2. En que nos diferenciamos dos animais, sobre todo dos
nosos parentes máis Próximos?
Cal foi o elemento que fixo que os humanos
desenvolvesen a súa capacidade de resolver problemas
de formas novas?
Algúns antropólogos afirman que esa capacidade ten
moito que ver coas nosas habilidades sociais.
Por qué somos mais listos?
3. Un cerebro para sobrevivir
Compartimos cos demais animais algunhas estructuras básicas cerebrais:
Cordón espiñal: medula, o talo cerebral e cerebelo (funcións de
reprodución, autoconservación e corporais automáticas
Complexo reptiliano: o olfactostriatum, corpus striatum e globus
pallidus (rexe os comportamentos agresivos e os comportamentos rituais)
Sistema límbico ou cerebro mamífero: tálamo, hipotálamo, amígdala,
pituitaria e hipocampo (relacionase coa emocións: medo, ansiedade, apego e
altruísmo).
Neocórtex ou cerebro humano: lóbulos frontais, parietais, occipitais e temporais
(depósito da maioría das funcións cognoscitivas)
As características do cerebro humano son:
Desenvolvemento acusado do lóbulo frontal
Asimetría entre hemisferios cerebrais
Desenvolvemento do neocórtex.
5. A asimetría do cerebro
especialización de cada unha das rexións cerebrais para distintas
funcións:
hemisferio esquerdo Relaciónase coa capacidade analítica:
control do aparato fonador e funcións lingüísticas
manexo lóxico da información
control do tempo
planificación, execución e toma de decisións
tamén á memoria a longo prazo
pensamento hipotético dedutivo.
O hemisferio dereito se relaciona coa capacidade intuitiva:
elabora e procesa a información (sons, imaxes, olores ou
sensacións)
Integra nun todo.
Dirixe as habilidades visuais, artísticas e musicais
A especialización determina:
uso dominante da man dereita (rexida polo hemisferio esquerdo)
o cruce dos hemicampos visuais de ambos os ollos.
Supón unha diferenza no modo de interpretar información
permite a creatividade e a invención.
6.
7.
8. A complexidade do neocórtex
Orixinouse hai máis ou menos 1 millón de
anos.
É a parte máis superficial do cerebro, ten
un grosor duns 3 mm
É o que nos proporciona todas as nosas
lembranzas, coñecementos, habilidades e
experiencia
Grazas aos seus cerca de 20 millóns de
neuronas interconectadas.
Mellora a capacidade de comunicación
Propicia a mellora nas habilidades
sociais dentro do grupo
10. O lobulo frontal
O lóbulo frontal é o responsable dalgunhas capacidades
cognitivas exclusivamente humanas:
o control das emocións
a planificación e anticipación
o control da memoria
o control sobre o aparato fonador que permite a linguaxe.
área de Broca: área específica do lóbulo frontal que
controla a linguaxe e só posúen os humanos
11. Ao longo da evolución humana:
O lóbulo frontal foi crecendo en tamaño en relación ao resto do
corpo
A súa superficie fíxose máis complexa.
O aumento do tamaño está en relación directa co tamaño do grupo
social.
As capacidades lingüísticas desenvolvéronse ao mesmo tempo e
permitiron mellor a complexidade social.
proporción entre o tamaño da parte e a do encéfalo
12. Evolución e encefalización
Foi posible por:
Cambio na alimentación: que permitiu aumentar o peso
do cerebro
Bipedia que implicou cambios:
No burato occipital que permitiu soster un maior
volume cerebral
No oso esfenoides que permitiu aumentar o tamaño
do cranio ao situarse en posición vertical
13. Intelixencia e cerebro
Tamaño relativo do encéfalo: a relación entre o tamaño do
encéfalo e o do corpo do animal
Índice de encefalización: relación entre o valor esperado
(para o peso do seu encéfalo dado o peso corporal) e o valor
real. (1 é o valor normal para a especie)
O índice de encefalización é proporcional á intelixencia.
14. Cerebro e estómago
O aumento do cerebro requiriu:
Un aumento da consumo de enerxía metabólica
A diminución do gasto enerxético a outros niveis
(dixestivos, disipación da calor...)
Unha diversificación da dieta
Unha dieta máis proteica: consumo de carne
As estratexias colectivas na busca de alimento: caza,
grupo social, planificación
15.
16. Xenes e linguaxe
O cerebro do homo sapiens
Formouse despois da derradeira glaciación
Leva consigo unha mutación: o xene FOXP2
Presente en todos os mamíferos, no ser humano actual
codifica unha proteína diferente.
Codifica unha proteína crucial para o desenvolvemento das
áreas de Wernicke e Broca, situadas no hemisferio
esquerdo.
intervén tamén no control das estruturas que permiten a
linguaxe articulada.
17. Unha infancia moi longa
O aumento do cerebro implica
O nacemento prematuro que require coidados da parella
Un crecemento do cerebro despois do parto que require interacción
social
A neotenia ou retención de caracteres xuvenís nos adultos da
especie.
A posibilidade de non pechar a aprendizaxe
A falta de especialización
18.
19. CURIOSIDADES
A inmatureza no ser humano prolóngase moito,
tanto, que mesmo os individuos adultos seguen
mantendo condutas infantís durante toda a súa
vida. Os seres humanos adultos non deixamos de
xogar e xogando estamos aprendendo durante
todo o noso percorrido vital.