3. Σκοπός Έρευνας:
• Η απόκτηση γνώσεων σχετικά με την
κατασκευή και τα υλικά ενός
οικοδομήματος .
• Η καλλιέργεια σεβασμού στο πολυτιμότερο
αγαθό που είναι η ανθρώπινη ζωή και
χρήζει προστασίας.
4. Ερευνητικά Ερωτήματα
1. Ποια η εξέλιξη της κατοικίας στο πέρασμα του
χρόνου;
2. Ποια είναι τα οικοδομήματα λατρείας και ποια
η τεχνοτροπία τους;
3. Ποιες οικοδομικές κατασκευές και πως
βοηθούν στις μεταφορές και στο εμπόριο;
4. Ποιες οικοδομικές κατασκευές εξυπηρετούν
το πολιτισμό και ποιες το πολίτευμα;
5. Ποια τα ταφικά οικοδομήματα στο πέρασμα
του χρόνου;
5. Αιτιολόγηση των Θεμάτων
Το συγκεκριμένο θέμα επιλέχτηκε, επειδή η
βασικότερη ανάγκη του ανθρώπου στη ζωή
του, την οποία πρέπει να φροντίζει ιδιαίτερα,
να την εξασφαλίζει και να την προστατεύει
και ο χώρος που μπορεί αυτά να πετύχει
είναι η κατοικία και τα διάφορα
οικοδομήματα, που εξελίσσονται ανάλογα με
την εποχή και τις ανάγκες του ανθρώπου.
Μαθήματα που σχετίζονται με το θέμα αυτής
της Ερευνητικής Εργασίας είναι τα εξής:
Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Κοινωνιολογία,
Οικονομία, Τεχνολογία, Αντοχή Υλικών,
Αρχιτεκτονικό Σχέδιο, Ιστορία,
Θρησκευτικά.
6. Από την υλοποίηση αναμένουμε τα ακόλουθα:
1. Οι μαθητές και οι μαθήτριές μας να αποκτήσουν
γνώσεις σχετικές με το θέμα.
2. Να γνωρίσουν πως τα οικοδομήματα επηρεάζουν
και επηρεάζονται από τις ανάγκες των ανθρώπων
και των κοινωνιών.
3. Να μάθουν πως αξιοποιούνται οι επιστημονικές
και οι τεχνολογικές γνώσεις στην κατασκευή των
διαφόρων οικοδομημάτων.
4. Να αναγνωρίσουν την αξία της ανθρώπινης ζωής
και να μάθουν να επιλέγουν σωστά όσα είναι
απαραίτητα για την ασφάλειά τους και για τις
ανέσεις της ζωής τους.
5. Να προβληματιστούν, να ερευνήσουν, να
συσχετιστούν στοιχεία και καταστάσεις και να
διατυπώσουν δικές τους προτάσεις.
8. Η βυζαντινή κατοικία
• Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους, τα σπίτια είχαν συνήθως έναν ή δύο ορόφους,
χωρίς όμως να λείπουν τα τριώροφα ή και τα πολυώροφα κτίσματα, συνήθεια
ρωμαϊκής καταγωγής.
9. • Οι περισσότερες κατοικίες διέθεταν στέρνες στα
ισόγεια ή χώρους για τα ζώα, ενώ το κυρίως δωμάτιο
βρισκόταν στον όροφο. Χωρίσματα από ελαφρά υλικά
διαιρούσαν τους ενιαίους χώρους σε μικρότερα δωμάτια,
ενώ το φως έφτανε μέσα στο σπίτι από τα παράθυρα,
στα οποία προσάρμοζαν κατάλληλα πλαίσια ώστε
δέχονται μικρά τζάμια οκταγωνικά ή ορθογώνια.Για τον
εξοπλισμό των σπιτιών με κινητά αντικείμενα
μαθαίνουμε από τις παραστάσεις ή τις γραπτές πηγές,
καθώς τα φθαρτά υλικά κατασκευής τους δεν
επέτρεψαν τη διατήρησή τους.
Γούσγουλα Ελένη
10. Η κατοικία στην αρχαία
Ελλάδα
• Oι κατοικίες στην αρχαία Ελλάδα ήταν ορθογώνιες, με δωμάτια γύρω
από μια ακάλυπτη εσωτερική αυλή που αποτελούσε και την κύρια πηγή
για το φωτισμό και αερισμό των χώρων. Το ισόγειο περιλάμβανε τον
ανδρώνα, το καθημερινό, την τραπεζαρία, την κουζίνα, το λουτρό και
ένα κελάρι. Τα υπνοδωμάτια, ο γυναικωνίτης και τα δωμάτια των
δούλων βρίσκονταν στον πάνω όροφο. Τα θεμέλια ήταν λίθινα και οι
τοίχοι από πηλό και ξύλο, ενώ οι στέγες σκεπάζονταν με κεραμίδια.
11. • Η πολυτέλεια των σπιτιών γινόταν φανερή μόνο στο εσωτερικό του. Το
εξωτερικό ήταν απλό και χωρίς διακόσμηση. Έτσι, δεν διέφεραν εξωτερικά τα
σπίτια των πλουσίων από αυτά των απλών πολιτών. Τα θεμέλια των σπιτιών
ήταν λίθινα. Ως υλικά κατασκευής χρησιμοποιούνταν η πέτρα με συνδετικό
πηλόχωμα και το ξύλο, ενώ οι επιφάνειες των τοίχων καλύπτονταν από λευκό
ή χρωματιστό ασβεστοκονίαμα. Ο βόρειος τοίχος του σπιτιού γινόταν
παχύτερος και με λίγα ανοίγματα. Η στέγη σκεπάζονταν από κεραμίδια.
Μια στενόμακρη είσοδο, που βρισκόταν συνήθως στην ανατολική και σπάνια στη
νότια πλευρά του κτιρίου, οδηγούσε σε μια τετράπλευρη ακάλυπτη εσωτερική
αυλή. Στο κέντρο της υπήρχε ένα πηγάδι καθώς και ένας βωμός, όπου
πραγματοποιούνταν οι θρησκευτικές τελετές. Το αίθριο αποτελούσε την κύρια
πηγή φωτισμού και αερισμού της οικίας. Γύρω από το αίθριο βρίσκονταν τα
δωμάτια. Δωμάτια υπήρχαν συνήθως στις τρεις πλευρές και σπάνια στις
τέσσερις πλευρές του κτιρίου.
Στο ισόγειο υπήρχαν ο ανδρώνας, το καθημερινό, η τραπεζαρία, η κουζίνα, το
λουτρό και ένα κελάρι. Στο πάνω όροφο υπήρχαν ο γυναικωνίτης και τα
δωμάτια των δούλων. Για να φτάσει κάποιος στον επάνω όροφο υπήρχαν στην
αυλή αστέγαστες ξύλινες ή και εσωτερικές προστατευόμενες σκάλες.
Μηνάς Κάκος
12. Βιοκλιματικό σπίτι
• Aν έχετε τη δυνατότητα της επιλογής του οικοπέδου όπου θα δημιουργήσετε
μια σωστή βιοκλιματική κατοικία, τότε θα πρέπει να λάβετε υπόψη κάποιες
παραμέτρους προσανατολισμού. Καλό θα είναι το οικόπεδο να έχει θέα προς το
νότο και κύριο άξονα κατά τη φορά ανατολής - δύσης. Mε αυτόν τον τρόπο το
κτίριο καλύπτεται από τους βορινούς ανέμους και αξιοποιείται σωστά η
θερμική ηλιακή ενέργεια. Φυσικά αυτά ισχύουν για ιδανικές τοποθεσίες, γιατί αν
το οικόπεδο βρίσκεται σε υψόμετρο ή υπάρχει μπροστά του μεγάλη κατωφέρεια
οι συνθήκες αλλάζουν.
13. • Eπίσης, κάποιες μορφολογικές ανωμαλίες του εδάφους ή η
ύπαρξη ανοιχτής θάλασσας μπροστά στο οικόπεδο πάλι μπορεί
να αλλάξουν σημαντικά την κατεύθυνση και την ένταση του
αέρα, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται διαφορές στη
θερμοκρασία. Θεωρείται αυτονόητο ότι πρέπει να
αποφεύγονται περιοχές όπου υπάρχουν καλώδια υπερύψηλης
τάσης, υποσταθμοί και πυλώνες της ΔEH, κεραίες κινητής
τηλεφωνίας ή ραδιοτηλεοπτικοί αναμεταδότες γιατί τα
ηλεκτρομαγνητικά πεδία που δημιουργούνται εγκυμονούν
σοβαρούς κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία.
Aν πιστεύετε ότι η επένδυσή σας είναι σοβαρή, μη διστάσετε να
προχωρήσετε σε μια μελέτη του εδάφους και του υπεδάφους,
σε μελέτη για ενδεχόμενο ύπαρξης επικίνδυνων
ραδιοσυχνοτήτων και ακτινοβολίας και φυσικά στην εκπόνηση
μελέτης που θα αφορά την αντισεισμική προστασία της
κατοικίας, αν η περιοχή έχει ιστορικό σεισμών.
Καρίνα Γκαλάζκα
14. Κατασκευές στον πολιτισμό
και το πολίτευμα
• Ποιες οικοδομικές κατασκευές εξυπηρετούν
τον πολιτισμό και ποιες το πολίτευμα;
15. Μουσείο
• Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Ελλάδας είναι ένα από τα
σημαντικότερα μουσεία του κόσμου στον τομέα της αρχαίας
τέχνης. Στις συλλογές του εκπροσωπούνται όλοι
οι πολιτισμοί που άνθισαν στον ελληνικό χώρο από την
προϊστορική εποχή ως το τέλος της Ρωμαιοκρατίας.
16. • Βρίσκεται στην περιοχή των Εξαρχείων στο κέντρο
της Αθήνας, μεταξύ των δρόμων Ηπείρου,
Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα, ενώ η κεντρική του
είσοδος βρίσκεται επί της οδού Πατησίων δίπλα από
το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο.
Ανδριανή Κανελλοπούλου
17. Βουλή
• Η Βουλή των Ελλήνων είναι το νομοθετικό σώμα της Ελλάδας.
Σύμφωνα με το τρέχον Σύνταγμα αποτελεί απλό νομοθετικό σώμα, ο
αριθμός των μελών του οποίου ορίζεται με νόμο και πρέπει να
κυμαίνεται από 200 μέχρι 300. Σήμερα συγκροτείται από 300 μέλη τα
οποία εκλέγονται από το εκλογικό σώμα για περίοδο τεσσάρων ετών.
18. • Το Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής είναι
ένα νεοκλασικό κτήριο που θεμελιώθηκε
το 1858 από τη Βασίλισσα Αμαλία και οικοδομήθηκε
σε σχέδια του Φρανσουά Μπουλανζέ. Είναι ένα
εντυπωσιακό κτήριο και αποτελεί ένα από τα
ιστορικότερα κτίσματα της πόλης.
• Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον
Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία συστάθηκε, με
ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής, το
2000 και άρχισε να λειτουργεί το 2003. Σκοπός του
Ιδρύματος είναι η μελέτη και η διάδοση των αρχών
του Κοινοβουλευτισμού και της Δημοκρατίας. Τα
Παλαιά Ανάκτορα είναι σήμερα η έδρα της Βουλής
των Ελλήνων.
• Κωνσταντίνος Αποστολακόπουλος
19. Εθνική Πινακοθήκη
• Η Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, το σπουδαιότερο
ίδρυμα ιστορίας της ελληνικής και δυτικοευρωπαϊκής τέχνης στη χώρα μας, με
τη σημερινή της διάρθρωση, λειτουργεί από το 1976. Η ίδρυση όμως του
θεσμού, ανάγεται στο 1900, όταν δημοσιεύτηκε ο σχετικός νόμος και ανέλαβε
καθήκοντα εφόρου, ο Γεώργιος Ιακωβίδης. Ηδη όμως από το 1834, στα
πλαίσια της νέας κοινωνικής οργάνωσης του νεοσύστατου ελληνικού κράτους,
κατά τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα, ο "Περί Τεχνολογικών Συλλογών" νόμος,
προέβλεπε την ίδρυση Μουσείου ζωγραφικής και χαρακτικών έργων στην
Αθήνα.
20. • Η Πινακοθήκη δίνει προτεραιότητα στην ανάδειξη
της νεότερης ελληνικής τέχνης. Ο αρχικός πυρήνας
πινάκων, που συστάθηκε ήδη από τα πρώτα χρόνια
του νέου κράτους, επί Καποδίστρια, εμπλουτίστηκε
με δωρεές, ιδιαίτερα έργων δυτικοευρωπαϊκής
ζωγραφικής, πλουσίων Ελλήνων της διασποράς. Στα
117 έργα που καταμετρήθηκαν το 1878, προστέθηκε
και μεγάλη δωρεά πινάκων ζωγραφικής του
Αλεξάνδρου Σούτζου, μεταξύ των οποίων είναι έργα
του Καραβάτζιο, του Ανδρέα Παβία, του Στέφανου
Τζαγκαρόλο, του Γύζη, του Λύτρα, του Βολανάκη
κ.ά. Σήμερα, το σύνολο των έργων ζωγραφικής, των
γλυπτών, χαρακτικών, μικρογραφιών και επίπλων
της Εθνικής Πινακοθήκης ανέρχεται σε 9.500.
Δήμητρα Βατού
21. Οικοδομικές κατασκευές,
εμπόριο και μεταφορές
• Ποιες οικοδομικές κατασκευές και πως
βοηθούν στις μεταφορές και στο εμπόριο;
22. ΤΟ «ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΟ»
ΛΙΜΑΝΙ
• Στα τέλη του 19ου αιώνα ο ρόλος του Πειραιά αναβαθμιζόταν
συνεχώς, ως προς την επιχειρησιακή του σχέση με το Αιγαίο και την
Ανατολική Μεσόγειο. Η κρίση της Ερμούπολης, η διάνοιξη της
διώρυγας της Κορίνθου, η νέα αστική γεωγραφία της χώρας, με την
Αθήνα ως κεντρικό πόλο συνέβαλαν σε αυτό.
23. • Από τη γέννηση του, λίγο μετά τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας,
το λιμάνι λειτούργησε στον βαθύ κόλπο με την πολυσχιδή
ακτογραμμή, ανάμεσα στην Πειραϊκή χερσόνησο και τα έλη του
Κηφισού. Το λιμάνι εκείνης της πρώτης φάσης, δεν ήταν τίποτε
περισσότερο από μία πρόχειρη εγκατάσταση ελλιμενισμού
ιστιοφόρων στην ξέρα του Τζελέπη, στο βάθος του
αγκυροβόλιου. Συμπληρώθηκε με ένα λιθόκτιστο κρηπίδωμα το
οποίο διέτρεχε το μέτωπο της νεοκλασικής πόλης. Στη νότια, ή
δεξιά «τω εισπλεόντι» ακτή, υπήρχαν εργαστήρια, ένα
σχοινοπλοκείο, μία πυριτιδαποθήκη και ένα ναυπηγείο [1],στο
κέντρο του λιμανιού, ο πρώτος ατμόμυλος, ένας από τους
πολλούς που θα κτίζονταν τα επόμενα χρόνια, και στα βόρεια
το έλος, το μικρό νεκροταφείο και μικρά ναυπηγεία επάνω στην
αμμουδιά.
Τζένη Εγγλέζου
24. ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ Η
ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ
• Μετά την ολοκλήρωση των έργων εκείνων και πριν την έναρξη του Β΄
Παγκοσμίου Πολέμου το λιμάνι διέθετε 6.665 τρχ. μ. κρηπιδωμάτων
με βάθη από 3 έως 10 μ., λιμενικά υπόστεγα και αποθήκες, έκτασης
47.000 τ.μ. και χωρητικότητας 20.000 τόννων, το σιλό σιτηρών με
ταινιόδρομο ωριαίας απόδοσης 300 τόννων και χωρητικότητας
20.000 τόννων, τις δύο μόνιμες δεξαμενές και την ιδιωτική εσχάρα
ανέλκυσης πλοίων Βασιλειάδη, δύο γερανογέφυρες γαιανθράκων
ωριαίας απόδοσης 150 τόννων, 21 ηλεκτροκίνητους γερανούς 2-5
τόννων, δίκτυο ύδρευσης, ηλεκτροφωτισμού, τηλεφώνων, εργοστάσιο
για επισκευές και συντηρήσεις μηχανημάτων.
25. • Κατά τη διάρκεια του πολέμου το λιμάνι του
Πειραιά δέχθηκε πλήγματα με δύο
βομβαρδισμούς, τον Απρίλιο του 1941 και
τον Ιανουάριο του 1944 και ανατίναξη των
υποδομών του κατά τη αποχώρηση των
στρατευμάτων κατοχής τον Οκτώβριο του
1944. Μικρότερες καταστροφές υπέστη και
τον Δεκέμβριο του 1944. Το αποτέλεσμα
ήταν η σχεδόν πλήρης αχρήστευση του.
Άντζελα Κανακάρη
26. Είδη λιμανιών
• Τα λιμάνια των θαλασσών είναι εμπορικά ή πολεμικά (ναύσταθμοι). Τα
εμπορικά πάλι διακρίνονται - ανάλογα με τον προορισμό τους - σε
λιμάνια γενικού προορισμού, όπου φορτοεκφορτώνονται διάφορα
εμπορεύματα και επιβάτες (όπως π.χ. το λ. του Πειραιά και της
Θεσσαλονίκης), και σε ειδικά λιμάνια, στα οποία φορτώνεται ορισμένο
είδος εμπορευμάτων: αλιευτικά, λιμάνια πετρελαίου, μεταλλευμάτων
άνθρακα κ.ά.
27. Υπάρχουν ακόμα τα λιμάνια
• Καταφυγής.
• Κλειστά.
• Ανοιχτά.
• Ελεύθερα.
Μαρία Ελευθερίου
28. Πώς κατασκευάζονται τα
αεροδρόμια
• Διάδρομος απογείωσης - προσγείωσης
Ο διάδρομος είναι ένας οριοθετημένος χώρος στο έδαφος, όπου τα αεροσκάφη
απογειώνονται και προσγειώνονται. Στην καθομιλουμένη χρησιμοποιούμε τον
όρο "αεροδιάδρομος", αντί για διάδρομος. Αυτό είναι λάθος καθώς οι
αεροδιάδρομοι είναι οριοθετημένες περιοχές, αλλά βρίσκονται στον αέρα. Οι
διάδρομοι μπορεί να είναι κατασκευασμένοι από τον άνθρωπο, με την χρήση
υλικών όπως άσφαλτος, τσιμέντο ή και μίξη αυτών των δύο ή μπορεί να είναι
"φυσικοί" όπως σε ιδιωτικά αεροδρόμια που ο διάδρομος είναι από γρασίδι,
χώμα ή ακόμα και πάγο-χιόνι.
29. • Προσανατολισμός και διαστάσεις
Οι διάδρομοι είναι ονομασμένοι με αριθμούς από το
01 έως το 36. Αυτοί οι αριθμοί προκύπτουν από τις
μοίρες μια πυξίδας. Έτσι ο 09 ανατολικός θα είναι
στις 90°, ο 18 βόρειος θα είναι στις 180°,ο 27 θα
είναι δυτικός στις 270° και ο 36 θα είναι στον νότο,
στις 360°. Ο διάδρομος μπορεί να χρησιμοποιηθεί
και από τις δυο κατευθύνσεις και η κάθε κατεύθυνση
έχει το δικό της όνομα.
Αν υπάρχουν περισσότεροι από ένας διάδρομοι στην
ίδια κατεύθυνση, ο κάθε διάδρομος συνοδεύεται με
για αριστερά, για το κέντρο κα για δεξιά.
Γιάννης Αθανασιάδης
30. Ποια είναι τα οικοδομήματα
λατρείας και ποια η
τεχνοτροπία τους;
• Ποια είναι τα οικοδομήματα λατρείας
και ποια η τεχνοτροπία τους;
31. Αρχαία αιγυπτιακή
αρχιτεκτονική
• Λόγω στην έλλειψη ξύλο, τα δύο κυρίαρχα οικοδομικά υλικά που
χρησιμοποιήθηκαν στην αρχαία Αίγυπτο ήταν τούβλα λάσπης και
πέτρα. Από Παλαιό βασίλειο προς τα εμπρός, η πέτρα διατηρήθηκε
γενικά για τάφοι και ναοί, ενώ τα τούβλα χρησιμοποιήθηκαν ακόμη και
για τα βασιλικά παλάτια, φρούρια, οι τοίχοι των περιβόλων και των
πόλεων ναών, και για τα θυγατρικά κτήρια στα συγκροτήματα ναών.
32. Luxor
• Ναός Luxor είναι ένας μεγάλος Αρχαίος Αιγύπτιος ναός
σύνθετος που εντοπίζει στην ανατολική τράπεζα Ποταμός Νείλος
στην πόλη γνωστή σήμερα όπως Luxor (αρχαίοςThebes).
Λευτέρης Αθανασίου
33. Αρχαίος ελληνικός ναός
(αρχιτεκτονική)
• Ο ναός στην ελληνική αρχαιότητα ήταν
η κατοικία του θεού, το κτήριο που
στέγαζε το λατρευτικό άγαλμα μιας ή
περισσότερων θεοτήτων, και όχι ο
χώρος συνάθροισης των πιστών, όπως
στο χριστιανικό κόσμο.
34. Τύποι ελληνικών ναών ανάλογα με τον
αριθμό χώρων και τη διάταξη των
κιόνων στον πρόδομο και στον
οπισθόδομο
• Ανάλογα με την ύπαρξη των παραπάνω χώρων ο ναός χαρακτηρίζεται
απλός, αν έχει μόνο πρόδομο, ή διπλός, αν διαθέτει και οπισθόδομο. Ο
ναός που δεν έχει κανένα από τους δύο χώρους, παρά μόνο τον
κυρίως ναό, ονομάζεται μονόχωρος. Στην είσοδο του πρόδομου και
του οπισθόδομου βρίσκονται συνήθως κίονες.
Παναγιώτης Αλεξανδρόπουλος
35. Ρωμαϊκοί Ναοί
• Ένα από τα πράγματα που οι Ρωμαίοι Εγιναν διάσημη είναι η
αρχιτεκτονική τους.Οι Ρωμαίοι έφεραν πολλές νέες ιδέες για
την αρχιτεκτονική,εκ των οποίων οι τρεις πιο σημαντικές είναι
η αψίδα,τα ψημένα τούβλα και η χρήση του τσιμέντου και του
σκυροδέματος.
36. Η ελληνική επιρροή
• Η ελληνική επιρροή είναι προφανής γενικά στην τέχνη της
ελληνορωμαϊκής περιόδου.Οι πλούσιοι και ισχυροί Ρωμαίοι
είχαν αρχίσει από τον 20ο αιώνα π.χ. να συλλέγουν ελληνικά
έργα τέχνης για να στολίσουν τους ναούς,τα δημόσια κτήρια και
τις επαύλεις τους. Χρησιμοποιήσαν νέες μεθόδους όπως
πολύπλοκοι συνδυασμοί στους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς,που
ανταποκρινόταν περισσότερο στο στο αριστοκρατορικό πνεύμα
του μεγάλου και ισχυρού ρωμαϊκού κράτους.
37. Η Βυζαντινή επιρροή
• Από τον 3ο αιώνα μ.Χ. εγκαταλείπονται οι ελληνικοί ρυθμοί και πλέον
χτίζονται εκθέματα βυζαντινής τέχνης. Οι Ρωμαίοι προτιμούν πλέον
τα δημόσια οικοδομήματα (π.χ. βασιλικές στοές). Μπορούμε να πούμε
ότι αυτή η τέχνη βοήθησε πολύ τους Ρωμαίους φέρνοντας οικονομική
ανάπτυξη στο κράτος, δηλαδή νέα οικοδομικά έργα.
Αγγελική Δήμα
38. Ποια τα ταφικά
οικοδομήματα στο πέρασμα
του χρόνου;
• Ποια τα ταφικά οικοδομήματα στο
πέρασμα του χρόνου;
39. Βυζαντινοί τάφοι
• Για τους Βυζαντινούς ο θάνατος δεν ήταν το τέλος· αντίθετα, είχαν βαθιά
πίστη στη μεταθανάτια ζωή. Πολλά από τα πλούσια έθιμα της τελευτής και της
ταφής ενός Βυζαντινού ακολουθούνται μέχρι τις μέρες μας.
40. • Όταν ο θάνατος πλησίαζε, ο ετοιμοθάνατος συνέτασσε τη
διαθήκη του και καλούσε ιερέα για να εξομολογηθεί και να
βαπτιστεί, σε περίπτωση που ήταν αβάπτιστος. Με την έλευση
του θανάτου ακολουθούσε μια σειρά τελετουργικών πράξεων,
που περιλάμβανε το κλείσιμο του στόματος και των ματιών του
νεκρού, το πλύσιμο του σώματός του με νερό και αρωματισμένο
κρασί, το τύλιγμα του σώματός του με λευκές υφασμάτινες
ταινίες (σαββάνωμα) και τέλος η τοποθέτησή του μέσα σε
φέρετρο. Φαίνεται ότι και στο Βυζάντιο, τουλάχιστον στους
πρώιμους αιώνες, τοποθετούσαν ένα νόμισμα στο στόμα του
νεκρού για να πληρωθεί το ταξίδι στον άλλο κόσμο. Κατά τη
διάρκεια της ολονυχτίας ο θρήνος των στενών συγγενών
εκφραζόταν με πολλούς τρόπους, όπως με το συμβολικό κόψιμο
των μαλλιών τους, με ολολυγμούς, που συχνά έφταναν στα όρια
της υπερβολής, και φυσικά με τα μοιρολόγια, με τα οποία
εξαίρονταν οι αρετές του νεκρού.
Η ταφή, που στο Βυζάντιο ήταν επιβεβλημένη, δεν τελούνταν
σε προκαθορισμένο χρόνο.
• Δήμητρα Γεργεριτάκη
41. Οι τάφοι στην αρχαία
εποχή
• Α. ΟΙ ΛΑΚΚΟΕΙΔΕΙΣ ΤΑΦΟΙ
• Τα χαρακτηριστικότερα δείγματα λακκοειδών τάφων βρίσκονται στoυς
δύο ταφικούς περιβόλους των Μυκηνών. Πρόκειται για τον ταφικό
περίβολο Α και τον Β, που θεωρούνται ως χώροι ταφής των τοπικών
αρχόντων.
42. Β. ΟΙ ΘΑΛΑΜΟΕΙΔΕΙΣ
ΤΑΦΟΙ
• Είχαν τη μορφή μικρών υπόγειων δωματίων
σκαμμένων στις πλαγιές υψωμάτων και σε αρκετό
βάθος όπου έφθανε κανείς δια μέσου ενός στενού
κατηφορικού δρόμου. Μετά την ταφή έφραζαν τη
θύρα του θαλάμου με ξερολιθιά και έκλειναν το
δρόμο αφήνοντας το θάλαμο χωρίς χώματα.
43. Γ. ΟΙ ΘΟΛΩΤΟΙ
ΤΑΦΟΙ
• Πρόκειται για τάφους βασιλέων, ευγενών και γενικά
αρχόντων. Έχουν και αυτοί δρόμο, θύρα, στόμιο και
θάλαμο. Ο δρόμος όμως είναι οριζόντιος και όχι
επικληνής, τα τοιχώματα κάθετα, ενώ η θύρα και ο
θάλαμος είναι οικοδομημένα με ογκόλιθους, άλλοτε
πάνω από την επιφάνεια του εδάφους( και
σκεπαζόταν με χώμα) και άλλοτε στην πλαγιά ενός
λόφου.
• Εσκιτζή Ηλιάνα
44. Θολωτός τάφος του
Αγαμέμνονα
• Ο θολωτός τάφος του Ατρέως δέσποζε στη δυτική πλαγιά της
ράχης της Παναγίτσας, στα νοτιοδυτικά της ακρόπολης των
Μυκηνών και επάνω στον οδικό άξονα, που συνέδεε τις
Μυκήνες με το Ηραίο του Άργους.
45. • Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους και
τελειότερους μυκηναϊκούς θολωτούς τάφους και τον
πιο εντυπωσιακό από τους εννέα, που συνολικά
έχουν βρεθεί στις Μυκήνες. Χρονολογείται μεταξύ
του 1350 και του 1250 π.Χ. και θεωρείται ως ένα
από τα ωριμότερα δείγματα του τύπου. Είναι βέβαιο
ότι χρησιμοποιήθηκε για την ταφή κάποιου
σημαντικού μέλους της βασιλικής οικογένειας των
Μυκηνών. Ήδη από την εποχή του περιηγητή
Παυσανία (2ος αι. μ.Χ.) οι κάτοικοι της περιοχής
γνώριζαν το μνημείο ως «θησαυρό», δηλαδή ως
θησαυροφυλάκιο του ιδρυτή της μυθικής μυκηναϊκής
ακρόπολης, του Ατρέως. Μέχρι σήμερα ο τάφος
είναι γνωστός και ως «θησαυρός του Ατρέως» ή
«τάφος του Αγαμέμνονα».
• Δήμητρα Γεργεριτάκη
46. • Σας ευχαριστούμε που
παρακολουθήσατε την παρουσίασή μας!
• Υπεύθυνη καθηγήτρια: Παπαηλίου
Ευλαλία
• Μαθητές Α’1
