2. Ο Απρίλιος σηματοδοτεί το άνοιγμα και την
άνθηση και ήταν αφιερωμένος στη θεά Αθηνά
Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό
ρήμα aperio που σημαίνει «ανοίγω».
4. Ο Απρίλιος, ή Απρίλης είναι ο τέταρτος μήνας του έτους κατά
το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό Hμερολόγιο, ο όγδοος κατά το
Εκκλησιαστικό που αρχίζει τον Σεπτέμβριο, ο δεύτερος κατά
το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο και ο δέκατος στο αττικό
ημερολόγιο ο οποίος ονομάζονταν Μουνιχιών και
αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 24 Μαρτίου-22 Απριλίου
του Γρηγοριανού ημερολογίου. Ο Απρίλιος περιλαμβάνει 30
ημέρες.
6. Η «Πρωταπριλιά» με τα αθώα ψέματά της είναι ένα πανευρωπαϊκό
έθιμο. Στην Ελλάδα το αρχαίο αυτό έθιμο έφτασε, μάλλον, την εποχή
των Σταυροφοριών κι έχει τις ρίζες του στους αρχαίους Κέλτες. Επειδή
τον Απρίλιο ο καιρός καλοσύνευε συνήθιζαν την πρωταπριλιά να
πηγαίνουν για ψάρεμα. Τις περισσότερες φορές γύριζαν φυσικά με
άδεια χέρια, κι έτσι κατέφευγαν σε ψεύτικες ιστορίες για μεγάλα ψάρια.
Στη χώρα μας διαγωνίζονται για το ποιος θα πει το μεγαλύτερο ψέμα,
όπως το: «Έλα να πούμε ψέματα»
8. Διονύσιος Σολωμός- Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι- Από το Β’ Σχεδίασμα
“Τώρα είν’ Απρίλης και χαρά, τώρα είναι καλοκαίρι
το λεν τ’ αηδόνιαστα κλαριά κι οι πέρδικες στα πλάγια.
Παν τα κοπάδια στα βουνά να ξεκαλοκαιριάσουν
παν και κοντά οι τσοπάνηδες βαρώντας τη φλογέρα
να τυροκομήσουνε και τη νομή να βγάλουν
και να γιορτάσουν τ’ Άη Γιωργού, να ρίξουν στο σημάδι.
Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη
η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι.
Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει:
«Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει».
———————————————–
Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Aπρίλη,
Kι’ η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
Kαι μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους
Aνάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος.
Nερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,
Xύνονται μες στην άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,
Kαι παίρνουνε το μόσχο της, κι’ αφήνουν τη δροσιά τους,
Kι’ ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους,
9. Κωστής Παλαμάς- Λαμπρή
Δράμα και θάμα του Απριλιού γιορτή και του Κυρίου
Λαμπρή,
μυστικό ρόδο που οι σκληροί γεννούν του μαρτυρίου
Σταυροί,
χαρά των άδολων καρδιών και των ολόασπρων κρίνων
Λαμπρή,
Βόηθα τη δόξα του ξανά το Γένος των Ελλήνων
να βρη.
Γίνε ελεούσα Παναγιά ή με το δόρυ η Κόρη
Λαμπρή,
μεσουρανής κάμε να πάνε ως πρώτα οι δαφνοφόροι
καιροί.
Στο στόμα ως έχουν το φιλί του Πάσχα όλοι, μεγάλοι,
μικροί,
δείξε φιλί αναστάσιμο και την Ελλάδα πάλι
Λαμπρή.
Πρόσταξε του όκνου οι δαίμονες να πέσουν και του μίσους
νεκροί.
Στήσε μας της θυσίας βωμούς και της αγάπης Κροίσους,
Λαμπρή.
Από λατρείες παλιές και νέες άναψε Υμέναιον ένα,
Λαμπρή,
για μιαν απίστευτη στο θάμα των Ελλήνων γέννα,
μπορεί.
10. Ρένα Καρθαίου – Απρίλιος
Γύρω , γύρω όλοι, παιδιά,
και στη μέση η Πασχαλιά!
Πάσχα κι η καρδιά του Απρίλη,
Φιληθείτε εχθροί και φίλοι.
«Δεύτε λάβετε φως» όλοι,
Φως στο σπίτι, στο περβόλι.
Μαύρες κότες σοκολάτα,
κόκκινα τ’ αυγά στα πιάτα.
Ζήτω τα βουνά κι οι κάμποι!
Φως στο φως ο ήλιος λάμπει.
Γύρω γύρω όλοι
και στη μέση η Πασχαλιά.
12. Απρίλη μου
Μουσική-Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ
και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ
Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές
Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το `χω μυστικό
Αστέρι μου, αστέρι μου χλωμό
του φεγγαριού αχτίδα στο γαϊτανόφρυδο
Στο γαϊτανο , στο γαϊτανοφρυδό σου
κρεμάστηκε η καρδιά μου σαν το πουλάκι στο ξόβεργο
Γιομίζ’ η γειτονιά…
Λουλούδι μου, λουλούδι μυριστό
και ρόδο μυρωδάτο, στη μάνα σου θα `ρθω
στη μάνα σου, στη μάνα σου θα `ρθω
να πάρω την ευχή της και το ταίρι που αγαπώ
Γιομίζ’ η γειτονιά…
13. Κώστας Βάρναλης- Το πέρασμά σου
Μουσική: Γιάννης Σπανός, Ερμηνεία: Κώστας Καράλης
Στη ζήση αυτή που τη μισούμε
στη γης αυτή που μας μισεί,
κι όσο να πιούμε δε σε σβηούμε
πόνε πικρέ και πόνε αψύ,
που μας κρατάς και σε κρατούμε.
Ήρθες Εσύ μιαν άγιαν ώρα,
όραμα θείο και ξαφνικό
και γέμισεν ανθόν, οπώρα,
κελαηδισμόν παθητικό
όλ’ η καρδιά μας, όλη η χώρα.
Αχ! τόσο λίγο να βαστάξει
τούτ’ η γιορτή κι η Πασχαλιά.
Έφυγες κι έχουμε ρημάξει
ξανά και πάλι η Πασχαλιά
γιατί έτσι λίγο να βαστάξει!
14. Απρίλιος
Στίχοι, Μουσική, Ερμηνεία: Ορφέας Περίδης
Ψαράδες την πρωταπριλιά μεγάλο ψέμα είπαν
σκαρφάλωσαν στις φασολιές και στα ουράνια βγήκαν
ήπιαν το γάλα των θεών, όλο το γαλαξία
αιώρες στο άλσος το ιερό με τα κορίτσια είδαν
τους πόθους και τα πάθη, το ερωτευμένο ελάφι
Το σάββατο τους ξύπνησαν οι γκάιντες και τα ντέφια
ο Λάζαρος ο αγέλαστος βάγια σκορπάει στα δίχτυα
το μοιρολόι της Παναγιάς, των γυναικών λουλούδια
αυτά αναστήσαν τον Χριστό, χαρές δες και λουλούδια
κι ο Άδης επικράνθη, τ’ άδυτα μύχια βάθη
Φωτιές τα χριστολούλουδα, η πλάση που ανασαίνει
χείλη με χείλη το γλυκό φιλι που ανασταίνει
ο ‘Αι Γιώργης στην πηγή πολέμησε τον δράκο
και τα νερά λευτέρωσε και πότισε τον κάμπο
ολόκληρη οικουμένη φιλί που ανασταίνει
Ψυχές ξυπνήσαν σώματα κι ήπιαν όλο το πάθος
πόσο κρατάει ο έρωτας όσο ανοιχτό ένα άνθος!
Άχρονο φως αόρατο, κατέβα να μας ντύσεις
κι όλου του κόσμου τις καρδιές να τις παρηγορήσεις
κόκκινες να τις βάψεις κι αόρατο να λάμψεις.
