σχολικος εκφοβισμος

2. Σχολικός και διαδικτυακός εκφοβισμός:
ΓΕΛ ΑΞΙΟΥΠΟΛΗΣ
ΤΜΗΜΑ Α1 ΕΤΟΣ 2014-2015
MS,c Συμεωνίδου-Τσιβρεμετζή Κωνσταντίνα ΠΕ15
Ερευνητική ομάδα:
Αγγέλου Γλαύκη
Αναστασιάδης Ιωάννης
Ανδρεάδου Αθανασία
Αποστολίδου Σμαρώ
Ασημακίδου Αναστασία
Γαρδάνη Σοφία
Ζιάρας Ορφεάς
Θεοδωρίδης Νικόλαος
Καλογεράκης Γιώργος
Καμέσης Δημήτριος
Κατούδης Μιχαήλ-Χρήστος
Κεχαγιά Αννέτα
Κολίτσι Άλεξ
Μαυρόπουλος Γιώργος

3. Λίγα λόγια για τον εκφοβισμό:

4. Σχολικός Εκφοβισμός:
Ο σχολικός εκφοβισμός είναι η επιθετική εκείνη συμπεριφορά που είναι
εσκεμμένη, απρόκλητη και επαναλαμβανόμενη.
Αποτελεί κατάχρηση εξουσίας και εμπεριέχει ανισότητα στη δύναμη.

5. Οι λόγοι που υπάρχει ο σχολικός εκφοβισμός είναι:
• Ατομικά χαρακτηριστικά των παιδιών (π.χ. τραυματικές εμπειρίες).
• Χαρακτηριστικά του οικογενειακού τους περιβάλλοντος .
• Το ψυχολογικό κλίμα του σχολείου (π.χ.ανταγωνιστικό).
• Ο τρόπος προβολής της βίας από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
• Κοινωνικά προβλήματα που ενισχύουν τις αντικοινωνικές
συμπεριφορές.

6. Ο εκφοβισμός μπορεί να πάρει διάφορες μορφές:
• Σωματικός
• Λεκτικός
• Ηλεκτρονικός
• Ρατσιστικός
• Σεξουαλικός
• Έμμεσος ή Κοινωνικός
• Εκβιασμός

7. Παράγοντες κινδύνου

8. Η επίδραση της κοινωνίας στην ανάπτυξη
συμπεριφορών εκφοβισμού.
Σε επίπεδο κοινωνικό είναι δυνατόν το παιδί να βιώσει την κοινωνία
ως ένα ολόκληρο σύστημα πιέσεων.
Πρόκειται για πιέσεις κάθε είδους οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν
εξέγερση εκ μέρους του παιδιού.

9. ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗΣ
ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Ψυχοκοινωνικά χαρακτηριστικά νταήδων-
θυτών:
Κύριο γνώρισμα νταήδων-θυτών είναι η επιθετικότητα προς τους
συνομήλικους τους, τους καθηγητές τους ακόμα και στους ίδιους τους
γονείς τους!
Παρατηρούμε ότι η τάση των δραστών να ασκήσουν βία αρχίζει από
τα εφηβικά χρόνια και αυτό οφείλεται στο ότι προσπαθεί με αυτόν τον
τρόπο να δηλώσει την ανεξαρτησία του.

10. Ψυχοκοινωνικά χαρακτηριστικά θυμάτων :
Στον τομέα του σχολείου συχνά τα άτομα αυτά έχουν υψηλές επιδόσεις
στα μαθήματα και κυρίως έχουν λίγους φίλους με αποτέλεσμα να είναι
φανερό το αίσθημα μοναξιάς ,εγκατάλειψης και απόρριψης.
Έχουν ακόμα πολλές δυσκολίες προσαρμογής σε μια καινούρια
κοινωνία.

12. ΘΥΤΗΣ
Η προσωπικότητα του:
• Είναι αντιδραστικοί , αντικοινωνικοί και οποιοδήποτε πρόβλημα
το διαχειρίζονται με βιαιότητα.
• Είναι άτομα τα οποία χαρακτηρίζονται από ένα υπερτροφικό
«εγώ».
• Αισθάνονται ευχαρίστηση και ικανοποίηση με την
κακομεταχείριση των άλλων.
• Κάποιοι από τους θύτες ίσως έχουν υποστεί βία στην οικογένεια
τους.

13. • Είναι ανασφαλείς παρότι θέλουν να δείχνουν το αντίθετο.
• Κάποτε ήταν θύματα εκφοβισμού και τα ίδια.
• Δεν έχουν σωστά πρότυπα.
Τι ωθεί τους θύτες στην συμπεριφορά αυτή;

14. Τι αισθάνεται ο θύτης μετά την άσκηση βίας;
• Θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο αποκτούν δύναμη.
• Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και με την ταπείνωση των άλλων
ανεβαίνει το ηθικό τους.

15. ΘΥΜΑ
• Αγχώδη και ανασφαλή συμπεριφορά.
• Τα θύματα παρουσιάζουν επίσης χαμηλή αυτοεκτίμηση και έχουν
αρνητική άποψη για τον εαυτό τους και την κατάσταση στην οποία
βρίσκονται.
• Στο σχολείο συνήθως τα θύματα είναι απομονωμένα.
Η Προσωπικότητα του θύματος:

17. Οι επιπτώσεις από τον εκφοβισμό
Θυμός και άγχος που οδηγούν στην απόσυρση
Κατάθλιψη
Μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα προσαρμογής
Ψυχοσωματικά συμπτώματα
Προβλήματα στην μετέπειτα ενήλικη ζωή

18.
Σε ποια ηλικία υπάρχει έξαρση του φαινομένου και
πόσο συχνά παρατηρείτε;
• Παρατηρείται στις :
• πρώτες τρεις τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
• Το 25% των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχει
υποστεί κάποια μορφή εκφοβισμού μέσα στο σχολείο με
συχνότητα 2 ως 3 φορές τον μήνα.

19. Οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις
στους μαθητές-παρατηρητές
Το συνηθέστερο συναίσθημά τους είναι ο φόβος μήπως αποτελέσουν
οι ίδιοι τον επόμενο στόχο.
Έτσι παραμένουν απλοί, αδρανείς παρατηρητές,

21. • Το θύμα δεν πρέπει να δείξει ότι ενοχλήθηκε
• Δεν πρέπει να ανταποδώσει
• ΠΡΕΠΕΙ να κρατήσει απόσταση ασφαλείας
•Θα πρέπει να αγνοεί τους εκφοβιστές

22. ΤΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ Ο ΓΟΝΕΑΣ ΣΤΟ
ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ
• Θα πρέπει να ζητήσει από το παιδί να αποφεύγει να βρίσκεται
μόνο του στους χώρους όπου συνήθως συναντά το «θύτη».
• Να του συστήσει να αγνοήσει τα πειράγματα.
• Να τον διαβεβαιώσει ότι η οικογένεια είναι δίπλα του.

23. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΥΤΗ
• Οποιαδήποτε ξαφνική αλλαγή στη συμπεριφορά τους,
πρέπει να τους προβληματίσει.
• Ο γονιός μαζί με το παιδί καταγράφει τα γεγονότα,
συζητά με άλλους γονείς που έχουν παρόμοια περιστατικά.
• Πρέπει να μιλήσουν με τους εμπλεκόμενους για την
επίλυση του προβλήματος.

24. Ο ρόλος του σχολείου.
Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να δουλέψουν προς την
κατεύθυνση της πρόληψης του φαινομένου:
• Ενσωματώνοντας στοιχεία πρόληψης στο μάθημά τους μέσα
στην τάξη υλοποιώντας ένα πρόγραμμα προαγωγής και
αγωγής υγείας.
•Οι εκπαιδευτικοί μέθοδοι που συνιστούνται είναι:
συζήτηση και ομαδικές δημιουργίες (αξιοποίηση της δυναμικής
της ομάδας).

25. Σε επίπεδο σχολείου:
• Διαμόρφωση καλού σχολικού κλίματος και επικοινωνίας.
•Δημιουργία ξεκάθαρων κανόνων.
• Αξιοποίηση του θεσμού των μαθητικών συμβουλίων.

27. Διευθυντής:
•Καταγράφει το περιστατικό λεπτομερώς
•Διατηρεί αρχείο καταγραφής των περιστατικών.

28. Σε επίπεδο τάξης:
• Συζήτηση στην τάξη για το φαινόμενο της βίας και του εκφοβισμού
• Τρόποι & προτάσεις για πρόληψη και αντιμετώπιση από τους
μαθητές: σύνταξη των κανόνων της τάξης ενάντια στη βία
• Προαγωγή των συνεργατικών αλληλεπιδράσεων

29. Σε επίπεδο οικογένειας:
• Να επιβραβεύσουν το παιδί που ζήτησε την βοήθεια τους.
•Να εξηγήσουν στο παιδί τη διαφορά του «μαρτυράω» από το «ζητάω»
βοήθεια ώστε να μην αισθάνεται ενοχές.
• Να θυμούνται ότι ο στόχος είναι να βοηθήσουν το παιδί τους και όχι
να τιμωρηθεί το άλλο παιδί.
• Να επικοινωνήσουν με το εκπαιδευτικό.

31. ΟΡΙΣΜΟΣ ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΟΥ
ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
• Ο όρος Διαδικτυακός εκφοβισμός (Cyberbullying) αφορά τον
εκφοβισμό, την απειλή, την ταπείνωση ή την παρενόχληση παιδιών,
προεφήβων και εφήβων που δέχονται μέσω της χρήσης
του Διαδικτύου, κινητών τηλεφώνων είτε άλλων ψηφιακών
τεχνολογιών από ομηλίκους τους.

32. Μορφές Διαδικτυακού εκφοβισμού
• Επαναλαμβανόμενη αποστολή ηλεκτρονικών ή τηλεφωνικών
μηνυμάτων.
• Δημιουργία ψεύτικων διαδικτυακών προφίλ.
• Είσοδος σε προσωπικούς διαδικτυακούς λογαριασμούς .
• Αποστολή απειλητικών μηνυμάτων .
• Υποκίνηση τρίτων για διαδικτυακή παρακολούθηση .

34. Σημάδια αναγνώρισης εμπλοκής ενός παιδιού στο
διαδικτυακό εκφοβισμό
• Εμφανίζει νευρικότητα ή αναστάτωση όταν βλέπει στην οθόνη του
μήνυμα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ή στο κινητό του.
• Αίσθημα δυστυχίας, εικόνα θλιμμένη ή απογοητευμένη μετά τη
χρήση του Η/Υ ή του κινητού τηλεφώνου.
• Αλλάζει γρήγορα την οθόνη του Η/Υ ή την κλείνει, όταν πλησιάζει
ένας ενήλικας.
• Απόσυρση από την οικογένειά του και τους συμμαθητές του.
• Μειωμένη διάθεση, άρνηση να πάει στο σχολείο με πρόσχημα
κάποια αδιαθεσία

36. ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΥ
ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
•Αγνοήστε ενοχλητικά μηνύματα.
•Αποκλείστε τον αποστολέα που στέλνει απειλητικά ή ενοχλητικά
μηνύματα.
•Αναφέρετε το περιστατικό στην Αστυνομία είτε σε κάποια αρμόδια
υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού εγκλήματος.