SlideShare a Scribd company logo

4613

•
•
K
kotob arabia
Education
1 of 172
Download to read offline
‫‪  ‬‬ ‫رواﻳﺔ ﺑﺎﻟﻌﺎﻣﻴﺔ‬ ‫א‬
‫إهــﺪاء‬ ‫إﻟﻰ اﻟﺬﻳﻦ رﺣﻠﻮا.‬ ‫ﺻﻔﺎء‬
‫ـﺩﻙ، ـﻴﻥ ـﺒﻊ ـﺎﻥ‬ ‫ﺒـ ﺴـ ﺒﻴﺒـ‬ ‫ـﺩ ﻟﻭﺤـ‬ ‫... ﻗﺎﻋـ‬ ‫ـﻙ، ـﺭﻗﺵ ـﺢ ـﻴﻥ‬ ‫ﻤﻠـ ﺍﻟﻌـ‬ ‫ـﻴﻥ ﻋﻠﻴـ ﺘﻘـ‬ ‫ﻤﺘﻔﺘﺤـ‬ ‫ﻭﺍﻟﻌﺎﻓﻴﻪ، ﻭﺘﻔﻙ ﺯﺭﺍﻴﺭ ﺍﻟﻘﻤﻴﺹ ﻤﻥ ﺍﻟﻌﺭﻕ،‬ ‫ﻭﺼﻬﺩ ﺍﻟﺫﻜﺭﻴﺎﺕ ﺍﻟﻠـﻰ ﺍﺒﺘـﺩﻯ ﻴﻘـﺏ ﻋﻠﻴـﻙ‬ ‫ﻓﺠﺄﺓ..‬
‫دا ﻣﻦ ﺣﻼة اﻟﺮوح‬ ‫... ﻳﺎﻩ اﻟﺪﻧﻴﺎ ﺑﺮد ﻗﻮي!‬ ‫ﻭﺒﺎﻟﻌﺎﻓﻴﺔ ﺤﻁﻴﺕ ﺍﻟﺤﺠﺭ ﺍﻟﺘﺅﻴﻠـﻪ ﻭﺭﺍﺀ ﺍﻟﺒـﺎﺏ، ﻭﺩﺨﻠـﺕ‬ ‫ﺃﻭﻀﺘﻲ. ﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﺒﺘﺸﺘﻲ ﻭﺒﺭﺩﺍﻥ، ﺍﻷﻭﻀﺔ ﻓﺎﻀـﻴﺔ، ﻭﺒﺘﺼـ ﹼﺭ.‬ ‫ﻔ‬ ‫ﺨﻔﺕ، ﻭﻓﻀﻠﺕ ﺃﻨﺩﻩ )ﺯﻱ ﺍﻟﻤﺠﻨﻭﻥ( ﻉ ﺍِﺒﺕ ﻨﺒﻭﻴﻪ، ﺃﻨﻬﺎ ﺘﺭﺩ،‬ ‫‪ ‬ﻟ‬ ‫ﻭﻻ ﺘﻘﻭل ﺃﻨﺎ ﹸﻩ، ﺃﺒﺩﺍ! ﻜﺄﻨﻬﺎ ﻓﺹ ﻤﻠﺢ ﻭﺩﺍﺏ، ﺃﻭ ﻜﺄﻥ ﺍﻷﺭﺽ‬ ‫ﺍ‬ ‫ﺍﻨﺸﻘﺕ ﻭﺒﻠﻌﺘﻬﺎ. ﹼﻤﻴﺕ ﺸﻭﻴﺔ ﺨﺸﺏ ﹶﺴﺭ، ﻋﻠﻰ ﺤﺘﺘﻴﻥ ﻗﻭﺍﻟﺢ،‬ ‫ﻜ‬ ‫ﻟ ِ‬ ‫ﻭ ﹸﻠﺕ ﺃﻭﻟﻌﻬﻡ، ﺃﺩﻓﻰ ﺒﻴﻬﻡ. ﻭﻟﻤﺎ ﺼﻔﻴﻭ، ﻗﻌﺩﺕ ﻋﻠﻰ ﻓﺭﺸـﺘﻰ،‬ ‫‪‬ﹶ‬ ‫ﻗ‬ ‫ﻗﻭل ﻴﺠﻲ ﺴﺎﻋﻪ، ﺍﺘﻨﻴﻥ، ﺇﻥ ﺍﻟﺒﺕ ﺘﻅﻬﺭ، ﺃﻭ ﻴﺒﺎﻥ ﻟﻬـﺎ ﺃﺜـﺭ،‬ ‫ﺃﺒ ‪‬ﺍ ! ﻗﻤﺕ ﻤﺭﻩ ﺘﺎﻨﻴﻪ، ﺃﺩﻋﺒﺱ ﻋﻠﻴﻬﺎ، ﻴﻤﻜﻥ ﺘﻜﻭﻥ ﺭﺍﺤﺕ ﻫﻨﺎ‬ ‫‪ ‬‬ ‫ﺩ‬ ‫ﻭﻻ ﻫﻨﺎ. ﻤﺵ ﻋﺘﺭﺍﻥ ﻓﻴﻬﺎ. ﺘﻜﻭﻥ ﻨﺎﻤﺕ ﻉ ﺍﻟﺴﻁﺢ؟ ﺁﺨﺭ ﻤـﺎ‬ ‫ﺯﻫﻘﺕ، ﻗﻠﺕ ﺃﻋﻤل ﺩﻭﺭ ﺸﺎﻱ. ﺍﺩﻋﺒﺱ ﻉ ﺍﻟﺴﻜﺭ، ﻉ ﺍﻟﺸـﺎﻱ،‬ ‫ﻓﻴﻥ ﻭﻓﻴﻥ، ﻟﻘﻴﺕ ‪‬ﺠﻤ‪‬ﻊ ﺍﻟﺴ ﹼﺭ ﺘﺤﺕ ﺍﻟﺴﺭﻴﺭ، ﻭﺸـﻭﻴﺔ ﺸـﺎﻱ‬ ‫‪‬ﻜ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻴﺩﻭﺏ ﻴﻜ ‪‬ﻠﻭ ﻋﻴﻥ ﻋﻴل، ﺤﻁﻴﺘﻬﻡ ﻋﻠﻰ ﺒﻌـﺽ ﻓـﻲ ﺍﻟﺒـﺭﺍﺩ‬ ‫ﹶﺤ‬ ‫ﻭﺴﻴﺒ ﹸﻬﻡ ﻉ ﺍﻟ ‪‬ﻤﺭ، ﻭﻜل ﺸﻭﻴﻪ ﺍﻨﺩﻩ:‬ ‫ﺠ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻴﺎ ﻨﺒﻭﻴﻪ،‬ ‫ﻴﺎ ﺒﺕ.‬ ‫ﺁﻩ ﻴﺎﺒﻨﺕ ﺍﻟﻭﺍﻁﻲ، ﻫﺭﺒﺘﻲ ﻋﻠﻰ ﻓﻴﻥ؟‬
‫ﻗﻌﺩﺕ ﺤﻴﺭﺍﻥ، ﺃﻋﺩ ﺍﻟﺴﻨﻴﻥ ﻭﻟ ‪‬ﺎﻡ، ﻭﺤ ‪‬ﺘﻴﻥ ﻭﻗﺎﺩﺕ ﻓﻲ ﺠﺘﺘﻲ‬ ‫ﺒ‬ ‫ِﻴ‬ ‫ﺍﻟﻨﺎﺭ.‬ ‫- ﻴﺎ ﺨﺭﺍﺒﻲ، ﻴﺎ ﺍﻫل ﺍﻟﺒﻴﺕ، ﻴﺎ ﺤﺴﻥ، ﻴﺎ ﺤﺴ ﹶﻪ، ﻴﺎ ﺯ ﱠـﻪ،‬ ‫ﻨ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻴﺎﻭﻻﺩ، ﻨﺒﻭﻴـﺔ ﻫﺭﺒـﺕ، ﻨﺒﻭﻴـﺔ ﻫﺭﺒـﺕ، ﻭﺍﻨﺘـﻭ ﻫﺭﺒﺘـﻭ.‬ ‫ﻭﻓ ِـﻠﹾـﺕ ﺍﺠﺭﻱ ﺯﻱ ﺍﻟﻤﺠﻨﻭﻥ ﻓﻲ ﺍﻟﺒﻴـﺕ، ﺃﻟـﻑ ﻭﺍﺩﻭﺭ،‬ ‫ﹼ‬ ‫ِ ﹾﻀ‬ ‫ﺤﻭﺍﻟﻴﻥ ﻨﻔﺴﻲ، ﻓﻲ ﺍﻹﻭﺽ‪ ،‬ﻉ ﺍﻟﺴﻁﺢ، ﻤﺎ ﺨﱢﻴﺘﺵ ﻤﻁـﺭﺡ،‬ ‫ﹶﻠ‬ ‫ﺍﻟﺒﺕ ﻓﺹ ﻤﻠﺢ ﻭﺩﺍﺏ.‬ ‫ﺍﷲ ﻴﺠﺎﺯﻴﻜﻲ ﻴﺎ ﺸﻴﺨﻪ، ﺩﻭﺨﺘﻴﻨﻲ ﻭﺭﺍﻜﻲ. ﺴﻨﻴﻥ ﻭ ‪‬ﺎﻡ ﻭﺃﻨﺎ‬ ‫ِﻴ‬ ‫ﻤﺘﻐﻤﻲ، ﺴﻨﻴﻥ ﻭﺍ ‪‬ﺎﻡ ﻭﺍﻨﺎ ﺴﺎﻜﺕ، ﺴﻨﻴﻥ ﻭﺍ ‪‬ﺎﻡ ﻭﺍﻨﺎ ﺒﹶﻑ.‬ ‫ِﻠ‬ ‫ِﻴ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺴﻨﻴﻥ ﻭﺍﻨﺎ ﺒﺎﻋﺸﻘﻙ ﺒﺎﺒﺕ!‬ ‫***‬ ‫... ﻧﺴﻴﺖ أن اﻟﺒﻴﺖ ﻓ ِﻲ!‬ ‫ِﻀ‬ ‫ﻓﻀﻲ ﻤﻥ ﺯﻤﺎﻥ، ﻤﻥ ﻴﻭﻡ ﻤﺎ ﺭﺍﺡ ﻜل ﻭﺍﺤﺩ ﻤﻨﻬﻡ ﻓﻲ ﺤ ﹼﻪ‬ ‫ِﺘ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ﻭﺴﺎﺒﻭﻨﻲ.‬ ‫ﺒﻘﻰ ﺃﻨﺎ، ﺍﻟﻠﻲ ﻴﺎﻤﺎ ﺩﻭﺨﺕ ﺒﻨﺎﺕ ﻭﻨﺴﻭﺍﻥ، ﺃﻗﻊ ﺍﻟﻭﻗﻌﻪ ﺩﻱ؟‬ ‫ﻓﻴﻨﻙ ﻴﺎ ﺤﺴ ﹶﻪ، ﺇﻨﺘﻲ ﻭﺯ ﱠﻪ، ﻓﻴﻥ ﺍﻟﺒﻴﺕ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﺍﻟﱠﻤﻪ؟‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻨ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻫﺠﻴﺘﻭ، ﻭﺴﻴﺒﺘﻭﻨﻲ، ﻫﺠﻴﺘﻭ ﻴﺎﻭﻻﺩ ﺍﻟﻜﻠﺏ؟‬
‫"ﻭﻓﻀﻠﺕ ﻗﺎﻋﺩ ﻟﻭﺤﺩﻙ، ﺒﻴﻥ ﺴﺒﻊ ﺒﺒﻴﺎﻥ ﻤﺘﻔﺘﺤـﻴﻥ ﻋﻠﻴـﻙ،‬ ‫ﺘﻘﺭﻗﺵ ﻤﻠﺢ ﺍﻟﻌﻴﻥ ﻭﺍﻟﻌﺎﻓﻴﺔ، ﻭﺘﻔﻙ ﺯﺭﺍﻴﺭ ﺍﻟﻘﻤﻴﺹ ﻤﻥ ﺍﻟﻌﺭﻕ،‬ ‫ﻭﺼﻬﺩ ﺍﻟﺫﻜﺭﻴﺎﺕ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﺒﺘﺩﻯ ﻴﻘﺏ ﻋﻠﻴﻙ ﻓﺠﺄﺓ".‬ ‫ﺁﻩ ﺒﺎﻨﺕ ﺍﻟﻤﺠﻨﻭﻨﻪ، ﺇﺘﱢﻤﻲ، ﻭﺍﺘ ِﻜﻨﻲ ﻋﻠﻰ ﺠﻨﺏ.‬ ‫ﺭ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺁﻩ ﻤﻨﻙ ﻴﺎ ﻫﺎﻴ ‪‬ﻪ.‬ ‫‪‬ﺠ‬ ‫ﺩﺍ ﻤﻥ ﺤﻼﻭﺓ ﺍﻟﺭﻭﺡ.‬ ‫***‬ ‫ﺁﺧﺮ ﻣﺎ زهﻘﺖ‬ ‫ﺩﻋﺒﺴﺕ ﻟﻲ ﻋﻠﻰ ﺴﻴﺠﺎﺭﻩ، ﻭﻓﻲ ﺍﻵﺨﺭ ﻟﻤﻴﺕ ﻟﻌ‪‬ﻘﺎﺏ ﺍﻟﺒﺎﻴﺘﻪ،‬ ‫ِ ‪‬‬ ‫ﻭﻟ ﹸﻴ ﹶﻬﺎ، ﻭﻗﻌﺩﺕ ﺍﺸﺭﺏ.‬ ‫ﻔﺘ‬ ‫- ﺒﻘﻰ ﻴﺎ ﺒﻥ ﺍﻟﺭﻓﻀﻲ، ﺃﻨﺕ ﻤﺵ ﻋـﺎﻴﺯ ﺘﺴـﻴﺏ ﺍﻟﺒﻴـﺕ‬ ‫ﻭﺘﻐﻭﺭ؟‬ ‫- ﺃﻏﻭﺭ ﻓﻴﻥ ﺒﺱ ﻴﺎﺒﺎ ﻓﺭﺝ.‬ ‫ﺃﺩﻴﻨﻲ ﻗﺭﺸﻴﻥ، ﻭﺍﻨﺎ ﺍﻤﺸﻲ، ﺍﺸﻭﻑ ﺃﻭﻀـﻪ، ﻭﻻ ﺨ ‪‬ﺍﺒـﻪ،‬ ‫ﹼ ﹶﺭ‬ ‫ﺍ ﱠﺎﻭﻯ ﻓﻴﻬﺎ.‬ ‫ﺘ‬ ‫ﺃﻨﺎ ﻭﺤﻴﺩ، ﻻ ﻤﻌﺎﻴﺎ ﻤﺎل، ﻭﻻ ﻤ ‪‬ﻩ، ﻭﻻ ﻋﻴـﺎل، ﻭﻻ ﺤﺘـﻰ‬ ‫ﹼ ‪‬ﺭ‬ ‫ﹸﻐﻠﻪ‬ ‫ﺸ‬ ‫- ﺃﻨﺎ ﻜﻨﺕ ﻭﻟﺩﺘﻙ ﻭﻨﺴﻴﺘﻙ؟‬
‫ﻓﺎﺭﻗﻨﺎ ﺒ ﹶﻰ، ﺤﺘﺘﻴﻥ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻜﺒﺭﻭ، ﻭﻨﻔﺴﻲ ﺃﻟﻤﻬﻡ. ﻨﻔﺴﻲ ﺃﻫﺩ‬ ‫‪‬ﻘ‬ ‫ﺍﻟﺒﻴﺕ ﻭﺍﺒﻨﻴﻪ، ﻨﻔﺴﻲ ﺍﻓﺭﺡ ﺒﻴﻬﻡ ﻗﺒل ﻤﺎ ﻤﻭﺕ.‬ ‫- ﻭﺍﻨﺎ ﻴﺎﺒﺎ ﻓﺭﺝ، ﺍﺭﻭﺡ ﻓﻴﻥ؟ ﺍ ‪‬ﻭﻥ ﻋﻠﻴﻙ. ﺃﺘﺭﻤـﻲ ﻓـﻲ‬ ‫ﻫ‬ ‫ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ ﺒﻌﺩ ﺍﻟﻌﻤﺭ ﺩﻩ!!‬ ‫- ﺍﷲ، ﺍﻟﻠﻲ ﺨﻠﻘﻙ ﻴﺘﻜ ﹼل ﺒﻴﻙ ﻴﺎﺨﻲ. ﻫﻭ ﺍﻟﻠﻲ ﻫﻴﺭﺯﻗﻙ.‬ ‫ﻔ‬ ‫- ﻤﻨﻴﻥ؟ ﻭﺍﻨﺎ ﻭﻻ ﻭﺭﺍﻴﺎ، ﻭﻻ ﻗﺩﺍﻤﻲ.‬ ‫- ﺇﻫﻴﻪ.‬ ‫ﺩﻭﺭ ﻋﻠﻰ ﺃﻴﺘﻬﺎ ﻤﻁﺭﺡ، ﻫﻭ ﺃﻨﺎ ‪‬ﻟﻲ ﺃﻤ ‪‬ﻙ‬ ‫ﻭ َ ‪‬ﺭ‬ ‫ﻭﺒﻌﺯﻡ ﻤﺎ ﺒﻴﻪ ﺭﺍﺡ ﺸﺎﻴل ﺤ ﱢﺘﻴﻥ ﺍﻟﻌﻔﹾﺵ، ﻫﻴﻼ ﺒﻴﻼ، ﻭﺭﺍﻤﻴﻬﻡ‬ ‫‪‬‬ ‫ﺘ‬ ‫ﺒﺭﻩ.‬ ‫‪‬‬ ‫ﻴﻭﻤﻬﺎ ﺍﻨﺎ ﻻ ﺨ ﹸﺕ ﻭﻻ ﺍﺘﻬ ‪‬ﻴﺕ. ﺒﺎﻟﻌﻜﺱ ﹶـ ‪‬ﺕ ﻭﻋﺎﻨـﺩﺕ،‬ ‫ﺘ ﺒ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﻔ‬ ‫ﻭﻗﻠﺕ ﻟﻪ: ﺃﻋﻠﻰ ﻤﺎ ﻓﻲ ﺨﻴﻠﻙ ﺍﺭﻜﺒﻪ. ﺍﷲ ﻴﺨﺭﺏ ﺒﻴﺘـﻙ ﻴﺎﺒـﺎ‬ ‫ﻓﺭﺝ، ﺨﱢﺘﻨﻲ ‪‬ﻘﺕ ﺍﻟﻌﻨﺩ، ﻭﻫﻭ ﺴﺎﻕ ﻋﻠ ‪‬ﺎ ﻁﻭﺏ ﺍﻷﺭﺽ، ﺍﻨﻲ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻠ ﺴ‬ ‫ﺍﺴﻴﺏ ﻟﻪ ﺍﻟﺒﻴﺕ. ﻭﻋﻨﻬﺎ ﻭﺭﺍﺡ ﻓﻲ ﻟﻴﻠﻪ، ﻤﺴﻠﻁ ﻋﺭﺒﻴـﻪ ﻨﻘـل‬ ‫ﻜﺒﻴﺭﻩ ﺘﺩﺨل ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ، ﻭﺘﻌﻤل ﺇﻨﻬﺎ ﺒﺘﺩ ‪‬ﺭ، ﻭﺘﺭﺡ ﹶﺎﺒﻁﻪ ﺍﻟﺒﻴﺕ،‬ ‫ﺨ‬ ‫ِﻴ‬ ‫ﺤﺘﺔ ﺨﺒ ﹶﻪ، ﻤﻭﻗﻌﺎﻩ. ﹶـ ‪‬ﺕ ﻭﻋﺎﻨﺩﺕ، ﻭﻗﻠﺕ ﻟﻪ: ﻤﺵ ﻫﺎﺴﻴﺏ.‬ ‫ﺘ ﺒ‬ ‫‪‬ﻁ‬ ‫ﺃﺼل ﺍﻟﺨﻭﻑ ﺩﻩ ﺸﻲﺀ ﻜﺒﻴﺭ ، ﻜﺒﻴﺭ ﻗﻭﻱ، ﻭﻗﺩ ﻤﺎ ﻨﺨﺎﻑ ﻴﻜﺒﺭ.‬ ‫ﻭﺭﺠﻊ ﻟﻲ ﺘﺎﻨﻲ، ﻭﺘﺎﻟﺕ، ﻭﻋﺎﺸﺭ، ﻭﻟﻤﺎ ﻁﻬﻘﺕ ﻤﻨﻪ، ﻗﻠﺕ ﻟـﻪ:‬
‫ﻫﺎﺕ ﻋﺸﺭ ﺘﻼﻑ ﺠﻨﻴﻪ، ﺠﻨﻴﻪ ﻴﻨﻁﺢ ﺠﻨﻴﻪ، ﻭﺍﻨـﺎ ﺍﺴـﻴﺏ. ﺍﷲ‬ ‫ﻴﺨﺭﺏ ﺒﻴﺘﻙ ﻴﺎﺒﺎ ﻓﺭﺝ، ﻭﺩﻨﻲ ﺒﺘ ِﺵ ﻤﻥ ﺴﺎﻋﺘﻬﺎ.‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫- ﺨﻼﺹ، ﺨﱢﻴﻙ، ﻭﺨﱢﻠﻲ ﺍﻟﺒﻴﺕ. ﻴﺎﺭﺏ ﻴﻘﻊ ﻋﻠﻰ ﺩﻤﺎﻏﻙ.‬ ‫ﹶﻠ‬ ‫ﹶﻠ‬ ‫- ﻋﻠﻰ ﺩﻤﺎﻏﻲ، ﻋﻠﻰ ﺩﻤﺎﻏﻙ، ﻤﺵ ﻫﺎﺴﻴﺏ، ﺘﻌـﺭﻑ ﻟـﻭ‬ ‫ﻗﺭﺒﺕ ﻟﻲ، ﺃﻭ ﺴﻠﻁﺕ ﻋﻠﻴﺎ ﺤﺩ، ﺃﻭ ﻋﻤﻠﺕ ﺤﺭﻜﺎﺘـﻙ ﺍﻟﻬﺎﻴﻔـﻪ‬ ‫ﺍﻴﺎﻫﺎ، ﻫﺎﺭﻭﺡ ﻓﻴﻙ ﻓﻲ ﺩﺍﻫﻴﻪ. ﻫﺎﻤ ‪‬ﺕ ﺤﺩ ﻤﻥ ﻋﻴﺎﻟﻙ. ﻫﺎﻤ ‪‬ﺘﻬﻡ‬ ‫ﻭ‬ ‫ﻭ‬ ‫ﻜﻠﻬﻡ. ﻭﻴﺎﺭﻭﺡ ﻤﺎ ﺒﻌﺩﻙ ﺭﻭﺡ.‬ ‫***‬ ‫... ﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﺒﺭﺩ، ﻭﺍﻟﻬﻭﺍ ﺒﻴ ِﺵ ﻓﻲ ِﺩﺍﻨﻰ.‬ ‫ﻭ‬ ‫ﻭ‬ ‫ﻭﺼﻭﺕ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﺒﻴـﺭﻥ، ﻭﺍﻷﺭﺽ ﺒـﺘﻐﻁﺱ ﺒ ‪‬ـﺎ ﻭﺘ ِـﺏ،‬ ‫ﻴ ِ ﹾﻘ‬ ‫ﻭﺍﻟﺤﻴﻁﺎﻥ ﺒﺘﻘ ‪‬ﺏ ﻋﻠ ‪‬ﺎ. ‪‬ﺎﻴ ﱢﻙ ﻴﺎ ﻁﻭﺒﻪ ﻗﺎﺴﻴﻪ ﺍﻟﺴﻨﻪ ﺩﻱ ! ﻭﻻ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﻴ ﺒ ﻨ‬ ‫ﺭ‬ ‫ﺍﻨﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﻋﺠ ‪‬ﺕ، ﺘﻌﺎﻟﻭ، ﺘﻌﺎﻟﻭ، ﻗﺭﺒﻭ ﻴﺎ ﻋﻴﺎل، ﺩ ﱡﻭﻨﻲ:‬ ‫ﻓ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﺒﺨﺘﻙ ﻴﺎ ﺍﺒﻭ ﺒﺨﻴﺕ‬ ‫ﻜﻭﻡ ﻤﻴﻥ ﺩﻩ‬ ‫ﻜﻭﻡ ﺍﻟﺴﻠﻁﺎﻥ‬ ‫ﻓﻴﻪ ﺇﻴﻪ‬ ‫ﺨﻭﺥ ﻭﺭﻤﺎﻥ‬ ‫ﻫﺎﺕ ﺤ ﱢﻪ‬ ‫ﺘ‬
‫ﺍﻟﻘﻁﺔ ﻜﻠِﺘﻬﺎ‬ ‫ﹼ‬ ‫ﻭﺍﻟﻘﻁﻪ‬ ‫ﻉ ﺍﻟﻜﻭﻡ ﹶﻟﺨﹾﻀﺭ‬ ‫ﻭﺍﻟﻜﻭﻡ ﺍﻟﺨﻀﺭ‬ ‫ﻋﻨﺩ ﺍﻟﺒﻴﺕ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﻴﺕ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯ ﻴﻨﺒﺎﻉ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒ ‪‬ﺎﻉ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻭﺍﻗﻑ ﻉ ﺍﻟﺒﺎﺏ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﺎﺏ‬ ‫ﻋﻨﺩ ﺍﻟﻨﺠﺎﺭ‬ ‫ﻭﺍﻟﻨﺠﺎﺭ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯ ﻤﺴﻤﺎﺭ‬ ‫ﻭﺍﻟﻤﺴﻤﺎﺭ‬ ‫ﻋﻨﺩ ﺍﻟﺤﺩﺍﺩ‬ ‫ﻭﺍﻟﺤﺩﺍﺩ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯ ﺒﻴﻀﻪ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﻴﻀﻪ‬
‫ﻋﻨﺩ ﺍﻟﻔﺭﺨﻪ‬ ‫ﻭﺍﻟﻔﺭﺨﻪ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯﻩ ﻗﻤﺤﻪ‬ ‫ﻭﺍﻟﻘﻤﺤﻪ‬ ‫ﻋﻨﺩ ﺍﻟﻔﻼﺡ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﻭﺍﻟﻔ ﱠﺡ‬ ‫ﻼ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯ ﻤﻔﺘﺎﺡ‬ ‫ﻭﺍﻟﻤﻔﺘﺎﺡ‬ ‫ﻋﻨﺩ ﺍﻟﺒ ‪‬ﺍﺏ‬ ‫ﻭ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﻭﺍﺏ‬ ‫ﻭﺍﻗﻑ ﻉ ﺍﻟﺒﺎﺏ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﺎﺏ‬ ‫ﻗﺎﻓل ﻉ ﺍﻟﺒﻴﺕ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﻴﺕ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯ ﻴﻨﺒﺎﻉ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﻴﺎﻉ‬ ‫ﻭﺍﻗﻑ ﻭﺍﻗﻑ‬ ‫ﻤﺴﺘﻨﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺨﺎﻴﻑ‬
‫ﻭﺍﻟﺨﺎﻴﻑ‬ ‫ﻤﺎﻟﻭﺵ ﻤﻜﺎﻥ‬ ‫ﻭﻟﺴﺎﻨﻪ‬ ‫ﺍﺨﺭﺱ ﺠﺒﺎﻥ‬ ‫- ﺒﺱ، ﺒﺱ.‬ ‫‪   ‬‬ ‫ﺩﺍﻴﺭﻩ ﻜﺒﻴﺭﻩ ﻗﻭﻱ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻭﺩﺨﻠﺘﻬﺎ، ﻭﻴﺎﺭﻴﺘﻙ ﻗﺎﺩﺭﻋﻠﻴﻬﺎ. ﺇﻻ،‬ ‫ﻤﺒﻘﺎﺵ ﻓﻴﻙ، ﻭﻻ ﻭﺭﺍﻙ، ﻭﻻ ﻗﺩﺍﻤﻙ، ﻴﺎﺭﻴﺘﻙ ﻴﺎﻨﺒﻭﻴﻪ ﺴـﻤﻌﺘﻲ‬ ‫ﻜﻼﻤﻲ، ﻭﻻ ‪‬ﺠﻴﺘﻴﺵ، ﻭﺨﱢﻴﺘﻙ ﺠﻨﺒﻲ، ﻤﺵ ﻜﺎﻥ ‪‬ﻤﺎﻨﹾﻨﺎ ﺒﻨﺩﻓﻲ‬ ‫‪‬ﱠ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻫ‬ ‫ﺒﻌﺽ. ﻴﺎﺘﺭﻯ ﺍﻨﺘﻲ ﻓﻴﻥ ﻴﺎﺒﺕ، ﻭﺤ‪‬ﺸﺎﻨﻲ.‬ ‫‪‬‬ ‫***‬ ‫اﻟﻨﺎر اﻧﻄﻔﺖ، واﻟﺸﺎي ﺧِﺺ، واﻟﺠﻴﺐ ﻣﺎ ﻋﺪش ﻓﻴﻪ.‬ ‫ِﻠ‬ ‫ﻴﺎ ﺨﺴﺎﺭﺘﻙ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻓﻲ ﺍﻟﺒﻬﺩﻟﻪ. ﻫﻴﻪ ﻴﻼ، ﻨﺘﻠﻑ ﻭﻨﻨﺎﻡ.‬ ‫ﺒﺘﺒﺽ ﻟﻠﺴﻘﻑ ﻭﺘﺒﺤﻠﻕ ﺒﻌﻨﻴـﻙ، ﺒﻘـﻰ ﻟـﻙ ﺴـﻨﻴﻥ ﻭﻴـﺎﻡ‬ ‫ﺒﺘﺴﺘﻨﻅﺭ. ﻻ ﺍﻟﺒﻴﺕ ﺍﻨﻬﺩ، ﻭﻻ ﺍﻨﺕ ﻓﻭ ﱡﻪ. ﺇﻴـﻪ ﺍﻟﻠـﻲ ﻤﺨﱢﻴـﻙ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻤﺘﻤﺴﻙ ﺒﻴﻪ ﻭﻻ ِﺩ، ﺘﻜﻭﻨﺵ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻨﺎﻭﻱ ﺘﻭﺭﺜـﻪ، ﻭﻻ ﻓﻜـﺭﻙ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﻴﻌﻨﻲ ﺍﻟﻠﻰ ﺭﺍﺡ ﻤﻤﻜﻥ ﻴﺭﺠﻊ.‬ ‫ﻨﺒﻭﻴﻪ ﻭﺍﻟﻬﻴﺼﻪ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل، ﻭﺍﻟﻠ ‪‬ﻪ.‬ ‫ﱠﻤ‬ ‫***‬
‫ﻓﻲ یﻮم ﻣﻦ ذات ﻟ ﱠﺎم، آﺎن ﻓﻴﻪ:‬ ‫ِﻴ‬ ‫ﻓﺭﺍﻥ، ﻭﺼﻴﺎﺩ، ﻭﺠﺯﻤﺎﺘﻲ، ﻭﺤﺴ ﹶﻪ، ﻋﻨﺩﻫﺎ ﻋﻴﺎل )ﻨﺒﻭﻴـﻪ،‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫‪‬‬ ‫‪‬‬ ‫ﻭﺒﻁﻪ، ﻭﻋﺼﻔﻭﺭﻩ، ﻭﺤﺴﻥ ﻭﺴﻌﻴﺩ(. ﺠﻭﺯﻫﺎ ﻁﻭل ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﻓﻲ‬ ‫ﺍﻟﻤﺠﺎﺭﻱ، ﺒﻴﺒﻌﺩ. ﺍﻟﻭﻟ ‪‬ﻪ ﺤﻠﻭﻩ، ﻭﻋ ‪‬ﺎﻟﻪ ﹸﺯﺭﺏ ﻓﻲ ﻋﻴـﺎل. ﺍﷲ‬ ‫ﻤ ﺘ ‪ ‬‬ ‫ِِﻴ‬ ‫ﻴﻨﻭﺭ ﻋﻠﻴﻙ ﻴﺎﻭﺍﺩ ﻴﺎ ﻋﻠﻭﻩ ﻴﺎ ﻓﺭﺍﻥ، ﻴﺎﺠﻭﺯ ﺯ ﱠـﻪ ﻴـﺎ ﻭﺴـﺦ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻤﺭﺍﺘﻙ ﺯ ﱠﺎﻨﻪ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﻻﺩ ﺤﺴ‪‬ـ ﹶﻪ ﻁﱠﻌﻭﻫـﺎ ﻋﻠﻴﻬـﺎ‬ ‫‪ ‬ﻨ ﻠ‬ ‫ﻨ‬ ‫)ﻴﺎﺴﻭﺩﻩ ﻴﺎﻜﹸﻭﺩ‪‬ﻩ ﻴﺎﺤﻕ ﺍﻟﻬﺒﺎﺏ، ﻴﺎﺯ ﱠﻪ ﻴﺎ ﻋﻔﺸﻪ ﻴﺎﺒﻭﺯ ﺍﻟﻐﺭﺍﺏ(‬ ‫ﻨ‬ ‫ﹸ‬ ‫ﺤﺴ ﹶﻪ ﺒﻴﻀﻪ ﻭﺤﻠﻭﻩ.ﺍﷲ ﻴﺨﺭﺏ ﺒﻴﺘﻙ ﻴﺎ ﺭﺍﺠل. ﻟﻴـﻪ ﻫﺭﺒـﺎﻥ؟‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﺘﻌﺎﻟﻰ ﺸﻭﻑ ﻋﻠ ‪‬ﻩ ﻫﻴﺘﻬﺒل ﻋﻠﻰ ﻤﺭﺍﺘﻙ، ﻜـل ﻴـﻭﻡ ﻴﻀـﺭﺏ‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫ﻤﺭﺍﺘﻪ ﻋﻠﻘﻪ ﺴﺨﻨﻪ ) ﻨﺎﻤﻰ ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺍﻟﻤﺭﻜﻭﺏ، ﺯﺭ‪‬ﻗﻪ، ﻭﻤﻨ ‪‬ﻠـﻪ‬ ‫ﻴ‬ ‫‪‬‬ ‫ﺒﻨﻴﻠﻪ، ﺤﺘﻰ ﺒﻨﺎﺘﻙ ‪‬ﺭﻕ، ﻤﻨﻴﻴﻠﻴﻥ ﺯ ‪‬ﻙ(. ﻴﺎ ﺨﻴﺒﺘﻙ ﻴـﺎ ﻋﻠﹾـ ‪‬ﻩ‬ ‫ِ ﻭ‬ ‫ﻴ‬ ‫‪‬‬ ‫ﺯ‬ ‫ﺤﺘﻰ ﺍﺴﻤﻬﺎ ﻟﺯﻕ ﻓﻴﻙ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﻻﺩ ﺤﺴ ﹶﻪ ﻁﻠﻌﻭﻫـﺎ )ﻋﻠﹾـ ‪‬ﻩ‬ ‫ِ ﻭ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﺠﻭﺯ ﺯ ﱠﻪ ﺭﺍﺡ، ﻋﻠ ‪‬ﻩ ﺠﻭﺯ ﺯ ﱠﻪ ﺠﻪ(.‬ ‫ﻨ‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺍﻟﺴﻨﻴﻥ ﺒﺘﻤﺭ، ﻭﻜﺈﻥ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﺩﻩ ﺤﺼل ﺍﻤﺒﺎﺭﺡ، ﻭﻜـل ﻤـﺎ‬ ‫ﺍﻓﺘﻜﺭﻩ، ﺍﻓﻁﺱ ﻋﻠﻰ ﺭﻭﺤﻲ ﻤﻥ ﺍﻟﻀﺤﻙ، ﻴﻭﻡ ﻤﺎ ﻋﻠ ‪‬ﻩ ﺯﻨـﻕ‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫ﺯ ﱠﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻁﺭﻤﺒﻪ، ﻭﺩﺏ ﺒﻭﺯﻫﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﺤﻭﺽ، ﻭﻓﻀﻠﺕ ﺘﺒﻘﻠل،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻟﺤﺩ ﻤﺎ ﻟﺤﻘﺘﻬﺎ، ﻜﺎﺕ ﻫﺘﻔﻁﺱ. ﺍﻟﻪ ﻴﺠﺎﺯﻴﻙ ﻴﺎ ﻋﻠﹾـ ‪‬ﻩ، ﻜﻨـﺕ‬ ‫ِ ﻭ‬ ‫ﻫﺘﻤﻭﺘﻬﺎ. ﻭﻫ ‪‬ﺎ ﺘﺼﺭﺥ ﻭﺘﻭﻟﻭل )ﻴﺎ ﻭ‪‬ﺍﻜِل ﻨﹶﺎﺴ‪‬ﻙ، ﻫﻭ‪ ‬ﻟﻤﺎ ﻴﻘﻭﻡ،‬ ‫‪‬‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻴﻘﻁﻊ ﺍﻟﻬﺩﻭﻡ، ﺍﷲ ﻴﺠﺎﺯﻴﻙ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻋﻤﻲ( ﻴﻭﻤﻬﺎ ﺍﺘﻠﻤ ‪‬ﻨﺎ ﻋﻠﻴـﻪ،‬ ‫ﻴ‬
‫ﻭﺭﺤﻤﻨﺎﻫﺎ ﻤﻥ ﻋﻠﹾﻘﻪ ﻭﻓﻀﻠﺕ ﺘﺸﻜﻲ ﻭﺘﺘﺸﺎﻜﻲ. ﺍﻟﺠﻭ ﺒﺭﺩ ﻗﻭﻱ،‬ ‫‪‬‬ ‫ﻭﺍﻟﻭﻗﺕ ﺴﺭﻗﻨﻲ، ﻭﺍﻟﻔﺠﺭ ﻗﺭﺏ ﻴﻁﻠﻊ. ﻁﻭﺒﻪ ﺍﻟﺴﻨﻪ ﺩﻱ ﺸﺩﻴﺩﻩ،‬ ‫ﻭﺍﻟﺤﻴﻁﺎﻥ ﺨﺭﺒﻘﺕ، ﻭﻻﻋﺩﺵ ﻨﺎﻓﻊ ﺩﻫﺎﻥ ﻭﻻ ﺍﺴـﻤﻨﺕ. ﻜـل‬ ‫ﺍﻟﺴﻨﻴﻥ ﺩﻱ ﻓﺎﺘﺕ، ﻭﻟﺴﺎﻙ ﻗﺎﻋﺩ ﻤﻁﺭﺤﻙ، ﺘﻘﺭﻗﺵ ﻤﻠﺢ ﺍﻟﻌـﻴﻥ‬ ‫ﻭﺍﻟﻌﺎﻓﻴﺔ، ﻭﺘﺼﺏ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﻓﻲ ﺒﺤـﺭ ﻤـﺎﻟﻭﺵ ﻗـﺭﺍﺭ. ﻭﺤﻴـﺩ،‬ ‫ﻭﻭﺤﺩﺍﻨﻲ، ﻟﻭﺤﺩﻙ، ﺁﻩ ﻴﺎ ﺍﻨﺎ ﺃ ‪‬ﺎ ﺍﻗﻭﻡ، ﺍﺠﻴﺏ ﺒﻁﺎﻨﻴـﻪ ﺍﺘﻠـﻑ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺒﻴﻬﺎ. ﺁﻩ ﻴﺎ ﺭﺠ‪‬ﻠﻲ. ﺭﺠ‪‬ﻠﻲ ﻭﻗﻔﺕ، ﺒﺎﻴﻨﻲ ﻋﺠﺯﺕ، ﻤـﺵ ﻗـﺎﺩﺭ‬ ‫ِﱢ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﺍﺘﺤﺭﻙ. ﻟ ‪‬ﺎﻙ ﺒﺘﻌﺎﻓﺭ، ﻭﺒﺘﺴﺘﻨﻅﺭ ﻴﺎﺒﻥ ﺴﺘﻴﺘﻪ. ﺁﻩ ﻴﺎ ﺭﺠ‪‬ﻠﻲ ﺁﻩ.‬ ‫ِ‬ ‫ِﺴ‬ ‫***‬ ‫اﻟﺒﻴﺖ واﺱﻊ وآﺒﻴﺮ یﺠﻲ ﻓﺪان.‬ ‫ﻭﺒﺎﻟﻌﺎﻓﻴﺔ ﺤﻁﻴﺕ ﺍﻟﺤﺠﺭ ﺍﻟ ﹸﻘﻴﻠﻪ ﻭﺭﺍ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺍﻟﻜﺒﻴﺭ، ﻟﻤﺎ ﺘﺨﺵ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﺘﻘﺎﺒﻠﻙ ﺃﻭل ﺃﻭﻀﻪ )ﺃﻭﻀﺔ ﺃﻡ ﺭﺍﻤﻲ( ﻗﺼﺎﺩﻫﺎ ﺒﺎﻟﻅﺒﻁ )ُﻭﻀﺔ‬ ‫ﺃ‬ ‫ﺒﺩﺭ( ﺘﺨﺵ ﺤﺒﺘﻴﻥ، ﺘﻼﻗﻲ ﺤﻭﺵ ﻜﺒﻴﺭ ﻓـﻲ ﻭﺴـﻁﻪ ﹸﺭﻤﺒـﻪ‬ ‫ﻁ‬ ‫ﺨﺭﺒﺎﻨﻪ، ﺩﺍﻴﻤﻥ ﺤﻭﻀﻬﺎ ﻤﻠﻴﺎﻥ ﻤﻴﻪ ﻤﻨ ﱢﻨﻪ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل ﻁﻭل ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻴﺤﺩﻓﻭ ﻓﻴﻪ ﻁﻭﺏ، ﻭﻋﺎﻤﻠﻴﻥ ﺴﻨﺎﻨﻴﺭ ﺨﻴﻁ ﻓﻲ ﻁﺭﻓﻬﺎ ﻗﻭﻻﺤـﻪ،‬ ‫ﻤﺴﻤﻴﻴﻨﻬﺎ ﺼ ‪‬ﺎﺩﻩ. ﻭﻁﻭل ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﻴﺤﺩﻓﻭﻫﺎ، ﻗﺎل ﺍﻴﻪ ﺒﻴﺼـﻁﺎﺩﻭ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺴﻤﻙ. ﺠﻨﺏ ﺍﻟﻁﺭﻤﺒﻪ )ﺃﻭﻀﺔ ﺯ ﱠﻪ( ﻭﻗﺼﺎﺩﻫﺎ )ُﻭﻀﻪ ﺼﻐ ‪‬ﺭﺓ(‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺃ ‪‬‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺒﻴﻘﻭﻟﻭ ﻜﺎﻨﺕ ﻜﺎﺒﻨﻴﻪ ﻗﺩﻴﻡ ﻭﺍﺘﺭﺩﻡ، ﺩﺍﻴﻤـﻥ ﻤﺴـﻜﻭﻜﻪ، ﻤﻠﻴﺎﻨـﻪ‬
‫ﻜﻭﺍﺒﻴﺱ، ﺍﻟﻠﻰ ﻴﻨﺎﻡ ﻓﻴﻬﺎ ﻟﻭﺤﺩﻩ، ﺘﻁﻠﻊ ﻋﻠﻴﻪ ﻜـﻭﺍﺒﻴﺱ ﺘﺨﻨﻘـﻪ،‬ ‫ﻭﻴﻔﻀل ﻴﻨﺩﻩ ﻋﻠﻰ ﺤﺩ ﻴﻨﺠﺩﻩ، ﻟﻭﺤﺩ ﺴﻤﻌﻪ ﻴﺒﻘﻰ ﻨﺠﺎ، ﻤﺎ ﺤ ‪‬ﺵ‬ ‫‪‬ﺩ‬ ‫ﺴﻤ ‪‬ﻪ ﻴﻔ ‪‬ل ﻴﺭ ﱠﺱ، ﻭﻴﺭ ﱠﺱ ﱠﻤﺎ ﻴﺼﺤﻰ ﻟﻭﺤ‪‬ﺩ ‪ ،‬ﻭﻴﺒﻘﻰ ‪‬ﺭ ﹸﻪ‬ ‫ﻋ ﻗ‬ ‫‪ ‬ﻩ‬ ‫ﻓ ﻟ‬ ‫ﻓ‬ ‫ِ ‪‬ﻌ ﹾﻀ‬ ‫‪‬ﺭ ﹸﻪ، ﻭﻨﻔ ‪‬ﻪ ﻤﻘﻁﻭﻉ ﻭﻤﺵ ﻗﺎﺩﺭ. ﻭﺒﻴﻘﻭﻟﻭ ﻜﻤﺎﻥ ﻜﺎﻥ ﺴـﺎﻜﻥ‬ ‫ﹶ ﹶﺴ‬ ‫ﻤ ﻗ‬ ‫ﻓﻴﻬﺎ ﻭﺍﺤﺩﻩ ﻭﺒﻨﺘﻬﺎ، ﻤﺎﺘﻭ ﺠﻭﺍﻫﺎ ﻟﺤﺩ ﻤﺎ ﻨ ﱠﻨﻭ، ﻭﺭﻴﺤﺘﻬﻡ ﻓﺎﺤﺕ،‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻭﻴﻤﻜﻥ ﻋﺸﺎﻥ ﻜﺩﺍ ﺩﺍﻴﻤﻥ ﺍﻟﻠﻰ ﻴﻘﺭﺏ ﻤﻥ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻴﺸـﻡ ﺭﻴﺤـﻪ‬ ‫‪‬‬ ‫ﻭﺤﺸﻪ ﻫﱠﻪ ﻋﻠﻴﻪ، ﺘﺨﺵ ﺤﺒﺘﻴﻥ ﻋﻠﻰ ﺠﻨﺏ ﺘﻼﻗـﻲ ) ﺃﻭﻀـﺔ‬ ‫‪‬ﻠ‬ ‫ﺤﺴ ﹶﻪ( ﻜﺒﻴﺭﻩ ﻭﻭﺍﺴﻌﻪ، ﺃﻜﺒﺭ ﺃﻭﻀﻪ ﻓﻲ ﺍﻟﺒﻴﺕ، ﻭﻟﻴﻬﺎ ﻤﻨﹾـ ‪‬ﺭ،‬ ‫ﻭ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻜﺎﻨﺕ ﺤﺴ ﹶﻪ ﻤﺄﺠﺭﺍﻩ، ﺘﻨﻴﻡ ﻓﻴﻪ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻓـﻲ ﺍﻟﺼـﻴﻑ. ﻗـﺩﺍﻤﻙ‬ ‫‪‬‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﺒﺎﻟﻅﺒﻁ، ﻭﺒﻌﺭﺽ ﺍﻟﺒﻴﺕ ) ﺃﻭﻀﻪ ﻟﻭﺯﻩ( ﻤﺭﺍﺕ ﻋﺒﺩﻩ، ﺃﻭﻀﺘﻬﺎ‬ ‫ﻟﻴﻬﺎ ﺸﺒﺎﻙ ﻉ ﺍﻟﻤﻨﻭﺭ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﻻﺩ ﺤﺴ ﹶﻪ، ﻜﺎﻨﻭ ﺩﺍﻴﻤﻥ ﻴﺒﺼﻭ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻤﻨﻪ. ﺘﺤ ‪‬ﺩ ﻴﻤﻴﻥ، ﻤﻥ ﺒﻌﺩ ﺃﻭﻀﺔ ﻟـﻭﺯﻩ، ﺘﻼﻗـﻲ ﻓـﻲ‬ ‫ﻭ‬ ‫ﺁﺨﺭﻫﺎ ُﻭﻀﺘﻲ ﻭﺍﻟﺤ ‪‬ﺎﻡ ﺍﻟﻠﻰ ﻤﺎﻟﻭﺵ ﺒﺎﺏ، ﻭﻋﺸـﺎﻥ ﺍﻟﻭﺍﺤـﺩ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﺃ ﹾ‬ ‫ﻴﺭﻭﺡ ﻟﻪ ﻻﺯﻡ ﻴﻔﻀل ﻴﺘﻜﻠﻡ ﺒﺼﻭﺕ ﻋﺎﻟﻲ ﻤﻥ ﺃﻭل ﺍﻟ ﹸﺭﻗﻪ، ﺃﻭ‬ ‫ﻁ‬ ‫ﻴﺘﻨﺘﺤﻨﺢ، ﺃﻭ ﻴﻜﺢ، ﻟﻭ ﺤﺩ ﺭﺩ ﻴﺭﺠﻊ، ﻤﺎ ﺭ ‪‬ﺵ، ﻴﻜﻤل ﻭﻴ ﹸﺵ.‬ ‫ﺨ‬ ‫ﺩ‬ ‫ﻭﻜﺎﻨﺕ ﺩﺍﻴﻤﻥ ﺍﻟﻤ ‪‬ﻪ ﻤﻠﻴﺎﻩ، ﻭﻋﺸﺎﻥ ﻜﺩﺍ ﺒﻨﺤﻁ ﻗـﺎﻟﺒﻴﻥ ﻁـﻭﺏ،‬ ‫‪‬ﻴ‬ ‫ﻭﺁﺨﺭ ﻤﺎ ﺯﻫﻘﻨﺎ ﻋ ‪‬ﺎﻟﻨﺎ ﺴ ﱠﺎﻟﻪ ﻤﻥ ﺍﻟﻁﻭﺏ ﻨﻤﺸﻰ ﻋﻠﻴﻬﺎ، ﺼﻑ‬ ‫ﻘ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻁﻭﻴل ﻓﻭﻗﻪ ﻟﻭﺡ ﺨﺸﺏ، ﻴﺒﻘﻰ ﺍﻟﻭﺍﺤﺩ ﻤﺎﺸﻲ ﻭﺍﻟﻤﻴﻪ ﺤﻭﺍﻟﻴـﻪ،‬ ‫‪‬‬
‫ﻜﺄﻨﻪ ﻫﺎﻴﻌﺩﻱ ﺍﻟﻨﻴل، ﻭﻴﺎﺴﻼﻡ ﻟﻭ ﺤﺩ ﺤﺏ ﻴﺭﻭﺡ ﺍﻟﺤﻤﺎﻡ ﺒﺎﻟﻠﻴل،‬ ‫‪  ‬‬ ‫ﻭﺃﺼﻠﻥ ﺍﻟﺒﻴﺕ ﻤﺎ ﻓﻬﻭﺵ ﻨﻭﺭ، ﺘﺒﻘـﻰ ‪‬ﻭ ‪‬ـﻪ، ﻴﻌﻨـﻲ ﻻﺯﻡ‬ ‫ﺤ ﺴ‬ ‫ﺍﻟﻭﺍﺤﺩ، ﻴﺸ ‪‬ﺭ ﻫﺩﻭﻤﻪ، ﻭﻴﻤﺴﻜﻬﺎ ﺒﺴﻨﺎﻨﻪ، ﻭﻴﻔﻀل ﻴﺨﻭﺽ ﻓﻲ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺍﻟﻤﻴﻪ، ﻭﻫﻭ ﻋ ‪‬ﺎل ﻴﻘﻭل ﻴﺎ ﺴﺎﺘﺭ ﺍﺴـﺘﺭ ﻴـﺎ ﺭﺏ. ﺇﻥ ﻋـ ‪‬ﻯ‬ ‫ﺩ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻭﻭﺼل ﻟﻠﻌﻴﻥ ﺒﺎﻟﺴﻼﻤﻪ، ﺍﻟﻔﺭﺤﻪ ﺘﻨﺴﻴﻪ ﻭﻫﻭ ﺭﺍﺠﻊ ﻴﺎﺨﺩ ﺒﺎﹸﻪ،‬ ‫ﻟ‬ ‫ﱢ‬ ‫ﻓﻴﺭﻭﺡ ﻭﺍﻗﻊ، ﻤﺩﺒﻭﺏ ﻋﻠﻰ ﺒﻭﺯﻩ، ﻭﺘﺒﻘﻰ ﻟﻴﻠﻪ، ﻴﻔﻀل ﻴﺼﺭﺥ،‬ ‫ﻭﻴﺼﺭﺥ، ﻭﻴﻨﺩﻩ ﻋﻠﻰ ﺤﺩ ﻴﻨﺠﺩﻩ. ﺍﻟﻜل ﻴﺨﺎﻑ ﻭﻴﻜﺵﹾ، ﻟﺤﺴـﻥ‬ ‫ﺘﻜﻭﻥ ﺍﻟﻌﻔﺎﺭﻴﺕ ﺍﻟﻠﻲ ﻓﻲ ﺍﻷﻭﻀﻪ ﺍﻟﺼﻐﻴﺭﻩ ﻁﻠﻌﺕ ﻭﻫ ‪‬ﺎ ﺍﻟﻠـﻰ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺒﺘﻨﺩﻩ. ﻭﻓﻲ ﻴﻭﻡ ﻜﺎﻥ ﺴﺭﺍﺝ، ﺠﻭﺯ ﺍﻡ ﺭﺍﻤـﻲ ﺭﺍﺠـﻊ ﺒﺎﻟﻴـل‬ ‫ﺴﻜﺭﺍﻥ، ﻭﺤﺎﻟﺘﻪ ﻨﻴﻠﻪ، ﺩﺨل ﻴﻌﻤل ﺯﻯ ﺍﻟﻨﺎﺱ، ﻭﻫﻭ ﻋ ‪‬ﺎل ﻴﻐﻨﻰ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻭﻻ ﻋﻠﻰ ﺒﺎﻟﹸﻪ. )ﺯ ‪‬ﺭ، ﻜﺭﻜﺭ، ﻓﺭﻭﻴﻜﺎ، ﻁﺒل، ﻁﺒل، ﻤﺯﻴﻜـﺎ،‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﺤﺘﻪ ﺭﺍﺠل ﺍﻨﺘﻴﻜﺎ(. ﻟﻘﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺭﺍﺡ ﺩﺍﺨل، ﻭﻜ ‪‬ل ﻴﺘﻨﺤـﻨﺢ ﺃﻭ‬ ‫ﺴ‬ ‫ﻴﻨﺩﻩ، ﻭﻭﻗﻑ ﻴﻁﺭﻁﺭ، ﺃﺘﺎﺭﻱ ﺯ ﱠﻪ ﻗﺎﻋﺩﻩ، ﻭﻫﻭ ﻤـﺎ ﺸـﻔﻬﺎﺵ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻟﻜﻥ ﻫ ‪‬ﺎ ﻋﺭﻓﺘﻪ، ﻓﻀﻠﺕ ﻗﺎﻁﻌﻪ ﺨ ﹶﺱ، ﻭﺴﺎﺒﺘﻪ ﻟﻤـﺎ ﺨﱠـﺹ،‬ ‫ﹶﻠ‬ ‫ﹶﻨ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻭﻓﻲ ﺍﻵﺨﺭ، ﺭﺍﺤﺕ ﻗﺎﻴﻤﻪ، ﻭﺩﺍ ‪‬ﻪ ﺒﻭﺯﻩ ﻓﻲ ﻋﻴﻥ ﺍﻟﻜﺎﺒﻨﻴﻪ ﻤـﻥ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﺴﻜﺎﺕ، ﻭﺭﺍﺤﺕ ﺠﺎﻴﺒﻪ ﻟﻭﺡ ﺍﻟﺨﺸﺏ ﻭﺼ ‪‬ﺭﺘﻪ، ﻭﺤ ﱠـﺕ ﻭﺭﺍﻩ‬ ‫ﻁ‬ ‫‪‬ﺩ‬ ‫ﻗﺎﻟﺒﻴﻥ ﻁﻭﺏ، ﻭﺩﺨﻠﺕ ﺃﻭﻀﺘﻬﺎ، ﻭﻓﻀل ﺼﺎﺤﺒﻨﺎ ﻴﺒﻘﻠل ﻭﻴﻌﺎﻓﺭ،‬ ‫ﻟﺤﺩ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﻤﺎ ﻁﻠﻊ. ﻭﺩﺨﻠﺕ ﺤﺴ‪‬ـ ﹶﻪ، ﻟﻘﺘـﻪ ﻤـﺯﺭﻭﻉ، ﺯﺭﻉ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬
‫ﺒﺼل، ﻭﻜﺎﻥ ﺨﻼﺹ ﺒﻴﻔﺭﻓﺭ، ﻭﻗ ‪‬ﺏ ﻴﻔﻁﺱ، ﺭﺍﺤﺕ ﻤﻁﱠﻌﺎﻩ،‬ ‫ِ ﹾ ﹶﻠ‬ ‫ﺭ‬ ‫ﻭﻓﻀﻠﺕ ﹶﺼ ‪‬ﺕ، ﻟﺤﺩ ﺍﻟﺒﻴﺕ ﻜﻠﻪ ﻤﺎ ﺼﺤﻲ.‬ ‫ِ ‪ ِ‬ﹾ ﺘ ﻭ‬ ‫ﻭﻗﻔﺕ ﺯ ﱠﻪ ﺘﻀﺤﻙ، ﻭﻗﺎﻟﺕ: ﻋﺸﺎﻥ ﻴﺒﻘﻰ ﻴﺤـﺭﻡ ﻴ ﹸـﺦ ﻉ‬ ‫ﺸ ﹾ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺍﻟﻤﻼﻴﻜﻪ ﻭﻫﻭ ﺴﻜﺭﺍﻥ، ﻤﺎ ﻫﻭ ﻜل ﻤﻜﺎﻥ ﻭﻟﻪ ﻤﻼﻴﻜﺘـﻪ ﺍﻟﻠـﻲ‬ ‫ﺤﺎﺭﺴﺎﻩ. ﺠﺕ ﺤﺴ ﹶﻪ ﺠﻨﺒﻬﺎ، ﻭﺭﺍﺤﺕ ﺯﻏﺩﺍﻫﺎ ﺒﻜﻭﻋﻬﺎ، ﻭﻗﺎﻟﺕ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻟﻬﺎ: ﺤﺭﺍﻡ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻴﺎ ﺸﻴﺨﻪ، ﺍﻟﺭﺍﺠل ﻜﺎﻥ ﻫﺎﻴﻔﻁﺱ.‬ ‫- ﻴﺎﺭﻴ ﹸﻪ ﻜﺎﻥ ﻓﻁﺱ‪ ،‬ﻜﻨﺎ ﺍﺴﺘﺭ ‪‬ﺤﻨﺎ ﻤﻨـﻪ، ﺍﻟ ‪‬ـﻜ ‪‬ﻯ ﺃﺒـﻭ‬ ‫ﺴ ﹾﺭ‬ ‫ﻴ‬ ‫ِِ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﺸ ﱠﻪ، ﺍﻟﺭﺍﺠل ﻭﺍﻗﻑ ﻴﻌﻤل ﺯﻱ ﺍﻟﻌﻴـﺎل ﻤـﻥ ﻉ ﺍﻟﺒـﺎﺏ، ﻭﻻ‬ ‫ﹶﺨ‬ ‫ﺍﺨﺘﺸﻰ ﻭﻻ ﺨﻼ ﻋﻨﺩﻩ ﺩﻡ. ﻁﺏ ﻴﻘﻭل ﺇﺤ ِ، ﺩﺴﺘﻭﺭ ﻴﺎﺴـﻴﺎﺩﻱ،‬ ‫ِ ‪‬ﻡ‬ ‫ﹼ‬ ‫ﺃﻋﻭﺫ ﺒﻙ ﻤﻥ ﺍﻟﺨﺒﺙ ﻭﺍﻟﺨﺒﺎﺌﺙ، ﻴﻌﻤل ﺃﻯ ﺤﺱ، ﻴﻘـﻭﻡ ﺍﻟﻠـﻲ‬ ‫ﺠﻭﻩ ﻴﻌﺭﻑ، ﻓﻴﻘﻭﻡ، ﺃﻭ ﻴﻠﻡ ﻨﻔﺴﻪ، ﺃﻭ ﻴﺭﺩ ﻋﻠﻴﻪ، ﺃﻭ ﻴﺨﻠﻲ ﻋﻨﺩﻩ‬ ‫ﺩﻡ، ﻭﻴﺒﻌﺩ ﻟﺤﺩ ﻟﻤﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﺠﻭﻩ ﻴﺨﺭﺝ، ﻤﺵ ﻴﻌﻤل ﺯﻯ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻤﻥ‬ ‫ﻉ ﺍﻟﺒﺎﺏ.‬ ‫ﺴﻤﻌﻬﺎ ﺴﺭﺍﺝ ﻤﻥ ﻫﻨﺎ، ﻭﺭﺍﺡ ﻓﺎﻕ، ﻭﻗﺎﻡ ﻭﺍﻗﻑ ﻋﻠﻰ ﺤﻴﻠﻪ،‬ ‫ﻤﺎ ﻫﻭ ﻋﺭﻑ ﺃﻥ ﻫ ‪‬ﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﻋﻤﻠﺕ ﻓﻴﻪ ﻜﺩﻩ. ﻭﻗﻑ ﻭﻋﻴﻨﻴﻙ ﻤـﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺘﺸﻭﻑ ﺇﻻ ﺍﻟﻨﻭﺭ، ﻗﻌﺩ ﻴﺯﻋﻕ، ﻭﻴﻬﻠل: ﻴﺎﻤ ‪‬ﻩ ﻴﺎﺒﻨـﺕ ﺍﻟﻜﻠـﺏ.‬ ‫ﱢ ‪‬ﺭ‬ ‫ﻜﻨﺕ ﻋﺎﻴﺯﻩ ﺘﻤﻭﺘﻴﻨﻲ. ﺍﷲ ﻴﺨﺭﺏ ﺒﻴﺘﻙ، ﻴﺎ ﺯ ﱠﻪ، ﻴﺎ ‪‬ﻭﺩﻩ. ﺍﻨﺕ‬ ‫ﹶ‬ ‫ﺴ‬ ‫ﻨ‬
‫ﻓﻴﻥ ﻴﺎ ﻋﻔﺵ، ﻴﺎﺠﻭﺯ ﺍﻟﻌﻔﺸﻪ، ﻟﻭ ﻜﻨﺕ ﺭﺍﺠل ﺍﻁﻠﻊ ﺒ ‪‬ﻩ، ﻭﺍﻨـﺎ‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﺃﻭ ‪‬ﻴﻙ.‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﻫ ‪‬ﺎ ﺸﺎﻓﺘﻪ ﺒﻴﺭﺩﺡ ﻟﻬﺎ، ﺭﺍﺤﺕ ﻗﺎﻟﻌﻪ ﺍﻟﺸﺒﺸﺏ ﺍﻟﺒﻼﺴﺘﻴﻙ ﺍﻟﻠﻲ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻓﻲ ﺭﺠﻠﻬﺎ، ﻭﻁﺎﺭﺕ ﻭﺭﺍﻩ.‬ ‫ﻫﻭ ﻴﺠﺭﻱ ﻭﻫﻴﺎ ﺘﺠﺭﻱ ﻭﺭﺍﻩ، ﻭﻴﺼﺭﺥ ﺯﻱ ﺍﻟﻌﻴﺎل. ﻭﻴﻨﺩﻩ‬ ‫ﻋﻠﻰ ﻤﺭﺍﺘﻪ، ﺇﻟﺤﻘﻴﻨﻲ ﻴﺎ ﺼﺒﺎﺡ ﺇﻟﺤﻘﻴﻨﻲ ﻴﺎ ﻤ ‪‬ﻩ، ﻭﺯﻨﻪ ﺘﻁﻴـﺭ‬ ‫ﱠ‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﻭﺭﺍﻩ:‬ ‫- ﺃﻨﺎ ﻋﻔ ﹶﻪ ﻴﺎ ﻋﻔﺵ. ﺃ ‪‬ﺎل، ﻟﻭ ﻤﺎﻜﻨﺘﺵ ﻋ ‪‬ﺭ ﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﻜﻠﻬـﺎ‬ ‫ِﺒ‬ ‫ِ ِ ﹾ ُﻤ‬ ‫ِ ﹾﺸ‬ ‫ﻓﻴﻙ ﻜﻨﺕ ﻋﻤﻠﺕ ﺍﻴﻪ؟ ﺃﻋﻭﺭ، ﻭﺒﻌﻴﻥ ﺇﺯﺍﺯ، ﻭﺃﺼﻠﻊ، ﻭﺼﻐ ‪‬ﺭ،‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻭﻗﺩ ﻋﻘﻠﺔ ﺍﻟﺼﺒﺎﻉ، ﻭﺍﻟﻭﺍﺤﺩﻩ ﺘﻜﺴﺭﻙ ﻋﻠﻰ ﺭﻜﺒﺘﻬﺎ، ﻭﻟﺴـﺎﻨﻙ‬ ‫ﺯﻓﺭ ﻭﻋﺎﻴﺯ ﻗﺎﻁ ‪‬ﻪ، ﺒﺘﺴﺏ ﺍﻟﺩﻴﻥ ﻉ ﺍﻟﺼﺒﺢ، ﻴـﺎ ﻨﺠـﺱ، ﻴـﺎ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﺴﻜ ِﻯ ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺍﻟﻜﻠﺏ، ﻭﺍﷲ ﻻ ﺃﻭ ‪‬ﻴﻙ، ﻫﺎﻤ ‪‬ﺘﻙ ﻭﺍﺭ ‪‬ﺢ ﺍﻟـﺩﻨﻴﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻭ‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫‪ ‬ﹶﺭ‬ ‫ﻤ ﱠﻙ، ﻋﻴﻨﻲ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻴﺎﻡ ﺍﻡ ﺭﺍﻤﻲ، ﺃﻨﺎ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺒﺘﻨﺎﻡ ﻤﻌﺎﻙ ﺃﺯﺍﻱ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻴﺎﺯ ‪‬ﺭ ﺍﻟﻜﻠﺏ، ﻭﺍﷲ ﻻ ﺃﻤﻭﺘﻙ، ﻭﺍﻜﺴﺏ ﻓﻴﻬﺎ ﺜﻭﺍﺏ، ﻭﺍﺭ ‪‬ﺤﻬـﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻤﻨﻙ.‬ ‫ﻤﺭﺍﺕ ﺴﺭﺍﺝ ﺸﺎﻓﺕ ﺯ ﱠﻪ، ﻭﻫ ‪‬ﺎ ﻋ ‪‬ﺎﻟﻪ ﺘﻠﻑ ﻭﺭﺍ ﺠﻭﺯﻫـﺎ،‬ ‫ﹾ‬ ‫ﻴ ‪‬ﻤ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻭﻫﻭ ﻴﺩﺨل ﺃﻭﻀﻪ، ﻴﺨﺭﺝ ﻤﻥ ﺍﻟﺘﺎﻨﻴﻪ، ﻭﻴﺠـﺭﻱ ﻗـﺩﺍﻤﻬﺎ ﺯﻱ‬ ‫ﺍﻟﻔﺎﺭ، ﻭﻜل ﻤﺎ ﺘﻁﻭﻟﻪ، ﺘ ‪‬ﻴﻠﻪ ﺒﺎﻟﺸﺒﺸﺏ ﻋﻠﻰ ﺩﻤﺎﻏﻪ، ﻭﺍﻟﻌﻴـﺎل‬ ‫ﺩ‬
‫ﻭﺍﻗﻔﻴﻥ ﻴﻬ ‪‬ﺼﻭ، ﻭﻴﺴﻘﻔﻭ، ﺭﺍﺤﺕ ﺨﺎﻟﻌﻪ ﺍﻟﺸﺒﺸـﺏ ﺍﻟﻠـﻲ ﻓـﻲ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺭﺠﻠﻬﺎ ﻭﻁﺎﺭﺕ ﻭﺭﺍﻫﺎ، ﻭﻜل ﻤﺎ ﺘﻁﻭﻟﻬﺎ ﺘﺩﻴﻬﺎ ﺒﺎﻟﺸﺒﺸﺏ ﻋﻠـﻰ‬ ‫ﺩﻤﺎﻏﻬﺎ.‬ ‫ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﻻﺩ ﺯ ﱠﻪ ﺸﺎﻓﻭ ﺍﻤﻬﻡ، ﻭﻤﺭﺍﺕ ﺴﺭﺍﺝ ﺒﺘﺠﺭﻱ ﻭﺭﺍﻫﺎ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻁﻠﻌﻭﺍ ﻫﻤﺎ ﻜﻤﺎﻥ ﻴﺠﺭﻭ، ﻭﻴﺤﺩﻓﻭﻫﺎ ﺒـﺎﻟﻁﻭﺏ، ﻭﻭﻻﺩ ﺴـﺭﺍﺝ‬ ‫ﺸﺎﻓﻭﺍ ﻜﺩﺍ، ﻁﻠﻌﻭ ﻴﺠﺭﻭ ﻫ ‪‬ﺎ ﻜﻤﺎﻥ ﻭﺭﺍﻫﻡ، ﻭﺘ ﱡﻬﻡ ﻴﺠﺭﻭﺍ ﻭﺭﺍ‬ ‫ﹶﻨ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺒﻌﺽ ﻟﺤﺩ ﻤﺎ ﺨﺭﺠﻭ ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ.‬ ‫‪‬‬ ‫ﻭﻗﻔﺕ ﺤﺴ ﹶﻪ ﺘﻀﺤﻙ، ﻭﺘﺨﺒﻁ ﻜﻑ ﻋﻠﻰ ﻜـﻑ. ﻭﺘﻘـﻭﻟﻠﻲ:‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﺸﻭﻑ ﻴﺎ ﻭﺤﻴﺩ ﻴﺎ ﺍﺒﻨﻰ، ‪‬ﻡ ﻴﺒﻜﻲ ﻭ ‪‬ﻡ ﻴﻀﺤﻙ. ﺼﺩﻕ ﺍﻟﻠـﻲ‬ ‫ﻫ ﱢ ﻫ‬ ‫ﻗﺎل ﻤﺠﺎﻨﻴﻥ ﺼﺤﻴﺢ، ﻋﻘـل ﺼـﻐﺎﺭ، ﻤﻬـﺎﻭﻴﺱ. ﻭﺩﻗﻴﻘﺘـﻴﻥ‬ ‫ﻭﺘﻼﻗﻴﻬﻡ ﺒﻴﺎﻜﹸﻭ ﻓﻰ ﻁﺒﻕ ﻭﺍﺤﺩ.‬ ‫ﹾﻠ‬ ‫ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﻻﺩ ﺤﺴ ﹶﻪ ﺸﺎﻓﻭﺍ ﻜﺩﺍ ﻭﻁﺎﺭﻭ، ﻴﺸـﻭﻓﻭ ﺍﻷﺨﺒـﺎﺭ،‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻭﻜل ﺸﻭﻴﻪ ﻋ ‪‬ل ﻤﻨﻬﻡ ﻴﺩﺨل ﻭﻴﺤﻜﻲ ﺍﻟﻠﻲ ﺤﺼل. ﻭﺍﻟﻭﺍﺩ ﺴﻌﻴﺩ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺒﻴﺠﻲ ﻓﺭﺤﺎﻥ ﻭﻤﻅﺄﻁﻁ.‬ ‫- ﺯ ﱠﻪ ﻤﺴﻜﺕ ﺯ ‪‬ﺭ، ﻭﻀﺭﺒﺘﻪ ﻋﻠﻰ ﻗﺭﻋﺘﻪ ﻟﻐﺎﻴﺔ ﻤﺎ ﺠﺎﺒﺕ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺩﻡ.‬ ‫‪‬‬
‫- ﻤﺭﺍﺕ ﺯ ‪‬ﺭ ﻤﺴﻜﺕ ﺯ ﱠﻪ ﻭﻭﻗﻌﺘﻬﺎ ﻉ ﺍﻷﺭﺽ، ﻭﺭﻜﺒـﺕ‬ ‫ﻨ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻓﻭﻗﻬﺎ ﻭﻓﻀﻠﺕ ﺘﺩﻴﻬﺎ ﺒﺎﻟﺸﺒﺸﺏ، ﻭﻓﻴﻥ ﻴﻭﺠﻌـﻙ، ﻟﻐﺎﻴـﺔ ﻤـﺎ‬ ‫ﺴﺨﺴﺨﺕ.‬ ‫- ﺨﺩ ﻴﺎ ﺴﻌﺩ. ﺨﺩ ﻴﺎ ﻭﹶﻪ، ﺍﻨﺕ ﻴﺎ ﻤﺨﻔﻲ ﺍﻟﻨ ﹶﺎ.‬ ‫ﹶﻘ‬ ‫‪‬ﻟ‬ ‫‪‬‬ ‫- ﺍﺴﻜﺘﻲ ﻴﺎ ﺍ ‪‬ﻪ، ﺍﻤﺎ ﺍﺭﻭﺡ ﺍﺘﻔ ‪‬ﺝ.‬ ‫ﺭ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺩﺨل ﺃﺒﻭ ﺴﻌﺩ ﻤﻥ ﺒ ‪‬ﻩ، ﻭﻫﻭ ﺭﺍﺠﻊ ﻤﻥ ﺍﻟﺸﻐل، ﻟﻘﻲ ﻤﺭﺍﺘﻪ‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﻁﺎﻴﺭﻩ ﻭﺭﺍ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺴﻌﺩ ﻭﻓﺭﺩﺓ ﺍﻟﺸﺒﺸﺏ ﻓﻲ ﺍﻴﺩﻫﺎ. ﻭﻟﻤﻪ ﻭﻫﻴ ‪‬ﻪ‬ ‫ﺼ‬ ‫ﹶ ‪ِ‬ﹾ‬ ‫ﻗﺩﺍﻡ ﺍﻟﺒﺎﺏ. ﻭﺤﺴﻨﻪ ﺒﺘﻨﺩﻩ ﻉ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺍﻨﻪ ﻴﺭﺠـﻊ، ﻭﻫـﻭ ﻤـﺵ‬ ‫‪‬‬ ‫‪ ‬ﹶ‬ ‫ﻤﻌ ‪‬ﺭﻫﺎ.‬ ‫‪‬ﺒ‬ ‫- ﻫﻭ ﻓﻴﻪ ﺇﻴﻪ ﻉ ﻟﺼﺒﺢ؟‬ ‫- ﺍﺴﻜﺕ ﻴﺎ ﺍﺒﻭ ﺴﻌﺩ. ﻓﺎﺘﻙ ﹸﺹ ﻋﻤ ‪‬ﻙ. ﻤﻌ‪‬ﺭﻜﻪ ﺴـﺒﺤﺎﻥ‬ ‫‪ ‬ﺭ ‪‬‬ ‫ﹶ ‪‬ﻨ‬ ‫ﻤﻥ ﻴﻁﻔﻴﻬﺎ.‬ ‫- ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﺒﻭﺯ ﺍﻟﻨﺤﺱ ﻉ ﺍﻟﺼﺒﺢ.‬ ‫- ﺩﻱ ﺯ ﱠﻪ ﻤﺎﺴﻜﻪ ﻓﻲ ﺨﻨﺎﻕ ﺍﺒﻭ ﺭﺍﻤﻲ.‬ ‫ﻨ‬ ‫- ﻭﺍﷲ ﺍﻟﺭﺍﺠل ﺩﻩ ﻤﻬ ‪‬ﺃ ﻨﻔﺴﻪ ﻤﻊ ﺍﻨﻪ ﻏﻠﺒﺎﻥ، ﻭﺒﻴﺼﻌﺏ ﻉ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﺍﻟﻭﺍﺤﺩ.‬ ‫- ﺍﻴﻭﻩ ﻴﺎ ﺨﻭﻴﺎ ﻏﻠﺒﺎﻥ، ﺒﺱ ﻭﻗﻊ ﻤﻊ ﺍﻟﻠﻰ ﻤﺎ ﻴﺭﺤﻡ.‬ ‫- ﺯ ﱠﻪ ‪‬ﺨﺭﻩ ﻏﻠﺒﺎﻨﻪ، ﺒﺱ ﻟﺴﺎﻨﻬﺎ ﻋﺎﻴﺯ ﺤ ‪‬ﻪ.‬ ‫‪‬ﺸ‬ ‫ﻨ ﺭ‬
‫- ﺃﻴﻭﻩ ﻴﺎ ﺨﻭﻴﺎ، ﻭﺠﻭﺯﻫﺎ ﻴﺎ ﻤﺎ ﻏﻠﺏ ﻭ ‪‬ﺎﻫﺎ، ﻟﻜﻥ ﻤﺎ ﻓـﻴﺵ‬ ‫‪‬ﻴ‬ ‫ﻓﺎﻴﺩﻩ، ﺩﺍ ﻁﺒﻊ ﻴﺎ ﺍﺒﻭ ﺴﻌﻴﺩ، ﻭﺍﻟﻁﺒﻊ ﺒﻴﻁﻠﻊ ﺒﻌﺩ ﺍﻟﺭﻭﺡ.‬ ‫- ﻴﺎ ﺤﺴ ﹶﻪ. ﻓﻴﻥ ﺍﻟﻔﻁﺎﺭ، ﻋﺎﻴﺯ ﺍﻨﺎﻡ.‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫- ﺍﻴﻭﻩ، ﺍﻴﻭﻩ، ﺠﺎﻴﻪ ﺃ ‪‬ﻪ.‬ ‫ﻫ‬ ‫- ﻓﻴﻥ ﻭﻓﻴﻥ، ﺩﺨﻠﺕ ﺯ ﱠﻪ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل، ﺒﻌﺩ ﻤﺎ ﺍﻟﺸـﺎﺭﻉ ﺍﺘﻠـﻡ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻋﻠﻴﻬﻡ، ﻭﺍﻟﻨﺎﺭ ﻫﺩ‪‬ﻴﺕ. ﻜﺎﻥ ﺍﺒﻭ ﺴﻌﻴﺩ ﻗﺎﻋـﺩ ﹸـ ‪‬ﺍﻡ ﺃﻭﻀـ ﹸﻪ،‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻗ ﺩ‬ ‫ِ‬ ‫ﺒﻴﻔﻁﺭ، ﻭﺍﻨﺎ ﻤﻌﺎﻩ، ﻭﺤﺴ ﹶﻪ ﺒﺘﺨ ‪‬ﻡ ﻋﻠﻴﻨﺎ. ﺘﺤﻁ ﺍﻟﻌﻴﺵ، ﻭﺘﻐﺴل‬ ‫ﹸ‬ ‫ﺩ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﺍﻟﻔﺠل ﻭﺍﻟﺠﺭﺠﻴﺭ.‬ ‫ﺭﺍﺡ ﻨﺎﺩﻩ:‬ ‫- ﺘﻌﺎﻟﻭ ﻴﺎﻭﻻﺩ ﺍﻓﻁﺭﻭ، ﻭﺍﺨﺯﻭ ﺍﻟﺸﻴﻁﺎﻥ، ﺘﻌـﺎﻟﻲ ﻴﺎﺯ ﱠـﻪ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺘﻌﺎل ﻴﺎﺒﻭ ﺭﺍﻤﻲ ﺘﻌﺎﻟﻭ ﻜﻠﻜﻡ.‬ ‫ﺠﻡ ﻜﻠﻬﻡ، ﻭﺭﺍﺤﻭ ﻗﺎﻋﺩﻴﻥ، ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﺍﻟﻨﺴﻭﺍﻥ.‬ ‫‪‬‬ ‫- ﺍﻟﺸﺎﻱ ﻴﺎ ﺤﺴ ﹶﻪ. ﺇﻋﻤﻠﻲ ﺒﺭﺍﺩ ﺸﺎﻱ ﻜﺒﻴﺭ ﻭ ﹶﻘﱢﻴﻪ. ﻨﻬﺎﺭﻜﻡ‬ ‫ﺘﻠ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻗﺸﻁﻪ، ﺍﻓﻁﺭﻭ.. ﺍﻓﻁﺭﻭ.. ﻋﻴﺵ ﺴﺨﻥ، ﻭﺠﺒﻨﻪ ﻗﺭﻴﺵ، ﺨـﺩﻭ‬ ‫ﻓﺠل ﻭﺠﺭﺠﻴﺭ ﻁﺎﺯﻩ، ﺠﺎﻴﺒﻪ ﻤﻌﺎﻴﺎ ﻤﻥ ﺍﻟﻘﺼﺭ. ﺍﻨﺘﻭ ﻋ ‪‬ـﺎﻟﻴﻥ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻫﻨﺎ، ﺘﺘﺨﺎﻨﻘﻭ، ﻭﺍﻟﺭ ‪‬ﺱ ﻁﻭﺍل ﺍﻟﻠﻴل ﺴﻬﺭﺍﻥ، ﺭ ‪‬ﻨﺎ ﻴﻌﻴﻨـﻪ، ﺃﻨـﺎ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺸﻔﺘﻪ. ﻜﺎﻥ ﺍﻟﺒﻜﺎﺒﻭﺭﺕ ﺍﻟﻠﻲ ﻓﻲ ﺍﻟﺠﻨﻴﻨﻪ ﻁﺎﻓﺢ، ﻭﺭﺤﺕ ﺃﺴﻠ ﹸﻪ.‬ ‫ﱠﻜ‬
‫ﺒﺹ ﻟﻰ ﺍﻟ ‪‬ﻴﺱ ﻤﻥ ﺍﻟﺸﺒﺎﻙ، ﻭﻀﺤﻙ، ﻭﺸﺎﻭﺭﻟﻲ: )ﺨﱢـﻲ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺭ‬ ‫‪ ‬‬ ‫ﻋﻨﻙ(.‬ ‫ﻴﺎ ﺴﻼﻡ ﻴﺎ ﻭﻻﺩ، ﺍﻟﺭﻴﺱ ﻀﺤﻜﺘﻪ ﺤﻠـﻭﻩ، ﹸـﺭﺩ ﺍﻟـﺭﻭﺡ،‬ ‫ﺘ ‪‬‬ ‫ﻭﺘﺸﻔﻲ ﺍﻟﻌﻠﻴل. ﺭﺒﻨﺎ ﻴﺤﻤﻴﻙ ﻴﺎ ﺭﻴﺴﻨﺎ ﻴﺎﻏﺎﻟﻲ. ﺃ ‪‬ﺄ ﺍﻨﺎ ﻓﺭﺤـﺎﻥ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺒﺸﻜل. ﻭﺴﻤﻌﺘﻪ ﺒﻴﻨﺩﻩ ﻉ ﺍﻟﺠﺎﻨﻴﻨﻲ ﻭﺒﻴﻭﺸﻭﺸﻪ، ﻭﺒﻌـﺩ ﺸـﻭ ‪‬ﻪ،‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻟﻘﻴﺕ ﺍﻟﺠﻨﺎﻴﻨﻲ ﺠﻲ ﻭﻓﻲ ﺇﻴﺩﻩ ﻜﻭﺒﺎﻴﺔ ﺸﺎﻱ ﺴﺨ ﹶﻪ، ﻭﺒﻴﻀـﺤﻙ‬ ‫‪ ‬ﹾﻨ‬ ‫‪ ‬‬ ‫ﻭﺒﻴﻘﻭﻟﻠﻲ: ﺍﻟﺭﻴﺱ ﺒﺎﻋﺕ ﻟﻙ ﺩﻱ. ﻭﺍ ‪‬ﺍﻨﻲ ﺴﻴﺠﺎﺭﻩ. ﺘﺼﺩﻗﻭ، ﺍﻨﺎ‬ ‫ﺩ‬ ‫ِ ﹾ‬ ‫ﻓﺭﺤﺕ ﻭﺤﺴﻴﺕ ﺍﻨﻲ ﻋﺎﻴﺯ ﺁﺨﺫﻩ ﺒﺎﻟﺤﻀﻥ، ﻭﺍﺭﻤﻲ ﻨﻔﺴﻲ ﺘﺤﺕ‬ ‫ﺭﺠﻠﻴﻪ، ﻭﻓﻀﻠﺕ ﺍﺩﻋﻲ ﻟﻪ ﺒﻨﺼ ‪‬ﻩ ﻋﻠﻰ ﻤـﻴﻥ ﻴﻌﺎﺩﻴـﻪ. ﻟﺤـﺩ‬ ‫ﺭ‬ ‫ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﻤﺎ ﻁﻠﻊ. ﻭﺍﻨﺎ ﻤﺎﺸﻲ، ‪‬ﺼ ‪‬ﺕ ﻭﺭﺍﻴﺎ ﻉ ﺍﻟﺸﺒﺎﻙ ﺍﻟﻠﻲ ﻜﺎﻥ‬ ‫ﺒ ﻴ‬ ‫ﻭﺍﻗﻑ ﻓﻴﻪ ﻭﺒﻴ ‪‬ﺹ ﻤﻨﻪ، ﻟﻘﻴ ﹸﻪ ﻟ ‪‬ﻪ ﺼﺎﺤﻲ، ﺸﺎﻭﺭﺕ ﻟﻪ ﺒﺈﻴﺩﻯ‬ ‫ﺘ ﺴ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﻭﺤ ‪‬ﻴﺘﻪ، ﻗﺎﻡ ﻀﺤﻙ ﻭﺤ ‪‬ﺎﻨﻲ. ﻭﻋﻨﺩ ﻤﺎ ﻗﺭﺒﺕ ﻤﻥ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻟﻘﻴـﺕ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺍﻟﺠﻨﺎﻴﻨﻲ ﺠﺎﻱ ﻴﺠﺭﻱ ﺒﺎﻟﺸﻭﻁ، ﻭﺒﻴﺤﻁ ﻓـﻲ ﺇﻴـﺩﻯ ﻓﻠـﻭﺱ.‬ ‫ﺴﺎﻋﺘﻬﺎ ﺒﺱ ﻋﺭﻓﺕ ﻗﺩ ﺇﻴﻪ ﺭﻴﺴﻨﺎ ﻗﻠﺒﻪ ﻜﺒﻴﺭ ﻭﺒﻴﺤـﺏ ﺍﻟﻨـﺎﺱ‬ ‫ﺍﻟﻐﻼﺒﻪ.‬ ‫- ﻴﺎﻟﻬﻭ ﺒﺎﻟﻲ ﻴﺎ ﺍﺒﻭ ﺴﻌﻴﺩ، ﺇﻨﺕ ﻜﻨﺕ ﻋﺭﻴﺎﻥ ﻭﺍﻨﺕ ﻨﺎﻴﻡ.‬
‫- ﺍﻴﻪ ﻴﺎﻭﻟ ‪‬ﻪ ﺍﻨﺘﻲ ﻓﺎﻜﺭﺍﻨﻲ ﺒﺎﺤﻠﻡ، ﻭﻻ ﺒﻨـﺎﻡ ﺃﺼـﻠﻥ ﻓـﻲ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺸﻐﻠﺘﻨﺎ ﺍﻟﺨﺭﺍ ﺩﻱ. ﻭﺍﷲ ﺍﻟﻌﻅﻴﻡ ﺩﺍ ﺤﺼل، ﻭﺍﺩﻱ ﺍﻟﻔﻠﻭﺱ ﻜﻤﺎﻥ‬ ‫ِ‬ ‫ﺁﻫﺔ.‬ ‫ِﹾ‬ ‫- ﻭﺨﺩﺕ ﺍﻟﻔﻠﻭﺱ؟‬ ‫- ﻁﺒﻌﺎ ﻴﺎ ﺯ ﱠﻪ، ﺍ ‪‬ﺎل ﻜﻨﺕ ﻫﺎﺴﻴﺒﻬﻡ. ﺤﺩ ﻴـﺭﻓﺽ ﺤﺎﺠـﻪ‬ ‫ﻨ ﹸﻤ‬ ‫ﹰ‬ ‫ﻤ ‪‬ﻴﻬﺎ ﻟﻪ ﺍﻟﺭﻴﺱ. ﺇﻨﺘﻲ ﻜﻨﺘﻲ ﻋﺎﻴ ‪‬ﺍ ‪‬ﻡ ‪‬ـﻭ ‪‬ﻭﻨﻲ ﻓـﻲ ﺩﺍﻫﻴـﻪ.‬ ‫‪‬ﺯ ﻫ ﻴ ﺩ‬ ‫ِﺩ‬ ‫ﻭﻋﻤﺭﻯ ﻤﺎ ﻫﺼ ِﻓ ‪‬ﻡ،‬ ‫‪ ‬ﺭ ﻬ‬ ‫ﻫﺎﺨﱢﻴﻬﻡ ﻜﺩﺍ، ﺒ ‪‬ﻜﻪ، ﻁﻭل ﻤﺎ ﺍﻨﺎ ﻋﺎﻴﺵ.‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﻠ‬ ‫- ﻗﻭﻟﻠﻲ ﻴﺎﺒﺎ ﻴﻁﻠﻌﻭ ﻜﺎﻡ؟‬ ‫- ﻭﺍﷲ ﻴﺎ ﺴﻌﺩ ﻴﺎ ﺍﺒﻨﻲ ﻤﺎ ﺍﻨﻲ ﻋﺎﺭﻑ. ﻭﻤـﺵ ﻫﺎ ِـ ‪‬ﻫﻡ،‬ ‫ﻋ ﺩ‬ ‫ﺨﱢﻴﻬﻡ ﻜﺩﺍ ﺒﺒ ِﻜﺘﹾﻬﻡ.‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﹶﻠ‬ ‫- ﻁﺏ ﻤﺎ ﺘ ‪‬ﻴﻨﻲ ‪‬ﺭﻴﺯﻩ ﻴﺎﺒﺎ، ﻭﺍﺩﻱ ﺍﻤﻲ ﺘﻌﻤل ﻟﻨﺎ ﻤﺤﺸﻲ.‬ ‫‪ِ‬‬ ‫‪‬‬ ‫ﺩ ﺒ‬ ‫ﹶ ‪‬‬ ‫ﻨﻔﹾﺴﻲ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺤﺸﻲ، ﺸﻔﺘﻪ ﻓﻲ ﺍﻴﺩ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺍﺒﻥ ﺍﻡ ﻓﻴﻔﻲ.‬ ‫‪‬‬ ‫ِ‬ ‫- ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺍﻟﻁﻔ ‪‬ﻪ ﻤﺤﺸﻲ ﺍﻴﻪ. ﺤﺩ ﻴﺼﺭﻑ ﺒﺭﻜﺔ ﺍﻟـ ‪‬ﻴﺱ.‬ ‫ﺭ‬ ‫‪‬‬ ‫ﹾﺴ‬ ‫‪‬ﻭل ﺒ ‪‬ﻜﻪ، ﺒ ‪‬ﻜﻪ ﻴﺎ ﻭﹶﻪ.‬ ‫‪‬ﻟ‬ ‫ﺩ ‪‬ﺭ ‪‬ﺭ‬ ‫***‬ ‫یﺎﻩ ﻧﻔﺴ ُﻢ داﻓﻲ، وآﺈن اﻟﻜﻼم دﻩ آﺎن اﻣﺒﺎرح‬ ‫َ َ ْﻜ‬
‫ﻟﻤﺎ ﺯﻨﻪ ﻅﺒﻁﺕ ﺠﻭﺯﻫﺎ ﺒﻴﺒﺹ ﻋﻠﻰ ﺤﺴﻨﻪ ﻤﻥ ﺸﻕ ﺍﻟﺤﻴﻁﻪ‬ ‫ﻭﻫﻲ ﻋﺭﻴﺎﻨﻪ ﻓﻲ ﺍﻟﻁﺸﺕ.‬ ‫ﺼﺭﺨﺕ ﻭﻫﻠﻠﺕ.‬ ‫ﺭﺍﺡ ﻤﺎﺴﻜﻬﺎ ﻭﻫﺎﺒﺩﻫﺎ...‬ ‫ﻴﺎﺒﻨﺕ ﺍﻟﻜﻠﺏ، ﺍﻟﺤﻴﻁﺔ ﻫ ‪‬ﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﻤﺤﻔﻭﺭﻩ، ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺍﻟﻤﻔﺤﻭﺭ.‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺍﻨﺕ ﻨﺎﺴﻴﻪ ﻴﺎﻤ ‪‬ﻩ ﺇﻥ ﺍﻟﺒﻴﺕ ﻗﺩﻴﻡ ﻭﻤﺨﺭ ‪‬ﻕ، ﺩﺍﺏ ﺯ ‪‬ﻙ ، ﻭﺒﻘـﻰ‬ ‫ﻴ‬ ‫‪ ‬ﹶ ‪‬ﺒ‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﹸﻬﻨﻪ.‬ ‫ﻜ‬ ‫- ﻴﺎﻟﻬﻭﻱ ﻴﺎﺠﻭﺯﻱ. ﻴﺎ ﺨﺭﺍﺏ ﺒﻴﺘﻙ ﻴﺎ ﺯ ﱠﻪ. ﻨﻌ ‪‬ل. ﻨﻌ ‪‬ل‬ ‫ﺯ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﻋﻤﻲ، ﻨﻌﺯل ﺤﺭﺍﻡ، ﺩﻱ ﻨﺎﺭ ﺠﻬﻨﻡ، ﻭﺍﻨﺎ ﻤـﺵ ﻗـﺎﺩﺭﻩ،‬ ‫ﻋﻨﺩﻨﺎ ‪‬ﻻﻴﺎ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻋﻤﻲ.‬ ‫ﻭ‬ ‫- ﺍﺴﻤﻌﻲ ﺍﻨﺎ ﺩﻤﺎﻏﻲ ﻤﺘﻜﻠﻔﻪ، ﻭﻟﺴﻪ ﺸﺎﺭﺏ ﻟﻲ ﺤﺠـﺭﻴﻥ،‬ ‫ﻭﻤﺵ ﻋﺎﻴﺯﻫﻡ ﻴﻁﻴﺭﻭ ﻤﻥ ﺩﻤﺎﻏﻲ. ﺩﻭل ﻭﻻﻴﺎ ﺩﻭل، ﺩﻭل ﻤﻌﻴﺯ‬ ‫ﺯﻴﻙ. ﺇﺒﻘﻲ ﺩ ‪‬ﺭﻱ ﻋﻠﻰ ﻭﺍﺤﺩ ﺃﻫﺒل ﺠ ‪‬ﺯﻴﻪ ﺒﻨﺎﺘﻙ ﺍﻟﺴﻭﺩ.‬ ‫‪‬ﻭ‬ ‫ﻭ‬ ‫- ﻴﺎﻟﻬﻭﻱ، ﻴﺎﻟﻬﻭﻱ، ﻴﺎ ﺨﺭﺍﺒﻲ. ﻴﺎ ﻨﺎﺱ، ﻴﺎ ﺨﻠـﻕ ﺍ ﹸـﻕ‬ ‫ﺸ ﹾ‬ ‫ﻫﺩﻭﻤﻲ، ﻴﺎ ﺤﺴ ﹶﻪ ﻴﺎ ﺤﺭﺍﻤﻴﻪ، ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺍﻟﻜﻠﺏ، ﻴـﺎﻟﻠﻲ ﺠـﻭﺯﻙ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻫﺭﺒﺎﻥ ﻤﻨﻙ، ﻜل ﻴﻭﻡ ﹸﺤﻜﻲ ﻭ ﹶﺘﺤﻜ ِ ِﻲ ﻟﻤﻴﻥ ﻴﺎ ﻤ ‪‬ﻩ ﻴﺎ ﺒﺎﻴﻅﻪ،‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﺘ ﹸ ﺘ ﹾﺤﻜ‬ ‫ﻴﺎﻟﻠﻲ ﻤﻥ ﻏﻴﺭ ﺭﺍﺠل. ﻴﺎ ﺨﺭﺍﺒﻲ، ﺠﻭﺯﻱ ﺍﺘﻬﺒل.‬
‫- ﻴﺎﻤ ‪‬ﻩ ﻨﺎﻤﻲ ﻭﺍﻨﺨﻤﺩﻱ، ﺍﻟﻔـﺭﺍﺥ ﻨﺎﻤـﺕ، ﺍﻟـﺩﻨﻴﺎ ﻟﻴـل،‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﻭﺍﻟﺼﻭﺕ ﺒﻴﺴﺭﻱ. ﺒ ﱠﻠﻲ ﻫﺒ‪‬ﺩ ﻉ ﺍﻟﺤﻴﻁﻪ.‬ ‫ﻁ ‪ ‬‬ ‫- ﻋﺎﻴﺯﻩ ﺍﺴﻤﻌﻬﺎ ﻴﺎ ﺨﻭﻴﺎ، ﻋﺎﻴﺯﻩ ﺍﺼ ‪‬ﻴﻬﺎ. ﺒﻨﺕ ﻴﺎ ﺤﺴ‪‬ـ ﹶﻪ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﺤ‬ ‫ﺍﺴﻤﻌﻲ، ﺍﺼﺤﻲ، ﻗﻭﻤﻲ.‬ ‫- ﺍﷲ ﻴﺨ ‪‬ﺒﻙ ﻤ ‪‬ﻩ. ﻤﺎﻟﻙ ﻴﺎ ﺯ ﱠﻪ. ﻤﺎﻟﻙ ﻴﺎ ﺍﺨﺘﻲ، ﻨﺎﻤﻲ.‬ ‫ِ ‪‬‬ ‫ﻨ‬ ‫ِ ‪‬‬ ‫ﻴ ‪‬ﺭ‬ ‫- ﻤﻠﺘﻲ ﻭﻤﻠﻤﻠﺘﻲ ﻴﺎ ‪‬ﺴ ﱠﻪ. ﻋﺎﻤﹶﻪ ﻟﻙ ﺸﻕ ﻓـﻲ ﺍﻟﺤـﻴﻁ،‬ ‫‪‬ﻠ ِ ‪ ‬ﹶ ﹾ‬ ‫ﺤ ﻨ‬ ‫‪ ِ ِ‬ﹾ ِ‬ ‫ِﹾِ‬ ‫ﻋﺸﺎﻥ ﺠﻭﺯﻱ، ‪‬ﺒﺹ ﻋﻠﻴﻜﻲ، ﺒﻴﺒﺼ ‪‬ﺼﻠﻙ ﻴﺎ ﺍﺨﺘﻲ. ﺠـﻭﺯﻱ‬ ‫‪‬ﺒ ِ ‪‬‬ ‫ﻴ ‪‬‬ ‫ﺍﺒﻭ ﻋﻴﺎﻟﻲ، ﺭﺍﺠﻠﻲ، ﻭﺍﺩ ﻋﻤﻲ، ﻋﻴ ﹸﻪ ﻤ ﱢﻙ ﻴﺎ ﻤ ‪‬ﻩ.‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ِﻨ ِﻨ‬ ‫‪ ‬‬ ‫- ﺒﺱ ﻴﺎﺒﺕ ﺠﺎﻜﻲ ﺨﺎﺒﻁﹾ، ﻨﺎﻤﻲ، ﻭﻗﻭﻟﻲ ﻴﺎ ﻤ ‪‬ﺎ.‬ ‫ِﺴ‬ ‫ِ‬ ‫- ﻫﻪ... ﻤﺵ ﻤﺼﺩﻗﻪ ﻴﺎﻤﺭﺍﺕ ﺍﻟﻬﺭﺒﺎﻥ. ﻁﺏ ﻟﻔﻲ ﻭﺘﻌﺎﻟﻲ،‬ ‫ِﹼ‬ ‫ﺘﻌﺎﻟﻲ ﺒ ‪ ،‬ﺒ ‪‬ﻭ ﻴﺎﻭﻻﺩ ﻴﺎﻭﻻﺩ ﻜﱡﻜﻡ، ﺘﻌﺎﻟﻭ ﺒ ‪‬ﻭ ﻭﺍﺘﻔﺭﺠﻭ.‬ ‫‪‬ﺼ‬ ‫ﹸﻠ‬ ‫‪‬ﺹ ‪‬ﺼ‬ ‫- ﺁﻩ ﻴﺎﺒﻨﺕ ﺍﻟ ﹸﻀﺤﻴﻪ، ﱢﻤﻴﺘﻲ ﺍﻟﺒﻴﺕ ﻭﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﻟﻴـل، ﻭﺍﻟﻨـﺎﺱ‬ ‫ﻟ‬ ‫ﻔ‬ ‫ﻨﺎﻤﺕ.‬ ‫- ﺘﻌﺎﻟﻭ ﺒ ‪‬ﻭ، ﻗﺭ ‪‬ﻭ، ﺠﻭﺯﻱ ﺍﻟﻠﻲ ﻗﺎﻋﺩ ﺩﻩ، ﺒﻴﺒﺹ ﻋﻠـﻲ‬ ‫‪‬ﺒ‬ ‫‪‬ﺼ‬ ‫ﺒﻨﺕ ﺍﻟﻜﻠﺏ ﺩﻱ، ﻤﻥ ﻫﻨﺎ، ﺸﺎﻗ ‪‬ﻥ ﺸﻕ ﻓﻲ ﺍﻟﺤﻴﻁـﻪ، ﻭﺒﻴﺒ ‪‬ـﻭ‬ ‫‪‬ﺼ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻟﺒﻌﺽ. ﻤ ﱢﻔﻘﻴﻥ ﻋﻠ ‪‬ﺎ ﻴﺎ ﻏﺠﺭ. ﻫﻪ ﻭﺁﺩﻱ ﺸﻌﺭﻙ ﺁﻫﻪ. ﻴﺎ ﻨﺎﺭﻱ،‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻻﺯﻡ ﺃﻜل ﺒﻁﻨﻬﺎ، ﺃﻜﻠﻬﺎ ﺃﻜل. ﻫﻭ ﻗﺎﻟﻠﻲ ﺒﻁﻨﻬﺎ ﺤﻠﻭﻩ، ﻫﺎﺘﻭﻫـﺎ،‬ ‫‪‬‬ ‫ﻫﺎﺘﻭﻫﺎ ﺒﻨﺕ ﺍﻟﺭﻓﻀﻲ ﺩﻯ.‬
‫- ﺨﻼﺹ. ﺨﻼﺹ ﺒﻘﻰ ﻴﺎﻭﻻﺩ، ﺴﻴﺒﻲ ﻴﺎﺯ ﱠﻪ ﺸﻌﺭﻫﺎ، ﺤﺭﺍﻡ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻋﻠﻴﻜﻲ، ﺇﺨ ‪‬ﻭ ﺍﻟﺸﻴﻁﺎﻥ ﻴﺎ ﻭﻻﺩ، ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻴﺎ ﺭﺍﻤﻲ ﺘﻌﺎﻟﻰ ‪‬ـﱢﻙ‬ ‫ﺴ ﻠ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﻤﻌﺎﻴﺎ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ، ﺃﻭ ﺍﻨ ‪‬ﻩ ﻋﻤﻙ ﻭﺤﻴﺩ ﻴﺴﱢﻙ ﻤﻌﺎﻙ.‬ ‫ﻠ‬ ‫ﹾﺩ‬ ‫- ﺇﻭﻋﻲ ﻴﺎ ﺨﺎﻟﺘﻲ ﺃﻡ ﺭﺍﻤﻲ ﻜﺩﺍ ﻭ ‪‬ﻌﻲ، ﻭﺴﻴﺒﻴﻨﻰ ﻋﻠﻴﻬـﺎ،‬ ‫ﺴ‬ ‫ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﺯ ﱠﻪ ﻴﺎ ﺸ ‪ ‬ﹶﻪ، ﻴﺎ ﺴﻭﺩﻩ، ﺃ ‪‬ﻲ ﻤﺵ ﻜﺩﻩ.‬ ‫ُﻤ‬ ‫ﹶﺒﻁ‬ ‫ﻨ‬ ‫- ﺍﻴﻪ ﺩﺍ؟ ﻭﺩﻱ ﻤﻴﻥ، ﻤﻴﻥ ﺍﻟﻠﻲ ﺒﺘﺘﻜﻠﻡ؟ ﻭﺍﷲ ﺍﻟﻘﻭﺍﻟﺏ ﻨﺎﻤﺕ‬ ‫ﻭﻟﻨﹾﺼﺎﺹ ﻗﺎﻤﺕ. ﺘﻌﺎﻟﻲ ﻴﺎ ﺴﺕ ﻨﺒﻭﻴﻪ، ﺘﻌﺎﻟﻲ ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺍﻟﻬﺭﺒﺎﻥ،‬ ‫ﹸﺸﻲ ﻴﺎ ﺒﺕ ﻓﻲ ﻋ ‪‬ﻰ ﺨ ﱢﻲ، ﻤﺎ ﻫﻭ ﺍﻟﻠﻲ ﺍﺨﺘ ﹸﻭ ﻤﺎﺘﻭ. ﺃﻤـﻙ‬ ‫ﹾ ﹶﺸ‬ ‫ِﺒ ﹸ ﺸ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﻜل ﻴﻭﻡ ﺒﺘﺴﺘﺤﻤﻰ ﻟﻤﻴﻥ ﻴﺎ ﺒﺕ؟ ﻭﺃﺒﻭﻜﻲ ﻓـﻴﻥ؟ ﻫﺭﺒـﺎﻥ ﻟﻴـﻪ‬ ‫ﻭﺴﺎﻴﺒﻜﻡ ﺯﻱ ﺍﻟﻜﻠﺒﻪ ﻭﻋﻴﺎﻟﻬﺎ؟‬ ‫- ﻭﺃﻨﺘﻲ ﻤﺎﻟﻙ ﻴﺎ ﺯ ﹼﻪ، ﻴﺎ ﺴﻭﺩﻩ، ﻴﺎ ﻋﻔﺸﻪ، ﺃﻤـﻲ ﺤﻠـﻭﻩ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻤﺫﹸﻭﻟﻪ ﻟﻴﻪ؟ ﻤﻔﺭﻭﺴﻪ ﻟﻴﻪ؟ ﻗﻭﻟﻭ ﻴﺎﻭﻻﺩ:‬ ‫‪ ‬ﹾﻟ‬ ‫ﻴﺎﺴ‪‬ﻭﺩ‪‬ﻩ ﻴﺎﻜﹸﻭﺩ‪‬ﻩ‬ ‫ﻴﺎ ﺤ‪‬ﻕ ﺍﻟﻬﺒﺎﺏ‬ ‫ﻴﺎﺯ ﱠﻪ ﻴﺎ ﻋﻔﺸﹶﻪ‬ ‫ِﹾ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻴﺎﺒ‪‬ﻭﺯ ﺍﻟﻐﹸﺭﺍﺏ‬
‫- ﻴﺎﻟﻬﻭﻱ. ﻴﺎ ﹶﺭﺍﺒﻲ، ‪‬ﻭﺸﻭﻫﻡ ﻋﻨﻲ ﻴـﺎ ﺨﻠـﻕ، ﺍﻟﻭﻟ ‪‬ـﻪ‬ ‫ِ ِﻴ‬ ‫ﺤ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﻭﻋﻴﺎﻟﻬﺎ ﺒﻴﻀﺭﺒﻭﻨﻲ. ﻴﺎ ﻨﺎﺱ، ﻴﺎ ﻋﻠ ‪‬ﻩ ﻴﺎ ﻭﺍﻜل ﻨﺎﺴﻙ، ﻴﺎﺴـﻲ‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫ﻭﺤﻴﺩ، ‪‬ﻭﺸ ‪‬ﻡ ﻋ ﱢﻲ ﻴﺎ ﺍﺒﻭﻋﻴﺎﻟﻲ، ﺤﻭﺸ ‪‬ﻡ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻋﻤﻲ.‬ ‫ﹾﻬ‬ ‫ﺤ ﹾ ﻬ ‪‬ﻨ‬ ‫- ﻭﺍﺩ ﻋﻤﻙ ﺩﻟﻭﻗﺘﻲ، ﻭﺍﻨﺘﻲ ﻋﺎﻤﹶﻪ ﻟﻲ ‪‬ﺭﺴﻪ ﻭﻓﻀـﻴﺤﻪ.‬ ‫ﺠ‬ ‫‪‬ﻠ‬ ‫ﻭﺍﻨﺎ ﻤﺎﻟﻲ ﺨﱢﻴﻬﻡ ﻴﺎﻜﻠﻭ ﻤﺼﺎﺭﻴﻥ ﺒﻁﻨﻙ.‬ ‫ﹶﻠ‬ ‫- ﺒﺱ ﻴﺎ ﺯ ﱠﻪ ﺒﺱ. ﺒﺱ ﻴﺎ ‪‬ﺴﻨﻪ ﺒﺱ. ﺒﺱ ﻴﺎﻭﻻﺩ ﺤـﺭﺍﻡ‬ ‫ﺤ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻋﻠﻴﻜﻡ. ﺍﻟﻭﻟ ‪‬ﻪ ﻫﺘﻤﻭﺕ ﻴﺎ ﻋﻠ ‪‬ﻩ، ﻭﺍﻨﺕ ﻗﺎﻋﺩ ﺘﺘﻔﺭﺝ.‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫ِِﻴ‬ ‫- ﺴﻴﺒﻬﻡ، ﻴﺎ ﺴﻲ ﻭﺤﻴﺩ ﻴﻜﺵ ﻴﻘ ﱠﻭﻋﻬﺎ ﺤﺘﺕﹾ، ﻭﻴﺨﱠﺼﻭﻨﻲ‬ ‫ﻠ‬ ‫ِﹶ‬ ‫‪‬ﹾ ِ ﻁ‬ ‫ﻤﻨﻬﺎ، ﺍﻟﻤ ‪‬ﻩ ﺍﻡ ﻟﺴﺎﻥ ﺯ ِﺭ ﺩﻱ، ﻭﺁﺩﻱ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺍﻫﻪ. ﺘﻌﺎل ﻴﺎ ﻭﺍﺩ‬ ‫ِﻓ‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﻴﺎ ﺤﺴﻥ ﺤﻁ ﺍﻟﺤﺠﺭ ﻭﺭﺍ ﺍﻟﺒﺎﺏ. ﺍﺴﻤﻊ ﻴـﺎ ﻭﺍﺩ ﻴـﺎ ﺤﺴـﻥ،‬ ‫‪ ‬ﹾ‬ ‫ﻟﻭﻗﺩﺭﺕ ﺘﺨﻠﺹ ﻋﻠﻴﻬﺎ، ﺨﱠﺹ ﻋﻠﻴﻬﺎ.‬ ‫ﻠ‬ ‫- ﻴﺎ ﺨﻭﻴﺎ ﻴﺎ ﻗﻠﺒﻙ. ﺃ ‪‬ﺎل ﻟﻭ ﻤﺎﻜﻨﺘﺵ ﺠﺎﻴﺒـﻪ ﻤﺼـﺎﺭﻴﻨﻬﺎ‬ ‫ِﹾ ِ‬ ‫ُﻤ‬ ‫ﻤﻨﻙ، ﻜﻨﺕ ﻋﻠﻤﺕ ﺍﻴﻪ؟‬ ‫- ﻴﺎ ﺍﻡ ﺭﺍﻤﻲ، ﻫ ‪‬ﺎ ﺩﻱ ﻓﻴﻬﺎ ﻤﺼﺎﺭﻴﻥ، ﺩﻱ ﻨﺎﺸﻔﻪ، ﺩﻱ ﻓﻴﻬﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻟﺴﺎﻥ ﺯﻯ ﺍﻟﻜﺭﺒﺎﺝ، ﺨﻠﻴﻪ ﺒﻘﻰ ﻴﻨﻔﻌﻬﺎ، ﺃﻴﻭﻩ ﻴﺎ ﻨﺒﻭﻴـﻪ ﺍ ‪‬ﻴﻬـﺎ،‬ ‫ﺩ‬ ‫ﺍ ‪‬ﻴﻬﺎ ﺠﺎﻤﺩ.‬ ‫ﺩ‬ ‫- ﻜﻔﺎﻴﺔ ﺒﻘﻰ ﻴﺎ ﺍﺨﺘﻲ ﻓﺭﻓﺭﺘﻲ، ﻭﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﺤﺭ، ﺨـﻼﺹ ﻴـﺎ‬ ‫‪‬ﺴﻨﻪ ﻗﻠﺒﻙ ﺍﺒﻴﺽ. ﺼل ﻉ ﺍﻟﻨﺒـﻰ، ﻭﺍﺨـ ‪‬ﻭ ﺍﻟﺸـﻴﻁﺎﻥ . ﺩﺍ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﱡ ‪‬‬ ‫ﺤ‬
‫ﺍﻟﺸﻴﻁﺎﻥ ﺸﺎﻁﺭ ﻴﺎ ﻭﻻﺩ. ﻗﻭﻤﻲ ﺒﺎﺒﺕ ﻴﺎﺒ ﱠـﻪ، ﺍﻤ‪‬ﺸـﻲ ﺠﻨـﺏ‬ ‫‪‬ﻁ‬ ‫ﺍﻟﺤﻴﻁﺎﻥ، ﻓﻲ ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ، ﻭﻟ ‪‬ﻲ ﺸﻭﻴﺔ ﺸﺭﺍﻤﻴﻁ، ﻭﻫﺎﺘﻲ ﺨﺭ‪‬ﻴـﺔ‬ ‫ﹾ‬ ‫ﹶ‬ ‫ِﻤ‬ ‫ﻜﻠﺏ ﻨﺎﺸﻔﺔ. ﻭﺍﻨﺕ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻴﺎ ﺤﺴﻥ ﻫﺎﺕ ﺸﻭﻴﺔ ﻤﻠﺢ ﺃ ‪‬ﺎ ﺍﺭ‪‬ﻗ ‪‬ﻬﻡ‪،‬‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺍﺘﺤﺴﺩ‪‬ﺘﻭ ﻭﺍﻟﻨﺒﻲ، ﻜل ﺍﻟﻠﻲ ﺭﺍﻴﺢ ﻭﺍﻟﻠﻲ ﺠﺎﻱ ﻴﻘﻭل ﺍﻟﺒﻴﺕ ﺩﻩ ﻜﻠﻪ‬ ‫‪‬‬ ‫ﻴﺩ ﻭﺍﺤﺩﻩ، ﻜﻠﻬﻡ ﺍﺨﻭﺍﺕ. ﺒﻴﺎﻜﻠﻭ ﻤﻊ ﺒﻌﺽ، ﻭﻴﻨﺎﻤﻭ ﻤﻊ ﺒﻌﺽ،‬ ‫ﺤﺘﻰ ﺍﻟﻭﻟ ‪‬ﻪ ﺃﻡ ﺭﺍﻤﻲ ﻤﺭﺍﺕ ﺯ ‪‬ﺭ ﻜﺄﻨﻬﺎ ﺍﺨﺘﻬﻡ، ﻴﺎﺨﺘﻲ ﺭﻭﻗﻲ.‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ِِﻴ ‪‬‬ ‫ﹸﺩﻱ ﻴﺎ ‪‬ﺴﻨﻪ ﺸﻭﻴﺔ ﺍﻟﻤ ‪‬ﻪ ‪‬ﻭل، ﹸﺩﻱ ﻴﺎﺯ ﱠﻪ ﺍﺸﺭﺒﻲ ﻭﺭﺍﻫـﺎ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﻴ ﺩ‬ ‫ﺤ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﹸﺩﻭ ﻴﺎ ﻭﻻﺩ ﺍﺸﺭﺒﻭ ﻋﺸﺎﻥ ﺘﺤ ‪‬ﻭ ﺒﻌﺽ. ﺭ ‪‬ﻗﻭ، ﺭ ‪‬ﻗـﻭ، ﻫ ‪‬ـﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫‪‬ﻭ‬ ‫‪‬ﻭ‬ ‫ِﺒ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﻋﻴﻥ ﻭﺍﷲ، ﻭﺍﻟﺸﻴﻁﺎﻥ ِﺩﺭ ﻋﻠﻴﻜﻡ، ﻀﺤﻙ ﻋﻠﻴﻜﻡ ﻭﻓ ‪‬ـﺎ ﻓـﻲ‬ ‫ﹶﺴ‬ ‫ِِ ‪‬‬ ‫ﻗ ‪‬‬ ‫ﻭﺴﻁﻜﻡ. ﻭﺍﷲ ﻻ ﻤﻥ ﺍﻟﺼﺒﺢ ﺭﺍﻴﺤﻪ ﻋﻨﺩ ﻭﻻﺩ ﻏﻴﺘﻪ، ﻭﺠﺎﻴﺒـﻪ‬ ‫ﻤﻨﻬﻡ ﺒﺨﻭﺭ، ﻭﻋﺭ‪‬ﻕ ﺤﻼﻭﻩ، ﻭﺘﻘﺎﻭﻱ ﺭﺠﹶﻪ، ﻭﻤﺎﺴﺤﻪ ﺍﻟﺒﻴـﺕ‬ ‫ِ ‪‬ﻠ‬ ‫ِ‬ ‫ُﻭ ‪‬ﻪ ُﻭ ‪‬ﻪ، ﺨﹼﻲ ﺍﻟﻌﻴﻥ ﺘﻤﺸﻲ، ﻭﻴﻡ ﺍﻟﺠﻤﻌﺔ ﻟﺒ ﱠﺭﻜﻡ، ﻭﺍﺒ ﱠﺭ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﹶ ‪‬ﺨ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺃ ﻀ ﺃ ﻀ‬ ‫ﺍﻟﺒﻴﺕ ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل، ﻭﺍﻁﻘﻁﻘﺵ ﺸﻭﻴﺔ ﻤﻠﺢ، ﺃ ‪‬ﺎل ﺇﻴـﻪ، ﺍﻟﺸـﻴﻁﺎﻥ‬ ‫ُﻤ‬ ‫ﺴﻜﻥ ﺒﻴﻨﻜﻡ ﻭﻻﺯﻡ ﻴﻤﺸﻲ. ﺍﻟﻌﻴﻥ ﻓﻠﻘﺕ ﺍﻟﺤﺠﺭ ﻴﺎ ﻭ‪‬ﻻﺩ. ﻭﺒﻜـﺭﻩ‬ ‫ﹶﹼ ِ ﹾ‬ ‫ﺘﻘﻭﻟﻭ ﺃﻡ ﺭﺍﻤﻲ ﻗﺎﻟﺕ.‬ ‫***‬ ‫هﻮ اﻧﺎ یﺎ وﻻد ﺏﺘ َﺎﻻ ﺏﺤﻼوﺗﻰ.‬ ‫َ ْﺤ‬
‫ﻤﺎ ﺃﻨﺘﻡ ﺸﺎﻴﻔﻴﻥ، ﻭﻋﺎﺭﻓﻴﻥ ﻭﻗﺩﺍﻡ ﻋﻨﻴﻜﻡ. ﺍﻟﺭﺍﺠل ﺸﻘﻴﺎﻥ ﻟﻴل‬ ‫ﻭﻨﻬﺎﺭ، ﻋﻠﻰ ﺘﻼﺘﻪ ﺠﻨﻴﻪ، ﺘﻼﺘﻪ ﺠﻨﻴﻪ ﻴﺎ ﻋﺎﻟﻡ ﻴﻘﻀﻭﺍ ﺇﻴـﻪ ﻭﻻ‬ ‫ﺇﻴﻪ؟ ﺍﻟﻌﻴﺎل، ﻭﻻ ﺍﻟﺒﻴﺕ، ﻭﻻ ﺍﻟﻤﺩﺍﺭﺱ، ﻭﻻ ﺍﻟﻬﺩﻭﻡ. ﺩﺍ ﺍﻟـﻭﺍﺩ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﺍﻟﻤﺨﻔﻲ ﺴﻌﺩ ﺍﻤﺒﺎﺭﺡ ﻭﺍﺨﺩ ﺨﻤﺴﻴﻥ ﻗﺭﺵ ﻟﻭﺤﺩﻩ، ﻭﺍﻟﻭﺍﺩ ﺤﺴﻥ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯ ﺸﻭﺭﺕ ﻟﻸﻟﻌﺎﺏ، ﻭﺍﻟﻤﺨﻔﻴﻪ ﺒ ﱠﻪ ﻋﺎﻴﺯﻩ ﺘﺭﻭﺡ ﺍﻟﻤﺩﺭﺴـﻪ‬ ‫‪‬ﻁ‬ ‫ﺍﻟﺴﻨﻪ ﺍﻟﺠﺎ ‪‬ﻪ. ﻭﻨﺒﻭﻴﻪ، ﺒﻨﺕ ﺍﻟﺤﻤﺎﺭﻩ، ﺍﻟﻔﺤﹶﻪ، ﻁـﻭل ﺍﻟﻨﻬـﺎﺭ،‬ ‫ﹶ ‪‬ﻠ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺘﻨﻜﺵ ﻓﻲ ﺍﻟﺯﺒﺎﻟﻪ، ﺘﻠﻡ ﺼﻔﻴﺢ ﻭﺇﺯﺍﺯ ﻭﻭﺭﻕ، ﻭﺘﺒﻴﻌـﻪ، ﺃﻫـﻭ‬ ‫ﺒﺘﺠﻴﺏ ﻗﺭﺵ ﻭﻻ ﻗﺭﺸﻴﻥ، ﻭﺍﻨـﺎ ﻁـﻭل ﺍﻟﻨﻬـﺎﺭ ﺯﻱ ﺍﻟﺘـﻭﺭ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﺍﻟﻤﺭﺒﻭﻁ ﻓﻲ ﺍﻟﺴﺎﻗﻴﻪ، ﻤﻥ ﺩﻱ ﻟﺩﻱ، ﻋﻤﺎﻟﻪ ﺃﻟﻑ ﻤﺵ ﻤﻼﺤﻘﻪ،‬ ‫ﺍﺠﺎﻤل ﺩﻱ، ﺍﺭﻭﺡ ﺍﻟﺴﻭﻕ ﻟﺩﻱ، ﺍﺨﺵ ﻋﻨﺩ ﺩﻱ، ﻭﺍﺤﺩﻩ ﺍﻻﻗﻴﻬﺎ‬ ‫ﺒﺘﻐﺴل، ﺍﺸﻁﻑ ﻋﻠﻴﻬﺎ، ﻭﺍﺤﺩﻩ ﺒﺘﻌﻤل ﺤ ‪‬ﺔ ﻤﺤﺸﻲ، ﺃﻟﻑ ﻤﻌﺎﻫﺎ،‬ ‫‪‬ﺒ‬ ‫ﻭﻜل ﺩﺍ ﻟﻴﻪ؟ ﻋﺸﺎﻥ ﻁﺒﻕ ﻁﺒﻴﺦ ﺒﺎﻴﺕ، ﺭﻏﻴﻔﻴﻥ ﻨﺎﺸﻔﻴﻥ، ﺃﻫـﻭ‬ ‫ﺍﻁﻠﻊ ﺒﺄﻴﺘﻬﺎ ﺤﺎﺠﻪ ﻭﺍﻟﺴﻼﻡ. ﺩﻱ ﻤﻁﺎﻫﺭﻩ ﻋﻴل ﺍﺸﻴل ﻋﻨﻬﺎ، ﺩﻱ‬ ‫ﻋﻨﺩﻫﺎ ﻓﺭﺡ ﻭﻻ ﺴﺒﻭﻉ ﺃﻁﺒﺦ ﻤﻌﺎﻫﺎ. ﺃﻫﻭ ﺃﺤﻨﻜﺵ ﺃﻱ ﺤﺎﺠـﻪ.‬ ‫ﱠ‬ ‫ﻁﻴﺏ ﻭﺍﻟﻠﻲ ﺨﻠﻕ ﺍﻟﺨﻠﻕ ﺇﻤﺒﺎﺭﺡ ﺍﻟﻭﻟﻴﻪ ﺃﻡ ﻓﻴﻔﻲ ﺍﻟﻠﻲ ﻗﺼـﺎﺩﻨﺎ‬ ‫ﻁﻠﺒﺕ ﻤﻨﻲ ﺃﻋﻤل ﻟﻬﺎ ﺤﺒﺔ ﻜﺴﻜﺴﻲ، ﺠﺎﺒﺕ ﺍﻟـﺩﻗﻴﻕ ﻭﺍﻟﺴـﻤﻥ‬ ‫ﻭﻋﻤﻠﺘﻬﻡ ﻟﻬﺎ. ﺨﺩﺕ ﻴﺩﻭﺏ ﻁﺒﻕ ﻭﺴﺎﺒﺕ ﺍﻟﺒﺎﻗﻲ، ﻗﺎﻟﺕ: ﻋﺸﺎﻥ‬ ‫ﺨﺎﻁﺭ ﺍﻟﻌﻴﺎل.‬
‫ﺁﻫﻭ ﺭﺒﻨﺎ ﺒﻴﺩﺒﺭﻫﺎ، ﻭﺒﻨﻘﻀﻴﻬﺎ، ﻭﺍﻫﻲ ﻤﺎﺸﻴﻪ. ﻴﺎ ﻭﻻﺩ ﻫﻭ ﺍﻨﺎ‬ ‫ﺒﺘﻌﺎﻴﻕ، ﻭﻻﺒﺩﻟل ﻋﻠﻰ ﺤﻼﻭﺘﻲ. ﻤﺎ ﻫﻭ ﺫل، ﺫل ﺍﻨﻲ ﺍﺨﺩﻡ ﻋﻨﺩ‬ ‫ﺤﺩ، ﻟﻜﻥ ﻜﺩﺍ ﺍﺴﻤﻰ ﺒﺴـﺎﻋﺩ، ﻭﺒﺠﺎﻤـل، ﺨﻔﻴـﻑ، ﺨﻔﻴـﻑ،‬ ‫ﻭﺒﻜﺭﺍﻤﺘﻲ ﺒﺩل ﻤﺎ ﺩﻱ ﺠﻭﺯﻫﺎ ﻴﺒﺹ ﻟﻲ، ﺃﻭ ﺩﻱ ﺘﺨﺎﻑ ﻤﻨﻲ،‬ ‫ﺍﻨﺎ ﺒﺩﺨل ﺒﻴﻭﺕ ﻜﺘﻴﺭ ﻭﻗﻠﻴل، ﺍﻟﻜل ﺒﻴﺤﺘﺭﻤﻨﻲ، ﻭﺒﻴﺴﺎﻋﺩﻭﻨﻲ ﻤﻥ‬ ‫ﺘﺤﺕ ﻟﺘﺤﺕ، ﺠﻭﺯ ﺸﺭﺍﺒﺎﺕ، ﺤﺘﺔ ﻜﺴﺘﻭﺭ، ﻁﺭﺤﻪ ﻨﺹ ﻨﺹ،‬ ‫ﻜﻠﻪ ﺒﻴﻨﻔﻊ. ﻭﺒﻌﺩﻴﻥ ﺩﺍ ﺴﺎﺒﻊ ﺒﻴﺕ ﺍﺴﻜﻥ ﻓﻴﻪ، ﺩﺍ ﺍﻨﺎ ﻴﺎﻤﺎ ﺸـﻔﺕ‬ ‫ﻤﻥ ﺍﻟﺴﻜﺎﻥ ﻭﻋﻤﺎﻴﻠﻬﻡ، ﺍﻟﻠﻲ ﺘﺨﺒـﻲ ﺠﻭﺯﻫـﺎ ﻭﺘﺴـﻙ ﻋﻠﻴـﻪ‬ ‫ﺍﻷﻭﻀﻪ، ﺍﻟﻠﻲ ﺘﻀﺭﺒﻪ ﺒﺎﻟﺸﺒﺸـﺏ ﻋﺸـﺎﻥ ﺸـﺎﻓﻨﻲ، ﻭﺍﻟﻠـﻲ‬ ‫ﺘﺴ ‪‬ﻗﻨﻲ، ﻭﺍﻟﻠﻰ ﺘﺴﺒﻨﻰ. ﻭﺒﻌﺩﻴﻥ ﻤﺎ ﻫﻭ ﻜﻠﻪ ﻋﻠﻰ ﻴﺩﻙ ﻴﺎﺯ ﱠـﻪ.‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺭ‬ ‫ﻤﺵ ﺍﺤﻨﺎ ﻓﻲ ﻜل ﺒﻴﺕ ﺴﻭﺍ، ﻭﻤﻁـﺭﺡ ﻤـﺎ ﻋـﺯل ﻭﺍﺭﻭﺡ،‬ ‫ﺍﻻﻗﻴﻜﻲ ﻭﺭﺍﻴﺎ، ﻭﻻ ﺍﻟﻠﻲ ﺒﻘﻭﻟﻪ ﻏﻠﻁ؟ ﺩﻱ ﻋﺸﺭﺓ ﻋﻤﺭ ﻴﺎ ﻭﻻﺩ،‬ ‫ﺩﺍ ﻤﻥ ﻋﻤﺭ ﻨﺒﻭﻴﻪ ﺍﻟﻔﺤﻠﻪ ﻭﺍﺤﻨﺎ ﺴﻭﺍ. ﺘﻌﺒﺕ ﻗـﻭﻱ، ﻭﺠـﻭﺯﻱ‬ ‫ﻁﻴﺏ ﻤﺵ ﺒﺘﺎﻉ ﺨﻨﺎﻕ، ﺍﻗﻭل ﻟﻪ: ﻨﻘﻌﺩ ﻭﺍﻟﻠـﻲ ﻤـﺵ ﻋﺎﺠﺒـﻪ‬ ‫ﻴﺸﺭﺏ ﻤﻥ ﺍﻟﺒﺤﺭ. ﻴﻘﻭﻟﻠﻲ: ﻴﺎﻭﻟ ‪‬ﻪ ﺃﺭﺽ ﺍﷲ ﻭﺍﺴـﻌﻪ، ﻭﺍﺤﻨـﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺨﻔﺎﻑ، ﻫﻭ ﺤﻴﻠﺘﻨﺎ ﺇﻴﻪ ﻴﻌﻨﻲ، ﺤﺼﻴﺭﻩ ﻭﻟﺤﺎﻑ، ﻴﺎﻟﻼ ﺒﻴﻨﺎ. ﻭﻨﻠﻡ‬ ‫ﻫﺩﻭﻤﻨﺎ ﻭﻨﻁﻠﻊ. ﻭﺒﻌﺩﻴﻥ ﺍﻥ ﻜـﺎﻥ ﻋﻠـﻰ ﺍﻟﺤﻜﺤﻜـﻪ، ﺍﻟﻠـﻲ‬
‫ﻤﺯﻋﻼﻜﻲ ﻴﺎ ﺯﻨﻪ ﺍﺘﺤﻜﺤﻜﻲ. ﻭﻗﺎل ﻋﻠﻰ ﺭﺃﻱ ﺍﻟﻤﺜل، ﺇﻥ ﺨ ‪‬ﺕ‬ ‫ﺴ‬ ‫ﻋﻠﻴﻙ ﺍﻟﻤﺅﻨﻪ، ﻋﻠﻴﻙ ﺒﺎﻟﻠﻴﻔﻪ ﻭﺍﻟﺼﺎﺒﻭﻨﻪ. ﻫﻭ ﻴﺒﻘﻰ ﻓﻘﺭ ﻭﺠﺭﺏ.‬ ‫- ﻴﺎ ﺤﺒﻴﺒﺘﻲ ﻴﺎ ﺍﺨﺘﻲ. ﺤﻘﻙ ﻋﻠﻴﺎ ﺍﻨﺎ ﻴﺎ ﺤﺴﻨﻪ، ﺤﻘﻙ ﻋﻠﻴﺎ ﻴﺎ‬ ‫ﺯﻨﻪ، ﻭﺍﻟﻨﺒﻰ ﻴﺎ ﻭﻻﺩ ﺍﻭﻋﻭ ﺘﺯﻋﻠـﻭ، ﻭﺍﺴـﻜﺘﻲ ﻴـﺎ ﺯﻨـﻪ ﺍﷲ‬ ‫ﻴﺨﻠﻴﻜﻲ. ﺍﻨﺎ ﻗﻠﺕ ﺍﻨﺘﻭ ﺍﺨﻭﺍﺘﻲ، ﻭﺤﺒﺎﻴﺒﻲ، ﻭﻨﻀﻠل ﻋﻠﻰ ﺒﻌﺽ.‬ ‫ﻟﻘﻴﺘﻜﻡ ﻁﻴﺒﻴﻥ، ﻗﻠﺕ ﻴﺎﺒﺕ ﺍﻗﻌﺩﻱ، ﻭﻟﻤﺎ ﺒﺸﻭﻑ ﻋﻴﺎﻟﻲ ﻨـﺎﻴﻤﻴﻥ‬ ‫ﻭﺴﻁ ﺍﻟﻌﻴﺎل، ﺍﻓﺭﺡ ﻓﻲ ﺴﺭﻱ ﻭﺁﺠﻲ ﺍﺨﺩ ﺍﻟﻌﻴـل ﻤـﻥ ﺩﻭل،‬ ‫ﺘﺤﻠﻔﻭ ﻭﺘﺘﺤﻠﻔﻭ، ﺴﻴﺒﻴﻪ ﺴﻴﺒﻴﻪ ﻨﺎﻴﻡ ﻭﺴﻁ ﺍﺨﻭﺍﺘﻪ. ﻋﺭﻓﺕ ﻤﻌﻨﻰ‬ ‫ﺍﻷﻫل، ﻭﺤﺒﻴﺘﻜﻡ. ﻴﺎ ﺴﻼﻡ ﻴﺎ ﺯﻨﻪ، ﻟﻴﻪ ﻋﺎﻴﺯﻩ ﺘﻔﺭﻜﺸﻲ ﺍﻟﻠ ‪‬ـﻪ.‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻭﻟﻴﻪ ﺸﺭﺍﻨﻴﻪ، ﻭﻁﺒﻌﻙ ﺤﺎﻤﻲ.‬ ‫- ﺨﻼﺹ ﻴﺎ ﺍﻡ ﺭﺍﻤﻲ، ﺨﻼﺹ. ﻫﻴﺎ ﻜﺩﺍ، ﺴـﻨﻴﻥ ﻭﺍﻴـﺎﻡ‬ ‫ﻭﺍﺤﻨﺎ ﻤﻌﺎﺸﺭﻴﻥ ﺒﻌﺽ، ﻻ ﻫ ‪‬ﺎ ﺩﻱ ﺃﻭل ﻤـ ‪‬ﻩ، ﻭﻻ ﺩﻱ ﺁﺨـﺭ‬ ‫ﺭ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻤﺭﻩ. ﻫﻴﺎ ﻜﺩﺍ ﻨﺎﺭﻫﺎ ﻗﺵ، ﺘﻬﺏ، ﺘﻬﺏ ﻭﺘﺼﻔﻰ ﻋﻠﻰ ﻤـﺎﻓﻴﺵ.‬ ‫ﺩﻱ ﻋﺸﺭﺓ ﻋﻤﺭ. ﻭﺒﻌﻴﺩﻥ ﻴﺎ ﺯﻨﻪ، ﺍﻨﺎ ﺍﺒﺹ ﻟﺠﻭﺯﻙ ﻟﻴﻪ؟ ﻫـﻭ‬ ‫ﺍﻨﺎ ﻤﻌﺩﻭﻤﺔ ﺍﻟﺠﻭﺯ! ﺩﺍ ﺍﻨﺎ ﺤﺘﻰ ﻋﻤﺭﻱ ﻤﺎ ﺤﻘﻘﺕ ﻓﻲ ﺠـﻭﺯﻙ‬ ‫ﻋﺎﺸﺭﻨﺎ ﺒﻌﺽ ﻋﻠﻲ ﻗﺩ ﻤﺎ ﻋﺸﺭﻨﺎ، ﻟﻜﻥ ﻋﻤﺭﻯ ﻤـﺎ ﺭﻓﻌـﺕ‬ ‫ﻋﻴﻨﻰ ﻭﺍﺘﺤﻘﻘﺕ ﻤﻨﻪ، ﻭﺍﻟﺭﺍﺠل ﺍﻟﺸﻬﺎﺩﻩ ﷲ ﻓﻲ ﺤﺎﻟﻪ، ﻭﺍﷲ ﻴﺨﻠﻴﻪ‬
‫ﻭﻴﻁﻭل ﻟﻨﺎ ﻓﻲ ﻋﻤﺭﻩ، ﻜل ﻴﻭﻡ ﻴﻘﺎﺒل ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺤﺴﻥ ﻭﻴـﺩﻱ ﻟـﻪ‬ ‫ﺨﻤﺱ ﺘﺭﻏﻔﻪ؟ ﻭﻴﺩﺨل، ﻤﻥ ﻏﻴﺭ ﻻ ﺤﺱ ﻭﻻ ﺨﺒﺭ.‬ ‫- ﻴﺎﻟﻬﻭﻱ، ﻴﺎ ﺨﺭﺍﺒﻲ. ﺨﻤﺱ ﺘﺭﻏﻔﻪ ﻴـﺎﻤﺭﻩ ﻜـل ﻴـﻭﻡ،‬ ‫ﻭﺘﻘﻭﻟﻲ ﺒﻴﻨﻜﻡ ﺇﻴﻪ!‬ ‫- ﻴﻭﻩ ﻴﺎﺯﻨﻪ، ﻭﺤﺩﻱ ﺍﷲ ﻴﺎ ﺍﺨﺘﻲ ﺒﻘﻰ. ﺍﻨﺘﻲ ﺸﺒﻁﻪ، ﺤﺭﺍﻡ‬ ‫ﻋﻠﻴﻜﻲ ﺍﻨﺘﻲ ﺸﺭﺍﻨﻴﻪ ﻜﺩﺍ ﻟﻴﻪ. ﻤﺎ ﺘﻬﺩﻱ، ﻭﺘﺭﻭﻗﻲ، ﺨﻠﻲ ﺍﻟﻨـﺎﺭ‬ ‫ﺘﻬﺩﺍ. ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻴﺎ ﺭﺍﻤﻲ، ﻴﺎﺒﺕ ﻴﺎ ﺃﻭﻓﻪ. ﻫﺎﺘﻭﺍ ﺍﻷﻜـل ﻴـﺎ ﻭﻻﺩ.‬ ‫ﻫﺎﺘﻭﺍ ﻋﻴﺵ ﻭﻤﻠﺢ ﺨﻠﻴﻨﺎ ﻨﻐﻤﺱ ﻟﻘﻤﺘﻴﻥ، ﺨﻠﻲ ﺍﻟﺸﻴﻁﺎﻥ ﻴﻤﺸﻲ.‬ ‫ﻭﺍﻟﻨﺒﻲ ﻟﻨﻔﻁﺭ ﻤﻊ ﺒﻌﺽ، ﺃﻨﺎ ﻟﺴﻪ ﻟﺤﺩ ﺩﻟﻭﻗﺘﻲ ﻤﺎﻜﻠﺘﺵ ﻭﺒﻘﻴﻨـﺎ‬ ‫ﺍﻟﻀﻬﺭ. ﺇﺨﺯﻭ ﺍﻟﺸﻴﻁﺎﻥ ﻭﺍﺘﻠﻤﻭ، ﻟﺤﺴﻥ ﺼﻭﺘﻨﺎ ﻁﻠـﻊ ﺒـﺭﻩ،‬ ‫ﻭﺯﻤﺎﻨﻬﻡ ﺒﻴﻘﻭﻟﻭ ﻴﺎﺘﺭﻯ ﻓﻴﻪ ﺇﻴﻪ. ﻭﻫﻤﺎ ﻨﻔﺴﻬﻡ ﻴﺸﻭﻓﻭﻨﺎ ﻭﺍﺤﻨـﺎ‬ ‫ﺒﻨﺎﻜل ﺒﻌﺽ، ﻭﻋﺎﻴﺯﻴﻥ ﻴﻌﺭﻓﻭﺍ ﺍﺤﻨﺎ ﻟﻴﻪ ﻤﺘﺠﻤﻌـﻴﻥ. ﺁﺩﻴﻨـﻲ‬ ‫ﺴﺎﻤﻌﻪ ﺼﻭﺕ ﺃﻡ ﻓﻴﻔﻲ ﺒﺘﻨﺩﻩ ﻤﻥ ﺒﺭﻩ. ﻴﺎﷲ ﻴﺎ ﺤﺴـﻨﻪ، ﻴـﺎ ﷲ‬ ‫ﻴﺎﺯﻨﻪ، ﻴﺎ ﷲ ﻴﺎﻭﻻﺩ ﻜﻠﻭ، ﻜﻠﻭ ﺒﺎﺴﻡ ﺍﷲ، ﻜل ﻴﺎ ﺴﻲ ﻭﺤﻴﺩ، ﻜل.‬ ‫ﺍﷲ ﻤﺎ ﺍﺨﺯﻴﻙ ﻴﺎﺸﻴﻁﺎﻥ.‬ ‫***‬
‫آﺎﻧﺖ ﻟﻴﻠﻪ ﻧﻜﺪ.‬ ‫ﺒﺱ ﺍﻟﻭﻟ ‪‬ﻪ ﺍﻡ ﺭﺍﻤﻲ، ﺩﻱ ﻭﻟ ‪‬ـﻪ ﺸـﺎﻁﺭﻩ، ﻗـﺩﺭﺕ ﺘﻠـﻡ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺍﻟﻤﻭﻀﻭﻉ ﺒﺴﺭﻋﻪ. ﺁﻩ ﻤﺎ ﻫﻴﺎ ﺭﺨﺭﻩ ﻤﺠﺭﻭﺤﻪ، ﺒﺱ ﻤﺵ ﻗﺎﺩﺭﻩ‬ ‫ﺘﻘﻭل، ﻫﺎﺘﻘﻭل ﺇﻴﻪ، ﺘﻘﻭل ﺍﻥ ﺠﻭﺯﻫﺎ، ﻫﻭ ﺭﺍﺨﺭ، ﺒﻴﺒﺹ ﻋﻠـﻰ‬ ‫ﺤﺴﻨﻪ، ﻭﺩﻴﻙ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﺯﻨﻘﺘﻪ ﺒﻴﺒﺹ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻤـﻥ ﺨـﺭﻡ ﺍﻟﺒـﺎﺏ،‬ ‫ﻭﻤﻁﺭﺡ ﻤﺎ ﺘﺭﻭﺡ ﻋﺎﻤل ﻟﻬﺎ ﺯﻱ ﺨﻴﺎل ﺍﻟﻤﻘﺎﺘﻪ، ﻓﻲ ﺍﻟﺭﺍﻴﺤـﻪ‬ ‫ﻭﺍﻟﺠﺎﻴﻪ، ﻭﻫﻴﺎ ﻤﻁﻨﺸﻪ ﻭﻋﺎﻤﻠﻪ ﻤﺵ ﻭﺍﺨﺩﻩ ﺒﺎﻟﻬﺎ. ﻭﻟﻤﺎ ﺤﺴـﻨﻪ‬ ‫ﺍﺸﺘﻜﺕ ﻟﻬﺎ ﻤﻨﻪ، ﻗﺎﻟﺕ ﻟﻬﺎ: ﻟﻤﺎ ﺘﻼﻗﻴﻪ ﺒﻴﻌﻤل ﻜﺩﺍ ﺍﺒﻘـﻲ ﺩﺒـﻲ‬ ‫ﺒﻭﺯﻩ ﻓﻲ ﺤﻭﺽ ﺍﻟﻁﺭﻤﺒﻪ. ﻤﺎ ﻫﻭ ﻋﻨﺩﻫﺎ ﺤﻕ، ﻭﻟ ‪‬ـﻪ ﺤﻠـﻭﻩ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻭﺼﻐﻴﺭﻩ، ﻭﻭﺸﻬﺎ ﺍﻟﺩﻡ ﻫﻴﻔﻁ ﻤﻨﻪ ﻓﻁ. ﺃﻫﻲ ﺩﻨﻴﺎ، ﻴﺩﻱ ﺍﻟﺤﻠـﻕ‬ ‫ﻟﻠﻲ ﺒﻼ ﻭﺩﺍﻥ، ﺍﻟﺭﺍﺠل ﻫﺭﺒﺎﻥ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺠﺎﺭﻯ، ﻭﺍﻟﺭﺠﺎﻟﻪ ﻫﺘﺎﻜل‬ ‫ﻤﺭﺍﺘﻪ ﺃﻜل. ﻗﺎل ﻴﻌﻨﻲ ﺍﻨﺕ ﺍﻟﻠﻲ ﻤﺵ ﻫﺘﺎﻜﻠﻬﺎ، ﻤﺵ ﻓـﺎﻜﺭ ﻴـﺎ‬ ‫ﻭﺤﻴﺩ ﺍﻟﻜﻠﺏ، ﻟﻤﺎ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺤﺴﻥ ﺸﺎﻓﻙ ﻤﺭﻩ ﻭﺍﻨـﺕ ﻨـﺎﻴﻡ ﻋﻠـﻰ‬ ‫ﺍﻟﺴﻁﺢ، ﻭﻋﻤﺎل ﺘﺯﺤﺯﺡ ﻓﻰ ﻗﺎﻟﺏ ﺍﻟﻁﻭﺏ، ﻭﺒﺘﺒﺹ ﻤﻥ ﺴﻘﻑ‬ ‫ﺍﻷﻭﻀﻪ، ﻭﻟﻤﺎ ﺴﺄﻟﻙ ﻗﻠﺕ ﻟﻪ: ﻓﻴﻪ ﺠﻨﻴﻪ ﻭﻗﻊ ﻤﻨـﻙ، ﻀـﺤﻙ‬ ‫ﻭﻗﺎل: ﻴﺎﻋﻡ ﻫﻭ ﺍﻨﺕ ﺤﻴﻠﺘﻙ ﻤﻠﻴﻡ ﺍﺤﻤﺭ. ﻴﻭﻤﻬﺎ ﺍﻨﻜﺴﻔﺕ ﺤﺘـﺔ‬ ‫ﻜﺴﻔﻪ، ﻭﻭﺸﻙ ﺍﺤ ‪‬ﺭ، ﺒﺼﻴﺕ ﻟﻘﻴﺕ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺭﺍﺡ ﻤﻁﻠﻊ ﻤﻥ ﺠﻴﺒﻪ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺴﻴﺠﺎﺭﻩ، ﻭﻭﻟﻌﻬﺎ، ﻭﻗﻌﺩ ﻴﺸﺩ ﻨﻔﺱ ﻭﺭﺍ ﻨﻔﺱ، ﻜﺈﻨﻪ ﺭﺍﺠل ﻜﺒﻴﺭ،‬
‫ﻭﻴﺨﺒﻁ ﻜﻑ ﻋﻠﻰ ﻜﻑ، ﻭﻗﺎﻟﻠﻲ: ﻭﻟﻊ ﻭﻁﻨﺵ، ﻴﻜـﺵ ﺘﻭﻟـﻊ،‬ ‫ﻭﻓﻀل ﻴﻀﺤﻙ، ﻟﺤﺩ ﻤﺎ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺴﻌﻴﺩ ﻁﻠﻊ ﻋﻠﻰ ﺼﻭﺘﻪ.‬ ‫- ﺍﻨﺘﻭ ﺒﺘﻌﻤﻠﻭ ﺍﻴﻪ؟‬ ‫- ﺍﷲ ﻴﺠﺎﺯﻱ ﺸﻴﻁﺎﻨﻙ ﻴﺎ ﺴﻌﻴﺩ، ﻤﺵ ﻨﺎﻭﻯ ﺘﺒﻁل ﺍﻟﺩﺤﻠﺒـﻪ‬ ‫ﺩﻱ. ﻤﺵ ﺘﻨﺘﺤﻨﺢ، ﻭﻻ ﺘﻘﻭل ﻴﺎ ﺴﺎﺘﺭ.‬ ‫- ﻴﺎ ﺴﺎﺘﺭ ﻤﻴﻥ ﻴﺎﺒﺎ. ﺍﻨﺴﻰ، ﺍﻨﺴﻰ، ﻭﻁﻨﺵ، ﻭﻁﻨﺵ ﺘﻌﻴﺵ،‬ ‫ﺘﺎﻜل ﻗﺭﺍﻗﻴﺵ.‬ ‫ﻭﺭﺍﺡ ﺨﺎﻁﻑ ﺍﻟﺴﻴﺠﺎﺭﻩ ﻤﻥ ﺇﻴﺩ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺤﺴﻥ، ﻭﻨﺯل ﻫﺎﺘـﻙ‬ ‫ﻴﺎ ﻨﻔﺦ. ﺁل ﺇﻴﻪ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻜﺒﺭﻭ، ﻭﺍﻨﺕ ﻟﺴﺎﺘﻙ ﻗﺎﻋﺩ، ﺘﻘﺭﻗﺵ ﻤﻠـﺢ‬ ‫ﺍﻟﻌﻴﻥ ﻭﺍﻟﻌﺎﻓﻴﺔ. ﻟﺴﺎﻙ ﺒﺘﻨﺘﻅﺭ. ﺘﺴﺘﻨﻅﺭ ﺇﻴﻪ ﻤﺵ ﻋﺎﺭﻑ؟ ﺍﻟﺩﻨﻴﺎ‬ ‫ﻤﺴﺕ ﻭﺍﻟﺠﻭ ﺒﺭﺩ. ﺃﻤﺎ ﺍﻗﻭﻡ ﺍﻨﺯل ﻤﻥ ﻉ ﺍﻟﺴﻁﺢ، ﻗﺒل ﻤﺎ ﺍﻟﻨﺩﻯ‬ ‫ﻴﻨﺯل، ﻭﺒﺭﺩ ﺍﻟﻔﺠﺭ ﻴﻘﺭﺹ ﻑ ﻜﺘﺎﻓﻲ.‬ ‫***‬ ‫یﺎ ﺱﻌﺪ، یﺎ ﺡﺴﻦ ، یﺎوﻻد ، أﻧﺘﻮﻓﻴﻦ؟‬ ‫- ﻜﻨﺕ ﻓﻴﻥ ﻴﺎ ﻤﺨﻔﻲ ﺍﻟﻨﻘﺎ ﺍﻨﺕ ﻭﻫﻭ؟‬ ‫- ﺃﺒﺩﺍ ﻴﺎ ﺍﻤﻪ، ﻜﻨﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﻁﺭﺍﻭﻩ ﻉ ﺍﻟﺴﻁﺢ، ﺒﻨﺘﻔﺭﺝ.‬ ‫- ﺘﺘﻔﺭﺝ ﻋﻠﻰ ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﻤﺨﻔﻲ ﺍﻨﺕ ﻭﻫﻭ؟‬
‫- ﻭﺍﻨﺕ ﻤﺎﻟﻙ ﻴﺎ ﺯﻨﻪ. ﻋﻠﻰ ﻓﻜﺭﻩ ﻋﻤﻲ ﻋﻠ ‪‬ﻩ ﺒﻴﻘﻭﻟﻙ: ﺍﻤﻙ‬ ‫‪ ‬ﹾﻭ‬ ‫ﻓﻲ ﺍﻟﻌﺵ ﻭﻻ ﻁﺎﺭﺕ. ﻭﻫﻭ ﻤﺵ ﺠﺎﻱ ﺍﻟﻠﻴﻠﻪ، ﻋﻨﺩﻩ ﺴﻬﺭﻩ ﻓـﻰ‬ ‫ﺍﻟﻔﺭﻥ.‬ ‫- ﻗﻭل ﻟﻪ ﻁﺎﺭﺕ. ﻭﻜﻔﺎﻴﻪ ﺍﻤﻙ ﻫﻴﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﻓﻲ ﺍﻟﻌﺵ ﻭﻟﺴـﻪ‬ ‫ﻗﺎﻋﺩﻩ ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺤﺴﻨﻪ. ﺇﻟﻬﻲ ﻭﺍﻨﺕ ﺠﺎﻫﻲ ﺘﻁﻴﺭ ﺭﻗﺒﺘﻙ ﻭﺭﻗﺒﺘـﻪ،‬ ‫ﻗﺎﺩﺭ ﻴﺎ ﻜﺭﻴﻡ.‬ ‫- ﺒﺱ ﻴﺎ ﺯﻨﻪ ﺒﺱ.. ﺇﻨﺸﺎ ﷲ ﺘﻁﻴﺭ ﺭﻗﺒﺔ ﻋﻴﻠﺘﻙ ﻜﻠﻬﺎ، ﺍﻤـﺎ‬ ‫ﺍﻨﺎ ﻭﻋﻤﻲ ﻋﻠ ‪‬ﻩ ﻷ. ﻓﺎﻫﻤﻪ ﻴﺎ ﺴﻭﺩﻩ. ﺍﻨﺘﻲ ﻨﺎﺴﻴﻪ ﺍﻥ ﻫﻭ ﺍﻟﻠـﻲ‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫ﻤﺴﻤﻴﻨﻰ ﺴﻌﺩ. ﻭﺒﻌﺩﻴﻥ ﺍﻨﺕ ﻗﺎﻋﺩﻩ ﻋﻨﺩﻨﺎ ﻟﻴﻪ، ﻤﺵ ﺍﻨﺘﻲ ﺍﻟﻠـﻲ‬ ‫ﻤﺘﺨﺎﻨﻘﻪ ﻤﻊ ﺍﻤﻲ ﺍﻟﺼﺒﺢ ﻴﺎ ﺯﻨﺎﻨﻪ.‬ ‫- ﻭﺍﷲ ﻜﺒﺭﺕ ﻴﺎ ﻨﻤﻠﻪ ﻭﺒﻘﺎﻟﻙ ﻟﺴﺎﻥ. ﻜﻨﺎ ﻓﻲ ﺠﺭﻩ ﻭﺨﺭﺠﻨﺎ‬ ‫ﻟﺒﺭﻩ ﻴﺎ ﺴﻲ ﺴﻌﺩ.‬ ‫- ﺒﺱ ﻴﺎﻭﺍﺩ ﺍﺨﺘﺸﻲ، ﺠﺎﻙ ﻗﻁﻡ ﺭﻗﺒﺘﻙ. ﺁﻩ ﻴـﺎ ﻤﻘﺼـﻭﻑ‬ ‫ﺍﻟﺭﻗﺒﻪ، ﻗﻭﻡ ﻓﺯ ﻨﺎﻡ، ﻭﺍﻨﺕ ﻋﻤﺎل ﺘﺤﺵ ﺯﻯ ﺍﻟﻐﻨﻡ، ﺠﺘﻙ ﻗﺭﻑ.‬ ‫- ﻗﺎﻴﻡ ﻴﺎ ﺤﺴﻨﻪ ﻗﺎﻴﻡ. ﻭﻤﺘﺯﺭﺯﺭﻴﺵ ﻜﺩﺍ، ﻟﺤﺴﻥ ﻴﻁﻕ ﻟـﻙ‬ ‫ﻋﺭ‪‬ﻕ، ﻭﺍﺤﻨﺎ ﻤﺵ ﻨﺎﻗﺼﻴﻥ. ﻜﻔﺎﻴﻪ ﺍﻟﻌﺭﻕ ﺍﻟﻠﻲ ﻁﻕ ﻓﻲ ﺍﻟﺴﻘﻑ.‬ ‫ِ‬ ‫ﺍﻨﺎ ﺸﻔﺕ ﻋﻤﻲ ﻭﺤﻴﺩ ﻭﻫﻭ ﺒﻴﺒﺹ ﻤﻨﻪ.‬ ‫- ﺍﷲ ﻴﺨﺭﺏ ﺒﻴﺘﻙ ﻴﺎ ﺠﻼﺏ ﺍﻟﻤﺼﺎﻴﺏ. ﺇﻴﻪ ﺍﻟﻠﻲ ﺒﺘﻘﻭﻟﻪ ﺩﻩ.‬
‫- ﻭﺤﻴﺎﺓ ﺨﺎﻟﺘﻲ ﺴﻌﺩﻩ ﺍﻡ ﻋﻤﻲ ﻋﻠﹾﻭﻩ، ﻭﺍﻨﺘﻲ ﺘﻤﻭﺘﻲ ﻴﺎ ﺯﻨﻪ.‬ ‫ِ‬ ‫ﺍﻨﺎ ﺸﻔﺘﻪ، ﺤﺘﻰ ﺍﺴﺄﻟﻲ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺤﺴﻥ، ﻤﺎ ﻫـﻭ ﻜـﺎﻥ ﻉ ﺍﻟﺴـﻁﺢ‬ ‫ﻭﺸﺎﻓﻪ.‬ ‫- ﺒﺱ ﻴﺎ ﻓﻘﺭﻱ ﺒﺱ. ﺩﺍ ﻜﺎﻥ ﺒﻴﺩﻭﺭ ﻋﻠﻰ ﺠﻨﻴﻪ ﻭﻗﻊ ﻤﻨـﻪ.‬ ‫ﺇﻭﻋﻲ ﺘﺼﺩﻗﻲ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺴﻌﻴﺩ، ﺩﺍ ﺨﺒﺎﺹ.‬ ‫- ﺃﻴﻭﻩ ﻴﺎ ﺤﺴﻥ ﺃﻴﻭﻩ. ﻋﺭﺹ ﻋﻠﻴﻪ ﻋﺭﺹ‪ ،‬ﻋﺸـﺎﻥ ﻤـﺎ‬ ‫‪‬‬ ‫‪ ‬‬ ‫ﹸﻭﻟﺵ ﺍﻨﻙ ﺒﺘﺸﺭﺏ ﺴﺠﺎﻴﺭ.‬ ‫ﻗ ﹾ ِ‬ ‫- ﺁﻩ ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺍﻟﻤﺭﻜﻭﺏ، ﻴﺎﺒﻭ ﻟﺴـﺎﻥ ﻓﺎﻟـﺕ، ﻁـﺏ ﻭﺍﷲ ﻻ‬ ‫ﻭﺭﻴﻙ.‬ ‫- ﺤﻭﺸﻬﻡ ﻴﺎ ﺴﻲ ﻭﺤﻴﺩ ﺍﷲ ﻴﻨﺠﻴﻙ.ﺤﻭﺸﻬﻡ ﻴﺎ ﺍﺨﻭﻴﺎ، ﺍﻟﻌﻴﺎل‬ ‫ﺩ ‪‬ﻜﻭ، ﻤﺴﻜﻭ ﻑ ﺒﻌﺽ.‬ ‫ﻴ‬ ‫***‬ ‫واﷲ اﻟﻌﻴﺎل آﺒﺮو وﻣﺴﻜﻮ ﻓﻲ ﺏﻌﺾ ﻋﺸﺎﻧﻚ یﺎ ﺡﺴﻨﻪ‬ ‫ﻴﺎﺘﺭﻯ ﺒﻜﺭﻩ ﻫﺎﻴﺠﺭﻱ ﺇﻴﻪ. ﻴﺎﻨﺒﻭﻴﻪ، ﻴﺎﺒﺕ، ﺍﻨﺘﻲ ﻴﺎ ﻓﺤﻠـﻪ،‬ ‫ﺍﻗﻔﻠﻲ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻴﺎ ﺒﺕ ﺨﻠﻴﻨﺎ ﻨﻨﺎﻡ. ﻓﻴﻨﻙ ﻴﺎ ﺍﺒﻭ ﺴﻌﺩ ﺘﻴﺠﻲ ﺘﺸـﻭﻑ‬ ‫ﺍﻟﻔﺤﻭﻻ ﺍﻟﻠﻲ ﺍﻨﺕ ﺴﺎﻴﺒﻬﻡ ﻋﻠﻴﺎ. ﺨﻼﺹ ﺼﺤﺘﻲ ﺭﺍﺤﺕ ﻭﻤـﺎ‬ ‫ﺒﻘﺘﺵ ﻗﺎﺩﺭﻩ. ﻴﺎ ﺒﺕ ﻴﺎ ﻨﺒﻭﻴﻪ. ﺭﺤﺘﻲ ﻓﻴﻥ ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺤﺴﻨﻪ، ﻴﺎﻟﻼ.‬ ‫ﺤﻁﻴﺕ ﺠﻨﺒﻲ ﺍﻟﻴﻤﻴﻥ ﺍﺘﻜﻠﺕ ﻋﻠﻰ ﺭﺒﻲ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻥ.‬
‫ﺤﻁﻴﺕ ﺠﻨﺒﻲ ﺍﻟﺸﻤﺎل ﺍﺘﻜﻠﺕ ﻋﻠﻰ ﺭﺒﻲ ﺍﻟﺭﺤﻤﻥ.‬ ‫ﺍﻟﻌﺒﺩ ﻓﻲ ﺍﻟﺘﻔﻜﻴﺭ ﻭﺍﻟﺭﺏ ﻓﻲ ﺍﻟﺘﺩﺒﻴﺭ.‬ ‫ﺘﺒﺎﺕ ﻨﺎﺭ ﺘﺼﺒﺢ ﺭﻤﺎﺩ.‬ ‫ﺍﺘﻜﻠﺕ ﻋﻠﻰ ﺍﷲ.‬ ‫***‬ ‫ﻣ ﺎ آﻨ ﺘﺶ اﻋ ﺮف ان ﻓ ﻲ ی ﻮم راح أواﺝ ﻪ ﺡ ﺪ ﺏﺎﻟﺸ ﻜﻞ‬ ‫اﻟﺴﺎﻓﻞ دﻩ.‬ ‫ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺴﻌﺩ ﺒﺎﻴﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﻫﻴﻁﻠﻊ ﻭﺍﺩ ﻭﺍﻋﺭ، ﻴﻠﻌـﺏ ﺒﺎﻟﺒﻴﻀـﻪ‬ ‫ﻭﺍﻟﺤﺠﺭ، ﺍﻤﺎ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺤﺴﻥ ﺩﻩ ﻫﻴﻠﻴﻬﻠﻰ ﺯﻱ ﺍﻤﻪ، ﻋﻠـﻰ ﻨﻴﺎﺘـﻪ،‬ ‫ﺒﻴﻔﻬﻡ ﺤﺎﺠﺎﺕ ﻜﺘﻴﺭ ﻟﻜﻥ ﻤﺎ ﻴﻘﺩﺭﺵ ﻴﻘﺩﺭ ﺨﻁﻭﺭﺘﻬﺎ، ﺒﻴﺘﻌﺎﻤـل‬ ‫ﺒﻁﻴﺒﻪ، ﻟﻜﻥ ﺴﻌﺩ ﻭﺍﺩ ﻤﺎ ﺠﺒﺘﻭﺵ ﻭ ﹼﺩﻩ، ﺴﺎﺒﻕ ﺴﻨﻪ، ﻭﺒﻴﻔﻬﻤﻬﺎ‬ ‫ﻻ‬ ‫ﻭﻫﻴﺎ ﻁﺎﻴﺭﻩ، ﺇﺒﻠﻴﺱ ﺯﻱ ﻤﺎ ﻗﺎﻟﺕ ﻋﻠﻴﻪ ﺯﻨﻪ.‬ ‫ﺯﻨﻪ ﻭﺴﻌﺩ ﻭﻨﺒﻭﻴﻪ ﻭﺴﺭﺍﺝ ﻋﺠﻴﻨﻪ ﻭﺍﺤﺩﻩ، ﻋﺎﻴﺸﻴﻥ ﻴﻭﻤﻬﻡ،‬ ‫ﺨﺭﺍﺏ ﻴﺎ ﺩﻨﻴﺎ ﻋﻤﺎﺭ ﻴﺎ ﻤﺨﻲ، ﻟﺴﺎﻨﻬﻡ ﺍﻁﻭل ﻤﻨﻬﻡ، ﺠﻭﺍﻫﻡ ﻨﺎﺭ‬ ‫ﻗﺎﻴﺩﻩ، ﺒﻴﻁﻔﻭﻫﺎ ﺒﺎﻟﺨﻨﺎﻕ ﻭﺍﻟﺯﻋﻴﻕ.‬ ‫ﻟﻜﻥ ﺤﺴﻨﻪ ﻭﺍﻡ ﺭﺍﻤﻲ ﻭﻟﻭﺯﻩ، ﻁﻴﺒﻴﻥ، ﺒﻴﺒﺼﻭ ﻟﺒﻌﻴـﺩ ﻟﻜـﻥ‬ ‫ﻤﺵ ﻗﺎﺩﺭﻴﻥ ﻴﻌﻤﻠﻭ ﺤﺎﺠﻪ، ﻻ ﻗـﺩﺍﻤﻬﻡ ﻭﻻ ﻭﺭﺍﻫـﻡ، ﺘﺤـﺱ‬ ‫ﺍﻟﻤﺴﻜﻨﻪ ﻑ ﺼﻭﺘﻬﻡ، ﻟﻜﻥ ﺠﻭﺍﻫﻡ ﻗﻭﻩ ﺠﺒﺎﺭﻩ.‬
‫ﺃﻤﺎ ﺤﺴﻥ ﻭﺍﺒﻭﻩ ﻭ ِﻠﻭﻩ، ﺩﻭل ﻁﻴﻨﻪ ﺘﺎﻨﻴﻪ ﺨـﺎﻟﺹ، ﻁﻴﻨـﺔ‬ ‫ﻋ‬ ‫ﺇﺤﻴﻴﻨﻲ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺍ ﻭﻤﻭﺘﻨﻲ ﺒﻜﺭﻩ، ﻭﻴـﺎﺭﻭﺡ ﻤـﺎ ﺒﻌـﺩﻙ ﺭﻭﺡ،‬ ‫ﻋﺎﻴﺸﻴﻥ ﻴﺭﻤﻭ ﻋﺼﺎﺘﻬﻡ ﻭﻴﺠﺭﻭ ﻭﺭﺍﻫﺎ. ﻜﻠﻬﻡ ﻏﻼﺒـﻪ ﺒﻴﻜﻤﻠـﻭ‬ ‫ﻋﺸﺎﻫﻡ ﻨﻭﻡ.‬ ‫ﻁﺏ ﻭﺍﻨﺕ، ﺍﻨﺕ ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺴﺘﻴﺘﻪ ﺍﻟﻌﻤﺸﻪ، ﺯﻯ ﻤـﻴﻥ، ﻭﻤـﻊ‬ ‫ﻤﻴﻥ، ﻭﻤﻥ ﺃﻨﻬﻲ ﻤﱠﻪ، ﺘﻘﺩﺭ ﺘﻘﻭﻟﻠﻲ ﻋﻤﻠﺕ ﺇﻴـﻪ ﻓـﻲ ﺩﻨﻴﺘـﻙ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺍﻟﺯﻤﺎﻥ ﺒﻴﺭﻭﺡ ﻭﺒﻴﺠﻲ ﻭﺍﻨﺕ ﺯﻱ ﻤﺎ ﺍﻨﺕ، ﺒﻜﺭﻩ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻫﺎﺘﻜﺒﺭ‬ ‫ﻭﺍﻨﺕ ﻗﺎﻋﺩ ﻤﻁﺭﺤﻙ، ﺘﻘﺭﻗﺵ ﻤﻠﺢ ﺍﻟﻌﻴﻥ ﻭﺍﻟﻌﺎﻓﻴﺔ... ﻴﺎ ﺴﻼﻡ،‬ ‫ﺍﻟﻠﻴﻠﻪ ﻗﻤﺭﻩ ﻭﺤﻠﻭﻩ ﺒﺸﻜل، ﻭﻤﺎ ﻴﺤﻼﺵ ﺍﻟﻘﻌﺎﺩ ﻭﺍﻟﺴـﻬﺭ ﺇﻻ ﻉ‬ ‫ﺍﻟﺴﻁﺢ، ﺘﺤﺱ ﺍﻨﻙ ﺴﻠﻁﺎﻥ ﻭﺍﻨﺕ ﻤﻊ ﻨﻔﺴﻙ، ﻻ ﻤﻌﺎﻙ ﻋﻴل ﻭﻻ‬ ‫ﺘﻴل. ﻭﻟﺤﺩ ﺍﻤﺘﻰ، ﻫﺎﺘﻔﻀل ﻜﺩﺍ، ﻻ ﺃﻫل ﻭﻻ ﺨـﻼﻥ، ﺴـﺎﻴﺏ‬ ‫ﻨﻔﺴﻙ ﻟﻠﺩﻨﻴﺎ ﺘﺸﻴل ﻭﺘﺤﻁ ﻓﻴﻙ. ﻤﻥ ﺘﻠﻤﻴﺫ، ﻟﺼﺒﻲ ﻓﻲ ﻤﻁﻌـﻡ،‬ ‫ﻟﻘﻬﻭﺠﻲ، ﻟﺒﻴﺎﻉ ﻋﺼﻴﺭ، ﻜل ﻤﺎ ﺘﺘﺯﻨﻕ ﺘﺩﻭﺭ ﻟﻙ ﻋﻠﻰ ﺸـﻐﻠﻪ،‬ ‫ﻟﻤﺎ ﺍﻟﻘﺭﺵ ﻴﺠﺭﻱ ﻓﻲ ﺇﻴﺩﻙ ﺘﺴﻴﺒﻬﺎ ﻭﺘﺠﺭﻱ، ﺯﻱ ﺍﻟﻠﻲ ﻤﻌﻤﻭل‬ ‫ﻟﻪ ﻋﻤل. ﻤﺎ ﺒﺘﻌﻤﺭﺵ ﺯﻱ ﺍﻟﻠﻰ ﻤﺩﻋﻲ ﻋﻠﻴﻙ. ﺍﷲ ﻴﺭﺤﻤﻙ ﻴـﺎ‬ ‫ﺍﻤﻪ ﻗﻭﻟﺘﻴﻬﺎ، )ﻫﺎﺘﻌﻴﺵ ﻟﻭﺤﺩﻙ ﻭﺘﻤﻭﺕ ﻟﻭﺤﺩﻙ ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺒﻁﻨﻲ(.‬ ‫ﻜﺎﻥ ﻜل ﻴﻭﻡ ﺍﺒﻭﻴﺎ ﻴﺼﺒﺤﻬﺎ ﺒﻌﻠﻘﻪ ﻭﻴﻤﺴﻴﻬﺎ ﺒﻌﻠﻘﻪ، ﻤـﻊ ﺍﻨﻬـﺎ‬ ‫ﻏﻠﺒﺎﻨﻪ ﻭﺼﻭﺍﺒﻌﻬﺎ ﺍﺘﻘﺭﻁﻤﺕ ﻤﻥ ﺍﻟﻐﺴﻴل ﻓﻲ ﺍﻟﺒﻴـﻭﺕ. ﻜـﺎﻥ‬
‫ﻤﻔﺘﺭﻱ، ﺭﺒﻨﺎ ﻴﻬﺩﻩ، ﻫﻴﺎ ﺭﺍﺤﺕ ﻭﻫﻭ ﻗﺎﻋﺩ ﻋﻠـﻰ ﺘﻠﻬـﺎ. ﻴﺎﻤـﺎ‬ ‫ﻨﺼﺤﺘﻨﻲ ﻭﻗﺎﻟﺕ: ﺸﻭﻑ. ﺒﺹ ﻟﺼﻭﺍﺒﻊ ﺍﻤﻙ ﺍﻟﻠـﻲ ﻗﺭﻁﻤﻬـﺎ‬ ‫ﺍﻟﻐﺴﻴل، ﻭﻋﻴﻨﻴﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﻋﻤﺎﻟﻪ ﺘﺴﺢ ﻤﻴﻪ، ﻭﻻ ﻤﻴﺔ ﺤﻨﻔﻴﺔ ﺍﻟﻌﻤـﺩﻩ.‬ ‫ﺤﺎﺴﺏ ﻋﻠﻰ ﻨﻔﺴﻙ ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺒﻁﻨﻲ، ﻭﺍﻋﻤل ﻗﺭﺵ ﻴﻨﻔﻌﻙ، ﻭﺒﻁل‬ ‫ﺴﺭﻤﺤﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟ ‪‬ﻴﻡ ﻭﻟﻌﺏ ﺍﻟﻜﻭﺭﻩ.‬ ‫ﺴ‬ ‫ﺍﷲ ﻴﺭﺤﻤﻙ ﻴﺎ ﺍﻤﻪ ﻟﻭ ﻜﻨﺘﻲ ﻋﺎﻴﺸﻪ، ﻜﻨـﺕ ﺍﺘﺭﻤﻴـﺕ ﻓـﻲ‬ ‫ﺤﻀﻨﻙ ﻭﻨﻬﻨﻬﺕ ﺯﻱ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻴﺎﻤﺎ ﻨﻔﺴﻲ ﺍﻻﻗﻲ ﺼـﺩﺭ ﺤﻨـﻴﻥ‬ ‫ﻴﻀﻤﻨﻲ. ﺍﷲ ﻴﺴﺎﻤﺤﻙ ﻴﺎﺒﺎ ﺘﻨﻙ ﺘﻘﻭل: ﺨﺵ ﻴﺎﺴﺎﻗﻁ، ﺍﺨﺭﺝ ﻴﺎ‬ ‫ﺴﺎﻗﻁ. ﻟﻤﺎ ﻁﻔﺸﺘﻨﻲ، ﻭﻫﻴﺎ ﺤﺯﻨﺕ ﻋﻠﻴﺎ، ﻭﻓﻀﻠﺕ ﺘﺴـﺢ ﻤـﻥ‬ ‫ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻟﻤﺎ ﻨﻅﺭﻫﺎ ﻀﺎﻉ. ﻭﺍﻨﺎ ﻜﻤﺎﻥ ﺴﻴﺒﺘﻬﺎ ﻭﻻ ﺴﺄﻟﺘﺵ ﻓﻴﻬـﺎ.‬ ‫ﺍﷲ ﻴﺴﺎﻤﺢ ﺍﻟﻜل ﺒﻘﻰ، ﺍﻟﻠﻲ ﺭﺍﺤﻭ ﻭﺍﻟﻠﻲ ﻗﺎﻋـﺩﻴﻥ ﻋﻠـﻰ ﻭﺵ‬ ‫ﺍﻟﺩﻨﻴﺎ. ﺍﻟﻠﻴل ﻤﺴﻰ. ﻭﺍﻟﺠﻭ ﺒﺭﺩ، ﻭﺍﻟﻨﺩﻯ ﻗﺭﺏ ﻴﻨﺯل. ﺃﻤﺎ ﺍﻗـﻭﻡ‬ ‫ﺃﺨﺵ ﺍﻟﻌﺵ ﻭﺍﻨﻜﻥ، ﻴﻤﻜﻥ ﺃﻨﺎﻡ، ﻭﻻ ﺍﻟﺴﻘﻑ ﻴﻘﻊ ﻋﻠﻴـﺎ ﻴﺎﺨـﺩ‬ ‫ﺃﺠﻠﻰ.‬ ‫ﺒﺎﻴﻥ ﺍﻟﺴﺠﺎﻴﺭ ﻜﻤﺎﻥ ﺨﻠﺼﺕ، ﻭﻤﻔﻠﺱ. ﻴﺎﻩ ﺍﻟـﺩﻨﻴﺎ ﺒﺭﺩﻫـﺎ‬ ‫ﺸﺩﻴﺩ، ﻭﺍﻟﺤﻴﻁﺎﻥ ﺨﺭﺒﻘﺕ، ﻭﺍﻟﻬﺩﻭﻡ ﻤﺎ ﻋﺎﺩﺘﺵ ﺘﺴﺘﺭ.‬ ‫- ﻤﻴﻥ، ﻤﻴﻥ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﻁﺢ ﻫﻨﺎﻙ؟ ﺃﻨـﺕ ﻴـﺎﻓﻘﺭﻱ ﻟﺴـﺎﻙ‬ ‫ﺼﺎﺤﻲ.‬
‫- ﺇﻭﻋﻰ ﻴﺎ ﻋﻡ ﻭﺤﻴﺩ، ﺍﻤﺎ ﺍﺭﺒﻲ ﺍﻟﻔﺎﻟﺕ ﺍﺒﻭ ﻟﺴـﺎﻥ ﻋـﺎﻴﺯ‬ ‫ﻗﻁﻌﻪ.‬ ‫- ﻴﺎ ﺍﺨﻲ ﺒﺩل ﻤﺎ ﺘﺭﺒﻴﻪ، ﺭﺒﻲ ﻨﻔﺴﻙ ﺍﻷﻭل، ﻤـﺵ ﻜﻔﺎﻴـﻪ‬ ‫ﺯﻱ ﺍﻟﺸﺤﻁ ﻭﻤﺵ ﻓﺎﻟﺢ ﻑ ﺍﻟﻤﺩﺭﺴﻪ.‬ ‫- ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﻋﻡ ﻭﺤﻴﺩ ﺃﻨﺕ ﻤﻌﺎﻴﺎ ﻭﻻ ﻤﻌﺎﻩ؟‬ ‫- ﺍﻨﺎ ﻗﻠﺒﻲ ﻋﻠﻴﻙ ﻴﺎ ﺤﺴﻥ، ﻫﻭ ﻨﺎﺼﺢ ﻭﻋﺎﺭﻑ ﻤﺼـﻠﺤﺘﻪ،‬ ‫ﺃﺨﻭﻙ ﺴﻌﺩ ﺩﻩ ﺘﻌﺒﺎﻥ، ﺍﻟﺩﻭﺭ ﻭﺍﻟﺒﺎﻗﻲ ﻋﻠﻴﻙ، ﻤﺎ ﺘﺨﻴﺒﺵ ﺨﻴﺒﺘﻲ.‬ ‫- ﺃﻴﻭﻩ ﻤﺘﻐﺎﻅ ﻤﻨﻲ ﺇﻜﻤﻨﻲ ﺍﺸﻁﺭ ﻤﻨﻪ.‬ ‫- ﺠﺘﻜﻡ ﻨﻴﻠﻪ، ﺸﺎﺩﻩ ﻨﻴﻠﻪ، ﺠﺎﻭﺭﻩ ﻨﻴﻠﻪ، ﺍﻨﺘﻭ ﻟﺘﻨﻴﻥ، ﻤﺎ ﺍﺴﺨﻡ‬ ‫ﻤﻥ ﺴﺘﻲ ﺍﻻ ﺴﻴﺩﻯ،‬ ‫- ﺸﻔﺕ ﻴﺎ ﻋﻡ ﻭﺤﻴﺩ ﺍﻟﺒﺕ ﻨﺒﻭﻴﻪ ﺍﻟﻔﺤﻠﻪ، ﻁﻭل ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﺩﺍﻴﺭﻩ‬ ‫ﻭﺭﺍ ﻋﺭﺒﻴﺎﺕ ﺍﻟﺯﺒﺎﻟﻪ ﺘﻨﻜﺵ ﻓﻴﻬﺎ.‬ ‫- ﺃﻨﺎ ﺸﻔﺘﻪ ﻭﺍﷲ ﻴﺎ ﻋﻡ ﻭﺤﻴﺩ، ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺍﺒﻥ ﺍﻡ ﻻﻟﻭ ﺍﻟﺒﻘﺎﻟﻪ، ﻜﺎﻥ‬ ‫ﻋﻤﺎل ﻴﻀﺭﺏ ﻓﻴﻬﺎ، ﻭﺯﺍﻨﻘﻬﺎ ﺠﻭﻩ ﺍﻟﺒﺭﻤﻴل، ﻭﺭﺍﻜـﺏ ﻓﻭﻗﻬـﺎ.‬ ‫ﻭﺒﺘﻌﻴﻁ ﺯﻱ ﺍﻟﻔﺤﻠﻪ.‬ ‫- ﻴﻬﺩﻜﻭ ﺭﺒﻨﺎ.. ﻭﺍﻨﺕ ﻋﻤﻠﺕ ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﻤﺨﻔﻲ؟‬ ‫- ﻜﻨﺕ ﺒﺘﻔﺭﺝ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﺤﻠﻪ ﻭﻫﻭ ﻨﺎﺯل ﻓﻴﻬﺎ ﺩﺏ.‬ ‫- ﻴﺨﻴﺒﻙ ﻭﻟﺩ، ﻭﺍﺯﺍﻱ ﺘﺴﻴﺒﻪ ﻴﻀﺭﺒﻬﺎ؟‬
‫- ﻤﺎ ﻫﻴﺎ ﻤﺎ ﺴﻜﺘﺘﺵ، ﻗﺎﻤﺕ ﻤﻨﻔﻭﻀﻪ ﺯﻱ ﺍﻟﻤﺎﺭﺩ، ﻭﺭﺍﺤﺕ‬ ‫ﻤﺎﺴﻜﻪ ﻓﻲ ﺨﻨﺎﻗﻪ ﻭﻫﺎﺕ ﻴﺎ ﺭﺯﻉ ﻓﻴﻪ، ﻟﻐﻴﺎﻴﺔ ﻟﻤﺎ ﺴﻴﺤﺕ ﺩﻤﻪ.‬ ‫- ﻋﻔﺎﺭﻡ ﻋﻠﻴﻬﺎ. ﻨﺒﻭﻴﻪ ﺒﺕ ﻓﺤﻠﻪ ﻤﺎ ﻴﺘﺨﺎﻓﺵ ﻋﻠﻴﻬﺎ. ﺍﻟـﺩﻭﺭ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﺎﻗﻲ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺨﻴﺨﻪ ﺤﺴﻥ، ﻭﺍﻟﻭﺍﺩ ﺭﺍﻤﻲ ﻤﺎﺴﻜﻪ ﻤﻥ ﺭﻗﺒﺘـﻪ‬ ‫ﻭﻨﺎﺯل ﻓﻴﻪ ﺨﻨﻕ ﻟﻤﺎ ﻜﺎﻥ ﻫﻴﻔﻁﺱ.‬ ‫- ﺍﻤﺘﻰ ﺤﺼل ﺩﻩ ﻴﺎ ﺨﺒﺎﺹ.‬ ‫- ﺍﻤﺒﺎﺭﺡ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺩﺭﺴﻪ، ﻜﺎﻥ ﺭﺍﻜﺏ ﻋﻠﻴﻙ ﻓـﻲ ﺍﻟﺤـﻭﺵ،‬ ‫ﻭﻟﻭﻻ ﺍﻨﺎ ﻭﺃﺼﺤﺎﺒﻲ، ﻜﺎﻥ ﻤﻭﺘﻙ.‬ ‫- ﺒﺱ، ﺒﺱ ﻭﺍﻨﺕ ﻤ ‪‬ﺎﺭ ﻭﻜﺩﺍﺏ.‬ ‫ﻌ‬ ‫- ﺃﻨﺎ ﻤ ‪‬ﺎﺭ ﻭﻜﺩﺍﺏ ﻴﺎ ﻓﻁﻴﺭﻩ ﺒﺘﻌﻤﻠﻬﺎ ﻜل ﻴﻭﻡ ﻗﺩ ﻜﺩﺍ ﻋﻠـﻰ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﺍﻟﺴﺭﻴﺭ، ﺘﻌﺭﻑ ﻴﺎ ﻋﻡ ﻭﺤﻴﺩ ﺍﻟﻌﺠل ﺩﻩ ﺒﻴﺸﺦ ﻋﻠﻰ ﻨﻔﺴﻪ.‬ ‫- ﻗﺎل ﻴﻌﻨﻲ ﺍﻨﺕ ﺍﻟﻠﻲ ﻤﺎ ﺒﺘﺸﺨﺵ.‬ ‫- ﺃﻨﺎ ﻴﺎ ﻤﺼﻨﻥ، ﻁﺏ ﺸﻡ ﻜﺩﺍ ﻫـﺩﻭﻤﻰ، ﻭﺸـﻡ ﻫﺩﻭﻤـﻪ،‬ ‫ﻭﺸﻭﻑ ﻤﻴﻥ ﺍﻟﻠﻲ ﺭﻴﺤﺘﻪ ﺼﻨﺎﻥ.‬ ‫- ﺒﺱ، ﺒﺱ، ﺍﻨﺎ ﻨﺎﺯل ﺠﺎﺘﻜﻭ ﺍﻟﻬﻡ، ﺠﻭﺯ ﺒﻐﺎل ﻭﺒﺸﺨﻪ.‬ ‫***‬ ‫دبْ، دبْ، دب...‬ ‫ِ ِ ِ ْ‬ ‫ﻴﺎ ﺴﺎﺘﺭ ﻴﺎ ﺭﺏ. ﻤﻴﻥ ﺍﻟﻠﻲ ﺒﻴﺩﺏ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺍﻟﺴﺎﻋﻪ ﺩﻱ؟‬
‫- ﻻﺯﻡ ﺤﺩ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻨﻨﺎ ﺒﻨﺎﻜل.‬ ‫- ﻗﻭﻡ ﻴﺎ ﻤﺨﻔﻲ ﻴﺎ ﺴﻌﺩ ﺸﻭﻑ ﻤﻴﻥ؟‬ ‫- ﻭﺍﻨﺎ ﻤﺎﻟﻲ، ﻫﻭ ﻤﺎﻓﻴﺵ ﺇﻻ ﺍﻨﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺨﺭﻭﺏ ﺩﻩ. ﻁـﻭل‬ ‫ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﺭﻭﺡ ﻴﺎ ﺴﻌﺩ، ﺘﻌﺎﻟﻰ ﻴﺎ ﺴﻌﺩ.‬ ‫- ﻗﻭﻤﻲ ﻴﺎ ﻤﺨﻔﻴﺔ ﺍﻟﻨﻘﺎ ﻴﺎ ﺒﻁﻪ ﺍﻓﺘﺤﻲ.‬ ‫- ﻷ ﻴﺎ ﺍﺨﺘﻲ ﺃﻨﺎ ﺨﺎﻴﻔﻪ، ﻭﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﺒﺭﺩ.‬ ‫- ﺍﻗﻭﻡ ﺍﻨﺎ ﻴﺎ ﺍﻤﻪ.‬ ‫- ﻤﻴﻥ، ﻋﺼﻔﻭﺭﻩ، ﺍﻨﺸﺎﷲ ﺘﻜﺴﺒﻲ.‬ ‫- ﺍﻗﻭﻡ ﺍﻨﺎ ﻤﺩﺍﻡ ﻋﺠﺯﺘﻡ، ﻭﺍﻟﻌﺠﺯ ﺠﺎﻟﻜﻡ. ﺤﺎﻀﺭ ﻴـﺎﻟﻠﻲ ﻉ‬ ‫ﺍﻟﺒﺎﺏ، ﺍﺼﺒﺭ ﺸﻭﻴﻪ. ﻤﻴﻥ، ﺨﺎﻟﺘﻲ ﺴﻌﺩﻩ. ﻴﺎ ﺃﻫﻼ ﻴﺎ ﺃﻫﻼ، ﺤﻤﺩﺍ‬ ‫ﷲ ﻋﻠﻰ ﺴﻼﻤﺘﻙ.‬ ‫- ﺍﷲ ﻴﺴﻠﻤﻙ ﻴﺎ ﺤﺴﻨﻪ ﻴﺎﺒﺘﻲ، ﻜﻴﻑ ﺤﺎﻟﻙ؟ ﺃﻤﺎل ﻓﻴﻥ ﺯﻨـﻪ‬ ‫ﻭﺍﻟﻭﻻﺩ؟‬ ‫- ﺘﻼﻗﻴﻬﺎ ﻨﺎﻤﺕ.‬ ‫- ﻫ ‪‬ﺎ ﺍﻡ ﻓﺸﻠﻪ ﻨﺎﻴﻤﻪ ﺘﻔﺸل ﻟﺤﺩ ﺩﻟﻭﻗﺘﻲ، ﻭﻜل ﺍﻟﺨﺒﻁ ﺩﻩ ﻭﻤﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺴﻤﻌﺘﺵ؟‬ ‫- ﺭﻭﺡ ﻴﺎ ﺴﻌﺩ ﺨﺒﻁ ﻋﻠﻰ ﺨﺎﻟﺘﻙ ﺯﻨـﻪ، ﻭﺍﻨـﺩﻩ ﻋﻠﻴﻬـﺎ.‬ ‫ﺠﺎﺒﺭﻱ ﺍﻟﺯﺍﺩ ﻴﺎ ﺨﺎﻟﻪ. ﻏﻴﺭﻱ ﺭﻴﻘﻙ.‬
‫- ﺘﺴﻠﻤﻲ ﻴﺎﺒﺘﻲ، ﺍﻨﺎ ﻓﻁﺭﺕ ﻑ ﺍﻟﻘﻁﺭ ﻤﻥ ﺒﺩﺭﻱ.‬ ‫- ﺁﻫﻲ ﺯﻨﻪ ﺼﺤﻴﺕ.‬ ‫- ﺃﻫﻼ ﻴﺎ ﺨﺎﻟﻪ. ﺸﺭﻓﺘﻲ.‬ ‫- ﻴﺎ ﺴﺎﺘﺭ، ﻤﺎﻟﻙ ﺒﺘﺘﻜﻠﻤﻲ ﻤﻥ ﻏﻴﺭ ﻨﻔﺱ، ﻫﻭ ﺍﻨـﺎ ﺠﺎﻴـﻪ‬ ‫ﺍﺴﺘﻌﻁﻰ ﻤﻨﻙ. ﺩﺍﻨﺎ ﺤﻤﺎﺘﻙ، ﻭﺨﺎﻟﺘﻙ، ﺍﻡ ﺍﻟﺒﻐل ﺍﻟﻠـﻲ ﻗـﺎﻨﻴﻜﻲ‬ ‫ﻴﻌﻨﻲ ﺘﻘﻭﻤﻲ ﻭﺍﻗﻔﻪ ﺯﻨﻬﺎﺭ ﻟﻤﺎ ﺘﺸﻭﻓﻴﻨﻲ، ﺘﻘﻔﻲ ﻋﻠﻰ ﻁﺭﺍﻁﻴـﻑ‬ ‫ﺼﻭﺍﺒﻌﻙ، ﻭﺘﺒﻭﺴﻲ ﻴﺩﻱ ﻜﻤﺎﻥ.‬ ‫- ﻴﻭﻩ ﻴﺎ ﺨﺎﻟﺘﻲ، ﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﻨﻭﺭ ﻭﺒﺭﻜﺔ.ﺍﻗﺩﺭ، ﺩﺍﻨﺘـﻲ ﺍﻟﺨﻴـﺭ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﺭﻜﺔ.‬ ‫- ﺍﷲ ﻴﺒﺎﺭﻙ ﻓﻴﻜﻲ ﻴﺎ ﺤﺴﻨﻪ ﻴﺎ ﺒﺘﻲ. ﻭﻴﺤﻠﻲ ﻟـﻙ ﺩﻨﻴﺘـﻙ.‬ ‫ﻁﻭل ﻋﻤﺭﻙ ﻴﺎ ﻤﺭﺍﺕ ﺍﺒﻨﻲ ﻭﺍﻨﺘﻲ ﻜﺩﺍ ﺘﺴﺩﻱ ﺍﻟﻨﻔﺱ، ﻭﻤﻘﺎﺒﻠﺘﻙ‬ ‫ﺯﻱ ﻭﺸﻙ، ﻋﻜﺭﻩ. ﺃﻤﺎل ﻓﻴﻥ ﺍﻟﺒﻐل ﺍﻟﻠﻲ ﻗﺎﻨﻴﻜﻲ، ﻭﻴﻨﻪ ﺭﺍﺡ؟‬ ‫- ﺠﺭﻯ ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﺨﺎﻟﻪ، ﺍﻨﺘﻲ ﺠﺎﻴﻪ ﺘﻘﻭﻟﻲ، ﻴﺎ ﺸﺭ ﺇﺸـﺘﺭ، ﻭﻻ‬ ‫ﺒﺎﻴﺘﻪ ﻓﻲ ﺍﻟﻘﻁﺭ ﺘﻌﺩﻴﻬﻡ ﻉ ﺍﻟﺴﺒﺤﻪ. ﻗﺎل ﻴﺎ ﻗﺎﻋﺩﻴﻥ ﻴﻜﻔﻴﻜﻡ ﺸـﺭ‬ ‫ﺍﻟﺠﺎﻴﻴﻥ .‬ ‫- ﻗﻌﺩﺕ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﺤﻴﻁﻪ ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺨﻴﺘﻲ، ﻴﺎ ﻓﻘﺭﻴﻪ، ﻴﺎ ﻭﺍﻜﻠـﻪ‬ ‫ﻨﺎﺴﻙ. ﺠﺎﺘﻬﺎ ﺩﺍﻫﻴﻪ ﺍﻟﺒﻁﻥ ﺍﻟﻠﻲ ﺠﺎﺒﺘﻙ.‬
‫- ﺠﺭﻯ ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﺨﺎﻟﻪ، ﺍﻨﺘﻲ ﻗﺎﻁﻌﻪ ﻤﺸﻭﺍﺭ ﻁﻭﻴل ﻋﺭﻴﺽ،‬ ‫ﻤﻥ ﻫﻨﺎﻙ ﻟﻬﻨﺎ ﻤﺨﺼﻭﺹ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﺒﻘﻴﻥ ﺩﻭل. ﺩﺍ ﺤﺘﻰ ﺍﻟﺯﻴﺎﺭﻩ‬ ‫ﺍﻟﻠﻲ ﺍﻨﺘﻲ ﺠﺎﻴﺒﺎﻫﺎ ﺘﻘﻴﻠﻪ ﻋﻠﻴﻜﻲ.‬ ‫- ﺒﺘﺘﻨﺄﻭﺯﻯ ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺨﻀﺭﻩ، ﻜﻔﺎﻴﻪ ﺍﻟﺸﻴل ﺍﻟﻠﻲ ﺍﻤﻙ ﻋ ‪‬ﺎﻟﻪ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺘﺒﻌﺘﻬﺎ، ﺍﻟﺤﻕ ﻋﻠ ‪‬ﺎ ﻭﺤﺸﺘﻭﻨﻲ، ﺠﻴﺕ ﺍﺸﻭﻓﻜﻡ.‬ ‫ﻴ‬ ‫- ﻴﺎ ﺨﺎﻟﻪ، ﻗﺎﻁﻌﻪ ﻤﺸﻭﺍﺭ ﻴﻬﺩ ﺍﻟﺤﻴل، ﻭﻟﻴﻠـﻪ ﺴـﻔﺭ ﻓـﻲ‬ ‫ﺍﻟﻘﻁﺭ، ﻋﺸﺎﻥ ﺘﺸﻭﻓﻴﻨﺎ! ﺸﻔﺘﻲ ﺍﻟﻨﺒﻲ!‬ ‫- ﺁﻩ ﻴﺎ ﻋﺭﺓ ﺍﻟﻨﺴﺎﻭﻴﻴﻥ، ﻁﻭل ﻋﻤﺭﻙ ﻭﻟﺴﺎﻨﻙ ﻴﻨﻘﻁ ﺯﻓﺕ.‬ ‫ﻋﻴﻨﻲ ﻋﻠﻴﻙ ﻴﺎ ﻭﻟﺩﻱ، ﻭﺍﻨﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﺠﺎﻴﻪ ﻤﺸﺘﺎﻗﻪ، ﻭﺒﺎﻴﺘﻪ ﺍﺨﺒﺯ ﻓﻲ‬ ‫ﺍﻟﺭﻏﻔﺎﻥ، ﻭﺍﻨﻀﻑ ﻓﻲ ﺍﻟﺯ ﹶﺭ، ﻭﻗﺎﻁﻌﻪ ﺍﻟﻁﺭﻴـﻕ ﻋﻠـﻰ ﻤـﻼ‬ ‫‪‬ﻓ‬ ‫ﻭ ﱠﻲ.‬ ‫ﺸ‬ ‫- ﻤﻌﻠﺵ ﻴﺎ ﺤﺎ ‪‬ﻪ... ﻤﻌﻠﺵ ، ﻫﻴﺎ ﺯﻨﻪ ﻜﺩﺍ، ﺒﺱ ﻭﺍﷲ ﻗﻠﺒﻬﺎ‬ ‫ﺠ‬ ‫ﺍﺒﻴﺽ.‬ ‫- ﺍﻨﺘﻲ ﺍﻟﻠﻲ ﻗﻠﺒﻙ ﺍﺒﻴﺽ ﻴـﺎﺒﺘﻲ. ﺩﻱ ﺒـﺕ ﺨﻴﺘـﻲ ﻭﺍﻨـﺎ‬ ‫ﻋﺎﺭﻓﺎﻫﺎ، ﻋﻤﺭ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻤﺎ ﻫﺎﻴﺼﻔﻲ ﻤﻥ ﻴﻤﺘﻲ، ﻗﺩﻤﻬﺎ ﺸﻭﻡ ﻤـﻥ‬ ‫ﻴﻭﻡ ﻤﺎ ﺨﺩﻨﺎﻫﺎ، ﻭﺸﻬﺎ ﻴﻘﻁﻊ ﺍﻟﺨﻤﻴﺭﻩ ﻤﻥ ﺍﻟﺒﻴﺕ. ﺴﻠﻌﻭﻩ، ﻭﺯﻱ‬ ‫ﺍﻟﺤﺩﺍﻴﻪ، ﺴﻭﺩﻩ ﻭﺠﺭﺒﻭﻋﻪ، ﺍﷲ ﻴﺴﺎﻤﺤﻪ ﺍﺒﻭﻫـﺎ ﺒﻘـﻰ. ﺒﻨـﺕ‬ ‫ﺨﻀﺭﻩ ﺨﻠﻔﺘﻬﺎ ﻜﻠﻬﺎ ﺸﺨﺎﻟﻴل. ﻭﺍﷲ ﺍﻥ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﻤﺎ ﺴﻤﻊ ﻜﻼﻤـﻲ،‬
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613
4613

Recommended

Farsi new testament
Farsi new testamentFarsi new testament
Farsi new testament
BiblesForYOU
 
عقل الهی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
عقل الهی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیعقل الهی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
عقل الهی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
بود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
بود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیبود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
بود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
3706
37063706
3706
kotob arabia
 
نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذینارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
Farid Kamali
 
سرّ ایمان از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرّ ایمان از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیسرّ ایمان از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرّ ایمان از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
698
698698
698
kotob arabia
 
من - تو - او از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
من - تو - او از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمن - تو - او از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
من - تو - او از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 

Recommended

Farsi new testament
Farsi new testamentFarsi new testament
Farsi new testament
BiblesForYOU
 
عقل الهی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
عقل الهی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیعقل الهی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
عقل الهی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
بود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
بود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیبود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
بود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
3706
37063706
3706
kotob arabia
 
نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذینارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
Farid Kamali
 
سرّ ایمان از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرّ ایمان از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیسرّ ایمان از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرّ ایمان از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
698
698698
698
kotob arabia
 
من - تو - او از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
من - تو - او از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمن - تو - او از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
من - تو - او از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
آخرالزمان خانواده از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آخرالزمان خانواده از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیآخرالزمان خانواده از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آخرالزمان خانواده از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
گیاه .و سنگ .نه ،آتش
گیاه .و سنگ .نه ،آتشگیاه .و سنگ .نه ،آتش
گیاه .و سنگ .نه ،آتش
Farid Kamali
 
بوف__ کور - صادق_ هدایت
بوف__ کور - صادق_ هدایتبوف__ کور - صادق_ هدایت
بوف__ کور - صادق_ هدایت
Farid Kamali
 
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیسرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
تعریف بیماری و علت آن
تعریف بیماری و علت آنتعریف بیماری و علت آن
تعریف بیماری و علت آن
Farid Kamali
 
ذكر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ذكر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیذكر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ذكر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
مذهب اصالت عشق جلد اول از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد اول از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمذهب اصالت عشق جلد اول از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد اول از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
شهادت نامه از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
شهادت نامه از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیشهادت نامه از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
شهادت نامه از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
Fmsg
FmsgFmsg
Fmsg
AsadHoseiny
 
معاد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
معاد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمعاد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
معاد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
آزمایش روی حیوانات
آزمایش روی حیواناتآزمایش روی حیوانات
آزمایش روی حیوانات
Farid Kamali
 
کلمةالله از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کلمةالله از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیکلمةالله از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کلمةالله از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
اصول کار تیمی
اصول کار تیمیاصول کار تیمی
اصول کار تیمی
saber raeghi
 
سرالاسرار از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرالاسرار از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیسرالاسرار از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرالاسرار از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
Iam muslim persian
Iam muslim persianIam muslim persian
Iam muslim persian
iam-muslim
 
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیآیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
از خود تا خودآ از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
از خود تا خودآ از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیاز خود تا خودآ از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
از خود تا خودآ از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیغزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
5110
51105110
5110
kotob arabia
 
خطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ ها
خطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ هاخطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ ها
خطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ ها
Farid Kamali
 

More Related Content

What's hot

آخرالزمان خانواده از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آخرالزمان خانواده از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیآخرالزمان خانواده از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آخرالزمان خانواده از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیسرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
ذكر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ذكر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیذكر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ذكر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
مذهب اصالت عشق جلد اول از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد اول از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمذهب اصالت عشق جلد اول از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد اول از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
شهادت نامه از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
شهادت نامه از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیشهادت نامه از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
شهادت نامه از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
معاد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
معاد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمعاد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
معاد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
کلمةالله از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کلمةالله از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیکلمةالله از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کلمةالله از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
اصول کار تیمی
اصول کار تیمیاصول کار تیمی
اصول کار تیمی
saber raeghi
 
سرالاسرار از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرالاسرار از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیسرالاسرار از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرالاسرار از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
Iam muslim persian
Iam muslim persianIam muslim persian
Iam muslim persian
iam-muslim
 
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیآیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
از خود تا خودآ از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
از خود تا خودآ از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیاز خود تا خودآ از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
از خود تا خودآ از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیغزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 

What's hot (20)

آخرالزمان خانواده از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آخرالزمان خانواده از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیآخرالزمان خانواده از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آخرالزمان خانواده از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
گیاه .و سنگ .نه ،آتش
گیاه .و سنگ .نه ،آتشگیاه .و سنگ .نه ،آتش
گیاه .و سنگ .نه ،آتش
 
بوف__ کور - صادق_ هدایت
بوف__ کور - صادق_ هدایتبوف__ کور - صادق_ هدایت
بوف__ کور - صادق_ هدایت
 
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیسرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
تعریف بیماری و علت آن
تعریف بیماری و علت آنتعریف بیماری و علت آن
تعریف بیماری و علت آن
 
ذكر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ذكر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیذكر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ذكر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
مذهب اصالت عشق جلد اول از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد اول از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمذهب اصالت عشق جلد اول از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد اول از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
شهادت نامه از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
شهادت نامه از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیشهادت نامه از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
شهادت نامه از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
Fmsg
FmsgFmsg
Fmsg
 
معاد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
معاد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمعاد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
معاد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
آزمایش روی حیوانات
آزمایش روی حیواناتآزمایش روی حیوانات
آزمایش روی حیوانات
 
کلمةالله از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کلمةالله از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیکلمةالله از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کلمةالله از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
اصول کار تیمی
اصول کار تیمیاصول کار تیمی
اصول کار تیمی
 
سرالاسرار از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرالاسرار از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیسرالاسرار از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرالاسرار از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
Iam muslim persian
Iam muslim persianIam muslim persian
Iam muslim persian
 
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیآیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
از خود تا خودآ از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
از خود تا خودآ از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیاز خود تا خودآ از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
از خود تا خودآ از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیغزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 

Similar to 4613

راز دهر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
راز دهر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیراز دهر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
راز دهر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
کاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیکاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیهستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
جوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
جوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیجوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
جوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
فلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
فلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیفلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
فلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
alireza behbahani
 
Katibe.Vahid Mohebi
Katibe.Vahid MohebiKatibe.Vahid Mohebi
Katibe.Vahid Mohebi
guest2c0c5b
 

Similar to 4613 (20)

5110
51105110
5110
 
خطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ ها
خطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ هاخطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ ها
خطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ ها
 
چند داستان کوتاه از کافکا
چند داستان کوتاه از کافکاچند داستان کوتاه از کافکا
چند داستان کوتاه از کافکا
 
Pashto - Testament of Naphtali.pdf
Pashto - Testament of Naphtali.pdfPashto - Testament of Naphtali.pdf
Pashto - Testament of Naphtali.pdf
 
831
831831
831
 
Meshrep
Meshrep Meshrep
Meshrep
 
Pashto Persian - 2nd Maccabees.pdf
Pashto Persian - 2nd Maccabees.pdfPashto Persian - 2nd Maccabees.pdf
Pashto Persian - 2nd Maccabees.pdf
 
راز دهر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
راز دهر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیراز دهر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
راز دهر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
Pashto Persian - The Protevangelion.pdf
Pashto Persian - The Protevangelion.pdfPashto Persian - The Protevangelion.pdf
Pashto Persian - The Protevangelion.pdf
 
مجلة هلنا - العدد رقم ( 9 ) - شهر ابريل 2024.pdf
مجلة هلنا - العدد رقم ( 9 ) - شهر ابريل 2024.pdfمجلة هلنا - العدد رقم ( 9 ) - شهر ابريل 2024.pdf
مجلة هلنا - العدد رقم ( 9 ) - شهر ابريل 2024.pdf
 
کاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیکاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
The Book of Prophet Habakkuk-Pashto Persian.pdf
The Book of Prophet Habakkuk-Pashto Persian.pdfThe Book of Prophet Habakkuk-Pashto Persian.pdf
The Book of Prophet Habakkuk-Pashto Persian.pdf
 
1000turki
1000turki1000turki
1000turki
 
Earth & living world Urdu
Earth & living world UrduEarth & living world Urdu
Earth & living world Urdu
 
Surah haqqah 1
Surah haqqah 1Surah haqqah 1
Surah haqqah 1
 
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیهستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
مجموعه عکس بی خوابی
مجموعه عکس بی خوابیمجموعه عکس بی خوابی
مجموعه عکس بی خوابی
 
جوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
جوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیجوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
جوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
فلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
فلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیفلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
فلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
Katibe.Vahid Mohebi
Katibe.Vahid MohebiKatibe.Vahid Mohebi
Katibe.Vahid Mohebi
 

More from kotob arabia

More from kotob arabia (20)

1086
10861086
1086
 
960
960960
960
 
764
764764
764
 
6487
64876487
6487
 
6205
62056205
6205
 
942
942942
942
 
96
9696
96
 
5962
59625962
5962
 
763
763763
763
 
6486
64866486
6486
 
745
745745
745
 
6204
62046204
6204
 
6435
64356435
6435
 
5961
59615961
5961
 
6182
61826182
6182
 
959
959959
959
 
941
941941
941
 
594
594594
594
 
762
762762
762
 
744
744744
744
 

4613

  • 1.
  • 2. ‫‪  ‬‬ ‫رواﻳﺔ ﺑﺎﻟﻌﺎﻣﻴﺔ‬ ‫א‬
  • 4. ‫ـﺩﻙ، ـﻴﻥ ـﺒﻊ ـﺎﻥ‬ ‫ﺒـ ﺴـ ﺒﻴﺒـ‬ ‫ـﺩ ﻟﻭﺤـ‬ ‫... ﻗﺎﻋـ‬ ‫ـﻙ، ـﺭﻗﺵ ـﺢ ـﻴﻥ‬ ‫ﻤﻠـ ﺍﻟﻌـ‬ ‫ـﻴﻥ ﻋﻠﻴـ ﺘﻘـ‬ ‫ﻤﺘﻔﺘﺤـ‬ ‫ﻭﺍﻟﻌﺎﻓﻴﻪ، ﻭﺘﻔﻙ ﺯﺭﺍﻴﺭ ﺍﻟﻘﻤﻴﺹ ﻤﻥ ﺍﻟﻌﺭﻕ،‬ ‫ﻭﺼﻬﺩ ﺍﻟﺫﻜﺭﻴﺎﺕ ﺍﻟﻠـﻰ ﺍﺒﺘـﺩﻯ ﻴﻘـﺏ ﻋﻠﻴـﻙ‬ ‫ﻓﺠﺄﺓ..‬
  • 5. ‫دا ﻣﻦ ﺣﻼة اﻟﺮوح‬ ‫... ﻳﺎﻩ اﻟﺪﻧﻴﺎ ﺑﺮد ﻗﻮي!‬ ‫ﻭﺒﺎﻟﻌﺎﻓﻴﺔ ﺤﻁﻴﺕ ﺍﻟﺤﺠﺭ ﺍﻟﺘﺅﻴﻠـﻪ ﻭﺭﺍﺀ ﺍﻟﺒـﺎﺏ، ﻭﺩﺨﻠـﺕ‬ ‫ﺃﻭﻀﺘﻲ. ﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﺒﺘﺸﺘﻲ ﻭﺒﺭﺩﺍﻥ، ﺍﻷﻭﻀﺔ ﻓﺎﻀـﻴﺔ، ﻭﺒﺘﺼـ ﹼﺭ.‬ ‫ﻔ‬ ‫ﺨﻔﺕ، ﻭﻓﻀﻠﺕ ﺃﻨﺩﻩ )ﺯﻱ ﺍﻟﻤﺠﻨﻭﻥ( ﻉ ﺍِﺒﺕ ﻨﺒﻭﻴﻪ، ﺃﻨﻬﺎ ﺘﺭﺩ،‬ ‫‪ ‬ﻟ‬ ‫ﻭﻻ ﺘﻘﻭل ﺃﻨﺎ ﹸﻩ، ﺃﺒﺩﺍ! ﻜﺄﻨﻬﺎ ﻓﺹ ﻤﻠﺢ ﻭﺩﺍﺏ، ﺃﻭ ﻜﺄﻥ ﺍﻷﺭﺽ‬ ‫ﺍ‬ ‫ﺍﻨﺸﻘﺕ ﻭﺒﻠﻌﺘﻬﺎ. ﹼﻤﻴﺕ ﺸﻭﻴﺔ ﺨﺸﺏ ﹶﺴﺭ، ﻋﻠﻰ ﺤﺘﺘﻴﻥ ﻗﻭﺍﻟﺢ،‬ ‫ﻜ‬ ‫ﻟ ِ‬ ‫ﻭ ﹸﻠﺕ ﺃﻭﻟﻌﻬﻡ، ﺃﺩﻓﻰ ﺒﻴﻬﻡ. ﻭﻟﻤﺎ ﺼﻔﻴﻭ، ﻗﻌﺩﺕ ﻋﻠﻰ ﻓﺭﺸـﺘﻰ،‬ ‫‪‬ﹶ‬ ‫ﻗ‬ ‫ﻗﻭل ﻴﺠﻲ ﺴﺎﻋﻪ، ﺍﺘﻨﻴﻥ، ﺇﻥ ﺍﻟﺒﺕ ﺘﻅﻬﺭ، ﺃﻭ ﻴﺒﺎﻥ ﻟﻬـﺎ ﺃﺜـﺭ،‬ ‫ﺃﺒ ‪‬ﺍ ! ﻗﻤﺕ ﻤﺭﻩ ﺘﺎﻨﻴﻪ، ﺃﺩﻋﺒﺱ ﻋﻠﻴﻬﺎ، ﻴﻤﻜﻥ ﺘﻜﻭﻥ ﺭﺍﺤﺕ ﻫﻨﺎ‬ ‫‪ ‬‬ ‫ﺩ‬ ‫ﻭﻻ ﻫﻨﺎ. ﻤﺵ ﻋﺘﺭﺍﻥ ﻓﻴﻬﺎ. ﺘﻜﻭﻥ ﻨﺎﻤﺕ ﻉ ﺍﻟﺴﻁﺢ؟ ﺁﺨﺭ ﻤـﺎ‬ ‫ﺯﻫﻘﺕ، ﻗﻠﺕ ﺃﻋﻤل ﺩﻭﺭ ﺸﺎﻱ. ﺍﺩﻋﺒﺱ ﻉ ﺍﻟﺴﻜﺭ، ﻉ ﺍﻟﺸـﺎﻱ،‬ ‫ﻓﻴﻥ ﻭﻓﻴﻥ، ﻟﻘﻴﺕ ‪‬ﺠﻤ‪‬ﻊ ﺍﻟﺴ ﹼﺭ ﺘﺤﺕ ﺍﻟﺴﺭﻴﺭ، ﻭﺸـﻭﻴﺔ ﺸـﺎﻱ‬ ‫‪‬ﻜ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻴﺩﻭﺏ ﻴﻜ ‪‬ﻠﻭ ﻋﻴﻥ ﻋﻴل، ﺤﻁﻴﺘﻬﻡ ﻋﻠﻰ ﺒﻌـﺽ ﻓـﻲ ﺍﻟﺒـﺭﺍﺩ‬ ‫ﹶﺤ‬ ‫ﻭﺴﻴﺒ ﹸﻬﻡ ﻉ ﺍﻟ ‪‬ﻤﺭ، ﻭﻜل ﺸﻭﻴﻪ ﺍﻨﺩﻩ:‬ ‫ﺠ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻴﺎ ﻨﺒﻭﻴﻪ،‬ ‫ﻴﺎ ﺒﺕ.‬ ‫ﺁﻩ ﻴﺎﺒﻨﺕ ﺍﻟﻭﺍﻁﻲ، ﻫﺭﺒﺘﻲ ﻋﻠﻰ ﻓﻴﻥ؟‬
  • 6. ‫ﻗﻌﺩﺕ ﺤﻴﺭﺍﻥ، ﺃﻋﺩ ﺍﻟﺴﻨﻴﻥ ﻭﻟ ‪‬ﺎﻡ، ﻭﺤ ‪‬ﺘﻴﻥ ﻭﻗﺎﺩﺕ ﻓﻲ ﺠﺘﺘﻲ‬ ‫ﺒ‬ ‫ِﻴ‬ ‫ﺍﻟﻨﺎﺭ.‬ ‫- ﻴﺎ ﺨﺭﺍﺒﻲ، ﻴﺎ ﺍﻫل ﺍﻟﺒﻴﺕ، ﻴﺎ ﺤﺴﻥ، ﻴﺎ ﺤﺴ ﹶﻪ، ﻴﺎ ﺯ ﱠـﻪ،‬ ‫ﻨ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻴﺎﻭﻻﺩ، ﻨﺒﻭﻴـﺔ ﻫﺭﺒـﺕ، ﻨﺒﻭﻴـﺔ ﻫﺭﺒـﺕ، ﻭﺍﻨﺘـﻭ ﻫﺭﺒﺘـﻭ.‬ ‫ﻭﻓ ِـﻠﹾـﺕ ﺍﺠﺭﻱ ﺯﻱ ﺍﻟﻤﺠﻨﻭﻥ ﻓﻲ ﺍﻟﺒﻴـﺕ، ﺃﻟـﻑ ﻭﺍﺩﻭﺭ،‬ ‫ﹼ‬ ‫ِ ﹾﻀ‬ ‫ﺤﻭﺍﻟﻴﻥ ﻨﻔﺴﻲ، ﻓﻲ ﺍﻹﻭﺽ‪ ،‬ﻉ ﺍﻟﺴﻁﺢ، ﻤﺎ ﺨﱢﻴﺘﺵ ﻤﻁـﺭﺡ،‬ ‫ﹶﻠ‬ ‫ﺍﻟﺒﺕ ﻓﺹ ﻤﻠﺢ ﻭﺩﺍﺏ.‬ ‫ﺍﷲ ﻴﺠﺎﺯﻴﻜﻲ ﻴﺎ ﺸﻴﺨﻪ، ﺩﻭﺨﺘﻴﻨﻲ ﻭﺭﺍﻜﻲ. ﺴﻨﻴﻥ ﻭ ‪‬ﺎﻡ ﻭﺃﻨﺎ‬ ‫ِﻴ‬ ‫ﻤﺘﻐﻤﻲ، ﺴﻨﻴﻥ ﻭﺍ ‪‬ﺎﻡ ﻭﺍﻨﺎ ﺴﺎﻜﺕ، ﺴﻨﻴﻥ ﻭﺍ ‪‬ﺎﻡ ﻭﺍﻨﺎ ﺒﹶﻑ.‬ ‫ِﻠ‬ ‫ِﻴ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺴﻨﻴﻥ ﻭﺍﻨﺎ ﺒﺎﻋﺸﻘﻙ ﺒﺎﺒﺕ!‬ ‫***‬ ‫... ﻧﺴﻴﺖ أن اﻟﺒﻴﺖ ﻓ ِﻲ!‬ ‫ِﻀ‬ ‫ﻓﻀﻲ ﻤﻥ ﺯﻤﺎﻥ، ﻤﻥ ﻴﻭﻡ ﻤﺎ ﺭﺍﺡ ﻜل ﻭﺍﺤﺩ ﻤﻨﻬﻡ ﻓﻲ ﺤ ﹼﻪ‬ ‫ِﺘ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ﻭﺴﺎﺒﻭﻨﻲ.‬ ‫ﺒﻘﻰ ﺃﻨﺎ، ﺍﻟﻠﻲ ﻴﺎﻤﺎ ﺩﻭﺨﺕ ﺒﻨﺎﺕ ﻭﻨﺴﻭﺍﻥ، ﺃﻗﻊ ﺍﻟﻭﻗﻌﻪ ﺩﻱ؟‬ ‫ﻓﻴﻨﻙ ﻴﺎ ﺤﺴ ﹶﻪ، ﺇﻨﺘﻲ ﻭﺯ ﱠﻪ، ﻓﻴﻥ ﺍﻟﺒﻴﺕ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﺍﻟﱠﻤﻪ؟‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻨ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻫﺠﻴﺘﻭ، ﻭﺴﻴﺒﺘﻭﻨﻲ، ﻫﺠﻴﺘﻭ ﻴﺎﻭﻻﺩ ﺍﻟﻜﻠﺏ؟‬
  • 7. ‫"ﻭﻓﻀﻠﺕ ﻗﺎﻋﺩ ﻟﻭﺤﺩﻙ، ﺒﻴﻥ ﺴﺒﻊ ﺒﺒﻴﺎﻥ ﻤﺘﻔﺘﺤـﻴﻥ ﻋﻠﻴـﻙ،‬ ‫ﺘﻘﺭﻗﺵ ﻤﻠﺢ ﺍﻟﻌﻴﻥ ﻭﺍﻟﻌﺎﻓﻴﺔ، ﻭﺘﻔﻙ ﺯﺭﺍﻴﺭ ﺍﻟﻘﻤﻴﺹ ﻤﻥ ﺍﻟﻌﺭﻕ،‬ ‫ﻭﺼﻬﺩ ﺍﻟﺫﻜﺭﻴﺎﺕ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﺒﺘﺩﻯ ﻴﻘﺏ ﻋﻠﻴﻙ ﻓﺠﺄﺓ".‬ ‫ﺁﻩ ﺒﺎﻨﺕ ﺍﻟﻤﺠﻨﻭﻨﻪ، ﺇﺘﱢﻤﻲ، ﻭﺍﺘ ِﻜﻨﻲ ﻋﻠﻰ ﺠﻨﺏ.‬ ‫ﺭ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺁﻩ ﻤﻨﻙ ﻴﺎ ﻫﺎﻴ ‪‬ﻪ.‬ ‫‪‬ﺠ‬ ‫ﺩﺍ ﻤﻥ ﺤﻼﻭﺓ ﺍﻟﺭﻭﺡ.‬ ‫***‬ ‫ﺁﺧﺮ ﻣﺎ زهﻘﺖ‬ ‫ﺩﻋﺒﺴﺕ ﻟﻲ ﻋﻠﻰ ﺴﻴﺠﺎﺭﻩ، ﻭﻓﻲ ﺍﻵﺨﺭ ﻟﻤﻴﺕ ﻟﻌ‪‬ﻘﺎﺏ ﺍﻟﺒﺎﻴﺘﻪ،‬ ‫ِ ‪‬‬ ‫ﻭﻟ ﹸﻴ ﹶﻬﺎ، ﻭﻗﻌﺩﺕ ﺍﺸﺭﺏ.‬ ‫ﻔﺘ‬ ‫- ﺒﻘﻰ ﻴﺎ ﺒﻥ ﺍﻟﺭﻓﻀﻲ، ﺃﻨﺕ ﻤﺵ ﻋـﺎﻴﺯ ﺘﺴـﻴﺏ ﺍﻟﺒﻴـﺕ‬ ‫ﻭﺘﻐﻭﺭ؟‬ ‫- ﺃﻏﻭﺭ ﻓﻴﻥ ﺒﺱ ﻴﺎﺒﺎ ﻓﺭﺝ.‬ ‫ﺃﺩﻴﻨﻲ ﻗﺭﺸﻴﻥ، ﻭﺍﻨﺎ ﺍﻤﺸﻲ، ﺍﺸﻭﻑ ﺃﻭﻀـﻪ، ﻭﻻ ﺨ ‪‬ﺍﺒـﻪ،‬ ‫ﹼ ﹶﺭ‬ ‫ﺍ ﱠﺎﻭﻯ ﻓﻴﻬﺎ.‬ ‫ﺘ‬ ‫ﺃﻨﺎ ﻭﺤﻴﺩ، ﻻ ﻤﻌﺎﻴﺎ ﻤﺎل، ﻭﻻ ﻤ ‪‬ﻩ، ﻭﻻ ﻋﻴـﺎل، ﻭﻻ ﺤﺘـﻰ‬ ‫ﹼ ‪‬ﺭ‬ ‫ﹸﻐﻠﻪ‬ ‫ﺸ‬ ‫- ﺃﻨﺎ ﻜﻨﺕ ﻭﻟﺩﺘﻙ ﻭﻨﺴﻴﺘﻙ؟‬
  • 8. ‫ﻓﺎﺭﻗﻨﺎ ﺒ ﹶﻰ، ﺤﺘﺘﻴﻥ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻜﺒﺭﻭ، ﻭﻨﻔﺴﻲ ﺃﻟﻤﻬﻡ. ﻨﻔﺴﻲ ﺃﻫﺩ‬ ‫‪‬ﻘ‬ ‫ﺍﻟﺒﻴﺕ ﻭﺍﺒﻨﻴﻪ، ﻨﻔﺴﻲ ﺍﻓﺭﺡ ﺒﻴﻬﻡ ﻗﺒل ﻤﺎ ﻤﻭﺕ.‬ ‫- ﻭﺍﻨﺎ ﻴﺎﺒﺎ ﻓﺭﺝ، ﺍﺭﻭﺡ ﻓﻴﻥ؟ ﺍ ‪‬ﻭﻥ ﻋﻠﻴﻙ. ﺃﺘﺭﻤـﻲ ﻓـﻲ‬ ‫ﻫ‬ ‫ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ ﺒﻌﺩ ﺍﻟﻌﻤﺭ ﺩﻩ!!‬ ‫- ﺍﷲ، ﺍﻟﻠﻲ ﺨﻠﻘﻙ ﻴﺘﻜ ﹼل ﺒﻴﻙ ﻴﺎﺨﻲ. ﻫﻭ ﺍﻟﻠﻲ ﻫﻴﺭﺯﻗﻙ.‬ ‫ﻔ‬ ‫- ﻤﻨﻴﻥ؟ ﻭﺍﻨﺎ ﻭﻻ ﻭﺭﺍﻴﺎ، ﻭﻻ ﻗﺩﺍﻤﻲ.‬ ‫- ﺇﻫﻴﻪ.‬ ‫ﺩﻭﺭ ﻋﻠﻰ ﺃﻴﺘﻬﺎ ﻤﻁﺭﺡ، ﻫﻭ ﺃﻨﺎ ‪‬ﻟﻲ ﺃﻤ ‪‬ﻙ‬ ‫ﻭ َ ‪‬ﺭ‬ ‫ﻭﺒﻌﺯﻡ ﻤﺎ ﺒﻴﻪ ﺭﺍﺡ ﺸﺎﻴل ﺤ ﱢﺘﻴﻥ ﺍﻟﻌﻔﹾﺵ، ﻫﻴﻼ ﺒﻴﻼ، ﻭﺭﺍﻤﻴﻬﻡ‬ ‫‪‬‬ ‫ﺘ‬ ‫ﺒﺭﻩ.‬ ‫‪‬‬ ‫ﻴﻭﻤﻬﺎ ﺍﻨﺎ ﻻ ﺨ ﹸﺕ ﻭﻻ ﺍﺘﻬ ‪‬ﻴﺕ. ﺒﺎﻟﻌﻜﺱ ﹶـ ‪‬ﺕ ﻭﻋﺎﻨـﺩﺕ،‬ ‫ﺘ ﺒ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﻔ‬ ‫ﻭﻗﻠﺕ ﻟﻪ: ﺃﻋﻠﻰ ﻤﺎ ﻓﻲ ﺨﻴﻠﻙ ﺍﺭﻜﺒﻪ. ﺍﷲ ﻴﺨﺭﺏ ﺒﻴﺘـﻙ ﻴﺎﺒـﺎ‬ ‫ﻓﺭﺝ، ﺨﱢﺘﻨﻲ ‪‬ﻘﺕ ﺍﻟﻌﻨﺩ، ﻭﻫﻭ ﺴﺎﻕ ﻋﻠ ‪‬ﺎ ﻁﻭﺏ ﺍﻷﺭﺽ، ﺍﻨﻲ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻠ ﺴ‬ ‫ﺍﺴﻴﺏ ﻟﻪ ﺍﻟﺒﻴﺕ. ﻭﻋﻨﻬﺎ ﻭﺭﺍﺡ ﻓﻲ ﻟﻴﻠﻪ، ﻤﺴﻠﻁ ﻋﺭﺒﻴـﻪ ﻨﻘـل‬ ‫ﻜﺒﻴﺭﻩ ﺘﺩﺨل ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ، ﻭﺘﻌﻤل ﺇﻨﻬﺎ ﺒﺘﺩ ‪‬ﺭ، ﻭﺘﺭﺡ ﹶﺎﺒﻁﻪ ﺍﻟﺒﻴﺕ،‬ ‫ﺨ‬ ‫ِﻴ‬ ‫ﺤﺘﺔ ﺨﺒ ﹶﻪ، ﻤﻭﻗﻌﺎﻩ. ﹶـ ‪‬ﺕ ﻭﻋﺎﻨﺩﺕ، ﻭﻗﻠﺕ ﻟﻪ: ﻤﺵ ﻫﺎﺴﻴﺏ.‬ ‫ﺘ ﺒ‬ ‫‪‬ﻁ‬ ‫ﺃﺼل ﺍﻟﺨﻭﻑ ﺩﻩ ﺸﻲﺀ ﻜﺒﻴﺭ ، ﻜﺒﻴﺭ ﻗﻭﻱ، ﻭﻗﺩ ﻤﺎ ﻨﺨﺎﻑ ﻴﻜﺒﺭ.‬ ‫ﻭﺭﺠﻊ ﻟﻲ ﺘﺎﻨﻲ، ﻭﺘﺎﻟﺕ، ﻭﻋﺎﺸﺭ، ﻭﻟﻤﺎ ﻁﻬﻘﺕ ﻤﻨﻪ، ﻗﻠﺕ ﻟـﻪ:‬
  • 9. ‫ﻫﺎﺕ ﻋﺸﺭ ﺘﻼﻑ ﺠﻨﻴﻪ، ﺠﻨﻴﻪ ﻴﻨﻁﺢ ﺠﻨﻴﻪ، ﻭﺍﻨـﺎ ﺍﺴـﻴﺏ. ﺍﷲ‬ ‫ﻴﺨﺭﺏ ﺒﻴﺘﻙ ﻴﺎﺒﺎ ﻓﺭﺝ، ﻭﺩﻨﻲ ﺒﺘ ِﺵ ﻤﻥ ﺴﺎﻋﺘﻬﺎ.‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫- ﺨﻼﺹ، ﺨﱢﻴﻙ، ﻭﺨﱢﻠﻲ ﺍﻟﺒﻴﺕ. ﻴﺎﺭﺏ ﻴﻘﻊ ﻋﻠﻰ ﺩﻤﺎﻏﻙ.‬ ‫ﹶﻠ‬ ‫ﹶﻠ‬ ‫- ﻋﻠﻰ ﺩﻤﺎﻏﻲ، ﻋﻠﻰ ﺩﻤﺎﻏﻙ، ﻤﺵ ﻫﺎﺴﻴﺏ، ﺘﻌـﺭﻑ ﻟـﻭ‬ ‫ﻗﺭﺒﺕ ﻟﻲ، ﺃﻭ ﺴﻠﻁﺕ ﻋﻠﻴﺎ ﺤﺩ، ﺃﻭ ﻋﻤﻠﺕ ﺤﺭﻜﺎﺘـﻙ ﺍﻟﻬﺎﻴﻔـﻪ‬ ‫ﺍﻴﺎﻫﺎ، ﻫﺎﺭﻭﺡ ﻓﻴﻙ ﻓﻲ ﺩﺍﻫﻴﻪ. ﻫﺎﻤ ‪‬ﺕ ﺤﺩ ﻤﻥ ﻋﻴﺎﻟﻙ. ﻫﺎﻤ ‪‬ﺘﻬﻡ‬ ‫ﻭ‬ ‫ﻭ‬ ‫ﻜﻠﻬﻡ. ﻭﻴﺎﺭﻭﺡ ﻤﺎ ﺒﻌﺩﻙ ﺭﻭﺡ.‬ ‫***‬ ‫... ﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﺒﺭﺩ، ﻭﺍﻟﻬﻭﺍ ﺒﻴ ِﺵ ﻓﻲ ِﺩﺍﻨﻰ.‬ ‫ﻭ‬ ‫ﻭ‬ ‫ﻭﺼﻭﺕ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﺒﻴـﺭﻥ، ﻭﺍﻷﺭﺽ ﺒـﺘﻐﻁﺱ ﺒ ‪‬ـﺎ ﻭﺘ ِـﺏ،‬ ‫ﻴ ِ ﹾﻘ‬ ‫ﻭﺍﻟﺤﻴﻁﺎﻥ ﺒﺘﻘ ‪‬ﺏ ﻋﻠ ‪‬ﺎ. ‪‬ﺎﻴ ﱢﻙ ﻴﺎ ﻁﻭﺒﻪ ﻗﺎﺴﻴﻪ ﺍﻟﺴﻨﻪ ﺩﻱ ! ﻭﻻ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﻴ ﺒ ﻨ‬ ‫ﺭ‬ ‫ﺍﻨﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﻋﺠ ‪‬ﺕ، ﺘﻌﺎﻟﻭ، ﺘﻌﺎﻟﻭ، ﻗﺭﺒﻭ ﻴﺎ ﻋﻴﺎل، ﺩ ﱡﻭﻨﻲ:‬ ‫ﻓ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﺒﺨﺘﻙ ﻴﺎ ﺍﺒﻭ ﺒﺨﻴﺕ‬ ‫ﻜﻭﻡ ﻤﻴﻥ ﺩﻩ‬ ‫ﻜﻭﻡ ﺍﻟﺴﻠﻁﺎﻥ‬ ‫ﻓﻴﻪ ﺇﻴﻪ‬ ‫ﺨﻭﺥ ﻭﺭﻤﺎﻥ‬ ‫ﻫﺎﺕ ﺤ ﱢﻪ‬ ‫ﺘ‬
  • 10. ‫ﺍﻟﻘﻁﺔ ﻜﻠِﺘﻬﺎ‬ ‫ﹼ‬ ‫ﻭﺍﻟﻘﻁﻪ‬ ‫ﻉ ﺍﻟﻜﻭﻡ ﹶﻟﺨﹾﻀﺭ‬ ‫ﻭﺍﻟﻜﻭﻡ ﺍﻟﺨﻀﺭ‬ ‫ﻋﻨﺩ ﺍﻟﺒﻴﺕ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﻴﺕ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯ ﻴﻨﺒﺎﻉ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒ ‪‬ﺎﻉ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻭﺍﻗﻑ ﻉ ﺍﻟﺒﺎﺏ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﺎﺏ‬ ‫ﻋﻨﺩ ﺍﻟﻨﺠﺎﺭ‬ ‫ﻭﺍﻟﻨﺠﺎﺭ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯ ﻤﺴﻤﺎﺭ‬ ‫ﻭﺍﻟﻤﺴﻤﺎﺭ‬ ‫ﻋﻨﺩ ﺍﻟﺤﺩﺍﺩ‬ ‫ﻭﺍﻟﺤﺩﺍﺩ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯ ﺒﻴﻀﻪ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﻴﻀﻪ‬
  • 11. ‫ﻋﻨﺩ ﺍﻟﻔﺭﺨﻪ‬ ‫ﻭﺍﻟﻔﺭﺨﻪ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯﻩ ﻗﻤﺤﻪ‬ ‫ﻭﺍﻟﻘﻤﺤﻪ‬ ‫ﻋﻨﺩ ﺍﻟﻔﻼﺡ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﻭﺍﻟﻔ ﱠﺡ‬ ‫ﻼ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯ ﻤﻔﺘﺎﺡ‬ ‫ﻭﺍﻟﻤﻔﺘﺎﺡ‬ ‫ﻋﻨﺩ ﺍﻟﺒ ‪‬ﺍﺏ‬ ‫ﻭ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﻭﺍﺏ‬ ‫ﻭﺍﻗﻑ ﻉ ﺍﻟﺒﺎﺏ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﺎﺏ‬ ‫ﻗﺎﻓل ﻉ ﺍﻟﺒﻴﺕ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﻴﺕ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯ ﻴﻨﺒﺎﻉ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﻴﺎﻉ‬ ‫ﻭﺍﻗﻑ ﻭﺍﻗﻑ‬ ‫ﻤﺴﺘﻨﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺨﺎﻴﻑ‬
  • 12. ‫ﻭﺍﻟﺨﺎﻴﻑ‬ ‫ﻤﺎﻟﻭﺵ ﻤﻜﺎﻥ‬ ‫ﻭﻟﺴﺎﻨﻪ‬ ‫ﺍﺨﺭﺱ ﺠﺒﺎﻥ‬ ‫- ﺒﺱ، ﺒﺱ.‬ ‫‪   ‬‬ ‫ﺩﺍﻴﺭﻩ ﻜﺒﻴﺭﻩ ﻗﻭﻱ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻭﺩﺨﻠﺘﻬﺎ، ﻭﻴﺎﺭﻴﺘﻙ ﻗﺎﺩﺭﻋﻠﻴﻬﺎ. ﺇﻻ،‬ ‫ﻤﺒﻘﺎﺵ ﻓﻴﻙ، ﻭﻻ ﻭﺭﺍﻙ، ﻭﻻ ﻗﺩﺍﻤﻙ، ﻴﺎﺭﻴﺘﻙ ﻴﺎﻨﺒﻭﻴﻪ ﺴـﻤﻌﺘﻲ‬ ‫ﻜﻼﻤﻲ، ﻭﻻ ‪‬ﺠﻴﺘﻴﺵ، ﻭﺨﱢﻴﺘﻙ ﺠﻨﺒﻲ، ﻤﺵ ﻜﺎﻥ ‪‬ﻤﺎﻨﹾﻨﺎ ﺒﻨﺩﻓﻲ‬ ‫‪‬ﱠ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻫ‬ ‫ﺒﻌﺽ. ﻴﺎﺘﺭﻯ ﺍﻨﺘﻲ ﻓﻴﻥ ﻴﺎﺒﺕ، ﻭﺤ‪‬ﺸﺎﻨﻲ.‬ ‫‪‬‬ ‫***‬ ‫اﻟﻨﺎر اﻧﻄﻔﺖ، واﻟﺸﺎي ﺧِﺺ، واﻟﺠﻴﺐ ﻣﺎ ﻋﺪش ﻓﻴﻪ.‬ ‫ِﻠ‬ ‫ﻴﺎ ﺨﺴﺎﺭﺘﻙ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻓﻲ ﺍﻟﺒﻬﺩﻟﻪ. ﻫﻴﻪ ﻴﻼ، ﻨﺘﻠﻑ ﻭﻨﻨﺎﻡ.‬ ‫ﺒﺘﺒﺽ ﻟﻠﺴﻘﻑ ﻭﺘﺒﺤﻠﻕ ﺒﻌﻨﻴـﻙ، ﺒﻘـﻰ ﻟـﻙ ﺴـﻨﻴﻥ ﻭﻴـﺎﻡ‬ ‫ﺒﺘﺴﺘﻨﻅﺭ. ﻻ ﺍﻟﺒﻴﺕ ﺍﻨﻬﺩ، ﻭﻻ ﺍﻨﺕ ﻓﻭ ﱡﻪ. ﺇﻴـﻪ ﺍﻟﻠـﻲ ﻤﺨﱢﻴـﻙ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻤﺘﻤﺴﻙ ﺒﻴﻪ ﻭﻻ ِﺩ، ﺘﻜﻭﻨﺵ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻨﺎﻭﻱ ﺘﻭﺭﺜـﻪ، ﻭﻻ ﻓﻜـﺭﻙ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﻴﻌﻨﻲ ﺍﻟﻠﻰ ﺭﺍﺡ ﻤﻤﻜﻥ ﻴﺭﺠﻊ.‬ ‫ﻨﺒﻭﻴﻪ ﻭﺍﻟﻬﻴﺼﻪ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل، ﻭﺍﻟﻠ ‪‬ﻪ.‬ ‫ﱠﻤ‬ ‫***‬
  • 13. ‫ﻓﻲ یﻮم ﻣﻦ ذات ﻟ ﱠﺎم، آﺎن ﻓﻴﻪ:‬ ‫ِﻴ‬ ‫ﻓﺭﺍﻥ، ﻭﺼﻴﺎﺩ، ﻭﺠﺯﻤﺎﺘﻲ، ﻭﺤﺴ ﹶﻪ، ﻋﻨﺩﻫﺎ ﻋﻴﺎل )ﻨﺒﻭﻴـﻪ،‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫‪‬‬ ‫‪‬‬ ‫ﻭﺒﻁﻪ، ﻭﻋﺼﻔﻭﺭﻩ، ﻭﺤﺴﻥ ﻭﺴﻌﻴﺩ(. ﺠﻭﺯﻫﺎ ﻁﻭل ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﻓﻲ‬ ‫ﺍﻟﻤﺠﺎﺭﻱ، ﺒﻴﺒﻌﺩ. ﺍﻟﻭﻟ ‪‬ﻪ ﺤﻠﻭﻩ، ﻭﻋ ‪‬ﺎﻟﻪ ﹸﺯﺭﺏ ﻓﻲ ﻋﻴـﺎل. ﺍﷲ‬ ‫ﻤ ﺘ ‪ ‬‬ ‫ِِﻴ‬ ‫ﻴﻨﻭﺭ ﻋﻠﻴﻙ ﻴﺎﻭﺍﺩ ﻴﺎ ﻋﻠﻭﻩ ﻴﺎ ﻓﺭﺍﻥ، ﻴﺎﺠﻭﺯ ﺯ ﱠـﻪ ﻴـﺎ ﻭﺴـﺦ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻤﺭﺍﺘﻙ ﺯ ﱠﺎﻨﻪ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﻻﺩ ﺤﺴ‪‬ـ ﹶﻪ ﻁﱠﻌﻭﻫـﺎ ﻋﻠﻴﻬـﺎ‬ ‫‪ ‬ﻨ ﻠ‬ ‫ﻨ‬ ‫)ﻴﺎﺴﻭﺩﻩ ﻴﺎﻜﹸﻭﺩ‪‬ﻩ ﻴﺎﺤﻕ ﺍﻟﻬﺒﺎﺏ، ﻴﺎﺯ ﱠﻪ ﻴﺎ ﻋﻔﺸﻪ ﻴﺎﺒﻭﺯ ﺍﻟﻐﺭﺍﺏ(‬ ‫ﻨ‬ ‫ﹸ‬ ‫ﺤﺴ ﹶﻪ ﺒﻴﻀﻪ ﻭﺤﻠﻭﻩ.ﺍﷲ ﻴﺨﺭﺏ ﺒﻴﺘﻙ ﻴﺎ ﺭﺍﺠل. ﻟﻴـﻪ ﻫﺭﺒـﺎﻥ؟‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﺘﻌﺎﻟﻰ ﺸﻭﻑ ﻋﻠ ‪‬ﻩ ﻫﻴﺘﻬﺒل ﻋﻠﻰ ﻤﺭﺍﺘﻙ، ﻜـل ﻴـﻭﻡ ﻴﻀـﺭﺏ‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫ﻤﺭﺍﺘﻪ ﻋﻠﻘﻪ ﺴﺨﻨﻪ ) ﻨﺎﻤﻰ ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺍﻟﻤﺭﻜﻭﺏ، ﺯﺭ‪‬ﻗﻪ، ﻭﻤﻨ ‪‬ﻠـﻪ‬ ‫ﻴ‬ ‫‪‬‬ ‫ﺒﻨﻴﻠﻪ، ﺤﺘﻰ ﺒﻨﺎﺘﻙ ‪‬ﺭﻕ، ﻤﻨﻴﻴﻠﻴﻥ ﺯ ‪‬ﻙ(. ﻴﺎ ﺨﻴﺒﺘﻙ ﻴـﺎ ﻋﻠﹾـ ‪‬ﻩ‬ ‫ِ ﻭ‬ ‫ﻴ‬ ‫‪‬‬ ‫ﺯ‬ ‫ﺤﺘﻰ ﺍﺴﻤﻬﺎ ﻟﺯﻕ ﻓﻴﻙ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﻻﺩ ﺤﺴ ﹶﻪ ﻁﻠﻌﻭﻫـﺎ )ﻋﻠﹾـ ‪‬ﻩ‬ ‫ِ ﻭ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﺠﻭﺯ ﺯ ﱠﻪ ﺭﺍﺡ، ﻋﻠ ‪‬ﻩ ﺠﻭﺯ ﺯ ﱠﻪ ﺠﻪ(.‬ ‫ﻨ‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺍﻟﺴﻨﻴﻥ ﺒﺘﻤﺭ، ﻭﻜﺈﻥ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﺩﻩ ﺤﺼل ﺍﻤﺒﺎﺭﺡ، ﻭﻜـل ﻤـﺎ‬ ‫ﺍﻓﺘﻜﺭﻩ، ﺍﻓﻁﺱ ﻋﻠﻰ ﺭﻭﺤﻲ ﻤﻥ ﺍﻟﻀﺤﻙ، ﻴﻭﻡ ﻤﺎ ﻋﻠ ‪‬ﻩ ﺯﻨـﻕ‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫ﺯ ﱠﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻁﺭﻤﺒﻪ، ﻭﺩﺏ ﺒﻭﺯﻫﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﺤﻭﺽ، ﻭﻓﻀﻠﺕ ﺘﺒﻘﻠل،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻟﺤﺩ ﻤﺎ ﻟﺤﻘﺘﻬﺎ، ﻜﺎﺕ ﻫﺘﻔﻁﺱ. ﺍﻟﻪ ﻴﺠﺎﺯﻴﻙ ﻴﺎ ﻋﻠﹾـ ‪‬ﻩ، ﻜﻨـﺕ‬ ‫ِ ﻭ‬ ‫ﻫﺘﻤﻭﺘﻬﺎ. ﻭﻫ ‪‬ﺎ ﺘﺼﺭﺥ ﻭﺘﻭﻟﻭل )ﻴﺎ ﻭ‪‬ﺍﻜِل ﻨﹶﺎﺴ‪‬ﻙ، ﻫﻭ‪ ‬ﻟﻤﺎ ﻴﻘﻭﻡ،‬ ‫‪‬‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻴﻘﻁﻊ ﺍﻟﻬﺩﻭﻡ، ﺍﷲ ﻴﺠﺎﺯﻴﻙ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻋﻤﻲ( ﻴﻭﻤﻬﺎ ﺍﺘﻠﻤ ‪‬ﻨﺎ ﻋﻠﻴـﻪ،‬ ‫ﻴ‬
  • 14. ‫ﻭﺭﺤﻤﻨﺎﻫﺎ ﻤﻥ ﻋﻠﹾﻘﻪ ﻭﻓﻀﻠﺕ ﺘﺸﻜﻲ ﻭﺘﺘﺸﺎﻜﻲ. ﺍﻟﺠﻭ ﺒﺭﺩ ﻗﻭﻱ،‬ ‫‪‬‬ ‫ﻭﺍﻟﻭﻗﺕ ﺴﺭﻗﻨﻲ، ﻭﺍﻟﻔﺠﺭ ﻗﺭﺏ ﻴﻁﻠﻊ. ﻁﻭﺒﻪ ﺍﻟﺴﻨﻪ ﺩﻱ ﺸﺩﻴﺩﻩ،‬ ‫ﻭﺍﻟﺤﻴﻁﺎﻥ ﺨﺭﺒﻘﺕ، ﻭﻻﻋﺩﺵ ﻨﺎﻓﻊ ﺩﻫﺎﻥ ﻭﻻ ﺍﺴـﻤﻨﺕ. ﻜـل‬ ‫ﺍﻟﺴﻨﻴﻥ ﺩﻱ ﻓﺎﺘﺕ، ﻭﻟﺴﺎﻙ ﻗﺎﻋﺩ ﻤﻁﺭﺤﻙ، ﺘﻘﺭﻗﺵ ﻤﻠﺢ ﺍﻟﻌـﻴﻥ‬ ‫ﻭﺍﻟﻌﺎﻓﻴﺔ، ﻭﺘﺼﺏ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﻓﻲ ﺒﺤـﺭ ﻤـﺎﻟﻭﺵ ﻗـﺭﺍﺭ. ﻭﺤﻴـﺩ،‬ ‫ﻭﻭﺤﺩﺍﻨﻲ، ﻟﻭﺤﺩﻙ، ﺁﻩ ﻴﺎ ﺍﻨﺎ ﺃ ‪‬ﺎ ﺍﻗﻭﻡ، ﺍﺠﻴﺏ ﺒﻁﺎﻨﻴـﻪ ﺍﺘﻠـﻑ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺒﻴﻬﺎ. ﺁﻩ ﻴﺎ ﺭﺠ‪‬ﻠﻲ. ﺭﺠ‪‬ﻠﻲ ﻭﻗﻔﺕ، ﺒﺎﻴﻨﻲ ﻋﺠﺯﺕ، ﻤـﺵ ﻗـﺎﺩﺭ‬ ‫ِﱢ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﺍﺘﺤﺭﻙ. ﻟ ‪‬ﺎﻙ ﺒﺘﻌﺎﻓﺭ، ﻭﺒﺘﺴﺘﻨﻅﺭ ﻴﺎﺒﻥ ﺴﺘﻴﺘﻪ. ﺁﻩ ﻴﺎ ﺭﺠ‪‬ﻠﻲ ﺁﻩ.‬ ‫ِ‬ ‫ِﺴ‬ ‫***‬ ‫اﻟﺒﻴﺖ واﺱﻊ وآﺒﻴﺮ یﺠﻲ ﻓﺪان.‬ ‫ﻭﺒﺎﻟﻌﺎﻓﻴﺔ ﺤﻁﻴﺕ ﺍﻟﺤﺠﺭ ﺍﻟ ﹸﻘﻴﻠﻪ ﻭﺭﺍ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺍﻟﻜﺒﻴﺭ، ﻟﻤﺎ ﺘﺨﺵ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﺘﻘﺎﺒﻠﻙ ﺃﻭل ﺃﻭﻀﻪ )ﺃﻭﻀﺔ ﺃﻡ ﺭﺍﻤﻲ( ﻗﺼﺎﺩﻫﺎ ﺒﺎﻟﻅﺒﻁ )ُﻭﻀﺔ‬ ‫ﺃ‬ ‫ﺒﺩﺭ( ﺘﺨﺵ ﺤﺒﺘﻴﻥ، ﺘﻼﻗﻲ ﺤﻭﺵ ﻜﺒﻴﺭ ﻓـﻲ ﻭﺴـﻁﻪ ﹸﺭﻤﺒـﻪ‬ ‫ﻁ‬ ‫ﺨﺭﺒﺎﻨﻪ، ﺩﺍﻴﻤﻥ ﺤﻭﻀﻬﺎ ﻤﻠﻴﺎﻥ ﻤﻴﻪ ﻤﻨ ﱢﻨﻪ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل ﻁﻭل ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻴﺤﺩﻓﻭ ﻓﻴﻪ ﻁﻭﺏ، ﻭﻋﺎﻤﻠﻴﻥ ﺴﻨﺎﻨﻴﺭ ﺨﻴﻁ ﻓﻲ ﻁﺭﻓﻬﺎ ﻗﻭﻻﺤـﻪ،‬ ‫ﻤﺴﻤﻴﻴﻨﻬﺎ ﺼ ‪‬ﺎﺩﻩ. ﻭﻁﻭل ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﻴﺤﺩﻓﻭﻫﺎ، ﻗﺎل ﺍﻴﻪ ﺒﻴﺼـﻁﺎﺩﻭ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺴﻤﻙ. ﺠﻨﺏ ﺍﻟﻁﺭﻤﺒﻪ )ﺃﻭﻀﺔ ﺯ ﱠﻪ( ﻭﻗﺼﺎﺩﻫﺎ )ُﻭﻀﻪ ﺼﻐ ‪‬ﺭﺓ(‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺃ ‪‬‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺒﻴﻘﻭﻟﻭ ﻜﺎﻨﺕ ﻜﺎﺒﻨﻴﻪ ﻗﺩﻴﻡ ﻭﺍﺘﺭﺩﻡ، ﺩﺍﻴﻤـﻥ ﻤﺴـﻜﻭﻜﻪ، ﻤﻠﻴﺎﻨـﻪ‬
  • 15. ‫ﻜﻭﺍﺒﻴﺱ، ﺍﻟﻠﻰ ﻴﻨﺎﻡ ﻓﻴﻬﺎ ﻟﻭﺤﺩﻩ، ﺘﻁﻠﻊ ﻋﻠﻴﻪ ﻜـﻭﺍﺒﻴﺱ ﺘﺨﻨﻘـﻪ،‬ ‫ﻭﻴﻔﻀل ﻴﻨﺩﻩ ﻋﻠﻰ ﺤﺩ ﻴﻨﺠﺩﻩ، ﻟﻭﺤﺩ ﺴﻤﻌﻪ ﻴﺒﻘﻰ ﻨﺠﺎ، ﻤﺎ ﺤ ‪‬ﺵ‬ ‫‪‬ﺩ‬ ‫ﺴﻤ ‪‬ﻪ ﻴﻔ ‪‬ل ﻴﺭ ﱠﺱ، ﻭﻴﺭ ﱠﺱ ﱠﻤﺎ ﻴﺼﺤﻰ ﻟﻭﺤ‪‬ﺩ ‪ ،‬ﻭﻴﺒﻘﻰ ‪‬ﺭ ﹸﻪ‬ ‫ﻋ ﻗ‬ ‫‪ ‬ﻩ‬ ‫ﻓ ﻟ‬ ‫ﻓ‬ ‫ِ ‪‬ﻌ ﹾﻀ‬ ‫‪‬ﺭ ﹸﻪ، ﻭﻨﻔ ‪‬ﻪ ﻤﻘﻁﻭﻉ ﻭﻤﺵ ﻗﺎﺩﺭ. ﻭﺒﻴﻘﻭﻟﻭ ﻜﻤﺎﻥ ﻜﺎﻥ ﺴـﺎﻜﻥ‬ ‫ﹶ ﹶﺴ‬ ‫ﻤ ﻗ‬ ‫ﻓﻴﻬﺎ ﻭﺍﺤﺩﻩ ﻭﺒﻨﺘﻬﺎ، ﻤﺎﺘﻭ ﺠﻭﺍﻫﺎ ﻟﺤﺩ ﻤﺎ ﻨ ﱠﻨﻭ، ﻭﺭﻴﺤﺘﻬﻡ ﻓﺎﺤﺕ،‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻭﻴﻤﻜﻥ ﻋﺸﺎﻥ ﻜﺩﺍ ﺩﺍﻴﻤﻥ ﺍﻟﻠﻰ ﻴﻘﺭﺏ ﻤﻥ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻴﺸـﻡ ﺭﻴﺤـﻪ‬ ‫‪‬‬ ‫ﻭﺤﺸﻪ ﻫﱠﻪ ﻋﻠﻴﻪ، ﺘﺨﺵ ﺤﺒﺘﻴﻥ ﻋﻠﻰ ﺠﻨﺏ ﺘﻼﻗـﻲ ) ﺃﻭﻀـﺔ‬ ‫‪‬ﻠ‬ ‫ﺤﺴ ﹶﻪ( ﻜﺒﻴﺭﻩ ﻭﻭﺍﺴﻌﻪ، ﺃﻜﺒﺭ ﺃﻭﻀﻪ ﻓﻲ ﺍﻟﺒﻴﺕ، ﻭﻟﻴﻬﺎ ﻤﻨﹾـ ‪‬ﺭ،‬ ‫ﻭ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻜﺎﻨﺕ ﺤﺴ ﹶﻪ ﻤﺄﺠﺭﺍﻩ، ﺘﻨﻴﻡ ﻓﻴﻪ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻓـﻲ ﺍﻟﺼـﻴﻑ. ﻗـﺩﺍﻤﻙ‬ ‫‪‬‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﺒﺎﻟﻅﺒﻁ، ﻭﺒﻌﺭﺽ ﺍﻟﺒﻴﺕ ) ﺃﻭﻀﻪ ﻟﻭﺯﻩ( ﻤﺭﺍﺕ ﻋﺒﺩﻩ، ﺃﻭﻀﺘﻬﺎ‬ ‫ﻟﻴﻬﺎ ﺸﺒﺎﻙ ﻉ ﺍﻟﻤﻨﻭﺭ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﻻﺩ ﺤﺴ ﹶﻪ، ﻜﺎﻨﻭ ﺩﺍﻴﻤﻥ ﻴﺒﺼﻭ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻤﻨﻪ. ﺘﺤ ‪‬ﺩ ﻴﻤﻴﻥ، ﻤﻥ ﺒﻌﺩ ﺃﻭﻀﺔ ﻟـﻭﺯﻩ، ﺘﻼﻗـﻲ ﻓـﻲ‬ ‫ﻭ‬ ‫ﺁﺨﺭﻫﺎ ُﻭﻀﺘﻲ ﻭﺍﻟﺤ ‪‬ﺎﻡ ﺍﻟﻠﻰ ﻤﺎﻟﻭﺵ ﺒﺎﺏ، ﻭﻋﺸـﺎﻥ ﺍﻟﻭﺍﺤـﺩ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﺃ ﹾ‬ ‫ﻴﺭﻭﺡ ﻟﻪ ﻻﺯﻡ ﻴﻔﻀل ﻴﺘﻜﻠﻡ ﺒﺼﻭﺕ ﻋﺎﻟﻲ ﻤﻥ ﺃﻭل ﺍﻟ ﹸﺭﻗﻪ، ﺃﻭ‬ ‫ﻁ‬ ‫ﻴﺘﻨﺘﺤﻨﺢ، ﺃﻭ ﻴﻜﺢ، ﻟﻭ ﺤﺩ ﺭﺩ ﻴﺭﺠﻊ، ﻤﺎ ﺭ ‪‬ﺵ، ﻴﻜﻤل ﻭﻴ ﹸﺵ.‬ ‫ﺨ‬ ‫ﺩ‬ ‫ﻭﻜﺎﻨﺕ ﺩﺍﻴﻤﻥ ﺍﻟﻤ ‪‬ﻪ ﻤﻠﻴﺎﻩ، ﻭﻋﺸﺎﻥ ﻜﺩﺍ ﺒﻨﺤﻁ ﻗـﺎﻟﺒﻴﻥ ﻁـﻭﺏ،‬ ‫‪‬ﻴ‬ ‫ﻭﺁﺨﺭ ﻤﺎ ﺯﻫﻘﻨﺎ ﻋ ‪‬ﺎﻟﻨﺎ ﺴ ﱠﺎﻟﻪ ﻤﻥ ﺍﻟﻁﻭﺏ ﻨﻤﺸﻰ ﻋﻠﻴﻬﺎ، ﺼﻑ‬ ‫ﻘ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻁﻭﻴل ﻓﻭﻗﻪ ﻟﻭﺡ ﺨﺸﺏ، ﻴﺒﻘﻰ ﺍﻟﻭﺍﺤﺩ ﻤﺎﺸﻲ ﻭﺍﻟﻤﻴﻪ ﺤﻭﺍﻟﻴـﻪ،‬ ‫‪‬‬
  • 16. ‫ﻜﺄﻨﻪ ﻫﺎﻴﻌﺩﻱ ﺍﻟﻨﻴل، ﻭﻴﺎﺴﻼﻡ ﻟﻭ ﺤﺩ ﺤﺏ ﻴﺭﻭﺡ ﺍﻟﺤﻤﺎﻡ ﺒﺎﻟﻠﻴل،‬ ‫‪  ‬‬ ‫ﻭﺃﺼﻠﻥ ﺍﻟﺒﻴﺕ ﻤﺎ ﻓﻬﻭﺵ ﻨﻭﺭ، ﺘﺒﻘـﻰ ‪‬ﻭ ‪‬ـﻪ، ﻴﻌﻨـﻲ ﻻﺯﻡ‬ ‫ﺤ ﺴ‬ ‫ﺍﻟﻭﺍﺤﺩ، ﻴﺸ ‪‬ﺭ ﻫﺩﻭﻤﻪ، ﻭﻴﻤﺴﻜﻬﺎ ﺒﺴﻨﺎﻨﻪ، ﻭﻴﻔﻀل ﻴﺨﻭﺽ ﻓﻲ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺍﻟﻤﻴﻪ، ﻭﻫﻭ ﻋ ‪‬ﺎل ﻴﻘﻭل ﻴﺎ ﺴﺎﺘﺭ ﺍﺴـﺘﺭ ﻴـﺎ ﺭﺏ. ﺇﻥ ﻋـ ‪‬ﻯ‬ ‫ﺩ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻭﻭﺼل ﻟﻠﻌﻴﻥ ﺒﺎﻟﺴﻼﻤﻪ، ﺍﻟﻔﺭﺤﻪ ﺘﻨﺴﻴﻪ ﻭﻫﻭ ﺭﺍﺠﻊ ﻴﺎﺨﺩ ﺒﺎﹸﻪ،‬ ‫ﻟ‬ ‫ﱢ‬ ‫ﻓﻴﺭﻭﺡ ﻭﺍﻗﻊ، ﻤﺩﺒﻭﺏ ﻋﻠﻰ ﺒﻭﺯﻩ، ﻭﺘﺒﻘﻰ ﻟﻴﻠﻪ، ﻴﻔﻀل ﻴﺼﺭﺥ،‬ ‫ﻭﻴﺼﺭﺥ، ﻭﻴﻨﺩﻩ ﻋﻠﻰ ﺤﺩ ﻴﻨﺠﺩﻩ. ﺍﻟﻜل ﻴﺨﺎﻑ ﻭﻴﻜﺵﹾ، ﻟﺤﺴـﻥ‬ ‫ﺘﻜﻭﻥ ﺍﻟﻌﻔﺎﺭﻴﺕ ﺍﻟﻠﻲ ﻓﻲ ﺍﻷﻭﻀﻪ ﺍﻟﺼﻐﻴﺭﻩ ﻁﻠﻌﺕ ﻭﻫ ‪‬ﺎ ﺍﻟﻠـﻰ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺒﺘﻨﺩﻩ. ﻭﻓﻲ ﻴﻭﻡ ﻜﺎﻥ ﺴﺭﺍﺝ، ﺠﻭﺯ ﺍﻡ ﺭﺍﻤـﻲ ﺭﺍﺠـﻊ ﺒﺎﻟﻴـل‬ ‫ﺴﻜﺭﺍﻥ، ﻭﺤﺎﻟﺘﻪ ﻨﻴﻠﻪ، ﺩﺨل ﻴﻌﻤل ﺯﻯ ﺍﻟﻨﺎﺱ، ﻭﻫﻭ ﻋ ‪‬ﺎل ﻴﻐﻨﻰ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻭﻻ ﻋﻠﻰ ﺒﺎﻟﹸﻪ. )ﺯ ‪‬ﺭ، ﻜﺭﻜﺭ، ﻓﺭﻭﻴﻜﺎ، ﻁﺒل، ﻁﺒل، ﻤﺯﻴﻜـﺎ،‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﺤﺘﻪ ﺭﺍﺠل ﺍﻨﺘﻴﻜﺎ(. ﻟﻘﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺭﺍﺡ ﺩﺍﺨل، ﻭﻜ ‪‬ل ﻴﺘﻨﺤـﻨﺢ ﺃﻭ‬ ‫ﺴ‬ ‫ﻴﻨﺩﻩ، ﻭﻭﻗﻑ ﻴﻁﺭﻁﺭ، ﺃﺘﺎﺭﻱ ﺯ ﱠﻪ ﻗﺎﻋﺩﻩ، ﻭﻫﻭ ﻤـﺎ ﺸـﻔﻬﺎﺵ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻟﻜﻥ ﻫ ‪‬ﺎ ﻋﺭﻓﺘﻪ، ﻓﻀﻠﺕ ﻗﺎﻁﻌﻪ ﺨ ﹶﺱ، ﻭﺴﺎﺒﺘﻪ ﻟﻤـﺎ ﺨﱠـﺹ،‬ ‫ﹶﻠ‬ ‫ﹶﻨ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻭﻓﻲ ﺍﻵﺨﺭ، ﺭﺍﺤﺕ ﻗﺎﻴﻤﻪ، ﻭﺩﺍ ‪‬ﻪ ﺒﻭﺯﻩ ﻓﻲ ﻋﻴﻥ ﺍﻟﻜﺎﺒﻨﻴﻪ ﻤـﻥ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﺴﻜﺎﺕ، ﻭﺭﺍﺤﺕ ﺠﺎﻴﺒﻪ ﻟﻭﺡ ﺍﻟﺨﺸﺏ ﻭﺼ ‪‬ﺭﺘﻪ، ﻭﺤ ﱠـﺕ ﻭﺭﺍﻩ‬ ‫ﻁ‬ ‫‪‬ﺩ‬ ‫ﻗﺎﻟﺒﻴﻥ ﻁﻭﺏ، ﻭﺩﺨﻠﺕ ﺃﻭﻀﺘﻬﺎ، ﻭﻓﻀل ﺼﺎﺤﺒﻨﺎ ﻴﺒﻘﻠل ﻭﻴﻌﺎﻓﺭ،‬ ‫ﻟﺤﺩ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﻤﺎ ﻁﻠﻊ. ﻭﺩﺨﻠﺕ ﺤﺴ‪‬ـ ﹶﻪ، ﻟﻘﺘـﻪ ﻤـﺯﺭﻭﻉ، ﺯﺭﻉ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬
  • 17. ‫ﺒﺼل، ﻭﻜﺎﻥ ﺨﻼﺹ ﺒﻴﻔﺭﻓﺭ، ﻭﻗ ‪‬ﺏ ﻴﻔﻁﺱ، ﺭﺍﺤﺕ ﻤﻁﱠﻌﺎﻩ،‬ ‫ِ ﹾ ﹶﻠ‬ ‫ﺭ‬ ‫ﻭﻓﻀﻠﺕ ﹶﺼ ‪‬ﺕ، ﻟﺤﺩ ﺍﻟﺒﻴﺕ ﻜﻠﻪ ﻤﺎ ﺼﺤﻲ.‬ ‫ِ ‪ ِ‬ﹾ ﺘ ﻭ‬ ‫ﻭﻗﻔﺕ ﺯ ﱠﻪ ﺘﻀﺤﻙ، ﻭﻗﺎﻟﺕ: ﻋﺸﺎﻥ ﻴﺒﻘﻰ ﻴﺤـﺭﻡ ﻴ ﹸـﺦ ﻉ‬ ‫ﺸ ﹾ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺍﻟﻤﻼﻴﻜﻪ ﻭﻫﻭ ﺴﻜﺭﺍﻥ، ﻤﺎ ﻫﻭ ﻜل ﻤﻜﺎﻥ ﻭﻟﻪ ﻤﻼﻴﻜﺘـﻪ ﺍﻟﻠـﻲ‬ ‫ﺤﺎﺭﺴﺎﻩ. ﺠﺕ ﺤﺴ ﹶﻪ ﺠﻨﺒﻬﺎ، ﻭﺭﺍﺤﺕ ﺯﻏﺩﺍﻫﺎ ﺒﻜﻭﻋﻬﺎ، ﻭﻗﺎﻟﺕ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻟﻬﺎ: ﺤﺭﺍﻡ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻴﺎ ﺸﻴﺨﻪ، ﺍﻟﺭﺍﺠل ﻜﺎﻥ ﻫﺎﻴﻔﻁﺱ.‬ ‫- ﻴﺎﺭﻴ ﹸﻪ ﻜﺎﻥ ﻓﻁﺱ‪ ،‬ﻜﻨﺎ ﺍﺴﺘﺭ ‪‬ﺤﻨﺎ ﻤﻨـﻪ، ﺍﻟ ‪‬ـﻜ ‪‬ﻯ ﺃﺒـﻭ‬ ‫ﺴ ﹾﺭ‬ ‫ﻴ‬ ‫ِِ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﺸ ﱠﻪ، ﺍﻟﺭﺍﺠل ﻭﺍﻗﻑ ﻴﻌﻤل ﺯﻱ ﺍﻟﻌﻴـﺎل ﻤـﻥ ﻉ ﺍﻟﺒـﺎﺏ، ﻭﻻ‬ ‫ﹶﺨ‬ ‫ﺍﺨﺘﺸﻰ ﻭﻻ ﺨﻼ ﻋﻨﺩﻩ ﺩﻡ. ﻁﺏ ﻴﻘﻭل ﺇﺤ ِ، ﺩﺴﺘﻭﺭ ﻴﺎﺴـﻴﺎﺩﻱ،‬ ‫ِ ‪‬ﻡ‬ ‫ﹼ‬ ‫ﺃﻋﻭﺫ ﺒﻙ ﻤﻥ ﺍﻟﺨﺒﺙ ﻭﺍﻟﺨﺒﺎﺌﺙ، ﻴﻌﻤل ﺃﻯ ﺤﺱ، ﻴﻘـﻭﻡ ﺍﻟﻠـﻲ‬ ‫ﺠﻭﻩ ﻴﻌﺭﻑ، ﻓﻴﻘﻭﻡ، ﺃﻭ ﻴﻠﻡ ﻨﻔﺴﻪ، ﺃﻭ ﻴﺭﺩ ﻋﻠﻴﻪ، ﺃﻭ ﻴﺨﻠﻲ ﻋﻨﺩﻩ‬ ‫ﺩﻡ، ﻭﻴﺒﻌﺩ ﻟﺤﺩ ﻟﻤﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﺠﻭﻩ ﻴﺨﺭﺝ، ﻤﺵ ﻴﻌﻤل ﺯﻯ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻤﻥ‬ ‫ﻉ ﺍﻟﺒﺎﺏ.‬ ‫ﺴﻤﻌﻬﺎ ﺴﺭﺍﺝ ﻤﻥ ﻫﻨﺎ، ﻭﺭﺍﺡ ﻓﺎﻕ، ﻭﻗﺎﻡ ﻭﺍﻗﻑ ﻋﻠﻰ ﺤﻴﻠﻪ،‬ ‫ﻤﺎ ﻫﻭ ﻋﺭﻑ ﺃﻥ ﻫ ‪‬ﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﻋﻤﻠﺕ ﻓﻴﻪ ﻜﺩﻩ. ﻭﻗﻑ ﻭﻋﻴﻨﻴﻙ ﻤـﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺘﺸﻭﻑ ﺇﻻ ﺍﻟﻨﻭﺭ، ﻗﻌﺩ ﻴﺯﻋﻕ، ﻭﻴﻬﻠل: ﻴﺎﻤ ‪‬ﻩ ﻴﺎﺒﻨـﺕ ﺍﻟﻜﻠـﺏ.‬ ‫ﱢ ‪‬ﺭ‬ ‫ﻜﻨﺕ ﻋﺎﻴﺯﻩ ﺘﻤﻭﺘﻴﻨﻲ. ﺍﷲ ﻴﺨﺭﺏ ﺒﻴﺘﻙ، ﻴﺎ ﺯ ﱠﻪ، ﻴﺎ ‪‬ﻭﺩﻩ. ﺍﻨﺕ‬ ‫ﹶ‬ ‫ﺴ‬ ‫ﻨ‬
  • 18. ‫ﻓﻴﻥ ﻴﺎ ﻋﻔﺵ، ﻴﺎﺠﻭﺯ ﺍﻟﻌﻔﺸﻪ، ﻟﻭ ﻜﻨﺕ ﺭﺍﺠل ﺍﻁﻠﻊ ﺒ ‪‬ﻩ، ﻭﺍﻨـﺎ‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﺃﻭ ‪‬ﻴﻙ.‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﻫ ‪‬ﺎ ﺸﺎﻓﺘﻪ ﺒﻴﺭﺩﺡ ﻟﻬﺎ، ﺭﺍﺤﺕ ﻗﺎﻟﻌﻪ ﺍﻟﺸﺒﺸﺏ ﺍﻟﺒﻼﺴﺘﻴﻙ ﺍﻟﻠﻲ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻓﻲ ﺭﺠﻠﻬﺎ، ﻭﻁﺎﺭﺕ ﻭﺭﺍﻩ.‬ ‫ﻫﻭ ﻴﺠﺭﻱ ﻭﻫﻴﺎ ﺘﺠﺭﻱ ﻭﺭﺍﻩ، ﻭﻴﺼﺭﺥ ﺯﻱ ﺍﻟﻌﻴﺎل. ﻭﻴﻨﺩﻩ‬ ‫ﻋﻠﻰ ﻤﺭﺍﺘﻪ، ﺇﻟﺤﻘﻴﻨﻲ ﻴﺎ ﺼﺒﺎﺡ ﺇﻟﺤﻘﻴﻨﻲ ﻴﺎ ﻤ ‪‬ﻩ، ﻭﺯﻨﻪ ﺘﻁﻴـﺭ‬ ‫ﱠ‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﻭﺭﺍﻩ:‬ ‫- ﺃﻨﺎ ﻋﻔ ﹶﻪ ﻴﺎ ﻋﻔﺵ. ﺃ ‪‬ﺎل، ﻟﻭ ﻤﺎﻜﻨﺘﺵ ﻋ ‪‬ﺭ ﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﻜﻠﻬـﺎ‬ ‫ِﺒ‬ ‫ِ ِ ﹾ ُﻤ‬ ‫ِ ﹾﺸ‬ ‫ﻓﻴﻙ ﻜﻨﺕ ﻋﻤﻠﺕ ﺍﻴﻪ؟ ﺃﻋﻭﺭ، ﻭﺒﻌﻴﻥ ﺇﺯﺍﺯ، ﻭﺃﺼﻠﻊ، ﻭﺼﻐ ‪‬ﺭ،‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻭﻗﺩ ﻋﻘﻠﺔ ﺍﻟﺼﺒﺎﻉ، ﻭﺍﻟﻭﺍﺤﺩﻩ ﺘﻜﺴﺭﻙ ﻋﻠﻰ ﺭﻜﺒﺘﻬﺎ، ﻭﻟﺴـﺎﻨﻙ‬ ‫ﺯﻓﺭ ﻭﻋﺎﻴﺯ ﻗﺎﻁ ‪‬ﻪ، ﺒﺘﺴﺏ ﺍﻟﺩﻴﻥ ﻉ ﺍﻟﺼﺒﺢ، ﻴـﺎ ﻨﺠـﺱ، ﻴـﺎ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﺴﻜ ِﻯ ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺍﻟﻜﻠﺏ، ﻭﺍﷲ ﻻ ﺃﻭ ‪‬ﻴﻙ، ﻫﺎﻤ ‪‬ﺘﻙ ﻭﺍﺭ ‪‬ﺢ ﺍﻟـﺩﻨﻴﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻭ‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫‪ ‬ﹶﺭ‬ ‫ﻤ ﱠﻙ، ﻋﻴﻨﻲ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﻴﺎﻡ ﺍﻡ ﺭﺍﻤﻲ، ﺃﻨﺎ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺒﺘﻨﺎﻡ ﻤﻌﺎﻙ ﺃﺯﺍﻱ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻴﺎﺯ ‪‬ﺭ ﺍﻟﻜﻠﺏ، ﻭﺍﷲ ﻻ ﺃﻤﻭﺘﻙ، ﻭﺍﻜﺴﺏ ﻓﻴﻬﺎ ﺜﻭﺍﺏ، ﻭﺍﺭ ‪‬ﺤﻬـﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻤﻨﻙ.‬ ‫ﻤﺭﺍﺕ ﺴﺭﺍﺝ ﺸﺎﻓﺕ ﺯ ﱠﻪ، ﻭﻫ ‪‬ﺎ ﻋ ‪‬ﺎﻟﻪ ﺘﻠﻑ ﻭﺭﺍ ﺠﻭﺯﻫـﺎ،‬ ‫ﹾ‬ ‫ﻴ ‪‬ﻤ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻭﻫﻭ ﻴﺩﺨل ﺃﻭﻀﻪ، ﻴﺨﺭﺝ ﻤﻥ ﺍﻟﺘﺎﻨﻴﻪ، ﻭﻴﺠـﺭﻱ ﻗـﺩﺍﻤﻬﺎ ﺯﻱ‬ ‫ﺍﻟﻔﺎﺭ، ﻭﻜل ﻤﺎ ﺘﻁﻭﻟﻪ، ﺘ ‪‬ﻴﻠﻪ ﺒﺎﻟﺸﺒﺸﺏ ﻋﻠﻰ ﺩﻤﺎﻏﻪ، ﻭﺍﻟﻌﻴـﺎل‬ ‫ﺩ‬
  • 19. ‫ﻭﺍﻗﻔﻴﻥ ﻴﻬ ‪‬ﺼﻭ، ﻭﻴﺴﻘﻔﻭ، ﺭﺍﺤﺕ ﺨﺎﻟﻌﻪ ﺍﻟﺸﺒﺸـﺏ ﺍﻟﻠـﻲ ﻓـﻲ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺭﺠﻠﻬﺎ ﻭﻁﺎﺭﺕ ﻭﺭﺍﻫﺎ، ﻭﻜل ﻤﺎ ﺘﻁﻭﻟﻬﺎ ﺘﺩﻴﻬﺎ ﺒﺎﻟﺸﺒﺸﺏ ﻋﻠـﻰ‬ ‫ﺩﻤﺎﻏﻬﺎ.‬ ‫ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﻻﺩ ﺯ ﱠﻪ ﺸﺎﻓﻭ ﺍﻤﻬﻡ، ﻭﻤﺭﺍﺕ ﺴﺭﺍﺝ ﺒﺘﺠﺭﻱ ﻭﺭﺍﻫﺎ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻁﻠﻌﻭﺍ ﻫﻤﺎ ﻜﻤﺎﻥ ﻴﺠﺭﻭ، ﻭﻴﺤﺩﻓﻭﻫﺎ ﺒـﺎﻟﻁﻭﺏ، ﻭﻭﻻﺩ ﺴـﺭﺍﺝ‬ ‫ﺸﺎﻓﻭﺍ ﻜﺩﺍ، ﻁﻠﻌﻭ ﻴﺠﺭﻭ ﻫ ‪‬ﺎ ﻜﻤﺎﻥ ﻭﺭﺍﻫﻡ، ﻭﺘ ﱡﻬﻡ ﻴﺠﺭﻭﺍ ﻭﺭﺍ‬ ‫ﹶﻨ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺒﻌﺽ ﻟﺤﺩ ﻤﺎ ﺨﺭﺠﻭ ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ.‬ ‫‪‬‬ ‫ﻭﻗﻔﺕ ﺤﺴ ﹶﻪ ﺘﻀﺤﻙ، ﻭﺘﺨﺒﻁ ﻜﻑ ﻋﻠﻰ ﻜـﻑ. ﻭﺘﻘـﻭﻟﻠﻲ:‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﺸﻭﻑ ﻴﺎ ﻭﺤﻴﺩ ﻴﺎ ﺍﺒﻨﻰ، ‪‬ﻡ ﻴﺒﻜﻲ ﻭ ‪‬ﻡ ﻴﻀﺤﻙ. ﺼﺩﻕ ﺍﻟﻠـﻲ‬ ‫ﻫ ﱢ ﻫ‬ ‫ﻗﺎل ﻤﺠﺎﻨﻴﻥ ﺼﺤﻴﺢ، ﻋﻘـل ﺼـﻐﺎﺭ، ﻤﻬـﺎﻭﻴﺱ. ﻭﺩﻗﻴﻘﺘـﻴﻥ‬ ‫ﻭﺘﻼﻗﻴﻬﻡ ﺒﻴﺎﻜﹸﻭ ﻓﻰ ﻁﺒﻕ ﻭﺍﺤﺩ.‬ ‫ﹾﻠ‬ ‫ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﻻﺩ ﺤﺴ ﹶﻪ ﺸﺎﻓﻭﺍ ﻜﺩﺍ ﻭﻁﺎﺭﻭ، ﻴﺸـﻭﻓﻭ ﺍﻷﺨﺒـﺎﺭ،‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻭﻜل ﺸﻭﻴﻪ ﻋ ‪‬ل ﻤﻨﻬﻡ ﻴﺩﺨل ﻭﻴﺤﻜﻲ ﺍﻟﻠﻲ ﺤﺼل. ﻭﺍﻟﻭﺍﺩ ﺴﻌﻴﺩ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺒﻴﺠﻲ ﻓﺭﺤﺎﻥ ﻭﻤﻅﺄﻁﻁ.‬ ‫- ﺯ ﱠﻪ ﻤﺴﻜﺕ ﺯ ‪‬ﺭ، ﻭﻀﺭﺒﺘﻪ ﻋﻠﻰ ﻗﺭﻋﺘﻪ ﻟﻐﺎﻴﺔ ﻤﺎ ﺠﺎﺒﺕ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺩﻡ.‬ ‫‪‬‬
  • 20. ‫- ﻤﺭﺍﺕ ﺯ ‪‬ﺭ ﻤﺴﻜﺕ ﺯ ﱠﻪ ﻭﻭﻗﻌﺘﻬﺎ ﻉ ﺍﻷﺭﺽ، ﻭﺭﻜﺒـﺕ‬ ‫ﻨ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻓﻭﻗﻬﺎ ﻭﻓﻀﻠﺕ ﺘﺩﻴﻬﺎ ﺒﺎﻟﺸﺒﺸﺏ، ﻭﻓﻴﻥ ﻴﻭﺠﻌـﻙ، ﻟﻐﺎﻴـﺔ ﻤـﺎ‬ ‫ﺴﺨﺴﺨﺕ.‬ ‫- ﺨﺩ ﻴﺎ ﺴﻌﺩ. ﺨﺩ ﻴﺎ ﻭﹶﻪ، ﺍﻨﺕ ﻴﺎ ﻤﺨﻔﻲ ﺍﻟﻨ ﹶﺎ.‬ ‫ﹶﻘ‬ ‫‪‬ﻟ‬ ‫‪‬‬ ‫- ﺍﺴﻜﺘﻲ ﻴﺎ ﺍ ‪‬ﻪ، ﺍﻤﺎ ﺍﺭﻭﺡ ﺍﺘﻔ ‪‬ﺝ.‬ ‫ﺭ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺩﺨل ﺃﺒﻭ ﺴﻌﺩ ﻤﻥ ﺒ ‪‬ﻩ، ﻭﻫﻭ ﺭﺍﺠﻊ ﻤﻥ ﺍﻟﺸﻐل، ﻟﻘﻲ ﻤﺭﺍﺘﻪ‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﻁﺎﻴﺭﻩ ﻭﺭﺍ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺴﻌﺩ ﻭﻓﺭﺩﺓ ﺍﻟﺸﺒﺸﺏ ﻓﻲ ﺍﻴﺩﻫﺎ. ﻭﻟﻤﻪ ﻭﻫﻴ ‪‬ﻪ‬ ‫ﺼ‬ ‫ﹶ ‪ِ‬ﹾ‬ ‫ﻗﺩﺍﻡ ﺍﻟﺒﺎﺏ. ﻭﺤﺴﻨﻪ ﺒﺘﻨﺩﻩ ﻉ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺍﻨﻪ ﻴﺭﺠـﻊ، ﻭﻫـﻭ ﻤـﺵ‬ ‫‪‬‬ ‫‪ ‬ﹶ‬ ‫ﻤﻌ ‪‬ﺭﻫﺎ.‬ ‫‪‬ﺒ‬ ‫- ﻫﻭ ﻓﻴﻪ ﺇﻴﻪ ﻉ ﻟﺼﺒﺢ؟‬ ‫- ﺍﺴﻜﺕ ﻴﺎ ﺍﺒﻭ ﺴﻌﺩ. ﻓﺎﺘﻙ ﹸﺹ ﻋﻤ ‪‬ﻙ. ﻤﻌ‪‬ﺭﻜﻪ ﺴـﺒﺤﺎﻥ‬ ‫‪ ‬ﺭ ‪‬‬ ‫ﹶ ‪‬ﻨ‬ ‫ﻤﻥ ﻴﻁﻔﻴﻬﺎ.‬ ‫- ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﺒﻭﺯ ﺍﻟﻨﺤﺱ ﻉ ﺍﻟﺼﺒﺢ.‬ ‫- ﺩﻱ ﺯ ﱠﻪ ﻤﺎﺴﻜﻪ ﻓﻲ ﺨﻨﺎﻕ ﺍﺒﻭ ﺭﺍﻤﻲ.‬ ‫ﻨ‬ ‫- ﻭﺍﷲ ﺍﻟﺭﺍﺠل ﺩﻩ ﻤﻬ ‪‬ﺃ ﻨﻔﺴﻪ ﻤﻊ ﺍﻨﻪ ﻏﻠﺒﺎﻥ، ﻭﺒﻴﺼﻌﺏ ﻉ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﺍﻟﻭﺍﺤﺩ.‬ ‫- ﺍﻴﻭﻩ ﻴﺎ ﺨﻭﻴﺎ ﻏﻠﺒﺎﻥ، ﺒﺱ ﻭﻗﻊ ﻤﻊ ﺍﻟﻠﻰ ﻤﺎ ﻴﺭﺤﻡ.‬ ‫- ﺯ ﱠﻪ ‪‬ﺨﺭﻩ ﻏﻠﺒﺎﻨﻪ، ﺒﺱ ﻟﺴﺎﻨﻬﺎ ﻋﺎﻴﺯ ﺤ ‪‬ﻪ.‬ ‫‪‬ﺸ‬ ‫ﻨ ﺭ‬
  • 21. ‫- ﺃﻴﻭﻩ ﻴﺎ ﺨﻭﻴﺎ، ﻭﺠﻭﺯﻫﺎ ﻴﺎ ﻤﺎ ﻏﻠﺏ ﻭ ‪‬ﺎﻫﺎ، ﻟﻜﻥ ﻤﺎ ﻓـﻴﺵ‬ ‫‪‬ﻴ‬ ‫ﻓﺎﻴﺩﻩ، ﺩﺍ ﻁﺒﻊ ﻴﺎ ﺍﺒﻭ ﺴﻌﻴﺩ، ﻭﺍﻟﻁﺒﻊ ﺒﻴﻁﻠﻊ ﺒﻌﺩ ﺍﻟﺭﻭﺡ.‬ ‫- ﻴﺎ ﺤﺴ ﹶﻪ. ﻓﻴﻥ ﺍﻟﻔﻁﺎﺭ، ﻋﺎﻴﺯ ﺍﻨﺎﻡ.‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫- ﺍﻴﻭﻩ، ﺍﻴﻭﻩ، ﺠﺎﻴﻪ ﺃ ‪‬ﻪ.‬ ‫ﻫ‬ ‫- ﻓﻴﻥ ﻭﻓﻴﻥ، ﺩﺨﻠﺕ ﺯ ﱠﻪ، ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل، ﺒﻌﺩ ﻤﺎ ﺍﻟﺸـﺎﺭﻉ ﺍﺘﻠـﻡ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻋﻠﻴﻬﻡ، ﻭﺍﻟﻨﺎﺭ ﻫﺩ‪‬ﻴﺕ. ﻜﺎﻥ ﺍﺒﻭ ﺴﻌﻴﺩ ﻗﺎﻋـﺩ ﹸـ ‪‬ﺍﻡ ﺃﻭﻀـ ﹸﻪ،‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻗ ﺩ‬ ‫ِ‬ ‫ﺒﻴﻔﻁﺭ، ﻭﺍﻨﺎ ﻤﻌﺎﻩ، ﻭﺤﺴ ﹶﻪ ﺒﺘﺨ ‪‬ﻡ ﻋﻠﻴﻨﺎ. ﺘﺤﻁ ﺍﻟﻌﻴﺵ، ﻭﺘﻐﺴل‬ ‫ﹸ‬ ‫ﺩ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﺍﻟﻔﺠل ﻭﺍﻟﺠﺭﺠﻴﺭ.‬ ‫ﺭﺍﺡ ﻨﺎﺩﻩ:‬ ‫- ﺘﻌﺎﻟﻭ ﻴﺎﻭﻻﺩ ﺍﻓﻁﺭﻭ، ﻭﺍﺨﺯﻭ ﺍﻟﺸﻴﻁﺎﻥ، ﺘﻌـﺎﻟﻲ ﻴﺎﺯ ﱠـﻪ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺘﻌﺎل ﻴﺎﺒﻭ ﺭﺍﻤﻲ ﺘﻌﺎﻟﻭ ﻜﻠﻜﻡ.‬ ‫ﺠﻡ ﻜﻠﻬﻡ، ﻭﺭﺍﺤﻭ ﻗﺎﻋﺩﻴﻥ، ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻭﺍﻟﻨﺴﻭﺍﻥ.‬ ‫‪‬‬ ‫- ﺍﻟﺸﺎﻱ ﻴﺎ ﺤﺴ ﹶﻪ. ﺇﻋﻤﻠﻲ ﺒﺭﺍﺩ ﺸﺎﻱ ﻜﺒﻴﺭ ﻭ ﹶﻘﱢﻴﻪ. ﻨﻬﺎﺭﻜﻡ‬ ‫ﺘﻠ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻗﺸﻁﻪ، ﺍﻓﻁﺭﻭ.. ﺍﻓﻁﺭﻭ.. ﻋﻴﺵ ﺴﺨﻥ، ﻭﺠﺒﻨﻪ ﻗﺭﻴﺵ، ﺨـﺩﻭ‬ ‫ﻓﺠل ﻭﺠﺭﺠﻴﺭ ﻁﺎﺯﻩ، ﺠﺎﻴﺒﻪ ﻤﻌﺎﻴﺎ ﻤﻥ ﺍﻟﻘﺼﺭ. ﺍﻨﺘﻭ ﻋ ‪‬ـﺎﻟﻴﻥ‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ﻫﻨﺎ، ﺘﺘﺨﺎﻨﻘﻭ، ﻭﺍﻟﺭ ‪‬ﺱ ﻁﻭﺍل ﺍﻟﻠﻴل ﺴﻬﺭﺍﻥ، ﺭ ‪‬ﻨﺎ ﻴﻌﻴﻨـﻪ، ﺃﻨـﺎ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺸﻔﺘﻪ. ﻜﺎﻥ ﺍﻟﺒﻜﺎﺒﻭﺭﺕ ﺍﻟﻠﻲ ﻓﻲ ﺍﻟﺠﻨﻴﻨﻪ ﻁﺎﻓﺢ، ﻭﺭﺤﺕ ﺃﺴﻠ ﹸﻪ.‬ ‫ﱠﻜ‬
  • 22. ‫ﺒﺹ ﻟﻰ ﺍﻟ ‪‬ﻴﺱ ﻤﻥ ﺍﻟﺸﺒﺎﻙ، ﻭﻀﺤﻙ، ﻭﺸﺎﻭﺭﻟﻲ: )ﺨﱢـﻲ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺭ‬ ‫‪ ‬‬ ‫ﻋﻨﻙ(.‬ ‫ﻴﺎ ﺴﻼﻡ ﻴﺎ ﻭﻻﺩ، ﺍﻟﺭﻴﺱ ﻀﺤﻜﺘﻪ ﺤﻠـﻭﻩ، ﹸـﺭﺩ ﺍﻟـﺭﻭﺡ،‬ ‫ﺘ ‪‬‬ ‫ﻭﺘﺸﻔﻲ ﺍﻟﻌﻠﻴل. ﺭﺒﻨﺎ ﻴﺤﻤﻴﻙ ﻴﺎ ﺭﻴﺴﻨﺎ ﻴﺎﻏﺎﻟﻲ. ﺃ ‪‬ﺄ ﺍﻨﺎ ﻓﺭﺤـﺎﻥ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺒﺸﻜل. ﻭﺴﻤﻌﺘﻪ ﺒﻴﻨﺩﻩ ﻉ ﺍﻟﺠﺎﻨﻴﻨﻲ ﻭﺒﻴﻭﺸﻭﺸﻪ، ﻭﺒﻌـﺩ ﺸـﻭ ‪‬ﻪ،‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻟﻘﻴﺕ ﺍﻟﺠﻨﺎﻴﻨﻲ ﺠﻲ ﻭﻓﻲ ﺇﻴﺩﻩ ﻜﻭﺒﺎﻴﺔ ﺸﺎﻱ ﺴﺨ ﹶﻪ، ﻭﺒﻴﻀـﺤﻙ‬ ‫‪ ‬ﹾﻨ‬ ‫‪ ‬‬ ‫ﻭﺒﻴﻘﻭﻟﻠﻲ: ﺍﻟﺭﻴﺱ ﺒﺎﻋﺕ ﻟﻙ ﺩﻱ. ﻭﺍ ‪‬ﺍﻨﻲ ﺴﻴﺠﺎﺭﻩ. ﺘﺼﺩﻗﻭ، ﺍﻨﺎ‬ ‫ﺩ‬ ‫ِ ﹾ‬ ‫ﻓﺭﺤﺕ ﻭﺤﺴﻴﺕ ﺍﻨﻲ ﻋﺎﻴﺯ ﺁﺨﺫﻩ ﺒﺎﻟﺤﻀﻥ، ﻭﺍﺭﻤﻲ ﻨﻔﺴﻲ ﺘﺤﺕ‬ ‫ﺭﺠﻠﻴﻪ، ﻭﻓﻀﻠﺕ ﺍﺩﻋﻲ ﻟﻪ ﺒﻨﺼ ‪‬ﻩ ﻋﻠﻰ ﻤـﻴﻥ ﻴﻌﺎﺩﻴـﻪ. ﻟﺤـﺩ‬ ‫ﺭ‬ ‫ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﻤﺎ ﻁﻠﻊ. ﻭﺍﻨﺎ ﻤﺎﺸﻲ، ‪‬ﺼ ‪‬ﺕ ﻭﺭﺍﻴﺎ ﻉ ﺍﻟﺸﺒﺎﻙ ﺍﻟﻠﻲ ﻜﺎﻥ‬ ‫ﺒ ﻴ‬ ‫ﻭﺍﻗﻑ ﻓﻴﻪ ﻭﺒﻴ ‪‬ﺹ ﻤﻨﻪ، ﻟﻘﻴ ﹸﻪ ﻟ ‪‬ﻪ ﺼﺎﺤﻲ، ﺸﺎﻭﺭﺕ ﻟﻪ ﺒﺈﻴﺩﻯ‬ ‫ﺘ ﺴ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﻭﺤ ‪‬ﻴﺘﻪ، ﻗﺎﻡ ﻀﺤﻙ ﻭﺤ ‪‬ﺎﻨﻲ. ﻭﻋﻨﺩ ﻤﺎ ﻗﺭﺒﺕ ﻤﻥ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻟﻘﻴـﺕ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺍﻟﺠﻨﺎﻴﻨﻲ ﺠﺎﻱ ﻴﺠﺭﻱ ﺒﺎﻟﺸﻭﻁ، ﻭﺒﻴﺤﻁ ﻓـﻲ ﺇﻴـﺩﻯ ﻓﻠـﻭﺱ.‬ ‫ﺴﺎﻋﺘﻬﺎ ﺒﺱ ﻋﺭﻓﺕ ﻗﺩ ﺇﻴﻪ ﺭﻴﺴﻨﺎ ﻗﻠﺒﻪ ﻜﺒﻴﺭ ﻭﺒﻴﺤـﺏ ﺍﻟﻨـﺎﺱ‬ ‫ﺍﻟﻐﻼﺒﻪ.‬ ‫- ﻴﺎﻟﻬﻭ ﺒﺎﻟﻲ ﻴﺎ ﺍﺒﻭ ﺴﻌﻴﺩ، ﺇﻨﺕ ﻜﻨﺕ ﻋﺭﻴﺎﻥ ﻭﺍﻨﺕ ﻨﺎﻴﻡ.‬
  • 23. ‫- ﺍﻴﻪ ﻴﺎﻭﻟ ‪‬ﻪ ﺍﻨﺘﻲ ﻓﺎﻜﺭﺍﻨﻲ ﺒﺎﺤﻠﻡ، ﻭﻻ ﺒﻨـﺎﻡ ﺃﺼـﻠﻥ ﻓـﻲ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺸﻐﻠﺘﻨﺎ ﺍﻟﺨﺭﺍ ﺩﻱ. ﻭﺍﷲ ﺍﻟﻌﻅﻴﻡ ﺩﺍ ﺤﺼل، ﻭﺍﺩﻱ ﺍﻟﻔﻠﻭﺱ ﻜﻤﺎﻥ‬ ‫ِ‬ ‫ﺁﻫﺔ.‬ ‫ِﹾ‬ ‫- ﻭﺨﺩﺕ ﺍﻟﻔﻠﻭﺱ؟‬ ‫- ﻁﺒﻌﺎ ﻴﺎ ﺯ ﱠﻪ، ﺍ ‪‬ﺎل ﻜﻨﺕ ﻫﺎﺴﻴﺒﻬﻡ. ﺤﺩ ﻴـﺭﻓﺽ ﺤﺎﺠـﻪ‬ ‫ﻨ ﹸﻤ‬ ‫ﹰ‬ ‫ﻤ ‪‬ﻴﻬﺎ ﻟﻪ ﺍﻟﺭﻴﺱ. ﺇﻨﺘﻲ ﻜﻨﺘﻲ ﻋﺎﻴ ‪‬ﺍ ‪‬ﻡ ‪‬ـﻭ ‪‬ﻭﻨﻲ ﻓـﻲ ﺩﺍﻫﻴـﻪ.‬ ‫‪‬ﺯ ﻫ ﻴ ﺩ‬ ‫ِﺩ‬ ‫ﻭﻋﻤﺭﻯ ﻤﺎ ﻫﺼ ِﻓ ‪‬ﻡ،‬ ‫‪ ‬ﺭ ﻬ‬ ‫ﻫﺎﺨﱢﻴﻬﻡ ﻜﺩﺍ، ﺒ ‪‬ﻜﻪ، ﻁﻭل ﻤﺎ ﺍﻨﺎ ﻋﺎﻴﺵ.‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﻠ‬ ‫- ﻗﻭﻟﻠﻲ ﻴﺎﺒﺎ ﻴﻁﻠﻌﻭ ﻜﺎﻡ؟‬ ‫- ﻭﺍﷲ ﻴﺎ ﺴﻌﺩ ﻴﺎ ﺍﺒﻨﻲ ﻤﺎ ﺍﻨﻲ ﻋﺎﺭﻑ. ﻭﻤـﺵ ﻫﺎ ِـ ‪‬ﻫﻡ،‬ ‫ﻋ ﺩ‬ ‫ﺨﱢﻴﻬﻡ ﻜﺩﺍ ﺒﺒ ِﻜﺘﹾﻬﻡ.‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﹶﻠ‬ ‫- ﻁﺏ ﻤﺎ ﺘ ‪‬ﻴﻨﻲ ‪‬ﺭﻴﺯﻩ ﻴﺎﺒﺎ، ﻭﺍﺩﻱ ﺍﻤﻲ ﺘﻌﻤل ﻟﻨﺎ ﻤﺤﺸﻲ.‬ ‫‪ِ‬‬ ‫‪‬‬ ‫ﺩ ﺒ‬ ‫ﹶ ‪‬‬ ‫ﻨﻔﹾﺴﻲ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺤﺸﻲ، ﺸﻔﺘﻪ ﻓﻲ ﺍﻴﺩ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺍﺒﻥ ﺍﻡ ﻓﻴﻔﻲ.‬ ‫‪‬‬ ‫ِ‬ ‫- ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺍﻟﻁﻔ ‪‬ﻪ ﻤﺤﺸﻲ ﺍﻴﻪ. ﺤﺩ ﻴﺼﺭﻑ ﺒﺭﻜﺔ ﺍﻟـ ‪‬ﻴﺱ.‬ ‫ﺭ‬ ‫‪‬‬ ‫ﹾﺴ‬ ‫‪‬ﻭل ﺒ ‪‬ﻜﻪ، ﺒ ‪‬ﻜﻪ ﻴﺎ ﻭﹶﻪ.‬ ‫‪‬ﻟ‬ ‫ﺩ ‪‬ﺭ ‪‬ﺭ‬ ‫***‬ ‫یﺎﻩ ﻧﻔﺴ ُﻢ داﻓﻲ، وآﺈن اﻟﻜﻼم دﻩ آﺎن اﻣﺒﺎرح‬ ‫َ َ ْﻜ‬
  • 24. ‫ﻟﻤﺎ ﺯﻨﻪ ﻅﺒﻁﺕ ﺠﻭﺯﻫﺎ ﺒﻴﺒﺹ ﻋﻠﻰ ﺤﺴﻨﻪ ﻤﻥ ﺸﻕ ﺍﻟﺤﻴﻁﻪ‬ ‫ﻭﻫﻲ ﻋﺭﻴﺎﻨﻪ ﻓﻲ ﺍﻟﻁﺸﺕ.‬ ‫ﺼﺭﺨﺕ ﻭﻫﻠﻠﺕ.‬ ‫ﺭﺍﺡ ﻤﺎﺴﻜﻬﺎ ﻭﻫﺎﺒﺩﻫﺎ...‬ ‫ﻴﺎﺒﻨﺕ ﺍﻟﻜﻠﺏ، ﺍﻟﺤﻴﻁﺔ ﻫ ‪‬ﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﻤﺤﻔﻭﺭﻩ، ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺍﻟﻤﻔﺤﻭﺭ.‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺍﻨﺕ ﻨﺎﺴﻴﻪ ﻴﺎﻤ ‪‬ﻩ ﺇﻥ ﺍﻟﺒﻴﺕ ﻗﺩﻴﻡ ﻭﻤﺨﺭ ‪‬ﻕ، ﺩﺍﺏ ﺯ ‪‬ﻙ ، ﻭﺒﻘـﻰ‬ ‫ﻴ‬ ‫‪ ‬ﹶ ‪‬ﺒ‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﹸﻬﻨﻪ.‬ ‫ﻜ‬ ‫- ﻴﺎﻟﻬﻭﻱ ﻴﺎﺠﻭﺯﻱ. ﻴﺎ ﺨﺭﺍﺏ ﺒﻴﺘﻙ ﻴﺎ ﺯ ﱠﻪ. ﻨﻌ ‪‬ل. ﻨﻌ ‪‬ل‬ ‫ﺯ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﻋﻤﻲ، ﻨﻌﺯل ﺤﺭﺍﻡ، ﺩﻱ ﻨﺎﺭ ﺠﻬﻨﻡ، ﻭﺍﻨﺎ ﻤـﺵ ﻗـﺎﺩﺭﻩ،‬ ‫ﻋﻨﺩﻨﺎ ‪‬ﻻﻴﺎ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻋﻤﻲ.‬ ‫ﻭ‬ ‫- ﺍﺴﻤﻌﻲ ﺍﻨﺎ ﺩﻤﺎﻏﻲ ﻤﺘﻜﻠﻔﻪ، ﻭﻟﺴﻪ ﺸﺎﺭﺏ ﻟﻲ ﺤﺠـﺭﻴﻥ،‬ ‫ﻭﻤﺵ ﻋﺎﻴﺯﻫﻡ ﻴﻁﻴﺭﻭ ﻤﻥ ﺩﻤﺎﻏﻲ. ﺩﻭل ﻭﻻﻴﺎ ﺩﻭل، ﺩﻭل ﻤﻌﻴﺯ‬ ‫ﺯﻴﻙ. ﺇﺒﻘﻲ ﺩ ‪‬ﺭﻱ ﻋﻠﻰ ﻭﺍﺤﺩ ﺃﻫﺒل ﺠ ‪‬ﺯﻴﻪ ﺒﻨﺎﺘﻙ ﺍﻟﺴﻭﺩ.‬ ‫‪‬ﻭ‬ ‫ﻭ‬ ‫- ﻴﺎﻟﻬﻭﻱ، ﻴﺎﻟﻬﻭﻱ، ﻴﺎ ﺨﺭﺍﺒﻲ. ﻴﺎ ﻨﺎﺱ، ﻴﺎ ﺨﻠـﻕ ﺍ ﹸـﻕ‬ ‫ﺸ ﹾ‬ ‫ﻫﺩﻭﻤﻲ، ﻴﺎ ﺤﺴ ﹶﻪ ﻴﺎ ﺤﺭﺍﻤﻴﻪ، ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺍﻟﻜﻠﺏ، ﻴـﺎﻟﻠﻲ ﺠـﻭﺯﻙ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﻫﺭﺒﺎﻥ ﻤﻨﻙ، ﻜل ﻴﻭﻡ ﹸﺤﻜﻲ ﻭ ﹶﺘﺤﻜ ِ ِﻲ ﻟﻤﻴﻥ ﻴﺎ ﻤ ‪‬ﻩ ﻴﺎ ﺒﺎﻴﻅﻪ،‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﺘ ﹸ ﺘ ﹾﺤﻜ‬ ‫ﻴﺎﻟﻠﻲ ﻤﻥ ﻏﻴﺭ ﺭﺍﺠل. ﻴﺎ ﺨﺭﺍﺒﻲ، ﺠﻭﺯﻱ ﺍﺘﻬﺒل.‬
  • 25. ‫- ﻴﺎﻤ ‪‬ﻩ ﻨﺎﻤﻲ ﻭﺍﻨﺨﻤﺩﻱ، ﺍﻟﻔـﺭﺍﺥ ﻨﺎﻤـﺕ، ﺍﻟـﺩﻨﻴﺎ ﻟﻴـل،‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﻭﺍﻟﺼﻭﺕ ﺒﻴﺴﺭﻱ. ﺒ ﱠﻠﻲ ﻫﺒ‪‬ﺩ ﻉ ﺍﻟﺤﻴﻁﻪ.‬ ‫ﻁ ‪ ‬‬ ‫- ﻋﺎﻴﺯﻩ ﺍﺴﻤﻌﻬﺎ ﻴﺎ ﺨﻭﻴﺎ، ﻋﺎﻴﺯﻩ ﺍﺼ ‪‬ﻴﻬﺎ. ﺒﻨﺕ ﻴﺎ ﺤﺴ‪‬ـ ﹶﻪ‬ ‫‪ ‬ﻨ‬ ‫ﺤ‬ ‫ﺍﺴﻤﻌﻲ، ﺍﺼﺤﻲ، ﻗﻭﻤﻲ.‬ ‫- ﺍﷲ ﻴﺨ ‪‬ﺒﻙ ﻤ ‪‬ﻩ. ﻤﺎﻟﻙ ﻴﺎ ﺯ ﱠﻪ. ﻤﺎﻟﻙ ﻴﺎ ﺍﺨﺘﻲ، ﻨﺎﻤﻲ.‬ ‫ِ ‪‬‬ ‫ﻨ‬ ‫ِ ‪‬‬ ‫ﻴ ‪‬ﺭ‬ ‫- ﻤﻠﺘﻲ ﻭﻤﻠﻤﻠﺘﻲ ﻴﺎ ‪‬ﺴ ﱠﻪ. ﻋﺎﻤﹶﻪ ﻟﻙ ﺸﻕ ﻓـﻲ ﺍﻟﺤـﻴﻁ،‬ ‫‪‬ﻠ ِ ‪ ‬ﹶ ﹾ‬ ‫ﺤ ﻨ‬ ‫‪ ِ ِ‬ﹾ ِ‬ ‫ِﹾِ‬ ‫ﻋﺸﺎﻥ ﺠﻭﺯﻱ، ‪‬ﺒﺹ ﻋﻠﻴﻜﻲ، ﺒﻴﺒﺼ ‪‬ﺼﻠﻙ ﻴﺎ ﺍﺨﺘﻲ. ﺠـﻭﺯﻱ‬ ‫‪‬ﺒ ِ ‪‬‬ ‫ﻴ ‪‬‬ ‫ﺍﺒﻭ ﻋﻴﺎﻟﻲ، ﺭﺍﺠﻠﻲ، ﻭﺍﺩ ﻋﻤﻲ، ﻋﻴ ﹸﻪ ﻤ ﱢﻙ ﻴﺎ ﻤ ‪‬ﻩ.‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ِﻨ ِﻨ‬ ‫‪ ‬‬ ‫- ﺒﺱ ﻴﺎﺒﺕ ﺠﺎﻜﻲ ﺨﺎﺒﻁﹾ، ﻨﺎﻤﻲ، ﻭﻗﻭﻟﻲ ﻴﺎ ﻤ ‪‬ﺎ.‬ ‫ِﺴ‬ ‫ِ‬ ‫- ﻫﻪ... ﻤﺵ ﻤﺼﺩﻗﻪ ﻴﺎﻤﺭﺍﺕ ﺍﻟﻬﺭﺒﺎﻥ. ﻁﺏ ﻟﻔﻲ ﻭﺘﻌﺎﻟﻲ،‬ ‫ِﹼ‬ ‫ﺘﻌﺎﻟﻲ ﺒ ‪ ،‬ﺒ ‪‬ﻭ ﻴﺎﻭﻻﺩ ﻴﺎﻭﻻﺩ ﻜﱡﻜﻡ، ﺘﻌﺎﻟﻭ ﺒ ‪‬ﻭ ﻭﺍﺘﻔﺭﺠﻭ.‬ ‫‪‬ﺼ‬ ‫ﹸﻠ‬ ‫‪‬ﺹ ‪‬ﺼ‬ ‫- ﺁﻩ ﻴﺎﺒﻨﺕ ﺍﻟ ﹸﻀﺤﻴﻪ، ﱢﻤﻴﺘﻲ ﺍﻟﺒﻴﺕ ﻭﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﻟﻴـل، ﻭﺍﻟﻨـﺎﺱ‬ ‫ﻟ‬ ‫ﻔ‬ ‫ﻨﺎﻤﺕ.‬ ‫- ﺘﻌﺎﻟﻭ ﺒ ‪‬ﻭ، ﻗﺭ ‪‬ﻭ، ﺠﻭﺯﻱ ﺍﻟﻠﻲ ﻗﺎﻋﺩ ﺩﻩ، ﺒﻴﺒﺹ ﻋﻠـﻲ‬ ‫‪‬ﺒ‬ ‫‪‬ﺼ‬ ‫ﺒﻨﺕ ﺍﻟﻜﻠﺏ ﺩﻱ، ﻤﻥ ﻫﻨﺎ، ﺸﺎﻗ ‪‬ﻥ ﺸﻕ ﻓﻲ ﺍﻟﺤﻴﻁـﻪ، ﻭﺒﻴﺒ ‪‬ـﻭ‬ ‫‪‬ﺼ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻟﺒﻌﺽ. ﻤ ﱢﻔﻘﻴﻥ ﻋﻠ ‪‬ﺎ ﻴﺎ ﻏﺠﺭ. ﻫﻪ ﻭﺁﺩﻱ ﺸﻌﺭﻙ ﺁﻫﻪ. ﻴﺎ ﻨﺎﺭﻱ،‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻻﺯﻡ ﺃﻜل ﺒﻁﻨﻬﺎ، ﺃﻜﻠﻬﺎ ﺃﻜل. ﻫﻭ ﻗﺎﻟﻠﻲ ﺒﻁﻨﻬﺎ ﺤﻠﻭﻩ، ﻫﺎﺘﻭﻫـﺎ،‬ ‫‪‬‬ ‫ﻫﺎﺘﻭﻫﺎ ﺒﻨﺕ ﺍﻟﺭﻓﻀﻲ ﺩﻯ.‬
  • 26. ‫- ﺨﻼﺹ. ﺨﻼﺹ ﺒﻘﻰ ﻴﺎﻭﻻﺩ، ﺴﻴﺒﻲ ﻴﺎﺯ ﱠﻪ ﺸﻌﺭﻫﺎ، ﺤﺭﺍﻡ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻋﻠﻴﻜﻲ، ﺇﺨ ‪‬ﻭ ﺍﻟﺸﻴﻁﺎﻥ ﻴﺎ ﻭﻻﺩ، ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻴﺎ ﺭﺍﻤﻲ ﺘﻌﺎﻟﻰ ‪‬ـﱢﻙ‬ ‫ﺴ ﻠ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﻤﻌﺎﻴﺎ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ، ﺃﻭ ﺍﻨ ‪‬ﻩ ﻋﻤﻙ ﻭﺤﻴﺩ ﻴﺴﱢﻙ ﻤﻌﺎﻙ.‬ ‫ﻠ‬ ‫ﹾﺩ‬ ‫- ﺇﻭﻋﻲ ﻴﺎ ﺨﺎﻟﺘﻲ ﺃﻡ ﺭﺍﻤﻲ ﻜﺩﺍ ﻭ ‪‬ﻌﻲ، ﻭﺴﻴﺒﻴﻨﻰ ﻋﻠﻴﻬـﺎ،‬ ‫ﺴ‬ ‫ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﺯ ﱠﻪ ﻴﺎ ﺸ ‪ ‬ﹶﻪ، ﻴﺎ ﺴﻭﺩﻩ، ﺃ ‪‬ﻲ ﻤﺵ ﻜﺩﻩ.‬ ‫ُﻤ‬ ‫ﹶﺒﻁ‬ ‫ﻨ‬ ‫- ﺍﻴﻪ ﺩﺍ؟ ﻭﺩﻱ ﻤﻴﻥ، ﻤﻴﻥ ﺍﻟﻠﻲ ﺒﺘﺘﻜﻠﻡ؟ ﻭﺍﷲ ﺍﻟﻘﻭﺍﻟﺏ ﻨﺎﻤﺕ‬ ‫ﻭﻟﻨﹾﺼﺎﺹ ﻗﺎﻤﺕ. ﺘﻌﺎﻟﻲ ﻴﺎ ﺴﺕ ﻨﺒﻭﻴﻪ، ﺘﻌﺎﻟﻲ ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺍﻟﻬﺭﺒﺎﻥ،‬ ‫ﹸﺸﻲ ﻴﺎ ﺒﺕ ﻓﻲ ﻋ ‪‬ﻰ ﺨ ﱢﻲ، ﻤﺎ ﻫﻭ ﺍﻟﻠﻲ ﺍﺨﺘ ﹸﻭ ﻤﺎﺘﻭ. ﺃﻤـﻙ‬ ‫ﹾ ﹶﺸ‬ ‫ِﺒ ﹸ ﺸ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﻜل ﻴﻭﻡ ﺒﺘﺴﺘﺤﻤﻰ ﻟﻤﻴﻥ ﻴﺎ ﺒﺕ؟ ﻭﺃﺒﻭﻜﻲ ﻓـﻴﻥ؟ ﻫﺭﺒـﺎﻥ ﻟﻴـﻪ‬ ‫ﻭﺴﺎﻴﺒﻜﻡ ﺯﻱ ﺍﻟﻜﻠﺒﻪ ﻭﻋﻴﺎﻟﻬﺎ؟‬ ‫- ﻭﺃﻨﺘﻲ ﻤﺎﻟﻙ ﻴﺎ ﺯ ﹼﻪ، ﻴﺎ ﺴﻭﺩﻩ، ﻴﺎ ﻋﻔﺸﻪ، ﺃﻤـﻲ ﺤﻠـﻭﻩ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻤﺫﹸﻭﻟﻪ ﻟﻴﻪ؟ ﻤﻔﺭﻭﺴﻪ ﻟﻴﻪ؟ ﻗﻭﻟﻭ ﻴﺎﻭﻻﺩ:‬ ‫‪ ‬ﹾﻟ‬ ‫ﻴﺎﺴ‪‬ﻭﺩ‪‬ﻩ ﻴﺎﻜﹸﻭﺩ‪‬ﻩ‬ ‫ﻴﺎ ﺤ‪‬ﻕ ﺍﻟﻬﺒﺎﺏ‬ ‫ﻴﺎﺯ ﱠﻪ ﻴﺎ ﻋﻔﺸﹶﻪ‬ ‫ِﹾ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻴﺎﺒ‪‬ﻭﺯ ﺍﻟﻐﹸﺭﺍﺏ‬
  • 27. ‫- ﻴﺎﻟﻬﻭﻱ. ﻴﺎ ﹶﺭﺍﺒﻲ، ‪‬ﻭﺸﻭﻫﻡ ﻋﻨﻲ ﻴـﺎ ﺨﻠـﻕ، ﺍﻟﻭﻟ ‪‬ـﻪ‬ ‫ِ ِﻴ‬ ‫ﺤ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﻭﻋﻴﺎﻟﻬﺎ ﺒﻴﻀﺭﺒﻭﻨﻲ. ﻴﺎ ﻨﺎﺱ، ﻴﺎ ﻋﻠ ‪‬ﻩ ﻴﺎ ﻭﺍﻜل ﻨﺎﺴﻙ، ﻴﺎﺴـﻲ‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫ﻭﺤﻴﺩ، ‪‬ﻭﺸ ‪‬ﻡ ﻋ ﱢﻲ ﻴﺎ ﺍﺒﻭﻋﻴﺎﻟﻲ، ﺤﻭﺸ ‪‬ﻡ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻋﻤﻲ.‬ ‫ﹾﻬ‬ ‫ﺤ ﹾ ﻬ ‪‬ﻨ‬ ‫- ﻭﺍﺩ ﻋﻤﻙ ﺩﻟﻭﻗﺘﻲ، ﻭﺍﻨﺘﻲ ﻋﺎﻤﹶﻪ ﻟﻲ ‪‬ﺭﺴﻪ ﻭﻓﻀـﻴﺤﻪ.‬ ‫ﺠ‬ ‫‪‬ﻠ‬ ‫ﻭﺍﻨﺎ ﻤﺎﻟﻲ ﺨﱢﻴﻬﻡ ﻴﺎﻜﻠﻭ ﻤﺼﺎﺭﻴﻥ ﺒﻁﻨﻙ.‬ ‫ﹶﻠ‬ ‫- ﺒﺱ ﻴﺎ ﺯ ﱠﻪ ﺒﺱ. ﺒﺱ ﻴﺎ ‪‬ﺴﻨﻪ ﺒﺱ. ﺒﺱ ﻴﺎﻭﻻﺩ ﺤـﺭﺍﻡ‬ ‫ﺤ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻋﻠﻴﻜﻡ. ﺍﻟﻭﻟ ‪‬ﻪ ﻫﺘﻤﻭﺕ ﻴﺎ ﻋﻠ ‪‬ﻩ، ﻭﺍﻨﺕ ﻗﺎﻋﺩ ﺘﺘﻔﺭﺝ.‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫ِِﻴ‬ ‫- ﺴﻴﺒﻬﻡ، ﻴﺎ ﺴﻲ ﻭﺤﻴﺩ ﻴﻜﺵ ﻴﻘ ﱠﻭﻋﻬﺎ ﺤﺘﺕﹾ، ﻭﻴﺨﱠﺼﻭﻨﻲ‬ ‫ﻠ‬ ‫ِﹶ‬ ‫‪‬ﹾ ِ ﻁ‬ ‫ﻤﻨﻬﺎ، ﺍﻟﻤ ‪‬ﻩ ﺍﻡ ﻟﺴﺎﻥ ﺯ ِﺭ ﺩﻱ، ﻭﺁﺩﻱ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺍﻫﻪ. ﺘﻌﺎل ﻴﺎ ﻭﺍﺩ‬ ‫ِﻓ‬ ‫‪‬ﺭ‬ ‫ﻴﺎ ﺤﺴﻥ ﺤﻁ ﺍﻟﺤﺠﺭ ﻭﺭﺍ ﺍﻟﺒﺎﺏ. ﺍﺴﻤﻊ ﻴـﺎ ﻭﺍﺩ ﻴـﺎ ﺤﺴـﻥ،‬ ‫‪ ‬ﹾ‬ ‫ﻟﻭﻗﺩﺭﺕ ﺘﺨﻠﺹ ﻋﻠﻴﻬﺎ، ﺨﱠﺹ ﻋﻠﻴﻬﺎ.‬ ‫ﻠ‬ ‫- ﻴﺎ ﺨﻭﻴﺎ ﻴﺎ ﻗﻠﺒﻙ. ﺃ ‪‬ﺎل ﻟﻭ ﻤﺎﻜﻨﺘﺵ ﺠﺎﻴﺒـﻪ ﻤﺼـﺎﺭﻴﻨﻬﺎ‬ ‫ِﹾ ِ‬ ‫ُﻤ‬ ‫ﻤﻨﻙ، ﻜﻨﺕ ﻋﻠﻤﺕ ﺍﻴﻪ؟‬ ‫- ﻴﺎ ﺍﻡ ﺭﺍﻤﻲ، ﻫ ‪‬ﺎ ﺩﻱ ﻓﻴﻬﺎ ﻤﺼﺎﺭﻴﻥ، ﺩﻱ ﻨﺎﺸﻔﻪ، ﺩﻱ ﻓﻴﻬﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻟﺴﺎﻥ ﺯﻯ ﺍﻟﻜﺭﺒﺎﺝ، ﺨﻠﻴﻪ ﺒﻘﻰ ﻴﻨﻔﻌﻬﺎ، ﺃﻴﻭﻩ ﻴﺎ ﻨﺒﻭﻴـﻪ ﺍ ‪‬ﻴﻬـﺎ،‬ ‫ﺩ‬ ‫ﺍ ‪‬ﻴﻬﺎ ﺠﺎﻤﺩ.‬ ‫ﺩ‬ ‫- ﻜﻔﺎﻴﺔ ﺒﻘﻰ ﻴﺎ ﺍﺨﺘﻲ ﻓﺭﻓﺭﺘﻲ، ﻭﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﺤﺭ، ﺨـﻼﺹ ﻴـﺎ‬ ‫‪‬ﺴﻨﻪ ﻗﻠﺒﻙ ﺍﺒﻴﺽ. ﺼل ﻉ ﺍﻟﻨﺒـﻰ، ﻭﺍﺨـ ‪‬ﻭ ﺍﻟﺸـﻴﻁﺎﻥ . ﺩﺍ‬ ‫ﺯ‬ ‫ﱡ ‪‬‬ ‫ﺤ‬
  • 28. ‫ﺍﻟﺸﻴﻁﺎﻥ ﺸﺎﻁﺭ ﻴﺎ ﻭﻻﺩ. ﻗﻭﻤﻲ ﺒﺎﺒﺕ ﻴﺎﺒ ﱠـﻪ، ﺍﻤ‪‬ﺸـﻲ ﺠﻨـﺏ‬ ‫‪‬ﻁ‬ ‫ﺍﻟﺤﻴﻁﺎﻥ، ﻓﻲ ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ، ﻭﻟ ‪‬ﻲ ﺸﻭﻴﺔ ﺸﺭﺍﻤﻴﻁ، ﻭﻫﺎﺘﻲ ﺨﺭ‪‬ﻴـﺔ‬ ‫ﹾ‬ ‫ﹶ‬ ‫ِﻤ‬ ‫ﻜﻠﺏ ﻨﺎﺸﻔﺔ. ﻭﺍﻨﺕ ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻴﺎ ﺤﺴﻥ ﻫﺎﺕ ﺸﻭﻴﺔ ﻤﻠﺢ ﺃ ‪‬ﺎ ﺍﺭ‪‬ﻗ ‪‬ﻬﻡ‪،‬‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺍﺘﺤﺴﺩ‪‬ﺘﻭ ﻭﺍﻟﻨﺒﻲ، ﻜل ﺍﻟﻠﻲ ﺭﺍﻴﺢ ﻭﺍﻟﻠﻲ ﺠﺎﻱ ﻴﻘﻭل ﺍﻟﺒﻴﺕ ﺩﻩ ﻜﻠﻪ‬ ‫‪‬‬ ‫ﻴﺩ ﻭﺍﺤﺩﻩ، ﻜﻠﻬﻡ ﺍﺨﻭﺍﺕ. ﺒﻴﺎﻜﻠﻭ ﻤﻊ ﺒﻌﺽ، ﻭﻴﻨﺎﻤﻭ ﻤﻊ ﺒﻌﺽ،‬ ‫ﺤﺘﻰ ﺍﻟﻭﻟ ‪‬ﻪ ﺃﻡ ﺭﺍﻤﻲ ﻤﺭﺍﺕ ﺯ ‪‬ﺭ ﻜﺄﻨﻬﺎ ﺍﺨﺘﻬﻡ، ﻴﺎﺨﺘﻲ ﺭﻭﻗﻲ.‬ ‫‪‬ﻤ‬ ‫ِِﻴ ‪‬‬ ‫ﹸﺩﻱ ﻴﺎ ‪‬ﺴﻨﻪ ﺸﻭﻴﺔ ﺍﻟﻤ ‪‬ﻪ ‪‬ﻭل، ﹸﺩﻱ ﻴﺎﺯ ﱠﻪ ﺍﺸﺭﺒﻲ ﻭﺭﺍﻫـﺎ،‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﻴ ﺩ‬ ‫ﺤ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﹸﺩﻭ ﻴﺎ ﻭﻻﺩ ﺍﺸﺭﺒﻭ ﻋﺸﺎﻥ ﺘﺤ ‪‬ﻭ ﺒﻌﺽ. ﺭ ‪‬ﻗﻭ، ﺭ ‪‬ﻗـﻭ، ﻫ ‪‬ـﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫‪‬ﻭ‬ ‫‪‬ﻭ‬ ‫ِﺒ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﻋﻴﻥ ﻭﺍﷲ، ﻭﺍﻟﺸﻴﻁﺎﻥ ِﺩﺭ ﻋﻠﻴﻜﻡ، ﻀﺤﻙ ﻋﻠﻴﻜﻡ ﻭﻓ ‪‬ـﺎ ﻓـﻲ‬ ‫ﹶﺴ‬ ‫ِِ ‪‬‬ ‫ﻗ ‪‬‬ ‫ﻭﺴﻁﻜﻡ. ﻭﺍﷲ ﻻ ﻤﻥ ﺍﻟﺼﺒﺢ ﺭﺍﻴﺤﻪ ﻋﻨﺩ ﻭﻻﺩ ﻏﻴﺘﻪ، ﻭﺠﺎﻴﺒـﻪ‬ ‫ﻤﻨﻬﻡ ﺒﺨﻭﺭ، ﻭﻋﺭ‪‬ﻕ ﺤﻼﻭﻩ، ﻭﺘﻘﺎﻭﻱ ﺭﺠﹶﻪ، ﻭﻤﺎﺴﺤﻪ ﺍﻟﺒﻴـﺕ‬ ‫ِ ‪‬ﻠ‬ ‫ِ‬ ‫ُﻭ ‪‬ﻪ ُﻭ ‪‬ﻪ، ﺨﹼﻲ ﺍﻟﻌﻴﻥ ﺘﻤﺸﻲ، ﻭﻴﻡ ﺍﻟﺠﻤﻌﺔ ﻟﺒ ﱠﺭﻜﻡ، ﻭﺍﺒ ﱠﺭ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﹶ ‪‬ﺨ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺃ ﻀ ﺃ ﻀ‬ ‫ﺍﻟﺒﻴﺕ ﻭﺍﻟﻌﻴﺎل، ﻭﺍﻁﻘﻁﻘﺵ ﺸﻭﻴﺔ ﻤﻠﺢ، ﺃ ‪‬ﺎل ﺇﻴـﻪ، ﺍﻟﺸـﻴﻁﺎﻥ‬ ‫ُﻤ‬ ‫ﺴﻜﻥ ﺒﻴﻨﻜﻡ ﻭﻻﺯﻡ ﻴﻤﺸﻲ. ﺍﻟﻌﻴﻥ ﻓﻠﻘﺕ ﺍﻟﺤﺠﺭ ﻴﺎ ﻭ‪‬ﻻﺩ. ﻭﺒﻜـﺭﻩ‬ ‫ﹶﹼ ِ ﹾ‬ ‫ﺘﻘﻭﻟﻭ ﺃﻡ ﺭﺍﻤﻲ ﻗﺎﻟﺕ.‬ ‫***‬ ‫هﻮ اﻧﺎ یﺎ وﻻد ﺏﺘ َﺎﻻ ﺏﺤﻼوﺗﻰ.‬ ‫َ ْﺤ‬
  • 29. ‫ﻤﺎ ﺃﻨﺘﻡ ﺸﺎﻴﻔﻴﻥ، ﻭﻋﺎﺭﻓﻴﻥ ﻭﻗﺩﺍﻡ ﻋﻨﻴﻜﻡ. ﺍﻟﺭﺍﺠل ﺸﻘﻴﺎﻥ ﻟﻴل‬ ‫ﻭﻨﻬﺎﺭ، ﻋﻠﻰ ﺘﻼﺘﻪ ﺠﻨﻴﻪ، ﺘﻼﺘﻪ ﺠﻨﻴﻪ ﻴﺎ ﻋﺎﻟﻡ ﻴﻘﻀﻭﺍ ﺇﻴـﻪ ﻭﻻ‬ ‫ﺇﻴﻪ؟ ﺍﻟﻌﻴﺎل، ﻭﻻ ﺍﻟﺒﻴﺕ، ﻭﻻ ﺍﻟﻤﺩﺍﺭﺱ، ﻭﻻ ﺍﻟﻬﺩﻭﻡ. ﺩﺍ ﺍﻟـﻭﺍﺩ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﺍﻟﻤﺨﻔﻲ ﺴﻌﺩ ﺍﻤﺒﺎﺭﺡ ﻭﺍﺨﺩ ﺨﻤﺴﻴﻥ ﻗﺭﺵ ﻟﻭﺤﺩﻩ، ﻭﺍﻟﻭﺍﺩ ﺤﺴﻥ‬ ‫ﻋﺎﻴﺯ ﺸﻭﺭﺕ ﻟﻸﻟﻌﺎﺏ، ﻭﺍﻟﻤﺨﻔﻴﻪ ﺒ ﱠﻪ ﻋﺎﻴﺯﻩ ﺘﺭﻭﺡ ﺍﻟﻤﺩﺭﺴـﻪ‬ ‫‪‬ﻁ‬ ‫ﺍﻟﺴﻨﻪ ﺍﻟﺠﺎ ‪‬ﻪ. ﻭﻨﺒﻭﻴﻪ، ﺒﻨﺕ ﺍﻟﺤﻤﺎﺭﻩ، ﺍﻟﻔﺤﹶﻪ، ﻁـﻭل ﺍﻟﻨﻬـﺎﺭ،‬ ‫ﹶ ‪‬ﻠ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺘﻨﻜﺵ ﻓﻲ ﺍﻟﺯﺒﺎﻟﻪ، ﺘﻠﻡ ﺼﻔﻴﺢ ﻭﺇﺯﺍﺯ ﻭﻭﺭﻕ، ﻭﺘﺒﻴﻌـﻪ، ﺃﻫـﻭ‬ ‫ﺒﺘﺠﻴﺏ ﻗﺭﺵ ﻭﻻ ﻗﺭﺸﻴﻥ، ﻭﺍﻨـﺎ ﻁـﻭل ﺍﻟﻨﻬـﺎﺭ ﺯﻱ ﺍﻟﺘـﻭﺭ‬ ‫ﱠ‬ ‫ﺍﻟﻤﺭﺒﻭﻁ ﻓﻲ ﺍﻟﺴﺎﻗﻴﻪ، ﻤﻥ ﺩﻱ ﻟﺩﻱ، ﻋﻤﺎﻟﻪ ﺃﻟﻑ ﻤﺵ ﻤﻼﺤﻘﻪ،‬ ‫ﺍﺠﺎﻤل ﺩﻱ، ﺍﺭﻭﺡ ﺍﻟﺴﻭﻕ ﻟﺩﻱ، ﺍﺨﺵ ﻋﻨﺩ ﺩﻱ، ﻭﺍﺤﺩﻩ ﺍﻻﻗﻴﻬﺎ‬ ‫ﺒﺘﻐﺴل، ﺍﺸﻁﻑ ﻋﻠﻴﻬﺎ، ﻭﺍﺤﺩﻩ ﺒﺘﻌﻤل ﺤ ‪‬ﺔ ﻤﺤﺸﻲ، ﺃﻟﻑ ﻤﻌﺎﻫﺎ،‬ ‫‪‬ﺒ‬ ‫ﻭﻜل ﺩﺍ ﻟﻴﻪ؟ ﻋﺸﺎﻥ ﻁﺒﻕ ﻁﺒﻴﺦ ﺒﺎﻴﺕ، ﺭﻏﻴﻔﻴﻥ ﻨﺎﺸﻔﻴﻥ، ﺃﻫـﻭ‬ ‫ﺍﻁﻠﻊ ﺒﺄﻴﺘﻬﺎ ﺤﺎﺠﻪ ﻭﺍﻟﺴﻼﻡ. ﺩﻱ ﻤﻁﺎﻫﺭﻩ ﻋﻴل ﺍﺸﻴل ﻋﻨﻬﺎ، ﺩﻱ‬ ‫ﻋﻨﺩﻫﺎ ﻓﺭﺡ ﻭﻻ ﺴﺒﻭﻉ ﺃﻁﺒﺦ ﻤﻌﺎﻫﺎ. ﺃﻫﻭ ﺃﺤﻨﻜﺵ ﺃﻱ ﺤﺎﺠـﻪ.‬ ‫ﱠ‬ ‫ﻁﻴﺏ ﻭﺍﻟﻠﻲ ﺨﻠﻕ ﺍﻟﺨﻠﻕ ﺇﻤﺒﺎﺭﺡ ﺍﻟﻭﻟﻴﻪ ﺃﻡ ﻓﻴﻔﻲ ﺍﻟﻠﻲ ﻗﺼـﺎﺩﻨﺎ‬ ‫ﻁﻠﺒﺕ ﻤﻨﻲ ﺃﻋﻤل ﻟﻬﺎ ﺤﺒﺔ ﻜﺴﻜﺴﻲ، ﺠﺎﺒﺕ ﺍﻟـﺩﻗﻴﻕ ﻭﺍﻟﺴـﻤﻥ‬ ‫ﻭﻋﻤﻠﺘﻬﻡ ﻟﻬﺎ. ﺨﺩﺕ ﻴﺩﻭﺏ ﻁﺒﻕ ﻭﺴﺎﺒﺕ ﺍﻟﺒﺎﻗﻲ، ﻗﺎﻟﺕ: ﻋﺸﺎﻥ‬ ‫ﺨﺎﻁﺭ ﺍﻟﻌﻴﺎل.‬
  • 30. ‫ﺁﻫﻭ ﺭﺒﻨﺎ ﺒﻴﺩﺒﺭﻫﺎ، ﻭﺒﻨﻘﻀﻴﻬﺎ، ﻭﺍﻫﻲ ﻤﺎﺸﻴﻪ. ﻴﺎ ﻭﻻﺩ ﻫﻭ ﺍﻨﺎ‬ ‫ﺒﺘﻌﺎﻴﻕ، ﻭﻻﺒﺩﻟل ﻋﻠﻰ ﺤﻼﻭﺘﻲ. ﻤﺎ ﻫﻭ ﺫل، ﺫل ﺍﻨﻲ ﺍﺨﺩﻡ ﻋﻨﺩ‬ ‫ﺤﺩ، ﻟﻜﻥ ﻜﺩﺍ ﺍﺴﻤﻰ ﺒﺴـﺎﻋﺩ، ﻭﺒﺠﺎﻤـل، ﺨﻔﻴـﻑ، ﺨﻔﻴـﻑ،‬ ‫ﻭﺒﻜﺭﺍﻤﺘﻲ ﺒﺩل ﻤﺎ ﺩﻱ ﺠﻭﺯﻫﺎ ﻴﺒﺹ ﻟﻲ، ﺃﻭ ﺩﻱ ﺘﺨﺎﻑ ﻤﻨﻲ،‬ ‫ﺍﻨﺎ ﺒﺩﺨل ﺒﻴﻭﺕ ﻜﺘﻴﺭ ﻭﻗﻠﻴل، ﺍﻟﻜل ﺒﻴﺤﺘﺭﻤﻨﻲ، ﻭﺒﻴﺴﺎﻋﺩﻭﻨﻲ ﻤﻥ‬ ‫ﺘﺤﺕ ﻟﺘﺤﺕ، ﺠﻭﺯ ﺸﺭﺍﺒﺎﺕ، ﺤﺘﺔ ﻜﺴﺘﻭﺭ، ﻁﺭﺤﻪ ﻨﺹ ﻨﺹ،‬ ‫ﻜﻠﻪ ﺒﻴﻨﻔﻊ. ﻭﺒﻌﺩﻴﻥ ﺩﺍ ﺴﺎﺒﻊ ﺒﻴﺕ ﺍﺴﻜﻥ ﻓﻴﻪ، ﺩﺍ ﺍﻨﺎ ﻴﺎﻤﺎ ﺸـﻔﺕ‬ ‫ﻤﻥ ﺍﻟﺴﻜﺎﻥ ﻭﻋﻤﺎﻴﻠﻬﻡ، ﺍﻟﻠﻲ ﺘﺨﺒـﻲ ﺠﻭﺯﻫـﺎ ﻭﺘﺴـﻙ ﻋﻠﻴـﻪ‬ ‫ﺍﻷﻭﻀﻪ، ﺍﻟﻠﻲ ﺘﻀﺭﺒﻪ ﺒﺎﻟﺸﺒﺸـﺏ ﻋﺸـﺎﻥ ﺸـﺎﻓﻨﻲ، ﻭﺍﻟﻠـﻲ‬ ‫ﺘﺴ ‪‬ﻗﻨﻲ، ﻭﺍﻟﻠﻰ ﺘﺴﺒﻨﻰ. ﻭﺒﻌﺩﻴﻥ ﻤﺎ ﻫﻭ ﻜﻠﻪ ﻋﻠﻰ ﻴﺩﻙ ﻴﺎﺯ ﱠـﻪ.‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺭ‬ ‫ﻤﺵ ﺍﺤﻨﺎ ﻓﻲ ﻜل ﺒﻴﺕ ﺴﻭﺍ، ﻭﻤﻁـﺭﺡ ﻤـﺎ ﻋـﺯل ﻭﺍﺭﻭﺡ،‬ ‫ﺍﻻﻗﻴﻜﻲ ﻭﺭﺍﻴﺎ، ﻭﻻ ﺍﻟﻠﻲ ﺒﻘﻭﻟﻪ ﻏﻠﻁ؟ ﺩﻱ ﻋﺸﺭﺓ ﻋﻤﺭ ﻴﺎ ﻭﻻﺩ،‬ ‫ﺩﺍ ﻤﻥ ﻋﻤﺭ ﻨﺒﻭﻴﻪ ﺍﻟﻔﺤﻠﻪ ﻭﺍﺤﻨﺎ ﺴﻭﺍ. ﺘﻌﺒﺕ ﻗـﻭﻱ، ﻭﺠـﻭﺯﻱ‬ ‫ﻁﻴﺏ ﻤﺵ ﺒﺘﺎﻉ ﺨﻨﺎﻕ، ﺍﻗﻭل ﻟﻪ: ﻨﻘﻌﺩ ﻭﺍﻟﻠـﻲ ﻤـﺵ ﻋﺎﺠﺒـﻪ‬ ‫ﻴﺸﺭﺏ ﻤﻥ ﺍﻟﺒﺤﺭ. ﻴﻘﻭﻟﻠﻲ: ﻴﺎﻭﻟ ‪‬ﻪ ﺃﺭﺽ ﺍﷲ ﻭﺍﺴـﻌﻪ، ﻭﺍﺤﻨـﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺨﻔﺎﻑ، ﻫﻭ ﺤﻴﻠﺘﻨﺎ ﺇﻴﻪ ﻴﻌﻨﻲ، ﺤﺼﻴﺭﻩ ﻭﻟﺤﺎﻑ، ﻴﺎﻟﻼ ﺒﻴﻨﺎ. ﻭﻨﻠﻡ‬ ‫ﻫﺩﻭﻤﻨﺎ ﻭﻨﻁﻠﻊ. ﻭﺒﻌﺩﻴﻥ ﺍﻥ ﻜـﺎﻥ ﻋﻠـﻰ ﺍﻟﺤﻜﺤﻜـﻪ، ﺍﻟﻠـﻲ‬
  • 31. ‫ﻤﺯﻋﻼﻜﻲ ﻴﺎ ﺯﻨﻪ ﺍﺘﺤﻜﺤﻜﻲ. ﻭﻗﺎل ﻋﻠﻰ ﺭﺃﻱ ﺍﻟﻤﺜل، ﺇﻥ ﺨ ‪‬ﺕ‬ ‫ﺴ‬ ‫ﻋﻠﻴﻙ ﺍﻟﻤﺅﻨﻪ، ﻋﻠﻴﻙ ﺒﺎﻟﻠﻴﻔﻪ ﻭﺍﻟﺼﺎﺒﻭﻨﻪ. ﻫﻭ ﻴﺒﻘﻰ ﻓﻘﺭ ﻭﺠﺭﺏ.‬ ‫- ﻴﺎ ﺤﺒﻴﺒﺘﻲ ﻴﺎ ﺍﺨﺘﻲ. ﺤﻘﻙ ﻋﻠﻴﺎ ﺍﻨﺎ ﻴﺎ ﺤﺴﻨﻪ، ﺤﻘﻙ ﻋﻠﻴﺎ ﻴﺎ‬ ‫ﺯﻨﻪ، ﻭﺍﻟﻨﺒﻰ ﻴﺎ ﻭﻻﺩ ﺍﻭﻋﻭ ﺘﺯﻋﻠـﻭ، ﻭﺍﺴـﻜﺘﻲ ﻴـﺎ ﺯﻨـﻪ ﺍﷲ‬ ‫ﻴﺨﻠﻴﻜﻲ. ﺍﻨﺎ ﻗﻠﺕ ﺍﻨﺘﻭ ﺍﺨﻭﺍﺘﻲ، ﻭﺤﺒﺎﻴﺒﻲ، ﻭﻨﻀﻠل ﻋﻠﻰ ﺒﻌﺽ.‬ ‫ﻟﻘﻴﺘﻜﻡ ﻁﻴﺒﻴﻥ، ﻗﻠﺕ ﻴﺎﺒﺕ ﺍﻗﻌﺩﻱ، ﻭﻟﻤﺎ ﺒﺸﻭﻑ ﻋﻴﺎﻟﻲ ﻨـﺎﻴﻤﻴﻥ‬ ‫ﻭﺴﻁ ﺍﻟﻌﻴﺎل، ﺍﻓﺭﺡ ﻓﻲ ﺴﺭﻱ ﻭﺁﺠﻲ ﺍﺨﺩ ﺍﻟﻌﻴـل ﻤـﻥ ﺩﻭل،‬ ‫ﺘﺤﻠﻔﻭ ﻭﺘﺘﺤﻠﻔﻭ، ﺴﻴﺒﻴﻪ ﺴﻴﺒﻴﻪ ﻨﺎﻴﻡ ﻭﺴﻁ ﺍﺨﻭﺍﺘﻪ. ﻋﺭﻓﺕ ﻤﻌﻨﻰ‬ ‫ﺍﻷﻫل، ﻭﺤﺒﻴﺘﻜﻡ. ﻴﺎ ﺴﻼﻡ ﻴﺎ ﺯﻨﻪ، ﻟﻴﻪ ﻋﺎﻴﺯﻩ ﺘﻔﺭﻜﺸﻲ ﺍﻟﻠ ‪‬ـﻪ.‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻭﻟﻴﻪ ﺸﺭﺍﻨﻴﻪ، ﻭﻁﺒﻌﻙ ﺤﺎﻤﻲ.‬ ‫- ﺨﻼﺹ ﻴﺎ ﺍﻡ ﺭﺍﻤﻲ، ﺨﻼﺹ. ﻫﻴﺎ ﻜﺩﺍ، ﺴـﻨﻴﻥ ﻭﺍﻴـﺎﻡ‬ ‫ﻭﺍﺤﻨﺎ ﻤﻌﺎﺸﺭﻴﻥ ﺒﻌﺽ، ﻻ ﻫ ‪‬ﺎ ﺩﻱ ﺃﻭل ﻤـ ‪‬ﻩ، ﻭﻻ ﺩﻱ ﺁﺨـﺭ‬ ‫ﺭ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻤﺭﻩ. ﻫﻴﺎ ﻜﺩﺍ ﻨﺎﺭﻫﺎ ﻗﺵ، ﺘﻬﺏ، ﺘﻬﺏ ﻭﺘﺼﻔﻰ ﻋﻠﻰ ﻤـﺎﻓﻴﺵ.‬ ‫ﺩﻱ ﻋﺸﺭﺓ ﻋﻤﺭ. ﻭﺒﻌﻴﺩﻥ ﻴﺎ ﺯﻨﻪ، ﺍﻨﺎ ﺍﺒﺹ ﻟﺠﻭﺯﻙ ﻟﻴﻪ؟ ﻫـﻭ‬ ‫ﺍﻨﺎ ﻤﻌﺩﻭﻤﺔ ﺍﻟﺠﻭﺯ! ﺩﺍ ﺍﻨﺎ ﺤﺘﻰ ﻋﻤﺭﻱ ﻤﺎ ﺤﻘﻘﺕ ﻓﻲ ﺠـﻭﺯﻙ‬ ‫ﻋﺎﺸﺭﻨﺎ ﺒﻌﺽ ﻋﻠﻲ ﻗﺩ ﻤﺎ ﻋﺸﺭﻨﺎ، ﻟﻜﻥ ﻋﻤﺭﻯ ﻤـﺎ ﺭﻓﻌـﺕ‬ ‫ﻋﻴﻨﻰ ﻭﺍﺘﺤﻘﻘﺕ ﻤﻨﻪ، ﻭﺍﻟﺭﺍﺠل ﺍﻟﺸﻬﺎﺩﻩ ﷲ ﻓﻲ ﺤﺎﻟﻪ، ﻭﺍﷲ ﻴﺨﻠﻴﻪ‬
  • 32. ‫ﻭﻴﻁﻭل ﻟﻨﺎ ﻓﻲ ﻋﻤﺭﻩ، ﻜل ﻴﻭﻡ ﻴﻘﺎﺒل ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺤﺴﻥ ﻭﻴـﺩﻱ ﻟـﻪ‬ ‫ﺨﻤﺱ ﺘﺭﻏﻔﻪ؟ ﻭﻴﺩﺨل، ﻤﻥ ﻏﻴﺭ ﻻ ﺤﺱ ﻭﻻ ﺨﺒﺭ.‬ ‫- ﻴﺎﻟﻬﻭﻱ، ﻴﺎ ﺨﺭﺍﺒﻲ. ﺨﻤﺱ ﺘﺭﻏﻔﻪ ﻴـﺎﻤﺭﻩ ﻜـل ﻴـﻭﻡ،‬ ‫ﻭﺘﻘﻭﻟﻲ ﺒﻴﻨﻜﻡ ﺇﻴﻪ!‬ ‫- ﻴﻭﻩ ﻴﺎﺯﻨﻪ، ﻭﺤﺩﻱ ﺍﷲ ﻴﺎ ﺍﺨﺘﻲ ﺒﻘﻰ. ﺍﻨﺘﻲ ﺸﺒﻁﻪ، ﺤﺭﺍﻡ‬ ‫ﻋﻠﻴﻜﻲ ﺍﻨﺘﻲ ﺸﺭﺍﻨﻴﻪ ﻜﺩﺍ ﻟﻴﻪ. ﻤﺎ ﺘﻬﺩﻱ، ﻭﺘﺭﻭﻗﻲ، ﺨﻠﻲ ﺍﻟﻨـﺎﺭ‬ ‫ﺘﻬﺩﺍ. ﻴﺎ ﻭﺍﺩ ﻴﺎ ﺭﺍﻤﻲ، ﻴﺎﺒﺕ ﻴﺎ ﺃﻭﻓﻪ. ﻫﺎﺘﻭﺍ ﺍﻷﻜـل ﻴـﺎ ﻭﻻﺩ.‬ ‫ﻫﺎﺘﻭﺍ ﻋﻴﺵ ﻭﻤﻠﺢ ﺨﻠﻴﻨﺎ ﻨﻐﻤﺱ ﻟﻘﻤﺘﻴﻥ، ﺨﻠﻲ ﺍﻟﺸﻴﻁﺎﻥ ﻴﻤﺸﻲ.‬ ‫ﻭﺍﻟﻨﺒﻲ ﻟﻨﻔﻁﺭ ﻤﻊ ﺒﻌﺽ، ﺃﻨﺎ ﻟﺴﻪ ﻟﺤﺩ ﺩﻟﻭﻗﺘﻲ ﻤﺎﻜﻠﺘﺵ ﻭﺒﻘﻴﻨـﺎ‬ ‫ﺍﻟﻀﻬﺭ. ﺇﺨﺯﻭ ﺍﻟﺸﻴﻁﺎﻥ ﻭﺍﺘﻠﻤﻭ، ﻟﺤﺴﻥ ﺼﻭﺘﻨﺎ ﻁﻠـﻊ ﺒـﺭﻩ،‬ ‫ﻭﺯﻤﺎﻨﻬﻡ ﺒﻴﻘﻭﻟﻭ ﻴﺎﺘﺭﻯ ﻓﻴﻪ ﺇﻴﻪ. ﻭﻫﻤﺎ ﻨﻔﺴﻬﻡ ﻴﺸﻭﻓﻭﻨﺎ ﻭﺍﺤﻨـﺎ‬ ‫ﺒﻨﺎﻜل ﺒﻌﺽ، ﻭﻋﺎﻴﺯﻴﻥ ﻴﻌﺭﻓﻭﺍ ﺍﺤﻨﺎ ﻟﻴﻪ ﻤﺘﺠﻤﻌـﻴﻥ. ﺁﺩﻴﻨـﻲ‬ ‫ﺴﺎﻤﻌﻪ ﺼﻭﺕ ﺃﻡ ﻓﻴﻔﻲ ﺒﺘﻨﺩﻩ ﻤﻥ ﺒﺭﻩ. ﻴﺎﷲ ﻴﺎ ﺤﺴـﻨﻪ، ﻴـﺎ ﷲ‬ ‫ﻴﺎﺯﻨﻪ، ﻴﺎ ﷲ ﻴﺎﻭﻻﺩ ﻜﻠﻭ، ﻜﻠﻭ ﺒﺎﺴﻡ ﺍﷲ، ﻜل ﻴﺎ ﺴﻲ ﻭﺤﻴﺩ، ﻜل.‬ ‫ﺍﷲ ﻤﺎ ﺍﺨﺯﻴﻙ ﻴﺎﺸﻴﻁﺎﻥ.‬ ‫***‬
  • 33. ‫آﺎﻧﺖ ﻟﻴﻠﻪ ﻧﻜﺪ.‬ ‫ﺒﺱ ﺍﻟﻭﻟ ‪‬ﻪ ﺍﻡ ﺭﺍﻤﻲ، ﺩﻱ ﻭﻟ ‪‬ـﻪ ﺸـﺎﻁﺭﻩ، ﻗـﺩﺭﺕ ﺘﻠـﻡ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺍﻟﻤﻭﻀﻭﻉ ﺒﺴﺭﻋﻪ. ﺁﻩ ﻤﺎ ﻫﻴﺎ ﺭﺨﺭﻩ ﻤﺠﺭﻭﺤﻪ، ﺒﺱ ﻤﺵ ﻗﺎﺩﺭﻩ‬ ‫ﺘﻘﻭل، ﻫﺎﺘﻘﻭل ﺇﻴﻪ، ﺘﻘﻭل ﺍﻥ ﺠﻭﺯﻫﺎ، ﻫﻭ ﺭﺍﺨﺭ، ﺒﻴﺒﺹ ﻋﻠـﻰ‬ ‫ﺤﺴﻨﻪ، ﻭﺩﻴﻙ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﺯﻨﻘﺘﻪ ﺒﻴﺒﺹ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻤـﻥ ﺨـﺭﻡ ﺍﻟﺒـﺎﺏ،‬ ‫ﻭﻤﻁﺭﺡ ﻤﺎ ﺘﺭﻭﺡ ﻋﺎﻤل ﻟﻬﺎ ﺯﻱ ﺨﻴﺎل ﺍﻟﻤﻘﺎﺘﻪ، ﻓﻲ ﺍﻟﺭﺍﻴﺤـﻪ‬ ‫ﻭﺍﻟﺠﺎﻴﻪ، ﻭﻫﻴﺎ ﻤﻁﻨﺸﻪ ﻭﻋﺎﻤﻠﻪ ﻤﺵ ﻭﺍﺨﺩﻩ ﺒﺎﻟﻬﺎ. ﻭﻟﻤﺎ ﺤﺴـﻨﻪ‬ ‫ﺍﺸﺘﻜﺕ ﻟﻬﺎ ﻤﻨﻪ، ﻗﺎﻟﺕ ﻟﻬﺎ: ﻟﻤﺎ ﺘﻼﻗﻴﻪ ﺒﻴﻌﻤل ﻜﺩﺍ ﺍﺒﻘـﻲ ﺩﺒـﻲ‬ ‫ﺒﻭﺯﻩ ﻓﻲ ﺤﻭﺽ ﺍﻟﻁﺭﻤﺒﻪ. ﻤﺎ ﻫﻭ ﻋﻨﺩﻫﺎ ﺤﻕ، ﻭﻟ ‪‬ـﻪ ﺤﻠـﻭﻩ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻭﺼﻐﻴﺭﻩ، ﻭﻭﺸﻬﺎ ﺍﻟﺩﻡ ﻫﻴﻔﻁ ﻤﻨﻪ ﻓﻁ. ﺃﻫﻲ ﺩﻨﻴﺎ، ﻴﺩﻱ ﺍﻟﺤﻠـﻕ‬ ‫ﻟﻠﻲ ﺒﻼ ﻭﺩﺍﻥ، ﺍﻟﺭﺍﺠل ﻫﺭﺒﺎﻥ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺠﺎﺭﻯ، ﻭﺍﻟﺭﺠﺎﻟﻪ ﻫﺘﺎﻜل‬ ‫ﻤﺭﺍﺘﻪ ﺃﻜل. ﻗﺎل ﻴﻌﻨﻲ ﺍﻨﺕ ﺍﻟﻠﻲ ﻤﺵ ﻫﺘﺎﻜﻠﻬﺎ، ﻤﺵ ﻓـﺎﻜﺭ ﻴـﺎ‬ ‫ﻭﺤﻴﺩ ﺍﻟﻜﻠﺏ، ﻟﻤﺎ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺤﺴﻥ ﺸﺎﻓﻙ ﻤﺭﻩ ﻭﺍﻨـﺕ ﻨـﺎﻴﻡ ﻋﻠـﻰ‬ ‫ﺍﻟﺴﻁﺢ، ﻭﻋﻤﺎل ﺘﺯﺤﺯﺡ ﻓﻰ ﻗﺎﻟﺏ ﺍﻟﻁﻭﺏ، ﻭﺒﺘﺒﺹ ﻤﻥ ﺴﻘﻑ‬ ‫ﺍﻷﻭﻀﻪ، ﻭﻟﻤﺎ ﺴﺄﻟﻙ ﻗﻠﺕ ﻟﻪ: ﻓﻴﻪ ﺠﻨﻴﻪ ﻭﻗﻊ ﻤﻨـﻙ، ﻀـﺤﻙ‬ ‫ﻭﻗﺎل: ﻴﺎﻋﻡ ﻫﻭ ﺍﻨﺕ ﺤﻴﻠﺘﻙ ﻤﻠﻴﻡ ﺍﺤﻤﺭ. ﻴﻭﻤﻬﺎ ﺍﻨﻜﺴﻔﺕ ﺤﺘـﺔ‬ ‫ﻜﺴﻔﻪ، ﻭﻭﺸﻙ ﺍﺤ ‪‬ﺭ، ﺒﺼﻴﺕ ﻟﻘﻴﺕ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺭﺍﺡ ﻤﻁﻠﻊ ﻤﻥ ﺠﻴﺒﻪ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺴﻴﺠﺎﺭﻩ، ﻭﻭﻟﻌﻬﺎ، ﻭﻗﻌﺩ ﻴﺸﺩ ﻨﻔﺱ ﻭﺭﺍ ﻨﻔﺱ، ﻜﺈﻨﻪ ﺭﺍﺠل ﻜﺒﻴﺭ،‬
  • 34. ‫ﻭﻴﺨﺒﻁ ﻜﻑ ﻋﻠﻰ ﻜﻑ، ﻭﻗﺎﻟﻠﻲ: ﻭﻟﻊ ﻭﻁﻨﺵ، ﻴﻜـﺵ ﺘﻭﻟـﻊ،‬ ‫ﻭﻓﻀل ﻴﻀﺤﻙ، ﻟﺤﺩ ﻤﺎ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺴﻌﻴﺩ ﻁﻠﻊ ﻋﻠﻰ ﺼﻭﺘﻪ.‬ ‫- ﺍﻨﺘﻭ ﺒﺘﻌﻤﻠﻭ ﺍﻴﻪ؟‬ ‫- ﺍﷲ ﻴﺠﺎﺯﻱ ﺸﻴﻁﺎﻨﻙ ﻴﺎ ﺴﻌﻴﺩ، ﻤﺵ ﻨﺎﻭﻯ ﺘﺒﻁل ﺍﻟﺩﺤﻠﺒـﻪ‬ ‫ﺩﻱ. ﻤﺵ ﺘﻨﺘﺤﻨﺢ، ﻭﻻ ﺘﻘﻭل ﻴﺎ ﺴﺎﺘﺭ.‬ ‫- ﻴﺎ ﺴﺎﺘﺭ ﻤﻴﻥ ﻴﺎﺒﺎ. ﺍﻨﺴﻰ، ﺍﻨﺴﻰ، ﻭﻁﻨﺵ، ﻭﻁﻨﺵ ﺘﻌﻴﺵ،‬ ‫ﺘﺎﻜل ﻗﺭﺍﻗﻴﺵ.‬ ‫ﻭﺭﺍﺡ ﺨﺎﻁﻑ ﺍﻟﺴﻴﺠﺎﺭﻩ ﻤﻥ ﺇﻴﺩ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺤﺴﻥ، ﻭﻨﺯل ﻫﺎﺘـﻙ‬ ‫ﻴﺎ ﻨﻔﺦ. ﺁل ﺇﻴﻪ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻜﺒﺭﻭ، ﻭﺍﻨﺕ ﻟﺴﺎﺘﻙ ﻗﺎﻋﺩ، ﺘﻘﺭﻗﺵ ﻤﻠـﺢ‬ ‫ﺍﻟﻌﻴﻥ ﻭﺍﻟﻌﺎﻓﻴﺔ. ﻟﺴﺎﻙ ﺒﺘﻨﺘﻅﺭ. ﺘﺴﺘﻨﻅﺭ ﺇﻴﻪ ﻤﺵ ﻋﺎﺭﻑ؟ ﺍﻟﺩﻨﻴﺎ‬ ‫ﻤﺴﺕ ﻭﺍﻟﺠﻭ ﺒﺭﺩ. ﺃﻤﺎ ﺍﻗﻭﻡ ﺍﻨﺯل ﻤﻥ ﻉ ﺍﻟﺴﻁﺢ، ﻗﺒل ﻤﺎ ﺍﻟﻨﺩﻯ‬ ‫ﻴﻨﺯل، ﻭﺒﺭﺩ ﺍﻟﻔﺠﺭ ﻴﻘﺭﺹ ﻑ ﻜﺘﺎﻓﻲ.‬ ‫***‬ ‫یﺎ ﺱﻌﺪ، یﺎ ﺡﺴﻦ ، یﺎوﻻد ، أﻧﺘﻮﻓﻴﻦ؟‬ ‫- ﻜﻨﺕ ﻓﻴﻥ ﻴﺎ ﻤﺨﻔﻲ ﺍﻟﻨﻘﺎ ﺍﻨﺕ ﻭﻫﻭ؟‬ ‫- ﺃﺒﺩﺍ ﻴﺎ ﺍﻤﻪ، ﻜﻨﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﻁﺭﺍﻭﻩ ﻉ ﺍﻟﺴﻁﺢ، ﺒﻨﺘﻔﺭﺝ.‬ ‫- ﺘﺘﻔﺭﺝ ﻋﻠﻰ ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﻤﺨﻔﻲ ﺍﻨﺕ ﻭﻫﻭ؟‬
  • 35. ‫- ﻭﺍﻨﺕ ﻤﺎﻟﻙ ﻴﺎ ﺯﻨﻪ. ﻋﻠﻰ ﻓﻜﺭﻩ ﻋﻤﻲ ﻋﻠ ‪‬ﻩ ﺒﻴﻘﻭﻟﻙ: ﺍﻤﻙ‬ ‫‪ ‬ﹾﻭ‬ ‫ﻓﻲ ﺍﻟﻌﺵ ﻭﻻ ﻁﺎﺭﺕ. ﻭﻫﻭ ﻤﺵ ﺠﺎﻱ ﺍﻟﻠﻴﻠﻪ، ﻋﻨﺩﻩ ﺴﻬﺭﻩ ﻓـﻰ‬ ‫ﺍﻟﻔﺭﻥ.‬ ‫- ﻗﻭل ﻟﻪ ﻁﺎﺭﺕ. ﻭﻜﻔﺎﻴﻪ ﺍﻤﻙ ﻫﻴﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﻓﻲ ﺍﻟﻌﺵ ﻭﻟﺴـﻪ‬ ‫ﻗﺎﻋﺩﻩ ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺤﺴﻨﻪ. ﺇﻟﻬﻲ ﻭﺍﻨﺕ ﺠﺎﻫﻲ ﺘﻁﻴﺭ ﺭﻗﺒﺘﻙ ﻭﺭﻗﺒﺘـﻪ،‬ ‫ﻗﺎﺩﺭ ﻴﺎ ﻜﺭﻴﻡ.‬ ‫- ﺒﺱ ﻴﺎ ﺯﻨﻪ ﺒﺱ.. ﺇﻨﺸﺎ ﷲ ﺘﻁﻴﺭ ﺭﻗﺒﺔ ﻋﻴﻠﺘﻙ ﻜﻠﻬﺎ، ﺍﻤـﺎ‬ ‫ﺍﻨﺎ ﻭﻋﻤﻲ ﻋﻠ ‪‬ﻩ ﻷ. ﻓﺎﻫﻤﻪ ﻴﺎ ﺴﻭﺩﻩ. ﺍﻨﺘﻲ ﻨﺎﺴﻴﻪ ﺍﻥ ﻫﻭ ﺍﻟﻠـﻲ‬ ‫ِ ﹾﻭ‬ ‫ﻤﺴﻤﻴﻨﻰ ﺴﻌﺩ. ﻭﺒﻌﺩﻴﻥ ﺍﻨﺕ ﻗﺎﻋﺩﻩ ﻋﻨﺩﻨﺎ ﻟﻴﻪ، ﻤﺵ ﺍﻨﺘﻲ ﺍﻟﻠـﻲ‬ ‫ﻤﺘﺨﺎﻨﻘﻪ ﻤﻊ ﺍﻤﻲ ﺍﻟﺼﺒﺢ ﻴﺎ ﺯﻨﺎﻨﻪ.‬ ‫- ﻭﺍﷲ ﻜﺒﺭﺕ ﻴﺎ ﻨﻤﻠﻪ ﻭﺒﻘﺎﻟﻙ ﻟﺴﺎﻥ. ﻜﻨﺎ ﻓﻲ ﺠﺭﻩ ﻭﺨﺭﺠﻨﺎ‬ ‫ﻟﺒﺭﻩ ﻴﺎ ﺴﻲ ﺴﻌﺩ.‬ ‫- ﺒﺱ ﻴﺎﻭﺍﺩ ﺍﺨﺘﺸﻲ، ﺠﺎﻙ ﻗﻁﻡ ﺭﻗﺒﺘﻙ. ﺁﻩ ﻴـﺎ ﻤﻘﺼـﻭﻑ‬ ‫ﺍﻟﺭﻗﺒﻪ، ﻗﻭﻡ ﻓﺯ ﻨﺎﻡ، ﻭﺍﻨﺕ ﻋﻤﺎل ﺘﺤﺵ ﺯﻯ ﺍﻟﻐﻨﻡ، ﺠﺘﻙ ﻗﺭﻑ.‬ ‫- ﻗﺎﻴﻡ ﻴﺎ ﺤﺴﻨﻪ ﻗﺎﻴﻡ. ﻭﻤﺘﺯﺭﺯﺭﻴﺵ ﻜﺩﺍ، ﻟﺤﺴﻥ ﻴﻁﻕ ﻟـﻙ‬ ‫ﻋﺭ‪‬ﻕ، ﻭﺍﺤﻨﺎ ﻤﺵ ﻨﺎﻗﺼﻴﻥ. ﻜﻔﺎﻴﻪ ﺍﻟﻌﺭﻕ ﺍﻟﻠﻲ ﻁﻕ ﻓﻲ ﺍﻟﺴﻘﻑ.‬ ‫ِ‬ ‫ﺍﻨﺎ ﺸﻔﺕ ﻋﻤﻲ ﻭﺤﻴﺩ ﻭﻫﻭ ﺒﻴﺒﺹ ﻤﻨﻪ.‬ ‫- ﺍﷲ ﻴﺨﺭﺏ ﺒﻴﺘﻙ ﻴﺎ ﺠﻼﺏ ﺍﻟﻤﺼﺎﻴﺏ. ﺇﻴﻪ ﺍﻟﻠﻲ ﺒﺘﻘﻭﻟﻪ ﺩﻩ.‬
  • 36. ‫- ﻭﺤﻴﺎﺓ ﺨﺎﻟﺘﻲ ﺴﻌﺩﻩ ﺍﻡ ﻋﻤﻲ ﻋﻠﹾﻭﻩ، ﻭﺍﻨﺘﻲ ﺘﻤﻭﺘﻲ ﻴﺎ ﺯﻨﻪ.‬ ‫ِ‬ ‫ﺍﻨﺎ ﺸﻔﺘﻪ، ﺤﺘﻰ ﺍﺴﺄﻟﻲ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺤﺴﻥ، ﻤﺎ ﻫـﻭ ﻜـﺎﻥ ﻉ ﺍﻟﺴـﻁﺢ‬ ‫ﻭﺸﺎﻓﻪ.‬ ‫- ﺒﺱ ﻴﺎ ﻓﻘﺭﻱ ﺒﺱ. ﺩﺍ ﻜﺎﻥ ﺒﻴﺩﻭﺭ ﻋﻠﻰ ﺠﻨﻴﻪ ﻭﻗﻊ ﻤﻨـﻪ.‬ ‫ﺇﻭﻋﻲ ﺘﺼﺩﻗﻲ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺴﻌﻴﺩ، ﺩﺍ ﺨﺒﺎﺹ.‬ ‫- ﺃﻴﻭﻩ ﻴﺎ ﺤﺴﻥ ﺃﻴﻭﻩ. ﻋﺭﺹ ﻋﻠﻴﻪ ﻋﺭﺹ‪ ،‬ﻋﺸـﺎﻥ ﻤـﺎ‬ ‫‪‬‬ ‫‪ ‬‬ ‫ﹸﻭﻟﺵ ﺍﻨﻙ ﺒﺘﺸﺭﺏ ﺴﺠﺎﻴﺭ.‬ ‫ﻗ ﹾ ِ‬ ‫- ﺁﻩ ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺍﻟﻤﺭﻜﻭﺏ، ﻴﺎﺒﻭ ﻟﺴـﺎﻥ ﻓﺎﻟـﺕ، ﻁـﺏ ﻭﺍﷲ ﻻ‬ ‫ﻭﺭﻴﻙ.‬ ‫- ﺤﻭﺸﻬﻡ ﻴﺎ ﺴﻲ ﻭﺤﻴﺩ ﺍﷲ ﻴﻨﺠﻴﻙ.ﺤﻭﺸﻬﻡ ﻴﺎ ﺍﺨﻭﻴﺎ، ﺍﻟﻌﻴﺎل‬ ‫ﺩ ‪‬ﻜﻭ، ﻤﺴﻜﻭ ﻑ ﺒﻌﺽ.‬ ‫ﻴ‬ ‫***‬ ‫واﷲ اﻟﻌﻴﺎل آﺒﺮو وﻣﺴﻜﻮ ﻓﻲ ﺏﻌﺾ ﻋﺸﺎﻧﻚ یﺎ ﺡﺴﻨﻪ‬ ‫ﻴﺎﺘﺭﻯ ﺒﻜﺭﻩ ﻫﺎﻴﺠﺭﻱ ﺇﻴﻪ. ﻴﺎﻨﺒﻭﻴﻪ، ﻴﺎﺒﺕ، ﺍﻨﺘﻲ ﻴﺎ ﻓﺤﻠـﻪ،‬ ‫ﺍﻗﻔﻠﻲ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻴﺎ ﺒﺕ ﺨﻠﻴﻨﺎ ﻨﻨﺎﻡ. ﻓﻴﻨﻙ ﻴﺎ ﺍﺒﻭ ﺴﻌﺩ ﺘﻴﺠﻲ ﺘﺸـﻭﻑ‬ ‫ﺍﻟﻔﺤﻭﻻ ﺍﻟﻠﻲ ﺍﻨﺕ ﺴﺎﻴﺒﻬﻡ ﻋﻠﻴﺎ. ﺨﻼﺹ ﺼﺤﺘﻲ ﺭﺍﺤﺕ ﻭﻤـﺎ‬ ‫ﺒﻘﺘﺵ ﻗﺎﺩﺭﻩ. ﻴﺎ ﺒﺕ ﻴﺎ ﻨﺒﻭﻴﻪ. ﺭﺤﺘﻲ ﻓﻴﻥ ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺤﺴﻨﻪ، ﻴﺎﻟﻼ.‬ ‫ﺤﻁﻴﺕ ﺠﻨﺒﻲ ﺍﻟﻴﻤﻴﻥ ﺍﺘﻜﻠﺕ ﻋﻠﻰ ﺭﺒﻲ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻥ.‬
  • 37. ‫ﺤﻁﻴﺕ ﺠﻨﺒﻲ ﺍﻟﺸﻤﺎل ﺍﺘﻜﻠﺕ ﻋﻠﻰ ﺭﺒﻲ ﺍﻟﺭﺤﻤﻥ.‬ ‫ﺍﻟﻌﺒﺩ ﻓﻲ ﺍﻟﺘﻔﻜﻴﺭ ﻭﺍﻟﺭﺏ ﻓﻲ ﺍﻟﺘﺩﺒﻴﺭ.‬ ‫ﺘﺒﺎﺕ ﻨﺎﺭ ﺘﺼﺒﺢ ﺭﻤﺎﺩ.‬ ‫ﺍﺘﻜﻠﺕ ﻋﻠﻰ ﺍﷲ.‬ ‫***‬ ‫ﻣ ﺎ آﻨ ﺘﺶ اﻋ ﺮف ان ﻓ ﻲ ی ﻮم راح أواﺝ ﻪ ﺡ ﺪ ﺏﺎﻟﺸ ﻜﻞ‬ ‫اﻟﺴﺎﻓﻞ دﻩ.‬ ‫ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺴﻌﺩ ﺒﺎﻴﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﻫﻴﻁﻠﻊ ﻭﺍﺩ ﻭﺍﻋﺭ، ﻴﻠﻌـﺏ ﺒﺎﻟﺒﻴﻀـﻪ‬ ‫ﻭﺍﻟﺤﺠﺭ، ﺍﻤﺎ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺤﺴﻥ ﺩﻩ ﻫﻴﻠﻴﻬﻠﻰ ﺯﻱ ﺍﻤﻪ، ﻋﻠـﻰ ﻨﻴﺎﺘـﻪ،‬ ‫ﺒﻴﻔﻬﻡ ﺤﺎﺠﺎﺕ ﻜﺘﻴﺭ ﻟﻜﻥ ﻤﺎ ﻴﻘﺩﺭﺵ ﻴﻘﺩﺭ ﺨﻁﻭﺭﺘﻬﺎ، ﺒﻴﺘﻌﺎﻤـل‬ ‫ﺒﻁﻴﺒﻪ، ﻟﻜﻥ ﺴﻌﺩ ﻭﺍﺩ ﻤﺎ ﺠﺒﺘﻭﺵ ﻭ ﹼﺩﻩ، ﺴﺎﺒﻕ ﺴﻨﻪ، ﻭﺒﻴﻔﻬﻤﻬﺎ‬ ‫ﻻ‬ ‫ﻭﻫﻴﺎ ﻁﺎﻴﺭﻩ، ﺇﺒﻠﻴﺱ ﺯﻱ ﻤﺎ ﻗﺎﻟﺕ ﻋﻠﻴﻪ ﺯﻨﻪ.‬ ‫ﺯﻨﻪ ﻭﺴﻌﺩ ﻭﻨﺒﻭﻴﻪ ﻭﺴﺭﺍﺝ ﻋﺠﻴﻨﻪ ﻭﺍﺤﺩﻩ، ﻋﺎﻴﺸﻴﻥ ﻴﻭﻤﻬﻡ،‬ ‫ﺨﺭﺍﺏ ﻴﺎ ﺩﻨﻴﺎ ﻋﻤﺎﺭ ﻴﺎ ﻤﺨﻲ، ﻟﺴﺎﻨﻬﻡ ﺍﻁﻭل ﻤﻨﻬﻡ، ﺠﻭﺍﻫﻡ ﻨﺎﺭ‬ ‫ﻗﺎﻴﺩﻩ، ﺒﻴﻁﻔﻭﻫﺎ ﺒﺎﻟﺨﻨﺎﻕ ﻭﺍﻟﺯﻋﻴﻕ.‬ ‫ﻟﻜﻥ ﺤﺴﻨﻪ ﻭﺍﻡ ﺭﺍﻤﻲ ﻭﻟﻭﺯﻩ، ﻁﻴﺒﻴﻥ، ﺒﻴﺒﺼﻭ ﻟﺒﻌﻴـﺩ ﻟﻜـﻥ‬ ‫ﻤﺵ ﻗﺎﺩﺭﻴﻥ ﻴﻌﻤﻠﻭ ﺤﺎﺠﻪ، ﻻ ﻗـﺩﺍﻤﻬﻡ ﻭﻻ ﻭﺭﺍﻫـﻡ، ﺘﺤـﺱ‬ ‫ﺍﻟﻤﺴﻜﻨﻪ ﻑ ﺼﻭﺘﻬﻡ، ﻟﻜﻥ ﺠﻭﺍﻫﻡ ﻗﻭﻩ ﺠﺒﺎﺭﻩ.‬
  • 38. ‫ﺃﻤﺎ ﺤﺴﻥ ﻭﺍﺒﻭﻩ ﻭ ِﻠﻭﻩ، ﺩﻭل ﻁﻴﻨﻪ ﺘﺎﻨﻴﻪ ﺨـﺎﻟﺹ، ﻁﻴﻨـﺔ‬ ‫ﻋ‬ ‫ﺇﺤﻴﻴﻨﻲ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺍ ﻭﻤﻭﺘﻨﻲ ﺒﻜﺭﻩ، ﻭﻴـﺎﺭﻭﺡ ﻤـﺎ ﺒﻌـﺩﻙ ﺭﻭﺡ،‬ ‫ﻋﺎﻴﺸﻴﻥ ﻴﺭﻤﻭ ﻋﺼﺎﺘﻬﻡ ﻭﻴﺠﺭﻭ ﻭﺭﺍﻫﺎ. ﻜﻠﻬﻡ ﻏﻼﺒـﻪ ﺒﻴﻜﻤﻠـﻭ‬ ‫ﻋﺸﺎﻫﻡ ﻨﻭﻡ.‬ ‫ﻁﺏ ﻭﺍﻨﺕ، ﺍﻨﺕ ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺴﺘﻴﺘﻪ ﺍﻟﻌﻤﺸﻪ، ﺯﻯ ﻤـﻴﻥ، ﻭﻤـﻊ‬ ‫ﻤﻴﻥ، ﻭﻤﻥ ﺃﻨﻬﻲ ﻤﱠﻪ، ﺘﻘﺩﺭ ﺘﻘﻭﻟﻠﻲ ﻋﻤﻠﺕ ﺇﻴـﻪ ﻓـﻲ ﺩﻨﻴﺘـﻙ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺍﻟﺯﻤﺎﻥ ﺒﻴﺭﻭﺡ ﻭﺒﻴﺠﻲ ﻭﺍﻨﺕ ﺯﻱ ﻤﺎ ﺍﻨﺕ، ﺒﻜﺭﻩ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻫﺎﺘﻜﺒﺭ‬ ‫ﻭﺍﻨﺕ ﻗﺎﻋﺩ ﻤﻁﺭﺤﻙ، ﺘﻘﺭﻗﺵ ﻤﻠﺢ ﺍﻟﻌﻴﻥ ﻭﺍﻟﻌﺎﻓﻴﺔ... ﻴﺎ ﺴﻼﻡ،‬ ‫ﺍﻟﻠﻴﻠﻪ ﻗﻤﺭﻩ ﻭﺤﻠﻭﻩ ﺒﺸﻜل، ﻭﻤﺎ ﻴﺤﻼﺵ ﺍﻟﻘﻌﺎﺩ ﻭﺍﻟﺴـﻬﺭ ﺇﻻ ﻉ‬ ‫ﺍﻟﺴﻁﺢ، ﺘﺤﺱ ﺍﻨﻙ ﺴﻠﻁﺎﻥ ﻭﺍﻨﺕ ﻤﻊ ﻨﻔﺴﻙ، ﻻ ﻤﻌﺎﻙ ﻋﻴل ﻭﻻ‬ ‫ﺘﻴل. ﻭﻟﺤﺩ ﺍﻤﺘﻰ، ﻫﺎﺘﻔﻀل ﻜﺩﺍ، ﻻ ﺃﻫل ﻭﻻ ﺨـﻼﻥ، ﺴـﺎﻴﺏ‬ ‫ﻨﻔﺴﻙ ﻟﻠﺩﻨﻴﺎ ﺘﺸﻴل ﻭﺘﺤﻁ ﻓﻴﻙ. ﻤﻥ ﺘﻠﻤﻴﺫ، ﻟﺼﺒﻲ ﻓﻲ ﻤﻁﻌـﻡ،‬ ‫ﻟﻘﻬﻭﺠﻲ، ﻟﺒﻴﺎﻉ ﻋﺼﻴﺭ، ﻜل ﻤﺎ ﺘﺘﺯﻨﻕ ﺘﺩﻭﺭ ﻟﻙ ﻋﻠﻰ ﺸـﻐﻠﻪ،‬ ‫ﻟﻤﺎ ﺍﻟﻘﺭﺵ ﻴﺠﺭﻱ ﻓﻲ ﺇﻴﺩﻙ ﺘﺴﻴﺒﻬﺎ ﻭﺘﺠﺭﻱ، ﺯﻱ ﺍﻟﻠﻲ ﻤﻌﻤﻭل‬ ‫ﻟﻪ ﻋﻤل. ﻤﺎ ﺒﺘﻌﻤﺭﺵ ﺯﻱ ﺍﻟﻠﻰ ﻤﺩﻋﻲ ﻋﻠﻴﻙ. ﺍﷲ ﻴﺭﺤﻤﻙ ﻴـﺎ‬ ‫ﺍﻤﻪ ﻗﻭﻟﺘﻴﻬﺎ، )ﻫﺎﺘﻌﻴﺵ ﻟﻭﺤﺩﻙ ﻭﺘﻤﻭﺕ ﻟﻭﺤﺩﻙ ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺒﻁﻨﻲ(.‬ ‫ﻜﺎﻥ ﻜل ﻴﻭﻡ ﺍﺒﻭﻴﺎ ﻴﺼﺒﺤﻬﺎ ﺒﻌﻠﻘﻪ ﻭﻴﻤﺴﻴﻬﺎ ﺒﻌﻠﻘﻪ، ﻤـﻊ ﺍﻨﻬـﺎ‬ ‫ﻏﻠﺒﺎﻨﻪ ﻭﺼﻭﺍﺒﻌﻬﺎ ﺍﺘﻘﺭﻁﻤﺕ ﻤﻥ ﺍﻟﻐﺴﻴل ﻓﻲ ﺍﻟﺒﻴـﻭﺕ. ﻜـﺎﻥ‬
  • 39. ‫ﻤﻔﺘﺭﻱ، ﺭﺒﻨﺎ ﻴﻬﺩﻩ، ﻫﻴﺎ ﺭﺍﺤﺕ ﻭﻫﻭ ﻗﺎﻋﺩ ﻋﻠـﻰ ﺘﻠﻬـﺎ. ﻴﺎﻤـﺎ‬ ‫ﻨﺼﺤﺘﻨﻲ ﻭﻗﺎﻟﺕ: ﺸﻭﻑ. ﺒﺹ ﻟﺼﻭﺍﺒﻊ ﺍﻤﻙ ﺍﻟﻠـﻲ ﻗﺭﻁﻤﻬـﺎ‬ ‫ﺍﻟﻐﺴﻴل، ﻭﻋﻴﻨﻴﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﻋﻤﺎﻟﻪ ﺘﺴﺢ ﻤﻴﻪ، ﻭﻻ ﻤﻴﺔ ﺤﻨﻔﻴﺔ ﺍﻟﻌﻤـﺩﻩ.‬ ‫ﺤﺎﺴﺏ ﻋﻠﻰ ﻨﻔﺴﻙ ﻴﺎ ﺍﺒﻥ ﺒﻁﻨﻲ، ﻭﺍﻋﻤل ﻗﺭﺵ ﻴﻨﻔﻌﻙ، ﻭﺒﻁل‬ ‫ﺴﺭﻤﺤﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟ ‪‬ﻴﻡ ﻭﻟﻌﺏ ﺍﻟﻜﻭﺭﻩ.‬ ‫ﺴ‬ ‫ﺍﷲ ﻴﺭﺤﻤﻙ ﻴﺎ ﺍﻤﻪ ﻟﻭ ﻜﻨﺘﻲ ﻋﺎﻴﺸﻪ، ﻜﻨـﺕ ﺍﺘﺭﻤﻴـﺕ ﻓـﻲ‬ ‫ﺤﻀﻨﻙ ﻭﻨﻬﻨﻬﺕ ﺯﻱ ﺍﻟﻌﻴﺎل ﻴﺎﻤﺎ ﻨﻔﺴﻲ ﺍﻻﻗﻲ ﺼـﺩﺭ ﺤﻨـﻴﻥ‬ ‫ﻴﻀﻤﻨﻲ. ﺍﷲ ﻴﺴﺎﻤﺤﻙ ﻴﺎﺒﺎ ﺘﻨﻙ ﺘﻘﻭل: ﺨﺵ ﻴﺎﺴﺎﻗﻁ، ﺍﺨﺭﺝ ﻴﺎ‬ ‫ﺴﺎﻗﻁ. ﻟﻤﺎ ﻁﻔﺸﺘﻨﻲ، ﻭﻫﻴﺎ ﺤﺯﻨﺕ ﻋﻠﻴﺎ، ﻭﻓﻀﻠﺕ ﺘﺴـﺢ ﻤـﻥ‬ ‫ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻟﻤﺎ ﻨﻅﺭﻫﺎ ﻀﺎﻉ. ﻭﺍﻨﺎ ﻜﻤﺎﻥ ﺴﻴﺒﺘﻬﺎ ﻭﻻ ﺴﺄﻟﺘﺵ ﻓﻴﻬـﺎ.‬ ‫ﺍﷲ ﻴﺴﺎﻤﺢ ﺍﻟﻜل ﺒﻘﻰ، ﺍﻟﻠﻲ ﺭﺍﺤﻭ ﻭﺍﻟﻠﻲ ﻗﺎﻋـﺩﻴﻥ ﻋﻠـﻰ ﻭﺵ‬ ‫ﺍﻟﺩﻨﻴﺎ. ﺍﻟﻠﻴل ﻤﺴﻰ. ﻭﺍﻟﺠﻭ ﺒﺭﺩ، ﻭﺍﻟﻨﺩﻯ ﻗﺭﺏ ﻴﻨﺯل. ﺃﻤﺎ ﺍﻗـﻭﻡ‬ ‫ﺃﺨﺵ ﺍﻟﻌﺵ ﻭﺍﻨﻜﻥ، ﻴﻤﻜﻥ ﺃﻨﺎﻡ، ﻭﻻ ﺍﻟﺴﻘﻑ ﻴﻘﻊ ﻋﻠﻴـﺎ ﻴﺎﺨـﺩ‬ ‫ﺃﺠﻠﻰ.‬ ‫ﺒﺎﻴﻥ ﺍﻟﺴﺠﺎﻴﺭ ﻜﻤﺎﻥ ﺨﻠﺼﺕ، ﻭﻤﻔﻠﺱ. ﻴﺎﻩ ﺍﻟـﺩﻨﻴﺎ ﺒﺭﺩﻫـﺎ‬ ‫ﺸﺩﻴﺩ، ﻭﺍﻟﺤﻴﻁﺎﻥ ﺨﺭﺒﻘﺕ، ﻭﺍﻟﻬﺩﻭﻡ ﻤﺎ ﻋﺎﺩﺘﺵ ﺘﺴﺘﺭ.‬ ‫- ﻤﻴﻥ، ﻤﻴﻥ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﻁﺢ ﻫﻨﺎﻙ؟ ﺃﻨـﺕ ﻴـﺎﻓﻘﺭﻱ ﻟﺴـﺎﻙ‬ ‫ﺼﺎﺤﻲ.‬
  • 40. ‫- ﺇﻭﻋﻰ ﻴﺎ ﻋﻡ ﻭﺤﻴﺩ، ﺍﻤﺎ ﺍﺭﺒﻲ ﺍﻟﻔﺎﻟﺕ ﺍﺒﻭ ﻟﺴـﺎﻥ ﻋـﺎﻴﺯ‬ ‫ﻗﻁﻌﻪ.‬ ‫- ﻴﺎ ﺍﺨﻲ ﺒﺩل ﻤﺎ ﺘﺭﺒﻴﻪ، ﺭﺒﻲ ﻨﻔﺴﻙ ﺍﻷﻭل، ﻤـﺵ ﻜﻔﺎﻴـﻪ‬ ‫ﺯﻱ ﺍﻟﺸﺤﻁ ﻭﻤﺵ ﻓﺎﻟﺢ ﻑ ﺍﻟﻤﺩﺭﺴﻪ.‬ ‫- ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﻋﻡ ﻭﺤﻴﺩ ﺃﻨﺕ ﻤﻌﺎﻴﺎ ﻭﻻ ﻤﻌﺎﻩ؟‬ ‫- ﺍﻨﺎ ﻗﻠﺒﻲ ﻋﻠﻴﻙ ﻴﺎ ﺤﺴﻥ، ﻫﻭ ﻨﺎﺼﺢ ﻭﻋﺎﺭﻑ ﻤﺼـﻠﺤﺘﻪ،‬ ‫ﺃﺨﻭﻙ ﺴﻌﺩ ﺩﻩ ﺘﻌﺒﺎﻥ، ﺍﻟﺩﻭﺭ ﻭﺍﻟﺒﺎﻗﻲ ﻋﻠﻴﻙ، ﻤﺎ ﺘﺨﻴﺒﺵ ﺨﻴﺒﺘﻲ.‬ ‫- ﺃﻴﻭﻩ ﻤﺘﻐﺎﻅ ﻤﻨﻲ ﺇﻜﻤﻨﻲ ﺍﺸﻁﺭ ﻤﻨﻪ.‬ ‫- ﺠﺘﻜﻡ ﻨﻴﻠﻪ، ﺸﺎﺩﻩ ﻨﻴﻠﻪ، ﺠﺎﻭﺭﻩ ﻨﻴﻠﻪ، ﺍﻨﺘﻭ ﻟﺘﻨﻴﻥ، ﻤﺎ ﺍﺴﺨﻡ‬ ‫ﻤﻥ ﺴﺘﻲ ﺍﻻ ﺴﻴﺩﻯ،‬ ‫- ﺸﻔﺕ ﻴﺎ ﻋﻡ ﻭﺤﻴﺩ ﺍﻟﺒﺕ ﻨﺒﻭﻴﻪ ﺍﻟﻔﺤﻠﻪ، ﻁﻭل ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﺩﺍﻴﺭﻩ‬ ‫ﻭﺭﺍ ﻋﺭﺒﻴﺎﺕ ﺍﻟﺯﺒﺎﻟﻪ ﺘﻨﻜﺵ ﻓﻴﻬﺎ.‬ ‫- ﺃﻨﺎ ﺸﻔﺘﻪ ﻭﺍﷲ ﻴﺎ ﻋﻡ ﻭﺤﻴﺩ، ﺍﻟﻭﺍﺩ ﺍﺒﻥ ﺍﻡ ﻻﻟﻭ ﺍﻟﺒﻘﺎﻟﻪ، ﻜﺎﻥ‬ ‫ﻋﻤﺎل ﻴﻀﺭﺏ ﻓﻴﻬﺎ، ﻭﺯﺍﻨﻘﻬﺎ ﺠﻭﻩ ﺍﻟﺒﺭﻤﻴل، ﻭﺭﺍﻜـﺏ ﻓﻭﻗﻬـﺎ.‬ ‫ﻭﺒﺘﻌﻴﻁ ﺯﻱ ﺍﻟﻔﺤﻠﻪ.‬ ‫- ﻴﻬﺩﻜﻭ ﺭﺒﻨﺎ.. ﻭﺍﻨﺕ ﻋﻤﻠﺕ ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﻤﺨﻔﻲ؟‬ ‫- ﻜﻨﺕ ﺒﺘﻔﺭﺝ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﺤﻠﻪ ﻭﻫﻭ ﻨﺎﺯل ﻓﻴﻬﺎ ﺩﺏ.‬ ‫- ﻴﺨﻴﺒﻙ ﻭﻟﺩ، ﻭﺍﺯﺍﻱ ﺘﺴﻴﺒﻪ ﻴﻀﺭﺒﻬﺎ؟‬
  • 41. ‫- ﻤﺎ ﻫﻴﺎ ﻤﺎ ﺴﻜﺘﺘﺵ، ﻗﺎﻤﺕ ﻤﻨﻔﻭﻀﻪ ﺯﻱ ﺍﻟﻤﺎﺭﺩ، ﻭﺭﺍﺤﺕ‬ ‫ﻤﺎﺴﻜﻪ ﻓﻲ ﺨﻨﺎﻗﻪ ﻭﻫﺎﺕ ﻴﺎ ﺭﺯﻉ ﻓﻴﻪ، ﻟﻐﻴﺎﻴﺔ ﻟﻤﺎ ﺴﻴﺤﺕ ﺩﻤﻪ.‬ ‫- ﻋﻔﺎﺭﻡ ﻋﻠﻴﻬﺎ. ﻨﺒﻭﻴﻪ ﺒﺕ ﻓﺤﻠﻪ ﻤﺎ ﻴﺘﺨﺎﻓﺵ ﻋﻠﻴﻬﺎ. ﺍﻟـﺩﻭﺭ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﺎﻗﻲ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺨﻴﺨﻪ ﺤﺴﻥ، ﻭﺍﻟﻭﺍﺩ ﺭﺍﻤﻲ ﻤﺎﺴﻜﻪ ﻤﻥ ﺭﻗﺒﺘـﻪ‬ ‫ﻭﻨﺎﺯل ﻓﻴﻪ ﺨﻨﻕ ﻟﻤﺎ ﻜﺎﻥ ﻫﻴﻔﻁﺱ.‬ ‫- ﺍﻤﺘﻰ ﺤﺼل ﺩﻩ ﻴﺎ ﺨﺒﺎﺹ.‬ ‫- ﺍﻤﺒﺎﺭﺡ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺩﺭﺴﻪ، ﻜﺎﻥ ﺭﺍﻜﺏ ﻋﻠﻴﻙ ﻓـﻲ ﺍﻟﺤـﻭﺵ،‬ ‫ﻭﻟﻭﻻ ﺍﻨﺎ ﻭﺃﺼﺤﺎﺒﻲ، ﻜﺎﻥ ﻤﻭﺘﻙ.‬ ‫- ﺒﺱ، ﺒﺱ ﻭﺍﻨﺕ ﻤ ‪‬ﺎﺭ ﻭﻜﺩﺍﺏ.‬ ‫ﻌ‬ ‫- ﺃﻨﺎ ﻤ ‪‬ﺎﺭ ﻭﻜﺩﺍﺏ ﻴﺎ ﻓﻁﻴﺭﻩ ﺒﺘﻌﻤﻠﻬﺎ ﻜل ﻴﻭﻡ ﻗﺩ ﻜﺩﺍ ﻋﻠـﻰ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﺍﻟﺴﺭﻴﺭ، ﺘﻌﺭﻑ ﻴﺎ ﻋﻡ ﻭﺤﻴﺩ ﺍﻟﻌﺠل ﺩﻩ ﺒﻴﺸﺦ ﻋﻠﻰ ﻨﻔﺴﻪ.‬ ‫- ﻗﺎل ﻴﻌﻨﻲ ﺍﻨﺕ ﺍﻟﻠﻲ ﻤﺎ ﺒﺘﺸﺨﺵ.‬ ‫- ﺃﻨﺎ ﻴﺎ ﻤﺼﻨﻥ، ﻁﺏ ﺸﻡ ﻜﺩﺍ ﻫـﺩﻭﻤﻰ، ﻭﺸـﻡ ﻫﺩﻭﻤـﻪ،‬ ‫ﻭﺸﻭﻑ ﻤﻴﻥ ﺍﻟﻠﻲ ﺭﻴﺤﺘﻪ ﺼﻨﺎﻥ.‬ ‫- ﺒﺱ، ﺒﺱ، ﺍﻨﺎ ﻨﺎﺯل ﺠﺎﺘﻜﻭ ﺍﻟﻬﻡ، ﺠﻭﺯ ﺒﻐﺎل ﻭﺒﺸﺨﻪ.‬ ‫***‬ ‫دبْ، دبْ، دب...‬ ‫ِ ِ ِ ْ‬ ‫ﻴﺎ ﺴﺎﺘﺭ ﻴﺎ ﺭﺏ. ﻤﻴﻥ ﺍﻟﻠﻲ ﺒﻴﺩﺏ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺍﻟﺴﺎﻋﻪ ﺩﻱ؟‬
  • 42. ‫- ﻻﺯﻡ ﺤﺩ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻨﻨﺎ ﺒﻨﺎﻜل.‬ ‫- ﻗﻭﻡ ﻴﺎ ﻤﺨﻔﻲ ﻴﺎ ﺴﻌﺩ ﺸﻭﻑ ﻤﻴﻥ؟‬ ‫- ﻭﺍﻨﺎ ﻤﺎﻟﻲ، ﻫﻭ ﻤﺎﻓﻴﺵ ﺇﻻ ﺍﻨﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺨﺭﻭﺏ ﺩﻩ. ﻁـﻭل‬ ‫ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ ﺭﻭﺡ ﻴﺎ ﺴﻌﺩ، ﺘﻌﺎﻟﻰ ﻴﺎ ﺴﻌﺩ.‬ ‫- ﻗﻭﻤﻲ ﻴﺎ ﻤﺨﻔﻴﺔ ﺍﻟﻨﻘﺎ ﻴﺎ ﺒﻁﻪ ﺍﻓﺘﺤﻲ.‬ ‫- ﻷ ﻴﺎ ﺍﺨﺘﻲ ﺃﻨﺎ ﺨﺎﻴﻔﻪ، ﻭﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﺒﺭﺩ.‬ ‫- ﺍﻗﻭﻡ ﺍﻨﺎ ﻴﺎ ﺍﻤﻪ.‬ ‫- ﻤﻴﻥ، ﻋﺼﻔﻭﺭﻩ، ﺍﻨﺸﺎﷲ ﺘﻜﺴﺒﻲ.‬ ‫- ﺍﻗﻭﻡ ﺍﻨﺎ ﻤﺩﺍﻡ ﻋﺠﺯﺘﻡ، ﻭﺍﻟﻌﺠﺯ ﺠﺎﻟﻜﻡ. ﺤﺎﻀﺭ ﻴـﺎﻟﻠﻲ ﻉ‬ ‫ﺍﻟﺒﺎﺏ، ﺍﺼﺒﺭ ﺸﻭﻴﻪ. ﻤﻴﻥ، ﺨﺎﻟﺘﻲ ﺴﻌﺩﻩ. ﻴﺎ ﺃﻫﻼ ﻴﺎ ﺃﻫﻼ، ﺤﻤﺩﺍ‬ ‫ﷲ ﻋﻠﻰ ﺴﻼﻤﺘﻙ.‬ ‫- ﺍﷲ ﻴﺴﻠﻤﻙ ﻴﺎ ﺤﺴﻨﻪ ﻴﺎﺒﺘﻲ، ﻜﻴﻑ ﺤﺎﻟﻙ؟ ﺃﻤﺎل ﻓﻴﻥ ﺯﻨـﻪ‬ ‫ﻭﺍﻟﻭﻻﺩ؟‬ ‫- ﺘﻼﻗﻴﻬﺎ ﻨﺎﻤﺕ.‬ ‫- ﻫ ‪‬ﺎ ﺍﻡ ﻓﺸﻠﻪ ﻨﺎﻴﻤﻪ ﺘﻔﺸل ﻟﺤﺩ ﺩﻟﻭﻗﺘﻲ، ﻭﻜل ﺍﻟﺨﺒﻁ ﺩﻩ ﻭﻤﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺴﻤﻌﺘﺵ؟‬ ‫- ﺭﻭﺡ ﻴﺎ ﺴﻌﺩ ﺨﺒﻁ ﻋﻠﻰ ﺨﺎﻟﺘﻙ ﺯﻨـﻪ، ﻭﺍﻨـﺩﻩ ﻋﻠﻴﻬـﺎ.‬ ‫ﺠﺎﺒﺭﻱ ﺍﻟﺯﺍﺩ ﻴﺎ ﺨﺎﻟﻪ. ﻏﻴﺭﻱ ﺭﻴﻘﻙ.‬
  • 43. ‫- ﺘﺴﻠﻤﻲ ﻴﺎﺒﺘﻲ، ﺍﻨﺎ ﻓﻁﺭﺕ ﻑ ﺍﻟﻘﻁﺭ ﻤﻥ ﺒﺩﺭﻱ.‬ ‫- ﺁﻫﻲ ﺯﻨﻪ ﺼﺤﻴﺕ.‬ ‫- ﺃﻫﻼ ﻴﺎ ﺨﺎﻟﻪ. ﺸﺭﻓﺘﻲ.‬ ‫- ﻴﺎ ﺴﺎﺘﺭ، ﻤﺎﻟﻙ ﺒﺘﺘﻜﻠﻤﻲ ﻤﻥ ﻏﻴﺭ ﻨﻔﺱ، ﻫﻭ ﺍﻨـﺎ ﺠﺎﻴـﻪ‬ ‫ﺍﺴﺘﻌﻁﻰ ﻤﻨﻙ. ﺩﺍﻨﺎ ﺤﻤﺎﺘﻙ، ﻭﺨﺎﻟﺘﻙ، ﺍﻡ ﺍﻟﺒﻐل ﺍﻟﻠـﻲ ﻗـﺎﻨﻴﻜﻲ‬ ‫ﻴﻌﻨﻲ ﺘﻘﻭﻤﻲ ﻭﺍﻗﻔﻪ ﺯﻨﻬﺎﺭ ﻟﻤﺎ ﺘﺸﻭﻓﻴﻨﻲ، ﺘﻘﻔﻲ ﻋﻠﻰ ﻁﺭﺍﻁﻴـﻑ‬ ‫ﺼﻭﺍﺒﻌﻙ، ﻭﺘﺒﻭﺴﻲ ﻴﺩﻱ ﻜﻤﺎﻥ.‬ ‫- ﻴﻭﻩ ﻴﺎ ﺨﺎﻟﺘﻲ، ﺍﻟﺩﻨﻴﺎ ﻨﻭﺭ ﻭﺒﺭﻜﺔ.ﺍﻗﺩﺭ، ﺩﺍﻨﺘـﻲ ﺍﻟﺨﻴـﺭ‬ ‫ﻭﺍﻟﺒﺭﻜﺔ.‬ ‫- ﺍﷲ ﻴﺒﺎﺭﻙ ﻓﻴﻜﻲ ﻴﺎ ﺤﺴﻨﻪ ﻴﺎ ﺒﺘﻲ. ﻭﻴﺤﻠﻲ ﻟـﻙ ﺩﻨﻴﺘـﻙ.‬ ‫ﻁﻭل ﻋﻤﺭﻙ ﻴﺎ ﻤﺭﺍﺕ ﺍﺒﻨﻲ ﻭﺍﻨﺘﻲ ﻜﺩﺍ ﺘﺴﺩﻱ ﺍﻟﻨﻔﺱ، ﻭﻤﻘﺎﺒﻠﺘﻙ‬ ‫ﺯﻱ ﻭﺸﻙ، ﻋﻜﺭﻩ. ﺃﻤﺎل ﻓﻴﻥ ﺍﻟﺒﻐل ﺍﻟﻠﻲ ﻗﺎﻨﻴﻜﻲ، ﻭﻴﻨﻪ ﺭﺍﺡ؟‬ ‫- ﺠﺭﻯ ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﺨﺎﻟﻪ، ﺍﻨﺘﻲ ﺠﺎﻴﻪ ﺘﻘﻭﻟﻲ، ﻴﺎ ﺸﺭ ﺇﺸـﺘﺭ، ﻭﻻ‬ ‫ﺒﺎﻴﺘﻪ ﻓﻲ ﺍﻟﻘﻁﺭ ﺘﻌﺩﻴﻬﻡ ﻉ ﺍﻟﺴﺒﺤﻪ. ﻗﺎل ﻴﺎ ﻗﺎﻋﺩﻴﻥ ﻴﻜﻔﻴﻜﻡ ﺸـﺭ‬ ‫ﺍﻟﺠﺎﻴﻴﻥ .‬ ‫- ﻗﻌﺩﺕ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﺤﻴﻁﻪ ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺨﻴﺘﻲ، ﻴﺎ ﻓﻘﺭﻴﻪ، ﻴﺎ ﻭﺍﻜﻠـﻪ‬ ‫ﻨﺎﺴﻙ. ﺠﺎﺘﻬﺎ ﺩﺍﻫﻴﻪ ﺍﻟﺒﻁﻥ ﺍﻟﻠﻲ ﺠﺎﺒﺘﻙ.‬
  • 44. ‫- ﺠﺭﻯ ﺇﻴﻪ ﻴﺎ ﺨﺎﻟﻪ، ﺍﻨﺘﻲ ﻗﺎﻁﻌﻪ ﻤﺸﻭﺍﺭ ﻁﻭﻴل ﻋﺭﻴﺽ،‬ ‫ﻤﻥ ﻫﻨﺎﻙ ﻟﻬﻨﺎ ﻤﺨﺼﻭﺹ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﺒﻘﻴﻥ ﺩﻭل. ﺩﺍ ﺤﺘﻰ ﺍﻟﺯﻴﺎﺭﻩ‬ ‫ﺍﻟﻠﻲ ﺍﻨﺘﻲ ﺠﺎﻴﺒﺎﻫﺎ ﺘﻘﻴﻠﻪ ﻋﻠﻴﻜﻲ.‬ ‫- ﺒﺘﺘﻨﺄﻭﺯﻯ ﻴﺎ ﺒﻨﺕ ﺨﻀﺭﻩ، ﻜﻔﺎﻴﻪ ﺍﻟﺸﻴل ﺍﻟﻠﻲ ﺍﻤﻙ ﻋ ‪‬ﺎﻟﻪ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺘﺒﻌﺘﻬﺎ، ﺍﻟﺤﻕ ﻋﻠ ‪‬ﺎ ﻭﺤﺸﺘﻭﻨﻲ، ﺠﻴﺕ ﺍﺸﻭﻓﻜﻡ.‬ ‫ﻴ‬ ‫- ﻴﺎ ﺨﺎﻟﻪ، ﻗﺎﻁﻌﻪ ﻤﺸﻭﺍﺭ ﻴﻬﺩ ﺍﻟﺤﻴل، ﻭﻟﻴﻠـﻪ ﺴـﻔﺭ ﻓـﻲ‬ ‫ﺍﻟﻘﻁﺭ، ﻋﺸﺎﻥ ﺘﺸﻭﻓﻴﻨﺎ! ﺸﻔﺘﻲ ﺍﻟﻨﺒﻲ!‬ ‫- ﺁﻩ ﻴﺎ ﻋﺭﺓ ﺍﻟﻨﺴﺎﻭﻴﻴﻥ، ﻁﻭل ﻋﻤﺭﻙ ﻭﻟﺴﺎﻨﻙ ﻴﻨﻘﻁ ﺯﻓﺕ.‬ ‫ﻋﻴﻨﻲ ﻋﻠﻴﻙ ﻴﺎ ﻭﻟﺩﻱ، ﻭﺍﻨﺎ ﺍﻟﻠﻲ ﺠﺎﻴﻪ ﻤﺸﺘﺎﻗﻪ، ﻭﺒﺎﻴﺘﻪ ﺍﺨﺒﺯ ﻓﻲ‬ ‫ﺍﻟﺭﻏﻔﺎﻥ، ﻭﺍﻨﻀﻑ ﻓﻲ ﺍﻟﺯ ﹶﺭ، ﻭﻗﺎﻁﻌﻪ ﺍﻟﻁﺭﻴـﻕ ﻋﻠـﻰ ﻤـﻼ‬ ‫‪‬ﻓ‬ ‫ﻭ ﱠﻲ.‬ ‫ﺸ‬ ‫- ﻤﻌﻠﺵ ﻴﺎ ﺤﺎ ‪‬ﻪ... ﻤﻌﻠﺵ ، ﻫﻴﺎ ﺯﻨﻪ ﻜﺩﺍ، ﺒﺱ ﻭﺍﷲ ﻗﻠﺒﻬﺎ‬ ‫ﺠ‬ ‫ﺍﺒﻴﺽ.‬ ‫- ﺍﻨﺘﻲ ﺍﻟﻠﻲ ﻗﻠﺒﻙ ﺍﺒﻴﺽ ﻴـﺎﺒﺘﻲ. ﺩﻱ ﺒـﺕ ﺨﻴﺘـﻲ ﻭﺍﻨـﺎ‬ ‫ﻋﺎﺭﻓﺎﻫﺎ، ﻋﻤﺭ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻤﺎ ﻫﺎﻴﺼﻔﻲ ﻤﻥ ﻴﻤﺘﻲ، ﻗﺩﻤﻬﺎ ﺸﻭﻡ ﻤـﻥ‬ ‫ﻴﻭﻡ ﻤﺎ ﺨﺩﻨﺎﻫﺎ، ﻭﺸﻬﺎ ﻴﻘﻁﻊ ﺍﻟﺨﻤﻴﺭﻩ ﻤﻥ ﺍﻟﺒﻴﺕ. ﺴﻠﻌﻭﻩ، ﻭﺯﻱ‬ ‫ﺍﻟﺤﺩﺍﻴﻪ، ﺴﻭﺩﻩ ﻭﺠﺭﺒﻭﻋﻪ، ﺍﷲ ﻴﺴﺎﻤﺤﻪ ﺍﺒﻭﻫـﺎ ﺒﻘـﻰ. ﺒﻨـﺕ‬ ‫ﺨﻀﺭﻩ ﺨﻠﻔﺘﻬﺎ ﻜﻠﻬﺎ ﺸﺨﺎﻟﻴل. ﻭﺍﷲ ﺍﻥ ﺍﻟﻭﺍﺩ ﻤﺎ ﺴﻤﻊ ﻜﻼﻤـﻲ،‬