Εργασία 4 power point
Η συγκεκριμένη παρουσίαση περιγράφει το φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας, μιλάει για τη συχνότητα του φαινομένου, τους "πρωταγωνιστές" αλλά και τους τρόπους αντιμετώπισης.
Σκαλκώτου Μαρία 1061603
Ντάνου Βασιλική 1071853
2. Τι είναι εκφοβιστική συμπεριφορά;
• Εσκεμμένη, απρόκλητη,
ανεπιθύμητη με σκοπό την
πρόκληση σωματικού και
ψυχολογικού πόνου
• Επαναλαμβανόμενη ή με
μεγάλη πιθανότητα να
επαναληφθεί
• Ύπαρξη ανισορροπίας
δυνάμεων
• Πρόκληση σωματικής,
ψυχολογικής, κοινωνικής ή
μαθησιακής βλάβης.
3. ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
• Το 10 % -15 % των μαθητών πέφτει θύμα
διαφόρων μορφών βίας στο σχολείο
• Το 5 % του συνόλου των μαθητών ασκούν
βία
• Τα αγόρια περισσότερο ασκούν σωματική
βία ενώ τα κορίτσια λεκτική βία
• Στο δημοτικό και στο γυμνάσιο τα
περιστατικά ενδοσχολικής βίας έχουν
μεγαλύτερη συχνότητα από ότι στο λύκειο
• Τα μισά θύματα βίας δεν αναφέρουν
πουθενά το γεγονός ενώ οι υπόλοιποι μισοί
συνήθως το αναφέρουν σε φίλους και
σπάνια σε εκπαιδευτικούς και γονείς
4. Έχεις πέσει ποτέ
θύμα εκφοβισμού
από άλλα παιδιά
του σχολείου σου;
Ποσοστό %
Πολύ συχνά 7,9
Συχνά 7,1
Μερικές φορές 15,0
Σπάνια 20,7
Ποτέ 49,3
Σύνολο 100,0
0 10 20 30 40 50 60
πολύ συχνα
συχνά
μερικές φορές
σπάνια
ποτέ
Ποσοστό
Απαντήσεις
Συχνότητα
Πίνακας 1 Διάγραμμα 1
Στον πίνακα 1 και στο διάγραμμα 1, απεικονίζονται οι απαντήσεις των
παιδιών ενός δημοτικού σχολείου, σχετικά με το ερώτημα: «Έχεις πέσει
ποτέ θύμα εκφοβισμού από άλλα παιδιά του σχολείου σου;»
7. ΤΟ ΘΥΜΑ
Τα παιδιά - θύματα (που εκφοβίζονται ) μπορεί να είναι :
• σχετικά μικρόσωμα και λιγότερο
δυνατά παιδιά
• διαφορετικά λόγω εμφάνισης,
θρησκείας, χώρας
• ανάπηρα ή με ειδικές εκπαιδευτικές
ανάγκες
• ντροπαλά παιδιά με χαμηλή
αυτοπεποίθηση
• παιδιά με υπερπροστατευτικούς
γονείς
• παιδιά με διαταραχές συμπεριφοράς
8. Ο ΘΥΤΗΣ
Το παιδί – θύτης (που εκφοβίζει) μπορεί να :
• ήταν παιδί - θύμα και αυτό παλαιότερα
• δέχεται και να βιώνει βία στο σπίτι
• αναγνωρίζει τη βία ως μέσο επικοινωνίας
• νιώθει ανάγκη για κυριαρχία πάνω σε άλλους
• έχει μειωμένη ικανότητα αυτοελέγχου και έλλειψη του μέτρου
• έχει αδυναμία τήρησης των κανόνων και ορίων
• έχει ασυνήθιστα χαμηλό άγχος και έλλειψη εμπιστοσύνης
• βρίσκεται η δημοτικότητά του στο μέσο όρο
9. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ – ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΕΣ
Συνήθως τα παιδιά που είναι παρόντα σε εκδηλώσεις βίας στο σχολείο :
• μένουν παθητικοί θεατές
• γελούν ή αδιαφορούν
• μιλούν στο διπλανό τους και
σχολιάζουν θετικά ή αρνητικά
• δεν θέλουν να μιλήσουν σαν
μάρτυρες του γεγονότος γιατί
πιστεύουν ότι είναι «κάρφωμα»
• συνωμοτούν με το θύτη ή σπάνια
υπερασπίζονται το θύμα
10. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Η σχολική βία έχει πολλές και σοβαρές συνέπειες τόσο στη σωματική και ψυχική υγεία όσο και στην
ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη του παιδιού.
Τα παιδιά θύματα :
• νιώθουν άγχος και φοβίες
• έχουν αισθήματα ανασφάλειας και χαμηλή αυτοεκτίμηση
• παρουσιάζουν σχολική άρνηση και αποτυχία
• απουσιάζουν συχνά από το σχολείο
• εμφανίζουν μαθησιακές δυσκολίες
• έχουν ψυχοσωματικούς πόνους, διαταραχές ύπνου, κατάθλιψη
11. Τα παιδιά θύτες :
• αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να απομακρυνθούν από
το σχολείο
• αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να διακόψουν τη
σχολική φοίτηση
• να εμφανίσουν τάσεις φυγής από το σπίτι
• να γίνουν ενήλικοι με αντικοινωνική και παραβατική
συμπεριφορά
12. ΠΡΟΛΗΨΗ - ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Είναι πολύ σημαντική η συστηματική πρόληψη και η κατάλληλη
αντιμετώπιση κάθε μορφής βίας στο σχολείο. Κάθε παιδί έχει το
δικαίωμα να μη κακοποιείται και να αισθάνεται ασφάλεια και
προστασία.
Οι γονείς του παιδιού – θύματος θα πρέπει να :
• είναι ψύχραιμοι και να συζητούν με το παιδί τους
• του υπενθυμίζουν ότι νοιάζονται και το προστατεύουν
• του εξηγήσουν ότι δεν είναι «κάρφωμα» το να μιλά σε
ενήλικες
• ενημερώσουν τον εκπαιδευτικό και το διευθυντή του σχολείου
• ζητήσουν συμβουλευτική από ειδικό ψυχικής υγείας
13. Οι γονείς του παιδιού – θύτη πρέπει να :
• μη αγνοήσουν και υποτιμήσουν το πρόβλημα
• μιλήσουν με ψυχραιμία στα παιδιά τους
• αναζητήσουν την αιτία της επιθετικής τους συμπεριφοράς
• συνεργαστούν με τον εκπαιδευτικό και το σχολείο για την αντιμετώπιση του
προβλήματος
• παρακολουθούν την εξέλιξη της συμπεριφοράς των παιδιών τους
Το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να :
• παρατηρούν και να καταγράφουν τα περιστατικά βίας
• έχουν διαρκή και ενεργή συνεργασία με τους γονείς
• παρέχουν συμβουλευτική προς τους μαθητές με στόχο την ενίσχυση της
μαθητικής ομάδας
• ζητούν ειδικούς ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων, ώστε να παρεμβαίνουν
στην αντιμετώπιση των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων στο σχολείο
• υιοθετήσουν σύγχρονες στρατηγικές αντιμετώπισης όπως η ενίσχυση της
ενσυναίσθησης, η επίσημη αίτηση συγνώμης, η μέθοδος της μοιρασμένης
φροντίδας κ. ά
14. Βιβλιογραφία – Πηγές
• Σύγχρονα ψυχοπαιδαγωγικά ζητήματα – Ο εκφοβισμός στα ελληνικά σχολεία ,Ερευνητικά
δεδομένα και προτάσεις για παρεμβάσεις Α.Ψάλτη, Στ. Κασάπη, Β. Δεληγιάννη-Kουιμτζή
,Εκδόσεις Gutenberg Αθήνα 2012
• Bullying at school : What we know and what we can do , Olweus D. ,Oxford Blackwell
Publishing 2005
• www.e-abc.eu/gr/
• www.epsype.gr
• www.bullyingeducation.org
• www.bullying.org
• www.stopbullying.gov
• www.hamogelo.gr
Editor's Notes
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για να αλλάξετε εικόνες σε αυτή τη διαφάνεια, επιλέξτε μια εικόνα και διαγράψτε τη. Στη συνέχεια, κάντε κλικ στο εικονίδιο "Εισαγωγή εικόνας" στο πλαίσιο κράτησης θέσης για να εισαγάγετε τη δική σας εικόνα.