Λογοτεχνία β΄ γυμνασίου

1. ΑΝΤΟΥΑΝ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ - ΕΞΥΠΕΡΥ
1900 – 1944

2. Ήταν Γάλλος συγγραφέας, γνωστός στο ευρύ
κοινό από το βιβλίο του «Ο Μικρός Πρίγκιπας»,
το οποίο μεταφράστηκε σε περίπου 60 γλώσσες
και έρχεται τρίτο σε πωλήσεις βιβλίο στην
παγκόσμια ιστορία, μετά από τη Βίβλο και το
Κεφάλαιο του Καρλ Μαρξ.

3. Γεννήθηκε στην πόλη Λυών της Γαλλίας το 1900. Ήταν
το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας και
μεγάλωσε στο ευτυχισμένο περιβάλλον μιας παλιάς
αριστοκρατικής οικογένειας.

4. Θεωρείται ως ένας από τους πιο σημαντικούς γάλλους
συγγραφείς. Ο έρωτας, η λογοτεχνία και η αεροπλοΐα
αποτέλεσαν τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της
όμορφης και γεμάτης περιπέτεια ζωής του.

5. Σε ηλικία 12 ετών παρακολουθούσε μία ομάδα
μηχανικών να συναρμολογούν ένα αεροπλάνο.
Όταν το αεροπλάνο ολοκληρώθηκε, οι μηχανικοί τον
προσκάλεσαν να πετάξει μαζί τους.
Ο ενθουσιασμός από την αίσθηση της πτήσης
αιχμαλώτισαν για πάντα τη φαντασία του.

6. Το 1918 τελείωσε το γυμνάσιο και ταυτόχρονα
παρακολουθούσε με ενθουσιασμό τα νέα από τις
μεγάλες πτήσεις Γάλλων αεροπόρων.

7. Το 1921 υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην
Αεροπορία. Ο σταθμός αυτός της ζωής του ήταν πολύ
σημαντικός, αφού εκεί έβαλε στόχο να εκπληρώσει
την παιδική του επιθυμία, να γίνει δηλαδή πιλότος.

8. Η ανυπομονησία του να πετάξει ήταν τόσο μεγάλη που
πολλές φορές τον οδηγούσε σε σφάλματα, τα οποία
κατέληγαν σε μικροατυχήματα. Το 1922 απέκτησε και
το πτυχίο του πιλότου μαχητικών. Υπήρξε μάλιστα από
τους πρωτοπόρους των υπερατλαντικών πτήσεων.

9. Ως πιλότος, έκανε με τα ταξίδια του πιο ενδιαφέρουσα
και πλούσια σε περιπέτειες τη ζωή του. Όλες αυτές οι
εμπειρίες του θα γίνουν ταυτόχρονα και θέμα του
συγγραφικού του έργου.

10. Σε ηλικία 26 ετών εργάστηκε σε ταχυδρομική
αεροπορική εταιρεία εκτελώντας την αεροπορική
γραμμή Τουλούζη – Καζαμπλάνκα –Ντακάρ.

11. Στα 29 του χρόνια μετατέθηκε στη Νότιο Αμερική
για να οργανώσει τις υπερατλαντικές ταχυδρομικές
πτήσεις με την Αργεντινή, τη Χιλή, την Παραγουάη
και τη Βραζιλία.

12. Ασχολήθηκε επίσης με τη δημοσιογραφία και κατά την
έναρξη του εμφυλίου πολέμου στην Ισπανία το 1936,
ανέλαβε να καλύψει δημοσιογραφικά τις εμφύλιες
συγκρούσεις στη Βαρκελώνη.

13. Το 1938, ένα σοβαρό ατύχημα σε μια από τις
πτήσεις που πραγματοποιούσε θα του προκαλέσει
σοβαρά τραύματα και θα νοσηλευτεί σε κρίσιμη
κατάσταση στο νοσοκομείο της Νέας Υόρκης.

14. Το 1940, όταν κατέρρευσε το γαλλικό μέτωπο, κατέφυγε
στη Ν. Υόρκη. Αργότερα γύρισε στην Ευρώπη και το
1943 κατατάχθηκε στις αεροπορικές δυνάμεις των
Συμμάχων.

15. Στις 31 Ιουλίου 1944 στις 8.45 το πρωί απογειώθηκε με το
Lightning P-38 του από το αεροδρόμιο της Κορσικής για
επιχείρηση στα νότια της Γαλλίας.
Ήταν το τελευταίο του ταξίδι.

16. 26 Σεπτεμβρίου 1998. Μέσα σε μια θύελλα ένα ψαροκάικο
ανασύρει από τον βυθό της Μεσογείου κάποια σημαντικά
ευρήματα που η μοίρα θέλησε να μπλεχθούν στα δίχτυα του:
ένα βραχιόλι και δύο κομμάτια αεροπλάνου Lightning Ρ38.

17. Το 2000 ο αρχαιολόγος Λυκ Βαρνέλ θα ταυτοποιήσει επισήμως
τμήμα της μηχανής και της ουράς του αεροπλάνου του
Εξυπερύ, το οποίο εντόπισε στην περιοχή της Μασσαλίας.
Τα αίτια της πτώσης παρέμειναν άγνωστα.

18. Στις αρχές του 2008, ένας Γερμανός πιλότος, ο Χορστ
Ρήπερτ, 88 ετών, δήλωσε ότι στις 31 Ιουλίου του 1944 είχε
καταρρίψει ένα αεροπλάνο τύπου Lightning P-38 στον
τόπο όπου εντοπίστηκε το αεροπλάνο του Εξυπερύ.
Δήλωσε μάλιστα ότι ως νέος θαύμαζε τον συγγραφέα και θα
ευχόταν τελικά να μην ήταν εκείνος που τον είχε καταρρίψει.

19. ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ
Ο αεροπόρος, 1926
Ο Ταχυδρόμος του Νότου, 1928
Νυχτερινή πτήση, 1931
Γη των ανθρώπων, 1938
Πιλότος πολέμου, 1942
Ο Μικρός Πρίγκιπας, 1943
Γράμμα σε έναν όμηρο, 1943
Citadelle,1948
Γραπτά του πολέμου 1939-1944, επιστολές, 1982

20. Ο Μικρός Πρίγκιπας

21. ΑΦΙΕΡΩΣΗ
Στον Leon WERTH
θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη απ' τα παιδιά που αφιέρωσα
το βιβλίο αυτό σ' ένα μεγάλο· ωστόσο, έχω μια σοβαρή δικαιολογία:
αυτός ο μεγάλος είναι ο πιο καλός μου φίλος σε τούτο τον κόσμο.
Έχω και μια άλλη δικαιολογία:
αυτός ο μεγάλος όλα τα καταλαβαίνει, ακόμη και τα παιδικά βιβλία.
Έχω και μια τρίτη δικαιολογία:
αυτός ο μεγάλος ζει στη Γαλλία, όπου πεινάει και κρυώνει.
Έχει τόσο μεγάλη ανάγκη από κάποια παρηγοριά. Αν όλοι οι
παραπάνω λόγοι δεν είναι αρκετοί, πολύ θα το ήθελα ν' αφιερώσω
τούτο το βιβλίο στο παιδί που ήταν άλλοτε αυτός ο μεγάλος. Όλοι οι
μεγάλοι ήταν κάποτε παιδιά (Μα λίγοι ίσως ανάμεσά τους το
θυμούνται).
Διορθώνω, λοιπόν, την αφιέρωσή μου:
Στον Leon WERTH ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ

22. Το βιβλίο αποτελείται από 27 κεφάλαια που είναι μικρά
σε έκταση και έναν επίλογο.
Ο αφηγητής-συγγραφέας αρχικά αναφέρει στον
αναγνώστη την αδυναμία των ενηλίκων να
αντιληφθούν τις ζωγραφιές του. Η αδυναμία τους αυτή
οφείλεται, σύμφωνα με τον συγγραφέα, στο γεγονός
ότι βλέπουν μόνο την επιφάνεια χωρίς φαντασία,
συναισθήματα και «καρδιά». Συνέπεια αυτού του
γεγονότος είναι να μην μπορούν να δουν το πραγματικό
μήνυμα και τη σημασία όλων των πραγμάτων που
βρίσκονται γύρω τους. Αυτό το συμπέρασμα του
συγγραφέα αποτελεί και το έναυσμα για τη συγγραφή
του βιβλίου.

23. ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Στοχάστηκα τότε πολύ πάνω στις περιπέτειες στη
ζούγκλα και - με τη σειρά μου - πέτυχα να σκαρώσω
την πρώτη μου ζωγραφιά, μ' ένα χρωματιστό μολύβι.
Τη ζωγραφιά υπ' αριθμόν 1. Ήταν κάπως έτσι:

24. Έδειξα το αριστούργημά μου σε μερικούς μεγάλους
και τους ρώτησα αν τους φόβιζε.
Εκείνοι μου απάντησαν:
«Γιατί να μας φοβίσει ένα καπέλο;»

25. Το σχέδιό μου βέβαια δεν έδειχνε ένα καπέλο.
Έδειχνε ένα βόα που χώνευε έναν ελέφαντα. Τότε κι
εγώ ζωγράφισα την εσωτερική μεριά του βόα, για να
μπορέσουν οι μεγάλοι να καταλάβουν.
Πάντα τους χρειάζονται εξηγήσεις για να καταλάβουν.
Η ζωγραφιά μου υπ' αριθμόν 2 ήταν κάπως έτσι:

26. Η πλοκή του βιβλίου αρχίζει από το
δεύτερο κεφάλαιο όταν ο αφηγητής
συναντά τον Μικρό Πρίγκιπα στην έρημο
όπου συνετρίβη το αεροπλάνο του.

27. Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ
- «Ζωγράφισε μου ένα αρνάκι...»
Τινάχτηκα όρθιος σαν να με είχε χτυπήσει κεραυνός. Έτριψα και
ξανάτριψα τα μάτια μου. Κοίταξα και ξανακοίταξα μ' επιμονή. Κι
είδα ένα πολύ παράξενο μικροσκοπικό ανθρωπάκι που με
παρατηρούσε προσεχτικά. Να το καλύτερο πορτραίτο του, που -
αργότερα - κατάφερα να κάνω.

28. - «Μα τι κάνεις 'δω πέρα;»
Και τότε μου ξανά 'πε ολότελα απλά και ήρεμα, σαν
να 'ταν κάτι πολύ σοβαρό:
- «Σας παρακαλώ πολύ... ζωγραφίστε μου ένα αρνί...».
Τότε το ζωγράφισα.
Το κοίταξε προσεκτικά κι ύστερα είπε:
«Όοχι! Αυτό είναι κιόλας πολύ άρρωστο.
Φτιάξε μου ένα άλλο».

29. Ζωγράφισα πάλι...
Ο φίλος μου χαμογέλασε ευγενικά, αποφεύγοντας
μ' επιείκεια να μου κάνει κριτική:
- «Το βλέπεις πολύ καλά... αυτό δεν είναι αρνάκι,
είναι ένα κριάρι. Έχει κέρατα...»

30. Έφτιαξα ξανά τη ζωγραφιά μου.:
Όμως κι αυτή την αρνήθηκε, το ίδιο όπως και τις
δυο προηγούμενες:
- «Αυτό είναι πολύ γέρικο. Θέλω ένα αρνάκι που να
ζήσει για πολύ καιρό»

31. Χάνοντας τότε την υπομονή μου και - καθώς
βιαζόμουν να ξεμοντάρω τον κινητήρα μου -
σκάρωσα στα γρήγορα τούτο το σχέδιο και το
'σπρωξα προς το μέρος του.
- «Αυτό είναι ένα κουτάκι. Το αρνάκι που θέλεις
είναι μέσα...»

32. Ωστόσο, πολύ ξαφνιάστηκα, βλέποντας να φωτίζεται το
πρόσωπο του μικρού μου κριτή:
- «Είναι ακριβώς όπως το ήθελα! Νομίζεις πως θα
χρειάζεται πολύ χορτάρι αυτό το αρνάκι;»
- «Γιατί;»
- «Το σπίτι μου είναι πολύ μικρό...»
- «Σίγουρα δεν θα 'χεις πρόβλημα. Σου έδωσα ένα πολύ
μικρούτσικο αρνάκι.»
Έσκυψε το κεφάλι του πάνω απ' τις ζωγραφιές:
- «Δεν είναι δα και τόσο μικρό... Να...αποκοιμήθηκε...»
Έτσι έκανα τη γνωριμία με το μικρό πρίγκιπα.

33. Έτσι ο αφηγητής ο Μικρός Πρίγκιπας
γνωρίζονται και γίνονται φίλοι.

34. Ο καινούργιος του φίλος σιγά-σιγά τού διηγείται
την επίσκεψή του σε άλλους πλανήτες, όπου
υπάρχουν άνθρωποι ματαιόδοξοι αλλά και κάποιοι
(ελάχιστοι) περισσότερο "ανθρώπινοι".

35. Δεν ξεχνάει ποτέ και με τίποτα τις ερωτήσεις που
έχει υποβάλει, ενώ ο ίδιος, αντίθετα, δεν
συνηθίζει ν’ απαντάει στις ερωτήσεις των άλλων.

36. Ο μικρός Πρίγκιπας κάνει μερικές βαθυστόχαστες και
ιδεαλιστικές παρατηρήσεις σχετικά με τη ζωή και την
ανθρώπινη φύση.

37. -Τι είσαστε;, τα ρώτησε κατάπληχτος.
- Εμείς είμαστε τριαντάφυλλα, είπαν τα τριαντάφυλλα.

38. Και τώρα το απόσπασμα από το
βιβλίο μας …
Ο μικρός πρίγκιπας και
η αλεπού

39. «Νόμιζα πως ήμουν πλούσιος, γιατί είχα δικό μου
ένα μοναδικό στον κόσμο λουλούδι, και να που δεν
έχω παρά ένα κοινό τριαντάφυλλο...».
Και, πέφτοντας χάμω στο γρασίδι, έκλαψε.

40. Τότε είναι που παρουσιάστηκε η αλεπού.

41. - Σε παρακαλώ..., ημέρωσέ με…

42. Αν με ημερώσεις, ο ένας θα έχει την ανάγκη
του άλλου. Για μένα εσύ θα είσαι μοναδικός
στον κόσμο.
Για σένα εγώ θα είμαι μοναδική στον
κόσμο...

43. «Ο χρόνος που πέρασες με το τριαντάφυλλό σου είναι
αυτό που το κάνει ξεχωριστό για σένα».

44. …το δικό μου τριαντάφυλλο έχει πιο πολλή
σημασία …

45. … αφού είναι αυτό που πότισα.

46. Αφού είναι αυτό που έβαλα κάτω από τη γυάλα…

47. -Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι
πολύ απλό:

48. Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά.
Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια.

49. Η ιστορία του βιβλίου ολοκληρώνεται με την επιστροφή του
Μικρού Πρίγκιπα στον πλανήτη του. Αποχαιρετά με τον δικό
του τρόπο τον συγγραφέα και ζητά τη βοήθεια του φιδιού για
να «επιστρέψει» ψηλά στον ουρανό, εκεί όπου βρίσκεται ο
πλανήτης του.

50. Ο κύκλος της ιστορίας κλείνει και στον επίλογο ο
συγγραφέας εκφράζει το μεγάλο κενό που νιώθει από τη
φυγή του μικρού πρωταγωνιστή.