andere grote leiders of
oorlogshelden. Er is geenbijbels of historisch precedentvoor het vieren van een"gedenkteken"per
kwartaal. De driemaandelijkse viering van het avondmaal is volledig gebaseerdop de "traditiesvan
mensen" (Matt. 15: 9).
Conclusie
Leidde Ellen White de SDA-kerkcorrectom de jaarlijkse viering van het avondmaal te verwerpen? De
belangrijkste theoloog van de SDA-kerk, dr.Samuelle Bacchiocchi,legtin zijn boek From Sabbath to
Sunday uit dat de vroege christenende jaarlijkse Pascha vierden ter nagedachtenis aan de dood van
de Heer.¹¹Bacchiocchizegtdat het Pascha eeuwenlangjaarlijks door christenen die afstamden van
de apostelen werd gehouden,enspeculeertdat het door Rome werd veranderd vanwege
antisemitische en heidense invloeden.¹²
Concluderend, het jaarlijks vieren van het avondmaal op de Pascha-avond komt overeen met Bijbelse
en historische verslagen van de vroege kerk. De gewoonte om driemaandelijks het Avondmaal te
vieren berust volledig op de 'traditiesvanmensen'.Als dit het geval is, is het dan echt een"fout" om
jaarlijks het Heilig Avondmaal te vieren op de datum van de Paschamaaltijd? Beslisjij.
Citaten
1. Jud Lake, EllenWhiteUnder Fire,p. 258.
2. Ibid., p. 257.
3. Ellen White, Life Sketches,p. 111.
4. Seventh-dayAdventists Believe..., p. 204, footnote #19.
5. Ellen White, The GreatControversy,pp. 615-616.Seealso The GreatControversy,p. 382."Babylon is said tobe the motherofharlots. By her
daughters must besymbolized churches thatcling toherdoctrines andtraditions, and followherexample."

5. 6. Leviticus 23:5.
7. Wikipedia, "Quartodecimanism", http://en.wikipedia.org/wiki/Quartodecimanism, Sep. 11,2011.
8. Eusebius,Ecclesiastical History, 1995, pp. 210-211, cited from"Should Christian’s Celebrate Passover orEaster",
http://www.thejerusalemconnection.us/columns/2010/03/25/should-christians-celebrate-passover-or-easter.html.
9. Wikipedia, "Easter", http://en.wikipedia.org/wiki/Easter, Sep. 11,2011.
10. SamueleBacchiocchi, Ph. D.,GOD’S FESTIVALS IN SCRIPTURE AND HISTORY VOLUMEI: THESPRINGFESTIVALS, chapter 4.
11. SamueleBacchiocchi, Ph. D.,From Sabbath toSunday, chapter 3,http://www.biblicalperspectives.com/books/sabbath_to_sunday/3.html.
11. SamueleBacchiocchi, Ph. D.,GOD’S FESTIVALS IN SCRIPTURE AND HISTORY VOLUMEI: THESPRINGFESTIVALS, chapter 4.Bacchiocchi
writes: "Aclear indication ofthe importanceofPassoverin the religious life oftheearly Church is thecontroversy which flared up in thesecond
century over thedatefor celebrating Passover. ... The two protagonists ofthe controversy wereBishop Victor ofRome(A. D. 189-199) and
Bishop Polycrates ofEphesus. BishopVictor championed theobservanceofPassoveron theSunday following thedateofthe Jewish Passover
(Easter-Sunday). He tried toenforcetheadoption ofthis dateon the Christianchurchat large.Bishop Polycrates ofEphesus andthe leaders of
the Asianchurches strongly advocated thetraditional PassoverdateofNisan14,transmitted to them by the Apostles Philip andJohn. They
refused to befrightened intosubmissionby thethreats ofVictor ofRomeand eventuallywere excommunicated by the Roman bis hop. Our
study suggests that two significantfactors contributedto theabandonment oftheBiblicalPassover dateofNisan 14and totheadoption of
Easter-Sunday, namely, anti-Judaism and paganism.Anti-Judaism influenced the abandonmentofthe traditionaldateofPassover (Nisan14) in
order for Christians to distancethemselves from theJews. Paganism influencedtheadoption ofpagan cosmicspeculations andmyths tomake
Easter-Sunday attractiveto Christians coming froma pagan background."